Nagroda dla kard. Dziwisza za otwartość na człowieka w posłudze

Nagroda dla kard. Dziwisza za otwartość na człowieka w posłudze duszpasterskiej oraz szerzenie kultu i p
sobota, 06 czerwca 2015 10:33
5 czerwca 2015 roku w Zamku Królewskim w Warszawie kard. Stanisław Dziwisz otrzymał
nagrodę im im. Włodzimierza Pietrzaka za otwartość na człowieka w posłudze duszpasterskiej,
szerzenie kultu i pielęgnowanie pamięci świętego Jana Pawła II.
Tegoroczną nagrodę Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana” przyznała kard.
Dziwiszowi Kapituła Nagrody pod przewodnictwem ks. bp. dr. Wiesława A. Meringa –
przewodniczącego Rady ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego Konferencji Episkopatu
Polski, w składzie: ks. bp prof. dr hab. Andrzej F. Dziuba – przewodniczący Rady Naukowej
Konferencji Episkopatu Polski, ks. prał. prof. dr hab. Jerzy Lewandowski, Tomasz Nakielski,
Sławomir Józefiak, Marek Koryciński i Zbigniew Borowik.
Nagroda im. Włodzimierza Pietrzaka przyznawana jest od 1948 roku przez Katolickie
Stowarzyszenie „Civitas Christiana” za wybitną twórczość naukową, literacką i artystyczną oraz
doniosłe osiągnięcia w działalności formacyjnej, kulturalno-społecznej i edukacyjnej, będące
świadectwem uniwersalnych wartości i postaw ludzkich, chrześcijańskich i patriotycznych.
Nagroda ma charakter ideowo-promocyjny, a jej celem jest uhonorowanie osób bądź instytucji
zasłużonych w inspirowaniu i krzewieniu twórczości oraz działań służących wcielaniu w życie
ideałów, wartości i postaw chrześcijańskiego humanizmu i patriotyzmu oraz społecznych zasad
katolicyzmu.
Wśród nagrodzonych Pietrzakowym Laurem są m.in.: prof. Wiktor Zin, ks. abp. Marek
Jędraszewski, prof. Tomasz Strzembosz, Jerzy Duda Gracz, prof. Andrzej Stelmachowski,
Krzysztof Zanussi, Ernest Bryll, Józef Skrzek, o. Daniel Ange, Antonina Krzysztoń, prof.
Stanisław Moryto, ks. prof. Ryszard Rumianek, prof. Jadwiga Puzynina, Krystyna Mochlińska,
Instytut Prymasowski Stefana Kardynała Wyszyńskiego, Radio Maryja i telewizja Trwam,
Muzeum Powstania Warszawskiego, abp Józef Michalik- Metropolita Przemyski.
Kard. Stanisławowi Dziwiszowi w czasie uroczystości odznaczenia na Zamku Królewskim w
Warszawie towarzyszył kard. Kazimierz Nycz, Metropolita Warszawski, abp Hozer z Warszawy
Pragi, bp Wiesław Mering z Włocławka oraz liczna delegacja z Krakowa w tym Wikariusz
Biskupi ks. ks. prałat Jan Kabziński
W ramach laudacji redaktor Jan Pospieszalski, który prowadził spotkanie, przedstawił film o ks.
1/2
Nagroda dla kard. Dziwisza za otwartość na człowieka w posłudze duszpasterskiej oraz szerzenie kultu i p
sobota, 06 czerwca 2015 10:33
kard. Stanisławie Dziwiszu, ukazując jego sylwetkę u boku św. Jana Pawła II jako wiernego
kontynuatora myśli i dziedzictwa duchowego Papieża. Krótkie świadectwo o Janie Pawle II
kard. Dziwisza licznie zebrana publiczność nagrodziła długą owacją na stojąco.
Przypomnijmy, ze Włodzimierz Pietrzak żył w latach 1913 -1944, z wykształcenia prawnik, swe
talenty i pasje twórcze objawił głównie jako pisarz i krytyk literacki, teoretyk kultury i publicysta,
ale także jako działacz społeczny i polityczny, wreszcie jako żołnierz Powstania
Warszawskiego. Należy do tych postaci w dziejach naszej literatury, które wciąż czekają na
sprawiedliwą ocenę i przyznanie im należnego miejsca w gronie literackich luminarzy narodu.
Życie Pietrzaka trwało zaledwie 31 lat. Oddał je z całą premedytacją i determinacją za wolność
Ojczyzny. Imponujący, jak na jego młody wiek, jest dorobek literacki. Napisał sześć tomów
prozy, dwa niewielkie tomiki wierszy oraz dramat. Jego talent najsilniej wyraził się w krytyce
literackiej, a tom esejów "Rachunek z dwudziestoleciem" sytuuje się w rzędzie
najwybitniejszych osiągnięć krytyki literackiej okresu międzywojennego.
Był osobowością natchnioną duchem wielkiego humanizmu wyrosłego na gruncie najlepszych
chrześcijańskich tradycji europejskich i polskich. Wszelka jego aktywność zawsze dotyczyła
problematyki kulturalnej. Jego największą troską była dbałość o właściwy kształt kultury
narodowej, gdy Polska będzie wolna. Brał udział w Powstaniu Warszawskim, jak wspomina
jeden z jego przyjaciół „ był wszystkim, dowódcą, niańką, sanitariuszem, tragarzem zwłok”.
Zginął trafiony odłamkiem granatu w sierpniu 1944 r.
tekst: ks. prof. Jan Machniak
2/2