Biuletyn Informacyjny Urzędu Miejskiego w

Biuletyn Informacyjny
Urzędu Miejskiego w Lidzbarku Warmińskim
Nr 2
12 marzec 2007
Urząd Miejski, ul. Ratuszowa 5, 11-100 Lidzbark Warmiński, tel. 089 767 22 31, fax 089 767 23 03
www.lidzbarkwarminski.pl BIP: http://lidzbarkw-um.bip-wm.pl e-mail: [email protected]
URZĄD OTRZYMAŁ CERTYFIKAT JAKOŚCI ISO
W dniach 29-31 stycznia 2007 r. przeprowadzono
audit certyfikacyjny Zintegrowanego Systemu
Zarządzania (ISO 9001 i ISO 14001) wdrożonego
w Urzędzie Miejskim w Lidzbarku Warmińskim.
Audit przeprowadziła Polska Izba handlu
Zagranicznego.
W wyniku przeprowadzonych badań
auditowych zebrano obiektywne dowody na to, że
opracowana dokumentacja systemowa spełnia
wymagania norm, a postępowanie Urzędu w
zakresie realizacji usług na rzecz interesantów jest
zgodne z wdrożoną dokumentacją.
Na podstawie wyników przeprowadzonych
auditów w dniu 4 lutego Urząd otrzymał
certyfikaty PN-EN-ISO 9001:2001 i PN-ENISO14001:2005
podniesieniu jakości życia społeczności lokalnej.
Certyfikat PN-EN ISO 9001:2001 dotyczy
realizacji
zadań
publicznych
określonych
przepisami prawa, służących zaspokajaniu potrzeb
i oczekiwań społeczności lokalnej oraz sprzyjający
prężnemu rozwojowi miasta. Certyfikat PN-EN ISO
14001:2005 dotyczy realizacji zadań publicznych
określonych przepisami prawa w celu rozwoju
społeczności
lokalnej
ze
szczególnym
uwzględnieniem
aspektów
poszanowania
środowiska
poprzez
jego
ochronę
i
zminimalizowanie
negatywnego
wpływu
na
środowisko.
3.
Polska Izba Handlu Zagranicznego podkreśliła
zaangażowanie pracowników, szczególnie Pana
Jana Kondratowicza, pełnomocnika Burmistrza ds.
ISO.
Podkreślono również, że mocną stroną
Urzędu jest zarządzanie i przywódcza rola
Burmistrza.
POLITYKA JAKOŚCI URZĘDU MIEJSKIEGO
Misją Urzędu Miejskiego w Lidzbarku Warmińskim
jest:
- nowoczesne przywództwo wyrażające się
kompetentną i skuteczną incjatywą w realizacji
zadań publicznych określonych w przepisach
prawa,
- zapewnienie profesjonalnej obsługi Klientów,
- tworzenie przyjaznego klimatu i dogodnych
warunków realizacji zbiorowych potrzeb
wspólnoty.
Sposób wykonywania najważniejszych zadań ujęto
w ustalone procedury i instrukcje, wykorzystując
wdrożone procesy zarządzania do sprawnej
realizacji
wszystkich
zadań
sprzyjających
prężnemu rozwojowi miasta, a tym samym
Powyższe cele zamierzamy osiągnąć poprzez:
1.
2.
4.
5.
6.
zagwarantowanie klientom rzetelnej, terminowej i
profesjonalnej obsługi, zgodnej z obowiązującymi
przepisami prawa, zmierzającej w konsekwencji
do zwiększenia poziomu zadowolenia klientów z
jakości usług świadczonych przez Urząd Miejski,
dobór
kadry
urzędniczej
umożliwiający
zatrudnienie najlepszych, kompetentnych w
kontaktach, bezstronnych fachowców, efektywnie
wykorzystujących
swój
czas
pracy,
systematycznie
szkolących
się
i
stale
podnoszących
kwalifikacje
oraz
ciągle
doskonalących działania związane z ochroną
środowiska,
kształtowanie wśród pracowników przekonania,
że za realizację wyznaczonych celów polityki
jakości i środowiskowej odpowiadamy wszyscy ,
każdy w zakresie swojego stanowiska pracy oraz
aktywne wspieranie wszelkich inicjatyw w
zakresie
poprawy
jakości
oraz
ochrony
środowiska,
systematyczne
doskonalenie
kontroli
wewnętrznej, eliminującej zgłaszane w formie
skarg nieprawidłowości, szczególnie dotyczące
realizacji decyzji organów gminy, monitorowanie
realizowanych
procesów,
identyfikowanie
obszarów do poprawy i ciągłe ich doskonalenie
poprzez
prowadzenie
systematycznych
przeglądów i ocen skuteczności Zintegrowanego
Systemu Zarządzania,
przygotowanie,
wprowadzenie
i
realizację
programów, planów, celów oraz działań środowiskowych służących ochronie zasobów środowiska
naturalnego i zmierzających do zredukowania
negatywnego oddziaływania organizacji na
środowisko, jak również zapobieganie wprowadzaniu zanieczyszczeń do środowiska,
wdrożenie polityki środowiskowej, celów i zadań,
które uwzględniają wymagania prawne i inne oraz
informacje o znaczących aspektach środowiskowych.
Konsekwencją tych zamierzeń jest podtrzymywanie
oraz stały wzrost zaufania i zadowolenia społeczności
lokalnej, postrzeganie Urzędu jako efektywnej,
skutecznej i nowoczesnej jednostki administracji
samorządowej zapewniającej wysokiej jakości usługi
działającej według standardów normy PN-EN ISO
9001:2001 i PN-EN ISO 14001:2005.
1
Z ŻYCIA RADY MIEJSKIEJ
26.02.2007 r. odbyła się sesja Rady Miejskiej w
Lidzbarku Warmińskim
Podjęto następujące uchwały:
Uchwałę w sprawie uchwalenia Statutu Miejskiego
Zespołu Ekonomiczno-Administracyjnego Szkół i
Przedszkoli w Lidzbarku Warmińskim.
Uchwałę w sprawie zmiany uchwały w sprawie
Statutu Miasta Lidzbark Warmiński.
Uchwałę w sprawie opłaty administracyjnej.
Uchwałę w sprawie wyznaczenia podmiotów, w
których wykonywana jest kara ograniczenia
wolności oraz praca społecznie użyteczna.
Uchwałę w sprawie przystąpienia do sporządzania
miejscowego
planu
zagospodarowania
przestrzennego Miasta Lidzbark Warmiński.
Uchwałę w sprawie zmiany uchwały w sprawie
zasad sprzedaży komunalnych lokali użytkowych.
Uchwałę w sprawie zmiany uchwały Nr
XXXVII/313/98 Rady Miejskiej w Lidzbarku
Warmińskim z dnia 22 kwietnia 1998 r. w sprawie
określenia
zasad gospodarki nieruchomościami stanowiącymi
własność
Gminy
Miejskiej
w
Lidzbarku
Warmińskim.
Uchwałę w sprawie zmian w budżecie miasta na
2007 rok.
Uchwałę w sprawie zaciągnięcia pożyczki
długoterminowej w Wojewódzkim Funduszu
Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w
Olsztynie.
Uchwałę w sprawie szczegółowych zasad i trybu
umarzania
wierzytelności
jednostek
organizacyjnych Gminy Miejskiej w Lidzbarku
Warmińskim z tytułu należności pieniężnych, do
których nie stosuje się przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, udzielania innych ulg w
spłacaniu tych należności oraz organów do tego
upoważnionych.
Uchwałę w sprawie zarządzenia poboru opłaty
skarbowej w drodze inkasa oraz wyznaczenia
inkasentów i określenia wynagrodzenia za inkaso.
Uchwałę w sprawie zatwierdzenia taryfy za
zbiorowe zaopatrzenie w
wodę i zbiorowe
odprowadzanie ścieków.
Kolejna sesja Rady Miejskiej 21.03.2007
DYŻURY RADNYCH
W KAŻDY WTOREK I CZWARTEK W GODZ. 16.00 – 17.00
W URZĘDZIE MIEJSKIM UL. RATUSZOWA 5 - W SALI KONFERENCYJNEJ
Bigoszewski Tadeusz - 25.01.2007,
15.03.2007,10.05.2007, 06.09.2007,
25.10.2007,20.12.2007
Buchowski Tadeusz - 01.02.2007, 22.03.2007,
17.05.2007,13.09.2007, 08.11.2007,27.12.2007
Jaskólska Wioletta – 23.01.2007,
13.03.2007,08.05.2007, 26.06.2007, 16.10.2007,
04.12.2007
Korzeniewski Wojciech - 06.02.2007, 27.03.2007,
22.05.2007, 11.09.2007, 30.10.2007, 18.12.2007
Kij Krystyna -08.03.2007, 26.04.2007, 28.06.2007,
18.10.2007, 13.12.2007
Malich Tomasz - 30.01.2007, 20.03.2007, 15.05.
2007,04.09.2007, 23.10.2007, 11.12.2007
Michalak Dorota - 08.02.2007, 29.03.2007,
24.05.2007, 20.09.2007, 15.11.2007
KOMISJA MIESZKANIOWA RADY MIEJSKIEJ
ZAPRASZA NA DYŻUR W DNIACH:
Kurto Józef - 13.02.2007, 03.04. 2007, 29.05.2007,
18.09.2007,06.11.2007
Krynicka Gabriela - 15.02.2007, 05.04.2007,
31.05.2007, 27.09.2007, 22.11.2007
Ramotowski Zenon - 20.02.2007, 10.04.2007,
05.06.2007, 25.09.2007, 13.11.2007
Malewicz Henryk - 22.02.2007, 12.04.2007,
14.06.2007, 04.10.2007, 29.11.2007
Zdanowicz Bartłomiej - 27.02.2007,
17.04.2007,12.06.2007, 02.10.2007, 20.11.2007
Moroz Przemysław - 01.03.2007, 19.04.2007,
21.06.2007, 11.10.2007, 06.12.2007
Zieliński Rafał - 06.03.2007, 24.04.2007, 19.06.2007,
09.10.2007, 27.11.2007
PRZEWODNICZĄCY RADY MIEJSKIEJ
ANDRZEJ KĘDZIERSKI
PEŁNI DYŻUR
09.01.2007r., 06.02.2007r., 06.03.2007r., 03.04.2007r., 08.05.2007r.,
05.06.2007r., 04.09.2007r., 02.10.2007r., 06.11.2007r. 04.12.2007r.
W 1 I 3 CZWARTEK KAŻDEGO MIESIĄCA
OD GODZINY 16.00
W GODZ. 16.00 – 17.00
2
Z ŻYCIA RADY MIEJSKIEJ
Uchwała Nr V/36/07
Rady Miejskiej w Lidzbarku Warmińskim
z dnia 26 lutego 2007 roku
w sprawie zatwierdzenie taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie
ścieków.
Na podstawie art. 18, ust. 2, pkt 15 ustawy z dnia 08 marca 1990 roku o samorządzie gminnym
(jednolity tekst Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 zmiany Dz. U. z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr
62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz.1271, Nr 214, poz. 1806, Dz.U. z 2003 r. Nr 80, poz.
717, Nr 162, poz. 1568, Dz. U. z 2004 r. Nr 102, poz. 1055, Nr 116, poz. 1203, Nr 167, poz. 1759,
Dz. U. z 2005 r. Nr 172, poz. 1441 i Nr 175, poz.1457, Dz. U. z 2006 r. Nr 17, poz. 128, Nr 181,
poz. 1337) oraz art. 24 ust. 1,5 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w
wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (jednolity tekst Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858) Rada
Miejska w Lidzbarku Warmińskim uchwala, co następuje:
§ 1. 1 Zatwierdza się taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków
w następujących wysokościach:
1) zaopatrzenie w wodę
a) cena za 1 m3 dostarczanej wody w złotych - 2,33 zł netto + podatek VAT 0,16 zł = 2.49 zł.
2) odprowadzanie ścieków
a) cena za 1 m3 odprowadzonych ścieków w złotych - 2,82 zł + podatek VAT 0,20 zł = 3,02 zł.
2. Zatwierdza się miesięczne stawki opłaty abonamentowej:
1) odbiorca rozliczany wg wodomierza głównego lub urządzenia pomiarowego:
a) dla dostarczania wody - 2,99 zł netto + podatek VAT 0,21 zł = 3,20 zł
b) dla dostarczania wody i odprowadzania ścieków - 4,38 zł netto + podatek VAT 0,31 zł =
4,69 zł
c) dla odprowadzania ścieków - 3,52 zł netto + podatek VAT 0,25 zł = 3,77 zł
2) odbiorca rozliczany wg wodomierza dodatkowego mierzącego ilość wody bezpowrotnie
zużytej:
a) dla dostarczania wody - 1,13 zł netto + podatek VAT 0,08 zł = 1,21 zł
3) odbiorca rozliczany wg wodomierza przy punkcie czerpalnym wody w budynku
wielolokalowym lub wodomierzy lokalowych:
a) dla dostarczania wody - 3,46 zł netto + podatek VAT 0,24 zł = 3,70 zł
b) dla dostarczania wody i odprowadzania ścieków - 3,46 zł netto + podatek VAT 0,24 zł =
3,70 zł
c) dla odprowadzania ścieków - 3,46 zł netto + podatek VAT 0,24 zł = 3,70 zł
4) odbiorca rozliczany wg przepisów dotyczących przeciętnych norm zużycia:
a) dla dostarczania wody - 1,99 zł netto + podatek VAT 0,14 zł = 2,13 zł
b) dla dostarczania wody i odprowadzania ścieków - 3,38 zł netto + podatek VAT 0,24 zł =
3,62 zł
c) dla odprowadzania ścieków - 2,52 zł netto + podatek VAT 0,18 zł = 2,70 zł
3. Za wodę pobraną na cele przeciwpożarowe, do zraszania ulic i terenów zielonych oraz do
publicznych fontann w wysokości 2,33 zł za 1 m3 plus należny podatek VAT 7 %.
§ 2. Traci moc Uchwała Nr XLV/272/06 Rady Miejskiej w Lidzbarku Warmińskim z dnia 15 lutego
2006 roku w sprawie zatwierdzenie taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe
odprowadzanie ścieków.
§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia z mocą obowiązującą od dnia 1 kwietnia 2007
roku.
3
NIERUCHOMOŚCI PRZEZNACZONE NA SPRZEDAŻ
Burmistrz Lidzbarka Warmińskiego zaprasza
do rokowań w sprawie sprzedaży budynku
użytkowego
położonego
w
Lidzbarku
Warmińskim przy ul. Spółdzielców nr 5 z
równoczesną sprzedażą gruntu oznaczonego w
obrębie 6 numerem ewidencyjnym 124/12 o
powierzchni 422m2 ujawnionego w kw nr 14608.
Nieruchomość
położona
wśród
zabudowy
mieszkalnej przy ulicy Spółdzielców, zabudowana
budynkiem użytkowym wydzielonym geodezyjnie z
zabudowy sąsiedniej, część granic przebiega po
ścianach nośnych budynku. Pozostała część
działki zagospodarowana jako teren zielony.
Nieruchomość ogrodzona płotem z siatki stalowej.
Przedmiotowy budynek o powierzchni użytkowej
213,57m2.jest budynkiem parterowym, częściowo
podpiwniczonym. Stan techniczny budynku dobry.
Nieruchomość położona w strefie ochrony
konserwatorskiej ,,B'', w której wszelka działalność
budowlana polegająca na wprowadzeniu nowej
zabudowy, przebudowy, rozbudowy względnie
rozbiórki istniejącej zabudowy historycznej winna
być prowadzona na warunkach konserwatorskich i
uzgadniana z konserwatorem zabytków.
Nieruchomość
w
planie
miejscowym
zagospodarowania
przestrzennego
miasta
oznaczona jest symbolem E63MU-teren istniejącej
zabudowy mieszkalno-usługowej adaptowany.
Zainteresowani nabyciem budynku proszeni są o
składanie, w zamkniętych kopertach, pisemnych
zgłoszeń do dnia 26 marca 2007 roku.
Cena wywoławcza nieruchomości: 138.735,20zł
Zbycie zwolnione jest od podatku VAT.
Rokowania odbędą się 30 marca 2007r. o godz.
900 w siedzibie urzędu miasta.
 Ulica Olsztyńska, Dz.Nr 13/72, pow.1262m2
Działka gruntu oznaczona w planie symbolem
B1RU – teren istniejących i projektowanych garaży
i usług,przeznaczona do sprzedaży w drodze
przetargu ustnego nieograniczonego, cena 24.300
zł
Ulica Olsztyńska, Dz.Nr 59/1, pow.1089m2
Działka gruntu oznaczona w planie symbolem EZP
– teren istniejącej zieleni miejskiej– adaptowany,
przeznaczona
do
sprzedaży
w
drodze
bezprzetargowej
w
celu
lepszego
zagospodarowania już posiadanej działki, cena
30.300 zł
Ulica Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Dz.Nr 116/5,
pow.4m2
Działka gruntu oznaczona w planie symbolem E11MN
–
teren
istniejącej
zabudowy
mieszkalnej
jednorodzinnej – adaptowany, przeznaczona do
sprzedaży w drodze bezprzetargowej w celu lepszego
zagospodarowania już posiadanej działki, cena 480 zł
Ulica Karola Szymanowskiego, Dz.Nr 122/3,
pow.125m2
Działka gruntu oznaczona w planie symbolem E13MN
–
teren
projektowane
zabudowy
mieszkalnej
jednorodzinnej, przeznaczona do sprzedaży w drodze
bezprzetargowej w celu lepszego zagospodarowania
już posiadanej działki, cena 4.300 zł
Ulica Karola Szymanowskiego, Dz.Nr 122/4,
pow.114m2
Działka gruntu oznaczona w planie symbolem E13MN
–
teren
projektowane
zabudowy
mieszkalnej
jednorodzinnej, przeznaczona do sprzedaży w drodze
bezprzetargowej w celu lepszego zagospodarowania
już posiadanej działki, cena 3.922 zł
Ulica Fryderyka Chopina , Dz. Nr 186/5, pow.721m2
Działka gruntu oznaczona w planie symbolem E13MN
–
teren
projektowane
zabudowy
mieszkalnej
jednorodzinnej, przeznaczona do sprzedaży w drodze
przetargu ustnego nieograniczonego, cena 24.310 zł
Ulica Ignacego Paderewskiego, Dz. Nr 194/16,
pow.112m2
Działka gruntu oznaczona w planie symbolem F15US –
teren projektowanych usług rekreacyjno-sportowych
bez prawa zabudowy, przeznaczona do sprzedaży w
drodze
bezprzetargowej
w
celu
lepszego
zagospodarowania już posiadanej działki, cena 3.746
zł
Ulica
Kardynała
Stefana
Wyszyńskiego,
nieruchomość składająca się z działek Nr 162/9 i
160/13, pow.1462m2 i 753m2
Działki gruntu oznaczone w planie symbolem E30UA –
teren projektowanej zabudowy administracyjno –
usługowej, przeznaczona do sprzedaży w drodze
przetargu ustnego nieograniczonego, cena 199.810 zł
Do cen doliczony zostanie podatek VAT w
wysokości 22%
Szczegółowych informacji udziela
Referat Geodezji
i Gospodarki Nieruchomościami,
pok. 9,
tel 089 767 22 31 wew.13
4
INFORMACJA
BURMISTRZA LIDZBARKA WARMIŃSKIEGO
ROZSTRZYGNIĘTO KONKURSY NA
W SPRAWIE
STANOWISKA PRACY W URZĘDZIE
WYMIANY DOWODÓW OSOBISTYCH
Trwa proces wymiany starych książeczkowych
dowodów osobistych na dowody nowego typu –
plastikowe karty identyfikacyjne. Akcję rozłożono na
kilka lat. Rok 2007 jest ostatnim rokiem wymiany
książeczkowych dowodów osobistych.
MIEJSKIM
W wyniku zakończenia procedury naboru na
stanowiska:
kierownika
Referatu
Geodezji
i Gospodarki Nieruchomościami - został wybrany
pan Mieczysław Sosna
podinspektora w Referacie Finansowym –
została wybrana pani Wioletta Wasylczyszyn.
Od 1 stycznia 2008 r. książeczkowe dowody
osobiste stracą ważność, a za posługiwanie się starym
dokumentem mogą grozić sankcje administracyjnokarne. W chwili obecnej brak jest informacji co do
przedłużenia tego terminu.
Przez okres 6 lat tj. od 2001 r wydano ponad 11.000
tysięcy nowych dowodów osobistych. Pozostało do
wymiany około 4 tysiące dowodów w ciągu 1 roku.
Apeluję
do
mieszkańców
miasta
Lidzbarka
Warmińskiego
o
składanie
wniosków
o wydanie nowego dowodu osobistego.
Obie osoby uzyskały najwyższą lokatę na liście
kandydatów na w/w stanowiska.
Zdaniem Komisji Rekrutacyjnej posiadana wiedza
jaką zaprezentowały w/w osoby daje gwarancję
prawidłowego wykony-wania zadań.
Więcej informacji na stronie BIP: http://lidzbarkwum.bip-wm.pl
Do wniosku należy dołączyć
dwie
jednakowe
i
aktualne
fotografie,
przedstawiającą osobę bez nakrycia głowy i okularów
z ciemnymi szkłami w taki sposób, aby ukazywały
głowę w pozycji lewego profilu i z widocznym lewym
uchem,
dowód uiszczenia
osobistego – 30 zł
opłaty
INFORMACJA
BURMISTRZA LIDZBARKA WARMIŃSKIEGO
za wydanie dowodu
aktualny
odpis
aktu
urodzenia
–
w
przypadku
osób,
które
nie
wstąpiły
w związek małżeński, a urodziły się poza Lidzbarkiem
Warmińskim, odpis aktu małżeństwa wraz z adnotacją
o aktualnie używanym nazwisku, jeżeli małżeństwo
zostało zawarte poza Lidzbarkiem Warmińskim.
Złożenie wniosku o wydanie dowodu osobistego , jak
również odbiór dowodu dokonuje się osobiście w
Urzędzie Miejskim ul. Ratuszowa 5, pok. nr 6,
I piętro.
Informacje na temat wymiany dowodów można
uzyskać pod numerem telefonu
089 767 22 31 wew. 18.
W SPRAWIE
WYMIANY DOWODÓW OSOBISTYCH
W referacie finansowym powstało nowe
stanowisko – podinspektora ds. podatków
i opłat. Do zadań pani Wioletty Wasylczyszyn
między
innymi
będzie
należała
kontrola
prawidłowości deklaracji i informacji podatkowych.
Sprawdzane będą powierzchnie budynków i lokali
mieszkalnych,
gospodarczych,
garaży
oraz
budynków związanych z prowadzeniem działalności
gospodarczej.
Prosimy
mieszkańców
naszego
miasta
o
sprawdzenie prawidłowości złożonych deklaracji,
zwłaszcza pod względem podanych powierzchni.
W
przypadku
prosimy
o
zauważenia
zgłoszenie
nieprawidłowości
się
do
Referatu
Finansowego Urzędu Miejskiego, pokój nr 3,
telefon 089 767 22 31 wew. 24.
5
INFORMACJE URZĘDU MIEJSKIEGO
JUBILEUSZ 700-LECIA LIDZBARKA WARMIŃSKIEGO
1308-2008
Rok 2008 będzie szczególnym rokiem dla naszego miasta, będziemy obchodzić Jubileusz 700-lecia nadania
praw miejskich Lidzbarkowi. W związku z przygotowaniem obchodów został powołany przez Burmistrza
Komitet Obchodów Jubileuszu 700-lecia Lidzbarka Warmińskiego w następującym składzie: Artur Wajs, Jan
Krasnoborski, Maria Grzegorzewska, Katarzyna Radulewicz, Leszek Sierputowicz, Władysław Strutyński,
Dorota Paleń - Krajewska, Andrzej Litwin, Wiesław Gawejko, Czesław Sienkiewicz, Andrzej Kędzierski,
Zbigniew Zajączkowski, Iwona Kluk, Sławomir Skowronek, Wioletta Jaskólska, Janusz Mucha, Bartłomiej
Zdanowicz.
Obecnie trwają prace nad przygotowaniem programu obchodów 700-lecia. W kolejnych numerach Biuletynu
będziemy informować Państwa o imprezach planowanych na rok 2008.
W ramach przygotowań do obchodów
700-lecia Lidzbarka Warmińskiego.
Burmistrz
Miasta
ogłasza
konkurs
na
logo
Regulamin konkursu
1. Komisja Konkursowa dokona wyboru 1 projektu logo 700-lecia Lidzbarka Warmińskiego.
2. Terminarz konkursu:
1) termin zgłoszenia projektu na logo 700-lecia Lidzbarka Warmińskiego - do dnia 30 kwietnia 2007 r.,
3) posiedzenie Komisji Konkursowej - do dnia 18 maja 2007 r.,
4) ogłoszenie wyników - do dnia 25 maja 2007 r.
3.Uczestnikami konkursu uprawnionymi do zgłaszania projektów na logo 700-lecia Lidzbarka Warmińskiego są osoby fizyczne
mające ukończone 18 lat i osoby prawne.
4. Warunkiem zgłoszenia do konkursu jest:
1) oświadczenie uczestnika, iż w przypadku wyboru jego projektu na logo, przenosi on nieodpłatnie na Gminę Miejską
Lidzbark Warmiński autorskie prawa majątkowe i niemajątkowe do wykorzystania logo w zakresie: jego publikacji i
rozpowszechniania w całości i we fragmentach, wprowadzania do pamięci komputera i sieci komputerowych, opracowania i
dalszego rozporządzania nim i rozpowszechniania,
2) oświadczenie uczestnika, iż pomysł, projekt oraz wykonanie logo jest wynikiem jego indywidualnej działalności twórczej i
nie narusza praw autorskich ani jakichkolwiek innych praw osób trzecich,
3) autor zwycięskiego projektu na logo 700-lecia Lidzbarka Warmińskiego nie zachowuje prawa zezwalania na wykonanie
zależnego prawa autorskiego.
5. Projekt logo należy złożyć w formie papierowej w postaci kolorowego wydruku oraz w formie elektronicznej w postaci zapisu na
dyskietce bądź płycie CD w formatach pliku: jpg i cdr, w pok. 10 Urzędu Miejskiego w Lidzbarku Warmińskim ul. Ratuszowa 5
osobiście lub przesłać pocztą z dopiskiem konkurs na logo 700-lecia Lidzbarka Warmińskiego, w terminie najpóźniej do dnia
30 kwietnia 2007 r., do godz. 900. Projekt logo wraz z załącznikami należy złożyć w dwóch egzemplarzach.
6. Projekt logo złożony po terminie nie będzie brany pod uwagę przez Komisję Konkursową.
7. Każdy uczestnik konkursu ma prawo złożyć tylko jeden projekt.
8. Burmistrz Lidzbarka Warmińskiego zastrzega sobie możliwość unieważnienia konkursu bez podania przyczyny.
9. Autor zwycięskiego projektu otrzyma nagrodę w wysokości 1.000,00 zł. Pozostałe projekty na logo 700-lecia Lidzbarka
Warmińskiego zostaną zwrócone.
10. Kryteria oceny projektów uwzględniane przez Komisją Konkursową:
1) wartość artystyczna i estetyczna,
2) identyfikowalność znaku z Jubileuszem 700-lecia Lidzbarka Warmińskiego,
3) prostota i wyrazistość znaku.
Do projektu należy dołączyć oświadczenia o przeniesieniu praw autorskich do wybranego projektu na Gminę Miejską Lidzbark
Warmiński oraz oświadczenie o tym że projekt jest autorski i nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wzory oświadczeń
dostępne są na stronie BIPu Urzędu Miejskiego http://lidzbarkw-um.bip-wm.pl.
Wszelkich
informacji
na
temat
konkursu
udziela
Katarzyna
Radulewicz,
ul. Ratuszowa 5, pok. 10, tel. 89 767 21 33 wew. 25, e-mail:[email protected]
Urząd
Miejski
6
CO CIEKAWEGO W MIEŚCIE
CO, GDZIE, KIEDY
 Lidzbarski Dom Kultury
Miejska Biblioteka Publiczna Filia nr 3
21.03.2007
Finał konkursu „Marzanna 2007”,
➢
15.03.2007
Ogólnopolski Konkurs Recytatorski- eliminacje
miejski
24.03.2007
Memoriał Szewczenkowski - uroczysty koncert na
cześć Tarasa Szewczenki
22.03.2007
Ogólnopolski Konkurs Recytatorski - eliminacje
rejonowe
 Miejska Biblioteka Publiczna – Oddział dla dzieci
i młodzieży
02.04.2007
Konkurs „Mistrz pięknego czytania 2007 r."
 Hala widowiskowo – sportowa, ul. Polna
02.04.2007
XXV Spotkania z Poezją Dziecięcą
18.03.2007
Finał II rundy lidzbarskiej ligi siatkówki
14.04.2007
Kryształowa nuta - Konkurs piosenkarski dla dzieci
i młodzieży
01.04.2007
Finał oraz uroczyste zakończenie lidzbarskiej halowej
piłki nożnej
➢
Miejska Biblioteka Publiczna
01 - 15.03.2007
Wystawa fotografii ”Spacer po
w ramach projektu Działaj Lokalnie
Stadion – ul. Bartoszycka
Lidzbarku”
12.04.2007
Biegi przełajowe z okazji uchwalenie Konstytucji 3-go
Maja - zawody rejonowe gimnazjów
15.03 - 28.04.2007
Wystawa rękodzieła St. Grabowskiej
14.04.2007
Turniej piątek piłkarskich chłopców
27.03.2007
Teatr przy stoliku pt: „Słońce dla dwojga”
15.04.2007
Rozpoczęcie Lidzbarskiej Ligi Piłki Nożnej
02.04.2007
Konkurs wiedzy „Życie i twórczość Ireny Kwinto”
17.04.2007
Turniej 11-stek piłkarskich
18.04.2007
Konkurs
wiedzy
o
Ziemi
przeznaczony dla uczniów kl. V-VI
Lidzbarskiej,
15-LECIE
SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 4
W dniach 12-16 marca 2007 roku Szkoła
Podstawowa nr 4 będzie obchodziła Jubileusz 15lecia
istnienia.
W
programie
obchodów
zaplanowano Mszę Św., uroczysty apel, konkurs
wiedzy o patronie Janie Pawle II, turnieje sportowe
o Puchar Dyrektora Szkoły, rozgrywki nauczyciele
– uczniowie, pokazy Capoeiry,
Szanownej Jubilatce życzymy wielu wspaniałych
uczniów i kolejnych tak wspaniałych jubileuszy.
DYSKUSYJNY KLUB KSIĄŻKI
W Miejskiej Bibliotece Publicznej powstaje Dyskusyjny
Klub Książki. Pierwsze spotkanie odbędzie się 15
marca o godz. 17.00 w czytelni biblioteki przy
ul. Ratuszowej 3.
Zapraszamy
wszystkich
i rozmawiać o książkach
lubiących
czytać
PUCHAR TRZECH GÓR
WARMII I MAZUR
W dniach 23-25 lutego odbyły się zawody dziennikarzy
i samorządowców w narciarstwie zjazdowym.
Zawodnicy spotkali się na stokach w Gołdapii,
Mrągowie oraz w Lidzbarku Warmińskim. Wśród
dziennikarzy najlepsza okazała się drużyna Gazety
Olsztyńskiej, natomiast wśród samorządów drużyna
Urzędu Miejskiego w Lidzbarku Warmińskim w
składzie: Joanna Lipczyńska, Jan Krasnoborski, Piotr
Szutowicz, Robert Gudaniec, Ireneusz Sławiński.
7
BURMISTRZ LIDZBARKA WARMIŃSKIEGO
PRZYJMUJE INTERESANTÓW
W KAŻDY PONIEDZIAŁEK
W GODZINACH 10.00-14.00
Awarie oświetlenia ulicznego
można zgłaszać bezpośrednio u
konserwatora,
pana Zbigniewa Dunajewskiego
tel. 0 660 713 536
lub
w Urzędzie Miejskim
w godz. 7.00 – 15.00 tel. 089 767 22 31.
Uwagi i propozycje dotyczące Biuletynu prosimy
przesyłać mailem na adres
[email protected]
lub przekazywać telefonicznie pod nr tel. 089 767 22 31
wew. 25 , Pani Katarzyna Radulewicz.

Osoby zainteresowane otrzymywaniem Biuletynu drogą
elektroniczna prosimy o przesyłanie swoich adresów
mailowych na adres:[email protected]
8
MIKOŁAJ KOPERNIK W LIDZBARKU WARMIŃSKIM
19 lutego 2007 roku w Lidzbarskim Domu Kultury odbył się konkurs „Kopernik w Lidzbarku Warmińskim” pod
patronatem Burmistrza Lidzbarka Warmińskiego, pana Artura Wajsa.
Do konkursu zostały zgłoszone 33 prace plastyczne oraz 6 prac literackich.
W kategorii prac plastycznych nagrodę Burmistrza Lidzbarka Warmińskiego przyznano Kubie Lebiedzińskiemu
ze Szkoły Podstawowej nr 4. Wyróżniono: Jakuba Ostaniewicza ze szkoły Podstawowej nr 4, Adriannę
Kamieniecką ze Szkoły Podstawowej Nr 1, Macieja Vossa ze Szkoły Podstawowej Nr 1.
Za pracę literacką nagrody Burmistrza Lidzbarka Warmińskiego otrzymali: Michał Wojczulanis ze Szkoły
Podstawowej Nr 4 i Julia Drążkowska z Gimnazjum nr 2. Wyróżniono: Przemysława Szukiewicza i Michała
Ciesielskiego ze Szkoły Podstawowej Nr 1 oraz Żanetę Pasławską i Jagodę Karczewską z Gimnazjum Nr 2.
Nagrodzone prace literackie zamieszczamy poniżej.
Żegnaj Ptolemeuszu
Tego dnia czułem się dość nieswojo. Miałem przeczucie, że dzisiaj wydarzy się coś niezwykłego. No i wydarzyło się. Akurat szedłem
wyrzucić śmieci. Gdy byłem dość blisko kontenera, usłyszałem dziwne trzaski i świsty. Zerknąłem za śmietnik i zobaczyłem chmurę dymu, kłębiącą się
nad ziemią. Po chwili dało się zauważyć buty, kolana, biodra... Aż do głowy. Człowiek ten kaszlał i kichał, a był ubrany w dość dziwną szatę. Miał bujne,
froterowane włosy i z wyglądu kogoś mi przypominał... O rany! Przecież to jest... Mikołaj Kopernik! Zrobiłem „oczy jak spodeczki” i próbowałem na
nowo odzyskać zdolność mówienia. Po kilkunastu sekundach udało się i z trudem udało mi się wymamrotać:
-Mi...Mikołaj Kopernik?... – wręcz szeptem spytałem
-Tak, to ja. Czemu mi się tak przyglądasz moje dziecko? – odpowiedział Kopernik, nieco sam zdumiony całym zajściem.
-Światowej sławy astronom stoi przede mną i rozmawiamy w najlepsze, to czemu mam się na pana nie patrzyć?
-Światowej sławy astronom? Przecież mało osób mnie zna mnie w kraju ojczystym, a co dopiero na świecie?
-Panie Koperniku, przeniósł się pan w czasie. U nas jest pan znany na całej kuli ziemskiej. Pana teoria, co do słońca i ziemi jest prawdziwa. Dziś ma
pan miano astronoma, który „Wstrzymał słońce, a poruszył ziemię”. Jest pan dumą naszego narodu.
-Naprawdę? Nie przypuszczałem, że ktoś mi uwierzy. Co do przenoszenia się w czasie, skonstruowałem maszynę do obserwowania gwiazd zwaną
teleskopem. Jednak coś wyszło nie tak i tutaj widzisz tego efekt. Może przejdziemy na „ty”?
-Dobrze, nie widzę przeszkód. Wiesz co, chodźmy do miasta, kupimy ci dzisiejsze ubranie i zrobimy bardziej normalną fryzurę, ponieważ wyglądasz
dość dziwnie. Ale najpierw pójdziemy do jubilera wymienić złoto na pieniądze. Masz jakieś złote monety przy sobie?
-Tak, mam w sakiewce... Raz, dwa, trzy... dwadzieścia siedem złotych dukatów.
-Wow! Idziemy do jubilera. Ciekawe, czy ma taką sumę pieniędzy, aby wymienić złoto. Chodźmy.
Poszliśmy przez miasto do jubilera, który widząc te monety zamarł na chwilę, poczym dał nam taką sumkę pieniędzy, że „nawet komornik
schyliłby się po nią”. Potem udaliśmy się do sklepu z ubraniami. Kupiliśmy takie ubrania, jakie dziś nosi większość mężczyzn. U fryzjera Kopernik
żałował swojej pięknej, jak na jego czasy, fryzury. Ale w końcu zrozumiał, że musi to zrobić, ponieważ będzie zwracać na siebie uwagę. Gdy wyszliśmy
od fryzjera, Kopernik wyglądał jak normalny mężczyzna i mogliśmy już spokojnie zwiedzać miasto. Najpierw zaprowadziłem go do centrum miasta.
Pokazywałem mu dzisiejsze domy, bloki, urzędy.
-O rety! Nie wiedziałem, że tyle rzeczy się zmieniło. I te nowe kościoły, wielkie domy, które nazywasz „blokami”, małe i gigantyczne targowiska, na
które mówisz „sklepy”. Tylko kilka miejsc i budynków przetrwało te czasy między moim, a twoi życiem. Pamiętam kościół, zamek i wysoką bramę.
Nawet mury pozamieniały się w budynki mieszkalne.
-Wiem, że cię to dziwi, ale to się nazywa postęp. Mury nie są potrzebne, bo nie ma u nas oblężeń z udziałem katapult i tysięcy żołnierzy. Ale są rzeczy,
o których nawet ci się nie śniło. Chodź, pokażę ci.
Weszliśmy w pewną ulicę, a ja kazałem mu się zatrzymać i przeczytać napis na drogowskazie.
-„Ulica Mikołaja Kopernika”... To niemożliwe!
-Mylisz się! U nas są ulice, urzędy, kina, obserwatoria i wiele, wiele innych miejsc, które noszą twoje imię. Zdziwiłbyś się, ale one „kłócą” się o twoje
imię.
-Nie przypuszczałem, że będę tak sławny. Myślałem, że nikt nie u wierzy w moją teorię i pójdzie ona w zapomnienie.
-Jak widzisz, stało się inaczej. Mówiłeś wcześniej, że pracowałeś nad teleskopem. Dzisiaj teleskop można kupić w każdym sklepie, a widząc, jakie dają
możliwości, ludzie z twoich czasów uznaliby za czary. Mamy tutaj urządzenia pozwalające zapisywanie dokumentów, mamy źródła światła nazywane
żarówkami, które nie potrzebują oliwy, nafty ani wosku, aby świecić. Zamiast wozów używamy pojazdów, zwanych samochodami. Jak widzisz, wiele
rzeczy się zmieniło od epoki renesansu do teraz. Ach...! Zapomniałem ci powiedzieć, który mamy rok. Dzisiaj jest 2 luty 2006 roku.
-Co!? Czyli przeniosłem się o 500 lat w przyszłość!?
-Wygląda na to, że tak. Ale po co się nad tym rozczulać, lepiej chodźmy na lody. Aha, pewnie nie wiesz, co to są lody, ale ci pokażę.
Kupiliśmy sobie po trzy gałki różnych smaków. Kopernik zdziwił się i ich wyglądem, i smakiem. Widać było, że mu posmakowały, więc
wzięliśmy drugą porcję. Po bardzo smacznym posiłku poszliśmy dalej zwiedzać miasto. Wstąpiliśmy na halę sportową, do mojej szkoły, kina, teatru.
Pokazałem mu laptopa, telewizor, telefon zwykły i komórkowy. Chodziliśmy rozmawiając ze sobą, ja opowiadałem mu o moim świecie, on o swoim.
Gdy tak sobie beztrosko rozmawialiśmy, przypomniał mi się oczywista rzecz, o której obaj zapomnieliśmy. Jak on ma wrócić do domu!?
Biegiem udaliśmy się w to miejsce, gdzie się spotkaliśmy. Wiedzieliśmy, że może on wrócić do siebie tylko za pomocą swojego wynalazku!
Gdy już tam dotarliśmy, rozpoczęliśmy gorączkowe poszukiwania „teleskopu”, który okazał się być wehikułem czasu. Nie znaleźliśmy go! Kopernik był
bliski załamania. Ten świat, w którym miał spędzić resztę życia podobał mu się, ale czuł tu się jakoś nieswojo. Zapragnął jak najszybciej wrócić do
domu. Jednak bez wehikułu było to niemożliwe. Był bliski załamania. Zacząłem go pocieszać, ale ujrzałem rażący w oczy odbłysk słońca od szkła.
Było dość małej wielkości i przez chwilę wydawało mi się, że... Tak! To był „teleskop”! Rzuciłem się do rowu i omal nie skręcając sobie kostki, dopadłem
do niego. Podniosłem go i pokazałem Kopernikowi, a gdy zobaczył, co jest, wręcz oszalał z radości. Krzyczał i wymachiwał rękami, skakał wokoło.
Patrzyłem na niego z lekkim zdziwieniem, gdyż nigdy nie widziałem żadnego uczonego zachowującego się w ten sposób. Po chwile opamiętał się i
zaczął dokładnie oglądać „teleskop”.
-Zaraz, zaraz... Jak to było... Muszę przypomnieć sobie, jak użyłem tego do przeniesienia się w czasie. Mam! To trzeba przełożyć tu, to tu, przekręcić
pokrętło w tył... Teraz muszę tylko w to spojrzeć i...
-Do widzenia! – krzyknąłem widząc, że Kopernik patrzy w szkiełko.
-Żegnaj! – odkrzyknął mi i zniknął.
Poszedłem do domu. Miałem szczęście, że ich nie było, bo by się denerwowali, że wracam tak późno. Zjadłem kolację i położyłem się spać,
ponieważ po, tak nadzwyczajnym dniu należał mi się odpoczynek.
Michał Wojczulanis
9
MIKOŁAJ KOPERNIK W LIDZBARKU WARMIŃSKIM
Czas nie jest wielką rzeką...
czyli alternatywna wersja życia Mikołaja Kopernika
„Czas nie jest wielką rzeką. Jest milionem maleńkich strumieni płynących obok siebie”. Suche fakty nic nie znaczą. Liczy się ich źródło. A
gdyby wszystko potoczyło się inaczej? Gdyby nikt nigdy nie powiedział ludziom, że Ziemia nie stanowi centrum świata? Czy może znalazłby się ktoś,
taki drugi Kopernik, który odkryłby prawdę? Ilu ludzi nie zginęłoby za popieranie teorii heliocentrycznej? I oczywiście ilu rzeczy nie odkryto by bez tej
teorii?
Przenieśmy się do roku 1473, gdy 19 lutego w rodzinie kupieckiej Mikołaja Kopernika i Barbary Watzenrode zamieszkałych w kamienicy przy
dawnej ulicy św. Anny (dziś Kopernika 17, mieści się tam jego muzeum), przychodzi na świat Mikołaj Kopernik (Junior). Przeżywa szczęśliwe
dzieciństwo wraz ze starszym rodzeństwem: Andrzejem, Barbarą i Katarzyną. Prawdziwą tragedią jest dla dziesięcioletniego chłopca śmierć ojca.
Cierpienia i przeszkody często zgodnie z regułą „co nas nie zabije, to nas wzmocni”, wbrew pozorom kształtują charakter, nadają silnego ducha i
pokazują nam, jacy jesteśmy słabi i bezbronni w obliczu śmierci. Jednak z pomocą przychodzi ukochany wuj, Łukasz Watzenrode. To on dba teraz o
edukację i wychowanie siostrzeńca. Nie żałuje na to środków, bo jest dosyć zamożny. To bardzo dobrze wykształcony człowiek (studiował w Krakowie i
Kolonii, na uczelni bolońskiej był wykładowcą, później kierował szkołą przy kościele św. Jana w Toruniu, w 1478 r. przyjął święcenia kapłańskie),
wiedział czego potrzeba Mikołajowi do osiągnięcia dobrej pozycji społecznej. Kształcenie przyszłego odkrywcy rozpoczyna się w szkole parafialnej.
Trudno powiedzieć dokładnie w której, ponieważ nie ma żadnych dokumentów z tamtego okresu, mówiących o uczniach poszczególnych szkół.
Jednak moim zdaniem mogła to być szkoła w Toruniu, Włocławku lub Chełmnie. Zależy to w dużej mierze od tego, czy po śmierci męża Barbara
Kopernikowa wyprowadziła się z Toruńskiej kamienicy, czy też nie. Możliwe jest bowiem, że bp. Łukasz Watzenrode posiadał we Włocławku kurię,
włączam również Chełmno, gdyż niektórzy badacze przypuszczają przeniesienie się tam rodziny Koperników w owych latach. Gdy młodzieniec osiąga
pełnoletniość, wraz z bratem rozpoczyna studia. Przyszły odkrywca ukończył Uniwersytet Jagielloński na wydziale Artium. Prawdopodobnie stamtąd
wyniósł Kopernik negatywne podstawy swojej teorii. Wraz z otwarciem na walory humanizmu, wdzierało się zwątpienie w „ideologię ówczesnej nauki”.
W pierwszej połowie roku 1496 rzeczywiście obaj bracia udali się studiować prawo do Bolonii. Tam ich wuj zdobył doktorat i przez krótki okres czasu
prowadził wykłady. Byli wówczas pod opieką sekretarza Łukasza Watzenrode, Jerzego Prangego. Jak się później okazało, sprzedawał on tajemnice
biskupa Krzyżakom. Po jakimś czasie przyszła wiadomość, że spór o kanonię warmińską został pomyślnie zakończony. Dzięki temu już nigdy młody
astronom nie musiał martwić się o środki do życia. W 1499r. uzyskał stopień magistra Artium. Pod koniec marca 1500r. studenci wyjechali do Rzymu.
Został tam ogłoszony jubileusz. Wiadomo, że podczas tego pobytu Mikołaj wygłosił swój pierwszy wykład. To było wielkie przeżycie dla
niedoświadczonego młodzieńca.
Dnia 28.07.1501 r. podczas posiedzenia kapituły bracia Kopernikowie poprosili o pozwolenie na studiowanie za granicą. Mikołaj chciał
studiować medycynę, co więcej ukończyć studia w ciągu 2 lat. Uzyskali zgodę i już na początku sierpnia astronom udał się do Padwy. Ostatecznie nie
uzyskał doktoratu medycyny. Niewiadomym pozostaje, czy zdobył licencjat, być może studiował jednocześnie prawo i medycynę. Przed 10.01.1503 r.
uzyskał scholasterię Św. Krzyża we Wrocławiu. Następnie w maju roku 1503 zdobył doktorat z prawa kanonicznego w Ferrarze. Jesienią tego samego
roku powrócił na Warmię i przebywał na dworze biskupa w Lidzbarku Warmińskim. W tym momencie przerwę tą historyczną opowieść. Moja wizja
alternatywnej wersji dalszych wydarzeń wygląda następująco...
Zdarzyło się pewnego jesiennego, deszczowego poranka, że niejaki Mikołaj K, jak co dzień (od niedawna) wyruszył na spacer po
przedzamczu. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że w tym czasie minął jedną z mieszczanek. Mogła mieć najwyżej 25 lat. Szła
w towarzystwie kilku koleżanek. Nie była to nieziemska piękność, lecz normalna dziewczyna, jakich wiele spotykał każdego dnia. Jednak coś w niej
musiało być, coś czego nie dostrzeże ludzkie oko, bo nagle Mikołaj zatrzymał się i począł przyglądać się oddalającej pannie. Niektórzy nazywają to
porozumieniem astralnym, inni szóstym zmysłem, w każdym razie ta „telepatia” zadziałała w tej chwili, bo dziewczyna również odwróciła się i spojrzała
na młodzieńca. Trwało to może dwie sekundy, zanim tłum uczniów wychodzących właśnie z pobliskiej szkoły przerwał tę niewerbalną konwersację,
jednak dla tych dwojga, była to cała wieczność. Tego dnia nie znających się przecież ludzi, połączyła więź silniejsza niż diament. Każde z
„postrzelonych przez amora” nie mogło zasnąć tej nocy. W głowie najmłodszego z rodu Koperników zrodził się idealny plan „podrywu”: podejdzie do
nieznajomej, przedstawi się i zobaczy, co dalej. Jakież to genialne w swej prostocie. Wydawałoby się, takie proste, a okazało się trudniejsze od
wykopania schronu (tego za domem, miał wtedy sześć lat).
Niebo w odcieniu akwamaryny pokryte było jeszcze delikatną mgiełką nocy. Gdy zgasła ostatnia gwiazda, podlotek wstał z łóżka i jakby w amoku
rozpoczął przygotowywanie do swej życiowej misji. „To będzie długi i ciężki dzień” pomyślał. Rozmyślał tak jeszcze przez kilka minut, dopóki jeden z
przełożonych nie pstryknął mu przed nosem palcami, aby go wyrwać z tego osłupienia. Powędrowali na śniadanie. Później o zwykłej porze wyruszył
Kopernik na spacer. Tam, jak piorun, uderzyła w Mikołaja straszliwa prawda. Jak on ją odnajdzie, nie wie nawet, jak ona się nazywa. To był prawdziwy
szok dla niedoświadczonego w miłosnych podbojach mężczyzny. Jednak ten nie „spoczął na laurach”. Odnalazł jedną z dziewczyn, którą widział
wcześniej u boku cudnej nieznajomej. Zapytał o „tą o kasztanowych włosach i błękitnych oczach”. Dowiedział się o chorobie miłej sercu panny, a przy
okazji, że zwano ją Izabelą. Nikt nigdy nie dowie się, ile wycierpiał ten utalentowany człowiek podczas tego całego czasu, gdy nie dane mu było widzieć
swej wybranki. Tak więc mijały dni i tygodnie, a każdy był udręką. W końcu uczucia zwyciężyły rozum i kazały (pod groźbą szaleństwa) Mikołajowi pójść
do domu ukochanej, aby ujrzeć ją choć przez chwilę. Zdobycie adresu dziewczyny było rzeczą nader istotną, chociaż nie łatwą. Jej koleżanki za żadne
skarby nie chciały go zdradzić (przecież mógł to być ktoś nieodpowiedni, nie wiedziały, czego od niej chciał). Desperacko włamał się więc do
miejskiego archiwum i w aktach Izabeli odnalazł upragnioną informację. Jeszcze tego samego dnia udał się pod owy adres. Z wielką determinacją w
oczach zapukał w solidne dębowe drzwi. Otworzyła mu kobieta w wieku ok. 50 – 60 lat. Uznał, że była to jej matka. Jej czerstwa twarz pokryta była
delikatną siatką zmarszczek, a zimne, błękitne oczy smutno spoglądały spod wypłowiałej grzywki. Słabym głosem zapytała: „Panicz do kogo?” „Nic
gorszego od śmierci i tak mnie nie spotka.” – pomyślał, poczym drżąc odpowiedział „Do panny Izabeli.” Przychodzi taka chwila w życiu człowieka, w
której wiemy, że to od niej zależy cała nasza przyszłość. Ciąży nam wtedy ogromne brzemię, jednak nie myślimy o tym. Emocje przesłaniają wszystko.
Takie uczucie porównywalne jest do walki o życie. W tym momencie nie liczy się nic poza celem, do którego dążymy. W takim stanie był w owej chwili
umysł Mikołaja. „Pozwoli panicz, że zaprowadzę. Panienka nie czuje się jeszcze najlepiej. Dziś rano wstrząsały nią jeszcze torsje. Proszę…” – to
mówiąc otworzyła nierówno zbite z kilku desek drzwi sąsiedniej izby. Na wąskim łóżku leżała Izabela. Przykryta białą, lnianą kołdrą i z bladą twarzyczką
wyglądała jak anioł. „Mikołaju…” – wyszeptała, po czym atak kaszlu odebrał jej głos. W tym czasie kobieta, którą student uznał za matkę ukochanej
ulotniła się gdzieś. Później dowiedział się, że była to jej opiekunka. Rodzice dziewczyny umarli na nieznaną chorobę, gdy ta miała pięć lat. „Skąd wiesz,
jak się nazywam?” – odrzekł zaskoczony młodzieniec. „Stąd, skąd ty wiesz, gdzie mieszkam.” – odparła i oboje zaczęli się śmiać. „Czy ty też masz
wrażenie, że znamy się od zawsze?” – zapytała. „Tak, czuję jakbym już kiedyś ciebie spotkał… i się w tobie zakochał.” Od tej pory byli nierozłączni.
Pod wpływem tych pierwszych odwiedzin Izabela nadzwyczaj szybko powróciła do zdrowia. Było co prawda kilka osób, którym nie podobała się zmiana
trybu życia Mikołaja. Jednak i to nie zdołało zepsuć ich szczęścia. Kopernik wyrzekł się stanu duchownego, choć spotkało się to z dezaprobatą ze
strony wielu jego znajomych i przełożonych. Wkrótce wzięli ślub i zamieszkali razem w dawnym domu Mikołaja w Toruniu. Odtąd wiedli szczęśliwe
życie z dwójką dzieci: Barbarą i Łukaszem. Mikołaj nigdy nie odkrył, że Ziemia nie jest centrum wszechświata, ale był za to szczęśliwy z kochającą
rodziną.
Jak było naprawdę? Cuż, faktem jest, że w Lidzbarku przeżył Mikołaj wiele smutnych, jak i wesołych dni. Tryb życia na zamku dawał wyraz dawnym
tradycjom, sięgającym nawet XIV w. Surowe zasady dotyczyły nie tylko postępowania, ale i ubioru. Publicznie biskupi ukazywali się jedynie w rokiecie i
kapuzie na głowie. Co więcej zawsze poprzedzał go komornik lub co najmniej jeden chłopiec, paź. Wiele ceremonii odprawiano podczas posiłków, do
których tradycyjnie przywoływał dźwięk dzwonu. Wszystkich tych żelaznych reguł musiał trzymać się Kopernik podczas tych siedmiu lat spędzonych na
lidzbarskim zamku. Brał udział w zjeździe stanów w Elblągu w dnich 1–4 stycznia 1504 r. Lata 1507–1512 to czas opracowywania „Commentariolus”,
czyli księgi z obserwacjami Kopernika. W roku 1509 wybuchły epidemie dżumy i cholery. W tym czasie Mikołaj musiał sprawdzać się jako lekarz. Rok
później astronom ostatecznie przeniósł się z Lidzbarka do Fromborka. W następnym czasie pełnił urzędy wizytatora dóbr kapituły warmińskiej oraz
kanclerza. 29.03.1512 r. zmarł w Toruniu bp. Łukasz Watzenrode. Później Kopernik do 8.11.1513 r. był kanclerzem kapituły. Wiosną 1513r. otrzymał
wezwanie Pawła z Midelburga, biskupa Fossombrone, do uczestniczenia w pracach nad reformą kalendarza. Ułożył własny projekt. Początek prac nad
„De Revolutionibus” nastąpił w roku 1515. Cztery lata później zmarł prawdopodobnie na trąd Andrzej Kopernik, z którym Mikołaj spędził wiele ciężkich
lat. W tym samym roku wielki odkrywca opracował pierwszą redakcję traktatu o monecie i przedłożył ją stanom. Dnia 4.01.1520r. wraz z Janem
Sculteti, posłowali do wielkiego mistrza Albrechta Hohenzollerna, który najechał Warmię.
10
MIKOŁAJ KOPERNIK W LIDZBARKU WARMIŃSKIM
Dziewiętnaście dni później wojska krzyżackie spaliły kurie kanoniczne. Kopernik wyjechał do Olsztyna. W listopadzie tego roku, jako kanclerz, Mikołaj
napisał w imieniu kapituły list do króla Zygmunta I. Poprosił w nim o przysłanie wojsk na obronę Olsztyna, a także zadeklarował swoją wierność. W
czerwcu 1521 r. został komisarzem Warmii. Od 30.01 do 13.10 1523 r. pełnił urząd administratora generalnego biskupstwa z ramienia kapituły. Przez
następne lata kilkakrotnie był kanclerzem kapituły. W 1528 r. Opracował ostateczną redakcję traktatu o monecie. Po tym astronom uczestniczył w kilku
zjazdach w sprawach monetarnych. Choć może wydawać się to dziwne, w 1531 r. opracował… przepisy wypieku chleba. Cztery lata później Bernard
Wapowski otrzymał ułożony przez Kopernika Almanach astronomiczny. W roku następnym Mikołaj Schomberg napisał do Mikołaja list z prośbą o
nadesłanie wiadomości o jego teorii. Astronom zrezygnował z kanonii w kościele Św. Krzyża we Wrocławiu. W 1539 r. Jan Joachim Retyk (wybitny
matematyk, profesor uniwersytetu w Wittenberdze) przybył do Fromborka. Chciał poznać kanonika warmińskiego, który głosił zasady heliocentryzmu.
Nie zawiódł się. Napisał „Narratio prima”, pierwszą pracę poświęconą nowej nauce. Opuścił Warmię w 1541 r. 26.02.1542 r. Mikołaj złożył w Kurii
prośbę o koadiutora. W tym samym roku wydrukowano pierwsze dwa egzemplarze „De Revolutionibus”. 1.06.1542 r. Papież Paweł III mianował Jana
Loitza koadiutorem Kopernika z prawem następstwa. Kilka dni później ukazała się w Wittenberdze „Trygonometria”. Zaledwie pare miesięcy minęło od
tego wydarzenia, a astronom zapadł na śmiertelną chorobę. W roku następnym w Norymberdze u Petrejusa ukazała się „De Revolutionibus orbium
coelestium”. W maju 1543 roku we Fromborku zmarł wielki astronom i odkrywca. Później mówiono o nim: „Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię, polskie go
wydało plemię.”.
Która wersja życia byłaby lepsza? Dla samego Kopernika, jako człowieka, na pewno ta pierwsza. Szczęście, miłość i rodzina to z pewnością
wartości, których nie da się zastąpić sławą i bogactwem. Jednak dla ludzkości korzystniejsza była realna wersja. Może o kochającym mężu i ojcu nikt by
teraz nie pamiętał, może przepadłby wielki talent, ale jak wiele radości z założenia rodziny miałby słynny astronom?
Julia Drążkowska
11