pieniny plc120002

PIENINY
PLC120002
Przełom Dunajca w Pieninach
Fot. Grzegorz Rąkowski
Obszar, położony nad Dunajcem, przy
granicy państwowej ze Słowacją, obejmuje
środkową część górskiego pasma Pienin
z kulminacją Trzech Koron (982 m n.p.m.).
Pieniny wyróżniają się swą specyfiką na tle
sąsiadujących z nimi innych pasm górskich. Są to
góry dość niskie, a jednocześnie skaliste,
zbudowane głównie ze skał wapiennych,
tworzących różnorodne formy rzeźby terenu:
turnie, mury skalne, pojedyncze skałki
o fantastycznych kształtach, urwiska, wąwozy
i jaskinie. Największą atrakcją krajobrazową
Pienin jest przełom Dunajca, który tworząc kilka
dużych pętli przebija się przez to skaliste pasmo.
Niemal pionowe zbocza gór w przełomie osiągają
wysokość ponad 300 m. Bogate w minerały skaliste
podłoże, stosunkowo nieduża wysokość nad
poziomem morza, łagodny klimat i duże
nasłonecznienie spowodowały, że w Pieninach
ukształtowały się unikatowe ekosystemy
roślinności leśnej, łąkowej i naskalnej. Lasy
zajmują około 70% powierzchni obszaru.
Występują tu endemiczne zespoły leśne, jak
jaworzyna z języcznikiem zwyczajnym,
nawapienna buczyna pienińska i reliktowe
naskalne laski sosnowe. Wyjątkowym bogactwem
flory i fauny, z wieloma rzadkimi gatunkami
ciepłolubnymi i naskalnymi, odznaczają się
półnaturalne pienińskie łąki i murawy.
Omawiany obszar znajduje się w całości
w Pienińskim Parku Narodowym (2346,16 ha).
Zachowaniu i utrzymaniu siedlisk cennych
gatunków ptaków w Pieninach sprzyja przede
wszystkim obecność licznych stromych skalistych
zboczy i trudnodostępnych półek skalnych,
stanowiących odpowiednie miejsca dla
gniazdowania m.in. orła przedniego, sokoła
wędrownego, puchacza, pomurnika i nagórnika
skalnego, a także trwająca od kilkudziesięciu lat
ochrona tego obszaru w formie parku narodowego
oraz ekstensywne użytkowanie górskich łąk. Do
największych zagrożeń dla awifauny i jej siedlisk
na omawianym obszarze należą: bardzo duży ruch
turystyczny skoncentrowany na niewielkim
obszarze Pienin oraz zaniechanie wypasu
i koszenia na części pienińskich łąk.
Pieniny są ważną ostoją lęgową ptaków
drapieżnych, sów i dzięciołów. Gniazdują tu dwa
skrajnie nieliczne w Polsce gatunki drapieżników:
orzeł przedni Aquila chrysaetos (1 para lęgowa)
i sokół wędrowny Falco peregrinus (1–2 pary
lęgowe, ok. 10% ogólnokrajowej populacji
lęgowej), 4 rzadkie gatunki sów, spośród których
istotne w skali kraju są populacje lęgowe
puchacza Bubo bubo (4–6 par lęgowych, ok. 2%
ogólnokrajowej populacji lęgowej) i sóweczki
Glaucidium passerinum (3–5 par lęgowych,
blisko 1% ogólnokrajowej populacji lęgowej),
oraz 2 zagrożone gatunki dzięciołów: dzięcioł
białogrzbiety Dendrocopos leucotos (3–5 par
lęgowych, ok. 1% ogólnokrajowej populacji
lęgowej) i dzięcioł trójpalczasty Picoides
tridactylus (7–10 par lęgowych, blisko 2%
ogólnokrajowej populacji lęgowej). Lokalne
zagęszczenia populacji lęgowych dzięcioła
trójpalczastego i puchacza należą do największych
w kraju. Pieniny są także jednym z bardzo
nielicznych w Polsce miejsc gniazdowania
pomurnika Trichodroma muraria (1-3
osobników, ponad 6% ogólnokrajowej populacji
lęgowej). Dla tego gatunku Pieniny są, obok Tatr,
jedną z dwóch najważniejszych ostoi lęgowych
w kraju.
Sokół wędrowny Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy
Powierzchnia: 2336,43 ha
Rok zatwierdzenia: 2004
Region geograficzny: Obniżenie Orawsko-Podhalańskie
Mezoregion: Pieniny
Położenie administracyjne: województwo małopolskie,
powiat nowotarski
Sprawujący nadzór nad obszarem:
Pieniński Park Narodowy
ul. Jagiellońska 107B
34-450 Krościenko n/Dunajcem
tel: 18 262 56 01, fax: 18 262 56 03
e-mail : [email protected]
www.pieninypn.pl
Dane Bazy Danych Ogólnogeograficznych, będące treścią niniejszego opracowania, są materiałem
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, prowadzonego przez Głównego Geodetę
Kraju na podstawie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Osoby korzystające z
tych materiałów nie mają prawa do ich zwielokrotniania, sprzedawania, udostępniania lub w inny
sposób wprowadzania do obrotu lub rozpowszechniania ich treści w całości bądź we fragmentach,
w szczególności do ich przesyłania lub udostępniania w systemach i sieciach komputerowych lub
jakichkolwiek innych systemach teleinformatycznych.