D - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

Sygn. akt VI U 1062/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 4 października 2016 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący SSO Janusz Madej
Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc
po rozpoznaniu w dniu 4 października 2016 r. w Bydgoszczy na rozprawie
odwołania I. W.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.
z dnia 2 marca 2015 r., znak: (...)EI
w sprawie: I. W.
przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.
o dodatek pielęgnacyjny
I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje następcy prawnemu zmarłego ubezpieczonego L. W. – żonie
I. W. prawo do niezrealizowanego świadczenia - dodatku pielęgnacyjnego w okresie od(...) do (...)r.;
II stwierdza odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności
niezbędnej do wydania decyzji.
Sygn.akt VIU 1062/16
UZASADNIENIE
* * * * * * poczatektekstu
[Przewodniczący 00:00:02.018]
Decyzją z dnia 2 marca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpoznaniu wniosku L. W. o
przyznanie dodatku pielęgnacyjnego na dalszy okres odmówił przyznania wnioskodawcy prawa do dochodzonego
świadczenia. W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy wskazał, iż zgodnie z artykułem 75 Ustawy z dnia 17 grudnia
1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dodatek pielęgnacyjny przysługuje osobie
uprawnionej do emerytury, jeżeli osoba ta została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej
egzystencji albo ukończyła 75 lat życia. W związku ze złożoną dokumentacją komisja lekarska ZUS orzeczeniem z
dnia 26 lutego 2015 roku ustaliła, że ubezpieczony wnioskodawca nie jest niezdolny do samodzielnej egzystencji,
dlatego zdaniem organu rentowego ubezpieczony nie spełniał warunków do nabycia dochodzonego świadczenia w
postaci dodatku pielęgnacyjnego. Odwołanie od tej decyzji wniósł ubezpieczony L. W. domagając się przyznania
dochodzonego świadczenia. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie podtrzymując
argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji oraz wyjaśniając, że ubezpieczony do dnia 31
stycznia 2015 roku miał ustalone prawo do dodatku pielęgnacyjnego. W toku procesu ubezpieczony L. W. zmarł a w
jego..., w trybie artykułu 136 Ustawy emerytalnej wniosek o przystąpienie do sprawy o dodatek pielęgnacyjny zgłosiła
jego żona I. W.. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył co następuje. Ubezpieczony L. W. w okresie do 31 stycznia 2015
roku uprawniony był do po..., do doda..., do świadczenia w postaci dodatku pielęgnacyjnego. Złożył on wniosek o
przyznanie tego świadczenia na dalszy okres, rozpoznany odmowną decyzją organu rentowego, wniosek z dnia 12
grudnia 2014 roku karta w aktach rentowych. Orzeczeniem z dnia 14 stycznia 2015 roku lekarz orzecznik ZUS ustalił,
iż ubezpieczony nie jest niezdolny do samodzielnej egzystencji. Po rozpoznaniu sprzeciwu ubezpieczonego komisja
lekarska ZUS orzeczeniem z 26 lutego 2015 roku także ustaliła, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do samodzielnej
egzystencji. Ubezpieczony L. W. urodził się (...)a zmarł (...). W celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego Sąd
Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego w zakresie chirurgii urazowej i ortopedii. W opinii z dnia 10
grudnia 2015 roku karta 20, 21 akt biegły sądowy na podstawie dokumentacji zawartej w aktach sprawy jak również w
dostarczonej przez powoda ustalił, iż powód jest całkowicie niezdolny do pracy i niezdolny do samodzielnej egzystencji
a przyczyną całkowitej niezdolności do pracy i cał..., niezdolności do samodzielnej egzystencji są choroby centralnego
układu nerwowego a mianowicie guz mózgu położony międzykomorowo nad stropem komory drugiej mnogo...,
mnogie ogniska niedokrwienne w obrębie mózgowia, zespół otępienny, zespół móżdżkowy a ze strony narządu
ruchu rozległe zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego lewego po przebytym złamaniu szyjki kości udowej lewej
wygojone ze skróceniem kończyny dolnej lewej około 6 centymetrów znacznie utrudniające poruszanie się. Zdaniem
biegłego sądowego schorzenia te powodują niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji na stałe. Zdaniem
biegłego sądowego ograniczona niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza brak zdolności między innymi
do samoobsługi, w której bierze się pod uwagę zdolność do zaspokajania podstawowych potrzeb fizjologicznych,
spożywanie posiłków, przemieszczanie się, utrzymanie higieny osobistej, korzystanie z toalety, mycie, kąpiel całego
ciała, poruszanie się, wchodzenie i schodzenie po schodach, ubieranie się i rozbieranie się, kontrolowanie stolca,
kontrolowanie moczu. Zdaniem biegłego sądowego z ortopedycznego punktu widzenia stan zdrowia ubezpieczonego w
okresie poprzedniego badania ubezpieczonego przez organ ZUS nie uległ zmianie, natomiast w okresie od orzeczenia
ZUS do wydania opinii przez biegłego z dziedziny ortopedii i traumatologii narządu ruchu zaistniały nowe okoliczności
uzasadniające zmianę decyzji dotyczącej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji a mianowicie schorzenia
centralnego układu nerwowego i powodujące znacznie pogorszenie stanu zdrowia ubezpieczonego. Podstawą uznania
niezdolności do samodzielnej egzystencji była również dla biegłego dokumentacja, którą dysponował organ rentowy
jak również dokumentacja dostarczona przez ubezpieczonego nieznajdująca się do dyspozycji organu rentowego a
mianowicie karta informacenia..., informacyjna leczenia szpitalnego. Podkreślić należy, że z ortopedycznego punktu
widzenia biegły sądowy chirurg z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii stwierdził brak poprawy w ocenie narządu
ruchu pomiędzy poprzednim badaniem i aktualnym badaniem dla potrzeb rentowych. Organ rentowy w piśmie
procesowym z dnia 28 stycznia 2016 roku oświadczył, iż w oparciu o stanowisko przewodniczącego komisji lekarskiej
ZUS pozwany nie wnosi zastrzeżeń medycznych do opinii biegłego z uwagi na stopień zaawansowania schorzeń i zgon
ubezpieczonego. Ostatecznie organ rentowy nie wnosił o kontynuowanie postępowania dowodowego, co wyjaśnił w
piśmie procesowym z dnia 28 czerwca 2016 roku karta 67 akt. W ocenie Sądu Okręgowego opinia biegłego sądowego
miała taką moc dowodową i wiarygodność, iż pozwalała na dokonanie istotnego dla rozstrzygnięcia sporu ustalenia,
iż ubezpieczony był niezdolny do samodzielnej egzystencji w momencie orzekania przez organy orzecznicze ZUS i w
momencie wydania zaskarżonej decyzji. Same schorzenia ortopedyczne, na które cierpiał ubezpieczony a o których
mowa w opinii lekarskiej z dnia 3 stycznia 2013 roku sporządzonej przez lekarza orzecznika ZUS, dokumentacji
lekarskiej organu rentowego wynika, iż ubezpieczony cierpiał na schorzenia ortopedyczne także w poprzednim
okresie, na który przyznano mu prawo do świadczenia rehabilitacyjnego z uwagi na zespół żylakowy prawego
podudzia ze zmianami troficznymi oraz przebyte złamanie szyjki udowej lewej leczone zachowawco..., zachowawczo
ze znacznym upośledzeniem funkcji chodu. Z opinii biegłego sądowego w sposób jednoznaczny wynika, iż schorzenia
ortopedyczne czyniły ubezpieczonego samoistnie nadal niezdolnym do samodzielnej egzystencji albowiem stan jego
zdrowia w stosunku do poprzedniego badania nie uległ poprawie. Organ rentowy nie kwestionował tej opinii biegłego
sądowego i nie wnosił o kontynuowanie postępowania dowodowego. Przypomnieć należy, iż zgodnie z artykułem
136 ustępem 1 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych,
tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2016 roku, pozycja 887, w razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenie
określone Ustawą, świadczenia należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadziła
wspólne gospodarstwo domowe a w razie ich braku małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła
wspólnego gospodarstwa domowego a w razie jej braku innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej
lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba. Osoby wymienione w ustępie 1 z artykułu 136 zgodnie z ustępem 2
tego przepisu mają prawo do udziału w dalszym prowadzeniu postępowania o świadczenia nieukończonego wskutek
śmierci osoby, która o te świadczenia wystąpiła. Z taką sytuacją mieliśmy do czynienia w niniejszej sprawie, jedyną
osobą, która prowadziła ze zmarłym jak ustalił Sąd Okręgowy wspólne gospodarstwo domowe była żona I. W., co
wynika między innymi z treści pisma jej syna złożonego do akt sprawy karta 56. Zgodnie z artykułem 75 powołanej
Ustawy emerytalno-rentowej dodatek pielęgnacyjny przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty, jeżeli
osoba ta została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo ukończyła 75 lat
życia z zastrzeżeniem ustępu 4, który nie ma w sprawie zastosowania. Z uwagi na to, iż postępowanie dowodowe
w sposób jednoznaczny wykazało, iż także z przyczyn ortopedycznych ubezpieczony był niezdolny do samodzielnej
egzystencji Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego
w związku z artykułem 75 ustępem 1 Ustawy emerytalno-rentowej i artykułem 136 zmienił zaskarżoną decyzję i
przyznał żonie zmarłego ubezpieczonego I. W. prawo do niezrealizowanego świadczenia dodatku pielęgnacyjnego w
okresie od 1 lutego 2015 roku do (...), czyli do dnia śmierci ubezpieczonego. W punkcie II wyroku Sąd Okręgowy
na podstawie artykułu 118 ustęp 1 A Ustawy emerytalno-rentowej stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za
nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Z opinii biegłego sądowego specjalisty chirurgii
urazowej i ortopedii wynikało, iż z przyczyn ortopedycznych u ubezp..., stan zdrowia ubezpieczonego nie zmienił się
od ostatniego badania przez lekarza orzecznika, który przyznawał mu prawo do świadczenia rehab..., do dodatku
pielęgnacyjnego. W tej sytuacji skoro organ rentowy nie kwestionował opinii biegłych Sąd Okręgowy uznał, iż były
podstawy w ujęciu obiektywnym do przyznania ubezpieczonemu już w postępowaniu przed organem rentowym
dochodzonego świadczenia z powodu schorzeń ortopedycznych. To te schorzenia czyniły go całkowicie niezdolnym
do pracy i niezdolnym do samodzielnej egzystencji trwale. Organ rentowy nie kwestionował opinii biegłego sądowego
i dlatego Sąd Okręgowy orzekł jak w punkcie II wyroku. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono.
[koniec 00:15:11.999]
Przepisywanie.pl SERWER - Automatyzacja Przepisywania Nagrań