Stanowisko IX Zjazdu Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego w

Transkrypt

Stanowisko IX Zjazdu Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego w
Stanowisko IX Zjazdu Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego w sprawie
przemocy wobec dzieci
W czasopiśmie Rzeczpospolita Plus Minus z dnia 17-18 września br. ukazał się materiał
zatytułowany Klaps jako imperatyw kategoryczny autorstwa prof. UKSW dr hab. Zbigniewa
Stawrowskiego filozofa polityki zatrudnionego w Instytucie Politologii Uniwersytetu Kardynała
Stefana Wyszyńskiego. Pan Profesor głosi tezę, iż klaps nie jest żadnym biciem, nie jest nawet
czymś szkodliwym, lecz przeciwnie - jest czynem wysokiej wartości wychowawczej i dlatego
zasługuje wręcz na pochwałę. Nic bardziej mylnego i szkodliwego!
Środowisko pedagogów zgromadzonych na IX Zjeździe Polskiego Towarzystwa
Pedagogicznego, który obradował w dniach 21-23 września br. w Białymstoku wyraża stanowczy
sprzeciw wobec takiego stanowiska wygłaszanego przez profesora nauk społecznych.
Zwracamy uwagę, iż pan Profesor w swoim artykule publicznie nawołuje do łamania
prawa. W Polsce, tak jak i w innych 49 rozwiniętych krajach, od sierpnia 2010 roku obowiązuje
ustawowy zakaz przemocy wobec dzieci, chroniący ich prawa do życia i zdrowia oraz
poszanowania godności osobistej. Takie stanowisko wyrażone jest jednoznacznie także w
przyjętej przez ONZ z inicjatywy Polski - Konwencji o Prawach Dziecka.
Jako pedagodzy podkreślamy, iż wszelkie formy przemocy fizycznej i psychicznej wobec
dzieci: bicie, tzw. lanie, uderzanie nazywane klapsami są dziecięcą krzywdą. Powodują szkody w
rozwoju fizycznym, emocjonalnym i społecznym dziecka, zaburzają jego zdolności uczenia się,
ograniczają pamięć i koncentrację, przyczyniają się do zwiększenia zachowań agresywnych. Są
antywychowawcze. O wychowanie dzieci bez przemocy upominali się m. in. Jan Bosko, Janusz
Korczak, Jan Paweł II.
Przemoc w rodzinie, w szkole, w życiu społecznym niszczy relacje międzyludzkie. Jest
przekazywana z pokolenia na pokolenie, zagraża dzieciom i dorosłym, buduje społeczeństwo
walki i agresji. Jako pedagodzy mamy obowiązek zaprotestować przeciwko łamaniu
1
podstawowych pedagogicznych i etycznych zasad wychowania dzieci oraz budowania ładu
społecznego.
Z zażenowaniem odczytujemy nieprawdziwe, naiwne, powierzchowne, niegodne
profesora uniwersyteckiego argumenty przedstawione przez Autora artykułu. Pan Profesor nie
zadał sobie trudu przeprowadzenia podstawowej kwerendy, która pokazałaby mu ogrom badań
psychologicznych, pedagogicznych, prawnych, medycznych, historycznych prowadzonych przez
międzynarodowe i polskie ośrodki naukowe zajmujące się związkami między przemocą, w tym
także klapsami (ang. spank) a rozwojem mózgu dziecka, wpływem przemocy na funkcje
poznawcze dziecka, na jego zachowanie, na biografie edukacyjne i życiowe dzieci oraz ich
przyszłych dzieci. Żadne, powtarzamy żadne badania nie dowodzą pozytywnego wpływu
przemocy, bicia, naruszania nietykalności cielesnej dzieci na ich rozwój.
Zabieramy głos w tej sprawie, bo nie chcemy i nie możemy milczeć. Zabieramy głos na
ten temat, aby w przestrzeni publicznej nie pojawiały się zdania nieprawdziwe, bałamutne
wypaczające zasady wychowania i jawnie nawołujące do krzywdzenia dzieci
Białystok, 23 września 2016 r.
Sygnatariusze stanowiska
(w załączniku 116 podpisów pedagogów ze stopniami i tytułami naukowymi
zatrudnionych w polskich uczelniach wyższych)
2