Augmentacja panewki stawu biodrowego w 6-ścio do 30

Augmentacja panewki stawu biodrowego w 6-ścio do 30- letnim okresie obserwacji
ANALIZA BIOCHEMICZNA I HISTOLOGICZNA
M. Diab, J. M. Clark, M. A. Weis, D. R. Eyre
From the University of California San Francisco, San Francisco and the University
of Washington, Seattle, USA
W rozwojowej dysplazji stawu biodrowego, strop nie w pełni rozwiniętej panewki
może być uzupełniony poprzez przeszczep autogennej tkanki kostnej z talerza kości
biodrowej lub okolicy biodra, w nadziei, że przeszczepiona kość zacznie
funkcjonować jako powierzchnia nośna. Przebadaliśmy te fragmenty kostne uzyskane
„en bloc” w trakcie następnych operacji, przeprowadzonych z powodu zmian
zwyrodnieniowych u trzech pacjentów po 6, 25 i 30 latach od operacji. U każdego z
pacjentów przeszczepiony fragment zawierał kość gąbczastą, wypełnioną szpikiem
czerwonym, pokrytą na powierzchni nośnej wyraźnym pokładem białej tkanki.
Badanie mikroskopowe tej tkanki uwidoczniło równoległe szeregi wrzecionowatych
komórek leżących pomiędzy równolegle rozmieszczonymi włóknami kolagenowymi
typowymi dla torebki stawowej. Analiza biochemiczna wykazała obecność kolagenu
typu I bez znaczącej ilości kolagenu typu II, podstawowego kolagenu tkanki
chrzęstnej. Podczas gdy augmentacja panewki poprzez dodanie kości okazała się
trwała, histologiczna i biochemiczna analiza sugeruje, że nie przeszła ona metaplazji
w kierunku tkanki chrzęstnej. Powiększony strop panewki kontaktuje się z głową
kości udowej poprzez interponującą torebkę stawu biodrowego.
J Bone Joint Surg [Br] 2005;87-B:32-5.