WYROK UZASADNIENIE - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we

Sygn. akt I C 404 / 13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 8 października 2013 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny
w składzie:
Przewodniczący: SSO Krzysztof Rudnicki
Protokolant: Marcin Guzik
po rozpoznaniu w dniu 08.10.2013 r.
we Wrocławiu
na rozprawie
sprawy z powództwa K. S. (1)
przeciwko K. K.
o zapłatę 587 386, 44 zł
I. oddala powództwo;
II. obciąża Skarb Państwa niepokrytymi kosztami sądowymi.
UZASADNIENIE
Powód K. S. (1) wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego K. K. 587 386, 44 zł wraz z ustawowymi odsetkami
od dnia wniesienia pozwu, tj. 20.03.2013 r., do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za szkodę wyrządzoną powodowi
niesumiennym wykonywaniem przez pozwanego obowiązków syndyka masy upadłości przedsiębiorstwa (...).
Powód podał, że dnia 04.12.2002 r. sąd ogłosił upadłość (...) i zarządzanie masą upadłości powierzył K. K., który
złożył przed sędzią komisarzem przyrzeczenie prowadzenia postępowania upadłościowego uczciwie ze sztuką, jaką
posiadał jako radca prawny. Po zakończeniu postępowania upadłościowego powołana przez sąd upadłościowy biegła
stwierdziła, że były syndyk dokonał wielu oszustw na szkodę firmy powoda, co naraziło go na ogromne straty
finansowe. Powodowi zgodnie z art. 361 kc przysługuje odszkodowanie pełne obejmująca zarówno poniesione straty,
jak i utratę spodziewanych korzyści.
Powód wskazał, że na żądanie odszkodowanie składają się:
- 11 612, 54 zł z tytułu wpisania wierzytelności P. Z. na listę mimo negatywnego postanowienia sądu z dnia 02.10.2003
r., V GNc 874/03,
- 50 004, 04 zł tytułem zapłaty za pełnomocnictwo procesowe radcy prawnego J. L. pomimo faktu, że pozwany jest
radcą prawnym, a zatrudnienie innego radcy jest zamierzonym i celowym działaniem na rzecz uszczuplenia środków
masy upadłości,
-19 871, 97 zł z tytułu wypłacenia nienależnej kwoty wierzycielowi, pomimo że nakaz zapłaty z dnia 16.12.2002 r., V
GNc 7882/02, został wydany w czasie upadłości i następnie uchylony postanowieniem z dnia 11.12.2008 r. na wniosek
powoda,
- 32 731, 92 zł zasądzone prawomocnym wyrokiem z dnia 02.06.2004 r., VIII U 3245/2003,
- 133 221, 14 zł z tytułu zaniechania przystąpienia przez syndyka do postępowania sądowego zapłatę za bezpodstawne
wzbogacenie (...) W. wartością wykonanych i niezapłaconych robót budowlanych,
- 25 000 zł z tytułu zaniechania przystąpienia przez syndyka do sprawy V GC 101/04 w celu odzyskania kwoty 25 000
zł od S. S.,
- 44 800 zł z tytułu nieodpłatnego przekazania przez pozwanego jego znajomym części ruchomości należących do
masy upadłości,
- 271 730, 78 zł z tytułu zaniechania przystąpienia do sprawy sądowej z Gminą W. o nakłady poniesione przez powoda
na kapitalny remont siedziby przy ul. (...),
- 17 177, 94 zł z tytułu decyzji Naczelnika US W. z dnia 17.10.2007 r. odnośnie zdjęcia z przychodów poniesionych
kosztów firmy (...).
Powód wskazał na odpowiedzialność pozwanego – byłego syndyka masy upadłości przedsiębiorstwa powoda
wynikającą z art. 102 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Prawo upadłościowe. Podniósł, że po zakończeniu
postępowania upadłościowego dnia 18.01.2007 r. i stwierdzeniu, że syndyk dopuścił się tak rażących zaniedbań w
swoim postępowaniu, czemu dała wyraz biegła powołania przez sąd gospodarczy, sam przewodniczący VIII Wydziału
ds. upadłościowych zawiadomił Prokuraturę Okręgową.
Powód wskazał też, że na wyznaczone w dniu 05.03.2010 r. posiedzenie w sprawie Co 447/10 o zawezwanie do próby
ugodowej pozwany K. K. nie stawił się, wobec czego powód zmuszony jest złożyć pozew o odszkodowanie.
W odpowiedzi na pozew pozwany K. K. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów sądowych.
Zarzucił, że roszczenie powoda jest bezzasadne i nastąpiło jego przedawnienie.
Podniósł, że przewidziana w art. 102 prawa upadłościowego odpowiedzialność syndyka za szkodę wyrządzoną
niesumiennym pełnieniem obowiązków ma charakter odpowiedzialności deliktowej (art. 415 kc). Przypisanie tej
odpowiedzialności syndykowi wymaga zatem wykazania, że wszystkie jej przesłanki – szkoda winy i związek
przyczynowy – zostały jednocześnie spełnione. Ciężar wykazania przesanek odpowiedzialności odszkodowawczej
syndyka spoczywa na wierzycielu (poszkodowanym). Powód występujący na drogę procesu cywilnego z roszczeniem
o zasądzenie odszkodowania na podstawie art. 102 prawa upadłościowego powinien zatem udowodnić powstanie
szkody w masie upadłości i jej rozmiar, winę wynikającą z niesumiennego wykonania obowiązków przez syndyka
oraz adekwatny związek przyczynowy między szkodą a niesumiennym wykonaniem obowiązków (wyrok SN z dnia
18.07.1997 r., II CKN 33/97).
Przesłanka wiadomości o szkodzie zostaje spełniona już w chwili, w której poszkodowany wie o istnieniu szkody w
ogóle, gdy ma świadomość faktu powstania szkody (wyrok SN z dnia 20.01.2005 r., II CK 358/04).
Zgodnie z art. 442 § 1 kc roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu
z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i osobie obowiązanej do jej
naprawienia.
W dniu 18.01.2010 r. powód złożył wniosek o przeprowadzenie postępowania pojednawczego. W dniu złożenia
wniosku roszczenie powoda o zapłatę kwoty 587 386, 44 zł było już przedawnione.
Pozwany wskazał, że wierzytelność P. Z. została uznana postanowieniem sędzego komisarza z dnia 09.05.2003 r.
Powód w dniu 29.04.2003 r. złożył oświadczenie, że nie uznaje wierzytelności. Roszczenie przedawniło się 29.04.2006
r.
Postanowieniem z dnia 24.05.2005 r. sędzia komisarz zezwolił pozwanemu na wypłatę radcy prawnemu J. L. kosztów
zastępstwa procesowego w kwocie 12 300 zł. Postanowieniem z dnia 06.07.2005 r. Sąd Rejonowy oddalił zażalenie
powoda. Postanowieniem z dnia 23.09.2005 r., X Gz 476/05, Sąd Okręgowy oddalił zażalenie powoda. Roszczenie
przedawniło się 24.05.2008 r.
Składki na ubezpieczenie społeczne powoda zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 02.06.2004 r., VIII
U 3246/03, nie zostały przez pozwanego opłacone, gdyż powód wniósł apelację i wniosek o wznowienie, wyrok
nie był prawomocny. Uprawomocnił się dopoiero po prawomocnym ukończeniu postępowania upadłościowego, tj,
04.12.2007 r., gdy pozwany nie był już syndykiem. Powód wniósł skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego. Roszczenie
przedawniło się 02.06.2007 r.
Wypłata wierzycielom I. P., J. Ż. (...) s.c. 12 859, 95 zł nastąpiła na podstawie prawomocnego postanowienia sądu z
dnia 16.02.2006 r., VIII U 227/02. Roszczenie przedawniło się 23.06.2009 r.
Odnosząc się do kwoty 133 221, 14 zł pozwany wskazał, że powód w trakcie postępowania upadłościowego był
zobowiązany do informowania sędziego komisarza i syndyka o wszystkich prowadzonych postępowaniach sądowych,
czego nie uczynił, działając na szkodę masy upadłości. Roszczenie przedawniło się 12.01.2009 r.
Wyrokiem z dnia 28.06.2004 r., V GC 101/04, Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej oddalił powództwo syndyka
masy upadłości K. S. (1) przeciwko S. S.. W trakcie procesu S. S. przedłożył sądowi porozumienie o dokonaniu
wzajemnych rozliczeń pomiędzy wspólnikami, o którym powód nie poinformował pozwanego. Wniesienie apelacji
stało się bezcelowe i bezpodstawne i naraziłoby masę upadłości na stratę w postaci konieczności ponoszenia kosztów
sądowych przegranego procesu. Roszczenie przedawniło się 11.04.2008 r.
Pozwany dokonywał sprzedaży składników masy upadłości po uzyskaniu zgody sędziego komisarza i rady wierzycieli
po dokonaniu wyceny przez biegłego i zamieszczeniu ogłoszeń o sprzedaży. Roszczenie przedawniło się we wrześniu
2006 r.
Pozwany po wszczęciu postępowania upadłościowego wystąpił do Urzędu Miejskiego o wyrażenie zgody na
kontynuowanie działalności w lokalu użytkowym przy ul. (...). Urząd Miejski wyraził zgodę na zawarcie umowy
najmu pod warunkiem przedłożenia przez pozwanego stosownego zezwolenia sądu na prowadzenie działalności
gospodarczej. Postanowienim z dnia 13.02.2003 r. sąd zezwolił pozwanemu na prowadzenie działalności gospodarczej
w zakresie obejmującym świadczenie usług pogrzebowych do dnia 30.06.2003 r. Syndyk uzyskał również zgodę sądu
na sprzedaż z wolnej ręki za cenę nie niższą niż 323 117 zł przedsiębiorstwa upadłego – Zakładu (...) przy ul. (...) jako
zespołu składników materialnych i niematerialnych. Pozwany wystąpił do Prezydenta Miasta o wyrażenie zgody na
zmianę najemcy lokalu użytkowego przy ul. (...) na potencjalnego nabywcę przedsiębiorstwa powoda. Prezydent W.
nie wyraził zgody. Syndyk przystąpił do likwidacji masy upadłości. Lokal został wydany Gminie W. w dniu 08.09.2003
r. Roszczenie przedawniło się we wrześniu 2006 r.
W skład masy upadłości wchodził nie tylko majątek (...), ale także cały pozostały majątek powoda, w tym
nieruchomości przy ul. (...) we W.. W trakcie likwidacji majątku masy upadłości zostały poniesione koszty (wystawione
faktury) nie tylko związane z prowadzoną przez powoda działalnością gospodarczą, tj. (...) (która była kontrolowana
przez US), ale również z pozostałym majątkiem powoda i to właśnie te koszty US uznał, że nie powinny być
zaksięgowane w księgach rachunkowych (...) jako nie związane z prowadzoną działalnością. To nie Urząd Skarbowy
uznaje lub nie zasadność poniesionych kosztów postępowania upadłościowego a Sąd Rejonowy dla WrocławiaFabrycznej. Uwagi zawarte w decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego pomimo błędnych ustaleń dotyczą księgowania
dokumentów rachunkowych, a nie zasadności poniesionych kosztów związanych z ukończonych ponad 6 lat
temu postępowaniem upadłościowym. W wyniku wydania decyzji nie powstał obowiązek zapłaty przez powoda
jakiegokolwiek podatku – strata wyniosła 1 191, 21 zł.
Przedawnieniu uległy wszystkie inne roszczenia nie ujęte w zawezwaniu do próby ugodowej z dnia 18.01.2010 r., a
podnoszone przez powoda w pozwie.
Pozwany wskazał, że powód w trakcie ukończonego 6 lat temu postępowania upadłościowego wielokrotnie pomawiał
pozwanego, sędziego komisarza, jak również osoby związane w jakikolwiek sposób z toczącym się postępowaniem
upadłościowym. Powód w przypadku niekorzystnego dla niego orzeczenia Sądu Rejonowego lub Okręgowego
traktować prokuraturę jako swoistą trzecią instancję składając wielokrotnie doniesienia o rzekomo popełnionych
przestępstwach, by w kolejnych postępowaniach sądowych powoływać się na nie i przedstawiać w złym świetle stronę
przeciwną (syndyka, osoby związane w jakikolwiek sposób z postępowaniem upadłościowym) Powód był kilkakrotnie
karany wyrokami sądów karnych, w tym za pomówienie pozwanego.
Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny.
Postanowieniem z dnia 04.12.2002 r., VIII U 227/02, Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej na skutek wniosku
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału we W. ogłosił upadłość K. S. (1) prowadzącego działalność gospodarczą
pod nazwą (...) Przedsiębiorstwo (...) we W. wpisanego do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez
Urząd Miejski W. pod numerem 519 i wyznaczył K. K. syndykiem masy upadłości.
Postanowieniem z dnia 17.07.2003 r., X Gz 39/03, Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił zażalenie upadłego na
postanowienie z dnia 04.12.2002 r.
/ dowód: postanowienie z dnia 04.12.2002 r. – k. 178-185 akt VIII U 227/02; postanowienie z dnia
17.07.2003 r. – k. 252-255 akt sprawy VIII U 227/02 /
Pozwany wystąpił do Urzędu Miejskiego W. o zgodę na kontynuowanie działalności w lokalu użytkowym przy ul. (...)
i zawarcie umowy na ten lokal.
W dniu 12.02.2003 r. pozwany złożył Gminie ofertę najmu lokalu.
/ dowód: pismo z dnia 21.01.2013 r. – k. 217; pismo z dnia 20.01.2013 r. – k. 219 /
Postanowieniem z dnia 13.02.2003 r. sąd upadłościowy zezwolił syndykowi na prowadzenie przedsiębiorstwa
upadłego w zakresie obejmującym świadczenie usług pogrzebowych do dnia 30.06.2003 r.
/ dowód: odpis postanowienia z dnia 13.02.2003 r. – k. 220 /
Postanowieniem z dnia 09.04.2003 r. sąd upadłościowy zezwolił syndykowi na sprzedaż z wolnej ręki za cenę nie
niższą niż 323 117 zł przedsiębiorstwa upadłego K. S. (1) w postaci Zakładu (...) znajdującego się przy ul. (...) we W..
/ dowód: odpis postanowienia z dnia 09.04.2003 r. – k. 221 /
Dnia 09.05.2003 r. sędzia komisarz postanowił uznać wierzytelność P. Z. w kwocie 11 254, 04 zł.
/ dowód: lista wierzytelności – k. 128 /
Uchwałą nr (...) z dnia 15.05.2003 r. rada wierzycieli zaaprobowała działania syndyka podjęte od dnia 04.12.2012 r.
do dnia 15.05.2003 r.
Uchwałą nr (...) z dnia 15.05.2003 r. rada wierzycieli pozytywnie zaopiniowała plan porowadzenia upadłości
przedstawiony przez syndyka za okres od dnia 15.05.2003 r. do dnia 30.06.2003 r., w szczególności poparła wniosek
o sprzedaż z wolnej ręki przedsiębiorstwa upadłego.
/ dowód: protokół – k. 223; uchwała nr (...) – k. 224; uchwała nr (...) – k. 225; lista obecności – k.
226 /
W dniu 30.05.2003 r. pozwany wystąpił do Prezydenta Miasta W. o wyrażenie zgody na zmianę najemcy lokalu
użytkowego przy ul. (...) na nabywcę przedsiębiorstwa upadłego wyłonionego w drodze przetargu.
Pozwany poinformował sędziego komisarza o złożeniu tego wniosku.
/ dowód: pismo – k. 230; pismo – k. 231-232 /
Pismem z dnia 20.06.2003 r. dyrektor Departamentu (...) UM W. poinformował pozwanego o niewyrażeniu zgody na
zmianę najemcy na nabywcę przedsiębiorstwa.
/ dowód: pismo – k. 233 /
W dniu 08.09.2003 r. pozwany poinformował sędziego komisarza o sprzedaży ruchomości wchodzących w skład masy
upadłości i przekazaniu protokolarnym lokalu przy ul. (...) Gminie W..
/ dowód: pismo – k. 216 /
Wyrokiem z dnia 02.06.2004 r., VIII U 3246/2003, Sąd Okręgowy we Wrocławiu zmienił decyzję Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych z dnia 25.08.2003 r., (...) w ten sposób, że obciążył K. K. obowiązkiem opłacenia składek
na obowiązkowe osobiste ubezpieczenie społeczne i zdrowotne K. S. (1) za okres od dnia 04.12.2002 r. do dnia
30.06.2003 r. i oddalił w pozostałej części odwołanie K. S. (1) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
W dniu 30.08.2004 r. K. S. (1) złożył apelację od wyroku SO. Wyrokiem z dnia 13.11.2007 r., III AUa 3522/05, Sąd
Apelacyjny we Wrocławiu oddalił apelację K. S. (2) od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 02.06.2004 r.
K. S. (1) wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 13.11.2007 r.
Postanowieniem z dnia 22.04.2005 r., VIII U 929/05, Sąd Okręgowy we Wrocławiu odrzucił skargę K. S. (1) o
wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem z dnia 02.06.2004 r., VIII U 3246/2003, albowiem wyrok z dnia
02.06.2004 r. nie był prawomocny.
/ dowód: odpis wyroku – k. 172; odpis postanowienia – k. 173-175; informacja SO – k. 176;
skarga kasacyjna – k. 177-180 /
Wyrokiem z dnia 28.06.2004 r., V GC 101/04, Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej oddalił powództwo syndyka
masy upadłości K. S. (1) przeciwko S. S. o zapłatę 25 000 zł z tytułu rozliczenia spółki cywilnej albowiem wspólnicy
dokonali pisemnie rozliczenia spółki.
Postanowieniem z dnia 23.02.2005 r. Sąd Rejonowy odrzucił wniosek K. S. (1) o przywrócenie terminu do wniesienia
apelacji i odrzucił apelację od wyroku z dnia dnia 28.06.2004 r.
/ dowód: odpis wyroku z uzasadnieniem – k. 207-213; odpis postanowienia z dnia 23.02.2005 r. –
k. 214-215 /
Pismem z dnia 22.10.2004 r. dyrektor Departamentu (...) UM W. poinformował pozwanego o braku możliwości
rozliczenia nakładów na remont lokalu z uwagi na zapis § 11 pkt 5 umowy najmu.
/ dowód: pismo – k. 240 /
Umowa najmu lokalu użytkowego przy ul. (...) we W. zawarta w dniu 15.03.1999 r. pomiędzy Gminą W. jako
wynajmującym a K. S. (1) jako najemcą przewidywała w § 11.5, iż najemca przeprowadzi remont lokalu na własny
koszt bez prawa ubiegania się o zwrot kosztów za poniesione nakłady w czasie trwania i po ustaniu stosunku najmu.
/ dowód: umowa najmu – k. 236-239 /
Postanowieniem z dnia 24.05.2005 r. sędzia komisarz zezwolił syndykowi na wypłacenie radcy prawnemu J. L.
kosztów zastępstwa procesowego w łącznej kwocie 12 300 zł zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z
dnia 28.09.2004 r., XI C 38/03, oraz wyrokiem Sąd Apelacyjnego z dnia 01.04.2005 r., I ACa 188/05, pod warunkiem
ich wyegzekwowania od dłużników M. S. (1) i M. S. (2).
Postanowieniem z dnia 06.07.2005 r. sąd upadłościowy oddalił zażalenie upadłego na postanowienie sędziego
komisarza z dnia 2405.2005 r.
Postanowieniem z dnia 23.09.2005 r., X Gz 476/05, Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił zażalenie upadłego na
postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 06.07.2005 r.
/ dowód: odpis postanowienia z dnia 24.05.2005 r. – k. 135-136; odpis postanowienia SR z dnia
06.07.2005 r. – k. 137-139; odpis postanowienia SO z dnia 23.09.2005 r. – k. 139 /
Pismem z dnia 19.09.2005 r. pozwany poinformował Sąd Okręgowy we Wrocławiu, iż nie wstąpi do sprawy I C 655/05
z powództwa K. S. (1) przeciwko Gminie W. o zwrot nakładów z uwagi na postanowienie § 11.5 umowy najmu.
/ dowód: pismo – k. 241 /
Postanowieniem z dnia 22.09.2005 r., I C 995/02, Sąd Okręgowy we Wrocławiu odrzucił pozew K. S. (1) przeciwko
(...) S.A. we W. o zapłatę odszkodowania za inwestycje w obcych środkach trwałych w kwocie 133 221, 14 zł z powodu
czasowej niedopuszczalności drogi sądowej.
Postanowieniem z dnia 12.01.2006 r., I ACz 63/06, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu oddalił zażalenie powóda na
postanowienie SO.
/ dowód: odpis postanowienia SO z dnia 22.09.2005 r. – k. 200-203; odpis postanowienia SA z
dnia 12.01.2006 r. – k. 204-206 /
Postanowieniem z dnia 25.05.2006 r., VIII Gzd 15/06, sąd upadłościowy orzekł wobec K. S. (1) zakaz prowadzenia
działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji członka organów przedsiębiorców na okres 5 lat.
Postanowieniem z dnia 14.09.2006 r., X Ga 206/06, Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił apelację K. S. (1) od
postanowienia Sądu Rejonowego.
/ dowód: odpis postanowienia z dnia 25.05.2006 r. – k. 242; postanowienie SO – k. 3208-3219 akt
sprawy VIII U 227/02 /
Postanowieniem z dnia 29.06.2006 r., 1 Ds. 6551/05, Prokurator Rejonowy dla Wrocławia – Krzyki Zachód na
podstawie art. 17 § 1 pkt 2 kpk umorzył śledztwo w sprawie wyłudzenia w dniu 18.04.2005 r. przez J. L. kwoty 12 300
zł stanowiącej koszty zastępstwa procesowego na szkodę masy upadłości przedsiębiorstwa (...), tj. o czyn z art. 286 §
1 kk – wobec braku cech przestępstwa.
/ dowód: odpis postanowienia – k. 140 /
W toku postępowania upadłościowego K. S. (1) występował o wyłączenie sędziego komisarza SSR Ireneusza Dukiela,
składał skargi na czynności syndyka, informował sąd upadłościowy o zawiadomieniu prokuratury o działaniach
syndyka na szkodę upadłego i wierzycieli, wnosił o odwołanie K. K. z funkcji syndyka masy upadłości.
/ dowód: odpis postanowienia z dnia 26.02.2004 r. – k. 243-244; odpis postanowienia z dnia
18.05.2004 r. – k. 246; zażalenie – k. 247; wniosek – k. 248; pismo – k. 249; skarga – k.
250; akta sprawy VIII U 227/02 /
Postanowieniem z dnia 16.02.2006 r., VIII U 227/02, sędzia komisarz zatwierdził ostateczny plan podziału funduszy
masy masy sporządzony przez syndyka i złożony sędziemu komisarzowi w dniu 23.01.2006 r. oraz zobowiązał syndyka
do złożenia do depozytu sądowego kwoty 1 049, 84 zł.
Postanowieniem z dnia 12.04.2006 r. sąd upadłościowy oddalił zażalenie upadłego na postanowienie sędziego
komisarza z dnia 16.02.2006 r.
Postanowieniem z dnia 23.06.2006 r., X Gz 324/06, Sąd Okręgowy we Wrocławiu zmienił postanowienie z dnia
12.04.2006 r. w ten sposób, że odrzucił zażalenie na postanowienie sędziego komisarza w przedmiocie zatwierdzenia
planu podziału masy upadłości, a w pozostałej części oddalił zażalenie.
/ dowód: odpis postanowienia z dnia 16.02.2006 r. – k. 196; odpis postanowienia z dnia
12.04.2006 r. – k. 197; odpis postanowienia z dnia 23.06.2006 r. – k. 198-199;
postanowienia SR i SO – k. 2594, 2734, 2890-2892 akt sprawy VIII U 227/02 /
Postanowieniem z dnia 31.10.2006 r., VIII U 227/02, Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej stwierdził ukończenie
postępowania upadłościowego K. S. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) we W..
Postanowieniem z dnia 18.01.2007 r., X Gz 14/07, Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił zażalenie upadłego na
postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 31.10.2006 r.
/ dowód: odpis postanowienia SR – k. 181-187; odpis postanowienia SO – k. 188-195; akta
sprawy VIII U 227/02 /
Postanowieniem z dnia 12.03.2007 r., VIII U 227/02, sędzia komisarz zatwierdził sprawozdanie końcowe syndyka
masy upadłości K. S. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo (...) we W., w tym
sprawozdanie rachunkowe za okres od dnia 04.10.2006 r. do dnia 12.02.2007 r.
Postanowieniem z dnia 03.11.2008 r. sąd upadłościowy oddalił zażalenie K. S. (1) na postanowienie sędziego
komisarza z dnia 12.03.2007 r. W uzasadnieniu tego postanowienia sąd upadłościowy uznał za nieprawidłowe
dokonywanie przez syndyka czynności związanych z dysponowaniem rachunkiem bankowym masy upadłości oraz
transakcjami gotówkowymi.
Postanowieniem z dnia 30.03.2009 r., X Gz 60/09, Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił zażalenie K. S. (1) na
postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 03.11.2008 r.
/ dowód: postanowienie SR – k. 3220 akt sprawy VIII U 227/02; postanowienie SR – k. 3922-3935
akt sprawy VIII U 227/02; postanowienie SO – k. 4042-4049 akt sprawy VIII U 227/02 /
Na skutek zajęcia wierzytelności przez Komornika Sądowego M. J. w postępowaniu egzekucyjnym w sprawie KM
182/08 z wniosku wierzycieli I. P. (2) i J. Ż. (2) przeciwko dłużnikowi K. S. (1) na podstawie wyciągu z listy
wierzytelności z dnia 31.01.2006 r. pozwany wpłacił komornikowi w dniu 07.04.2008 r. 9 343, 45 zł.
/ dowód: zajęcie wierzytelności – k. 143; pismo pozwanego – k. 144-145; dowód wpłaty – k.
146 /
Wyrokiem z dnia 18.11.2009 r., I C 249/09, Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej pozbawił wykonalności w
stosunku do powoda K. K. tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty z dnia 08.01.2008 r., XIV Nc 299/07 w zakresie
kwoty 8 857, 20 zł
/ dowód: odpis wyroku z uzasadnieniem – k. 153-171 /
Wyrokiem z dnia 23.11.2009 r., XIV C 106/08, Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej oddalił powództwo K. S.
(1) przeciwko K. K. co do kwoty 8 953, 80 zł zawartej w nakazie zapłaty z dnia 08.01.2008 r., XIV Nc 299/07, oraz
odsetek zawatych w tym nakazie zapłaty.
/ dowód: odpis wyroku z uzasadnieniem – k. 147-152 /
W dniu 18.01.2010 r. powód wystąpił do Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabryczej z wnioskiem o zawezwanie
K. K. do próby ugodowej w sprawie zapłaty kwoty 587 386, 44 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia
wniosku (sprawa XI Co 447/10). Wskazał, że wzywa przeciwnika do zawarcia ugody w sprawie o odszkodowanie za
szkodę wyrządzoną przez przeciwnika niesumiennym pełnieniem przez niego obowiązków syndyka.
/ dowód: odpis wniosku – k. 24-26, 125-127 /
Na posiedzenie Sądu w dniu 05.03.2010 r. pozwany K. K. nie stawił się, wobec czego próba ugodowa nie doszła do
skutku.
/ okoliczność niesporna /
Postanowieniem z dnia 30.06.2010 r., VI Ds. 12/08, Prokurator Okręgowy we Wrocławiu na podstawie art. 17 § 1 1
pkt 1 i 2 kk:
I. umorzył śledztwo w sprawie utrudnienia w 2005 r. przez syndyka oraz radę wierzycieli masy upadłości (...) przetargu
na sprzedaż nieruchomości położonej we W. przy ul. (...) i przez to działania na szkodę K. S. (1), tj. o czyn z art. 305 §
1 kk i art. 296 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk – wobec braku znamion czynu zabronionego,
II. umorzył śledztwo w sprawie przekroczenia uprawnień w okresie od 2002 r. do 2008 r. przez syndyka masy
upadłości (...) w trakcie prowadzonego postępowania upadłościowego i przez to działania na szkodę interesu
prywatnego K. S. (1), tj. o czyn z art. 231 § 1 kk i art. 296 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk – wobec braku znamion czynu
zabronionego,
III. umorzył śledztwo w sprawie przywłaszczenia w okresie od października 2003 r. do grudnia 2005 r. w ramach czynu
ciągłego przez syndyka masy upadłości (...) łącznej kwoty 940 000 zł pochodzącej z zerwanych lokat utwiorzonych
wcześniej przez syndyka z gotówki masy upadłości (...) w Banku (...) SA I Oddział we W. na szkodę K. S. (1), tj. o
czyn z art. 284 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 294 § 1 kk – wobec braku danych dostatecznie uzasadniających
popełnienie przestępstwa,
IV. umorzył śledztwo w sprawie wyrządzenia w okresie od października 2003 r. do grudnia 2005 r. przez syndyka masy
upadłości (...) szkody majątkowej tej firmie poprzez nierzetelne prowadzenia dokumentacji działalności gospodarczej
na szkodę K. S. (1), tj. o czyn z art. 303 § 1 kk – wobec braku znamion czynu zabronionego,
V. umorzył śledztwo w sprawie poświadczenia nieprawdy w okresie od października 2003 r. do grudnia 2005 r.
w ramach czynu ciągłego przez syndyka masy upadłości (...) w sprawozdaniach z prowadzonego postępowania
upadłościowego tej firmy kierowanych do sędziego komisarza, tj. o czyn z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 12 kk – wobec
braku znamion czynu zabronionego.
Postępowanie przygotowawcze było prowadzone na podstawie zawiadomień o podejrzeniu poprzełnienia
przestępstwa złożonych przez K. S. (1) oraz zawiadomienia przesłanego przez Przewodniczącego Wydziału VIII
ds. upadłościowych Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej dnia 13.08.2008 r. dotyczącego dysponowania
rachunkami bankowymi masy upadłości.
Postanowieniem z dnia 24.11.2010 r., III Kp 961/10, Sąd Okręgowy we Wrocławiu na skutek zażalenia
pokrzywdzonego K. S. (1) na postanowieniae prokuratora z dnia 30.06.2010 r. w punkcie I-IV utrzymał w mocy
zaskarżone postanowienie oraz na skutek zażalenia pokrzywdzonego K. S. (1) na zarządzenie prokuratora z dnia
24.08.2010 r. o odmowie przyjęcia zażalenia na postanowienie z dnia 30.06.2010 r. w punkcie V utrzymał w mocy
zaskarżone zarządzenie.
/ dowód: postanowienie prokuratora z dnia 30.06.2010 r. – k. 59-115; postanowienie SO z dnia
24.11.2010 r. w aktach III Kp 961/10 /
Sąd zważył, co następuje.
Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.
Powód dochodzi od pozwanego naprawienia szkody, jakiej miałby doznać wskutek nierzetelnego wykonywania przez
pozwanego obowiązków syndyka masy upadłości Przedsiębiorstwa (...) we W. w postępowaniu upadłościowym
prowadzonym w sprawie VIII U 227/02.
Powód powołał jako podstawę swojego żądania art. 102 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24.10.1934
r. – Prawo upadłościowe.
Postępowanie upadłościowe wobec przedsięborstwa (...) prowadzone było od dnia 04.11.2002 r. do dnia 18.01.2007 r.
Zgodnie z art. 536 ustawy z dnia 28.02.2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze w sprawach, w których ogłoszono
upadłość przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe. Powód zarzuca pozwanemu
nieprawidłowe wykonywanie czynności syndyka masy upadłości (...). Pozwany pełnił tę funkcję od 2002 r. do 2007
r. Ponieważ postępowanie upadłościowe przedsiębiorstwa (...) prowadzone było w trybie uregulowanym przepisami
prawa upadłościowego z 1934 r., odpowiedzialność syndyka masy upadłości należy również oceniać według art. 102
tego rozporządzenia. Przepis ten stanowi, iż syndyk i zarządca odpowiadają za szkodę, wyrządzoną niesumiennym
pełnieniem obowiązków. Art. 92 pr. upadł. przewidywał obowiązek złożenia przez syndyka masy upadłości przed
przystąpieniem do jego czynności, przyrzeczenia przed sędzią-komisarzem, że obowiązki swoje wykona sumiennie.
Syndyk masy upadłościowy odpowiedzialny jest zatem za szkodę wyrządzoną co najmniej niedochowaniem należytej
staranności (sumienności) przy wykonywaniu obowiązków związanych z zarządzaniem masą upadłości, czyli za
działania i zaniechania zawinione.
Odpowiedzialność syndyka na wskazanej podstawie jest szczególną postacią odpowiedzialności odszkodowawczej
deliktowej (z tytułu czynu niedozwolonego) przewidzianej w art. 415 kc. Takie rozumienie charakteru
odpowiedzialności za szkodę ujętej w art. 102 pr. upadł. jest powszechnie przyjmowane – wyrok Sądu Najwyższego
z dnia 26.04.2006 r., II CSK 48/06.
Oznacza to jednocześnie, iż roszczenie przeciwko syndykowi masy upadłości o naprawienia szkody wyrządzonej
niesumiennym wykonaniem obowiązków podlega przedawnieniu według reguł dotyczących roszczeń o naprawienie
szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym na zasadach ogólnych.
Pozwany zgłosił zarzut przedawnienia żądań powoda i zarzut ten należy uznać za uzasadniony.
Wobec prowadzenia postępowania upadłościowego przedsiębiorstwa (...) pomiędzy 04.11.2002 r. a 18.01.2007
r. przedawnienie ewentualnych roszczeń odszkodowawczych przeciwko pozwanemu K. K. jako syndykowi masy
upadłości tego przedsiębiorstwa należy oceniać według art. 442 § 1 kc obowiązującego do dnia 10.08.2007 r.
Przepis ten stanowił, że roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu
z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej
naprawienia; jednakże w każdym wypadku roszczenie przedawnia się z upływem lat dziesięciu od dnia, w którym
nastąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę.
Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26.04.2006 r., II CSK 48/06, termin przedawnienia, liczony zgodnie z
art. 442 § 1 kc od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i osobie obowiązanej do jej naprawienia,
rozpoczyna bieg z dniem uprawomocnienia się postanowienia sędziego-komisarza w przedmiocie zatwierdzenia
ostatecznego sprawozdania rachunkowego sporządzonego przez syndyka.
Postanowienie z dnia 12.03.2007 r. o zatwierdzeniu sprawozdania pozwanego uprawomocniło się z dniem 30.03.2009
r., tj. z chwilą wydania postanowienia Sądu Okręgowego X Gz 60/09.
Wiedzę o osobie zobowiązanej do naprawienia szkody poszkodowany, którym jest sam upadły lub jego reprezentant,
posiada od chwili ogłoszenia upadłości, gdyż dane syndyka są wskazane w postanowieniu sądu, bądź od chwili
wydania lub doręczenia postanowienia o zmianie osoby syndyka. Natomiast za datę powzięcia wiadomości o szkodzie
według przywołanego wyroku Sądu Najwyższego należy uznać zatwierdzenia czynności syndyka, czyli potwierdzenie
wykonania przez niego funkcji.
W sprawie nie ma podstaw do zastosowania dyspozycji art. 442 § 2 kc stanowiącego, iż, jeżeli szkoda wynikła
ze zbrodni lub występku, roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem lat dziesięciu od dnia
popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej
do jej naprawienia. Powód podniósł, że w stosunku do pozwanego było prowadzone postępowanie karne. Jednakże
nie zostało ono zakończone prawomocnym wyrokiem skazującym pozwanego. Prawomocnym postanowieniem z
dnia 30.06.2010 r. Prokurator Okręgowy umorzył postępowanie przygotowawcze, które było prowadzone zresztą nie
przeciwko K. K., ale jedynie w sprawie o czyny z art. 305 § 1 kk, 296 § 1 kk, 271 § 1 kk, 231 § 1 kk, art. 284 § 1 kk, 303 § 1 kk,
art. 271 § 1 kk. Podstawą umorzenia postępowania karnego było wobec czterech badanych czynów stwierdzenie braku
znamion czynu zabronionego – art. 17 § 1 pkt 1 kpk oraz wobec jednego czynu stwierdzenie braku danych dostatecznie
uzasadniających popełnienie przestępstwa – art. 17 § 1 pkt 2 kpk. Zatem postępowanie karne nie dostarczyło podstaw
do przypisania pozwanemu popełnienia przestępstwa. Tym samym ewentualne przedawnienie roszczeń w stosunku
do niego liczone jest na zasadach ogólnych dla wszelkich postaci deliktów według trzyletniego terminu z art. 442 § 1
kc, a nie według reguły szczególnej przewidzianej w art. 442 § 1 kc dla roszczeń wynikających ze zbrodni lub występku
z terminem dziesięcioletnim.
Trzyletni bieg terminu przedawnienia roszczenia odszkodowawczego wobec pozwanego jako syndyka masy upadłości
(...) rozpoczął się z dniem 30.03.2009 r., a dniem przedawnienia byłby dzień 31.03.2012 r.
Powód wystąpił dnia 18.01.2010 r. z wnioskiem o zawezwanie pozwanego do próby ugodowej dotyczącej roszczenia o
naprawienia szkody. Tą czynnością powód przerwał bieg przedawnienia.
Zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 kc bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem
powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym,
przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Taką
czynnością jest również zgłoszenie wniosku o przeprowadzenie postępowania pojednawczego w trybie art. 184 § 1 kpc,
o ile wniosek precyzyjnie określa zgłoszone roszczenie w zakresie wskazania jego przedmiotu, podstawy faktycznej
i wysokości (wyroki SN z dnia 15.11.2012 r., V CSK 515/11, z dnia 25.11.2009 r., II CSK 259/09, z dnia 10.09.2006
r., V CSK 238/06). Wniosek powoda z dnia 18.01.2010 r. spełniał te wymogi bowiem wskazywał podstawę i rozmiar
roszczenia, którego miałoby być przedmiotem ugody pomiędzy stronami.
Z kolei zgodnie z art. 124 § 1 i 2 kc po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo, a w razie przerwania
przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania
spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji,
przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone.
Tym samym po przerwaniu biegu przedawnienia przez złożenie przez powoda wniosku o zawezwanie pozwanego
do próby ugodowej w dniu 18.01.2010 r., termin przedawnienia rozpoczął ponownie bieg od dnia następnego
po zakończeniu postępowania ugodowego, czyli od dnia 06.03.2010 r. Jednakże po upływie kolejnych trzech
lat, czyli z dniem 07.03.2013 r., ewentualne roszczenie powoda przeciwko pozwanemu o naprawienie szkody
wyrządzonej czynem niedozwolonym w postaci niesumiennego pełnienia obowiązków syndyka masy upadłości (...)
uległo przedawnieniu. Powód wniósł pozew w dniu 20.03.2013 r., czyli już po upływie okresu przedawnienia.
Zgodnie z art. 117 § kc po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić
się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia.
Pozwany podnosząc zarzut przedawnienia roszczenia powoda, który to zarzut okazał się trafny, skutecznie uchylił się
od zaspokojenia roszczenia zgłoszonego w pozwie. Przedawnienie roszczenia powoda oznacza, że brak jest podstawy
do jego uwzględnienia bez potrzeby dalszego badania jego podstawy i zasadności.
Niezależnie od powyższego można stwierdzić, iż żądanie pozwu należało uznać za nieusprawiedliwione wynikami
przeprowadzonego postępowania dowodowego.
W sprawie o zasądzenie odszkodowania na podstawie art. 102 pr. upadł. z 1934 r. na powodzie zgodnie z
art. 6 kc spoczywa obowiązek udowodnienia wszystkich przesłanek tej odpowiedzialności odszkodowawczej, czyli
niesumienności syndyka w pełnieniu przez niego obowiązków oraz związku przyczynowego między uchybieniami
syndyka a poniesioną przez powoda szkodą (wyroki SN z dnia 26.04.2006 r., II CSK 48/06, i z dnia 18.07.1997 r.,
II CKN 33/97).
Pozwany wskazał i potwierdził załączonymi do odpowiedzi na pozew dokumentami, że podejmowane przez niego w
postępowaniu upadłościowym czynności były podejmowane za wiedzą i zgodą sędziego komisarza, wynikały z treści
podejmowanych przez sąd upadłościowy oraz sądy procesowe orzeczeń.
Wpisanie wierzytelności P. Z. na listę nastąpiło decyzją sędziego komisarza na skutek sprzeciwu zgłoszonego przez
powoda. Wysokość tej wierzytelności nie stanowi zatem szkody.
Pozwany uzyskał zgodę sędziego komisarza na wypłatę radcy prawnemu J. L. wynagrodzenia w kwocie 12 300 zł (a
nie 50 004, 04 zł, jak twierdził powód) na skutek wydanych wcześniej prawomocnych orzeczeń sądów o kosztach
zastępstwa prawnego. Brak jest zatem szkody w wysokości 50 004, 04 zł.
Pozwany uzyskał zgodę na sprzedaż przedsiębiorstwa powoda (w tym ruchomości) z wolnej ręki.
Pozbawione podstawy było występowanie przeciwko Gminie W. z roszczeniem o rozliczenie nakładów na lokal
zajmowany przez przedsiębiorstwo powoda z uwagi na zawarty w § 11.5 umowy najmu zapis o wykonaniu remontu
na własny koszt przez powoda i uzgodnieniu przez strony tej umowy najmu braku możliwości żądania zwrotu tych
nakładów. Zgodnie z art. 676 kc, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy,
może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu
albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego. Przepis art. 676 kc ma charakter normy dyspozytywnej. Znajduje
zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy umowa najmu lub dzierżawy nie zawiera stosownych postanowień w kwestii
nakładów na rzecz najętą oraz zwrotu czy też rozliczenia tychże nakładów (wyroki SN z dnia 22.04.1999 r., II CKN
296/98, z dnia 30.06.1999 r., III CKN 271/98, z dnia 19.11.2003 r., V CK 457/02, z dnia 26.06.2008 r., II CK 69/08,
z dnia 28.11.2006 r., IV CSK 217/06, dnia 08.07.2010 r., II CSK 85/10). Umowa najmu z dnia 15.03.1999 r. zawierała
takie właśnie postanowienia w postaci wyłączenia możliwości żądania przez najemcę zwrotu wartości nakładów. Nie
można zatem mówić o szkodzie z tym związanej w wysokości 271 730, 78 zł.
Pozwany umotytował, że nie przystąpił do sprawy V GC 101/04 albowiem roszczenie przeciwko S. S. było
nieuzasdnione z uwagi na zawarte między nim a K. S. (1) porozumienia dotyczące rozliczenia spółki cywilnej, co
znalazło wyraz w wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z dnia 28.06.2004 r., V GC 101/04. Nie można
zatem mówić o szkodzie z tym związanej w wysokości 25 000 zł.
Pozwany wskazał także, czym wyrażała się istota decyzji wydanej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, która nie
zwiększyła obciążeń podatkowych masy upadłości.
Wykazał, że postępowanie przed sądem ubezpieczeń społecznych zakończyło się prawomocnie po zakończeniu
postępowania upadłościowego.
Sąd oddalił wnioski dowodowe powoda zawarte w pktach 6 i 7 pozwu, tj. o dopuszczenie dowodu z opinii biegłej B. P.
mającej „potwierdzać uchybienia K. K.” oraz dowodu z opinii biegłego zgłoszonego na okoliczność „wyliczenia strat”.
W sprawie o odszkodowanie ustalenie wysokości szkody następuje na podstawie całości materiału dowodowego
i należy do sądu orzekającego w sprawie w razie stwoierdzenia podstaw do odpowiedzialności odszkodowawczej
pozwanego. Dowód z opinii biegłego stanowi element materiału dowodowego sprawy, jednakże przeprowadzany
jest zgodnie z art. 278 kpc na okoliczności wymagające wiadomości specjalnych. Powód nie wskazał, jakie
to miałyby być okoliczności, tj. czy chodziło np. o wadliwe prowadzenie rachunkowości masy upadłości przez
pozwanego. Powoływane przez powoda na uzasadnienia żądania pozwu uchybienia przypisywane pozwanemu
w postaci zaniechania wystąpienia na drogę sądową, dokonywania bezpodstawnych wypłat mogą być ocenione
przez sąd na podstawie istniejącej dokumentacji bez potrzeby poszukiwania wiadomości specjalnych. Wobec tego
prowadzenie dowodu z opinii biegłego było zbędne dla rozstrzygnięcia sprawy, a ponadto – wobec zasadności zarzutu
przedawnienia – powodowałoby zbędne przedłużenie postępowania ponad niezbędną miarę.
Można zresztą zwrócić uwagę, że sąd upadłościowy orzekając o oddaleniu zażalenia powoda na postanowienie
sędziego komisarza o zatwierdzeniu sprawozdania końcowego syndyka wskazał na uchybienia w jego czynnościach,
ale dotyczące rachunków bankowych i zasobów gotówkowych masy upadłości, powód zaś takich okoliczności na
uzasadnienie żądania pozwu nie podnosił. Jedynie w tym zakresie przewodniczący wydziału ds. upadłościowych
skierował zawiadomienie do prokuratury. W pozostałym zakresie postępowanie przygotowawcze było prowadzone na
skutek zawiadomień K. S. (1).
Można jeszcze dodać, że odpowiedzialność syndyka masy upadłości na podstawie art. 102 pr. upadł. jest
odpowiedzialnością za szkody wyrządzone różnym osobom, tj. uczestnikom postępowania upadłościowego, czyli
upadłemu lub wierzycielom albo osobom trzecim. Jednakże w wypadku szkody mającej polegać na zaniechaniu przez
syndyka ściągnięciu do masy upadłości przypadających jej należności od dłużników upadłego albo na bezpodstawnych
wydatkach z masy upadłości – osobami poszkodowanymi przez syndyka masy upadłości są wierzyciele upadłego,
którzy powinni zostać w postępowaniu upadłościowym zaspokojeni, nie zaś sam upadły. Powód nie ma zatem
legitymacji czynnej w zakresie dochodzenia roszczeń opisanych w pozwie.
Sąd uznał zatem, iż wobec zasadności zgłoszonego przez pozwanego zarzutu przedawnienia roszczenia powoda,
a także braku okoliczności stanowiących przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego jako syndyka
masy upadłości względem powoda, powództwo należało ocenić jako pozbawione usprawiedliwionych podstaw, wobec
czego podlegało ono oddaleniu w całości.
Z uwagi na wcześniejsze zwolnienie powoda od kosztów sądowych, obciażają one ostatecznie Skarb Państwa.
Mając powyższe okoliczności na uwadze sąd podjął rozstrzygnięcia zawarte w sentencji wyroku.