Ćwiczenia na trening tchoukballu

Trening tchoukballu
Stowarzyszenie Kultury Fizycznej
„Tchoukball.pl”
2009
Opracowanie: Mikołaj Karolczak
Oznaczenia:
 zawodnik drużyny atakującej
 zawodnik drużyny atakującej (z piłką)
 zawodnik drużyny broniącej
 rzut piłki
 ruch zawodnika
1. Rozgrzewka
1.1. Ćwiczenia ogólne (część z nich można wykonywać z piłkami, aby jednocześnie ćwiczyć
koordynację):
a) trucht, bieg z wysokim unoszeniem kolan, bieg z dotykaniem piętami pośladków,
bieg z dotykaniem podłoża co trzeci krok, bieg z przyspieszeniem do połowy boiska,
b) rozgrzewka stawów: ramiona, łokcie, nadgarstki, biodra, kolana, kostki,
c) skłony, krążenia, rozciąganie mięśni pleców oraz szyi.
1.2. Ćwiczenia „tchoukballowe”:
a) ślizganie się na kolanach (w ochraniaczach) wzdłuż linii, twarzą w kierunku bramki
(można to ćwiczenie wykonywać z piłkami w rękach, aby ćwiczyć postawę obronną
oraz zapobiec dotykaniu dłońmi strefy zabronionej),
b) wyrzut piłki przed siebie i łapanie jej w ślizgu kolanach (np. co 6 metrów
wyznaczanych przez linie boiska do siatkówki)
bieg
ślizg
2. Podstawowe ćwiczenia
2.1. Rzuty i przyjęcie piłki
a) przyjęcie piłki na jednej nodze (pomaga to w policzeniu kroków),
b) zawodnik w środku odwraca się i oddaje piłkę do osoby stojącej za nią:
c) łapanie piłki w pozycji klęczącej,
d) zawodnik podaje piłkę ponad „strefą zabronioną”, a następnie przebiega przez nią
na koniec drugiej kolejki. Strefą zabronioną mogą wyznaczać:
•
linie boiska do siatkówki – 3 lub 6 metrów,
•
linie tchoukballowej strefy zabronionej (podania wzdłuż linii końcowej boiska),
2.2. Podania piłki w grupach. Zawodnicy dobierają się w grupy od 4 do 6 osób, jedna piłka
na grupę. Po podaniu piłki zawodnik biegnie na miejsce osoby, do której ją podał (jest to
ruch często wykorzystywany w grze).
1
1
2
Warianty ćwiczenia:
a) podania prawą ręką
b) podania lewą ręką
2
c) podania oburącz (szybkie, prosto w dłonie)
d) podania po okręgu
e) podania po okręgu z dwiema piłkami
2.3. Markowanie ataku na bramkę. Zawodnik otrzymuje piłkę w biegu, lecz zamiast rzucać
na bramkę oddaje ją z powrotem do rozgrywającego. Takie zagrania są często
wykorzystywana w grze w celu zmylenia obrony i przerzucenia gry na drugą stronę
boiska. Warianty:
a) atakujący po otrzymaniu piłki robi dwa kroki w kierunku bramki, po czym odwraca
się w kierunku rozgrywającego i podaje mu piłkę
b) atakujący po otrzymaniu piłki robi trzy kroki i wyskakuje w kierunku bramki, w locie
odwraca się i podaje piłkę do rozgrywającego
1
1
2
2
1
1
3. Atak
3.1. Atak w pozycji stojącej. Trzej obrońcy łapią piłkę rzucaną kolejno pod innymi kątami.
Po odbiciu od bramki piłka powinna lecieć nisko i spadać tuż za linią strefy zabronionej,
tak aby utrudnić obronę. Piłki nie trzeba chwytać mocno (nikt nie przeszkadza w ataku),
lecz położyć ją swobodnie na dłoni, bardziej „pchając” ją w kierunku bramki. Zyskujemy
tym większą kontrolę nad lotem piłki, nie tracąc energii na jej chwytanie. Ćwiczenie
powtarzamy z obu stron bramki.
a) Zawodnik praworęczny, rzucając z lewej strony, trzyma piłkę w wyprostowanej ręce i
oddając rzut podkręca ją, tak aby po odbiciu leciała nisko nad podłożem.
b) Aby odbić piłkę wzdłuż linii końcowej (trudną do obrony) należy rzucać ją z jak
najmniejszego kąta (jak najbliżej linii końcowej), tak aby otarła się tylko o siatkę
bramki (a nie odbiła od jej sprężynującej części).
3.2. Atak na bramkę bez podania. Zawodnik wyrzuca piłkę przed siebie, tak aby odbiła się
od podłoża, po czym łapie ją, robi trzy kroki i oddaje rzut. Samodzielne wykonanie ataku
(bez przyjmowania piłki) ułatwia skoncentrowanie się atakującego na niepopełnianiu
błędu kroków czy przekroczenia linii. Warto też wykonywać to ćwiczenie w ten sposób,
że przy pierwszym kroku następuje zatrzymanie na jednej nodze (lewa noga w
przypadku zawodników praworęcznych) – pozwala to szybko rozeznać się w sytuacji na
boisku (ustawienie zarówno obrońców, jak i zawodników z własnej drużyny – może np.
warto przerzucić grę na drugą stronę?).
3.3. Atak na bramkę z podaniem. Atakujący staje przy linii bocznej boiska. W chwili, gdy
rozgrywający chwyta piłkę, atakujący zaczyna biec w kierunku bramki, pokazując, że jest
gotowy do rzutu. Otrzymuje piłkę w biegu i oddaje rzut na bramkę. Warianty:
a) po przyjęciu piłki, atakujący zatrzymuje się na chwilę dla rozeznania sytuacji na
boisku (podobnie jak w poprzednim punkcie),
b) atakujący ustawiają się po obu stronach boiska; w momencie, kiedy rozgrywający
chwyta piłkę, bieg rozpoczynają atakujący z obu skrzydeł; ten który otrzyma piłkę,
oddaje rzut na bramkę (chodzi o to, aby obrońcy nie wiedzieli z góry, z której strony
nastąpi atak).
3.4. Rozegranie rzutu wolnego w pobliżu bramki.
a) Wariant podstawowy. Zawodnik rozpoczynający grę trzymając piłkę oburącz dotyka
nią podłoża – od momentu podniesienia jej liczone są 3 sekundy, w czasie którychn
należy rozegrać piłkę. Zawodnik ten nie musi stać w miejscu – może wykonać jeszcze
dwa kroki. Rozpoczynający grę wykonuje ruch i wyskakuje w kierunku bramki (1a,
mimo iż nie wolno mu oddać rzutu, może w ten sposób nieco zdezorientować
obronę), a następnie oddaje piłkę do zawodnika wchodzącego z drugiego skrzydła
(1b). Jak najszybciej zbiega z pola zabronionego, tak aby nie przeszkodzić
zawodnikowi nr 2 w oddaniu rzutu lub podaniu oraz ustawia się w miejscu
odpowiednim do oddania rzutu (1c). Zawodnik nr 2 oddaje rzut lub podaje do
zawodnika nr 3. Zawodnik nr 3 oddaje rzut lub podaje do czekającego zawodnika
nr 1. Należy zwrócić szczególną uwagę na:
szybkie zbieganie ze strefy zabronionej, tak aby nie przeszkadzać zawodnikom
•
wchodzącym z przeciwległych skrzydeł,
powrót zawodników nr 2 i 3 na pozycje za linią obrony, tak aby możliwe było
•
szybkie przejście do defensywy w przypadku złapania piłki przez obrońców.
1c
1a
2
1b
3
b) Wariant szybki. Zawodnik rozpoczynający grę podaje piłkę (nr 1) do wbiegającego
zawodnika nr 3, który oddaje rzut lub podaje (2b) na drugie skrzydło, po czym jak
najszybciej zbiega z pola zabronionego (2c).
2c
3
2b
1
2
3.5. Rozegranie piłki po udanej obronie. Obrońcy po złapaniu piłki stają się atakującymi.
W zależności od tego, który z trójki obrońców złapie piłkę, ustawiają się odpowiednio na
skrzydłach wokół strefy zabronionej, tak aby rozegrać atak na bramkę, w podobny
sposób, jak rozegranie rzutu wolnego opisanego w punkcie 3.4. Należy zwrócić uwagę,
aby przy ustawianiu się do ataku nie przeszkadzać zawodnikom drużyny przeciwnej
podbiegającym do strefy zabronionej w celu ustawienia się do obrony. Poniżej
przedstawiono trzy sytuacje po tym, jak został oddany atak z lewego skrzydła.
a) Piłkę łapie obrońca z lewej strony. Obrońca z prawej strony cofa się na prawe
skrzydło (ruch nr 1). Obrońca ze środka przebiega za plecami lewego obrońcy na
lewe skrzydło (ruch nr 2) i oczekuje na podanie (ruch nr 3).
1
3
2
b) Piłkę łapie obrońca środkowy. Obrońca z prawej strony cofa się na prawe skrzydło
(ruch nr 1). Obrońca z lewej strony przebiega na lewe skrzydło (ruch nr 2) i oczekuje
na podanie (ruch nr 3).
3
1
2
c) Piłkę łapie obrońca z prawej strony. Obrońca środkowy cofa się na prawe skrzydło
(ruch nr 1). Obrońca z lewej strony przebiega na lewe skrzydło (ruch nr 2) i oczekuje
na podanie (ruch nr 3).
3
1
2
4. Obrona
4.1. Obrona w trzech pozycjach. Zawodnik z piłką stoi w środku strefy zabronionej.
Obrońca łapie piłkę odbitą od bramki kolejno w trzech miejscach: na wprost bramki, po
lewej stronie i po prawej stronie, za każdym razem oddając piłkę do rzucającego.
3
2
1
Obrońca musi przemieszczać się szybko między poszczególnymi pozycjami, w razie
potrzeby ślizgając się na kolanach. To samo ćwiczenie można również wykonywać
z trzyosobową obroną.
4.2. Obrona trzyosobowa. Rzuty oddawane są na przemian z dwóch stron. Obrona złożona
z trzech zawodników musi się odpowiednio ustawiać po obu stronach strefy
zabronionej, tak aby obronić atak. Warianty:
a) trzech obrońców w jednej linii,
b) dwóch obrońców w pierwszej linii, trzeci w drugiej linii (kilka kroków za pierwszą,
zawodnicy z pierwszej linii nie łapią piłek lecących powyżej ich ramion)
5. Ustawienie na boisku i taktyka
5.1. Ustawienie drużyny atakującej. W chwili, kiedy drużyna znajduje się w posiadaniu
piłki (np. ma ją rozgrywający), skrzydłowi (kolor żółty) ustawiają się przy bocznych
liniach boiska. Dzięki temu rozrywający ma 4 zawodników gotowych do wykonania
ataku na bramkę.
5.2. Ustawienie drużyny broniącej. W momencie, gdy drużyna znajduje się w obronie,
ustawienie jest następujące: 3 zawodników w pierwszej linii, dwóch w drugiej i dwóch
w okolicach połowy boiska, asekurujących piłki odbite wysoko po ataku.
3. linia
1. linia
2. linia