KARTA PRZEDMIOTU Kod przedmiotu PWSZSnd/M/O/3/39 Nazwa

KARTA PRZEDMIOTU
Kod przedmiotu
Nazwa przedmiotu
w języku
PWSZSnd/M/O/3/39
polskim
MASZYNY DO SZYBKIEGO PROTOTYPOWANIA
angielskim RAPID PROTOTYPING MACHINES
1. USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW
1.1. Kierunek studiów
MECHATRONIKA
1.2. Forma studiów
STUDIA STACJONARNE / STUDIA NIESTACJONARNE
1.3. Poziom studiów
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA INŻYNIERSKIE
1.4. Profil studiów
OGÓLNOAKADEMICKI
1.5. Specjalność
-
1.6. Jednostka prowadząca przedmiot
1.7. Osoba prowadząca przedmiot
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Sandomierzu
1.8. Osoba odpowiedzialna za przedmiot
(koordynator)
dr inż. Marcin Migus
dr inż. Marcin Migus
1.9. Kontakt
2. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU
III. PRZEDMIOTY SPECJALIZACYJNE
I SPECJALNOŚCIOWE
2.1. Przynależność do modułu
2.2. Status przedmiotu
2.3. Język wykładowy
obieralny
2.4. Semestry, na których realizowany jest przedmiot
semestr 4 lub 6 lub 7
2.5. Wymagania wstępne
zaliczenie przedmiotu podstawy informatyki, inżynieria
wytwarzania, komputerowe wspomaganie w mechatronice
polski
3. FORMY, SPOSOBY I METODY PROWADZENIA ZAJĘĆ
3.1. Formy zajęć
wykład, ćwiczenia
3.2. Sposób realizacji zajęć
zajęcia w pomieszczeniu dydaktycznym PWSZ
3.3. Sposób zaliczenia zajęć
zaliczenie z oceną
3.4. Metody dydaktyczne
wykład informacyjny z użyciem komputera, metoda przypadków, opis,
ćwiczenia przedmiotowe
1. Chlebus E.: Innowacyjne technologie Rapid Prototyping – Rapid Tooling
w rozwoju produktu. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej,
Wrocław 2003.
2. Chua C. K., Leong K. F., Lim C. S.: Rapid Prototyping Principles and
Applications. Jon Wiley and Sons, Inc., New York 2003.
3. Miecielica M.: Analiza wybranych metod szybkiego prototypowania.
PW IIPiB, Warszawa 2007.
4. Kęsy A.: Metody komputerowe w budowie kół łopatkowych podzespołów
hydrokinetycznych. Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, Radom 2010.
5. Miecielica M.: Rapid prototyping – metody i możliwości zastosowania
w inżynierii biomedycznej. AGH, Kraków 2009.
podstawowa
3.5.
Wykaz
literatury
uzupełniająca
1. Osiński Z., Wróbel J.: Wybrane metody komputerowego konstruowania
maszyn. PWN, Warszawa 1988.
2. Winkler T.: Komputerowy zapis konstrukcji. WNT, Warszawa 1989.
3. Gebhardt A.: Rapid prototyping. Carl Hanser Verlag, Munich 2003.
4. CELE, TREŚCI I EFEKTY KSZTAŁCENIA
4.1. Cele przedmiotu
C.1. Umiejętności i kompetencje dotyczące budowy drukarek 3D, zastosowania metod drukowania 3D
oraz używanych w tych metodach materiałów.
4.2. Treści programowe
1. Podstawy, rozwój, zalety i wady metod technologii warstwowych.
2. Metodyka technologii warstwowych.
3. Stosowane formaty danych.
4. Modelowanie geometryczne.
5. Programy CAD stosowane w technologiach warstwowych: AutoCAD, ProEngineer, SolidWorks i inne.
6. Materiał jako wyznacznik rozwoju metod technologii warstwowych.
7. Materiały stosowane w technologiach warstwowych: materiały płynne, ciała stałe, proszki.
8. Metody stosowane w technologiach warstwowych.
9. Budowa drukarek 3D dla poszczególnych metod.
10. Przykłady stosowania przemysłowego drukarek 3D.
4.3. Efekty kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot
Kod
W01
W02
W03
W04
W05
U01
U02
K01
Odniesienie do efektów kształcenia
w zakresie WIEDZY:
Rozróżnia technologie wytwarzania materiały stosowane
w drukarkach 3D.
dla kierunku
M_W03
Ma wiedzę z zakresu informatyki w tym oprogramowania
do modelowania przestrzennego oraz doboru maszyn i materiałów
podczas
tworzenia
podzespołów
maszyn
i
urządzeń
mechatronicznych. Zna oprogramowanie niezbędne do sterowania
drukarką 3D.
dla obszaru
T1A_W01
T1A_W03
T1A_W06
M_W05
T1A_W01
T1A_W03
T1A_W07
Ma podstawową wiedzę z zakresu technologii wytwarzania części
maszyn technologią drukowania 3D.
M_W09
T1A_U02
T1A_U07
Ma szczegółową podbudowaną definicyjnie i pojęciowo, wiedzę
na temat technik sterowania drukarek 3D.
M_W10
T1A W04
T1A_W06
M_W13
T1A W03
T1A_W07
M_U05
T1A_U05
M_U13
T1A_U07
T1A_U09
M_K01
T1A_K01
T1A_K03
Ma podstawową wiedze w zakresie materiałów inżynierskich,
ich badań oraz technologii kształtowania materiału technologią
drukowania 3D.
w zakresie UMIEJĘTNOŚCI:
Ma umiejętność samokształecenia się w zakresie drukarek 3D.
Potrafi posługiwać się technologią drukowania 3D przy
rozwiązywaniu zadań inżynierskich z zakresu wytwarzania
urządzeń technicznych.
w zakresie KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH:
Dostrzega
potrzebę
uzupełniania
wiedzy
dotyczącej
oprogramowania, materiałów i drukarek 3D, jest otwarty na różne
metody nauczania dla siebie i innych.
4.4. Metody weryfikacji efektów kształcenia
Forma oceny
Efekt
kształcenia Egzamin Egzamin Projekt Kolokwium Zadania do
ustny
pisemny
wykonania
W01 - W05
U01- U02
K01
xxx
xx
x
xx
xxx
xx
Referat
Sprawozdanie
Dyskusje
x
x
xxx
Inne
4.5.
Efekt
kształcenia
W01-W05
U01- U02
K01
5.
Kryteria jakościowe uzyskania oceny w danym zakresie efektów kształcenia
ocena
dostateczny/dostateczny plus
dobry/ dobry plus
bardzo dobry
(3/ 3,5)
(4/ 4,5)
(5)
Rozróżnia materiały
Zna większość metod
Zna wszystkie metod drukowania
i metody wytwarzania
drukowania 3D i jest w stanie
3D i jest w stanie dobrać
za pomocą drukarek 3D.
dobrać odpowiednie materiały
odpowiednie materiały
w zależności od przeznaczenia
w zależności od przeznaczenia
wytwarzanego obiektu.
wytwarzanego obiektu.
Potrafi dobrać metody
Potrafi dobrać metody
Potrafi dobrać w optymalny sposób
drukowania 3D i materiały
drukowania 3D i materiały
metody drukowania 3D i materiały
w zależności od przeznaczenia w zależności od przeznaczenia
w zależności od przeznaczenia
wytwarzanego obiektu.
wytwarzanego obiektu. Potrafi
wytwarzanego obiektu. Potrafi
dobrać odpowiednie
dobrać odpowiednie
oprogramowanie.
oprogramowanie.
Dostrzega potrzebę
Dostrzega potrzebę ciągłego Dostrzega potrzebę ciągłego
uzupełniania wiedzy
uzupełniania wiedzy dotyczącej uzupełniania wiedzy dotyczącej
dotyczącej oprogramowania,
oprogramowania, materiałów
oprogramowania, materiałów
materiałów i drukarek 3D.
i drukarek 3D, jest otwarty na i drukarek 3D, jest otwarty na różne
różne metody nauczania dla metody nauczania dla siebie
siebie.
i innych.
BILANS PUNKTÓW ECTS - NAKŁAD PRACY STUDENTA
Kategoria
Udział w zajęciach dydaktycznych określonych w planie studiów
Obciążenie studenta
Studia
Studia stacjonarne
niestacjonarne
15+15
10+10
Samodzielne przygotowanie do zajęć
10
20
Wykonanie powierzonych zadań
10
10
Udział w konsultacjach
2+2
2+2
-
-
Obciążenie związane z zajęciami praktycznymi
15
10
Obciążenie związane z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału
nauczycieli akademickich
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
34
24
54
54
PUNKTY ECTS za przedmiot
2
2
Przygotowanie do egzaminu/zdawanie egzaminu