List na Wielkanoc 1965 r. 122.9 KB Pobrań

1
[Druk: „Informator Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców” 4(1965), s. I,
Archiwum Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu, syg. KR II,9.]
[List na Wielkanoc 1965r.]
Drodzy Współbracia!
Zmartwychwstał Pan prawdziwie. Wyszedł z grobu śmierci, by uweselić cały świat.
Toteż radość życia Bożego ogłasza nam Kościół św. i budzi wiarę w zmartwychwstanie na
wzór Chrystusowy.
Ileż radości doznało niebo, gdy Zmartwychwstały wstąpił na niebiosa, ile światła
nadziei przyniósł do otchłani. Jak cudowna była radość Niepokalanego Serca Królowej
niebios, gdy Ten, który był umęczon, zmartwychwstał prawdziwie.
Dziś Chrystus staje przed nami ze sztandarem triumfu w dłoni jako pogromca
śmierci, grzechu i szatana. Zachęca nas do odnowy duchowej w myślach i uczynkach.
Zachęca do stania się, zgodnie z hasłem VIII Roku Nowenny Millenijnej, nowym
i lepszym człowiekiem. Wysiłek, jaki mamy w tej intencji podjąć, wyraża stanowczą wolę
płacenia każdej ceny za Królestwo Boże rozkwitające w duszy naszej.
Z naszej strony uczynimy wszystko, żeby w każdym postępowaniu widoczne było
odkupienie. Wiara w zmartwychwstanie niech przywróci nam czyste oblicze dzieci
Bożych. Niech ludzkim myślom skrzydeł dodaje, aby „szukały tego co w górze jest,
a nie tego tylko co jest na ziemi”.
Zmartwychwstanie Pańskie jest największym cudem jaki człowiek może przeżyć.
Czasem wydaje się, że śmiałe osiągnięcia astronautów zdołają przyćmić światła Niedzieli
Wielkanocnej. Są to jednak płonne obawy. Światło wszechświata bez blasku płonącego
z płomiennych Ran Chrystusowych jest całkowitą ciemnością. Wszak jedynie Ten nadaje
światu jasność, który powiedział: „Jam jest światłością świata”. Ta Chrystusowa światłość
zapobiega kataklizmom, gasi namiętne zawiści, zapewnia radosną przyszłość.
Chrystusowi Zmartwychwstałemu podajmy dłonie nasze. Niech nas strzeże, niech
nas prowadzi. Wszak nabył nas zapłatą prawdziwie wielką. Pod Jego przewodem żyć
będziemy pełnią nadziei w czasach, gdy świat prowadzi żywot beznadziejny. Będziemy
mężnymi siewcami tej nadziei w czasach apatii i zniechęcenia.
Wśród radosnych blasków Zmartwychwstania życzę Wam pełnego uczestnictwa
w owocach Odkupienia. Życzę Wam radosnych i błogosławionych Świąt. Życzenia te
wypowiadam słowami modlitwy rezurekcyjnej: „Radujesz nas, Panie Boże, co roku
obchodem Zmartwychwstania Pańskiego. Spraw miłościwie, byśmy obchodząc te
uroczystości doczesne, godnymi się stali dostąpienia radości wiekuistych”.
Wielkanoc 1965 r.
X. Posadzy T.Chr. [s. I]