G i C
Transkrypt
G i C
1 Zestawienie podstawowych informacji i granicy i ciągłości funkcji Granica I ciągłość funkcji sensie Cauchy’ego Niech (X, δ) i (Y, d) będą przestrzeniami metrycznymi i niech ∅≠D⊂X. Niech f:D→Y. a∈ ∈Dd a∈ ∈D [GC] lim f ( x ) = g x→ a F ciągła w a ∈D ∀ε>0 ∃r >0 ∀x∈ ∈D 0 < δ(x,a) < r ⇒ d( f(x), g ) < ε . ∀ε>0 ∃r >0 ∀x∈ ∈D δ(x,a) < r ⇒ d( f(x), f(a) ) < ε . Granica I ciągłość funkcji sensie Heinego Niech (X, δ) i (Y, d) będą przestrzeniami metrycznymi i niech ∅≠D⊂X. Niech f:D→Y. a∈ ∈Dd a∈ ∈D [GH] lim f ( x ) = g x→ a F ciągła w a ∈D ∀ {xn}n∈∈N ⊂ D\{a} lim n→∞ xn = a ⇒ lim f(xn) = g. n→∞ ∀ {xn}n∈N ⊂ D lim xn = a ⇒ lim f(xn) = f(a). n→∞ n→∞ Istotne róŜnice między ciągłością a granicą sensie Heinego G. Granice - wyłącznie w punktach skupienia zbioru D (dziedziny funkcji), które do zbioru D naleŜeć mogą, ale nie muszą. C. Ciągłość – wyłącznie w punktach zbioru D (dziedziny funkcji), które mogą, ale nie muszą być punktami skupienia zbioru D. GC. Implikacja „ 0 < δ(x,a) < r ⇒ d( f(x), g ) < ε” dla elementów ze zbioru D∩ ∩K(a,r)\{a} xn = a ⇒ lim f(xn) = f(a)” dla elementów wszystkich elementów z D∩ ∩K(a,r) CC. Warunek „ nlim →∞ n→∞ xn = a ⇒ lim f(xn) = g” dla wszystkich ciągów {xn}n∈N ⊂ D\{a} GH. Warunek „ nlim →∞ n→∞ xn = a ⇒ lim f(xn) = f(a)” dla wszystkich ciągów {xn}n∈N ⊂ D CH. Warunek „ nlim →∞ n→∞ 2 Uwaga 2 ZauwaŜmy, Ŝe jeŜeli a∈ ∈Dd , to z definicji Heinego (równieŜ Cauchy’ego) natychmiast wynika, Ŝe lim x →a f(x) = f(a). Tak więc JeŜeli a∈D∩Dd , to [CH] ⇒ lim f(x) = f(a). Uwaga 2 x →a Twierdzenie Niech (X,d), (Y,δ) będą przestrzeniami metrycznymi i niech ∅ ≠ D ⊂ X i f:D→Y oraz niech a∈D∩Dd. JeŜeli lim f(x) = f(a), to f jest ciągła w punkcie a ∈ D. x →a Twierdzenie JeŜeli a∈D∩Dd , to lim x →a f(x) = f(a) ⇒ [CH] Zestawiając uwagę 2 i powyŜsze twierdzenie, otrzymujemy Wniosek JeŜeli a∈D∩Dd , to lim x →a f(x) = f(a) ⇔ [CH] Czyli w ramach punktów dziedziny funkcji, które są jej punktami skupienia ciągłość funkcji w punkcie a∈D∩Dd równowaŜna jest temu, Ŝe f ma granicę w punkcie a równą jej wartości w tym punkcie. Twierdzenie (o ciągłości w punktach izolowanych) Niech (X,d), (Y,δ) będą przestrzeniami metrycznymi i niech ∅ ≠ D ⊂ X i f:D→Y. JeŜeli a∈D\Dd , to f jest ciągła w punkcie a. Dowód … (z tablicy czarnej na wykładzie) Wobec powyŜszych rozwaŜań otrzymujemy poniŜsze twierdenie. Twierdzenie (ZaleŜność między granicą a ciągłością funkcji w punkcie) Niech (X,d), (Y,δ) będą przestrzeniami metrycznymi i niech ∅ ≠ D ⊂ X i f:D→Y. Wówczas f:D→ →Y jest ciągła w a∈ ∈D ⇔ a∈ ∈D\Dd ∨ lim f(x) = f(a). x →a 3 Twierdzenie (o ciągłości superpozycji) Niech (X,d), (Y,δ), (Z,α) będą przestrzeniami metrycznymi i niech ∅ ≠ D ⊂ X. Niech f:D→Y i g:f(D)→Z. JeŜeli funkcja f jest ciągła w a∈D (w zbiorze E⊂D) i funkcja g jest ciągła w b=f(a) (w zbiorze G takim, Ŝe f(E)⊂G), to superpozycja g○f jest ciągła w punkcie a∈D. Dowód Niech {xn}n∈N⊂D i lim xn = a. Wobec ciągłości f w punkcie a∈D mamy n→∞ (1) lim f(xn) = f(a) = b n→∞ Wobec ciągłości g w punkcie b z (1) mamy (2) lim g(f(xn)) = g(f(a)) = g(b). n→∞ a to oznacza ciągłość g○f w punkcie a oraz ciągłość f○g w zbiorze E jeŜeli przyjmiemy, Ŝe a∈E. Twierdzenie (O ciągłości działań na funkcjach) Niech (X,d), (K,δ) będą przestrzeniami metrycznymi i niech ∅ ≠ D ⊂ X i f,g:D→K, gdzie K=R lub K=C i δ jest naturalną metryką w K. JeŜeli funkcje f i g są ciągłe w punkcie a∈D (w zbiorze E⊂D), to ciągłe są równieŜ funkcje: |f|, f+g, f .g, f/g (g(a)≠0) w tym punkcie (w tym zbiorze) JeŜeli K=C to ciągłość funkcji f jest równowaŜna ciągłości funkcji Re(f), Im(f). Dowód ( wynika z własności granic). Dla dowolnej z wymienionych w tezie twierdzenia funkcji (|f|, f+g, f .g, f/g), jeŜeli a∈D\Dd, to ciągłość jest oczywista. JeŜeli a∈D∩Dd, oraz {xn}n∈N⊂D i lim xn = a, to wobec załoŜonej ciągłości f i g mamy n→∞ lim n→∞ f(xn) = f(a) oraz lim g(xn) = g(a) n→∞ własności granic ciągów (tw. o ciągłości modułu, tw. O granicy sumy, iloczynu i ilorazu ciągów zbieŜnych) mamy w ślad za tym: lim n→∞ lim (|f(xn)| = |f(a)| , n→∞ (f+g)(xn) = lim (f(xn)+g(xn)) =f(a)+g(a) = (f+g)(a) , f.g, f/g n→∞ lim (f.g)(xn) = lim (f(xn).g(xn)) =f(a).g(a) = (f.g)(a) lim (f/g)(xn) = lim (f(xn)/g(xn)) =f(a)/g(a) = (f/g)(a). n→∞ n→∞ n→∞ n→∞ 4 Twierdzenie (O ciągłości funkcji elementarnych) Funkcje elementarne (wielomiany, funkcje wymierne, niewymierne, potęgowe, wykładnicze, trygonometryczne, cyklometryczne, funkcja „moduł”) są funkcjami ciągłymi. Dowód WykaŜemy, Ŝe wielomiany i funkcje wymierne są funkcjami ciągłymi. Dowody dla niektórych wymienionych wyŜej funkcji będą na ćwiczeniach. Pozostałe znaleźć moŜna np. w „Kołodzieju”. Niech c∈R. ZauwaŜmy, Ŝe funkcja f:R→R określona wzorem ∀x∈R f(x) ≡ c jest ciągła, bo dla dowolnego a∈R mamy (1) lim f(x) = c = f(a), czyli funkcje stale są ciągłe. x →a Funkcja idR jest ciągła (idR:R→R ∀x∈R idR(x) ≡ x), bo dla dowolnego a∈R mamy (2) lim idR(x) = lim x = a = idR(a). x →a x →a PoniewaŜ wielomiany są sumami jednomianów, to wobec (1) i (2) oraz własności granic, stwierdzamy, Ŝe są funkcjami ciągłymi. Podobnie funkcje wymierne jako ilorazy wielomianów. Twierdzenie (o ciągłości metryki) Metryka jest funkcją ciągłą. Dokładniej, niech (X,d) będzie przestrzenią metryczną, to funkcja d:XxX→R przekształcająca przestrzeń metryczną (XxX,δ), gdzie δ jest metryką w produkcie XxX, czyli funkcją określoną wzorem ∀(x,y),(a,b)∈XxX δ((x,y),(a,b)) = i metryką w R jest de. Dowód Niech (1) (a,b)∈XxX i {(xn,yn)}n∈N ∈XxX oraz (2) lim (xn,yn) = (a,b). n→∞ Wówczas jak wiemy (3) lim xn = a n→∞ oraz (4) lim yn = b n→∞ d 2 ( x, a) + d 2 ( y, b ) 5 NaleŜy wykazać, Ŝe (*) lim d(xn, yn) = d(a,b) [∀ε>0 ∃k∈R ∀n≥k |d(xn,yn) - d(a,b)| < ε] n→∞ ε Niech ε >0. Dla liczby 2 > 0 wobec (3) i (4) mamy ε (5) ∃k∈R ∀n≥k d(xn,a) < 2 ε (6) ∃s∈R ∀n≥s d(yn,b) < 2 ZauwaŜmy, Ŝe z warunku trójkąta dla metryki dowolnego n∈N mamy (7) d(xn,yn) ≤ d(xn,a) + d(a,b) + d(yn,b) [ d(xn,yn) - d(a,b) ≤ d(xn,a) + d(yn,b) ] (8) d(a,b) ≤ d(xn,a) + d(xn,yn) + d(yn,b) [d(a,b) - d(xn,yn) ≤ d(xn,a) + d(yn,b) ] czyli (9) ∀n∈N |d(xn,yn) - d(a,b)| ≤ d(xn,a) + d(yn,b) Niech n ≥ p ≡ max{k, s} z (5) i (6) mamy (10) ε ε |d(xn,yn) - d(a,b)| ≤ d(xn,a) + d(yn,b) < 2 + 2 = ε, czyli lim d(xn,yn) = d(a,b) a więc ciągłość d w dowolnym punkcie (a,b)∈XxX. n→∞