Metody prowadzenia rozmowy doradczej i coachingowej

OPIS PRZEDMIOTU / MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS)
1.
Nazwa przedmiotu / modułu w języku polskim
2.
Metody prowadzenia indywidualnej rozmowy doradczej i coachingowej
Nazwa przedmiotu / modułu w języku angielskim
3.
Work Methods in Individual Counselling and Coaching
Jednostka prowadząca przedmiot
4.
Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Pedagogiki, Zakład Poradoznawstwa
Kod przedmiotu / modułu
5.
Rodzaj przedmiotu / modułu (obowiązkowy lub fakultatywny)
6.
Obowiązkowy
Kierunek studiów
7.
Pedagogika / Poradnictwo zawodowe i coaching kariery
Poziom studiów (I lub II stopień)
8.
II stopień
Rok studiów
9.
drugi
Semestr (zimowy lub letni)
10.
zimowy (trzeci)
Forma zajęć i liczba godzin
11.
ćwiczenia – 30 godzin
Imię, nazwisko, tytuł / stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia
12.
13.
Violetta Drabik-Podgórna, doktor
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych
dla przedmiotu / modułu oraz zrealizowanych przedmiotów
Zaliczenie przedmiotu: Poradncitwo edukacyjno-zawodowe i doradztwo karier
Cele przedmiotu:
C-1 umożliwienie studentom poznania modeli prowadzenia indywidualnej rozmowy doradczej i
coachingowej oraz metod i technik pracy, wykorzystywanych w pracy z klientem,
C-2 nabycie umiejętności wykorzystywania technik i narzędzi doradczych i coachingowych w
zależności od obranego modelu działania, specyfiki problemu, oczekiwań klienta i kontekstu
sytuacyjnego,
C-3 rozwijanie świadomości i odpowiedzialności za budowane relacje interpersonalne
14.
Zakładane efekty kształcenia:
Student:
EK_01 identyfikuje podstawowe cechy rozmowy
doradczje i coachingowej, definiuje etapy
budowania relacji terapeutycznej
Symbole kierunkowych efektów kształcenia:
K_W18
K_W06
EK_02 charakteryzuje podstawowe działania
wspomagające i czynniki tworzące korzystne
oddziaływania
K_W18
EK_03 rozróżnia metody i techniki pracy stosowane w
poradnictwie i w coachingu
EK_04 samodzielnie dobiera metody i techniki pracy
adekwatne do diagnozowanych problemów i
wyzwań, uwzględniając możliwości, sytuację i
kontekst funkcjonowania jednostek
K_U10, K_U11
EK_05 planuje i prowadzi rozmowę doradczą i
coachingową, wykorzystując podstawowe
instrumenty konwersatoryjne
K_U08
EK_06 potrafi motywować uczestników procesów
pomocowych do wzrostu i rozwoju oraz wspierać
ich samodzielność rozwiązywaniu problemów
K_U12
EK_07 prezentuje postawę prospołeczną i wyraża
gotowość do udzielania pomocy
EK_08 Ma świadomość zawodowej odpowiedzialności i i
dostrzega etyczny wymiar relacji
interpersonalnych
15.
K_K05
Treści programowe:
Bazowe umiejętności doradcze i coachingowe – postawa doradcy/coacha. Podobieństwa i różnice.
Rozmowa doradcza a rozmowy coachingowa – punkty styczne i rozbieżności. Poziomy słuchania.
Podstawowe instrumenty konwersatoryjne – obserwacja, rodzaje pytań, aktywne słuchanie, parafraza,
odzwierciedlanie, klaryfikacja. Etapy pracy w relacji doradczej i coachingowej. Zawieranie kontraktu.
Model kompetentnej pomocy G. Egana – możliwości wykorzystania w poradnictwie i coachingu.
Modele rozmów doradczych - rozmowa „egzystencjalna” skupiona na „ja” klienta. Rozmowa doradcza
dotycząca wyboru drogi zawodowej (Model N. Gysbersa, M. Heppner i J.Johnstona; Metoda Donalda
Supera, model B. Wojtasik). Podejście skoncentrowane na rozwiązaniach – pytanie o cud i
skalowanie. Podejście biograficzne. Inwentarz systemu działań. Podejście narracyjne (M. Savickas).
Rozmowa dotycząca tranzycji (N.Schlosseberg). Modele rozmów coachingowych (GROW, SCORE,
Co-Active Coaching) Prowadzenie rozmowy coachingowej – wyznaczanie celów, wskaźniki,
zamykanie, wyznaczanie zadań. Znaczenie wglądu. Praca z oporem.
16.
Zalecana literatura
J.Guichard, M. Huteau, Psychologia orientacji i poradnictwa zawodowego, Impuls, Kraków 2005
G. Egan, Kompetentne pomaganie, Zysk i S-ka, Poznań, 2002
K. Stemplewska-Żakowicz, K. Kejtz, Wywiad psychologiczny, GWP,
J.A. Kottler, Skuteczny terapeuta, GWP, Gdańsk, 2003
J. Fengler, Pomaganie męczy, Gdańsk, 1999
B. Okun, Skuteczna pomoc psychologiczna, Instytut Psychologii Zdrowia, 2002
A.Vickers, S. Bavister, Coaching, Helion, Gliwice, 2007
J.Starr, Podręcznik coachingu. Sprawdzone techniki treningu personalnego, Oficyna Wolters Kluwer,
Kraków 2011
O.Rzycka, Niezwykła moc zadawania pytań w zarządzaniu ludźmi, Oficyna Wolters Kluwer, Kraków
2010
M. Sidor-Rządkowska, Profesjonalny coaching. Zasady i dylematy etyczne w pracy coacha, Oficyna
Wolters Kluwer, Kraków 2012
H.Low, S.Ireland, Z. Hussain, Psychologia coachingu, PWN, Warszawa 2010
P. Smółka (red.), Coaching. Inspiracje z perspektywy nauki, praktyki i klientów, Helion, Gliwice 2009
M.Bennewicz, Coaching i mentoring w praktyce, G+J Gruner + Jahr Polska, Warszawa 2011
17.
Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu / modułu,
sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia:
wykład: ---ćwiczenia: zaliczenie na ocenę
Kryteria ocen:
ocena bardzo dobra- student ma ugruntowaną wiedzę z zakresu metodyki prowadzenia poradnictwa i
coachingu indywidulanego, identyfikuje podstawowe cechy rozmowy doradczej i coachingowej,
definiuje etapy budowania relacji terapeutycznej, charakteryzuje podstawowe działania wspomagające
i czynniki tworzące korzystne oddziaływania, rozróżnia metody i techniki pracy stosowane w
poradnictwie i w coachingu, samodzielnie dobiera metody i techniki pracy adekwatne do
diagnozowanych problemów i wyzwań, uwzględniając możliwości, sytuację i kontekst funkcjonowania
jednostek, planuje i prowadzi rozmowę doradczą i coachingową, wykorzystując podstawowe
instrumenty konwersatoryjne, potrafi motywować uczestników procesów pomocowych do wzrostu i
rozwoju oraz wspierać ich samodzielność rozwiązywaniu problemów, prezentuje postawę
prospołeczną i wyraża gotowość do udzielania pomocy, ma świadomość zawodowej
odpowiedzialności i i dostrzega etyczny wymiar relacji interpersonalnych.
- ocena dobra – student ma wystarczającą wiedzę z zakresu metodyki prowadzenia poradnictwa i
coachingu indywidulanego, identyfikuje podstawowe cechy rozmowy doradczej i coachingowej,
definiuje etapy budowania relacji terapeutycznej, charakteryzuje podstawowe działania wspomagające
i czynniki tworzące korzystne oddziaływania, rozróżnia metody i techniki pracy stosowane w
poradnictwie i w coachingu, samodzielnie dobiera metody i techniki pracy adekwatne do
diagnozowanych problemów i wyzwań, uwzględniając możliwości, sytuację i kontekst funkcjonowania
jednostek, planuje i prowadzi rozmowę doradczą i coachingową, wykorzystując podstawowe
instrumenty konwersatoryjne, potrafi motywować uczestników procesów pomocowych do wzrostu i
rozwoju oraz wspierać ich samodzielność rozwiązywaniu problemów, prezentuje postawę
prospołeczną i wyraża gotowość do udzielania pomocy, ma świadomość zawodowej
odpowiedzialności i i dostrzega etyczny wymiar relacji interpersonalnych.
- ocena dostateczna – student opanował zdecydowanie podstawowy zakres wiedzy metodyki
prowadzenia poradnictwa i coachingu indywidulanego, identyfikuje podstawowe cechy rozmowy
doradczej i coachingowej, definiuje etapy budowania relacji terapeutycznej, charakteryzuje
podstawowe działania wspomagające i czynniki tworzące korzystne oddziaływania, rozróżnia metody i
techniki pracy stosowane w poradnictwie i w coachingu, wymaga jednak pomocy w dobieraniu metod i
technik pracy do diagnozowanych problemów i wyzwań, uwzględniając możliwości, sytuację i kontekst
funkcjonowania jednostek, planuje i prowadzi rozmowę doradczą i coachingową, stara się
wykorzystywać podstawowe instrumenty konwersatoryjne, potrafi motywować uczestników procesów
pomocowych do wzrostu i rozwoju oraz wspierać ich samodzielność rozwiązywaniu problemów,
prezentuje postawę prospołeczną i wyraża gotowość do udzielania pomocy, ma świadomość
zawodowej odpowiedzialności i i dostrzega etyczny wymiar relacji interpersonalnych.
- ocena niedostateczna – student legitymuje się brakiem wystarczajacej wiedzy z zakresu metodyki
prowadzenia poradnictwa i coachingu indywidulanego, nie potrafi zidentyfikować cech rozmowy
doradczej i coachingowej, nie zna etapów budowania relacji terapeutycznej, działań wspomagających
ani czynnikówe tworzących korzystne oddziaływania, nie rozróżnia metod i technik pracy stosowanych
w poradnictwie i w coachingu, nie potrafi dobierać metod i technik pracy do diagnozowanych
problemów i wyzwań, nie jest w stanie ani zaplanowac, ani tym bardziej poprowadzić rozmowy
doradczej ani coachingowej, nie zna i nie potrafi się posługiwać podstawowymi instrumentami
konwersatoryjnymi, nie potrafi motywować uczestników procesów pomocowych do wzrostu i rozwoju
nie prezentuje postawy prospołecznej i nie wyraża gotowości do udzielania pomocy, nie ma także
świadomości zawodowej odpowiedzialności i nie dostrzega etycznego wymiaru relacji
interpersonalnych.
Ocena pracy studenta z wykorzystaniem nastepujących form weryfikacji osiągnięć studenta:
1/ test zaliczeniowy EK_01, EK_02, EK_03
2/ udział w dyskusjach grupowych EK_01, EK_02, EK_03, EK_06
3/ praca z kartami pracy EK_04, EK_05
3/ aktywność w odgrywaniu ról, ćwiczenie w parach, ćwiczenia w grupie EK_04, EK_05, EK_06,
EK_07
4/ udział i analiza videotreningu - EK_05, EK_06, EK_07
18.
19.
Język wykładowy
polski
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności studenta
Godziny zajęć (według planu studiów) z nauczycielem:
- wykład: --- ćwiczenia:
Praca własna studenta
- przygotowanie do zajęć:
- czytanie wskazanej literatury:
- przygotowanie do testu semestralnego:
Średnia liczba godzin
na zrealizowanie aktywności
30
30
15
15
Suma godzin
90
Liczba punktów ECTS
3