kliknij tutaj aby otworzyć

Transkrypt

kliknij tutaj aby otworzyć
nr 41 (1119) 14 października 2016
13
Gazeta Kołobrzeska
Młodość, jak to łatwo powiedzieć
– czyli co trapi dzieci
„Obyś cudze dzieci uczył” brzmi
jedna z popularniejszych klątw. Niełatwo uczyć, ale jeszcze trudniej
być uczniem. Podobnie ciężko być
rodzicem ucznia. Znaleźć czas na
rozmowę, poważną i zwykłe wygłupy. Na wnikliwą obserwację i
odpowiedzi na skomplikowane pytania. Młodzież, na którą tak utyskujemy, nie jest ani tak beztroska,
ani bezmyślnie nastawiona na komputery i markowe ciuchy. Nastolatkowie boją się na przykład, czy nie
wybuchnie wojna, boją się też samotności, wykluczenia z grupy,
nieporozumień w rodzinie. Hamują
ich kompleksy i odmienne od reszty grupy zainteresowania. Czasami
przeszkodą nie do przezwyciężenia są różnice pochodzenia, oceny,
zdolności czy stopień zamożności
rodziców. W gimnazjum wiedzą już
co to seks (bywa, że z praktyki), alkohol, papierosy. Orientują się w dopalaczach, amfetaminie i odmiennych stanach świadomości po prze-
różnych substancjach i to nie tylko
z opowieści starszych kolegów. Niektórzy pijanych rodziców, wujków,
dziadków mają codziennie w domu.
CZUJNE, NIEPEWNE, MĄDRE
W czasie warsztatów z gimnazjalistami trzeciej klasy upewniłem się,
że dzieciom, wkrótce dorosłym, brakuje rozmowy na bardzo poważne tematy. Takie, które gnębią także nas,
dorosłych. Niektórzy mieli problem
z pogodzeniem się ze złym traktowaniem zwierząt, z polityką rządu (tak!),
z nietolerancją odmienności seksualnej i… z tolerowaniem tejże. Interesowali się problemami psychicznymi i
zadziwiająco sporo wiedzieli o chorobach psychiatrycznych. Musimy
sobie zdać sprawę, że oprócz nauki
dzieci mają też na głowie mnóstwo
problemów. Tych damsko-męskich
także. Mieli dylematy typu czy warto poświęcić życie kilkorga ludzi, by
ratować kilkaset. Niby nic nowego,
ale młodemu człowiekowi naprawdę
mąci się w głowie. Jeżeli na to nakładają się hormonalne fikołki dorastania, to nie ma czego zazdrościć, tylko pomóc im przejść przez trudny
czas. Zainteresowanie czymś więcej
niż ocenami i czystością paznokci,
oprócz tego, że pomoże dziecku, to
zwyczajnie nam się opłaci. Będziemy spokojniejsi o przyszłość dalszą
i tą na weekend. Kiedy staniemy się
jego przyjacielem (z zachowaniem
dystansu i proporcji) i zdobędziemy
zaufanie, nie będziemy aż tak drżeć
co wywinie na wycieczce, z kim tak
zawzięcie czatuje na portalu, dlaczego spóźnia się na obiad, dlaczego jest
milczący, czy nie wychodzi jak kiedyś na spotkania z rówieśnikami. Nasze wsparcie jest niezbędne i tylko dla
nielicznych rodziców oczywiste. Tak
jak udawanie, że dzieci nic nie widzą,
nic nie słyszą i niczego nie rozumieją.
JAKI OJCIEC…
Są jak najczulsze kamery i dyktafony. Patrzą, chłoną i powtarza-
ją. Kiedy będą widzieć, że alkohol,
przezwiska, upokarzanie, przemoc,
rasizm, nietolerancja i dwulicowość
są naturalne, tak samo będą zachowywać się poza domem. Będą głosić te same poglądy i wprowadzać je
w życie. I wbrew starym poglądom
mają głos. Uważajmy zatem na to,
co mówimy przy dzieciach. Czasami dosadny komentarz, opatrznie
zrozumiany przez córkę czy syna
może spowodować całą lawinę tragicznych zdarzeń. Dlatego kiedy
dzieci proszą o wyjaśnienie kwestii
śmierci, grzechu, wybaczania, uzależnień, pieniędzy, nie zbywajmy
ich. Nie pozostawiajmy samym sobie i równie zdezorientowanym rówieśnikom. I nie bójmy się też przyznać do błędu czy do niewiedzy.
Nikt nie jest omnibusem, a uznaniem własnej niedoskonałości tylko zyskamy w oczach dziecka. Poza
tym łatwiej będzie i jemu powiedzieć o swoich kłopotach czy dylematach. I oczywiście nic na siłę.
Prawnik radzi
Kończę odbywanie kilkuletniego wyroku w Zakładzie Karnym, moja sytuacja rodzinna w tym
czasie uległa radykalnej zmianie i po wyjściu z ZK, a ma to nastąpić w najbliższych tygodniach,
nie mam dokąd wrócić. Czy jako osoba praktycznie bezdomna będę miał prawo ubiegać się o lokal
od miasta? Słyszałem, że osoby wychodzące po odbyciu kary w ZK otrzymują mieszkanie poza kolejką? Jakie powinienem wcześniej załatwić formalności i czy mogę ubiegać się o mieszkanie wyłącznie w swoim byłym miejscu zameldowania, czy w dowolnym mieście? Nie chciałbym bowiem
wracać do byłego towarzystwa i powrócić na drogę przestępstwa.
Zasady pozyskania mieszkania
socjalnego dla osób, które odbyły
karę pozbawienia wolności jest taka
sama jak dla pozostałych obywateli. Nie ma w tym zakresie żadnych
wyjątków.
Zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych członków wspólnoty
samorządowej jest zadaniem własnym gminy. Gmina jest zobowiązana do zapewnienia osobom o
niskich dochodach lokali socjalnych.
Zasady przyznawania mieszkań
z zasobów gminy są uregulowane
w uchwałach poszczególnych gmin
(miast). Informacje o nich można
uzyskać w urzędach miasta i gminy
(np. listownie).
O lokal mieszkaniowy z zasobów gminy mogą ubiegać się osoby
nieposiadające tytułu prawnego do
jakiegokolwiek lokalu, jeżeli spełniają następujące warunki:
1. osoba ubiegająca się nie posiada
tytułu prawnego do innego lokalu;
2. dochody nie przekraczają kryterium dochodowego określonego
w uchwale rady gminy.
Trzeba jednak zaznaczyć, że organ stanowiący gminy ustala także
kryteria wyboru osób, z którymi
zostaną zawarte umowy najmu lokali mieszkalnych.
Jeżeli chciałby Pan się relokować
poza obszar dotychczasowego zamieszkania, niestety muszę wskazać, iż gminy przyznają lokale socjalne tylko swoim mieszkańcom.
Chodzi tu o osoby trwale związane
z gminą, tj. stale zamieszkujące na
jej terenie. Miejscem zamieszkania osoby jest miejscowość, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. O charakterze
pobytu decydują okoliczności faktyczne wskazujące na jej zamiar
rzeczywisty, a nie np. tylko zameldowanie na pobyt stały lub czasowy
na terenie danej gminy.
Wnioskując o przyznanie mieszkania socjalnego musiałby Pan opi-
sać, prócz oczywiście wskazania
swoich danych osobowych, ostatnie, tj. przed osadzeniem, warunki
mieszkalne oraz wykazać, że jest
się mieszkańcem gminy.
Jeżeli wniosek zostałby rozpatrzony pozytywnie, zostanie Pan
umieszczony na liście oczekujących
na najem lokalu. Zawarcie umowy,
a tym samym możliwość zamieszkania w lokalu, następuje po upływie od kilku miesięcy do kilku lat,
w zależności od zasobów mieszkalnych danej gminy.
W przypadku wydania decyzji
odmownej przysługuje odwołanie,
które należy złożyć do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w
terminie 14 dni od dnia otrzymania
decyzji.
W oderwaniu od powyższego,
dodać warto, iż zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości
z dnia 29 września 2015 r. w sprawie
Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjar-
nej, może Pan ubiegać się o różne
pomoce materialne zgodnie z art.
30 ust. 1 w/w rozporządzenia.
Jest to między innymi:
1. pokrycie kosztów czasowego zakwaterowania lub udzielenie schronienia w ośrodku dla bezdomnych,
2. okresowa dopłata do kosztów utrzymania lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, do
którego posiada się tytuł prawny,
czyli bieżących zobowiązań czynszowych i opłat za energię cieplną
i elektryczną oraz gaz, wodę, opał,
odbiór nieczystości stałych i płynnych,
3. uzyskanie porad prawnych,
a także z zakresu promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej,
4. uczestnictwo w kursach i
szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe oraz pokrycie
kosztów egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe,
5. uczestnictwo w programach
podnoszących kompetencje spo-
Jeżeli dotychczas nie rozmawialiśmy z dzieckiem szczerze i od serca, nie wymagajmy, że dopuści nas
do swoich tajemnic i nie denerwujmy się, że może być zaskoczone i
skryte. Ale kropla drąży skałę i jeżeli nasze dziecko przekona się, że
nie ma żadnego haczyka, podstępu
– zyskają obie strony. Wzajemnie się
ucząc wrażliwości, mądrości, technicznych nowinek, smaków, gatunków muzycznych. Jak to w rodzinie.
psycholog Jacek Pawłowski
Bezpłatnych porad prawnych
na łamach Gazety Kołobrzeskiej
udziela radca prawny
Aneta Stypuła-Czykin.
Pytania można przesyłać pocztą
na adres redakcji:
ul. Myśliwska 6
78-100 Kołobrzeg
lub e-mail:
[email protected]
Odpowiedzi udzielane
są w kolejności zgłoszeń.
łeczne, mających na celu przeciwdziałanie czynnikom kryminogennym, a zwłaszcza przemocy, w tym
przemocy w rodzinie oraz uzależnieniom,
6. pokrycie kosztów zakupu materiałów, narzędzi, wyposażenia
oraz urządzeń niezbędnych do realizacji programów wymienionych
w pkt 5,
7. pokrycie kosztów związanych
ze specjalistycznym leczeniem lub
rehabilitacją leczniczą oraz uzyskaniem orzeczeń o niepełnosprawności, jej stopniu oraz niezdolności do
pracy,
8. pokrywanie kosztów transportu specjalnego, zgodnie ze
wskazaniami lekarskimi lub przejazdów do miejsca pobytu, nauki,
terapii, pracy, zwłaszcza wykonywanej nieodpłatnie,
9. pokrywanie kosztów związanych z uzyskaniem dowodu osobistego oraz innych dokumentów niezbędnych do uzyskania pomocy.