ROZWIJANIE WYOBRAŹNI PRZESTRZENNEJ UCZNIÓW
Transkrypt
ROZWIJANIE WYOBRAŹNI PRZESTRZENNEJ UCZNIÓW
Induktívne a deduktívne prístupy v matematike, Smolenice 20. 4.- 22. 4. 2005 ROZWIJANIE WYOBRAŹNI PRZESTRZENNEJ UCZNIÓW GRAŻYNA RYGAŁ Zakład Dydaktyki Matematyki, Instytut Matematyki i Informatyki, Akademia Jana Długosza Al. Armii Krajowej 13/15, 42-200 Częstochowa, Polska e-mail: [email protected] Abstract: G. RYGAL: Teching of the Space Imagination of Piupils. Inuktívne a deduktívne prístupy v matematike, 2005, pp.232 - 234. The space imagination plays an important part in solving geometrical problems at every level of teaching. Practical training allowing development of imagination from the youngest years is highly efficient. There is a set of tasks and practical training allowing us to develop the pupils’ imagination. Some of them are presented. Key Words: the space imagination, mathematic teaching, cube, tetrahedron Wobraźnia przestrzanne to zdolność, która ułatwia rozwiązywanie wielu zadań z matemetyki. Ważne jest aby ta zdolność była odpowiednio rozwijana i utrwalana poprzez odpowiednio dobrane ćwiczenia. Istnieje potrzeba przygotowania takich ćwiczeń. Jadnym z nich jest np. układanie ośmiu prostopadłościennych klocków zgodnie z podanymi rzutami płaskimi. [1]. W tym artykule zaprezentowane będą ćwiczenia dotyczące sześcianu, jego siatki i przekrojów oraz czworościanu. Niezależnie od wyboru programu nauczania jednym z podstawowych celów nauczania matematyki jest wyrobienie umiejętności posługiwania się wyobraźnią przestrzenną do modelowania stosunków przestrzennych [2]. W podstawie Programowej (MENIS 1999) w polskiej szkole rozwijanie wyobraźni przestrzennej uczniów jest jednym z podstawowych celów edukacji matematycznej zarówno w szkole podstawowej jak i w gimnazjum. Wyobraźnia przestrzenna jest wartością niezależną w rozwoju intelektualnym człowieka, a jej związek ze sprawnością w rozwiązywaniu problemów jest dodatkowym argumentem na to aby jej rozwijaniu poświęcić więcej uwagi. Proces kształtowania pojęć jest procesem długotrwałym i wymagającym specyficznych zabiegów dydaktycznych. Podkreśla się, że aby proces ten przebiegał prawidłowo, konieczne jest postępowanie zgodne z teorią poziomów myślenia P. van Hiele’a [3]. Według tej teorii wiedza uczniów o obiektach geometrycznych rozwija się etapami na każdym poziomie. Poziom I – wzrokowy: uczeń widzi figury geometrycznie całościowo i odróżnia je na podstawie kształtu. Poziom II – opisowy: uczeń dokonuje analizy poznawanych figur i odkrywa ich własności. Poziom III – logiczny: uczeń logicznie porządkuje własności figur układając je w logiczne związki definiujące figurę. Przejście na II i III poziom myślenia nie dokonuje się automatycznie. Wymaga dobrze dobranych zabiegów dydaktycznych. Stwarzanie uczniom wielu sytuacji, gdy sami będą odkrywać własności figur, pomaga rozwijać ich wyobraźnię przestrzenną. Dokonać tego można za pomocą ćwiczeń. Oto kilka z nich. 232 Induktívne a deduktívne prístupy v matematike, Smolenice 20. 4.- 22. 4. 2005 Ćwiczenie 1. Z kartonu wyciętego według rysunku 1, składającego się z ośmiu kwadratów zbuduj sześcian. Rys. 1. Karton z ośmioma kwadratami Linia przecięcia Linia składania Uczeń musi zastanowić się ile ścian ma sześcian, a następnie spróbować tak złożyć karton, aby „pozbyć” się zbędnych ścian. Ćwiczenie to pozwala zrozumieć, co to jest siatka sześcianu. Ćwiczenie 2. Z kartonu złożonego z siedmiu kwadratów (rys. 2) zbuduj sześcian. Linia składania Rys. 2. Karton z siedmioma kwadratami Karton wolno zaginać też wzdłuż przekątnych kwadratów. Ćwiczenie 3. Korzystając z brył zbudowanych z kartki papieru (rys. 3), uczeń może zobaczyć przekroje sześcianu. Rys. 3. Siatki wielościanów zob. [4] 233 Induktívne a deduktívne prístupy v matematike, Smolenice 20. 4.- 22. 4. 2005 Rys. 4. Przekroje sześcianu zob. [4] Ćwiczenie 4. Z kartki formatu A-4 budujemy czworościan foremny. Uczeń poznaje siatkę czworościanu i samodzielnie w ciągu krótkiego czasu ma model bryły (rys. 5). Rys. 5. Sposób składania czworościanu. Zastosowania zaprezentowanych ćwiczeń na zajęciach z uczniami pokazało, że po ich wykonaniu wszyscy o wiele sprawniej rozwiązywali zadania dotyczące sześcianu i czworościanu. Literatura [1] [2] [3] [4] RYGAŁ G.: Education of pupils space imagination by using „Bio-blocks”, Materiały Konferencyjne Czech-Polish Matematical School 1999, Usti n/ Labem TURNAU S.: Wykłady o nauczaniu matematyki, PWN, Warszawa 1990 SIWEK H.: Czynnościowe nauczanie matematyki, WSiP, Warszawa 1998 MOSTOWSKI K., ZAWADOWSKI W.: Składanki – bryłki bez kleju cz.2, WSiP, Warszawa 1998 234