Administracyjno-prawne instytucje ochrony dziedzictwa kulturowego

Transkrypt

Administracyjno-prawne instytucje ochrony dziedzictwa kulturowego
Załącznik nr 3
do uchwały nr 53/XI/2008
Senatu Uniwersytetu Jagiellońskiego
z dnia 26 listopada 2008 r.
SYLABUS PRZEDMIOTU
Administracyjno-prawne instytucje ochrony dziedzictwa kulturowego
Lp.
Elementy składowe sylabusu
Opis
1.
Nazwa przedmiotu
Administracyjno-prawne
kulturowego.
2.
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Wydział Prawa i Administracji UJ,
Katedra Prawa Administracyjnego
3.
Kod przedmiotu
WPA-10.P-3001
4.
Język przedmiotu
Polski
5.
Grupa treści kształcenia,
w ramach której przedmiot
jest realizowany
Przedmiot jest realizowany w ramach grupy treści kształcenia do
wyboru.
6.
Typ przedmiotu
7.
Rok studiów, semestr
8.
Imię i nazwisko osoby (osób)
prowadzącej przedmiot
Dr Piotr Dobosz
9.
Imię i nazwisko osoby (osób)
egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca dany
przedmiot
Dr Piotr Dobosz
10.
Formuła przedmiotu
11.
Wymagania wstępne
12.
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
30 godzin wykładów realizowanych
stacjonarnych i niestacjonarnych.
13.
Liczba punktów ECTS
przypisana przedmiotowi
4 punkty ECTS
14.
Czy podstawa obliczenia
średniej waŜonej?
15.
ZałoŜenia i cele przedmiotu
16.
Metody dydaktyczne
instytucje
ochrony
dziedzictwa
Przedmiot fakultatywny - dowolnego wyboru.
W związku z koniecznością uprzedniego pozytywnego złoŜenia
egzaminu z prawa administracyjnego odpowiednio od III lub IV
roku studiów.
Wykład specjalizacyjny.
Przedmiot moŜna wybierać po uprzednim pozytywnym złoŜeniu
egzaminu z prawa administracyjnego.
w systemie
studiów
Przedmiot stanowi podstawę obliczenia średniej waŜonej – 4
punkty ECTS stanowią podstawę obliczenia średniej waŜonej.
Oczekiwane efekty kształcenia i nabywane umiejętności obejmują
wszechstronne zapoznanie się z problematyką ochrony dziedzictwa
kulturowego.
2 godziny wykładu co tydzień przez 1 semestr.
1
17.
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu, w tym zasady
dopuszczenia do egzaminu,
zaliczenia z przedmiotu,
a takŜe formę i warunki
zaliczenia poszczególnych
form zajęć wchodzących
w zakres danego przedmiotu
60 – minutowy egzamin pisemny polegający na udzieleniu
odpowiedzi na pięć opisowych pytań szczegółowych z zakresu
wykładu. Odpowiedzi są oceniane w skali punktów 0-2. Nie ma
połówek punktów. Suma punktów: 5 – dst, 6 – dst plus, 7 – db, 8 –
db plus, 9 – bdb
1.
18.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób ich
realizacji
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do zaliczenia
danego przedmiotu
Geneza ochrony prawnej dziedzictwa kulturalnego na
ziemiach polskich i w wybranych państwach europejskich
(Anglia, Francja, Austria i Niemcy), prawna ochrona
zabytków i prawo muzealnicze w okresie II Rzeczypospolitej
Polskiej i Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
2. Wpływ konstytucyjnego ujęcia systemu źródeł prawa
powszechnie i wewnętrznie obowiązującego w Polsce na
aktualny model ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce,
miejsce systemu prawa ochrony zabytków, prawa
konserwatorskiego i muzealniczego w systemie prawa
publicznego.
3. Obowiązki prawne administracji publicznej w dziedzinie
ochrony zabytków, administracyjno-prawne formy ochrony
zabytków a sytuacja prawna właściciela i uŜytkownika obiektu
zabytkowego w Polsce.
4. Dziedzictwo kulturowe, kulturalne w świetle orzecznictwa
wojewódzkich sądów administracyjnych i Naczelnego Sądu
Administracyjnego, Trybunału Konstytucyjnego, Sądu
NajwyŜszego, sądownictwa powszechnego, ETS i ETPC.
5. Zabytki a zagospodarowanie przestrzenne na tle tzw.
władztwa planistycznego samorządu terytorialnego.
6. Zabytki i obiekty historyczne a prawodawstwo regulujące
zakładanie i uŜytkowanie cmentarzy komunalnych,
państwowych (wojennych i wojskowych) oraz wyznaniowych.
7. Zasady obrotu dziełami sztuki w polskim systemie prawnym i
prawie wspólnotowym.
8. Problem tzw. reprywatyzacji zabytków.
9. Rola organizacji pozarządowych, w tym fundacji w systemie
ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce, z uwzględnieniem
doświadczeń innych państw (np. Francji).
10. Znamiona krajowego (narodowego) systemu ochrony
dziedzictwa kulturowego i cechy ponadnarodowego
(ponadpaństwowego)
modelu
ochrony
dziedzictwa
kulturowego na tle integracji europejskiej.
11. Wpływ prawodawstwa Wspólnoty Europejskiej, Unii
Europejskiej i Rady Europy na ochronę dziedzictwa
kulturowego w Polsce, konwencje UNESCO i umowy
międzynarodowe bilateralne zawarte przez RP z jej sąsiadami
i ich wpływ na kształtowanie zasad ochrony dziedzictwa
kulturowego w Polsce.
J. P. Pruszyński, Dziedzictwo kultury Polski, jego straty i ochrona
prawna. Wyd. Zakamycze, t. I-II (Kraków 2001), K. Zeidler,
Prawo ochrony dziedzictwa kultury, Zakamycze, Wolters 2007.
* sporządzono w oparciu o broszurę „Europejski system transferu i akumulacji punktów (ECTS). Krótki
przewodnik”, opracowany na podstawie przewodnika „Europejski System Transferu i Akumulacji Punktów i
Suplement do Dyplomu”, sfinansowany w ramach funduszy Programu SOCRATES-Erasmus, Warszawa 2006.
2

Podobne dokumenty