13. Usuwanie odpadów stałych, ze szczególnym
Transkrypt
13. Usuwanie odpadów stałych, ze szczególnym
13. Usuwanie odpadów stałych, ze szczególnym uwzględnieniem wysypisk i spalarni Istotny problem, stwierdzony w prawie połowie zakładów, to brak decyzji inspekcji sanitarnej co do rodzaju badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, pomimo że zakłady te są objęte nadzorem PIS. Emisja pyłów podczas dowozu i wyładunku odpadów, plantowania, kompaktowania warstw i przykrywania odpadów może powodować zanieczyszczenia mikrobiologiczne stwarzające zagrożenie nie tylko dla pracowników, ale także dla okolicznych mieszkańców. Należy zaznaczyć, że w 30 zakładach (na 31 skontrolowanych) zagospodarowanie odpadów polega głównie na ich składowaniu na wyznaczonych działkach roboczych warstwami poziomymi, które są zagęszczane kompaktorami i spychaczami oraz przesypywane materiałem izolacyjnym, np. ziemią. Na terenie części składowisk prowadzona jest dodatkowo wstępna segregacja, mająca na celu odzysk surowców wtórnych, tj. makulatury, szkła, złomu stalowego, złomu metali kolorowych, tworzyw sztucznych. Tylko w jednym z kontrolowanych zakładów, tj. w Zakładzie Unieszkodliwiania Stałych Odpadów Komunalnych w Warszawie, działa system kompleksowego zagospodarowania odpadów komunalnych. Zastosowanie nowych technologii przekłada się również na zdecydowanie lepsze warunki pracy pracowników zatrudnionych w tym zakładzie. Pozytywnym przykładem prowadzenia działalności związanej z unieszkodliwianiem odpadów jest Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej w Choszcznie – składowisko odpadów komunalnych w Stradzewie, w którym zapewniono pracownikom wzorowe warunki pracy. Dotyczy to zarówno składowania odpadów (m.in. w deponatorze przeznaczonym do składowania odpadów niebezpiecznych – azbestu, akumulatorów, świetlówek), segregacji odpadów, jak i pomieszczeń biurowo – socjalnych. Inny ważny problem to ocena ryzyka zawodowego na stanowiskach pracy (3 na 5 kontrolowanych pracodawców nie posiadało udokumentowanej oceny ryzyka zawodowego, 29% pracodawców nie informowało pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą oraz zasadach ochrony przed zagrożeniami). Ponadto 13 pracodawców z 31 kontrolowanych nie poddawało pracowników wymaganym szkoleniom z zakresu bhp, również u 13 – stwierdzono nieprawidłowości związane z wyposażaniem pomieszczeń higienicznosanitarnych w wymagane urządzenia, a u prawie połowy pracodawców – niewłaściwą organizację prac niebezpiecznych.