kliknij tutaj aby otworzyć
Transkrypt
kliknij tutaj aby otworzyć
nr 41 (1119) 14 października 2016 13 Gazeta Kołobrzeska Młodość, jak to łatwo powiedzieć – czyli co trapi dzieci „Obyś cudze dzieci uczył” brzmi jedna z popularniejszych klątw. Niełatwo uczyć, ale jeszcze trudniej być uczniem. Podobnie ciężko być rodzicem ucznia. Znaleźć czas na rozmowę, poważną i zwykłe wygłupy. Na wnikliwą obserwację i odpowiedzi na skomplikowane pytania. Młodzież, na którą tak utyskujemy, nie jest ani tak beztroska, ani bezmyślnie nastawiona na komputery i markowe ciuchy. Nastolatkowie boją się na przykład, czy nie wybuchnie wojna, boją się też samotności, wykluczenia z grupy, nieporozumień w rodzinie. Hamują ich kompleksy i odmienne od reszty grupy zainteresowania. Czasami przeszkodą nie do przezwyciężenia są różnice pochodzenia, oceny, zdolności czy stopień zamożności rodziców. W gimnazjum wiedzą już co to seks (bywa, że z praktyki), alkohol, papierosy. Orientują się w dopalaczach, amfetaminie i odmiennych stanach świadomości po prze- różnych substancjach i to nie tylko z opowieści starszych kolegów. Niektórzy pijanych rodziców, wujków, dziadków mają codziennie w domu. CZUJNE, NIEPEWNE, MĄDRE W czasie warsztatów z gimnazjalistami trzeciej klasy upewniłem się, że dzieciom, wkrótce dorosłym, brakuje rozmowy na bardzo poważne tematy. Takie, które gnębią także nas, dorosłych. Niektórzy mieli problem z pogodzeniem się ze złym traktowaniem zwierząt, z polityką rządu (tak!), z nietolerancją odmienności seksualnej i… z tolerowaniem tejże. Interesowali się problemami psychicznymi i zadziwiająco sporo wiedzieli o chorobach psychiatrycznych. Musimy sobie zdać sprawę, że oprócz nauki dzieci mają też na głowie mnóstwo problemów. Tych damsko-męskich także. Mieli dylematy typu czy warto poświęcić życie kilkorga ludzi, by ratować kilkaset. Niby nic nowego, ale młodemu człowiekowi naprawdę mąci się w głowie. Jeżeli na to nakładają się hormonalne fikołki dorastania, to nie ma czego zazdrościć, tylko pomóc im przejść przez trudny czas. Zainteresowanie czymś więcej niż ocenami i czystością paznokci, oprócz tego, że pomoże dziecku, to zwyczajnie nam się opłaci. Będziemy spokojniejsi o przyszłość dalszą i tą na weekend. Kiedy staniemy się jego przyjacielem (z zachowaniem dystansu i proporcji) i zdobędziemy zaufanie, nie będziemy aż tak drżeć co wywinie na wycieczce, z kim tak zawzięcie czatuje na portalu, dlaczego spóźnia się na obiad, dlaczego jest milczący, czy nie wychodzi jak kiedyś na spotkania z rówieśnikami. Nasze wsparcie jest niezbędne i tylko dla nielicznych rodziców oczywiste. Tak jak udawanie, że dzieci nic nie widzą, nic nie słyszą i niczego nie rozumieją. JAKI OJCIEC… Są jak najczulsze kamery i dyktafony. Patrzą, chłoną i powtarza- ją. Kiedy będą widzieć, że alkohol, przezwiska, upokarzanie, przemoc, rasizm, nietolerancja i dwulicowość są naturalne, tak samo będą zachowywać się poza domem. Będą głosić te same poglądy i wprowadzać je w życie. I wbrew starym poglądom mają głos. Uważajmy zatem na to, co mówimy przy dzieciach. Czasami dosadny komentarz, opatrznie zrozumiany przez córkę czy syna może spowodować całą lawinę tragicznych zdarzeń. Dlatego kiedy dzieci proszą o wyjaśnienie kwestii śmierci, grzechu, wybaczania, uzależnień, pieniędzy, nie zbywajmy ich. Nie pozostawiajmy samym sobie i równie zdezorientowanym rówieśnikom. I nie bójmy się też przyznać do błędu czy do niewiedzy. Nikt nie jest omnibusem, a uznaniem własnej niedoskonałości tylko zyskamy w oczach dziecka. Poza tym łatwiej będzie i jemu powiedzieć o swoich kłopotach czy dylematach. I oczywiście nic na siłę. Prawnik radzi Kończę odbywanie kilkuletniego wyroku w Zakładzie Karnym, moja sytuacja rodzinna w tym czasie uległa radykalnej zmianie i po wyjściu z ZK, a ma to nastąpić w najbliższych tygodniach, nie mam dokąd wrócić. Czy jako osoba praktycznie bezdomna będę miał prawo ubiegać się o lokal od miasta? Słyszałem, że osoby wychodzące po odbyciu kary w ZK otrzymują mieszkanie poza kolejką? Jakie powinienem wcześniej załatwić formalności i czy mogę ubiegać się o mieszkanie wyłącznie w swoim byłym miejscu zameldowania, czy w dowolnym mieście? Nie chciałbym bowiem wracać do byłego towarzystwa i powrócić na drogę przestępstwa. Zasady pozyskania mieszkania socjalnego dla osób, które odbyły karę pozbawienia wolności jest taka sama jak dla pozostałych obywateli. Nie ma w tym zakresie żadnych wyjątków. Zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych członków wspólnoty samorządowej jest zadaniem własnym gminy. Gmina jest zobowiązana do zapewnienia osobom o niskich dochodach lokali socjalnych. Zasady przyznawania mieszkań z zasobów gminy są uregulowane w uchwałach poszczególnych gmin (miast). Informacje o nich można uzyskać w urzędach miasta i gminy (np. listownie). O lokal mieszkaniowy z zasobów gminy mogą ubiegać się osoby nieposiadające tytułu prawnego do jakiegokolwiek lokalu, jeżeli spełniają następujące warunki: 1. osoba ubiegająca się nie posiada tytułu prawnego do innego lokalu; 2. dochody nie przekraczają kryterium dochodowego określonego w uchwale rady gminy. Trzeba jednak zaznaczyć, że organ stanowiący gminy ustala także kryteria wyboru osób, z którymi zostaną zawarte umowy najmu lokali mieszkalnych. Jeżeli chciałby Pan się relokować poza obszar dotychczasowego zamieszkania, niestety muszę wskazać, iż gminy przyznają lokale socjalne tylko swoim mieszkańcom. Chodzi tu o osoby trwale związane z gminą, tj. stale zamieszkujące na jej terenie. Miejscem zamieszkania osoby jest miejscowość, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. O charakterze pobytu decydują okoliczności faktyczne wskazujące na jej zamiar rzeczywisty, a nie np. tylko zameldowanie na pobyt stały lub czasowy na terenie danej gminy. Wnioskując o przyznanie mieszkania socjalnego musiałby Pan opi- sać, prócz oczywiście wskazania swoich danych osobowych, ostatnie, tj. przed osadzeniem, warunki mieszkalne oraz wykazać, że jest się mieszkańcem gminy. Jeżeli wniosek zostałby rozpatrzony pozytywnie, zostanie Pan umieszczony na liście oczekujących na najem lokalu. Zawarcie umowy, a tym samym możliwość zamieszkania w lokalu, następuje po upływie od kilku miesięcy do kilku lat, w zależności od zasobów mieszkalnych danej gminy. W przypadku wydania decyzji odmownej przysługuje odwołanie, które należy złożyć do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji. W oderwaniu od powyższego, dodać warto, iż zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 września 2015 r. w sprawie Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjar- nej, może Pan ubiegać się o różne pomoce materialne zgodnie z art. 30 ust. 1 w/w rozporządzenia. Jest to między innymi: 1. pokrycie kosztów czasowego zakwaterowania lub udzielenie schronienia w ośrodku dla bezdomnych, 2. okresowa dopłata do kosztów utrzymania lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, do którego posiada się tytuł prawny, czyli bieżących zobowiązań czynszowych i opłat za energię cieplną i elektryczną oraz gaz, wodę, opał, odbiór nieczystości stałych i płynnych, 3. uzyskanie porad prawnych, a także z zakresu promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej, 4. uczestnictwo w kursach i szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe oraz pokrycie kosztów egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, 5. uczestnictwo w programach podnoszących kompetencje spo- Jeżeli dotychczas nie rozmawialiśmy z dzieckiem szczerze i od serca, nie wymagajmy, że dopuści nas do swoich tajemnic i nie denerwujmy się, że może być zaskoczone i skryte. Ale kropla drąży skałę i jeżeli nasze dziecko przekona się, że nie ma żadnego haczyka, podstępu – zyskają obie strony. Wzajemnie się ucząc wrażliwości, mądrości, technicznych nowinek, smaków, gatunków muzycznych. Jak to w rodzinie. psycholog Jacek Pawłowski Bezpłatnych porad prawnych na łamach Gazety Kołobrzeskiej udziela radca prawny Aneta Stypuła-Czykin. Pytania można przesyłać pocztą na adres redakcji: ul. Myśliwska 6 78-100 Kołobrzeg lub e-mail: [email protected] Odpowiedzi udzielane są w kolejności zgłoszeń. łeczne, mających na celu przeciwdziałanie czynnikom kryminogennym, a zwłaszcza przemocy, w tym przemocy w rodzinie oraz uzależnieniom, 6. pokrycie kosztów zakupu materiałów, narzędzi, wyposażenia oraz urządzeń niezbędnych do realizacji programów wymienionych w pkt 5, 7. pokrycie kosztów związanych ze specjalistycznym leczeniem lub rehabilitacją leczniczą oraz uzyskaniem orzeczeń o niepełnosprawności, jej stopniu oraz niezdolności do pracy, 8. pokrywanie kosztów transportu specjalnego, zgodnie ze wskazaniami lekarskimi lub przejazdów do miejsca pobytu, nauki, terapii, pracy, zwłaszcza wykonywanej nieodpłatnie, 9. pokrywanie kosztów związanych z uzyskaniem dowodu osobistego oraz innych dokumentów niezbędnych do uzyskania pomocy.