charakterystyka padaczki u dzieci z mózgowym porażeniem

221
Epileptologia 2004, 12: 221-233
CHARAKTERYSTYKA PADACZKI U DZIECI Z MÓZGOWYM
PORAŻENIEM DZIECIĘCYM
Teresa Kołomyjska, Wojciech Sobaniec, Wojciech Kułak
Klinika Neurologii i Rehabilitacji Dziecięcej Akademii Medycznej w Białymstoku
ul. Waszyngtona 17, 15-274 Białystok
Streszczenie
Wprowadzenie. Mózgowe porażenie dziecięce (mpd.) nie stanowi jednolitej jednostki chorobowej,
jest różnorodnym etiologicznie i klinicznie zespołem objawów chorobowych. U dzieci wykazujących
objawy mpd. stwierdza się niedowłady kończyn różnego stopnia i o różnym umiejscowieniu, ruchy
mimowolne, zaburzenia zborności ruchów i równowagi. Oprócz tych dominujących w obrazie klinicznym zaburzeń ruchowych zespołowi temu może towarzyszyć różnego stopnia opóźnienie rozwoju umysłowego, zaburzenia wzroku, słuchu, mowy. U około 30% pacjentów z mpd. występuje
padaczka. Jest ona zjawiskiem bardzo niekorzystnym, mogącym wpływać negatywnie na rozwój
psychoruchowy dziecka i doprowadzać do wtórnych zmian w ośrodkowym układzie nerwowym,
takich jak niedotlenienie mózgu, urazy.
Cel pracy
pracy.. Analiza częstości występowania padaczki w poszczególnych postaciach klinicznych mpd.
i rodzaju występujących napadów.
Materiał i metodyka. Przedstawiono wyniki badań epidemiologicznych przeprowadzonych w grupie 52 dzieci i młodzieży w wieku od 9 miesięcy do 18 lat z rozpoznanym mpd. i padaczką, będących
pacjentami Kliniki Neurologii Dziecięcej SP DSK w Białymstoku.
Wyniki. Stwierdzono statystycznie istotne różnice w występowaniu padaczki w poszczególnych postaciach klinicznych mpd. Wykazano znacznie częstsze występowanie upośledzenia umysłowego
w stopniu głębokim w postaci tetraplegicznej niż w innych postaciach mpd. Zaobserwowano również, że upośledzenie umysłowe głębokie korelowało dodatnio z drgawkami w okresie noworodkowym i zamartwicą. Drgawki w okresie noworodkowym występowały najczęściej w postaci tetraplegicznej mpd. W analizowanej grupie pacjentów najczęściej stwierdzano napady częściowe wtórnie
uogólniające się – 40,38%, i częściowe (proste i złożone) – 36,54%, oraz napady toniczno-kloniczne
– 28,85%, w mniejszym odsetku występowały napady atoniczne – 15,38%, i nieświadomości – 9,62%.
Zespół Westa rozpoznawano w 13,46% przypadków, a zespół Lennoxa-Gastaut w 3,8%. Stan padaczkowy co najmniej raz w życiu przebyło w badanej grupie nieco ponad 11% dzieci. Obserwowano również dodatnią zależność między wystąpieniem stanu padaczkowego a opornością padaczki.
W 38% rozpoznano padaczkę oporną na leki (więcej niż dwa napady w miesiącu). Oporność padaczki korelowała dodatnio z zamartwicą, drgawkami w okresie noworodkowym i występowaniem
stanu padaczkowego.
Słowa kluczowe: Padaczka – Mózgowe porażenie dziecięce – Czynniki ryzyka
Praca wpłynęła 20.07.2004 r.