Celem laboratorium jest eksperymentalna weryfikacja poznanych

Nazwa przedmiotu
METODY DOŚWIADCZALNE W ANAL.KONSTR.
Kod przedmiotu
L:00122L0
Jednostka
Katedra Mechaniki Budowli
Kierunek
Budownictwo
Obszary
kształcenia
Nauki techniczne
Profil kształcenia
ogólnoakademicki
Rok studiów
2
Typ przedmiotu
Obowiąkowy
Semestr studiów
4
Poziom studiów
I stopnia - inżynierskie
ECTS
1.0
Liczba punktów
ECTS
Aktywność studenta
gk
Udział w zajęciach dydaktycznych objętych planem studiów
15
Udział w konsultacjach
pw
5
Praca własna studenta
10
Suma
Wykładowcy
20
10
Łączna liczba godzin pracy studenta
30
Liczba punktów ECTS
1.0
dr hab. inż. Magdalena Rucka (Osoba opowiedzialna za przedmiot)
Prowadzący:
mgr inż. Mateusz Sondej
dr hab. inż. Agnieszka Tomaszewska
mgr inż. Marcin Krajewski
dr hab. inż. Andrzej Ambroziak
dr hab. inż. Magdalena Rucka
Cel przedmiotu
Celem laboratorium jest eksperymentalna weryfikacja poznanych wcześniej wzorów
wytrzymałości materiałów i mechaniki budowli za pomocą badań modelowych.
Efekty kształcenia
Sposób realizacji
Wymagania
wstępne i
dodatkowe
Zalecane
komponenty
przedmiotu
Data wydruku:
Odniesienie do efektów
kierunkowych
Efekt kształcenia z przedmiotu
Sposób weryfikacji efektu
[K_W23] ma podstawową wiedzę
niezbędną do rozumienia
pozatechnicznych uwarunkowań
działalności inżynierskiej; zna
podstawowe zasady
bezpieczeństwa i higieny pracy
obowiązujące na budowie i w
laboratorium
Student definiuje metody badań
modelowych z uwzględnieniem
problemu skali. Student poznaje
oprzyrządowanie i metody
pomiarów. Wykonuje badania
doświadczalne.
[SK1] Ocena umiejętności pracy
w grupie
[SU4] Ocena umiejętności
korzystania z metod i narzędzi
[K_W04] ma wiedzę z mechaniki
ogólnej, wytrzymałości materiałów
i zasad ogólnego kształtowania
konstrukcji
Student definiuje różnice
pomiędzy wynikami
doświadczalnymi i teoretycznymi
oraz określa ich przyczyny. Bada
zakres zastosowań wzorów
teoretycznych wytrzymałości
materiałów i mechaniki budowli.
[SU3] Ocena umiejętności
wykorzystania wiedzy uzyskanej
w ramach różnych modułów
[K_K02] jest odpowiedzialny za
rzetelność uzyskanych wyników
swoich prac i ich interpretację
Student dokonuje opracowania i
interpretacji wyników
doświadczalnych.
[SW3] Ocena opracowania
tekstowego
[SU2] Ocena umiejętności
analizy informacji
[K_W05] zna zasady mechaniki
stosowane w obliczeniach
konstrukcji prętowych w zakresie
statyki i stateczności oraz ma
elementarną wiedzę w zakresie
dynamiki
Student rozwiązuje płaskie układy
prętowe, ramowe i kratowe.
[SW1] Ocena wiedzy
faktograficznej
na uczelni
Ukończenie kursów: Mechanika Ogólna (BSP012), Wytrzymałość Materiałów (BSP015). Realizacja kursu:
Mechanika Budowli (BSP020). Przed przystąpieniem do wykonywania poszczególnych ćwiczeń wymagane
jest zaznajomienie się z instrukcją do ćwiczeń [1].
Brak zaleceń
07.03.2017 03:01
Strona
1 z 2
Treść przedmiotu
Samodzielne wykonanie i opracowanie sprawozdania z następujących ćwiczeń laboratoryjnych: - próba
rozciągania i ściskania próbek ze stali zwykłej i twardej; - próba zginania belek stalowych i aluminiowych o
różnych przekrojach (prostokątnym, teowym, ceowym itp.); - próba twardości przeprowadzana dla różnych
metali, próba udarności materiałów kruchych (żeliwo) i plastycznych (stal) przeprowadzane w temperaturze
otoczenia i ujemnej; - wyznaczanie modułu Younga i współczynnika Poissona (za pomocą tensometrów) dla
próbki wykonanej z poliwęglanu, wyznaczanie odkształceń (za pomocą tensometrów) w modelach belek
zginanych wykonanych z poliwęglanu o przekroju dwuteowym i zetowym oraz w wybranych prętach modelu
kratownicy stalowej; - pomiar przemieszczeń w belkach (prostych, załamanych, ciągłych) oraz pierścieniu
stalowym, pomiar kątów skręcenia dla przekrojów cienkościennych zamkniętych i otwartych; - wyznaczenie
linii wpływu belek ciągłych metodami kinematycznymi; - wyznaczenie środka zginania dla dwóch
przekrojów cienkościennych; - określenie siły krytycznej dla kilku modeli prętów o różnych sposobach
podparcia.
Zalecana lista
lektur
Literatura podstawowa
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
J. Górski, T. Mikulski, P. Iwicki: Laboratorium z mechaniki budowli i wytrzymałości materiałów. Skrypt
Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2008.
E. Bielewicz: Wytrzymałość materiałów, Gdańsk 1997.
Z. Dyląg, A. Jakubowicz, Z. Orłoś: Wytrzymałość materiałów. Tom 1 i 2, WNT 2003.
Z. Dyląg, E. Krzemińska-Niemiec, F. Filip: Mechanika budowli. Tom 1 i 2, PWN 1986.
M. Banasiak: Ćwiczenia laboratoryjne z wytrzymałości materiałów. PWN, Warszawa 1985.
A. Boruszak, R. Sygulski, K. Wrześniowski: Wytrzymałość materiałów, doświadczalne metody badań.
PWN Warszawa-Poznań 1984.
C. Szymczak, M. Skowronek, W. Witkowski, M. Kujawa: Wytrzymałość materiałów, zadania.
Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej 2002.
Literatura uzupełniająca
1. Chróścielewski J.: Materiały pomocnicze do wykładu z Wytrzymałości Materiałów. Wersja elektroniczna
do pobrania z portalu www.okno.pg.gda.pl WILiŚ PG
2. Górski J., Kreja I., Skowronek M.: Materiały pomocnicze do wykładu z Mechaniki Ogólnej. Wersja
elektroniczna do pobrania z portalu www.okno.pg.gda.pl WILiŚ PG
Formy zajęć i
metody nauczania
Forma zajęć
Liczba godzin zajęć
Suma godzin dydaktycznych w semestrze,
objętych planem studiów
Wykład
Ćwiczenia
Laboratorium
Projekt
Seminarium
0.0
0.0
15.0
0.0
0.0
15
W tym kształcenie na odległość: 0.0
Metody i kryteria
oceniania
Kryteria oceniania: składowe
Próg zaliczeniowy
Procent oceny
końcowej
Test
60.0
30.0
Obrona sprawozdań (pisemna lub ustna)
60.0
70.0
Przykładowe zagadnienia / Przykładowe zadania / Realizowane zadania
Język wykładowy
polski
Praktyki zawodowe Nie dotyczy
Data wydruku:
07.03.2017 03:01
Strona
2 z 2