Teksty rozważań na I tydzień

Modlitwa codzienna
(do odmawiania razem z krótkimi modlitwami z poszczególnych dni)
Polecam Ci Panie, księdza (księży) _____ Wzmocnij go (ich), ponieważ ma (mają) trudne
zadania. Oddaję _____ (członek Ciała Chrystusa, który wyrządził mi szkodę lub którego ja
osądzam) Twojej opiece, Jezu. Tak jak Ty okazałeś mi miłosierdzie, tak ja chcę okazać jej/jemu
miłosierdzie. Uzdolnij mnie abym był/a i robił/a wszystko, czego Ty pragniesz dla Kościoła,
Twojej Oblubienicy. W szczególności proszę Cię, rozpal moje pragnienie _____ dla Twojej
Oblubienicy. Amen.
Rozważania i modlitwy na każdy dzień
I tydzień – 12-18 października
Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego
macie od Boga?
1 Kor 6, 19
Albowiem On przechowa mnie w swym namiocie
w dniu nieszczęścia,
ukryje mnie w głębi swego przybytku,
wydźwignie mnie na skałę.
Ps 27, 5
Wy zaś z weselem wodę czerpać będziecie ze zdrojów zbawienia.
Iz 12, 3
Środa, 12 października
Kiedy mówię o Kościele, mówię o tobie. Jesteś Kościołem, jesteś członkiem Chrystusa,Głowy
Kościoła, który w łączności z innymi członkami stanowi piękny wyraz Jego Ciała. Bez Ciebie
Kościół będzie niepełny. Jesteś darem, który ma znaczenie! Jeśli odłączyłeś się od Kościoła to
On cierpi. Bez Ciebie Oblubienica nie może w pełni reprezentować Zbawiciela zgodnie z Jego
pragnieniem. Jezus wezwał Cię abyś był w Jego domu, aby ten dom był wyraźnym odbiciem
Jego Samego.
Odnów moją miłość do Kościoła, o Panie. Przypominaj mi, że jestem darem, który ma dla Ciebie
znaczenie.
Czwartek, 13 października
Św. Paweł w swoich Listach do Koryntian odnosi się do faktu, że każdy jest świątynią Ducha
Świętego (por. 1 Kor 6, 19), a także do prawdy, że każdy z nas jest członkiem większej i
wspanialszej świątyni – Kościoła. To oznacza, że integralność naszej osobistej świątyni ma
wpływ na cały Kościół! Jesteśmy połączeni – każdy członek łączy się z innymi członkami.
Zatem, prośmy Jezusa aby utwierdził w nas Swoją Drogę abyśmy mogli budować Jego dom
zgodnie z tym jak On odbudowuje nasze osobiste życie.
Panie, Moja świątynia ma znaczenie dla tej wspaniałej świątyni, którą Ty budujesz, Jezu.
Uczyń mnie godnym jej członkiem, który pomoże też innym stać się godnymi członkami.
Piątek, 14 października
Łatwo jest wykluczyć kogoś z Kościoła, mimo że jest dla Niego darem. Można by przytoczyć
historie wielu świętych i tych, którzy czują się zagubieni w skrzącej galaktyce świętości. Na
ziemi możemy czasem doświadczyć lekceważenia przez liderów Kościoła, kiedy nasza
propozycja okazuje się nie warta ich czasu lub uwagi. Tylko Jezus potrafi nam przypominać,
że Krzyż daje równe szanse każdemu i każdy staje ramię w ramię z innymi – wiele członków o
różnych funkcjach (por. Rz 12, 4n). Papieże mieszają się z nędzarzami, a biskupi z
pomywaczami (por. 1 Kor 12, 27). Możemy spoglądać w górę, decydując się na to, aby odbijać
Jego chwałę, nie pozwalając innym na wykorzystywanie tylko dla samych siebie tego światła,
które On nam dał aby uczynić wspaniałym Jego dom.
Przebacz nam, że w sposobie myślenia jesteśmy jak zwykli ludzie, a nie jak członkowie
Chrystusa. Pozwól nam pielęgnować to, co uznajesz za wartościowe w nas dla budowania
Twojego domu. Daj nam jaśnieć dla Ciebie, Jezu.
Sobota, 15 października
Jezus kocha naszą małość. Diament nie musi być wielki, aby był wartościowy. Modlitwa,
słowo zachęty, pomocna dłoń, wołanie o miłosierdzie, które uzdalnia innych do tego samego –
to nasz dar dla Kościoła, który jest jak maleńkie ziarno gorczycy, z którego wyrasta drzewo
dające pokarm i schronienie (por. Mt 13, 31n).
Prosimy Cię o łaskę bycia małymi i jednocześnie ważnymi. Naucz nas, że jedno nie wyklucza
drugiego. Rozjaśnij naszą małość jak diament Twojego projektu i w Twojej oprawie.
Niedziela, 16 października
Bóg daje Swoim dzieciom Królestwo. Nie objawia się jednak mądrym i silnym, ale prostym,
ubogim i małym (por. Mt 11, 25n). Ilekroć dam się wciągnąć w kościelne spory polityczne i
poczuję, że przyciągają mnie tylko ludzkie tradycje, złożę siebie znowu na ołtarzu miłosierdzia i
poszukam małych dróg, na których będę mógł okazać miłosierdzie „tym małym”.
Panie, uczyń mnie jak dziecko zachwycone dobrem, które dajesz mi poprzez Kościół, Twoją
piękną Oblubienicę i tym co pragniesz dać przeze mnie. Odnów we mnie dziecko, które może się
śmiać i płakać oraz rozradować w Twoim domu na nowo.
Poniedziałek, 17 października
Obrazy mogą nam pomóc patrzeć sercem tak jak dziecko. Św. Paweł maluje nam jeden
olśniewający obraz w Liście do Efezjan 2, 19-22 gdzie przedstawia nas jako członków żywej
świątyni budowanej przez Ducha żyjącego Boga „na fundamencie apostołów i proroków, gdzie
kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus” (w. 20). Widać różnego rodzaju i koloru
klejnoty, które wcześniej wyrwane z jakiegoś powodu, teraz umieszczone są w drapaczu
chmur, który stale rośnie i pięknieje („nie jesteśmy już obcymi i przychodniami, ale jesteście
współobywatelami świętych i domownikami Boga” w. 19).
Otwórz nasze oczy, abyśmy ujrzeli Twoją mistrzowską dłoń podczas pracy, gdy umieszczasz
nas tam gdzie pragniesz w rozrastającej się świątyni Twojego projektu. Otwórz nasze oczy na
piękno Twojego domu.
Wtorek, 18 października
Inny obraz. Mój przyjaciel pokazał mi namalowany obraz przepięknej kobiety w sukni ślubnej,
która wpadła do rzeki - ciągle piękna, ale ubłocona i zdezorientowana. Od razu pojąłem, że to
ja... że to my, Oblubienica Chrystusa, a silny Mężczyzna przychodzący jej z pomocą to sam
Jezus. Jako członkowie Ciała Chrystusa jesteśmy jednocześnie piękni i zranieni, w ciągłej
potrzebie ratunku z Nieba. Jesteśmy ubrudzonymi dziećmi wiernego Ojca! Alleluja!
Uzdolnij nas do bycia niczym „praca w toku”. Niech nasze plamy nie przesłaniają piękna, które
Ty w nas widzisz i nieustannie nam przywracasz.