Propozycja rekreacyjnych zabaw w wodzie z wykorzystaniem piłki
Transkrypt
Propozycja rekreacyjnych zabaw w wodzie z wykorzystaniem piłki
AWF Biała Podlaska Dr Paweł RóŜański Propozycja rekreacyjnych zabaw w wodzie z wykorzystaniem piłki Pobyt w wodzie wzbogacany w zabawy w formie zabaw stanowi atrakcyjną propozycję aktywnego i bezpiecznego wypoczynku w wodzie. PoniŜej zaproponowano przykładowe zabawy ruchowe posiadające walory rekreacyjne dla ludzi w kaŜdym wieku. W proponowanych zabawach szczególny nacisk połoŜono na aspekty kształtowania równowagi statycznej, dynamicznej, ćwiczenia oddechowe, odciąŜanie kręgosłupa i zwiększanie jego ruchomości. W prezentowanych zajęciach wykorzystano piłki gumowe o róŜnych rozmiarach jako główny przybór ćwiczeń. Opis proponowanych zabaw z piłką: 1. „Podaj piłkę” – biorący udział w zabawie uczestnicy mają za zadanie siąść na piłce w pozycji równowaŜnej. W celu utrzymania równowagi moŜna balansować tułowiem, poruszać ramionami oraz podtrzymywać piłkę dociskając ją piętami do pośladków. Uczestnikom zabawy prowadzący przydziela kolejne numery porządkowe. Zadaniem ćwiczących jest podawać między sobą piłkę zgodnie z kolejną numeracją utrzymując postawę pionową siedząc cały czas na piłce. MoŜna wykonywać na niej obroty w celu dokładnego podania piłki do kolejnej osoby. Zabawę moŜna równieŜ prowadzić w formie rywalizacji 2-3 druŜyn. [Zabawa orientacyjno - porządkowa o charakterze równowaŜnym] 2. „Barki” – ćwiczący leŜąc na wznak, na piłkach [piłki są umieszczone pod odcinkiem lędźwiowym kręgosłupa] mają za zadanie przemieszczać się zgodnie z podawanymi przez prowadzącego sygnałami dźwiękowymi i gestami, w wskazanych kierunkach. Dzieci mniejsze mogą dodatkowo naśladować odgłosy [ćwiczenia oddechowe]. Wygrywają osoby najszybciej wykonujące polecenia i najdokładniej przyjmujące proponowaną pozycję. [Zabawa wypornościowa z ćwiczeniami oddechowymi] 3. „Samoloty” – ćwiczący pływając lub przemieszczając się w wodzie w dowolny sposób, mają za zadanie jak najszybciej dotrzeć do najbliŜszej, wolnej piłki. Złapaną lub wyłowiona piłkę ćwiczący umieszczają pod brodą, łokcie trzymają skierowane w bok co imituje skrzydła samolotu. Po przyjęciu poprawnej pozycji uczestnik zabawy stara się przemieszczać płynąc z piłką w dowolnym kierunku do czasu usłyszenia kolejnej komendy. [Zabawa o charakterze wyprostnym] 4. „Podrzutki” – wszyscy ćwiczący podzieleni na druŜyny [w zaleŜności od ilości osób ćwiczących]. KaŜda druŜyna zajmuje określony obszar [np. 1 tor pływacki]. Zadaniem ćwiczących jest w określonym czasie pozbyć się z swojego terenu jak największej ilości pływających piłek przepychając je na stronę przeciwnika [bez korzystania z rąk]. Wygrywa zespół, który po zakończeniu zabawy posiada na swoim terenie najmniejszą ilości piłek. [Zabawa kształtująca ogólną sprawność motoryczną] 5. „Foczki” – rywalizujący ze sobą zawodnicy mają za zadanie po sygnale rozpoczęcia zabawy przetransportować własną piłkę w wyznaczone miejsce na pływalni. Pływającą po wodzie piłkę moŜna dotykać i dopychać tylko za pomocą głowy. Wygrywa osoba, która pierwsza dotrze z piłką do wyznaczonej strefy lub wykona ćwiczenie w najkrótszym czasie. [Zabawa o charakterze elongacji czynnej kręgosłupa] 6. „Wyścigi gąsienic” – ćwiczący podzieleni na minimum 2 rywalizujące zespoły, ustawione w rzędzie, w wyznaczonym miejscu startu. Ćwiczący są cały czas w bezpośrednim kontakcie ze sobą oraz swoimi piłkami. Zadaniem osób ćwiczących jest przetransportowanie wszystkich piłek jakie posiada zespół do miejsca docelowego. Prowadzący proponuje sposoby trzymania piłek [np. między nogami w siadzie, pod pachą u kaŜdego ćwiczącego, między poszczególnymi zawodnikami itd.]. W przypadku utraty piłki lub przerwania łańcucha naleŜy poprawić ustawienie i kontynuować zabawę. [Masowa zabawa o charakterze wypornościowym] 7. Wartownik – wyznaczona osoba stara się stanąć na piłce w postawie bacznej [jak na warcie], pozostałe osoby pływają wokół „wartownika” wytwarzają fale i starają się doprowadzić do wywrócenia osoby stojącej na piłce. Podczas zabawy nie podpływać zbyt blisko stojącego, nie potrącać go ani nie ochlapywać twarzy wodą. Jeśli wartownik nie spadnie z piłki w określonym czasie – wygrywa. Następnie ćwiczenie wykonuje kolejna osoba. [Zabawa równowaŜna i antygrawitacyjna] 8. „Lato-zima” – kaŜdy uczestnik zabawy posiada własną piłkę. Podanie sygnału przez prowadzącego: „lato” oznacza dowolne pływanie ćwiczących z piłkami na piersiach, z piłką trzymaną w dłoniach. Podanie kolejnego hasła: „zima” oznacza szybką zmianę pozycji z leŜenia przodem do leŜenia tyłem. Ćwiczący leŜą w wodzie na wznak imitując pozycję „gwiazdy”. Piłka umieszczona pod kręgosłupem, w odcinku lędźwiowym, z próbą jej stabilizacji bez pomocy rąk. [Zabawa wypornościowa] 9. „Pchełki” – ćwiczący kolejno stając na słupku startowym mają za zadanie podrzucić piłkę nad wodę a następnie wykonać wyskok z próbą jej złapania w locie, zanim wpadnie ona do wody. W wariancie trudniejszym moŜna podobne ćwiczenie wykonać po przyjęciu na słupku startowym przysiadu skulnego a następnie wykonanie skok do piłki wyrzucanej przez prowadzącego. Lecącą piłkę naleŜy złapać w locie i ustabilizować aby nie wypadła z ramion podczas lądowania w wodzie. [Zabawa skocznościowa] 10. „Sycząca piłka” – spośród osób biorących udział w zabawie wybrana zostaje 1 osoba, która obraca się tyłem do pozostałych ćwiczących aby nie widzieć przydzielenia funkcji. Pozostałe osoby chowają twarze za swoimi piłkami tak, aby szukający nie widział ich ust. Prowadzący zajęcia wyznacza inną osobę, która w tym czasie ma za zadanie wypuszczać powietrze głośno sycząc [moŜna podczas kolejnego powtórzenia zabawy wyznaczyć więcej osób]. Zadaniem osoby poszukującej jest jak najszybsze ustalenie, który ćwiczący naśladuje syczenie. W modyfikacji warto powietrze wypuszczać do wody. [Zabawa uspokajająca w połączeniu z ćwiczeniem oddechu]