Kierunek i poziom studiów

Transkrypt

Kierunek i poziom studiów
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział
str. 1
Kierunek i poziom studiów: Sztuka pisania, studia licencjackie (poziom I)
Sylabus modułu: Kanon literatury światowej
Nazwa wariantu modułu: Kanon literatury światowej
1. Informacje ogólne
koordynator modułu
rok akademicki
semestr
forma studiów
sposób ustalania
oceny końcowej
modułu
informacje
dodatkowe
Dr Piotr Bogalecki
2016-2017
pierwszy (zimowy)
Stacjonarne
ocena końcowa z modułu jest równoważna średniej arytmetycznej ocen obu
kursów tworzących moduł (wykłady i ćwiczenia)
------------------------------
2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta
nazwa
MODUŁ HISTORYCZNOLITERACKI I: KANON LITERATURY ŚWIATOWEJ
prowadzący
mgr Tomasz Gęsina, mgr Joanna Soćko
grupa(-y)
logowanie w systemie USOS (limit xx osób)
Omówienie kolejno następujących dzieł literatury światowej:
treści zajęć
1. Balzak H.: Nieznane arcydzieło.
kod
kod m
2. Borges J.L: Księga piasku.
3. Burgess A.: Mechaniczna pomarańcza.
4. Byron G.G.: Giaur.
5. Czechow A.: Śmierć urzędnika.
6. Eliot T.S.: Ziemia jałowa.
7. Fowler J.: Kochanica Francuza.
8. Gogol M.: Płaszcz.
9. Kafka F.: Wyrok.
10. Orwell G.: Rok 1984.
11. Poe E.A.: Morderstwa przy Rue Morgu.
12. Proust M.: W poszukiwaniu straconego czasu. W stronę Swanna (fragmenty).
13. Shelley M.: Frankenstein.
14. Steinbeck J.: Grona gniewu (fragmenty).
15. Swift J.: Podróże Guliwera (fragmenty).
16. Szekspir W.: Burza.
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział
str. 2
17. Winterson J.: Płeć wiśni.
metody
prowadzenia
zajęć
liczba godzin
dydaktycznych
(kontaktowych)
liczba godzin
pracy własnej
studenta
opis pracy
własnej
studenta
organizacja
zajęć
literatura
obowiązkowa
Podczas zajęć studenci analizują i interpretują wybrane dzieła kanonu literatury
światowej, posługując się tekstami teoretycznymi, zaproponowanymi przez
wykładowców.
1/ wykład (15 godz.)
2/ ćwiczenia (30 godz.) 15 godz. T. Gęsina, 15 godz. J. Soćko
45
135
Przygotowanie do zajęć, obejmujące zalecone lektury literackie i krytycznoliterackie;
aktywność na zajęciach
Kurs obejmuje zajęcia o charakterze konwersatorium oraz dedykowany im wykład.
Wymaga się udziału studenta w obu składowych kursu.
1. Balzak H.: Nieznane arcydzieło.
2. Borges J.L: Księga piasku.
3. Burgess A.: Mechaniczna pomarańcza.
4. Byron G.G.: Giaur.
5. Czechow A.: Śmierć urzędnika.
6. Eliot T.S.: Ziemia jałowa.
7. Fowler J.: Kochanica Francuza.
8. Gogol M.: Płaszcz.
9. Kafka F.: Wyrok.
10. Orwell G.: Rok 1984.
11. Poe E.A.: Morderstwa przy Rue Morgu.
12. Proust M.: W poszukiwaniu straconego czasu. W stronę Swanna (fragmenty).
13. Shelley M.: Frankenstein.
14. Steinbeck J.: Grona gniewu (fragmenty).
15. Swift J.: Podróże Guliwera (fragmenty).
16. Szekspir W.: Burza.
17. Winterson J.: Płeć wiśni.
literatura
uzupełniająca
1. Aizenberg E.: W obronie kabały. W: W poszukiwaniu Alefa. Proza
hispanoamerykańska w świetle najnowszych badań. Antologia krytyczna. Red.
M. Kurek, J. Ziarkowska. Wrocław 2007, s. 45–62.
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział
str. 3
2. Arednt H. : Ideologia i terror: nowatorska forma rządów. W: Korzenie
totalitaryzmu. Przeł. D. Gringberg, M. Szawiel. Warszawa 1993, s. 494–516.
3. Borges J.L.: O kulcie książek. W: tegoż: Dalsze dociekania. Przeł. A. SobolJurczykowski. Warszawa 1999, s. 161–168.
4. Bataille G.: Literatura a zło: Emily Bronte, Baudelaire, Michelet, Blake, Sade,
Proust, Kafka, Genet. Przeł. M. Wodzyńska-Walicka. Kraków 1992 (wybór).
5. Bogaczyk-Vormayr M.: Fałsz egzystencji. Człowiek w dziele Franza Kafki.
„Humaniora. Czasopismo Internetowe” 2014, nr 1, s. 13–35.
6. Bonaparte M: Psychoanalityczna interpretacja opowiadania „Berenice” E. A.
Poe. W: Sztuka interpretacji. Wyb. i opr. H. Markiewicz. Wrocław 1971.
7. Dobrzycka I.: Kształtowanie się twórczości Byrona. Bohater bajroniczny a
zagadnienia narodowe. Wrocław 1963.
8. Edgar Allan Poe – klasyk grozy i perwersji. Red. E. Kasperski, Ż. Nalewajk.
Warszawa 2009 (wybór).
9. Eichenbaum B.: Jak jest zrobiony „Płaszcz” Gogola? Przeł. M. Czermińska. W:
Rosyjska szkoła stylistyki. Red. M.R. Mayenowa, Z. Saloni. Warszawa 1970, s.
491–513.
10. Nabokov V.: Wykłady o literaturze rosyjskiej. Dostojewski, Gogol, Czechow,
Gorki, Tołstoj, Turgieniew. Przeł. Z. Batko. Warszawa 2002 (wybór).
11. Parniewski W.: Utopia i antyutopia (geneza, źródła, intencje). „Acta
Universitatis Lodziensis” 1989, nr 25, s. 91–105.
12. Poulet G.: Czas Prousta. W: Sztuka interpretacji. T. 2. Wyb. i opr. H.
Markiewicz. Wrocław 1973.
13. Wiśniowski B.: William Faulkner, Ernest Hemingway, John Steinbeck.
Warszawa 1963.
adres strony
www zajęć
informacje
dodatkowe
-
3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu
Nazwa
MODUŁ HISTORYCZNOLITERACKI I: KANON LITERATURY ŚWIATOWEJ
kod zajęć
02-PI-S1-KLŚ
kod
kod m
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział
osoba
przeprowadzająca
weryfikację
grupa
wymagania
merytoryczne
kryteria oceny
przebieg procesu
weryfikacji
informacje
dodatkowe
str. 4
Mgr Joanna Soćko, mgr Tomasz Gęsina
2
Student zna teksty omawiane na zajęciach: historyczno-kulturowy kontekst ich
powstania, możliwe interpretacje, wyznaczniki gatunkowe. Zna podstawową
terminologię z zakresu historii literatury przydatną w pracy pisarskiej. Posiada
wiedzę na temat różnych kryteriów wartościowania tekstów literackich, rozumie
kulturowy charakter literatury, wie o historycznej zmienności jej wyznaczników.
Potrafi przedstawić spójną interpretację tekstu literackiego i nieliterackiego z
wykorzystaniem kontekstów kulturowych.
Końcowa ocena kursu jest wypadkową oceny pracy pisemnej (80% oceny końcowej)
oraz oceny za aktywny udział w ćwiczeniach (20% oceny końcowej).
Praca pisemna zostaje przedstawiona do oceny nie później niż 19 stycznia 2016.
Ocena końcowa z kursu zostanie ustalona na ostatnich zajęciach przez pracownika
prowadzącego kurs.