POCZYTAJCIE MAMO, TATO ! 13 ( listopad 2001 )

Miejska Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Koszalinie
Oprac. A.Danielewicz, J.Pietrusewicz
POCZYTAJCIE MAMO, TATO !
13 ( listopad 2001 )
Praktyczne uwagi pomocne we wspieraniu rozwoju swego dziecka
Adaś i jego zabawki
Pewna mama z ogromnym
samozaparciem i trudem uczyła
swoje dziecko sprzątania zabawek
po skończonej zabawie. Czatowała
na moment wieczoru, kiedy to Adaś
już zmęczony porzucał wieczorem
stosy zabawek, którymi bawił się
przez całe popołudnie i szykował się
do snu. Wówczas wkraczała do
pokoju z krzykiem: ”Co z ciebie za
chłopak, tyle razy prosiłam, sprzątaj
po sobie, ten pokój to istny chlew! I
gdzie
to kładziesz, sto razy
mówiłam, że to leży na tej półce!
Masz za dużo zabawek, nic ci już nie
kupię!” Powtarzało się to każdego
wieczoru. Podczas pobytu u
znajomej
ze
zdziwieniem
zaobserwowała, że ich córka, która
bawiła się na podłodze, sama
sprzątała zabawki. Porozmawiały na
ten temat. Po powrocie do domu
zanotowała sobie to, co i usłyszała
podczas tej wizyty. I postanowiła, że
od dziś codziennie będzie:
po skończeniu jednej zabawy
spokojnie
i
stanowczo
wymagać
posprzątania
zabawek, którymi dziecko
aktualnie skończyło się już
bawić, zanim będzie mogło
wziąć następne pudełko
gdy dziecko nie posprząta,
chować na ustalony czas
zabawki, których dziecko nie
chciało
posprzątać
i
konsekwentnie przestrzegać
tego okresu
każdorazowo chwalić dziecko
po
podjętej
próbie
samodzielnego sprzątania
nie wymagać, aby od razu
sprzątało choć w połowie tak
dobrze, jak mama
uprościć system sprzątania
zabawek (na przykład jeden
duży pojemnik na klocki)
czasowo, wymiennie chować
część zabawek (łatwiej jest je
wówczas
porządkować,
wyjmowane z szafy są witane
jak nowe) .
Po dwóch miesiącach mama Adasia
ponownie spotkała się z koleżanką.
Rozmawiały o sprzątaniu zabawek
przez ich pociechy. Jeżeli chcą
państwo dowiedzieć się, co nasza
mama mówiła koleżance, proszę
samemu
zastosować
się
do
wymienionych wyżej wskazań....
Warto!
A. Danielewicz
Miejska Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Koszalinie
Oprac. A.Danielewicz, J.Pietrusewicz
POCZYTAJCIE MAMO, TATO !
13 ( listopad 2001 )
Praktyczne uwagi pomocne we wspieraniu rozwoju swego dziecka
Porozmawiaj ze mną mamo!
Od pierwszych chwil życia naszego dziecka nieustannie powinien
towarzyszyć mu nasz głos i czuły dotyk. Tylko wtedy nasze dziecko czuje się
bezpieczne w nieznanym i obcym dla siebie otoczeniu. Niestety z różnych
względów zapominamy o tej prostej i podstawowej prawdzie. Przestajemy z nim
rozmawiać, przeżywać jego problemy, tłumaczyć mu świat. Dziecko pomału
zaczyna oddalać się od nas, zamykać się przed nami. Pierwszym sygnałem
oddalenia może być na przykład niechęć do długich rozmów przed snem, w
czasie których dawniej opowiadaliśmy sobie przygody z całego dnia. Może
warto zatrzymać te wspólnie spędzane wieczorne chwile, żeby kiedyś nie było
nam do siebie za daleko?...
A. Jakielaszek
Możemy zapobiec zaburzeniom mowy u naszego dziecka!
To właśnie wy, Rodzice możecie
zdziałać bardzo dużo, aby zapobiec
występowaniu zaburzeń mowy w
mowie Waszego dziecka. Oto
sprzyjające temu działania:
- Mamo, karm dziecko piersią przez
pierwszy rok jego życia.
- Jak najczęściej rozmawiajcie ze
swoim dzieckiem od pierwszych
jego dni.
- Unikajcie podawania dziecku
smoczka po pierwszym roku życia.
- Nauczcie dziecko po ukończeniu
pierwszego roku życia picia z
kubeczka zamiast z butelki.
- Masujcie Wasze dziecko.
Wcześnie,
ale
stopniowo
wprowadzajcie do diety dziecka
pokarmy coraz twardsze, których
żucie doskonali mięśnie potrzebne
do mówienia.
- Nawilżajcie powietrze w pokoju, w
którym śpi i bawi się dziecko.
- Unikajcie hałasu w otoczeniu
dziecka.
- Pilnujcie, aby dziecko oddychało
przez nos, a nie przez usta.
- Cieszcie się rozmowami, zabawami
i czasem spędzonym z Waszym
dzieckiem.
Warto spróbować!
A.Danielewicz