wersja w formacie pdf - Stowarzyszenie Sathya Sai
Transkrypt
wersja w formacie pdf - Stowarzyszenie Sathya Sai
Rzeczywista jaźń Dyskurs Bhagawana Śri Sathya Sai Baby wygłoszony w dniu 26.02.1968 r. z okazji święta Mahaśiwaratri Człowiek różni się od zwierzęcia nie tylko tym, że potrafi poruszać się na dwóch nogach, zamiast na czterech; jego przeznaczeniem jest doświadczanie i urzeczywistnianie piękna, prawdy, dobroci, harmonii oraz darzenie siebie i innych miłością, współczuciem, życzliwością. Człowiek może poznać nie tylko sekrety natury, ale także odkryć własną tajemnicę, by zarówno w naturze, jak też w sobie samym, rozpoznać Boga. Jednakże te predyspozycje ukryte są za chmurami próżności i niewiedzy. Człowiek może gościć w swym sercu Boga. Bóg to prawda i piękno, siła sprawcza tworzenia, istnienia i zanikania. W tym szczególnym dniu Śiwy postanówcie wielbić Go jako tchnienie własnego życia. Przybyliście tu dziś, żeby zobaczyć niezwykłe świadectwo boskiej mocy. Nie traćcie czasu na próżne dyskusje i próby zrozumienia jej natury. Pozwólcie, by boska tajemnica do głębi poruszyła wasze serca, doznajcie jej. Dźwięki dzwonków, kobz i bębenków, które tu słychać, przypominają muzykę rozbrzmiewającą w tym pomyślnym dniu w siedzibie Śiwy na górze Kajlasa. Święty popiół sypiący się obficie przy akompaniamencie bhadżanów również przypomina tamto miejsce. Narodziny lingamu to spełnienie - znak, że jesteście na górze Kajlasa. To zdarzy się wieczorem, a później przez całą noc będziecie kontemplować ten cud, czuwając i poszcząc, wielbiąc Boga i śpiewając Mu. W obecności Boga człowiek powinien zachowywać się jak pszczoła spijająca nektar z lotosu: najpierw lata ona wokół kwiatu, a potem siada nań, by w ciszy wysysać słodycz nektaru, skoncentrowana na nim i tylko na nim, niepomna na nic innego. W tym momencie nie słychać już jej brzęczenia. Boska miłość jest jak nektar kwiatu. Człowiek, nim doświadczy jej słodyczy, wielbi Boga śpiewem, dyskutuje, przekonuje, a gdy już jej zazna, milknie. Bowiem tam, gdzie jest miłość, nie ma wątpliwości, niepokoju, obaw ani strachu. Jeśli doznajecie niepokoju, to znaczy, że waszą miłość zanieczyszcza i ogranicza ego, możecie być tego pewni. Tym, kto doświadcza boskiej miłości, jest indywidualna jaźń stanowiąca odzwierciedlenie atmy, czyli boskiej jaźni. Indywidualna jaźń świeci pełnym blaskiem, gdy nie działają zmysły. Zmysły są waszymi śmiertelnymi wrogami, gdyż odwracają uwagę od wewnętrznego źródła radości i kierują ją ku przedmiotom zewnętrznego świata. Jeśli naprawdę zrozumiecie, że one was zwodzą, przestaniecie im ulegać. Wędkarz używa wędki oraz linki zaopatrzonej w spławik i haczyk z przynętą. Spławik pływa na powierzchni wody, a haczyk w pobliżu dna. Gdy ryba połyka przynętę wraz z haczykiem, spławik zanurza się, a wówczas wędkarz wyciąga rybę z wody. Wyobraźcie sobie, że ciało jest wędką, tęsknota za Bogiem - linką, intelekt spławikiem, zdolność rozróżniania - haczykiem, a duchowa wiedza - przynętą, na którą można złapać rybę atmy. Duchowa wiedza umożliwia człowiekowi osiągnięcie boskiego statusu i boskiej świadomości. Na tym poziomie świadomości doświadczycie Boga jako wewnętrznego źródła woli, działania, szczęścia, inteligencji i wszelkiego istnienia. Aby tak postrzegać, musicie przekroczyć barierę tamoguny, czyli niewiedzy, wznieść się ponad radżogunę, czyli ponad emocje, i oczyścić uczucia. Wchodząc na plac darśanowy, mijaliście dwie bramy. Symbolizują one dwie bariery: tamoguny i radżoguny. Minąwszy je, znaleźliście się w obszarze dominacji sattwaguny - czystości i spokoju. Teraz w waszych sercach powinien zapanować najwyższy spokój, symbolizowany przez flagę Prasanthi Nilayam. Wznieście się ponad swe namiętności, pragnienia, gniew i nienawiść, a znajdziecie się w przestrzeni miłości. Zawieszeni w tej przestrzeni oddajcie się modlitwie i medytacji, otwórzcie serca na światłość, tak jak otwiera swe płatki kwiat lotosu. Skoncentrujcie myśli na rozkwitającym lotosie, a w waszych sercach zapanuje praśanti - najwyższy spokój. Oto jak należy przygotować się do doznania cudu narodzin lingamu. tłum. Ewa Serwańska współpr.: Izabela Szaniawska [Źródło: Sathya Sai Speaks, 1968, t. VIII, s. 27-29, Sri Sathya Sai Books&Publications Trust, Prasanthi Nilayam. - Wydanie polskie: Boski cud stworzenia, str. 120-122, Stowarzyszenie Sathya Sai, Wrocław 2001]