Tabela

Tabela: Integrowane metody ochrony ziemniaka przed chorobami
Choroba
Zaraza ziemniaka
Ryzoktonioza
ziemniaka
Antraknoza
ziemniaka
Werticilioza
ziemniaka
Fomoza ziemniaka
Sucha zgnilizna
bulw ziemniaka
Sucha plamistość
liści ziemniaka alternarioza
Rak ziemniaka
Parch prószysty
ziemniaka
Parch srebrzysty
ziemniaka
Czarna nóżka
Ochrona
niszczenie gnijących bulw, uprawa odmian mniej podatnych na zarazę,
wysadzanie bulw zdrowych pobudzonych lub podkiełkowanych,
wysadzanie w optymalnym terminie, wysokie obsypywanie roślin, jeśli
jest konieczność nawożenia w okresie wegetacji zaleca się stosowanie
nawozu dolistnie, przeprowadzenie zbioru w czasie bezdeszczowej
pogody, zabieg chemiczny należy przeprowadzić tuż przed
wystąpieniem warunków umożliwiających zaistnienie infekcji lub z
chwilą pojawienia się pierwszych objawów na roślinach najbardziej
podatnych na chorobę
wysadzanie bulw zdrowych pobudzonych lub podkiełkowanych,
płytkie sadzenie w optymalnym terminie do gleby starannie
nawiezionej i uprawionej, przerwa w uprawie co najmniej 4 lata,
przeprowadzenie zbioru bulw przeznaczonych na sadzeniaki tuż po
stwardnieniu skórki
kilkuletnie zmianowanie, chemiczne zaprawianie sadzeniaków
przeciwko ryzoktoniozie niszczy również sklerocja Colletotrichum
atramentarium
używanie zdrowych sadzeniaków, stosowanie kilkuletniego
zmianowania z roślinami strączkowymi i zbożami, zaprawianie
sadzeniaków przeciwko ryzoktoniozie niszczy również patogena
znajdującego się na powierzchni bulw
niszczenie pod koniec wegetacji naci, nie dopuszczenie do opóźnienia
zbioru, ograniczenie ranienia bulw,
ograniczenie ranienia bulw, przechowywanie w kopcach lub w
przechowalniach ze sprawną wentylacją, zaprawianie sadzeniaków tuż
po zbiorze, oczyszczanie i dezynfekowanie przechowalni, worków z
gnijących bulw, zakładanie kopców w innych miejscach
używanie zdrowych sadzeniaków i odmian o mniejszej podatności, w
przypadku wystąpienia choroby wykonanie zbioru bulw po uprzednim
zniszczeniu naci
przestrzeganie przepisów kwarantannowych, uprawa odmian
odpornych
używanie zdrowych sadzeniaków, w przypadku wystąpienia choroby
nie uprawiać ziemniaków przez okres 6 lat, nie dopuścić by ziemia nie
przedostała się na sąsiednie pola, chore bulwy można wykorzystać na
paszę po uprzednim uparowaniu
używanie zdrowych sadzeniaków, przeprowadzenie zbioru tuż po
dojrzeniu bulw,
sadzenie zdrowych i niekrojonych sadzeniaków, prowadzenie selekcji
negatywnej, staranna pielęgnacja, zrównoważone nawożenie azotem,
redukcja uszkodzeń mechanicznych poprzez właściwą pracę maszyn,
uprawa odmian odporniejszych na patogena, przechowywanie bulw w
odpowiednich warunkach.
Bakterioza
pierścieniowa
ziemniaka
stosowanie kwalifikowanych sadzeniaków, które posiadają paszport
PIORiN oraz sadzeniaków przebadanych, w których nie stwierdzono
obecności bakterii Clavibacter michiganensis spp. Sepedonicus,
utrzymanie przerwy w uprawie ziemniaka przez co najmniej 4 lata,
niszczenie samosiewów ziemniaka w innych uprawach oraz chwastów
z rodziny psiankowatych, zaprzestanie w zmianowaniu uprawy buraka
cukrowego, pomidorów i oberżyny, prowadzenie dezynfekcji maszyn,
narzędzi, przechowalni, opakowań, zgłoszenie do WIORiN
podejrzenia o wystąpieniu bakteriozy.