Otyłość jako czynnik predysponujący do występowania wysiłkowego
Transkrypt
Otyłość jako czynnik predysponujący do występowania wysiłkowego
Katarzyna Śliwowska, Anna Sendecka Otyłość jako czynnik predysponujący do występowania wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet Katedra i Zakład Pielęgniarstwa Klinicznego Akademii Medycznej w Lublinie Kierownik Katedry i Zakładu: prof. dr hab. Krzysztof Turowski Międzynarodowe Towarzystwo Kontynencji (International Continence Society – ICS) nietrzymanie moczu określiło jako „stan mimowolnego wyciekania moczu, który może być obiektywnie stwierdzony i który stanowi problem socjologiczny lub higieniczny” (2, 10). Etiologia i patogeneza nietrzymania moczu (WNM) jest złożona. Zdaniem autorów jedną z przyczyn WNM jest otyłość (1, 3-5, 7-10). Niektórzy z nich wyjaśniają patomechanizm tego zjawiska (5, 7, 8), jednak niewiele jest doniesień co do częstości współwystępowania otyłości i nietrzymania moczu. Dlatego podjęto pracę, której celem była próba odpowiedzi na pytanie czy otyłość jest czynnikiem usposabiającym do występowania WNM u kobiet. Materiał i metody Badaniami objęto 110 kobiet w wieku 50-60 lat, które przebywały w szpitalach na terenie ówczesnych województw: białostockiego i łomżyńskiego. Narzędziem badawczym była ankieta. Respondentki podzielono na dwie grupy: grupę badawczą (grupa B) stanowiło 30 kobiet, które zgłaszały dolegliwości związane z nietrzymaniem moczu, w grupie kontrolnej (grupa K) znalazło się 80 kobiet, u których nie występowało nietrzymanie moczu. Charakterystykę badanych grup przedstawiają tabela i ryciny 1-2. Tabela. Liczba i odsetek badanych w zależności od wieku. Przedziały wie- Grupa badawcza (gr. B) Grupa kontrolna (gr. K) kowe Liczba (L) Odsetek (%) L % 50–55 16 53,3 41 51,3 56– 60 14 46,7 39 48,7 Razem 30 100,0 80 100,0 133 Wiek badanych wahał się w granicach 50-60 lat. Większość – 16 (53,3%) kobiet z grupy B i 41 (51,3%) z grupy K mieściło się w przedziale wiekowym 50-55 lat. W wieku 56-60 lat było 14 (46,7%) respondentek z grupy B i 39 (48,7%) z grupy K. Ryc. 1. Liczba i odsetek badanych w zależności od miejsca zamieszkania. W mieście mieszkało 17 (56,7%) ankietowanych z grupy B i 54 (67,5%) z grupy K. Mieszkankami wsi było 13 (43,3%) z grupy B i 26 (32,5%) z grupy K. Wykształcenie niższe niż średnie miała większość, bo 18 (60,0%) badanych z grupy B i 39 (48,7%) z grupy K. Wykształcenie średnie miało 12 (40,0%) respondentek z grupy B i 29 (36,3%) z grupy K. Żadna z kobiet z grupy B nie posiadała wykształcenia wyższego, natomiast aż 12 (15,0%) z grupy K miało takie wykształcenie. Ryc. 2. Liczba i odsetek respondentek w zależności od wykształcenia. 134 Na podstawie zebranych danych (wzrostu i masy ciała) dokonano obliczeń dotyczących indeksu masy ciała (BMI) badanych. Za kryterium otyłości przyjęto BMI = 30, nadwagi – BMI = 25,1 – 29,9, prawidłowej masy ciała – BMI = 20-25, natomiast niedowagi – BMI poniżej 20 (6). Wyniki i ich omówienie Wyniki badań własnych przedstawia Ryc. 3. Ryc. 3. Liczba i odsetek kobiet w zależności od masy ciała. Masę ciała poniżej normy miały tylko 4 (5,0%) badane z grupy K (u których nie występowało wysiłkowe nietrzymanie moczu). Z prawidłową masą ciała było 5 (16,6%) ankietowanych z grupy B (z dolegliwościami WNM) i prawie dwa razy tyle, bo 25 (31,2%) z grupy K. Nadwagą charakteryzowało się 8 (26,7%) kobiet z grupy B i 33 (41,3%) z grupy K (tu dominowały badane z grupy K). Otyłością zaś 17 (56,7%) respondentek z grupy B, a tylko 18 (22,5%) z grupy K, czyli aż o 34,2% więcej w grupie B (z w.n.m.) niż w grupie K (bez tej dolegliwości). Teorię wpływu otyłości na występowanie nietrzymania moczu, prezentowaną przez między innymi Miąsika (7), Leńkę (5), Retzky’ego i Rogersa (8), potwierdzają badania własne. Teoria ta wyjaśnia, że przerost mięśnia tkanką tłuszczową znacznie obniża jego wartość czynnościową, ponieważ część tkanki tłuszczowej odkłada się w mięśniach i tkance łącznej przepony moczowo-płciowej, powodując znaczne jej osłabienie. Dodatkowo zwiększona masa tkanki tłuszczowej w jamie brzusznej, uciskając na narząd rodny i pęcherz moczowy, powoduje ich obniżenie. Stworzone zostają zatem warunki do wystąpienia WNM (5, 7, 8). W dostępnym piśmiennictwie Rechberger i wsp. (9) podają, że „pacjentki z wysiłkowym nietrzymaniem moczu istotnie częściej miały nadwagę”. Podobny pogląd przedstawia Dwyer i wsp. (3). 135 Wniosek Otyłość częściej występowała u kobiet z wysiłkowym nietrzymaniem moczu niż u kobiet bez tej dolegliwości. Piśmiennictwo 1. Adamkiewicz M.: Obniżenie narządów płciowych kobiety. Nietrzymanie moczu. NTN, Warszawa 1997. 2. Cardozo L., Cutner A., Wise B.: Podstawy urologii ginekologicznej. PZWL, Warszawa 1995. 3. Dwyer P. L., Lee E. T., Hay D.: Obesity and urinary incontinence in women. Br. J. Obstet. Gynaecol. 1988, 95, 91-96. 4. Jakowicki J.: Klimakterium. Folium, Lublin 1995. 5. Leńko J., Dobrowolski Z.: Ocena odległych wyników leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. Przegląd Lekarski, 1981, 38, Nr 10, 727-729. 6. Marcinkowski J. T.: Podstawy higieny. Volumed, Wrocław 1997. 7. Miąsik R.: Występowanie, profilaktyka i leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet pracujących fizycznie. Praca doktorska, Śląska AM, Katowice 1989. 8. Retzky S. S., Rogers R. M.: Nietrzymanie moczu u kobiet. Clinical Symposia, 1996, Volume 47, Nr 2. 9. Rechberger T., Skorupski P., Postawski K, i wsp.: Rola tkanki łącznej w etiopatogenezie wysiłkowego nietrzymania moczu. Ginekologia Polska, supl. Białystok 1997, 549. 10. Śliwowska K.: Nietrzymanie moczu u kobiet jako problem społeczny. Praca magisterska, Wydz. Piel. AM w Lublinie, Lublin 1998. 136