postanowienie - Sąd Okręgowy w Rzeszowie

Sygn. akt I Ca 2/10
POSTANOWIENIE
Dnia 18 stycznia 201 Or.
Sąd Okręgowy w Rzeszowie, I Wydział Cywilny
w składzie:
Przewodniczący:
SSA w SO Jerzy Kawałek
SSA w SO Wojciech Misiuda (spraw.)
SSO Tadeusz Strzyż
Protokolant: asyst. sędz. Agnieszka Lubińska - Obrzud
po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2010 r. w Rzeszowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku Z ^ ^ ^ H Ł ^ ^ ^ ^ ^ H S|
z udziałem A ^ ^ ^ ^ l w ^ H I 1
o wpis hipoteki przymusowej zwykłej w Kw |
na skutek apelacji uczestników
W^H i G^^H
postanowienia Sądu
Rejonowego w Rzeszowie VII Wydział Ksiąg Wieczystych z dnia 29 maja 2009 r., sygn. akt
postanawia:
oddalić apelacje.
Sygn. akt I Ca 2/10
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Rzeszowie w VII Wydziale Ksiąg Wieczystych postanowieniem z
dnia 29 maja 2009 r., H ^ H H H B
utrzymał w mocy dokonany przez Referendarza
Sądowego w dziale IV księgi wieczystej nr m H I H i m
wpis hipoteki przymusowej
zwykłej w kwocie 3.568,60 zł. Tym samym postanowieniem Sąd orzekł o kosztach
postępowania.
W uzasadnieniu wydanego orzeczenia Sąd Rejonowy wskazał, że Księga wieczysta nr
prowadzona jest dla nieruchomości położonej w Rzeszowie oznaczonej
jako działka nr 352/3 obr. 220 Rzeszów - Załęże o pow. 0,2728 ha. W dziale II prawo
własności wpisane jest na rzecz A ^ ^ ^
zasadzie wspólności
ustawowej majątkowej małżeńskiej. Jak dalej wskazał Sąd Rejonowy wpisem z dnia 22
września 2008 roku w dziale IV wpisana została hipoteka przymusowa zwykła w wysokości
3. 568,60 zł na rzecz
S^^^^H
w R^^^H
celem
zabezpieczenia spłaty należności objętej tytułem wykonawczym z dnia 29 maja 2008 r., nr H312/2008.
Sąd Rejonowy powołując się na przepis art. 109 ust.l ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o
księgach wieczystych i hipotece zgodnie z którym wierzyciel, którego wierzytelność jest
stwierdzona
tytułem
egzekucyjnym może
wykonawczym,
na
podstawie
określonym
tego
tytułu
w
przepisach
uzyskać
hipotekę
o
postępowaniu
na
wszystkich
nieruchomościach dłużnika. Podstawą wpisu hipoteki przymusowej może być wyłącznie tytuł
wykonawczy stwierdzający wierzytelności podlegającą zabezpieczeniu.
Jak dalej wskazał Sąd Rejonowy, mimo tego, iż aktem notarialnym z dnia 13 kwietnia
2007 r., rep. A nr 883 z 2007 roku
i G^^^
majątkową to i tak w księdze wieczystej
ustanowili rozdzielność
w dziale II nadal jako
współwłaściciele na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej wpisani są obydwoje z
małżonków, a ponadto zaległość z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne dotyczy okresu
poprzedzającego ustanowienie rozdzielność majątkową.
W dalszej części uzasadnienia, Sąd Rejonowy powołał się na stanowisko Sądu
Najwyższego wyrażone w uchwale z dnia 29 kwietnia 2008 r. III CZP 17/08 ( Lex nr
1
369673), i przyjął, że nie stanowiła przeszkody wpisu okoliczności, iż w dziale II powołanej
księgi wieczystej zamieszczona została w dniu 10 października 2008 roku o wzmianka o
wniosku dotyczącym zmiany prawa własności, gdyż wniosek o dokonanie wpisu hipoteki
został złożony wcześniej.
Od powyższego postanowienia uczestnik -A^BM
i ^^^H
wnieśli
oddzielne apelacje domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia i wykreślenia z
księgi wieczystej, bezprawnie i bezpodstawnie, jak wskazali dokonanego wpisu na rzecz
7 d n i a 2 2 0 9 2 0 0 8 rokl1
z|iH UB^HH
-
-
-
Formułując zarzuty w wniesionych apelacjach uczestnik
i G^^B
zarzucili, że :
-dokonany na rzecz ZUS O ^ ^ w R ^ ^ ^ ^ f wpis został uczyniony z rażącym
naruszeniem prawa, t.j., w sytuacji gdy wpis ten był niedopuszczalny z powodu wcześniej
złożonego wniosku z dnia 9 listopada 2006 roku, który to wniosek nie został oddalony a
dotyczył tego samego roszczenia co wniosek w sprawie H H ^ ^ H H H H - postępowanie w sprawie
było prowadzone przez nieuprawniony
organ, tj., z naruszeniem przepisu art. 19 § 4 ustawy o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi,
- zaskarżone postanowienie dotyczy równocześnie dwóch postępowań, tj.,
i
które to postępowania nie zostały połączone i nie jest wiadomo,
której skargi postępowanie dotyczy.
Wnioskodawca złożył odpowiedź na apelacje uczestników domagając się ich
oddalenia i zasądzenia kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Obydwie wniesione apelacje nie zasługują na uwzględnienie.
Wydane przez Sąd Rejonowy orzeczenie jest prawidłowe i brak podstaw do jego
uchylenia bądź zmiany zgodnie z żądaniem skarżących.
Uczestnicy postępowania A ^ H
i
wniesionych apelacjach
kwestionując podstawy prawne dokonania wpisu obciążającej ich nieruchomość hipoteki
przymusowej, domagali się jej wykreślenia.
W pierwszej kolejności podkreślić należy, iż przewidziana w art. 109 ust.l ustawy z
dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. z 2001 r., Nr 124, poz. 1361),
)u.k.w.h.), hipoteka przymusowa pełni rolę szczególnego rodzaju środka egzekucyjnego,
2
którego
celem jest
zabezpieczenie
realizacji
stwierdzonej
tytułem
wykonawczym
wierzytelności, przez obciążenie nieruchomości dłużnika hipoteką. Przymusowy charakter
tego obciążenia wyraża się w tym, że podstawą i tytułem jego ustanowienia nie jest ani
umowa, ani jednostronne oświadczenie woli właściciela nieruchomości, lecz sam tylko
wniosek wierzyciela i określony w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym tytuł
wykonawczy stwierdzający wierzytelność, będący aktem władzy państwowej.
Podstawę wpisu hipoteki przymusowej zwykłej mogą stanowić tytuły wykonawcze
wydane zarówno w sądowym, jak i administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym.
W niniejszej sprawie podstawę wpisu hipoteki przymusowej zwykłej stanowił
wystawiony przez Dyrektora
wykonawczy
H-312/2008.
S ^ ^ H ^ H OflIH w R^^^^^tytuł
Przedstawiony
przez
wnioskodawcę
tytuł
wykonawczy
odpowiadał wszystkim wymogom określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji, tj., warunkom wskazanych w art. 27 § 1 -3 ustawy z dnia 17 czerwca 1996
roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, do których odsyła art. 35 § 2 ust. 2
ustawy z dnia 29 października 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U.05.8.60 ) oraz art. 26
ust. 4 ustawy z dnia 23 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych. (
Dz.U.09.205.1585 j.t) i stanowił prawidłową podstawę dokonania zaskarżonego wpisu.
Nie zasługują też na uwzględnienie, dalsze podniesione przez uczestników
twierdzenia, a sprowadzające się do zarzutu, iż w sprawie nie było podstaw prawnych do
dokonania zaskarżonego wpisu
z uwagi na fakt ustanowienia przez strony w dniu
13
kwietnia 2007 r., rozdzielności majątkowej. Przede wszystkim okoliczność ta nie została
ujawniona jeszcze w księdze wieczystej
i w dziale II nadal jako
współwłaściciel na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej wpisani są
i
W ^ . Ponadto, jak słusznie wskazał Sąd Rejonowy zaległości z tytułu składek na
ubezpieczenie społeczne dotyczą okresu poprzedzającego ustanowienie rozdzielności
majątkowej. Sąd Okręgowy podkreśla również, że kognicja Sądu w postępowaniu
wieczystoksięgowym jest ustawowo zawężona do treści wniosku, treści i formy dołączonych
o
do niego dokumentów oraz treści księgi wieczystej (art. 626 § 2 k.p.c.). Sąd Najwyższy w
wyroku z dnia 16 kwietnia 1948 r., C.III. 205/48, PN 1948, nr 9-10, s. 302, wskazał, iż
rozpoznając wniosek o wpis, sąd bada wyłącznie treść wniosku i dołączonych do niego
dokumentów, nie może natomiast uwzględnić żadnych dalszych okoliczności z dokumentów
tych nie wynikających.
3
Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy powołując się na stanowisko Sądu Najwyższego
wyrażone w uchwale z dnia 29 kwietnia 2008 r. III CZP 17/08 ( Lex nr 369673), przyjął
także, że okoliczności, iż w dziale II powołanej księgi wieczystej zamieszczona została w
dniu 10 października 2008 roku o wzmianka dotycząca zmiany prawa własności, nie
stanowiła przeszkody dokonania zaskarżonego wpisu. Wniosek o wpis hipoteki przymusowej
został złożony wcześniej, aniżeli dokonano "przedmiotowej wzmianki, stąd też ujawniona
zmiana prawa własności nie uzasadniała oddalenia złożonego wniosku.
Odnosząc się do dalszych twierdzeń skarżących, a sprowadzających się do
kwestionowania prawidłowości doręczenia przedmiotowego tytułu wykonawczego, wskazać
należy, iż kwestia ta z uwagi na ograniczony zakres kognicji Sądu w postępowaniu
wieezystoksięgowym również nie podlega badaniu. Jeżeli zaś, jak wynika z twierdzeń
wnioskodawcy, uczestnicy nie odbierali wysyłanej do nich korespondencji, nie informując
przy tych organów administracji o zmianie adresu, to pod dokonaniu dwukrotnej awizacji,
wnioskodawca był w pełni uprawniony do przyjęcia, iż przesyłka została skutecznie
doręczona w myśl przepisów art. 44 § 1 Kodeksu Postępowania Administracyjnego.
Końcowo
odnosząc się do twierdzenia uczestniczki
G^^^
zaskarżone postanowienie posiada dwie sygnatury, wskazać należy, iż jak wynika z akt
sprawy uczestniczka od zaskarżonego wpisu w różnych datach wniosła i dwie oddzielne
skargi. Pierwsza miała miejsce w dniu 4 grudnia 2008 roku a kolejna w dniu 13 stycznia 2009
roku. Fakt ich początkowego oddzielnego zarejestrowania skutkował nadana im dwóch
rożnych kolejnych numerów dziennika ksiąg wieczystych. ( § 246 Zarządzenia Ministra
Sprawiedliwości w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych oraz
innych działów administracji sądowej z dnia 12 grudnia 2003 r.).
Mając na uwadze, iż uczestnicy nie przedstawili okoliczności świadczących o braku
podstaw do dokonania zaskarżonego wpisu, wniesione apelacje, jako bezzasadne podlegały
oddaleniu zgodnie z art. 385 k.p.c. w zw. z 13 § 2 k.p.c.