Kierunek i poziom studiów
Transkrypt
Kierunek i poziom studiów
Uniwersytet Śląski w Katowicach Wydział str. 1 Kierunek i poziom studiów: Sztuka pisania, studia licencjackie (poziom I) Sylabus modułu: Kanon literatury światowej Nazwa wariantu modułu: Kanon literatury światowej 1. Informacje ogólne koordynator modułu rok akademicki semestr forma studiów sposób ustalania oceny końcowej modułu informacje dodatkowe Dr Piotr Bogalecki 2016-2017 pierwszy (zimowy) Stacjonarne ocena końcowa z modułu jest równoważna średniej arytmetycznej ocen obu kursów tworzących moduł (wykłady i ćwiczenia) ------------------------------ 2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta nazwa MODUŁ HISTORYCZNOLITERACKI I: KANON LITERATURY ŚWIATOWEJ prowadzący mgr Tomasz Gęsina, mgr Joanna Soćko grupa(-y) logowanie w systemie USOS (limit xx osób) Omówienie kolejno następujących dzieł literatury światowej: treści zajęć 1. Balzak H.: Nieznane arcydzieło. kod kod m 2. Borges J.L: Księga piasku. 3. Burgess A.: Mechaniczna pomarańcza. 4. Byron G.G.: Giaur. 5. Czechow A.: Śmierć urzędnika. 6. Eliot T.S.: Ziemia jałowa. 7. Fowler J.: Kochanica Francuza. 8. Gogol M.: Płaszcz. 9. Kafka F.: Wyrok. 10. Orwell G.: Rok 1984. 11. Poe E.A.: Morderstwa przy Rue Morgu. 12. Proust M.: W poszukiwaniu straconego czasu. W stronę Swanna (fragmenty). 13. Shelley M.: Frankenstein. 14. Steinbeck J.: Grona gniewu (fragmenty). 15. Swift J.: Podróże Guliwera (fragmenty). 16. Szekspir W.: Burza. Uniwersytet Śląski w Katowicach Wydział str. 2 17. Winterson J.: Płeć wiśni. metody prowadzenia zajęć liczba godzin dydaktycznych (kontaktowych) liczba godzin pracy własnej studenta opis pracy własnej studenta organizacja zajęć literatura obowiązkowa Podczas zajęć studenci analizują i interpretują wybrane dzieła kanonu literatury światowej, posługując się tekstami teoretycznymi, zaproponowanymi przez wykładowców. 1/ wykład (15 godz.) 2/ ćwiczenia (30 godz.) 15 godz. T. Gęsina, 15 godz. J. Soćko 45 135 Przygotowanie do zajęć, obejmujące zalecone lektury literackie i krytycznoliterackie; aktywność na zajęciach Kurs obejmuje zajęcia o charakterze konwersatorium oraz dedykowany im wykład. Wymaga się udziału studenta w obu składowych kursu. 1. Balzak H.: Nieznane arcydzieło. 2. Borges J.L: Księga piasku. 3. Burgess A.: Mechaniczna pomarańcza. 4. Byron G.G.: Giaur. 5. Czechow A.: Śmierć urzędnika. 6. Eliot T.S.: Ziemia jałowa. 7. Fowler J.: Kochanica Francuza. 8. Gogol M.: Płaszcz. 9. Kafka F.: Wyrok. 10. Orwell G.: Rok 1984. 11. Poe E.A.: Morderstwa przy Rue Morgu. 12. Proust M.: W poszukiwaniu straconego czasu. W stronę Swanna (fragmenty). 13. Shelley M.: Frankenstein. 14. Steinbeck J.: Grona gniewu (fragmenty). 15. Swift J.: Podróże Guliwera (fragmenty). 16. Szekspir W.: Burza. 17. Winterson J.: Płeć wiśni. literatura uzupełniająca 1. Aizenberg E.: W obronie kabały. W: W poszukiwaniu Alefa. Proza hispanoamerykańska w świetle najnowszych badań. Antologia krytyczna. Red. M. Kurek, J. Ziarkowska. Wrocław 2007, s. 45–62. Uniwersytet Śląski w Katowicach Wydział str. 3 2. Arednt H. : Ideologia i terror: nowatorska forma rządów. W: Korzenie totalitaryzmu. Przeł. D. Gringberg, M. Szawiel. Warszawa 1993, s. 494–516. 3. Borges J.L.: O kulcie książek. W: tegoż: Dalsze dociekania. Przeł. A. SobolJurczykowski. Warszawa 1999, s. 161–168. 4. Bataille G.: Literatura a zło: Emily Bronte, Baudelaire, Michelet, Blake, Sade, Proust, Kafka, Genet. Przeł. M. Wodzyńska-Walicka. Kraków 1992 (wybór). 5. Bogaczyk-Vormayr M.: Fałsz egzystencji. Człowiek w dziele Franza Kafki. „Humaniora. Czasopismo Internetowe” 2014, nr 1, s. 13–35. 6. Bonaparte M: Psychoanalityczna interpretacja opowiadania „Berenice” E. A. Poe. W: Sztuka interpretacji. Wyb. i opr. H. Markiewicz. Wrocław 1971. 7. Dobrzycka I.: Kształtowanie się twórczości Byrona. Bohater bajroniczny a zagadnienia narodowe. Wrocław 1963. 8. Edgar Allan Poe – klasyk grozy i perwersji. Red. E. Kasperski, Ż. Nalewajk. Warszawa 2009 (wybór). 9. Eichenbaum B.: Jak jest zrobiony „Płaszcz” Gogola? Przeł. M. Czermińska. W: Rosyjska szkoła stylistyki. Red. M.R. Mayenowa, Z. Saloni. Warszawa 1970, s. 491–513. 10. Nabokov V.: Wykłady o literaturze rosyjskiej. Dostojewski, Gogol, Czechow, Gorki, Tołstoj, Turgieniew. Przeł. Z. Batko. Warszawa 2002 (wybór). 11. Parniewski W.: Utopia i antyutopia (geneza, źródła, intencje). „Acta Universitatis Lodziensis” 1989, nr 25, s. 91–105. 12. Poulet G.: Czas Prousta. W: Sztuka interpretacji. T. 2. Wyb. i opr. H. Markiewicz. Wrocław 1973. 13. Wiśniowski B.: William Faulkner, Ernest Hemingway, John Steinbeck. Warszawa 1963. adres strony www zajęć informacje dodatkowe - 3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu Nazwa MODUŁ HISTORYCZNOLITERACKI I: KANON LITERATURY ŚWIATOWEJ kod zajęć 02-PI-S1-KLŚ kod kod m Uniwersytet Śląski w Katowicach Wydział osoba przeprowadzająca weryfikację grupa wymagania merytoryczne kryteria oceny przebieg procesu weryfikacji informacje dodatkowe str. 4 Mgr Joanna Soćko, mgr Tomasz Gęsina 2 Student zna teksty omawiane na zajęciach: historyczno-kulturowy kontekst ich powstania, możliwe interpretacje, wyznaczniki gatunkowe. Zna podstawową terminologię z zakresu historii literatury przydatną w pracy pisarskiej. Posiada wiedzę na temat różnych kryteriów wartościowania tekstów literackich, rozumie kulturowy charakter literatury, wie o historycznej zmienności jej wyznaczników. Potrafi przedstawić spójną interpretację tekstu literackiego i nieliterackiego z wykorzystaniem kontekstów kulturowych. Końcowa ocena kursu jest wypadkową oceny pracy pisemnej (80% oceny końcowej) oraz oceny za aktywny udział w ćwiczeniach (20% oceny końcowej). Praca pisemna zostaje przedstawiona do oceny nie później niż 19 stycznia 2016. Ocena końcowa z kursu zostanie ustalona na ostatnich zajęciach przez pracownika prowadzącego kurs.