Powikłania wysokiej osteotomii kości piszczelowej METODY

Transkrypt

Powikłania wysokiej osteotomii kości piszczelowej METODY
Powikłania wysokiej osteotomii kości piszczelowej
METODY ZAMYKAJĄCE VERSUS OTWIERAJĄCE
E. K. Song, J. K. Seon, S. J. Park, M. S. Jeong
From Chonnam National Hwasun Hospital, Jeonnam, South Korea
J Bone Joint Surg [Br] 2010;92-B:1245-52.
Porównaliśmy częstotliwość występowania oraz stopień ciężkości powikłań podczaszamykających i otwierających wysokich osteotomii kości piszczelowej używanych w
leczeniu choroby zwyrodnieniowej kolana z deformacją szpotawą, jak również
zidentyfikowaliśmy czynniki ryzyka związane z rozwojem powikłań, Łącznie, 104
pacjentów poddanych zostało zamykającej osteotomii po stronie bocznej a 90
otwierającej osteotomii po stronie przyśrodkowej kości piszczelowej pomiędzy
styczniem 1993 r. a grudniem 2006 r. Charakterystyki obu grup były porównywalne.
Wszyscy pacjenci pozostawali w okresie obserwacji przez więcej niż 12 miesięcy.
Oceniliśmy wynik przy użyciu skali kolana Hospital for Special Surgery, i
odnotowaliśmy powikłania. Wiek, płeć, otyłość (body mass index > 27.5 kg/m2),
rodzaj osteotomii (zamykająca versus otwierająca) jak również przedoperacyjna oś
mechaniczna zostały poddane analizie czynników ryzyka.
Średnia skala Hospital for Special Surgery w grupach osteotomii zamykającej i
otwierającej poprawiła się odpowiednio z 73.4 (54 do 86) do 91.8 (81 do 100) i od
73.8 (56 do 88) do 93 (84 do 100). Częstość występowania powikłań, jak również
powikłań poważnych w obu grupach nie różniła się znacząco (p = 0.20 powikłania w
całości, p = 0.29 powikłania poważne). Logistyczna analiza regresji zastosowana dla
otyłości oraz przedoperacyjnej osi mechanicznej kończyny wykazała, że otyłośc
pozostaje znaczącym, niezależnym czynnikiem ryzyka (stopień prawdopodobieństwa
= 3.23) wystąpienia poważnych powikłań po wysokiej osteotomii kości piszczelowej.
Wyniki nasze sugerują, że otwierająca wysoka osteotomia kości piszczelowej może
być alternatywną metodą leczenia dla młodych pacjentów z chorobą zwyrodnieniową
przedziału przyśrodkowego kolana oraz deformacją szpotawą.