Rodzina jest podstawą ładu społecznego i główną instytucją
Transkrypt
Rodzina jest podstawą ładu społecznego i główną instytucją
Współpraca z rodzicami w klasie integracyjnej Rodzina jest podstawą ładu społecznego i główną instytucją wychowawczą. Środowisko rodzinne kształtuje osobowość i postawy moralne dzieci. W rodzinie dziecko doświadcza bezpieczeństwa, miłości, zaufania, ofiarności, a kontakt z rodzicami oparty jest na głębokiej więzi biologicznej i uczuciowej. Rodzice są najważniejszymi osobami w życiu dziecka, to oni są odpowiedzialni za jego rozwój i wychowanie. Obok rodziny szkoła jest głównym czynnikiem kształtującym osobowość, uczestniczy w przygotowaniu dziecka do życia społecznego. Pełni funkcje dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą i jest środowiskiem pozadomowym, z którym styka się dziecko. Kiedy w rodzinie pojawia się dziecko niepełnosprawne, które ma ograniczone możliwości, rodzicom trudno jest się z tym pogodzić. Dlatego potrzebują szczególnego wsparcia i pomocy ze strony szkoły. Dla pełnego, harmonijnego rozwoju dziecka niepełnosprawnego konieczne jest współdziałanie rodziców i nauczycieli. Ścisła współpraca z rodzicami jest niezbędna do ujednolicenia oddziaływań wychowawczych domu i szkoły, czyli stworzenie spójnego środowiska wychowawczego. Nauczyciele i specjaliści starają się pomagać rodzicom w ich trudnym zadaniu poprzez: stworzenie klimatu wzajemnego szacunku i zaufania we wspólnych kontaktach podjęcie wspólnej pracy nad rozwojem i wychowaniem dziecka uzupełnienie i wspieranie wychowywania w rodzinie systematyczne informowanie rodziców o rozwoju ich dziecka, postępach i trudnościach oraz zachowaniu poszukiwanie rozwiązań w oparciu o literaturę, badania, sugestie sprawdzonych terapeutów dostęp do stron internetowych umożliwiający rodzicom pozyskanie istotnych informacji, adresów, kontaktów, doświadczeń związanych z zastosowaną terapią, materiałów edukacyjnych, informacji o różnych formach leczenia, porad, ogłoszeń o szkoleniach, konferencjach i działalności stowarzyszeń. Dzięki forum internetowym zawiązuje się między rodzicami grupa wsparcia. Wymieniając doświadczenia, rodzice uspokajają się, podejmują wspólne działania, mają poczucie większego bezpieczeństwa, wynikającego stąd, że są obok nich rodziny o podobnych problemach, do których zawsze można się zwrócić. Te strony to również skarbnica wiedzy dla rodziców zdrowych dzieci, pragnących pomagać innym, pragnących poznać problemy rodziców i dzieci wynikających z choroby. Wiele cennych doświadczeń, materiałów znaleźć można na stronach: http://www.dzieci.bci.pl http://www.dzieci.org.pl http://www.autyzmpomoc.org.pl http://www.synapsis.waw.pl http://darzycia.pl/ http://www.niepelnosprawni.pl Szczególną opieką szkoła otacza rodziców dzieci niepełnosprawnych ze względu na ich specyficzne problemy. W swoich zadaniach, w ramach współpracy wyznacza sobie następujące działania: przygotowanie wychowanków w miarę możliwości do samodzielnego udziału w życiu społecznym podtrzymywanie i rozwijanie integracji ze środowiskiem pełnienie funkcji opiekuńczych, wspomagających i edukacyjnych w formach i zakresie wynikającym z indywidualnych potrzeb dostosowanie treści, metod i organizacji nauczania do możliwości psychofizycznych wychowanków organizowanie specjalistycznej opieki psychologiczno-pedagogicznej, logopedycznej, zdrowotnej umożliwienie rozwoju indywidualnych zainteresowań edukację rodziców i opiekunów w zakresie rehabilitacji społecznej, prawidłowego sposobu życia minimalizującego skutki niepełnosprawności oraz procesu integracji ze środowiskiem Współdziałanie szkoły, nauczycieli pracujących w klasie integracyjnej i rodziny ma na celu coraz lepsze poznanie uczniów zarówno przez nauczycieli, jak i rodziców, pomoc rodzicom w zrozumieniu istoty niepełnosprawności dziecka oraz sugerowanie skutecznych form oddziaływania, które mają im pomóc w rozwiązywaniu problemów. Rodzice potrzebują pomocy i porady, by podtrzymać poczucie własnej kompetencji wychowawczej, ponieważ wychowując dziecko niepełnosprawne ponoszą często porażki. Nauczyciel mający możliwość dokładnego zapoznania się z historią choroby dziecka, z rodzajem niepełnosprawności, może trafniej dobierać metody nauczania i wychowania. Podstawą dobrej współpracy z wszystkimi rodzicami jest zrozumienie idei integracji, zrozumienie, że klasa integracyjna jest miejscem, w którym spotykają się dzieci w pełni obdarzone zdrowiem i te wymagające wsparcia. Wszystkie dzieci są wyjątkowe i wartościowe, a dzieci niepełnosprawne posiadają szczególną umiejętność pomagania innym w rozwijaniu takich cech jak życzliwość, umiejętność współpracy i wrażliwość na potrzeby drugiego człowieka. Ich obecność sama w sobie jest bezcennym darem, który wszyscy powinniśmy nauczyć się dostrzegać i szanować. Idea integracji ma ogromne znaczenie dla rozwoju wszystkich dzieci. Przy jej budowaniu trzeba ogromnego wysiłku ze strony nauczycieli, rodziców i samych dzieci. Trzeba często pokonać wiele trudności, by dostrzec pierwsze efekty oraz korzyści, jakie przynosi dzieciom. Warto wymienić korzyści płynące z integracji, uwarunkowane właściwą współpracą rodziców, nauczycieli i uczniów: przynosi obustronne korzyści (wśród dzieci zdrowych i wymagających wsparcia), przełamuje bariery dzielące jednych od drugich, chroni przed izolacją, uczy w naturalny sposób tolerancji, wrażliwości, wyrozumiałości, serdeczności, rozbudza świadomość tego, że wszyscy ludzie mają równe prawa, choć mają różne możliwości, daje możliwości zabawy i nauki z kolegą, który pracuje wolniej i słabiej, wzbogaca wiedzę o różnych schorzeniach i sposobach postępowania z nimi, pozwala zdobywać doświadczenie, że w szkole liczy się nie tylko wiedza, ale i serce, łagodzi obyczaje (dzieci są mniej agresywne, obserwuje się więcej cierpliwości, taktu i kultury osobistej), uczy mądrze sobie nawzajem pomagać, bez wyręczania się, powoduje szersze spojrzenie na świat, większą wrażliwość na drugiego człowieka, rodzi wiarę we własne siły, pomaga przełamywać bariery nieśmiałości, powoduje czynne uczestnictwo w życiu klasy, pomaga pozbyć się egoizmu, uczy rozumieć innych, umożliwia przyswojenie pozytywnych form zachowań, rozwija samodzielność, powoduje zanik niezdrowej rywalizacji na rzecz zgodnego współdziałania, Ścisła współpraca z rodzicami jest niezbędna do ujednolicenia oddziaływań wychowawczych domu i szkoły, czyli stworzenie spójnego środowiska wychowawczego. Stąd niezwykle istotna jest pedagogizacja prowadzona w różnych formach od oddziaływań informacyjnych (porady, wskazówki) po kształtowanie u rodziców różnych umiejętności niezbędnych do prowadzenia rehabilitacji i ćwiczeń w warunkach domowych. Myślę, że kochająca rodzina i współpracujący z nią nauczyciele w klasie integracyjnej odgrywają ważną rolę w rozwoju pierwszych kontaktów społecznych dziecka. Dzieci obdarzone miłością są zdolne do rozpoznawania emocji u najbliższych. Muszą odczuwać, że mają swoje miejsce, gdzie czują się bezpiecznie. Rodzice i nauczyciele powinni akceptować je takimi, jakie są, w przeciwnym wypadku dzieci nigdy nie będą miały warunków do prawidłowego rozwoju. Takim podejściem do dziecka powinien kierować się każdy rodzic, pedagog i terapeuta. Opracowała Hanna Kasperska Literatura: Maciarz A., Uczniowie niepełnosprawni w szkole powszechnej, Warszawa 1992 Bogucka J., Wychowanie i nauczanie integracyjne , Warszawa 1994, Borzyszkowska H., Współpraca szkoły specjalnej z domem rodzinnym. Warszawa 1971, Obuchowska I.(red), Dziecko niepełnosprawne w rodzinie, Warszawa 1991