Fale Rodzaje fal Rodzaje fal Własności fali
Transkrypt
Fale Rodzaje fal Rodzaje fal Własności fali
Fale Rodzaje fal t t + ∆t Rodzaje fal • Poprzeczne: Kierunek drgań prostopadły do kierunku rozchodzenia się fali. – Fale na wodzie – Drgania struny – Fale elektromagnetyczne w próŜni Własności fali Długość: Odległość λ pomiędzy punktami o identycznych własnościach. ● ● Amplituda: Maksymalne odchylenie A od punktu równowagi . ● Liczba falowa: k = 2π/λ Długość fali y • PodłuŜne: Kierunek drgań równoległy do kierunku rozchodzenia się fali. - Fale dźwiękowe λ Amplituda A x A Własności fali ● Okres: Okres czasu w jakim punkt fali wykonuje jedno pełne drganie. ● Częstotliwość: Ilość drgań w ciągu jednej sekundy, f = 1/T. ● Prędkość fazowa: Prędkość z jaką przemieszcza się czoło fali v = λ / T = ( 2π / k ) / T = ( 2π / T ) / k = ω / k • Prędkość fazowa zaleŜy jedynie od własności ośrodka w którym rozchodzi się fala, a nie zaleŜy od jej amplitudy y t=0 Równanie fali λ v A W punkcie x=0 znajduje się źródło fali powodujące zaburzenia ośrodka wg równania x y λ v t = T/4 λ v x λ v t = 3T/4 y λ v x x y x k = x v ω Zmiany w punkcie x=b są opóźnione o τ względem zmian w punkcie x=0 0 y ( x , t ) = A cos(ω t − kx + φ ) x=b x y y ( x , t ) = A cos(ω (t − τ ) + φ ) x t=T Zaburzenie to dociera do punktu x=b po czasie τ= t = T/2 y y (0 , t ) = A cos(ω t + φ ) 0 x y y v 0 x=vτ x Energia fali poprzecznej s( x, t) = smax cos(ωt − kx) y ( x , t ) = A cos(ω t − kx + φ ) Energia kinetyczna : y ( x , t ) = A cos( Φ ) ∆K = Φ = ω t − kx + φ v= dΦ dx =ω −k =0 dt dt ∆K = Prędkość fazowa fali 1 T ∆K 1 ∆K 2 = dt = ρAvdzwięz ω 2 smax ∫ 4 ∆t średnia T 0 ∆t ∂s = −ωsmax sin(ωt − kx ) ∂t 1 ( ρ A ∆ x )( − ω s max ) 2 sin 2 (ω t − kx ) 2 ∆m = ρV dx ω v= = dt k Energia fali poprzecznej 1 2 v ∆m 2 ∆K 1 ∆x = ( ρA )( − ω s max ) 2 sin 2 ( kx − ω t ) ∆t ∆t 2 Energia fali Ilość energii przepływająca w jednostce czasu przez jednostkę powierzchni – gęstość strumienia energii Taka sama jest szybkość zmian energii potencjalnej T ∆E p 1 ∆E p 1 2 dt = ρ Avdzwięk ω 2 smax = ∫ ∆ ∆ 4 t T t średnia 0 Razem: ∆E = ∆t średnia 1 2 ρAvdzwięz ω 2 smax 2 j= 1 ∆E = A ∆t średnia 1 2 ρvdzwięz ω 2 smax 2 Superpozycja fali • Co się stanie gdy „zderzą” się dwie fale Podstawowe własności fali •Interferencja •Dyfrakcja Interferencja fali Interferencja fali ξ ( r, t ) = A cos(ωt − kr ) ξ w = A cos(ωt − kr1 ) + A cos(ωt − kr2 ) = 2 A cos( k ( r2 − r1 ) k (r + r ) ) cos(ωt − 1 2 ) 2 2 amplituda Maksimum amplitudy: k ( r2 - r1 ) 2π = mπ ⇒ d sin θ = 2mπ λ 2 Maksima dla: Minima dla: d sin θ = m λ d sin θ = (m + ½) λ PołoŜenie prąŜków na ekranie Dudnienia - interferencja fal o zbliŜonych częstościach y = R tan θ mλ maksima są dla sin θ = d Dla małych θ, sin θ ≅ tan θ , więc y= mλ R d ω1 ≈ ω 2 A cos( ω1 t ) + A cos( ω 2 t ) = 2 A cos (ω L t ) cos (ω H t ) 1 1 gdzie ω L = (ω1 − ω 2 ) oraz ωH = (ω1 + ω2 ) 2 2 Odległość pomiędzy najbliŜszymi prąŜkami mλ ( m + 1) λ R R− d d R ∆y = λ d ∆y = Dudnienia cos(ωLt) Fale stojące • Rozpatrzmy interferencję dwu fal o jednakowych częstotliwościach a rozchodzący się w przeciwnych kierunkach: yR(x,t) = A cos(ω t--kx) yL(x,t) = A cos(kx + ω t) PoniewaŜ α − β α + β cos(α) + cos(β ) = 2cos cos 2 2 ySUM(x,t) = 2Acos(kx) cos(ω t) amplituda maksima gdy kx = 0 +nπ Zero gdy kx = π +nπ Część oscylacyjna xmax = ∆xmax = λ 2 π k n = n⋅ λ 2 ( n + 1) − n ⋅ λ 2 = λ 2 Fale stojące ∆xmax = ∆x zero = strzałka λ 2 λ 2 ( n + 1) − n ⋅ ( n + 1) − n ⋅ węzeł λ 2 λ 2 = = λ Fale stojące -struna 2 λ 2 fn = v λn =n v , 2L n = 1, 2, 3, . . . Dyfrakcja Dyfrakcja