Pieprzne ciasteczka - pierniczki pepparkakor

Pieprzne ciasteczka – pierniczki pepparkakor
Jako, że Boże Narodzenie tuż, tuż czas pomyśleć o świątecznych wypiekach. Dla tych, którzy nie
zarobili ciasta na pierniki miesiąc temu, proponuję ciasteczka korzenne. Ciasteczka są cienkie i
chrupiące, niezwykle aromatyczne i bardzo korzenne. Aby takie pozostały, po wystygnięciu
zamykamy je w puszkach i czekamy na święta :)
Piernik to tradycyjne ciasto miast hanzeatyckich, będące swoistym symbolem ich powodzenia, oraz
szerokich kontaktów ze światem. Pierwotnie było wielkim luksusem, ze względu na koszt przypraw
korzennych. Było produkowane w miastach hanzeatyckich z dostarczanych przez kupców przypraw
korzennych i bakalii, po czym często eksportowane w głąb krajów macierzystych.
Historia pierników sięga średniowiecza. Wtedy to zajmowały się tym cechy rzemieślnicze, które
zazdrośnie strzegły swych receptur. Nowo przyjętych pracowników przyuczano latami, a mistrzowie
nie dzielili się zbyt szybko swoją wiedzą. Awansowanie z czeladnika na piekarza było długim,
skomplikowanym procesem, który zależny był od umiejętności ucznia, humoru piekarza oraz potrzeb
lokalnego rynku.
Najstarsze wzmianki o piernikarstwie pochodzą z XIV wieku. W XVI wieku źródła mówią już wyraźnie
o piernikarzach. Według legendy historia toruńskiego piernika zaczyna się od Mateusza z ulicy
Różanej, mistrza piekarskiego. Codziennie wypiekał białe bułeczki, rogaliki i chleb, które sprzedawał
na rynku w pobliżu ratusza. Tam miał spotkać kupca z Indii, który poczęstował go ciemnymi
ciasteczkami o niezwykłym smaku. Bardziej prawdopodobna wydaje się wersja, że pierniki wywodzą
się z miodowników – wielkich bochnów chleba wzbogacanych miodem. Zanim przyszła moda na
przyprawy korzenne, do ciasta dodawano ziół, np. mięty i tymianku, oraz pieprzu. „Pierny” (a od tego
„piernik”) znaczy pieprzny. Jakich składników potrzeba, aby powstał piernik? Mąki, miodu i korzeni.
Czynnikiem decydującym o niepowtarzalnym smaku piernika jest czas leżakowania ciasta po
zaczynieniu. Niegdyś leżakowało w drewnianych dzieżach nawet kilka lat. Dziś, kiedy życie nabrało
zawrotnego tempa – zaledwie miesiąc.
Przepis na piernik z 1725 roku:
„Weź miodu przaśnego, ile chcesz, włóż do naczynia, wlej do niego gorzałki mocnej sporo i wody,
smaż powoli szumując, aż będzie gęsty, wlej go do niecki, przydaj imbieru białego, goździków,
cynamonu, gałek, kardamonu, hanyżu nie tłuczonego, skórek cytryn drobno krajanych, cukru ileć się
będzie zdało; wszystko zgruba przetłukszy, wsyp do miodu gorącego, miarkując, żeby niezbyt
korzenia było, zmieszaj, a jak miód ostygnie, że jeno letni będzie, wsyp mąki żytniej, ile potrzeba,
umieszaj, niech tak stoi nakryte aż dobrze wystygnie, po tym wyłóż na stół, gnieć jak najmocniej,
przydając mąki, ile potrzeba, po tym nakładź cykaty krajanej albo skórek cytrynowych w cukrze
smażonych, znowu przegnieć i zaraz formuj pierniki wielkie według upodobania…”
Źródło: www.torun.com.pl
Ciasteczka korzenne PEPPARKAKOR
50 ml wody
60 ml miodu
50 g cukru do wypieków
60 g margaryny
260 g mąki pszennej
1/3 łyżeczki sody
1/2 łyżeczki mielonego imbiru
1/4 łyżeczki mielonego pieprzu
1 1/2 łyżeczki cynamonu
1/2 łyżeczki sproszkowanych goździków
(zamiast przypraw można użyć 2 łyżek gotowej przyprawy do piernika)
Wodę zagotowujemy z cukrem i miodem. Do gorącej masy dodajemy przyprawy korzenne i
margarynę, mieszamy aż margaryna się rozpuści. Gdy masa trochę przestygnie (nie całkiem, ma być
wyraźnie ciepła) wsypujemy mąkę wymieszaną z sodą. Dobrze mieszamy. Ciasto jest luźne.
Przekładamy ciasto do miski, przykrywamy folią i schładzamy przez noc. Następnego dnia wałkujemy
ciasto (musi być bardzo cienkie), wycinamy ciasteczka i pieczemy przez 6-8 minut w piekarniku
nagrzanym do 190 stopni. Czas pieczenia zależy od grubości ciastek. Podczas pieczenia trzeba
pilnować ciasteczek bo szybko się rumienią.
Pepparkakory dekorujemy lukrem.
Wydrukuj przepis
Pobrano z NaMiotle.pl - http://namiotle.pl/821/pieprzne-ciasteczka-pierniczki-pepparkakor/