FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Białko płynu w

FLEX
Monoclonal Mouse
Anti-Human
Białko płynu w torbielowatości GCDFP-15 (Gross Cystic Disease Fluid Protein-15)
Klon 23A3
Ready-to-Use
(Dako Omnis)
Nr kat. GA077
Polski
Przeznaczenie
Do badań diagnostycznych in vitro.
Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Gross Cystic Disease Fluid Protein-15, klon 23A3, Ready-toUse (Dako Omnis), jest przeznaczone do stosowania w immunohistochemii z urządzeniami Dako Omnis.
Przeciwciała skierowane przeciwko GCDFP-15 mogą być stosowane do identyfikacji raka sutka oraz guzów
przerzutowych wywodzących się z sutka (1). Interpretacja kliniczna wystąpienia barwienia lub jego braku musi
być uzupełniona o badania morfologiczne z wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i powinna być
przeprowadzana przez doświadczonego patologa z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i innych badań
diagnostycznych.
Synonimy antygenu
GCDFP-15, glikoproteina EP-GP, glikoproteina gp17, białko indukowane prolaktyną (PIP), białko wydzielnicze
wiąŜące aktynę (SABP) (2)
Podsumowanie
i wyjaśnienie
GCDFP-15 to monomeryczna glikoproteina wydzielnicza o masie 15 kDa, kodowana przez gen PIP znajdujący
się na chromosomie 7 w obszarze q32-36 (3,4). Białko GCDFP-15 jest markerem róŜnicowania apokrynowego
i jest wydzielana do płynu torbieli sutka oraz przez gruczoły apokrynowe, łzowe, łojowe, Molla oraz ekrynowe.
Białko GCDFP-15 ulega takŜe ekspresji w komórkach surowiczych ślinianki podŜuchwowej, podjęzykowej
i ślinianek mniejszych oraz gruczołach błony śluzowej nosa i oskrzeli (5). Za pomocą metod IHC zaobserwowano
ekspresję białka GCDFP-15 w komórkach nowotworowych guzów pierwotnych i przerzutowych sutka (1,26-8).
Immunoreaktywność obserwowano równieŜ w rakach ślinianek, gruczołów potowych i gruczołu krokowego,
natomiast większość innych badanych nowotworów złośliwych wykazywało wynik ujemny (1).
Patrz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych (www.dako.com/IHC-instructions)
firmy Dako lub instrukcje do systemu detekcji IHC.
Dostarczony
odczynnik
Gotowe do uŜycia mysie przeciwciało monoklonalne jest dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym
białko stabilizujące i azydek sodu w stęŜeniu 0,015 mol/l.
Klon: 23A3. Izotyp: IgG2a, kappa.
Immunogen
Białko rekombinowane odpowiadające wydzielniczej domenie cząsteczki białka płynu w torbielowatości
(o masie 15 kDa).
Swoistość
W testach Western blot lizatów z komórek MDA-MB-361 przeciwciało barwi prąŜek o masie cząsteczkowej
15 kDa, odpowiadający oczekiwanej masie cząsteczkowej białka GCFDP-15.
Środki ostroŜności
1.
Do stosowania przez wyszkolony personel.
2.
Opisywany produkt zawiera azydek sodu (NaN3), związek silnie toksyczny w czystej postaci. Azydek sodu,
zastosowany w produkcie w stęŜeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, moŜe reagować
z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych
azydków metali. Po usunięciu spłukać duŜą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się azydków metali
w kanalizacji.
3.
Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych, naleŜy stosować
właściwe procedury postępowania.
4.
W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą naleŜy nosić odpowiednie osobiste wyposaŜenie ochronne.
5.
Niewykorzystany roztwór usuwać zgodnie z rozporządzeniami lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi.
Przechowywanie
(123778-001)
Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Podczas przechowywania korek powinien być zamknięty. Nie naleŜy
uŜywać odczynników po upływie terminu waŜności podanego na fiolce. Stabilność w urządzeniu wynosi
80 godzin. Pozostały okres stabilności w urządzeniu jest kontrolowany przez oprogramowanie Dako Omnis. Jeśli
odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane powyŜej, uŜytkownik musi zweryfikować takie
warunki. Nie ma oczywistych oznak wskazujących na niestabilność produktu. Dlatego jednocześnie z badaniem
próbek pochodzących od pacjenta naleŜy wykonywać kontrole pozytywne i negatywne. W wypadku
nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, oraz
gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia technicznego
firmy Dako.
P02737PL_002_GA077/2013.08 s.1/3
Skrócona instrukcja
uŜytkownika
Krok
Comments (Komentarze)
Utrwalanie/zatapianie
Utrwalone w formalinie, zatopione w parafinie
Odparafinowanie w urządzeniu
Obróbka wstępna
EnVision™ FLEX, High pH (nr kat. GV804)
HIER 30 min
Przeciwciało
Produkt gotowy do uŜycia
Inkubacja 10 min
Kontrola negatywna
FLEX Negative Control, Mouse (nr kat. GA750)
Inkubacja 10 min
Wizualizacja
EnVision™ FLEX (nr kat. GV800) + EnVision™
FLEX+ Mouse LINKER (nr kat. GV821)
Blokowanie: 3 min; Wiązanie:
10 min; Polimeryzacja: 20 min;
Chromogen: 5 min
Barwnik kontrastowy
Hematoxylin (nr kat. GC808)
Inkubacja 3 min
Tkanka kontrolna
Rozrost gruczołu sutkowego
Odczyn cytoplazmatyczny
Szkiełka
FLEX IHC Microscope Slides (nr kat. K8020)
Zalecane w celu uzyskania
lepszego przylegania skrawków
tkankowych do szkiełek.
Zatapianie preparatu
Wymagane niewodne, trwałe zatapianie
preparatów
Po przeprowadzeniu barwienia
skrawki muszą być odwodnione,
oczyszczone i zatopione w środku
do trwałego zatapiania.
Oprzyrządowanie
Dako Omnis
Odczynniki znajdują się we fiolkach
dostosowanych do urządzenia
*UŜytkownik jest zobowiązany przeczytać ulotki dostarczane do opakowań, które zawierają dokładne instrukcje
przeprowadzania procedury barwienia i postępowania z produktem.
Przygotowanie próbek
Skrawki parafinowe: przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania skrawków utrwalonych w formalinie
i zatopionych w parafinie. Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o grubości 4 µm.
Obróbka wstępna: wymagane jest poddanie utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych cieplnemu odmaskowaniu epitopu (HIER). Zaleca się przeprowadzenie na tkankach HIER
z zastosowaniem odczynnika EnVision™ FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x) (Dako Omnis), nr kat.
GV804. Procesy odparafinowania, nawodnienia i odmaskowania antygenu przeprowadza się w urządzeniu Dako
Omnis. Informacje na ten temat moŜna znaleźć w podstawowym podręczniku uŜytkownika Dako Omnis.
Podczas obróbki wstępnej lub procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny wyschnąć.
W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie szkiełek
FLEX IHC Microscope Slides, nr kat. K8020.
Procedura barwienia
Program: w urządzeniu Dako Omnis wstępnie zaprogramowano etapy odczynu i czasy inkubacji. Szczegółowe
informacje dotyczące umieszczania szkiełek mikroskopowych i odczynników w urządzeniu przedstawiono
w podstawowym podręczniku uŜytkownika Dako Omnis. Jeśli w uŜytkowanym urządzeniu Dako Omnis protokoły
nie są dostępne, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Wszystkie procedury
inkubacji przeprowadza się w temperaturze 32°C w urz ądzeniu Dako Omnis.
Wizualizacja: zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH (Dako Omnis), nr kat. GV800,
łącznie z odczynnikiem EnVision FLEX+ Mouse LINKER (Dako Omnis), nr kat. GV821. Wizualizacja odbywa
się w urządzeniu Dako Omnis.
Barwienie kontrastowe: zaleca się stosowanie barwnika Hematoxylin (Dako Omnis), nr kat. GC808. Barwienie
kontrastowe odbywa się w urządzeniu Dako Omnis.
Zatapianie: po wykonaniu odczynu w urządzeniu Dako Omnis skrawki muszą być odwodnione, oczyszczone
i zatopione w środku do trwałego zatapiania.
Próby kontrolne: równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać
pozytywne i negatywne próby kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Tkankowa kontrola pozytywna
powinna obejmować rozrastający się gruczoł sutkowy, a komórki/struktury powinny wykazywać odczyn taki, jak
opisany dla tej tkanki w części „Charakterystyka pracy”. Zalecana kontrola negatywna to FLEX Universal
Negative Control, Mouse (Dako Omnis), nr kat. GA750.
Interpretacja
wybarwienia
Przeciwciała wykazują odczyn cytoplazmatyczny. MoŜna obserwować wybarwienie wydzielniczego białka
GCDFP-15 w przestrzeni międzykomórkowej.
Charakterystyka
działania
Tkanki prawidłowe: komórki gruczołowe i komórki nabłonka przewodowego rozrastającego się gruczołu
sutkowego powinny wykazywać przynajmniej ogniskowy odczyn cytoplazmatyczny o nasileniu od
umiarkowanego do silnego.
Podsumowanie reaktywności w tkankach prawidłowych (9):
(123778-001)
Rodzaj tkanki
(liczba testowanych przypadków)
Składniki komórkowe wykazujące odczyn dodatni
Nadnercza (2)
0/2
Szpik kostny (1)
0/1
Mózg/móŜdŜek (3)
0/3
Mózg/mózgowie (3)
0/3
P02737PL_002_GA077/2013.08 s.2/3
Gruczoły sutkowe (3)
2/3 Komórki gruczołowe i przewodowe, cytoplazmatyczny
Szyjka macicy (3)
0/3
Jelito grube (3)
0/3
Przełyk (2)
0/2
Nerki (3)
0/3
Płuca (3)
Komórki międzybłonka (2)
0/2
Nerwy obwodowe (2)
0/2
Jajniki (2)
0/2
Trzustka (3)
0/3
0/3
Przytarczyce (1)
0/1
Przysadka mózgowa (3)
0/3
Gruczoł krokowy (3)
0/3
Ślinianki (2)
2/2 Ślinianki surowicze, cytoplazmatyczny
Skóra (3)
3/3; Gruczoły potowe, cytoplazmatyczny
Jelito cienkie (2)
0/2
śołądek (3)
0/3
Tarczyca (3)
0/3
Migdałki (2)
0/2
Macica (3)
0/3
Tkanki nieprawidłowe: w 24/58 (41%) przypadków pierwotnych i przerzutowych raków sutka obserwowano
rozlany lub nieregularny odczyn o nasileniu od umiarkowanego do silnego, przy czym w dodatkowych
25 przypadkach obserwowano odczyn słaby i/lub ogniskowy, przez co całkowita czułość barwienia wyniosła
84,5%. W mikromacierzach tkanki raka sutka przeciwciało prezentowało rozlany lub nieregularny odczyn
o nasileniu od umiarkowanego do silnego w przypadku 4/63 (6%) rdzeni, a dodatkowo w 8 rdzeniach odczyn
słaby i/lub ogniskowy, przez co całkowita czułość barwienia wyniosła 22% (10).
Piśmiennictwo
1.
Wick MR, Lillemoe TJ, Copland GT, Swanson PE, Manivel JC, Kiang DT. Gross cystic disease fluid protein15 as a marker for breast cancer: immunohistochemical analysis of 690 human neoplasms and comparison
with alpha-lactalbumin. Hum Pathol 1989;20:281-7.
2.
Fritzsche FR, Thomas A, Winzer KJ, Beyer B, Dankof A, Bellach J, Dahl E, Dietel M, Kristiansen G. Coexpression and prognostic value of gross cystic disease fluid protein 15 and mammaglobin in primary breast
cancer. Histol Histopathol 2007;22:1221-30.
3.
Caputo E, Carratore V, Ciullo M, Tiberio C, Mani JC, Piatier-Tonneau D, Guardiola J. Biosynthesis and
immunobiochemical characterization of gp17/GCDFP-15. A glycoprotein from seminal vesicles and from
breast tumors, in HeLa cells and in Pichia pastoris yeast. Eur J Biochem 1999;265:664-70.
4.
Myal Y, Robinson DB, Iwasiow B, Tsuyuki D, Wong P, Shiu RP. The prolactin-inducible protein
(PIP/GCDFP-15) gene: cloning, structure and regulation. Mol Cell Endocrinol 1991;80:165-75.
5.
Viacava P, Naccarato AG, Bevilacqua G. Spectrum of GCDFP-15 expression in human fetal and adult
normal tissues. Virchows Arch 1998;432:255-60.
6.
Haagensen DE Jr. Is cystic disease related to breast cancer? [review]. Am J Surg Pathol. 1991;15:687-94.
7.
Mazoujian G, Bodian C, Haagensen DE Jr, Haagensen CD.Expression of GCDFP-15 in breast carcinomas.
Relationship to pathologic and clinical factors. Cancer 1989;63:2156-61.
8.
Hall RE, Clements JA, Birrell SN, Tilley WD. Prostate-specific antigen and gross cystic disease fluid protein15 are co-expressed in androgen receptor-positive breast tumours. Br J Cancer 1998;78:360-5.
9.
Dako in-house documentation IHC040408-150
10. Bhargava R, Dabbs DJ. Use of immunohistochemistry in diagnosis of breast epithelial lesions [review]. Adv
Anat Pathol. 2007;14:93-107.
Wydanie 08/13
(123778-001)
P02737PL_002_GA077/2013.08 s.3/3