Metody eksperymentalne w ekologii roślin

Transkrypt

Metody eksperymentalne w ekologii roślin
Metody eksperymentalne w ekologii roślin
SYLABUS
A. Informacje ogólne
Elementy sylabusu
Opis
Nazwa jednostki
prowadzącej kierunek
Nazwa kierunku studiów
Poziom kształcenia
Profil studiów
Forma studiów
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Uniwersytet w Białymstoku, Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Biologii
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów /semestr
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych z podziałem
na formy prowadzenia zajęć
przedmiot do wyboru
rok I / II semestr (letni)
brak
Założenia i cele przedmiotu
Metody dydaktyczne oraz
ogólna forma zaliczenia
przedmiotu
Ochrona Środowiska
studia drugiego stopnia
ogólnoakademicki
stacjonarne
0200-OS-1PDW51
polski
wykład – 10 godz.
zajęcia terenowe – 20 godz.
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z metodami eksperymentalnymi służącymi do
opisu wybranych aspektów rozmnażania generatywnego roślin na poziomie gatunku,
populacji i osobnika. Student dowiaduje się jakie metody terenowe i laboratoryjne są
wykorzystywane do rozwiązywania poszczególnych zagadnień oraz jakie nowe informacje
uzyskano w ekologii ewolucyjnej roślin dzięki zastosowaniu nowoczesnych metod
eksperymentalnych.
Metody dydaktyczne: wykład, dyskusja, konsultacje, wykonywanie badań
eksperymentalnych w terenie, analiza wyników.
Formy zaliczenia przedmiotu: zaliczenie wykładu na ocenę, zaliczenie zajęć terenowych .
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
Efekty kształceniai
1. Student opisuje systemy płciowe, systemy rozrodu, strategie zapylania i dyspersji
nasion u roślin.
2. Student objaśnia znaczenie różnorodności form i struktur kwiatów oraz
różnorodności nasion i strategii ich dyspersji w zwiększeniu dostosowania
osobnika, populacji i gatunku.
3. Student objaśnia znaczenie różnorodności aspektów rozmnażania generatywnego
w ochronie środowiska.
4. Student wykorzystuje terenowe metody eksperymentalne w badaniach sposobu i
intensywności przepływu genów (pyłku i nasion) przy udziale wektorów
zewnętrznych lub wewnętrznych mechanizmów rośliny.
5. Student samodzielnie lub zespołowo planuje metody zwiększenie efektywności
zapłodnienia krzyżowego i dyspersji nasion populacji danego gatunku z
wykorzystaniem różnorodnych źródeł informacji, a następnie realizuje zaplanowane
zadania w terenie.
6. Student jest odpowiedzialny za sprzęt, jakość i wiarygodność wyników uzyskanych
podczas badań terenowych.
Punkty ECTS
Bilans nakładu pracy
studentaii
Wskaźniki ilościowe
Data opracowania:
K_W01, K_W12
K_W01, K_W03, K_W12, K_U07
K_W03, K_W12, K_U03, K_U07,
K_U10
K_W05, K_U05
K_W04, K_W09, K_W11, K_U02,
K_U08, K_U09, K_K03, K_K04
K_W11, K_U06, K_K07, K_K09
2
Ogólny nakład pracy studenta: 75 godz. w tym: udział w wykładach: 10 godz.;
udział w zajęciach terenowych: 20 godz.; przygotowanie się do zajęć, zaliczeń, egzaminów:
41,3 godz.; udział w konsultacjach, zaliczeniach, egzaminie: 3,8 godz.
Nakład pracy studenta związany z zajęciami iii:
Liczba godzin
Punkty ECTS
33,8
1,4
wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela
45
1,8
o charakterze praktycznym
17.01.2014
Koordynator
przedmiotu:
dr Izabela Tałałaj
SYLABUS
B. Informacje szczegółowe
Elementy składowe sylabusu
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Język przedmiotu
Rok studiów/ semestr
Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz
forma prowadzenia zajęć
Prowadzący
Treści merytoryczne przedmiotu:
Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich
weryfikacji
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
Opis
Metody eksperymentalne w ekologii roślin
0200-OS-1PDW51
Ochrona Środowiska
Wydział Biologiczno-Chemiczny UwB, Instytut Biologii
polski
rok I / II semestr (letni)
10 godz. wykład
dr Izabela Tałałaj
1. Wprowadzenie terminologii związanej z wybranymi aspektami
rozmnażania generatywnego u roślin. Płeć rośliny (jedno- i
dwupienność, poligamia), płeć kwiatu, systemy rozrodu i ich
uwarunkowania (apomiksja, samozapłodnienie, zapłodnienie
krzyżowe, mieszany system rozrodu), wektory zewnętrzne i
ich funkcje, różnorodność struktur i mechanizmów
rozprzestrzeniania propagul.
2. Zapoznanie z najważniejszymi zagadnieniami genetycznoewolucyjnymi (adaptacja, specjacja, selekcja, depresja
inbredowa, inbred, zabezpieczenie reprodukcji, dostosowanie)
wynikającymi z realizowanego systemu płci, systemu rozrodu,
systemu zapylania i dyspersji nasion.
3. Rola
rozmnażania
generatywnego
w
ochronie
bioróżnorodności. Sieci zapyleń.
Efekty kształcenia:
1. Student opisuje systemy płciowe, systemy rozrodu, strategie
zapylania i dyspersji nasion u roślin.
2.
Student objaśnia znaczenie różnorodności form i struktur
kwiatów oraz różnorodności nasion i strategii ich dyspersji w
zwiększeniu dostosowania osobnika, populacji i gatunku.
3. Student objaśnia znaczenie różnorodności form rozmnażania
generatywnego w ochronie środowiska.
Sposoby weryfikacji:
1. Egzamin pisemny podsumowujący przedmiot (pytania testowe).
1.
1.
2.
3.
1.
2.
3.
Pozytywna ocena z egzaminu.
Literatura podstawowa:
Szafer W. 1969. Kwiaty i zwierzęta. PWN, Warszawa.
Harder L. D., Barrett S. C. H. 2006. Ecology and evolution of
flowers. Oxford, USA.
Waser N. M., Ollerton J. 2006. Plant-Pollinator Interactions.
From specialization to generalization. Univ. Chicago Press,
Chicago and London.
Literatura uzupełniająca:
Dafni A. 1992. Pollination Ecology. A Practical Approach.
Oxford Univ. Press, New York Toronto.
Jędrzejewska-Szmek K., Zych M. 2012. Zaplątani w sieci
(mutualistycznej). Kosmos 61: 517-527.
Artykuły naukowe wskazane przez prowadzącego
……………………………….
podpis osoby składającej sylabus
SYLABUS
C. Informacje szczegółowe
Elementy składowe sylabusu
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Język przedmiotu
Rok studiów/ semestr
Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz
forma prowadzenia zajęć
Prowadzący
Treści merytoryczne przedmiotu:
Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich
weryfikacji
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
Opis
Metody eksperymentalne w ekologii roślin
0200-OS-1PDW51
Ochrona Środowiska
Wydział Biologiczno-Chemiczny UwB, Instytut Biologii
polski
rok I / II semestr (letni)
20 godz. zajęcia terenowe
dr Izabela Tałałaj
1. Eksperymenty określające systemy rozrodu roślin. Ręczne
zapylanie, znakowanie pyłku, znakowanie zapylaczy.
2. Eksperymenty wyznaczające różnorodność zapylaczy, ich
strukturalne i funkcjonalne przystosowanie do zapylania,
intensywność odwiedzin. Generaliści, specjaliści. Zapylacze,
owady wizytujące.
3. Eksperymenty ukazujące atrakcyjność określonych struktur
kwiatowych. Usuwanie lub dodawanie elementów kwiatów i
odpowiedź behawioralna zapylaczy.
4. Badania sposobów i odległości na jakie rozsiewane są nasiona.
Efekty kształcenia:
1. Student wykorzystuje terenowe metody eksperymentalne w
badaniach sposobu i intensywności przepływu genów (pyłku i
nasion) przy udziale wektorów zewnętrznych lub
wewnętrznych mechanizmów rośliny.
2. Student samodzielnie
lub zespołowo planuje metody
zwiększenia efektywności zapłodnienia krzyżowego i dyspersji
nasion populacji danego gatunku z wykorzystaniem
różnorodnych źródeł informacji, a następnie realizuje
zaplanowane zadania w terenie.
3. Student jest odpowiedzialny za sprzęt, jakość i wiarygodność
wyników uzyskanych podczas badań terenowych.
Sposoby weryfikacji:
1. Zaplanowanie i przeprowadzenie badań w terenie (zaliczenie bez
oceny).
1. Sprawozdanie z zajęć terenowych.
Literatura podstawowa:
1. Szafer W. 1969. Kwiaty i zwierzęta. PWN, Warszawa.
2. Harder L. D., Barrett S. C. H. 2006. Ecology and evolution of
flowers. Oxford, USA.
3. Waser N. M., Ollerton J. 2006. Plant-Pollinator Interactions.
From specialization to generalization. Univ. Chicago Press,
Chicago and London.
Literatura uzupełniająca:
1. Dafni A. 1992. Pollination Ecology. A Practical Approach.
Oxford Univ. Press, New York Toronto.
2. Jędrzejewska-Szmek K., Zych M. 2012. Zaplątani w sieci
(mutualistycznej). Kosmos 61: 517-527.
……………………………….
podpis osoby składającej sylabus
i
Opis zakładanych efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, z uwzględnieniem form zajęć. Uwzględnia się
tylko efekty możliwe do sprawdzenia (mierzalne / weryfikowalne).
ii
Przykładowe rodzaje aktywności: udział w wykładach, ćwiczeniach, przygotowanie do zajęć, udział w konsultacjach, realizacja zadań
projektowych, pisanie eseju, przygotowanie do egzaminu. Liczba godzin nakładu pracy studenta powinna być zgodna z przypisanymi do
tego przedmiotu punktami ECTS wg przelicznika : 1 ECTS – 25÷30 h.
iii
Zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela są to tzw. godziny kontaktowe (również te nieujęte w rozkładzie zajęć, np.
konsultacje lub zaliczenia/egzaminy). Suma punktów ECTS obu nakładów może być większa od ogólnej liczby punktów ECTS przypisanej
temu przedmiotowi.