6. Opis parametryczny defektów komory gaszeniowej

6. Opis parametryczny defektów komory
gaszeniowej
Opis parametryczny defektów komory gaszeniowej został
wygenerowany przez programy Statystyka [47] (napisany dla potrzeb
niniejszej pracy) i AnSin [40] (napisany w ramach grantu KBN). Program
Statystyka służy do analizowania rozkładu częstościowo-amplitudowego,
otrzymanego z WAA, natomiast AnSin analizuje rozkłady uzyskane przy
użyciu karty przetwornika A/C.
Okno startowe programu Statystyka jest przedstawione na rysunku
6.1. Zanim program dokona analizy pliku uzyskanego z WAA należy
ładunek wyładowań niezupełnych wyskalować.
Rys. 6.1. Okno startowe programu Statystyka [47]
64
Program Statystyka opisuje rozkłady częstościowo–amplitudowe
następującymi parametrami:
- minimalna liczba wyładowań – najmniejsza liczba zarejestrowanych
impulsów w pojedynczym kanale WAA,
- maksymalna liczba wyładowań – największa liczba zarejestrowanych
impulsów w pojedynczym kanale WAA,
- całkowita liczba wyładowań – suma impulsów zliczona z wszystkich
kanałów WAA,
- ładunek minimalny – najmniejsza wartość zarejestrowanego ładunku,
- ładunek maksymalny – największa wartość zarejestrowanego
ładunku,
- obszar zmienności ładunku – różnica między ładunkiem
maksymalnym a minimalnym,
- średnia arytmetyczna liczby wyładowań – iloraz całkowitej liczby
wyładowań i różnicy numeru kanałów, odpowiadającym obszarowi
zmienności ładunku,
- ładunek sumaryczny,
- średnia arytmetyczna ładunku – iloraz ładunku sumarycznego
i całkowitej liczby wyładowań,
- odchylenie standardowe liczby wyładowań – odchylenie standardowe
średniej arytmetycznej liczby wyładowań,
- odchylenie standardowe ładunku – odchylenie standardowe średniej
arytmetycznej ładunku wyładowań,
- średnia geometryczna ładunku,
- dominanta ładunku – wartość ładunku, która w rozkładzie
częstościowo–amplitudowym jest najliczniej reprezentowana,
- dolny kwantyl ładunku – taka wartość ładunku na rozkładzie
częstościowo–amplitudowym, poniżej której znajduje się 1/4 ładunku
sumarycznego,
- mediana ładunku – taka wartość ładunku na rozkładzie
częstościowo–amplitudowym, poniżej której znajduje się 1/2 ładunku
sumarycznego,
- górny kwantyl ładunku – taka wartość ładunku na rozkładzie
częstościowo–amplitudowym, powyżej której znajduje się 1/4
ładunku sumarycznego,
- odchylenie ćwiartkowe ładunku – średnia arytmetyczna wartości
dolnego i górnego kwartylu ładunku,
- obszar zmienności kwantyli ładunku – różnica między wartością
górnego i dolnego kwantylu ładunku,
65
- dominanta liczby wyładowań – wartość liczby wyładowań
najczęściej rejestrowana w pojedynczym kanale WAA,
- współczynnik asymetrii liczby wyładowań – moment trzeci średniej
liczby wyładowań podzielony przez sumę wartości bezwzględnej
momentu trzeciego średniej liczby wyładowań i trzeciej potęgi
z odchylenia standardowego średniej liczby wyładowań,
- współczynnik asymetrii ładunku – moment trzeci średniej
arytmetycznej ładunku podzielony przez sumę wartości bezwzględnej
momentu
trzeciego
średniej
arytmetycznej
ładunku
i trzeciej potęgi odchylenia standardowego średniej arytmetycznej
ładunku,
- współczynnik ekscesu liczby wyładowań – iloraz różnicy momentu
czwartego
średniej
arytmetycznej
liczby
wyładowań
i czwartej potęgi odchylenia standardowego średniej arytmetycznej
liczby wyładowań oraz momentu czwartego średniej arytmetycznej
liczby wyładowań,
- współczynnik ekscesu ładunku – iloraz różnicy momentu czwartego
średniej arytmetycznej ładunku i czwartej potęgi odchylenia
standardowego średniej arytmetycznej ładunku oraz momentu
czwartego ładunku wyładowań,
- liczba mod – ilość lokalnych maksimów rozkładu częstościowoamplitudowego [6, 7, 37, 43].
Wynikiem działania programu jest zestaw 24 parametrów
statystycznych opisujących rozkład częstościowo–amplitudowy uzyskany
z WAA. Okno wynikowe programu jest przedstawione na rysunku 6.2.
Drugi program, AnSin, służy do analizowania rozkładów
wyładowań niezupełnych w funkcji kąta fazowego napięcia przyłożonego
do obiektu badań. Okno tego programu przedstawione jest na rysunku
6.3. Program AnSin opisuje rozkłady ładunku uzyskane z karty
przetwornika A/C następującymi parametrami:
- kąt początkowy – kąt fazowy napięcia, począwszy od którego
pojawiają się wyładowania niezupełne (osobno dla dodatniej
i ujemnej połowy sinusoidy napięcia),
- kąt końcowy – kąt fazowy napięcia, począwszy od którego nie ma już
wyładowań (osobno dla dodatniej i ujemnej połowy sinusoidy
napięcia),
- kąt średni – średnia kąta początkowego i końcowego (osobno dla
dodatniej i ujemnej połowy sinusoidy napięcia),
66
- Q maksymalny – największa wartość zarejestrowanego ładunku
wyładowań (osobno dla dodatniej i ujemnej połowy sinusoidy
napięcia),
- Qmax+/Qmax- – iloraz ładunku maksymalnego, zarejestrowanego
w dodatniej i ujemnej połowie sinusoidy napięcia.
Rys. 6.2. Okno końcowe programu Statystyka z przykładowym
rozwiązaniem [47]
67
Rys. 6.3. Okno programu AnSin z przykładowymi wynikami [40]
Wyniki działania programów Statystyka i AnSin posłużyły do
zbudowania bazy danych, na którą składały się wartości wszystkich
parametrów, wygenerowanych przez oba programy dla każdego
z defektów. Baza danych jest przedstawiona w Załączniku 1 – Parametry
opisujące defekty układu izolacyjnego próżniowej komory gaszeniowej
i ich wartości.
68