Kapłan do wynajęcia

Strona 28
WIARA W PRAKTYCE
Kapłan do wynajęcia
Agnieszka Kania
"Krzyż znaczy: miłość nie zna granic - rozpocznij od tych,
którzy są najbliżej Ciebie.”
Jan Paweł II
Choroba – czasami spada na nas nagle, jak grom z jasnego nieba, a nieraz
jest wynikiem długoletniego procesu podupadania na zdrowiu, starzenia się.
Zawsze jednak choroba zwłaszcza przewlekła powoduje, że człowiek dokonuje przewartościowania swojego dotychczasowego życia, weryfikuje plany
i marzenia. Choroba w domu zmienia życie wszystkich domowników. Jak
zatem pomóc osobie chorej, starszej w domu – nie tylko w sferze medycznej,
materialnej, codziennej pielęgnacji i opieki, ale także w sferze duchowej?
Zdarza się bowiem, że leczymy ciało, a zapominamy o duszy…
W trosce o duszę
W rozmowie z moją znajomą usłyszałam kiedyś: Nigdy nie zapomnę mojej
babci, która przez długie lata choroby i cierpienia trzymała w rękach różaniec, odmawiając
go w różnych intencjach całej rodziny. Regularnie, co miesiąc, w pierwszy czwartek albo
pierwszy piątek miesiąca przychodził kapłan
z posługą Sakramentu Pojednania i z Najświętszym Sakramentem. Poza tym niedzielna
Msza Święta wysłuchana z radia lub obejrzana w telewizji…
Rodzina tej kobiety zadbała, aby jej
choroba nie upływała w samotności, ale
w łączności z Bogiem – bezpośrednio
oraz przez kapłanów, szafarzy świętych
sakramentów.
W takich chwilach życia, w chorobie
człowiek potrzebuje kogoś, kto zrozumie jego cierpienie, wytłumaczy jego
sens, pocieszy, znajdzie iskierkę nadziei.
Takim kimś jest Ksiądz. Warto zatem
skorzystać z posługi kapłana w domu
chorego. Nie należy się takiej wizyty
bać, ale skorzystać z możliwości, jaką
daje nam Kościół, parafia.
Najpierw należy zapytać osobę chorą, czy życzy sobie wizyty Księdza i wytłumaczyć, że to nie jest ,,ostatnie namaszczenie”- bo niestety w świadomo-
Strona 29
WIARA W PRAKTYCE
ści niektórych ludzi, tak jest to postrzegane. Chorych i starszych – niemogących przyjść do kościoła, kapłan może
odwiedzić co miesiąc w pierwszy piątek.
Przynosi im Najświętszy Sakrament.
Chorzy mogą skorzystać z Sakramentu
Pokuty i Namaszczenia Chorych. Ponadto mogą liczyć na spotkanie z Księdzem przed Świętami Bożego Narodzenia i Zmartwychwstania Pańskiego, aby
umocnieni świętymi sakramentami mogli w pełni przeżywać najważniejsze
uroczystości w kościele katolickim. Kapłan może zatem odwiedzać chorych
jednorazowo bądź stale. Warto o tym
pamiętać i dać taką możliwość chorym
w naszych domach.
Posługa nadzwyczajnych szafarzy
Nadzwyczajni szafarze Eucharystii to
osoby świeckie, uprawnione do udzielania Komunii św. Najczęściej z posługą
taką udają się do chorych, ale w razie
potrzeby mogą udzielać Komunii św.
w kościele - np. w czasie większych uroczystości w parafii lub Mszy św. niedzielnych. I tu nie chodzi o to, aby wyręczać księży w czasie Mszy św. czy
wręcz ich zastąpić. Oni są nadzwyczajnymi szafarzami, czyli tymi, którzy pomagają. Szafarzy mianuje biskup diecezji
po specjalnym kursie przygotowawczym. Nadzwyczajnymi szafarzami Komunii św. mogą być mężczyźni w wieku
od 35 lat. Wymagana jest dojrzałość
w wierze: "zdrowa pobożność eucharystyczna i intensywne życie sakramentalne, wzorowe życie moralne, aktywne
uczestniczenie w życiu parafialnym, poważanie duchowieństwa i wiernych,
sprawność fizyczna i psychiczna, otwarta i służebna postawa wobec drugich,
serdeczność oraz łatwość nawiązywania
kontaktów zwłaszcza z osobami chorymi i w podeszłym wieku" Nadzwyczajni
szafarze w naszej parafii mogą przychodzić do chorych z Komunią Świętą
w każdą niedzielę na umówioną dopołudniową godzinę.
Strona 30
WIARA W PRAKTYCE
Przygotowanie do wizyty kapłana
(szafarza) w domu chorego
Najpierw należy zaprosić Księdza.
Może to uczynić sam chory
(telefonicznie) lub ktoś z jego rodziny
(czy sąsiadów) w kancelarii, zakrystii czy
przez telefon. Na wizytę kapłana
(szafarza) z Najświętszym Sakramentem
należy przygotować w pokoju chorego:
stół nakryty obrusem, świece, krzyżyk,
naczynie z wodą święconą i kropidło
(lub gałązkę zastępującą kropidło).
Można także przygotować trochę waty
do wytarcia oleju - jeśli będzie udzielany
sakrament namaszczenia chorych.
Jak zatem widać nie trzeba zbyt wiele, aby wypełnić uczynek miłosierdzia
względem osoby chorej. Wystarczą chęci, dobra wola, empatia. Czasami trzeba
może przekonać chorego, że warto często korzystać z sakramentów świętych,
gdyż są one umocnieniem w chorobie,
wierze, są skutecznym przygotowaniem
na życie wieczne. My – zdrowi powinniśmy uczynić wszystko, aby nasi chorzy,
zniedołężniali, doświadczeni przez życie
rodzice, bliscy – mieli pełną opiekę, nie
tylko medyczną, ale przede wszystkim
duchową. Obyśmy nie wyrzucali sobie
kiedyś, że zaniechaliśmy czegoś, zaniedbaliśmy coś w obszarze troski duchowej względem chorych. Tym bardziej,
że w naszej parafii są ,,kapłani i szafarze
do wynajęcia”.
"Cierpienie jest na świecie również po to, żeby wyzwolić w nas miłość, ów hojny,
bezinteresowny dar z własnego ja – na rzecz tych,
których dotyka cierpienie ”
Jan Paweł II