wersja w formacie pdf - Stowarzyszenie Sathya Sai

Po co szukać aśanti?
Dyskurs Bhagawana Śri Sathya Sai Baby wygłoszony w Madrasie 15 stycznia 1979 r. z okazji święta
Pongal (Makara Śankranti)
Dar narodzin w ludzkim ciele jest dla człowieka zwieńczeniem jego osiągnięć z wielu
żywotów. Lecz życie jest bardzo niestabilne. Śmierć czyha zawsze i nikt nie wie, kiedy go z sobą
zabierze. Dlatego nie należy zwlekać z wyborem właściwego celu życia i z decyzją dotyczącą
najlepszego sposobu jego realizacji. Człowiek musi odwrócić się od świata zewnętrznego i jego
atrakcji i skierować w stronę wewnętrznych sfer świadomości. Podróż ta zostanie należycie
wynagrodzona, gdyż znajdują się tam cenne skarby błogości. Morze wyrzuca na brzeg wyłącznie
muszelki i pianę. Jeśli jednak człowiek odważy się zanurkować w głębiny, otrzyma nagrodę w postaci
korali i pereł. Na tym polega jego prawdziwa misja. Jeśli jej nie wypełnia, żyje i umiera jak zwierzę
nieświadome swego duchowego źródła radości. Ten, kto odkrył wewnętrzne źródło radości, będzie
Atma-Ramą – szczęśliwy i spełniony, spokojny i pełen miłości.
Wszelki strach, niepokój, okrucieństwo i niesprawiedliwość, które obecnie opanowały świat,
zostały wywołane przez niewłaściwy rodzaj ziemskiej edukacji, która kładzie większy nacisk na ideę
różnorodności niż na ideę jedności. Nawet ci, którzy obiecują wyleczyć choroby ciała, leczą je, jak
gdyby każda jego część była przedmiotem osobnych badań i odrębnego sposobu leczenia. Cała natura
stanowi ciało Boga i należy ją postrzegać jako jedność. Edukacja duchowa podkreśla znaczenie
jedności ukrytej w pozornej różnorodności.
Uttarajana przekazuje nam wielkie nauki
Dzisiaj w stanie Tamil Nadu obchodzi się święto Pongal. Jest to dzień uttarajany, w którym
słońce zaczyna kierować się coraz bardziej na północ przez następnych 6 miesięcy. Ten czas uważa się
za bardziej święty niż druga połowa roku. Pongal oznacza rozgotowywanie, kipienie mleka. Innymi
słowy, serce musi kipieć radością płynącą z wielkich nauk, jakie przekazuje uttarajana. Słońce jest
bóstwem przewodnim oczu i intelektu i gdy podąża na północ, my także musimy podjąć
postanowienie, by wkroczyć na świętą ścieżkę urzeczywistnienia Boga. Gdy Ardżuna i Durjodhana
przyszli do Śri Kriszny, aby szukać u niego pomocy w wojnie na Kurukszetrze, Ardżuna wybrał ścieżkę
Boga, a Durjodhana wolał drogę siły fizycznej. Jeśli człowiek ma po swojej stronie Boga, nie istnieje
nic, czego nie mógłby osiagnąć.
Im większe bogactwo gromadzicie, tym bardziej stajecie się przywiązani i coraz bardziej
martwicie się, niepokoicie i obawiacie. Osoba obciążona bogactwem nie może osiągnąć spokoju
umysłu. Ludzie poszukują aśanti (niepokoju), ponieważ nie wiedzą, gdzie można osiągnąć śanti
(spokój). Pierwszą umiejętnością, jaką powinien posiadać człowiek wykształcony, jest cnota śanti.
Oznacza to, że człowiek taki pozostaje nieporuszony wobec pochwały lub nagany, sukcesu czy
porażki. To ego sprawia, że człowiek odczuwa szczęście lub smutek, dlatego zapanujcie nad ego
roztaczając miłość na każdą żywą istotę. Indywidualna jaźń, czyli ego, jest pozbawione miłości. Osoba
1
© Organizacja Sathya Sai
poddana swemu ego nie cieszy się, gdy inni są szczęśliwi, nie smuci się, gdy inni są smutni, ani nie
próbuje nawet dzielić z innymi ich radości i smutku. Człowiek pozbawiony takiej głębokiej miłości,
niezależnie od tego, jak wysokie ma wykształcenie, stanowi tylko zagrożenie dla społeczeństwa.
Dzisiaj odkurzyliście i posprzątaliście swoje domy i otoczenie, pomalowaliście i wybieliliście
ściany, narysowaliście pomyślne wzory na podłodze, zawiesiliście girlandy i wieńce z kwiatów nad
drzwiami. To wszystko stanowi tylko zewnętrzną dekorację. Postanówcie pozbyć się obecnych w was
zła egoizmu, chciwości, nienawiści i zazdrości, a staniecie się świadomi światła, które w całej swej
chwale zaświeci w waszym wnętrzu jako atma (najwyższy duch).
Cisza musi zacząć się od nas samych. Oznacza to,
że musimy mniej mówić oraz myśleć rozsądniej i rozważniej.
Musimy starać się oczyścić umysł z pobudek, uprzedzeń i upodobań.
W ten sposób człowiek musi dążyć do osiągnięcia swojej prawdziwej
natury, czyli dharmy, która jest Bogiem, dharma swarupą (ucieleśnioną prawością).
Śri Sathya Sai
Tłum. Dawid Kozioł
Red. Iwona Piotrowska
Źródło: www.sathyasai.org ; Sathya Sai Speaks, vol. 14, 17/1979
(is)
2
© Organizacja Sathya Sai