Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa

Starszy D. Todd Christofferson
Kworum Dwunastu Apostołów
Zmartwychwstanie
Jezusa Chrystusa
Świadczę, że Jezus z Nazaretu jest zmartwychwstałym
Odkupicielem oraz świadczę o prawdziwości wszystkiego,
co z tego faktu wynika.
P
rzytłaczające uczucie klęski i rozpaczy ogarnęło uczniów Jezusa,
kiedy ten cierpiał i zmarł na krzyżu,
po czym Jego martwe ciało złożono
w grobie. Pomimo tego, że Zbawiciel
wielokrotnie mówił o Swojej śmierci i o
tym, że miał następnie powstać do życia, Jego uczniowie tego nie rozumieli.
Po ciemnym popołudniu Jego Ukrzyżowania nastąpił radosny poranek
Jego Zmartwychwstania. Ale radość
ogarnęła uczniów dopiero, kiedy stali
się naocznymi świadkami Jego Zmartwychwstania, gdyż nawet oświadczenie aniołów o tym, że zmartwychwstał,
było z początku trudne do pojęcia —
było czymś niespotykanym.
Maria Magdalena i kilka innych
wiernych kobiet przyszło w niedzielny
poranek do grobu Zbawiciela i przyniosło wonności i olejki, aby dokończyć namaszczenie ciała Pana, gdyż ze względu
na zbliżający się Sabat, pośpiesznie
złożono Go w grobie. Tego wyjątkowego poranka zastały otwarty grobowiec, a kamień, który zasłaniał wejście,
został odsunięty na bok i ukazało im się
dwóch aniołów, którzy powiedzieli:
„Dlaczego szukacie żyjącego wśród
umarłych?
Nie ma go tu, ale wstał z martwych.
Wspomnijcie, jak mówił wam, będąc
jeszcze w Galilei,
że Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzesznych ludzi i musi
być ukrzyżowany, a dnia trzeciego
powstać” 1.
„Chodźcie, zobaczcie miejsce,
gdzie leżał.
A idąc śpiesznie powiedzcie
uczniom jego, że zmartwychwstał” 2.
Zgodnie z zaproszeniem aniołów Maria Magdalena zajrzała do
grobu, ale jedyne co zapisało się w
jej pamięci, to to, że ciała Pana w nim
nie było. Pobiegła, aby przekazać
tę wiadomość Apostołom, a kiedy
spotkała Piotra i Jana, powiedziała:
„Wzięli Pana z grobu i nie wiemy,
gdzie go położyli” 3. Wtedy obaj pobiegli do tego miejsca, by upewnić się,
że rzeczywiście grób był pusty. Ujrzeli
„leżące prześcieradła […] oraz chustę,
która była na głowie jego […] zwiniętą
osobno na jednym miejscu” 4. Jan był
najwyraźniej pierwszą osobą, która
zrozumiała wspaniałe przesłanie zmartwychwstania. Napisał on, że „ujrzał, i
uwierzył”, kiedy to inni w tym samym
czasie „jeszcze nie rozumieli Pisma, że
[ Jezus] musi powstać z martwych” 5.
Piotr i Jan odeszli, a Maria pozostała, opłakując to, co się stało. W
międzyczasie aniołowie powrócili i zapytali ją łagodnie: „Niewiasto! Czemu
płaczesz? [Ona rzekła] im: Wzięli Pana
Maj 2014
111
mego, a nie wiem, gdzie go położyli” 6.
W tym momencie zmartwychwstały
Zbawiciel, stojąc obok niej, powiedział: „Niewiasto! Czemu płaczesz?
Kogo szukasz? Ona, mniemając, że to
jest ogrodnik, rzekła mu: Panie! Jeśli
ty go wziąłeś, powiedz mi, gdzie go
położyłeś, a ja go wezmę” 7.
Starszy James E. Talmage napisał:
„To był Jezus, do którego skierowała
te słowa, jej ukochany Pan, lecz ona
Go nie poznała. Jedno słowo z Jego
żyjących ust przemieniło jej rozdzierający smutek w niesamowitą radość.
‘Rzekł jej Jezus: Mario!’. Jego głos, ton,
z jakim mówił i sposób, w jaki się
wyrażał — wszystko to, co słyszała i
kochała w przeszłości — wzniósł ją
z głębin rozpaczy, w których tonęła.
Odwróciła się i ujrzała Pana. Z radości
wyciągnęła ręce, aby Go objąć, wypowiadając jedynie ujmujące i pełne
uwielbienia słowo: ‘Rabbuni!’, co
znaczy Mój ukochany Mistrzu” 8.
I tak ta błogosławiona kobieta była
pierwszą śmiertelną osobą, która ujrzała i rozmawiała ze zmartwychwstałym Chrystusem. Później tego samego
dnia Pan ukazał się Piotrowi w Jerozolimie lub w jej pobliżu 9, dwóm uczniom
na drodze do Emaus 10, a wieczorem
10 apostołom i innym osobom, ukazując się nagle pośród nich we mgle i
mówiąc: „Spójrzcie na ręce moje i nogi
moje, że to Ja jestem. Dotknijcie mnie
i patrzcie: Wszak duch nie ma ciała
ani kości, jak widzicie, że Ja mam” 11.
Następnie, by bardziej ich przekonać,
„gdy oni jeszcze nie wierzyli z radości
i dziwili się” 12, jadł przy nich pieczoną
112
Liahona
rybę i plaster miodu 13. Później ich
pouczył: „Będziecie mi świadkami w
Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii,
i aż po krańce ziemi” 14.
Oprócz tych potwierdzonych zdarzeń, kiedy to ukazał się w Jerozolimie,
posiadamy zapis niezrównanej służby
zmartwychwstałego Pana pośród dawnych mieszkańców zachodniej półkuli.
W kraju Obfitość zstąpił On z nieba i
zaprosił zgromadzony lud, około 2500
osób, aby podszedł — każdy człowiek,
jeden po drugim — i włożył ręce w
Jego bok, aby dotknął ran po gwoździach w Jego rękach i stopach 15.
„I gdy wszyscy się tak przekonali,
zawołali jednym głosem:
Hosanna! Błogosławione niech
będzie imię Najwyższego Boga! I padli
do stóp Jezusa i czcili Go” 16.
Zmartwychwstanie Chrystusa pokazuje, że Jego istnienie jest niezależne
i wieczne. „Jak bowiem Ojciec ma
żywot sam w sobie, tak dał i Synowi,
by miał żywot sam w sobie” 17. Jezus
powiedział:
„Dlatego Ojciec miłuje mnie, iż Ja
kładę życie swoje, aby je znowu wziąć.
Nikt mi go nie odbiera, ale Ja kładę
je z własnej woli. Mam moc dać je i
mam moc znowu je odzyskać” 18.
Zbawiciel nie jest zależny od pokarmu, wody albo tlenu czy jakiejkolwiek innej substancji, mocy lub osoby,
aby żyć. Zarówno jako Jahwe, jak i
jako Mesjasz, jest On wielkim „Jam
jest”, który jest samoistnym Bogiem19.
On po prostu jest i będzie na wieki.
Przez Swoje Zadośćuczynienie i
Zmartwychwstanie Jezus Chrystus
przezwyciężył wszystkie aspekty
Upadku. Śmierć fizyczna jest tymczasowa i nawet śmierć duchowa ma
swój koniec, gdyż wszystko powróci
do obecności Boga, przynajmniej
na pewien czas, by stanąć na sąd.
Możemy mieć całkowitą pewność i
zaufanie w Jego moc, zgodnie z którą
może On pokonać wszystko i dać
nam życie wieczne.
„Skoro bowiem przyszła przez
człowieka śmierć, przez człowieka
też przyszło zmartwychwstanie.
Albowiem jak w Adamie wszyscy
umierają, tak też w Chrystusie wszyscy
zostaną ożywieni” 20.
Mówiąc słowami Starszego Neala A.
Maxwella: „Zwycięstwo Chrystusa
nad śmiercią wydobyło ludzkość z
trudnego położenia. Teraz istnieją
jedynie osobiste problemy, ale i od
nich możemy zostać uratowani, jeżeli
będziemy postępować zgodnie z
naukami Tego, który nas uchronił od
powszechnej zagłady” 21.
Spełniwszy wymagania sprawiedliwości, Chrystus wstąpił na jej miejsce,
czyli innymi słowy: On jest sprawied­
liwością, tak samo jak jest miłością 22.
Podobnie prócz bycia doskonale sprawiedliwym Bogiem, jest także Bogiem
doskonałym w Swym miłosierdziu 23.
Zatem Zbawiciel naprawi wszystko to,
co wymaga naprawy. Żadna niesprawiedliwość, obecna w życiu doczes­
nym, nie jest trwała; nawet śmierć,
gdyż On przywraca do życia. Żadna
krzywda, kalectwo, zdrada lub maltretowanie nie pozostaną bez odpowiedzi — sprawiedliwość i miłosierdzie
Pana są ponad wszystko.
Zgodnie z tą zasadą wszyscy
jesteśmy odpowiedzialni przed Nim
za nasze życie, nasze wybory i nasze
działania, a nawet za nasze myśli.
Ponieważ On odkupił nas od Upadku,
nasze życie w rzeczywistości należy
do Niego. Pan oświadczył:
„Oto dałem wam Moją ewangelię,
dobrą nowinę o tym, że przyszedłem
na świat wypełnić wolę Mego Ojca,
albowiem to On Mnie posłał.
I Mój Ojciec posłał Mnie, abym
został podniesiony na krzyżu, a potem
mógł przyciągnąć do siebie wszystkich
ludzi; aby, tak jak Ja zostałem podniesiony przez ludzi, Ojciec podniósł
ludzi, aby stanęli przede Mną i zostali
osądzeni za swe dobre i złe czyny” 24.
Zastanówcie się przez chwilę
nad znaczeniem Zmartwychwstania,
rozstrzygając raz na zawsze prawdziwą istotę Jezusa z Nazaretu i inne
wielkie filozoficzne zagadnienia i
pytania związane z życiem. Jeśli Jezus
w dosłownym sensie zmartwychwstał,
to wynika z tego, że naprawdę jest On
boską istotą. Zwykły śmiertelnik nie
ma w sobie mocy, aby wrócić do życia
po tym, jak zmarł. Ze względu na to,
że zmartwychwstał, Jezus nie mógł
być jedynie cieślą, nauczycielem, rabinem lub prorokiem. Ponieważ Jezus
zmartwychwstał, musiał być Bogiem,
samym Jednorodzonym Synem Ojca.
W związku z tym to, czego nauczał, jest prawdą, gdyż Bóg nie może
kłamać 25.
Dlatego tak, jak powiedział, jest
Stwórcą ziemi 26.
Dlatego tak, jak nauczał, niebo i
piekło istnieją naprawdę 27.
Zatem istnieje świat duchów, który
odwiedził On po Swojej śmierci 28.
A co za tym idzie, tak jak ogłosili
aniołowie, Pan przyjdzie ponownie 29 i „będzie osobiście królował na
ziemi” 30.
W związku z tym Sąd ostateczny i
zmartwychwstanie są dane dla całej
ludzkości 31.
Biorąc pod uwagę rzeczywistość
Zmartwychwstania Chrystusa, wątpliwości co do wszechmocy, wszechwiedzy i dobroci Boga Ojca — który
poświęcił Swego Jednorodzonego
Syna dla zbawienia świata — są bezpodstawne. Wątpliwości co do sensu
i celu życia są bezpodstawne. Jezus
Chrystus jest w rzeczywistości jedynym imieniem i drogą, dzięki której
ludzkość może dostąpić zbawienia.
Łaska Chrystusa jest prawdziwa i
dzięki niej skruszony grzesznik może
otrzymać wybaczenie i zostać oczyszczony. Wiara jest naprawdę czymś
więcej niż tylko wyobrażeniem lub
wymysłem. Istnieje ostateczna i uniwersalna prawda oraz istnieją także
posiadające cel i niezmienne normy
moralne, których On nauczał.
Biorąc pod uwagę rzeczywistość Zmartwychwstania Chrystusa,
odpokutowanie za jakiegokolwiek
naruszenie Jego prawa i przykazań
jest możliwe i jest pilną sprawą. Cuda
Zbawiciela są prawdziwe, tak samo
jak Jego obietnica, którą dał Swoim
uczniom, że mogą czynić takie same,
a nawet większe cuda 32. Jego kapłaństwo jest siłą rzeczy prawdziwą mocą,
która „udziela Ewangelii i dzierży
klucz tajemnic królestwa, sam klucz
wiedzy Bożej. Przeto w jego obrzędach ukazana jest moc Boga” 33. Biorąc
pod uwagę rzeczywistość Zmartwychwstania Chrystusa, śmierć nie jest dla
nas końcem i chociaż nasza skóra
będzie poszarpana, uwolnieni od swojego ciała będziemy oglądać Boga 34.
Maj 2014
113
Prezydent Thomas S. Monson
wspomniał kiedyś Roberta Blatch­
forda, który ponad 100 lat temu „w
swej książce God and My Neighbor
(Bóg i mój bliźni), zapalczywie atakował ogólnie przyjęte chrześcijańskie
wierzenia dotyczące, m.in. Boga,
Chrystusa, jak również modlitwy i
nieśmiertelności. Twardo twierdził:
‘Uważam, że w pełni i zdecydowanie
udowodniłem wszystko to, co zamierzałem udowodnić, że żaden chrześcijanin, bez względu na swą wielkość
czy zdolności, nie może zaprzeczyć
moim argumentom lub podważyć tej
sprawy’. Otoczył się on murem sceptycyzmu. Później wydarzyła się zaskakująca rzecz. Jego mur nagle rozsypał się
w pył […]. Powoli zaczął odnajdować
powrotną ścieżkę ku wierze, którą
wzgardził i z której zakpił. Co spowodowało tę głęboką zmianę w jego
zapatrywaniach? Zmarła jego żona. Ze
złamanym sercem wszedł do pokoju,
w którym leżała cała jej doczesność.
Ponownie spojrzał na twarz, którą tak
bardzo kochał. Wyszedł i powiedział
do przyjaciela: ‘To ona, lecz jednak nie
ona. Wszystko jest inne. Coś, co tam
było wcześniej, zostało zabrane. Nie
jest taka sama. Cóż mogło zniknąć,
jeśli nie dusza?’” 35.
Czy rzeczywiście Pan zmarł, a
następnie powstał do życia? Tak.
„Podstawowe zasady naszej religii wywodzą się ze świadectwa Apostołów i
114
Liahona
Proroków o Jezusie Chrystusie; o tym,
że zmarł, został pochowany i powstał
trzeciego dnia, i wstąpił do nieba.
Wszystkie inne sprawy odnoszące się
do naszej religii stanowią zaledwie
dodatek do tego” 36.
W miarę jak zbliżał się przepowiedziany dzień narodzin Jezusa, pośród
starożytnego ludu Nefitów i Lamanitów było wielu, którzy w to wierzyli,
mimo że większość wątpiła. Kiedy
to nadszedł właściwy czas i ukazał
się znak Jego narodzin — dzień, noc
oraz kolejny dzień bez ciemności
— wszyscy to wiedzieli 37. Tak samo
i dziś niektórzy wierzą w dosłowne
Zmartwychwstanie Chrystusa, a wielu
wątpi lub nie wierzy w nie. Lecz są też
tacy, którzy to wiedzą. We właściwym
czasie wszyscy ujrzą i będą wiedzieli;
„każde kolano się zegnie i każdy język
wyzna, że jest On Bogiem” 38.
Do tego czasu wierzę wielu świadkom Zmartwychwstania Zbawiciela,
których doświadczenia i świadectwa
znajdują się w Nowym Testamencie — Piotrowi i towarzyszącym mu
Dwunastu oraz ukochanej, czystej
Marii z Magdali oraz wielu innym.
Wierzę świadectwom znajdującym się
w Księdze Mormona — świadectwom
Apostoła Nefiego, bezimiennego ludu
w kraju Obfitość oraz wielu innych
osób. Wierzę także świadectwu Józefa
Smitha i Sidneya Rigdona, którzy po
wielu danych wcześniej świadectwach,
złożyli wielkie świadectwo tej ostatniej dyspensacji, „że On żyje! Bowiem
ujrzeliśmy Go” 39. Stojąc jako świadek
przed Tym, który widzi wszystko,
świadczę, że Jezus z Nazaretu jest
zmartwychwstałym Odkupicielem oraz
świadczę o prawdziwości wszystkiego,
co z tego faktu wynika. Obyście otrzymali to samo przekonanie i odczuli
pocieszenie, którego źródłem jest to
świadectwo; o to modlę się w imię
Jezusa Chrystusa, amen. ◼
PRZYPISY
1. Ew. Łukasza 24:5–7.
2. Ew. Mateusza 28:6–7.
3. Ew. Jana 20:2.
4. Ew. Jana 20:5, 7.
5. Ew. Jana 20:8, 9.
6. Ew. Jana 20:13.
7. Ew. Jana 20:15.
8. James E. Talmage, Jesus the Christ, wyd. 3.
(1916), str. 681.
9. Zob. Ew. Łukasza 24:34; I List do Koryntian
15:5.
10. Zob. Ew. Marka 16:12; Ew. Łukasza
24:13–35.
11. Ew. Łukasza 24:39.
12. Ew. Łukasza 24:41.
13. Zob. Ew. Łukasza 24:42–43.
14. Dzieje Apostolskie 1:8.
15. Zob. 3 Nefi 11:14–15.
16. 3 Nefi 11:16–17.
17. Ew. Jana 5:26.
18. Ew. Jana 10:17–18.
19. Zob. II Ks. Mojżeszowa 3:14.
20. I List do Koryntian 15:21–22.
21. Neal A. Maxwell Quote Book, wyd. Cory H.
Maxwell (1997), str. 287.
22. Zob. I List Jana 4:8.
23. Alma 42:15; zob. także Mosjasz 15:8–9.
24. 3 Nefi 27:13–14.
25. Zob. Enos 1:6.
26. Zob. na przykład 3 Nefi 9:15.
27. Zob. na przykład Nauki i Przymierza 76.
28. Zob. Nauki i Przymierza 138.
29. Zob. Dzieje Apostolskie 1:10–11.
30. Zasady Wiary 1:10; zob. także Topical
Guide, „Jesus Christ, Millennial Reign”.
31. Zob. na przykład 2 Nefi 9:15.
32. Zob. Ew. Jana 14:12.
33. Nauki i Przymierza 84:19–20.
34. Ks. Joba 19:26.
35. Thomas S. Monson, „Ja wiem, że żyje
Zbawiciel mój!”, Liahona, maj 2007, str. 23.
36. Teachings of Presidents of the Church:
Joseph Smith (2007), str. 49.
37. Zob. 3 Nefi 1:15–20.
38. Mosjasz 27:31.
39. Nauki i Przymierza 76:22–23.