Translatorium języka hebrajskego 2

OPIS PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS)
1.
Nazwa przedmiotu/modułu w języku polskim
Translatorium języka hebrajskiego
2.
Nazwa przedmiotu/modułu w języku angielskim
Translation Studies - Modern Hebrew
3.
Jednostka prowadząca przedmiot
Zakład Studiów Żydowskich, IFP
4.
Kod przedmiotu/modułu
21-FL-J-S1-E6-THbr
5.
Rodzaj przedmiotu/modułu (obowiązkowy lub fakultatywny)
fakultatywny
6.
Kierunek studiów
Judaistyka
7.
Poziom studiów (I lub II stopień lub jednolite studia magisterskie)
I stopień
8.
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
III
9.
Semestr (zimowy lub letni)
letni
10.
Forma zajęć i liczba godzin
Konwersatorium 60h
11.
Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia
Agnieszka Jagodzińska, doktor
12.
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji
społecznych dla przedmiotu/modułu oraz zrealizowanych
przedmiotów
Umiejętność nauki języków obcych; zaliczone zajęcia z literatury
nowohebrajskiej oraz z j. hebrajskiego i translatorium hebrajskiego z
piątego semestru
13.
Cele przedmiotu
Zajęcia poszerzają zdobytą w poprzednim semestrze wiedzę na
temat teorii i praktyki przekładoznawstwa, rozwijając umiejętności
tłumacza j. hebrajskiego. Oprócz kształtowania kompetencji
zawodowych, przedmiot kontynuuje również praktyczną naukę j.
hebrajskiego pozwalającą na dalsze doskonalenie tego języka oraz
poszerza wiedzę o jego statusie i kontekstach kulturowych.
14.
Zakładane efekty kształcenia
1. Student ma świadomość miejsca
polszczyzny wśród innych języków i
konieczności doskonalenia sprawności
Symbole
kierunkowych
efektów kształcenia,
K-W05
językowej w języku polskim.
2. Student ma uporządkowaną wiedzę o
systemach fonologicznym, gramatycznym i
leksykalnym współczesnego języka
hebrajskiego, a także o
ich historycznej zmienności. Potrafi dokonać
podstawowego zestawienia struktur i zjawisk
języka polskiego oraz hebrajskiego, a także
ma podstawową wiedzę o przechodzeniu od
struktur jednego języka do struktur
drugiego.
3. Student potrafi wyszukiwać,
selekcjonować, analizować, oceniać i
użytkować wiedzę z zakresu
literaturoznawstwa, językoznawstwa i
kulturoznawstwa z wykorzystaniem różnych
źródeł i metod.
4. Student potrafi posługiwać się
podstawowymi narzędziami badawczymi
wypracowanymi na gruncie odpowiedniej
filologii szczegółowej (tu: języka
hebrajskiego) i pojęciami dla niej
właściwymi.
15.
K-W08
K-U01
K-U04
5. Student potrafi identyfikować różne
rodzaje wytworów kultury będące
przedmiotem badań literaturoznawstwa,
językoznawstwa i kulturoznawstwa.
K-U11
6. Student rozumie potrzebę uczenia się
przez całe życie, zwłaszcza w zakresie
rozwijania umiejętności językowych (w tym
przypadku – współczesnego języka
hebrajskiego).
K-K01
7. Student umie odpowiednio
określić priorytety służące realizacji
zadań; potrafi gospodarować
czasem i realizować określone
zadania w wyznaczonych
terminach.
K-K03
Treści programowe
Wybrane zagadnienia z dziedziny przekładoznawstwa
Przekłady literatury nowohebrajskiej na polski i polskiej na język
hebrajski (proza i poezja)
Warsztat tłumacza
Kontekst kulturowy przekładu
Przekład na przykładzie – analiza wybranych przekładów na j.
hebrajski i z hebrajskiego na j. polski
Praktyka przekładu – ćwiczenia translatorskie kształcące
sprawności tłumaczenia różnych typów tekstów (pisanych i
mówionych) z hebrajskiego i na hebrajski
16.
Zalecana literatura (podręczniki)
I. Literatura dotycząca teorii i praktyki przekładu - przykładowe
pozycje:
E. Balcerzan, Tłumaczenie jako „wojna światów”. W kręgu translatologii i
komparatystyki, Poznań 2010.
S. Barańczak, Ocalone w tłumaczeniu. Szkice o warsztacie tłumacza
poezji..., Poznań 1992.
B. Kielar, Zarys translatoryki, Warszawa 2013.
K. Lipiński, Vademecum tłumacza, Kraków 2003.
Wybrane pozycje z serii: Przekład – mity i rzeczywistość
(Wydawnictwo Naukowe PWN) oraz Język a komunikacja
(Krakowskie Towarzystwo Popularyzowania Wiedzy o Komunikacji
Językowej „TERTIUM”)
II. Przekłady literatury nowohebrajskiej – konteksty:
S. Avneri, „Pocałunek przez chusteczkę” – poeta jako tłumacz, [w:]
Literackie spotkania w międzywojennej Polsce. Chaim Nachman Bialik i
Salomon Dykman, red. M. Zawanowska, R. Gromadzka, Kraków-Budapeszt
2012, s. 199-214.
T. Korzeniowski, Posłowie, [w:] A. Oz, To samo morze, Warszawa 2002, s.
239-241.
T. Korzeniowski, Od Tłumacza, [w:] J. Amichaj, Koniec sezonu pomarańczy,
Izabelin 2000, s. 138-140.
G. Taub, Dwa rodzaje odchudzonego języka, „Literatura na
świecie”, nr 11-12/2004, s. 188-209.
III. Wybór materiałów – praktyka translatorska
Zestaw różnorodnych materiałów przygotowany przez
prowadzącego, m.in. fragmenty literatury pięknej, piosenka, film,
komiks, prasa, teksty naukowe, użytkowe, specjalistyczne.
IV. Materiały pomocnicze:
podręczniki do nauki j. hebrajskiego, tabele gramatyczne, słowniki
j. polskiego i hebrajskiego, leksykony, encyklopedie
17.
Forma zaliczenia poszczególnych komponentów
przedmiotu/modułu, sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych
efektów kształcenia:
Warunki zaliczenia translatorium
- lektura zadanych tekstów
- zaliczenie wszystkich zadanych prac
- zaliczenie wszystkich sprawdzianów
- frekwencja i aktywność na zajęciach
18.
Język wykładowy
polski, hebrajski
19.
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności studenta
Średnia liczba
godzin na
zrealizowanie
aktywności
Godziny zajęć (wg planu studiów) z
nauczycielem:
- translatorium
60h
Praca własna studenta np.:
- przygotowanie do zajęć
- czytanie wskazanej literatury
- ćwiczenia praktyczne z przekładu
60h
Suma godzin
120h
Liczba punktów ECTS
4