Luty 2010 - Zespół Szkół w Łączkach Kucharskich

GAZETKA ZESPOŁU SZKÓŁ W ŁĄCZKACH KUCHARSKICH
10 marca 2010
2009/2010 Nr 6
Szkolne Echo
Obchody Dnia Babci i Dziadka
21 stycznia w naszej
szkole odbyła się uroczysta
akademia z okazji Dnia Babci
i Dziadka. Przybyli na nią , jak
co roku, wszystkie Babcie
i Dziadkowie uczniów klas
I – III szkoły podstawowej.
Dzieci z klasy I recytowały
wiersze i śpiewały piosenki.
Klasa II rozweseliła Dziadków
skeczami i złoŜyła im piękne
Ŝyczenia długich lat Ŝycia.
Uczniowie kl. III zatańczyli
w rytm melodii oraz zaprezentowali przedstawienie
o Jasiu i Małgosi. Wszystkim
zebranym występy bardzo się
podobały. Dzieci wręczyły piękne laurki i wykonane przez siebie kwiatki. Na koniec Pan Dyrektor
podziękował p. Halinie Zapał, Stanisławie Świniuch
i Joannie Garbarz za przygotowanie występu, zaś
Babciom i Dziadkom pogratulował tak wspaniałych wnuków. Zaprosił zebranych na słodki poczęstunek.
Red.
W tym numerze:
WaŜne tematy:
Dzień Seniora, Spotkanie wolontariuszy
2
•
WOKÓŁ SZKOŁY I NIE TYLKO...
Wywiadówka, Choinka
3
•
WYWIADY, REPORTAśE
Zajęcia w czasie ferii, czytelnictwo
4
•
KLASOWE OSKARY
Pani higienistka radzi...
6
W szkolnym obiektywie
•
Z ZESZYTU DO POLSKIEGO
7
Oskary, plotki
8-9
•
W SZKOLNYM OBIEKTYWIE
Twórczość uczniowska
10-11
•
ZE SZKOLNEJ SZUFLADY
•
Str. 2
SZKOLNE ECHO
Dzień Seniora w Remizie OSP w Łączkach
Kucharskich
Wokół szkoły
i nie tylko...
24
st y cz n i a
2010 roku w Remizie
Ochotniczej StraŜy PoŜarnej w Łączkach Kucharskich odbyła się
waŜna uroczystość Dzień Seniora. Została
ona przygotowana przez
łączkowskie Koło Gospodyń Wiejskich. Nad
całością imprezy czuwały: prezes koła pani Teresa Zegar oraz p. Wioletta Cabaj. Pozostałe
panie przygotowały dla
wszystkich zaproszo-
nych Seniorów i Gości
poczęstunek. Oprawę
artystyczną przygotowała p. Lidia Nykiel, p. Julian Paryś, p. Paulina
Piotrowska i p. Arkadiusz Zygmunt. Zaprezentowaliśmy szkolne
jasełka obrzęd dawnych
zmówin i skecze.
Wszystkim przedstawienie bardzo się podobało.
Red.
Spotkanie wolontariuszy
W siedzibie Urzędu
Miejskiego, 26 stycznia 2010 r.
odbyło się spotkanie burmistrza
Bolesława Bujaka z 60 wolontariuszami biorącymi udział w zbiórce
pieniędzy podczas XVIII Finału
Wielkiej Orkiestry Świątecznej
Pomocy w Ropczycach. W roku
bieŜącym do puszek harcerze
zebrali kwotę w wysokości 29.336,0 zł., kwota 2.570,0 zł. pochodzi z licytacji a kwota 3.100,0
zł. z loterii fantowej - razem 35.006 zł. Burmistrz zapraszając
organizatorów, harcerzy, nauczycieli z terenu powiatu ropczyckosędziszowskiego oraz młodzieŜ na
spotkanie chciał wszystkim osobi-
ście podziękować za poświęcenie swojego wolnego czasu oraz
zaangaŜowanie w kwestę na
rzecz WOŚP. Obecnym wręczył
okolicznościowy adres, natomiast sześciu uczniom, którzy
uzbierali do swoich puszek
najwięcej wręczył równieŜ nagrody ksiąŜkowe.
Dwoje wolontariuszy z naszej
szkoły: Karolina Roś i Maciej
Kosiński uczestniczyło w tym
spotkaniu. Było to dla nich niezwykłe przeŜycie i zapewniają,
Ŝe na drugi rok teŜ będą kwestować.
Red.
Str. 3
2009/2010 NR 6
Wywiadówka
W czwartek 29
stycznia na naszej szkole
odbyła się wywiadówka
semestralna. Rodzice
przybyli na zebranie
mieli okazję zobaczyć
Jasełka przygotowane
przez uczniów klasy VI
i I gimn. pod opieką p.
Lidii Nykiel i p. Juliana
Parysia. Zebranym bardzo podobało się przedstawienie. Zachwycali
się talentem i odwagą
młodych aktorów.
Po występie,
z rodzicami spotkał się
Dyrektor Szkoły Grzegorz Laska. Dyrektor
podsumował zakończony semestr, poinformował o konkursach i olimpiadach, w których brali
udział nasi uczniowie.
Po zakończeniu
zebrania ogólnego, rodzice rozeszli się do sal,
gdzie spotkali się z wychowawcami i dowiedzieli o wynikach klasyfikacji semestralnej swoich pociech.
Red.
Zabawa choinkowa
Zabawa choinkowa odbyła się w sobotę
6 lutego. Została
zorganizowana przez
naszych rodziców i nauczycieli. Uczniowie
bawili się w trzech grupach wiekowych: kl.
0 - III szkoły podstawowej, kl. IV - VI SP oraz
I - III gimnazjum. Najmłodszą grupę wspaniale
bawili państwo Misiakowie i panie wychowaw-
czynie: p. Marta Mytych,
p. Bogumiła Rusin,
p. Stanisława Świniuch,
p. Halina Zapał. Starsi
u cz n i ow ie
t ań c z yl i
w rytm muzyki dyskotekowej. Nad ich bezpieczeństwem czuwali wychowawcy: p. Julian Paryś, p. Bartłomiej Wiktor, p. Patrycja Wiktor,
p. Monika Skiba, p. Lidia
Nykiel, p. Wiesław Maciołek oraz przedstawi-
Sala gimnastyczna
Sroga zima na
chwilę schowała swoje
pazurki i ponownie ruszyły prace przy budowie naszej sali gimnastycznej. Pracownicy
firmy wykończeniowej
przystąpili do przykrycia
blachą reszty dachu,
zamontowania rynien,
wstawienia duŜych okien
i małych okienek. Prace
postępują bardzo
szybko i mamy
nadzieję, Ŝe aura
okaŜe się łaskawa
i będzie moŜliwe
dokończenie niektórych
prac
w wyznaczonym
terminie.
Red.
ciele rodziców. Zabawa
był bardzo udana, pod
względem rozrywki
i organizacji. Wszystkie
dzieci otrzymały poczęstunek w postaci kanapek, napojów i słodkości. Szkoda, Ŝe następna
k arn aw ałó wk a
z
„Pociągiem”,
„ C h u s t e c z k ą ”
i „Kaczuszkami” dopiero
za rok.
Red.
Najmłodszą
grupę
wspaniale
bawili państwo
Misiakowie.
Starsi
uczniowie
tańczyli
w rytm muzyki
dyskotekowej.
Str. 4
SZKOLNE ECHO
Zajęcia organizowane podczas ferii.
Ferie to czas
wolny od zajęć dydaktycznych, przeznaczony
na wyjazdy. Jednak zdecydowana większość
naszych uczniów spędzała ten czas w domu. Aby
choć trochę uatrakcyjnić
im wypoczynek, nauczyciele przygotowali bogatą ofertę zajęć, które
odbywały się w szkole
w czasie pierwszego
tygodnia ferii. Były zajęcia dla małych i duŜych,
coś dla ciała i coś dla
umysłu. KaŜdy chętny
uczeń mógł z powodzeniem znaleźć dla siebie
coś atrakcyjnego i miło
spędzić czas.
Red.
Feryjne porządki na cmentarzu
Wszyscy
bardzo się
napracowaliś
my, waŜne
jednak, Ŝe
efekt był
widoczny
przynajmniej
kilka dni.
17 lutego, pomimo
trwających ferii zimowych, czteroosobowa
grupa uczennic ze szkoły
podstawowej i gimnazjum, wybrała się razem
z panem Bartłomiejem
Wiktorem na cmentarz
w celu uporządkowania
grobów księŜy proboszczów. Nie była to rzecz
prosta, poniewaŜ po
przybyciu na cmentarz
okazało się, Ŝe zbyt duŜa
ilość śniegu, utrudnia
dotarcie do celu. Jednak
byliśmy przygotowani na
wszystko. Pan Bartłomiej utorował nam
przejście do grobów
i zaczął je odśnieŜać,
a my zajęłyśmy się ich
porządkowaniem. Podczas wizyty na cmentarzu odśnieŜono ścieŜkę
do grobów i same gro-
by, wymieniono zuŜyte
wkłady i zapalono nowe.
Wszyscy bardzo się napracowaliśmy, waŜne
jednak, Ŝe efekt był widoczny przynajmniej
kilka dni.
Karolina Gorczyca,
Paulina Góral
Zestawienie czytelnictwa za luty
NAJLEPIEJ CZYTAJĄCA KLASA:
Klasy IV – VI : Joanna
Wójcik
Kramarz, Gabriela
Misiura
Szkoła podstawowa (kl.
I-III): kl. I
Gimnazjum: Anna
Kramarz, Marlena
Urbanek
KLASA III: Damian
Wanat, Mateusz
Marciniec,
Szkoła podstawowa (kl.
IV-VI): kl. IV
Gimnazjum: kl. III
NAJLEPSZY CZYTELNIK:
Szkoła podstawowa
Klasy I – III : Aleksandra Karaś
NAJLEPSZY CZYTELNIK W KLASIE:
Szkoła podstawowa:
KLASA I: Aleksandra
Karaś, Martyna KsiąŜek, Kamila Plezia,
Mateusz Kontrabecki
KLASA II: Gabriela
KLASA IV: Joanna
Wójcik, Kinga Bereś,
KLASA V: Agata
Wójcik, Dominik
KsiąŜek
KLASA VI: Monika
Pazdan, Justyna Cielec
Str. 5
2009/2010 NR 6
Gimnazjum:
KLASA I GIM. Wioletta Pawłowska
KLASA II GIM. Damian Marciniec, Karolina Gorczyca
KLASA III GIM. Marlena Urbanek, Anna
Kramarz
ILOŚĆ WYPOśYCZEŃ
SZKOŁA PODSTAWOWA:
KLASA 0:
KLASA I:
KLASA II:
KLASA III:
KLASA IV:
28
174
68
63
68
KLASA V:
KLASA VI:
9
24
GIMNAZJUM:
KLASA I:
KLASA II:
KLASA III:
Galeria zdjęć z zabawy choinkowej
9
18
43
Str. 6
SZKOLNE ECHO
Pani higienistka radzi...
Wirusowe
zapalenie
wątroby typu B (wzw
typu B), tzw. „Ŝółtaczka
wszczepienna” jest powaŜną w skutkach chorobą
zakaźną. Istotą tej choroby
jest zapalenie wątroby
wywołane przez wirusa
HBV. U części osób zakaŜenie HBV moŜe przebiegać bezobjawowo. Często
moŜna nie wiedzieć, Ŝe
jest się zakaŜonym!
WyróŜnia się postać
ostrą i przewlekłą wzw
typu B.
Objawy okresu
ostrego
są niecharakte
rystyczne.
Mogą
przypominać
grypę
(występują
bóle
mięśniowe,
bóle stawowe,
uczucie
ogólnego
rozbicia
i osłabienia,
gorączka) lub
lekkie zatrucie
pokarmowe .
Po zakaŜeniu wirusem
moŜe dojść do rozwoju
ostrego zapalenia wątroby
z Ŝółtaczką. W takich przypadkach u 90% chorych
dochodzi do eliminacji
wirusa w ciągu 6 miesięcy.
10% pacjentów nie eliminuje wirusa HBV rozwijając
przewlekłe zakaŜenie.
Odległymi skutkami przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B moŜe
być marskość wątroby,
pierwotny rak wątroby,
a nawet śmierć. Wirus
HBV łatwo się przenosi
poprzez krew i drogą seksualną- osoba zakaŜona
moŜe stanowić zagroŜenie
dla najbliŜszego otoczenia.
Wirus HBV jest drugim (po
paleniu papierosów) pojedynczym czynnikiem wywołującym nowotwór!
Liczbę zakaŜonych HBV
w Polsce szacuje się na
około 400 000 !
Według WHO na świecie
ponad 2 miliardy osób
przebyło zakaŜenie HBV.
Człowiek jest jedynym
rezerwuarem wirusa HBV.
Wirus zapalenia wątroby
typu B jest przenoszony
poprzez kontakt z krwią
i płynami ustrojowymi
osoby zakaŜonej.
Do zakaŜenia HBV mo-
Ŝe dojść w wyniku:
• bezpośredniego kontaktu
uszkodzonej skóry lub
śluzówek ze skaŜonymi, nieodpowiednio
wysterylizowanymi narzędziami medycznymi, np. podczas zabiegów stomatologicznych,
badań endoskopowych,
akupunktury lub przy
czynnościach nie medycznych, tj. przy wykonywaniu tatuaŜu, przekłuwaniu uszu, niektórych zabiegach kosmetycznych, u fryzjera przy
goleniu brzytwą itp.
• uŜywania przedmiotów
higieny osobistej osoby
zakaŜonej tj. maszynek
do golenia, cąŜek, noŜyczek, szczoteczek do
zębów,
• stosunku płciowego bez
zabezpieczenia z osobą
zakaŜoną wirusem
• uŜywania skaŜonych igieł
i strzykawek przy doŜylnym przyjmowaniu narkotyków
• przeniesienia wirusa
z matki na dziecko
w okresie okołoporodowym
W wielu przypadkach
sposób zakaŜenia pozostaje nieznany!
u ok. 40-50% zakaŜonych.
Najbardziej charakterystycznym objawem tego
okresu jest Ŝółtaczka, która
występuje tylko u 1/3 chorych. Jest ona najczęstszym
powodem zgłoszenia się
chorego do lekarza.
Objawy okresu ostrego
są
niecharakterystyczne.
Mogą przypominać grypę
(występują bóle mięśniowe,
bóle stawowe, uczucie
ogólnego rozbicia i osłabienia, gorączka) lub lekkie
zatrucie pokarmowe (brak
apetytu, nudności, niechęć
do papierosów). Dochodzi
do ściemnienia moczu
i odbarwienia stolca.
Okres
przewlekłego
wzw: jeśli po 6 miesiącach
od zachorowania nie dojdzie do eliminacji wirusa
HBV mówimy o przejściu
zakaŜenia w fazę przewlekłą. W tym okresie objawy
mogą być niezauwaŜalne.
Czasami pacjenci przez lata
skarŜą się na syndrom
ciągłego zmęczenia, nieadekwatny do wykonywanych
czynności. U części pacjentów, po 15 –20 latach
trwania choroby, dochodzi
do marskości wątroby,
a u niektórych rozwija się
pierwotny rak wątroby.
Do przeniesienia infekcji
HBV wystarczy tylko
0,00004 ml zakaŜonej
krwi - ilość niewidoczna
gołym okiem! Dla porównania, aby zakazić się wirusem HIV potrzeba 0,1 ml
zakaŜonej krwi! (duŜa kropla). W Polsce 60% zakaŜeń wirusem HBV u dzieci
i dorosłych ma miejsce
w placówkach słuŜby zdrowia.
Czy istnieje skuteczne
leczenie przewlekłego
wzw typu B?
Jakie są objawy wzw
typu B ?
Jedynym skutecznym sposobem zabezpieczenia się
przed wzw typu B jest
szczepienie ochronne.
PoniewaŜ, nie moŜna prze-
Okres
objawy
ostrego wzw:
występują tylko
Skuteczność stosowanych
leków przeciw wzw typu B
ocenia się na ok. 4060%.SpoŜywanie alkoholu
moŜe znacznie przyspieszyć rozwój choroby.
Czy istnieją skuteczne
metody
zapobiegania
zakaŜeniu HBV?
Str. 7
2009/2010 NR 6
widzieć wszystkich sytuacji
obciąŜonych ryzykiem zakaŜenia HBV, (np. nieplanowane zabiegi chirurgiczne oraz niektóre czynności
dnia codziennego) szczepieniu powinny zostać
poddane wszystkie osoby.
Szczepionki przeciw wzw
typu B charakteryzują się
duŜym profilem bezpie-
czeństwa, duŜą skutecznością i oprócz ostrej choroby infekcyjnej przebiegającej z wysoką gorączką nie
ma przeciwwskazań do jej
podawania. Szczepionka
przeciw wzw typu B moŜe
być podawana równocześnie z innymi szczepionkami, np. szczepionką przeciw grypie.
Po podstawowym schemacie szczepienia składającym
się z trzech kolejnych dawek, u ponad 95% zdrowych osób dochodzi do
wytworzenia przeciwciał
anty-HBs zapewniających
ochronę przed wirusowym
zapaleniem wątroby typu
B na całe Ŝycie!
p. Zofia Król
W szkolnym obiektywie hehe...
No to róbmy rząd i na podwórko na w-f. MoŜe pobawimy się w pociąg na lodowisku?
Chować się, robią zdjęcia,
jeszcze by nas aparat mógł
połknąć!!!
Co tam pociąg, ja wolę pobawić się w
„ciuciubabkę” na lodowisku, będzie bardzo
ciekawie.
Uff, jak zimno, ale musimy na kaŜdej przerwie sprawdzać, czy lodowisko jest odpowiednio zamarznięte.
Str. 8
SZKOLNE ECHO
Klasowe Oskary
Klasowe Oskary — IV sp
NAJMILSZY
NAJBARDZIEJ
PUNKTUALNY
NAJMILSZA
Natalia Kliś
Maciej Wiktor
Dominik Kontrabecki
NAJBARDZIEJ
WYSPORTOWANY
NAJBARDZIEJ
KOLEśEŃSKI,
KOLEśEŃSKA
Mateusz Misiura
Ewa Pawłowska
NAJLEPSZY,
NAJLEPSZA
W NAUCE
NAJLEPSZY
CZYTELNIK
Joanna Wójcik
Karol Pawlus
Kamil Wielgus
Kinga Bereś
Str. 9
2009/2010 NR 6
ARTYSTKA
KLASOWA
NAJLEPSZA ORGANIZATORKA
Martyna Tokarz
Karolina Kramarz
NAJBARDZIEJ
KULTURALNY
Klaudia Bochenek
Sebastian Kulpa
Plotki, plotki
W końcu ferie się skończyły i musicie się zabrać ostro
do pracy… A gimnazjaliści
chętni do wszystkiego, lecz
nie do nauki.
Chłopcy, zbliŜa się Dzień
Kobiet, oj chyba powyciągacie portfele, hihi. MoŜe
jakieś piękne kwiaty,
dziewczyny będą zachwycone.
W klasie 3 same śmichy.
Was to wszędzie pełno.
Andzela obcięła włosy
i wygląda zabójczo, teraz
nie będzie mogła narzekać
na brak adoratorów. Mirek
podrywa dziewczyny, tu
jedna, tam druga, masz
wybór hihi. Agatka z Malwiną jeŜdzą na obozy harcerskie, widać po minach,
Ŝe zachwycone.
Teraz te rozgadane drugaki…
Weźcie sobie do głowy
słowa kochanej wycho-
wawczyni. Dbajcie o siebie
to pani higienistka będzie
zadowolona. Ale trochę
posmutnieliście, to pewnie
przez te ławeczki, które
dzielą was od koleŜanki
i kolegi. Teraz odpisywanie
będzie trudne, nauczyciele
zauwaŜą wszystko.
No, ale Artur mimo
wszystko, ciągle jest widywany z Klaudią, oj cieszymy
się (tak okrutnie), Ŝe się
lubicie. Dominik gdzieś na
gadu – gadu podrywa
dziewczyny, brawo, szukaj,
szukaj… Karolinka ostatnio
bardzo ładnie się ubiera i te
loczki wprawiają chłopaków w duŜy zachwyt…
Nie zapominając o klasie 1,
powiemy, Ŝe Krystian chodzi na jakieś wieczorne
biegi… Trzymaj formę!!!.
Madziulka poderwała blondyna z innej szkoły, brawo
hihi…
MoŜe teraz coś o klasach
podstawowych. W 6 wszyscy uśmiechnięci od ucha
do ucha. Hym, pewnie są
tego róŜne powody.
Dziewczyny są ciągle podrywane, choćby przez chłopaków z 1 gimnazjum…
No, a chłopcy, jak zwykle,
biegają głośno chichocząc,
kto wie, z czego J… W 5
teŜ się dzieje, cała zgrana
klasa paraduje korytarzami
szkoły. Są podrywy hihi.
Kasia ma duŜy wpływ na
chłopaków… Słuchajcie jej,
bo to mądra dziewczyna.
A w klasie 4 zaobserwowaliśmy niesmak. Dziewczyny
są gorsze niŜ chłopcy, to
wstyd, Ŝeby traktować
kolegę, jak zabawkę. Asia
W. coś ostatnio nam posmutniała. „Asiu, uśmiechaj
się!!!”
No to my się Ŝegnamy
kobitki. Wszystkiego najlepszego!!! Buziaczki.
Str. 10
Z zeszytu do polskiego
SZKOLNE ECHO
Wypracowanie Pauliny
Józef Skawiński
to główny bohater utworu
Henryka Sienkiewicza pt.
„Latarnik”.
Zaczął zapadać
zmrok.
Latarnik oparł
głowę
o kamień
i zaczął
wspominać.
Przypomniał
sobie rodzinną
wieś, swoją
młodość,
widział siebie
jako ułana
przed bitwą.
Skawiński jest
emigrantem z Polski. Bardzo duŜo podróŜował po
świecie. Był m.in. w Australii, Afryce, Indiach, Kalifornii, Brazylii, uczestniczył
w powstaniu listopadowym, w wielu innych bitwach na całym świecie, aŜ
dotarł do Aspinwall, gdzie
otrzymał posadę latarnika.
W swoim Ŝyciu trudnił się
mnóstwem zawodów. Na
latarni zajmował się jej
włączaniem na noc, a takŜe
wywieszaniem kolorowych
flag informacyjnych na
dzień.
StraŜn ik Jon s
codziennie przywoził starcowi paczkę z Ŝywnością
i wodą. Pewnego dnia zostawił takŜe trzeci dodatkowy pakunek. Skawińskiego bardzo to zaciekawiło.
Z przejęciem zaczął otwierać niespodziewaną przesyłkę, gdy jego oczom ukazały się polskie ksiąŜki.
Nagle poczuł ogromną
ekscytację swoim rodzinnym krajem, nie widział go
juŜ 40 lat. Tyle samo nie
słyszał polskiej mowy. Celebrując chwilę, otworzył
ksiąŜkę. Ujrzał imię i nazwisko znanego polskiego
wieszcza Adama Mickiewicza, oraz tytuł utworu –
„Pan Tadeusz”. W skupieniu, z bijącym sercem począł czytać z drŜącym głosem pierwsze wersy
„Inwokacji”. Nagle ogromnie się wzruszył, litery skakały mu przed oczami. Gdy
nieco opanował swoje
emocje, zaczął czytać dalej.
Jednak znów wielka nostalgia dopadła latarnika. Rzucił
się na piasek, głośno zapłakał. Przepraszał swoją ukochaną ojczyznę za to, Ŝe ją
opuścił, zapomniał o niej,
a takŜe za to, Ŝe się zestarzał. W wielkim wzruszeniu czas płynął Skawińskiemu. W końcu zbudziły go
mewy. Oddał im swoją
rację Ŝywnościową i wrócił
do lektury. Zaczął zapadać
zmrok. Latarnik oparł głowę o kamień i zaczął wspominać. Przypomniał sobie
rodzinną wieś, swoją mło-
dość, widział siebie jako
ułana przed bitwą. Dotarło
właśnie do niego, Ŝe przez
całe swoje tułacze Ŝycie
pragnął wrócić do ojczyzny,
chciał czuć się Polakiem,
rozmawiać po polsku ze
swoimi rodakami. Nagle
(będąc cały czas pogrąŜonym w marzeniach) usłyszał, Ŝe ktoś się zbliŜa. Był
to straŜnik Jons. Wyrwał
Skawińskiego ze świata
wspomnień i poinformował, Ŝe zapomniał zapalić
latarni. Z tego powodu
straci posadę, gdyŜ jeden
ze statków utknął na mieliźnie i rozbił się.
Stary Józef musiał
znów wyruszyć w dalszą
podróŜ, szukając swojego
miejsca na świecie. Nie
mógł wrócić do Polski. Miał
ze sobą jednak małą cząstkę swojej ojczyzny – polską
ksiąŜkę, którą przyciskał do
serca opuszczając wyspę,
ksiąŜkę, dzięki której stał
się szczęśliwy
Paulina Góral
Wypracowanie Anny
Uroczystość
weselna odbywa się
w zwykłej wiejskiej chacie.
Izba pomalowana
jest na siwo, prawie błękitna. Na ścianie głębnej znajdują się drzwi do alkierzyka, gdzie stoją łóŜka gospodarstwa i kołyska. Na górze natomiast wiszą obrazki świętych. Na drugiej
bocznej ścianie izby małe
okienko przysłoniono białą,
muślinową firaneczką. Na
środku izby stoi okrągły
stół przykryty białym sutym
obrusem. Na stole jarzące,
brązowe świeczniki Ŝydow-
skie i suta zastawa. Około
stołu stoją proste, drewniane stołki kuchenne z białego drewna. Obok stare
biurko zarzucone róŜnymi
papierami. Nad biurkiem
fotografia Matejkowskiego
„Wernyhory” i litograficzne odbicie „Racławic”. Przy
ścianie w głębi izby wyszarzałą sofa. Ponad nią złoŜone w krzyŜ szable, strzelby
myśliwskie, pasy podróŜne
i torba skórzana. W innym
kącie stary wybielany piec.
Obok niego stolik zdobiony świecącymi resztkami
brązu, na którym stoi zegar. Nad zegarem wisi
portret pięknej damy.
Z boku drzwi ogromna,
wyprawna skrzynia wiejska
malowana w kwiaty. Pod
oknem stary fotel z wysokim oparciem. Nad drzwiami weselnymi ogromny
obraz Matki BoŜej Ostrobramskiej, natomiast nad
drzwiami od alkierza obraz
Matki BoŜej Częstochowskiej. Drewniany strop
w długie belki proste
z wypisanym na nich Słowem BoŜym i datą pobudowania.
Anna Kramarz
Str. 11
2009/2010 NR 6
Wypracowanie Natali
„Inny nie znaczy
gorszy” – myśl ta nasuwa
mi wiele przemyśleń. Ludzie róŜnią się od siebie,
nie ma dwóch identycznych
osób. W czasach współczesnych istnieje dyskryminacja. Podczas II wojny
światowej Niemcy chcieli
wymordować śydów, uwaŜali ich za gorszych od
siebie. Tak samo jest z rasą
czy wyznaniem. Według
mnie kaŜdy człowiek powinien być sobie równy.
Pierwszym przykładem będzie nowela
Marii
Konopnickiej
„Mendel Gdański”. W
utworze pijany lud chce
wymordować wszystkich
śydów, gdyŜ uwaŜają ich za
obcych. Główny bohater
Mendel Gdański wraz ze
swoim wnukiem Kubą, nie
uciekają jak tchórze, tylko
stawiają im czoło. Bohater
nie wstydzi się tego, Ŝe jest
śydem, nikt nie powinien
wstydzić się swojego pochodzenia.
Drugim argumentem jest powieść Ireney
Jurgielewiczowej „Ten
Obcy”. W tym utworze
jest mowa o grupie przyjaźniących się dzieci
i o chłopaku, którego nikt
nie znał, mimo to wszyscy
traktowali go normalnie.
Nieznajomy nazywał się
Zenek, dobrze czuł się
w ich towarzystwie, oni nie
wywyŜszali się, sądząc, Ŝe
pod jakimś względem są
lepsi. Wszyscy powinniśmy
postępować w ten sposób,
traktować się równo.
Następnie pozwolę sobie przedstawić
kolejną lekturę szkolną jaką
jest „Ania z Zielonego
Wzgórza” autorstwa
L. M. Montgomery. Tu
natomiast główną bohaterką była Ania, sierota, którą
wychowywało rodzeństwo.
Jej najlepsza przyjaciółka
nazywała się Diana
i w przeciwieństwie do
niej, miała rodzinę i była
bogata. Mimo wszystko
dziewczyny bardzo się
lubiły, Dianie nie przeszkadzało to, Ŝe Ania była sierotą. Przykład ten pokazuje
prawdziwą przyjaźń.
Z przytoczonych
przezemnie argumentów
wnioskuję, Ŝe kaŜdy powinien być traktowany równo. WywyŜszanie się, czy
czucie, Ŝe jest się lepszym
od kogoś innego nie prowadzi do niczego dobrego.
Natalia Karaś
Wypracowanie Iwony
W dzisiejszym
świecie bardzo często spotykamy się z ludźmi, którzy
róŜnią się od nas, np., kolorem skóry, wzrostem, czy
teŜ są wyznawcami innej
religii. Najczęściej są oni
odtrącani przez otoczenie,
ale dlaczego? Czy to ich
wina, Ŝe są tacy a nie inni?
Spotykając na
ulicy osobę, która ma inny
kolor skóry, często ją obgadujemy, wyśmiewamy się
z niej. Nie zdajemy sobie
sprawy, Ŝe moŜemy naszym
zachowaniem sprawić komuś przykrość. Często
mówimy o tolerancji, jednak my sami nie jesteśmy
tolerancyjni, jesteśmy
wręcz strasznymi rasistami.
PrzecieŜ tak nie musi być.
NaleŜy akceptować człowieka takim, jaki jest. Kolor skóry przecieŜ nie jest
aŜ tak waŜny, nie powinno
się dyskryminować takich
ludzi.
Wielką uwagę
zwracamy na ludzi o dość
oryginalnym wyglądzie.
Pozwolę się oprzeć na
ksiąŜce pt. „Ania z Zielonego Wzgórza” . Dziewczynka ta miała rude włosy
i bardzo piegowatą twarz.
Jej otoczenie róŜnie na to
reagowało. Ania z tego
powodu miała bardzo duŜe
kompleksy. A przecieŜ sam
wygląd nie jest najwaŜniejszy. Moim zdaniem, najwaŜniejsze jest to, jakimi jesteśmy ludźmi, dobrymi czy
złymi.
Wyznawcy innych religii najczęściej budzą w nas oburzenie.
Z góry ich osądzamy i mówimy, Ŝe są złymi ludźmi.
Jednak to nie jest prawda.
KaŜdy z nas ma prawo do
inności, nie ma w tym nic
złego.
DuŜy problem
mają takŜe ludzie chorzy,
kalecy i inwalidzi. Często
czują się oni niekomfortowo w towarzystwie zdrowych osób. Mają oni poczucie, Ŝe są inni, Ŝe jest
coś, co róŜni ich od pozostałych. Nie naleŜy im tego
okazywać,
przecieŜ
w większości przypadków
to nie ich wina, Ŝe są, jacy
są.
Moim zdaniem
to, Ŝe ktoś jest inny nie
oznacza, Ŝe jest gorszy.
Gdybyśmy wszyscy byli
tacy sami, świat stałby się
nudny. KaŜdy ma prawo do
bycia sobą, i nikt nie ma
prawa do odtrącania i dyskryminowania.
Iwona Kordek
W czasach
współczesnych
istnieje
dyskryminacja.
Podczas II wojny
światowej Niemcy
chcieli
wymordować
śydów, uwaŜali
ich za gorszych od
siebie. Tak samo
jest z rasą czy
wyznaniem.
Według mnie
kaŜdy człowiek
powinien być
sobie równy.
GAZETKA ZESPOŁU SZKÓŁ
W ŁĄCZKACH KUCHARSKICH
Biblioteka Zespołu Szkół
w Łączkach Kucharskich
39-106 Łączki Kucharskie
Tel.:0172213790
E-mail: [email protected]
http://zslkucharskie.edupage.org
cena—1 zł
ZESPÓŁ REDAKCYJNY:
Paulina Góral, Martyna Zapał, Karolina Gorczyca, Anna Paśko, Dominika Sochacka, Agnieszka Szpara, Iwona Kordek, Anna Kramarz, Monika Wójcik
OPIEKUNOWIE::
p. Lidia Nykiel, p. Monika Skiba, p. Agnieszka Marciniec
ZE SZKOLNEJ SZUFLADY
ły oraz szkół wchodzących w skład
Zbiorczej Szkoły Gminnej w Ropczycach wzięli udział w uroczystej
akademii gminnej oraz wspólnej
zabawie towarzyskiej.
W październiku odbyła się
3-dniowa wycieczka do Warszawy
(autokarem), w której wzięła udział
młodzieŜ z naszej szkoły z kl.
V – VIII.
Skład osobowy Grona Pedagogicznego zmienił się – wróciła do pracy
koleŜanka Maria Jaworek i została
teŜ przyjęta do pracy w naszej
szkole koleŜanka mgr ElŜbieta Ryndak (polonistka).
Pracę w szkole rozpoczęliśmy 20
sierpnia 1975 roku. We wrześniu
odbyło się uroczyste pasowanie
uczniów kl. I. W tej uroczystości
oprócz Grona Pedagogicznego
miejscowej szkoły, rodziców
uczniów kl. I, Zarządu Komitetu
Rodzicielskiego brała równieŜ
udział dyrektor zbiorczej szkoły
Gminnej w Ropczycach mgr Bronisława Chlebuś.
1 września wszedł w Ŝycie Kodeks
Ucznia podpisany przez Ministra
Oświaty i Wychowania Jerzego
Kuberskiego, Wiceprzewodniczącego Rady Głównej Federacji Socjalistycznych Związków MłodzieŜy
Polskiej Naczelnik ZMP Jerzy Wojciechowski oraz delegacje młodzieŜy szkół średnich.
14 października w rocznicę powstania Komitetu Edukacji Narodowej odbyła siew naszej szkole
uroczysta akademia zorganizowana
przez młodzieŜ i Komitet Rodzicielski działający przy naszej szkole.
Grono Nauczycielskie naszej szko-
W okresie jesiennym trwały przygotowania w naszym kraju do VII
Zjazdu Partii. Grono Nauczycielskie oraz młodzieŜ podjęło szereg
zobowiązań z tej okazji na wartość
ponad 24 tyś. złotych.
Odbywały się z tej okazji uroczyste
apele. Na jednym z takich apeli
zjazdowych brał równieŜ udział
I Sekretarz KG PZPR towarzysz
Stanisław Ruszel i dyrektor Zbiorczej Szkoły Gminnej w Ropczycach
mgr Bronisława Chlebuś.
I semestr b. r. szkolnego kończy
się w styczniu i od 19 I – 31 I trwają w naszej szkle ferie
zimowe. W okresie
tego 2-tygodniowego
czasu
niektórzy
uczniowie
wezmą
udział w zimowiskach,
a pozostała młodzieŜ
będzie przychodziła do
szkoły na róŜnorodne
zajęcia, które zagwarantują im odpoczynek
i przyjemne spędzenie
czasu. Zajęcia te poprowadzą nauczyciele
miejscowej szkoły. W
okresie tych ferii zimowych dla uczniów
naszej szkoły zostanie zorganizowana choinka noworoczna, a Komitet Rodzicielski będzie finanso-
wał wydatki związane z zorganizowaniem tej imprezy szkolnej.
III 1975 r. Przy szkole został utworzony zespół artystyczny, którego
opiekunką jest miejscowa nauczycielka ob. Emilia Czółno. Zespół
ten ma nazwę „To i o Owo z Łopuchowej”.
Członkami zespołu są uczennice
(16 osób) z klas V – VIII. Stroje dla
zespołu zostały zakupione i uszyte
z pieniędzy zebranych ze zbiórki
butelek i Ŝołędzi, część pieniędzy
podarował Komitet Rodzicielski
(działający przy naszej szkole) oraz
miejscowe Koło Gospodyń Wiejskich.
Premiera zespołu odbyła się z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet, który został zorganizowany
w Domu StraŜaka przez miejscowe
KGW. Z duŜą radością i wzruszeniem wysłuchano programu przygotowanego przez zespół.
Uczniowie szkoły podczas 3-dniowej
wycieczki do Warszawy