filologia polska - Instytut Filologii Polskiej

Transkrypt

Katalog
przedmiotów
ECTS
FILOLOGIA POLSKA
część 1:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Blok przedmiotów kierunkowych
wspólnych dla wszystkich specjalności
i specjalizacji
1
MODUŁ I
2
CZĘŚĆ 1.A
PRZEDMIOTY OGÓLNOUNIWERSYTECKIE1
Spis przedmiotów:
Numer 1: Łacina z elementami kultury antycznej………………………………….….
3
Numer 2: Wiedza o kulturze …………………………………………………………..
4
Numer 3: Nauki pomocnicze filologii polskiej ………………………………………..
6
Numer 4: Historia Polski ………………………………………………………………
8
Numer 5: Historia filozofii …………………………………………………………….
9
Numer 6: Wychowanie fizyczne …………………………………………………..….
11
Numer 7: Język obcy nowożytny ……………………………………………………..
12
Numer 8: Technologia informacyjna .…………………………………………………
13
Numer 9: Ochrona prawna własności intelektualnej .…………………………………
14
Numer 10: Przedmiot poszerzający wiedzę ogólną …………………………………..
15
1
Numeracja przedmiotów zgodna z numeracją w planach studiów.
3
Numer 1.
1. Nazwa przedmiotu: Łacina z elementami kultury antycznej
2. Kod przedmiotu:
3. Formuła przedmiotu: ćwiczenia
4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony zaliczeniem z oceną
5. Rok i semestr: rok II, semestr 3. i 4.
6. Liczba punktów ECTS: 3 + 3
7. Poziom przedmiotu: początkujący
8. Liczba godzin w tygodniu: 2
9. Liczba godzin w semestrze: 30 [studia niestacjonarne: 60 w roku]
10. Język nauczania: polski
11. Wykładowcy: pracownicy Międzywydziałowego Studium
Praktycznej Nauki Języków Obcych
12. Wymagania wstępne: znajomość historii i filozofii na poziomie szkoły średniej
13. Cel nauczania:
 opanowanie przez studenta łaciny w stopniu umożliwiającym odczytanie i rozumienie
tekstu łacińskiego w warstwie leksykalnej i składniowej,
 nabycie podstaw techniki tłumaczenia z języka łacińskiego na język polski przy pomocy
słownika,
 zetknięcie się z elementami kultury antycznej tłumaczonych tekstów i sentencji.
14. Program nauczania:
 I semestr – Alfabet, wymowa, iloczas i zasady akcentowania wyrazów. Deklinacja I, II,
III. Przymiotniki deklinacji I i II. Zaimki osobowe, dzierżawcze. Koniugacja I – IV.
Indicativus praesentis, imperfecti, futuri primi activi i passivi. Imperativus praesentis
activi. Infinitivus praesentis activi i passivi. Czasownik posiłkowy esse i jego złożenia.
Składnia nazw miast. Teksty i sentencje: varie z l. 1-9 oraz De Polonia, patria nostra; De
nautis et agricolis; De bellis; De castris Romanis; De Marco Tullio Cicerone; De aetate
aurea; De Homeri carminibus.
 II semestr – Przymiotniki deklinacji III. Stopniowanie przymiotników. Zaimki:
wskazujące, względny, nemo, nullus, nihil. Deklinacja IV i V. Participia: praesentis activi
i perfecti passivi. Supinum. Indicativus perfecti, plusquamperfecti, futuri II activi i
passivi. Infinitivus perfecti activi i passivi. Konstrukcje: podwójny accusativus i ACI.
Teksty i sentencje: varie z l. 10-18 oraz De Daedalo et Icaro; De deis deabusque
Romanorum; De amicitia.
15. Metody i formy oceny pracy studenta:
Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z dwóch sprawdzianów pisemnych w
semestrze i systematyczny udział w zajęciach.
16. Zalecane lektury i materiały pomocnicze:
Jurewicz O., Winniczuk L., Żuławska J., Język łaciński dla lektoratów szkół wyższych.
Słownik łacińsko-polski (dowolne wydanie).
17. Uwagi dodatkowe: –
4
Numer 2.
1. Nazwa przedmiotu: Wiedza o kulturze
2. Kod przedmiotu:
3. Formuła przedmiotu: wykład
4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony egzaminem
5. Rok i semestr: rok I, semestr 1.
6. Liczba punktów ECTS: 5
7. Poziom przedmiotu: średnio zaawansowany
9. Liczba godzin w semestrze: 30 [30]
11. Wykładowca (wykładowcy): dr hab. prof. UR Jolanta Pasterska oraz pracownicy Zakładu
Teorii i Antropologii Literatury
12. Wymagania wstępne: znajomość podstawowych zagadnień programowych
realizowanych z zakresu wiedzy o kulturze w szkole ponadgimnazjalnej.
13. Cel nauczania: Student nabywa w wyniku zaliczenia przedmiotu następujące
kompetencje i umiejętności:
 zna najważniejsze koncepcje rozumienia kultury;

zna osiągnięcia naukowe prekursorów refleksji nad kulturą;

potrafi wskazać to, co pierwotne w kulturze i jej poznaniu oraz odnieść te ustalenia do
podstawowych stanowisk teoretycznych nauki o kulturze;

potrafi omówić wzory kultury;
 potrafi scharakteryzować antyczne źródła sztuki europejskiej oraz rozpoznawać
najważniejsze elementy architektury i sztuk plastycznych współczesnego świata.

zna wyznaczniki kultury popularnej, masowej, alternatywnej.
 „Kultura” – definicje klasyczne (opisowe, historyczne, normatywne, psychologiczne,
strukturalne, genetyczne).
 Klasyfikacje i typologie kultur. Kultura – cywilizacja.
 Kierunki i szkoły badawcze: ewolucjonizm, dyfuzjonizm, funkcjonalizm, strukturalizm,
kognitywizm.
 Systemy kulturowe (religia, sztuka, ideologia, nauka). System wiedzy potocznej. Styl
kultury. Zmiana kulturowa.
 Kultura elitarna – popularna. Obiegi. Typy kultury.
 Kultura narodowa. Wielokulturowość. Kultura regionu.
 Źródła sztuki europejskiej (architektura, sztuki plastyczne).
 Teatr dawny – teatr współczesny, czytanie teatru.
 Muzyka w kulturze współczesnej.
 Kultura a media.
15. Metody i formy oceny pracy: obecność na wykładach, udział w dyskusji, egzamin ustny.
Termin zapisu na egzamin - zgodnie z kalendarzem sesji egzaminacyjnej, nie później niż dwa
tygodnie przed przystąpieniem do jego złożenia.
5
Antropologia kultury. Zagadnienia i wybór tekstów, oprac. G. Godlewski, L. Kolankiewicz,
A. Mencwel, P. Rodak, wstęp, A. Mencwel, (rozdz. I, II, IX, X, XI, XII, XIII, XIV),
Warszawa 2005.
Bacon F., Nowa Atlantyda, tłum. W. Kornatowski, J. Wikarjak, Warszawa 1995.
Barnard A., Antropologia, przeł. S. Szymański, wstęp J. Tokarska-Bakir, (rozdz. Kierunki i
szkoły badawcze), Warszawa 2006.
Bednarek S., W kręgu małych ojczyzn, Wrocław-Ciechanów 1996.
Benedict R., Wzory kultury, tłum. J. Prokopiuk, Warszawa 1966.
Białostocki J., Sztuka cenniejsza niż złoto. Opowieść o sztuce europejskiej naszej ery,
Warszawa 2001.
Bukowski J., Postawy wobec sztuki najnowszej, Warszawa 1986.
Bukraba-Rylska I,. Kultura w społeczności lokalnej – podmiotowość odzyskana? Warszawa
2000.
Burszta W. J., Antropologia kultury. Tematy, teorie, interpretacje, Poznań 1998.
Burszta W. J., Kultura ludowa - kultura narodowa, Warszawa 1974.
Clifford J., Kłopoty z kulturą. Dwudziestowieczna etnografia, literatura i sztuka, przeł., E.
Dżurak, J. Iracka i in., Warszawa 2000;
Craig E. G., O sztuce teatru, przeł. M. Skibniewskia, Warszawa 1985.
Czarnowski S., Kultura, [w:] Dzieła, t. 1, Warszawa 1956.
Jackiewicz A., Fenomenologia kina, t.1: Narodziny dzieła filmowego, Kraków 1981.
Jencks Ch., Kultura, tłum. W. J. Burszta, Poznań 1993.
Kluszczyński R. W., Społeczeństwo informacyjne. Cyberkultura. Sztuka multimedialna,
Kraków 2001.
Kmita J., Kultura i poznanie, (rozdz.: Dziedziny kultury), Warszawa 1988.
Kołakowski L., Cywilizacja na ławie oskarżonych, Warszawa 1990.
Krąpiec M. A., U podstaw rozumienia kultury, Lublin 1991.
Kultura ma znaczenie, red. E.Harrison, S. P. Huntington, tłum. S. Dymczyk, Poznań 2003.
Łagodziński W., Szanse i zagrożenia uczestnictwa w kulturze w latach 1990-2003 w świetle
badań Głównego Urzędu Statystycznego, Warszawa 2004.
Mała ojczyzna. Kultura, edukacja, rozwój lokalny, red. W. Theiss, Warszawa 2001.
Nyczek T., Alfabet teatru dla analfabetów i zaawansowanych, Warszawa 2002.
Penderecki K., Labirynt czasu. Pięć wykładów na koniec wieku, Warszawa 1997.
Płażewski J., Język filmu, Warszawa 1982.
Pojęcia i problemy wiedzy o kulturze, red. A. Kłoskowska, Wrocław 1991.
Poprzęcka M., Pochwała malarstwa. Studia z historii i teorii sztuki, (rozdz. Jak mówić o
sztuce), Gdańsk 2000.
Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie. Wiek XIX i XX, Warszawa 1988.
Przychodzińska M., Zrozumieć muzykę, Warszawa 1984.
Semil M., Wysińska E., Słownik współczesnego teatru. Twórcy, teatry, teorie, Warszawa
1980.
Sulima R., Głosy tradycji, Warszawa 2001.
Śmiechowski B., O muzyce najpiękniejszej ze sztuk. Historia muzyki, Warszawa 2003.
Tatarkiewicz W., O filozofii i sztuce, Warszawa 1986.
Znaniecki F., Nauki o kulturze. Narodziny i rozwój, przeł. J. Szacki, (rozdz. Wzorce i normy
oraz Wzory kulturowe i systemy czynności), Warszawa 1992.
17. Uwagi dodatkowe: termin rejestracji na zajęcia – pierwszy wykład.
Kartę przedmiotu oprac. dr hab. prof. UR Jolanta Pasterska.
6
Numer 3.
1. Nazwa przedmiotu: Nauki pomocnicze filologii polskiej
2. Kod przedmiotu:
3. Formuła przedmiotu: ćwiczenia warsztatowe
5. Rok i semestr: rok I, semestr pierwszy
7. Poziom przedmiotu: zaawansowany
11. Wykładowcy: pracownicy Zakładu Literatury Staropolskiej i Polskiego Oświecenia.
12. Wymagania wstępne:
Student powinien znać podstawowe pojęcia z zakresu bibliografii i bibliologii dotyczące opisu bibliograficznego, typów bibliografii, układów bibliograficznych, historii
pisma i książki. Ponadto powinien posiadać umiejętności posługiwania się słownikami
i kompendiami językoznawczymi i literaturoznawczymi.
13. Cel nauczania:
 zapoznanie z najważniejszymi informatorami bibliograficznymi z zakresu literatury
polskiej;
 pogłębianie umiejętności poprawnego sporządzania bibliografii załącznikowej
i przypisów (układy, opis i skróty bibliograficzne) oraz korzystania ze źródeł
informacyjnych;
 zaznajomienie studentów ze strukturą i sposobem funkcjonowania bibliotek
naukowych oraz wyrobienie umiejętności swobodnego korzystania z ich zbiorów;
 zapoznanie z możliwościami wykorzystywania elektronicznych źródeł informacji
bibliograficznych.
Z uwagi na specyfikę przedmiotu połowa godzin powinna być przeprowadzona w dziale
Informacji Naukowej Biblioteki Uniwersytetu Rzeszowskiego oraz w pracowni
komputerowej IFP.
 Podstawowe wiadomości z zakresu bibliologii: zarys historii książki, typologia
dokumentów będących przedmiotem opisu i analizy bibliograficznej, wybrane problemy
edytorstwa naukowego. Definicja i zakres pojęcia „stan badań”.
 Bibliograficzny warsztat historyka literatury: pojęcie i przedmiot bibliografii, zasięg
i zakres bibliografii, rodzaje bibliografii, forma piśmiennicza (tu w szczególności:
kompozycja spisu bibliograficznego) i wydawnicza bibliografii, układy bibliograficzne.
 Budowa i zawartość wybranych bibliografii ogólnych i specjalistycznych: Bibliografia
literatury polskiej „Nowy Korbut”, Dawni pisarze polscy: od początków piśmiennictwa
do Młodej Polski. Przewodnik biograficzny i bibliograficzny, Słownik współczesnych
pisarzy polskich, Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik
biobibliograficzny, Polska Bibliografia Literacka, Bibliografia Zawartości Czasopism.
 Budowa i zawartość komputerowych baz danych: katalogi elektroniczne i kartkowe
Biblioteki Jagiellońskiej i Ossolineum, bazy BN (mak.bn.org.pl), Elektroniczna Baza
7
Bibliografii Estreichera (http://www.estreicher.pl//). podręczniki i syntezy, serie
wydawnicze – m. in. PSB, Pisarze staropolscy, Pisarze polskiego oświecenia, OLP,
serie: BN, BPP).
 Opis bibliograficzny – rodzaje, funkcje i zakres stosowania; analiza kolejnych składników
opisu Posługiwanie się innymi źródłami informacji (leksykony, encyklopedie, słowniki,
skróconego. Kryteria poprawnego sporządzania opisu w tekście pobocznym (bibliografia
załącznikowa i przypisy). Normy używania skrótów bibliograficznych.
 Mistrzowie i ich szkoły – o tradycji literaturoznawstwa. Sylwetki wybitnych badaczy
literatury.
 Z „wycieczką” po polskich muzeach literackich i izbach pamięci (w kraju i zagranicą).
O formach sprawdzania zdobytych wiadomości decydują prowadzący zajęcia. Od
studentów wymaga się umiejętności w zakresie posługiwania się bibliografiami
i informatorami polonistycznymi oraz poprawnego sporządzania bibliografii załącznikowej
i przypisów.
Buchwald-Pelcowa P., Historia literatury i historia książki. Studia nad książką i literaturą od
średniowiecza po wiek XVIII, Kraków 2005.
Czachowska J., Loth R., Bibliografia i biblioteka w pracy polonisty, Wrocław 1977.
Czachowska J., Loth R., Przewodnik polonisty. Bibliografie, słowniki, biblioteki, muzea
literackie, Wrocław 1989.
Czachowska J., Rozwój bibliografii literackiej w Polsce, Wrocław 1979.
Dembowska M., Metoda „Bibliografii polskiej” Karola Estreichera, Warszawa 1970.
Dutka C., Mistrzowie i szkoły. Szkice o tradycji literaturoznawstwa, Wałbrzych 2003.
Encyklopedia wiedzy o książce, [praca zbiorowa], Wrocław 1971.
Fercz J., Niemczykowa A., Podstawy nauki o książce, bibliotece i informacji naukowej,
Warszawa 1991.
Korpała J., Krótka historia bibliografii polskiej, Wrocław 1986.
Korpała J., O bibliografiach i informatorach. Poradnik dla wszystkich, Warszawa 1974.
Kuczyńska M., Polskie muzea literackie, Warszawa 1986.
Kuziak M., Rzepczyński S., Jak pisać?, Bielsko-Biała 2007.
Loth R., Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa
2006.
Mendykowa A., Podstawy bibliografii, Warszawa 1986.
Migoń K., Nauka o książce, Wrocław 1984.
Słownik literatury staropolskiej. Średniowiecze – Renesans – Barok, pod red.
T. Michałowskiej, Wrocław 1998 (tu hasła: Książka rękopiśmienna; Książka
ksylograficzna; Książka drukowana).
Starnawski J., Sylwetki lwowskich historyków literatury, Łódź 1997.
Starnawski J., Warsztat bibliograficzny historyka literatury polskiej, Warszawa 1982.
Szwejkowska H., Książka drukowana XV-XVI wieku. Zarys historyczny, Wrocław 1987.
Urbańczyk S., Słowniki i encyklopedie, ich rodzaje i użyteczność, Kraków 2000.
Kartę przedmiotu oprac. dr Jolanta Kowal.
8
Numer 4.
1. Nazwa przedmiotu: Historia Polski
2. Kod przedmiotu:
5. Rok i semestr: rok II, semestr 4.
11. Wykładowcy: pracownicy Instytutu Historii
12. Wymagania wstępne: znajomość historii na poziomie szkoły średniej
13. Cel nauczania:
 zapoznanie studentów z tłem społecznym i politycznym literatury polskiej;
 zapoznanie z zagadnieniami z zakresu kultury materialnej i umysłowej;
 rozumienie dziejów gospodarczo-społecznych, ustrojowych i kulturalnych Polski oraz ich
przyczyn;
 rozumienie procesu dziejowego oraz jego wpływu na ewolucję życia kulturalnego.
 Państwo polskie we wczesnym średniowieczu (stosunki polsko-niemieckie; rola
polityczna i kulturalna chrztu Polski; rozbicie dzielnicowe: straty terytorialne i
zagadnienia kultury materialnej).
 Królestwo Polskie od XIII do XVI w. (zagadnienia rozwoju terytorialnego państwa;
polityka zagraniczna ostatnich Piastów i Jagiellonów).
 Wojny Polski w XVII w. (wojny ze Szwecją, Turcją i Rosją; straty gospodarcze i
kulturalne).
 Próby reform w Rzeczypospolitej w II poł. XVIII stulecia (reformy polityczne; reformy
oświatowe i rozwój kultury Oświecenia; rozbiory Polski).
 Ziemie polskie pod zaborami (Księstwo Warszawskie i Królestwo Polskie; konspiracja
niepodległościowa oraz powstanie listopadowe i styczniowe; kultura doby romantyzmu
na ziemiach polskich).
 Rusyfikacja i germanizacja w zaborach: rosyjskim i pruskim oraz autonomia Galicji.
 Partie polityczne i stronnictwa na ziemiach polskich w drugiej połowie XIX i w
początkach XX wieku.
 Odrodzone państwo polskie (1918-1939) (życie polityczne w II Rzeczypospolitej;
gospodarka i kultura Polski międzywojennej; polityka zagraniczna Polski).
 Ziemie polskie pod okupacją (wojna obronna w 1939 r.; losy narodu polskiego pod
okupacją: straty ludnościowe, gospodarcze i kulturalne; konspiracja w kraju i Powstanie
Warszawskie; rząd polski na emigracji; geneza Polski Ludowej).
Wiedza z przedmiotu jest weryfikowana podczas egzaminu.
Listę lektur podaje prowadzący na pierwszym wykładzie.
9
Numer 5.
1. Nazwa przedmiotu: Historia filozofii
2. Kod przedmiotu:
5. Rok i semestr: rok I, semestr 2.
7. Poziom przedmiotu: średnio zaawansowany
11. Wykładowcy: pracownicy Instytutu Filozofii
12. Wymagania wstępne: elementarna znajomość zagadnień filozoficznych (na poziomie
szkoły średniej)
13. Cel nauczania:
 zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z historii myśli filozoficznej;
 określenie miejsca filozofii w kulturze;
 przedstawienie ogólnego zarysu rozwoju filozofii europejskiej;
 zapoznanie z wybranymi zagadnieniami z historii filozofii.
 Filozofia jako całościowe ujęcie rzeczywistości. Filozofia na tle innych nauk.
Człowiek w poszukiwaniu porządku świata – narodziny filozofii jako przezwyciężenie
mitologicznego ujmowania świata. Grecja jako kolebka filozofii.
 Presokratycy w poszukiwaniu arche. Człowiek w centrum zainteresowania filozofii –
sofiści.
 „Sprawa” Sokratesa. Człowiek w poszukiwaniu cnoty. Dramat wierności prawdzie.
Cynicy i cyrenaicy – zniekształcenie myśli Sokratesa.
 Odkrycie świata idealnego – Platon. Człowiek w poszukiwaniu „wyjścia z jaskini”.
 Dualizm platońskiej filozofii i jego konsekwencje w etyce, polityce, wychowaniu i
teorii sztuki. Filozofia w poszukiwaniu złotego środka: Arystoteles.
 Filozofia w poszukiwaniu szczęścia: epikureizm, stoicyzm i sceptycyzm.
 Ostatnie wieki kultury starożytnej. Filozofia przeniesiona do Rzymu. Neoplatonizm.
Upadek filozofii starożytnej.
 Mit ciemnego średniowiecza. Periodyzacja. Charakterystyka średniowiecznego
sposobu myślenia: średniowiecze a starożytność, średniowiecze a renesans. Początki
chrześcijaństwa. Główne problemy filozofii średniowiecznej.
 Szkoły średniowieczne, uniwersytety i metoda scholastyczna. Charakterystyka
literatury średniowiecznej. Myśl filozoficzna wczesnego chrześcijaństwa.
Manicheizm, gnoza. Główne postaci patrystyki.
 W poszukiwaniu równowagi między wiarą a rozumem. Przełomowy charakter
filozofii św. Augustyna.
 Kryzys filozofii: charakterystyka myśli średniowiecznej (w. od V do VIII). Boecjusz,
myśl późnej patrystyki. Renesans karoliński. Jan Szkot Eriugena. Spór o uniwersalia.
10

Narodziny scholastyki: m.in. św. Anzelm, Piotr Abelard, Bernard z Clairvaux.
Filozoficzny kontekst działalności albigensów oraz katarów. Filozofia żydowska.
Charakterystyka myśli arabskiej i jej wpływ na myśl scholastyczną.
 Charakterystyka nurtów myślowych XIII wieku. Spór pomiędzy szkoła franciszkańską
i dominikańską. Problem przekładów tekstów starożytnych. „Problemy” dotyczące
recepcji myśli arystotelesowskiej.
 Filozofia św. Alberta i św. Bonawentury. W obronie Arystotelesa: filozofia św.
Tomasza z Akwinu. Neotomizm.
 Via antiqua i via moderna. Główne postaci. Irrenizm i elektryzm. Poszukiwanie via
communia. Destrukcja myśli scholastycznej.
 Wilhelm Ockham, Jan Duns Szkot. Charakterystyka scholastyki polskiej i jej
osiągnięć (m.in. doktryna Ius gentium. Przedświt renesansu: Petrarka i Dante. Tło
kulturowo-społeczne filozofii renesansowej.
 Człowiek renesansu na rozdrożu: istota o niezwykłej godności (Ficino, Pico) czy
nędzna „kreatura” (Machiavelli, Montaigne)?
 Filozofia u źródeł rewolucji naukowej: Kopernik, Bruno, Galileusz, Bacon, Newton.
 Kartezjański przewrót w filozofii: „cogito” w poszukiwaniu prawdy.
 Filozofia po Kartezjuszu: Pascal, Hobbes, Hume, Locke. Racjonalistyczny charakter
filozofii Leibniza i Spinozy.
 Filozofia „oświecona” – prawda i mity. Voltaire i Rousseau. Encyklopedyści.
„Zbawienna nauka” I. Kanta. Fichte i Schelling.
 Zracjonalizowany świat heglowskiego ducha. Pesymistyczny charakter filozofii
Schopenhauera.
 Filozofia materialistyczna: Feuerbach, Marks, Engels. Filozoficzne tło darwinowskiej
koncepcji ewolucji. Utylitaryzm.
 Pozytywizm i jego konsekwencje. Filozofia wobec zagrożenia scjentyzmem.
Neopozytywizm: Koło Wiedeńskie. Wittgenstein, Russel. Filozofia analityczna.
 Filozofia w poszukiwaniu istoty rzeczy: fenomenologia (m.in. Husserl, Stein,
Ingarden). Człowiek w świecie wartości: Scheller.
 Człowiek w świecie lęku i absurdu: egzystencjalizm (m.in. Kierkegaard, Camus,
Sartre, Heidegger). Człowiek jako osoba (główne nurty filozofii personalistycznej).
 Pragmatyczny charakter filozofii „nowego świata”. Jefferson, Franklin, Peirce, James,
Dewey.
 Odrodzenie metafizyki: „trzeci świat” Poppera, filozofia procesu Whiteheada,
Chrystus kosmiczny Telharda de Chardin.
 Charakterystyka współczesnej filozofii polskiej (główne środowiska i postacie).
 Filozofia i płeć – problem feminizmu. Filozofia pomiędzy postmodernizmem i New
Age.
Wiedza z przedmiotu jest weryfikowana podczas egzaminu.
Bönher Ph., Gilson E., Historia filozofii chrześcijańskiej, tłum. S. Stomma, Warszawa 1962.
Copleston F., Historia filozofii, t. I-IX, wydanie dowolne.
Kowalczyk S., Filozofia kultury, Lublin 1997.
Reale G., Historia filozofii starożytnej, t. I-IV, wydanie dowolne.
Tatarkiewicz W., Historia filozofii, t. I-III, wydanie dowolne.
11
Numer 6.
1. Nazwa przedmiotu: Wychowanie fizyczne
2. Kod przedmiotu:
3. Formuła przedmiotu: ćwiczenia
4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony zaliczeniem
5. Rok i semestr: rok I, semestr 1.i 2.
9. Liczba godzin w semestrze: 30 [*]
11. Wykładowcy: pracownicy Studium Wychowania Fizycznego
12. Wymagania wstępne: –
13. Cel nauczania:
 podnoszenie sprawności fizycznej studentów;
 wpajanie dobrych nawyków zdrowotnych.
W ramach zajęć z wychowania fizycznego studenci mogą wybierać spośród zajęć
halowych i zajęć na pływalni. Program zajęć jest uzależniony od wybranego rodzaju
aktywności.
Student jest zobowiązany aktywnie uczestniczyć w zajęciach i w miarę swoich możliwości
sumiennie wykonywać polecenia instruktorów.
16. Zalecane lektury i materiały pomocnicze: –
*studenci studiów niestacjonarnych zamiast wychowania fizycznego realizują przedmiot
Współczesne życie literackie – 15 godzin ćwiczeń na zaliczenie z oceną za 2 p. ECTS.
12
Numer 7.
1. Nazwa przedmiotu: Język obcy nowożytny
2. Kod przedmiotu:
4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony egzaminem po czterech semestrach nauki
5. Rok i semestr: rok I i II, semestry: 1-4
6. Liczba punktów ECTS: 1 + 1 + 1 + 2
7. Poziom przedmiotu: zaawansowany i średnio zaawansowany
9. Liczba godzin w semestrze: 30 [36 godz. na I roku i 36 godz. na II roku]
10. Język nauczania: wybrany język obcy i pomocniczo język polski
11. Wykładowcy: pracownicy Międzywydziałowego Studium Praktycznej Nauki Języków
Obcych
12. Wymagania wstępne: znajomość wybranego języka obcego na poziomie minimum
podstawowym
13. Cel nauczania:
 wykształcenie umiejętności posługiwania się wybranym językiem obcym w różnych
sytuacjach komunikacyjnych;
 poznanie kultury krajów posługujących się wybranym językiem;
 poznanie gramatyki języka obcego.
W ramach zajęć studenci mają możliwość wyboru języka, którego chcą się uczyć.
Uczelnia proponuje języki: angielski, niemiecki, francuski i rosyjski. Poziom grup jest
dostosowany do umiejętności studentów (ale zawsze jest to kontynuacja nauki ze szkoły
średniej). Studenci filologii polskiej uczący się w szkołach średnich innych (niż wyżej
wymienione) języków mają możliwość kontynuacji nauki ze studentami z innych kierunków.
Tematyka zajęć jest dostosowana do poziomu grupy. Szczegółowy program
przedstawiają prowadzący na pierwszym spotkaniu.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest aktywne uczestnictwo w zajęciach. Pozostałe warunki
poszczególni prowadzący określą na pierwszym spotkaniu.
Wykaz podręczników i innych materiałów pomocniczych prowadzący podają na pierwszym
spotkaniu.
13
Numer 8.
1. Nazwa przedmiotu: Technologia informacyjna
2. Kod przedmiotu:
4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony zaliczeniem na ocenę
5. Rok i semestr: rok III, semestr 5.
7. Poziom przedmiotu: podstawowy
11. Wykładowcy: pracownicy Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego lub inni
12. Wymagania wstępne: –
13. Cel nauczania:

zapoznanie z budową i funkcjami zestawów komputerowych;

wykształcenie umiejętności posługiwania się komputerem i korzystania z usług
internetowych w celach edukacyjnych.

Podstawy posługiwania się terminologią (pojęciami), sprzętem (środkami),
oprogramowaniem (narzędziami) i metodami technologii informacyjnej.

Budowa i funkcje zestawu komputerowego i urządzeń współpracujących.

Posługiwanie się zestawem komputerowym w zakresie potrzeb edukacji.

Korzystanie z usług internetowych dla celów edukacyjnych.

Technologia informacyjna jako składnik warsztatu pracy nauczyciela.

Rola i wykorzystanie technologii informacyjnej w dziedzinie właściwej dla nauczanego
przedmiotu – kierunki rozwoju zastosowań technologii informacyjnej w polonistyce.

Wpływ technologii informacyjnej na zakres i sposoby nauczania (prowadzenia zajęć)
oraz rolę nauczyciela.
15. Metody i formy oceny pracy studenta: student jest oceniany w ciągu całego semestru; ma
obowiązek czynnie uczestniczyć w zajęciach i wykonywać zalecane ćwiczenia.
Informatyka bez tajemnic, Warszawa 1998.
Poznaj swój komputer IBM PC, Warszawa 1998.
Szafrański M., Windows 95. Opis wersji polskiej, Warszawa 1996.
Trusiewicz M., Internet od A do Z, wyd. 2, rozszerzone, Warszawa 1998.
14
Numer 9.
1.
Nazwa przedmiotu: Ochrona prawna własności intelektualnej
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Kod przedmiotu:
Formuła przedmiotu: wykład
Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony zaliczeniem z oceną
Rok i semestr: rok III, semestr 6.
Liczba punktów ECTS: 2
Poziom przedmiotu: podstawowy
Liczba godzin w tygodniu: 1
Liczba godzin w semestrze: 15 [10]
Język nauczania: polski
Wykładowca: mgr Sławomir Uliasz lub pracownicy Wydziału Prawa
Wymagania wstępne: student winien posiadać wiadomości, jakie zdobył w trakcie
nauki przedmiotu Wiedza o społeczeństwie na poziomie szkoły
ponadgimnazjalnej.
13.
Cel nauczania:
 uzyskanie przez studentów podstawowych wiadomości na temat obowiązujących norm
prawnych w dziedzinie prawa autorskiego;
 zapoznanie się z metodami wykładni (interpretacji) tekstów prawnych oraz z
podstawowymi pojęciami z zakresu prawa;
 uzyskanie informacji na temat organów władzy publicznej rozpoznających sprawy z
zakresu prawa autorskiego;
 zdobycie wiadomości o prawach twórców oraz sposobach ochrony praw autorskich i
praw pokrewnych, jak również w przedmiocie legalnego korzystania z cudzych utworów.
14.
Program nauczania:
 pojęcie własności intelektualnej, praw na dobrach niematerialnych, praw autorskich i
praw pokrewnych,
 definicja utworu i twórcy,
 autorskie prawa majątkowe i autorskie prawa osobiste,
 czas trwania praw autorskich i praw pokrewnych,
 ochrona praw autorskich i praw pokrewnych,
 zadania organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami
pokrewnymi,
 przepisy karne w dziedzinie praw autorskich.
15.
Metody i formy oceny pracy studenta: ćwiczenia praktyczne, ocenianie ciągłe w czasie
trwania zajęć
16.
Zalecane lektury i materiały pomocnicze:
Barta J., Czajkowska-Dąbrowska M., Ćwiąkalski Z., Markiewicz R., Traple E., Prawo
autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, Kraków 2005.
Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (T.j. Dz. U. z 2006,
Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).
17.
Uwagi dodatkowe: –
15
Numer 10.
1. Nazwa przedmiotu: Przedmiot poszerzający wiedzę ogólną
2. Kod przedmiotu:
3. Formuła przedmiotu: ćwiczenia audytoryjne
5. Rok i semestr: rok III, semestr 5. i 6.
7. Poziom przedmiotu: podstawowy
11. Wykładowcy: według wyboru studentów
12. Wymagania wstępne: podaje wykładowca na początku kursu
13. Cel nauczania:

poszerzenie wiedzy ogólnej studentów;

dokładniejsze poznanie innych (niż filologia polska) nauk humanistycznych.
Przedmiot ten ma za zadanie poszerzyć wiedzę humanistyczną studentów filologii
polskiej; student ma obowiązek wybrać dowolny przedmiot prowadzony na kierunkach:
historia, filozofia, pedagogika (lub innych po uzgodnieniu z prowadzącymi); może też
skorzystać z propozycji dyrekcji Instytutu Filologii Polskiej.
15. Metody i formy oceny pracy studenta: ustala prowadzący przedmiot
W zależności od wybranego przedmiotu
16

filologia polska - Instytut Filologii Polskiej

Transkrypt

Podobne dokumenty

„Filozofia przemijania”, Życie i śmierć w polskiej filozofii XX wieku

Program kółka filozoficznego „Bliżej filozofii” dla klas VI – VI

Spis treści

O sylwetce absolwenta, czyli dlaczego warto studiować filozofię

Spis treści

WH.IHS-00192

Z dziejów pojęcia filozofii Platon ( Państwo VI, 484

Zarządzanie w ochronie zdrowia

Wniosek o powtarzanie przedmiotu TiR