przedstawianie błędów pomiarowych i zaokr¥glanie wyników
Transkrypt
przedstawianie błędów pomiarowych i zaokr¥glanie wyników
PRZEDSTAWIANIE BŁĘDÓW POMIAROWYCH I ZAOKRĄGLANIE WYNIKÓW W ogólnym przypadku wynik pomiaru przedstawiamy w postaci: XR = XM ± ∆X gdzie: XR - wartość rzeczywista wielkości mierzonej, XM - wartość uzyskana w wyniku pomiaru, ∆X - niepewność lub błąd pomiaru. Powyższy zapis oznacza, że: - najlepszym przybliżeniem wartości mierzonej jest według eksperymentatora liczba XM ; - z rozsądnym prawdopodobieństwem szukana wartość znajduje się gdzieś pomiędzy XM - ∆X i XM + ∆X. - Błąd pomiaru ∆X jest wielkością oszacowaną. Nie ma więc sensu podawać wszystkich cyfr, które otrzymujemy z obliczeń. Obliczone wartości XM i ∆X podajemy zaokrąglone. Oznacza to, że przybliżamy wartości otrzymane z obliczeń. - Cyframi znaczącymi danej liczby różnej od zera nazywamy wszystkie jej cyfry z wyjątkiem występujących na początku zer. Do cyfr znaczących zalicza się również zera końcowe, jeśli są one wynikiem obliczeń, a nie zaokrągleń. Oznacza to, że pierwsza liczba znacząca musi być różna od zera, natomiast druga, trzecia i dalsze mogą być zerami. - Cyfry pewne. Jeśli błąd spowodowany przybliżeniem liczby dziesiętnej jest mniejszy od jedności na ostatnim miejscu dziesiętnym mówimy, że wszystkie jej cyfry są pewne. Przybliżenie dziesiętne podaje się wtedy z zachowaniem tylko cyfr pewnych, np. 125 * 103 lub 1,25 * 105. - Przy zaokrąglaniu wyniku pomiaru stosowane są powszechnie przyjęte zasady zaokrągleń : - liczbę kończącą się cyframi 0-4 zaokrąglamy w dół, a 5 - 9 w górę lub - liczby 0-4 zaokrąglamy w dół, 6 - 9 w górę, a cyfrę 5 w dół, jeśli poprzedza ją cyfra parzysta, zaś w górę, jeśli poprzedza ją liczba nieparzysta. Można stosować dowolną z tych zasad, ale w jednym opracowaniu wyników pomiarów należy konsekwentnie stosować tylko jedną z nich. - Oszacowane błędy zaokrąglamy zawsze w górę, ponieważ w żadnym przypadku nie wolno zmniejszać błędów. Zawsze lepiej podać zawyżoną wartość błędu niż go niedoszacować . - Obliczenia wykonujemy zawsze z większą liczbą cyfr, niż chcemy podać wynik. Zaokrągleń dokonujemy dopiero po zakończeniu obliczeń. - Błędy pomiarów zaokrąglane są do pierwszej cyfry znaczącej. Ostatnia cyfra znacząca w każdym wyniku pomiaru powinna stać na tym samym miejscu dziesiętnym, co błąd pomiaru. Np. absurdem jest podawanie wyniku w postaci U = (9,82 ± 0,02389) V. Trudno sobie bowiem wyobrazić, aby niepewność pomiarowa mogła być znana z dokładnością czterech cyfr znaczących. Przy bardzo dokładnych pomiarach można czasem podawać wynik z dwiema cyframi znaczącymi po przecinku, czyli w podanym przykładzie ∆U = 0.02 V U = (9,82 ± 0,02) V Od podanej reguły istnieje wyjątek - jeśli pierwszą cyfrą znaczącą niepewności ∆X jest l (lub 2), to lepiej zachować dwie cyfry znaczące niepewności, np. ∆X = 0,14, gdyż zaokrąglenie do ∆X= 0,1 prowadzi do 40 % zmniejszenia niepewności. - Wynik zapisany jako f = (6051,78 ± 30) Hz jest błędny. Niepewność 30 oznacza, że cyfra na trzecim miejscu (a więc 5) mogłaby być 2 lub 8, czyli cyfry dalsze 1, 7 i 8 nie mają znaczenia i powinny zniknąć w zaokrągleniu. Zatem, poprawny zapis wygląda następująco: f = (6050 ± 30) Hz . Inne poprawne zapisy wyników: 92,8 ± 0,3 dla ∆ = 0,3 . 93 ± 3 dla ∆ = 3 . - Jeśli mierzona wartość jest tak duża bądź mała, że wymaga zapisu wykładniczego (np. 3 *103 zamiast 3000) , to prościej i czytelniej jest podać wynik i niepewność w tej samej postaci. Zapisujemy Q = (1,61 ±0,05)* 10-19 C a nie Q = 1,61 * 10-19 ± 5*10-21 C .