Wskazówki Narodowej Agencji (NA) dotyczące „Porozumienia o

Transkrypt

Wskazówki Narodowej Agencji (NA) dotyczące „Porozumienia o
Wskazówki Narodowej Agencji (NA) dotyczące „Porozumienia o programie studiów”
LEARNING AGREEMENT FOR STUDIES
Celem opracowania niniejszych wskazówek jest pomoc w przygotowaniu dokumentu „Porozumienie
o programie studiów” (Learning Agreement for Studies – LA), który stanowi załącznik do umowy na
wyjazd stypendialny w programie Erasmus+. Intencją NA jest przedstawienie, jakie informacje/dane
powinny być wpisywane do poszczególnych tabel wymienionych w LA.
Tabelę A przygotowuje się na podstawie Katalogu Przedmiotów uczelni przyjmującej lub na
podstawie ustaleń dwustronnych dokonanych drogą e-mailową.
Tabela A powinna zawierać komponenty edukacyjne (moduł, przedmiot, projekt, itp.), zwane dalej
przedmiotami, na realizację których w zagranicznej uczelni partnerskiej uczelnia wysyłająca
(macierzysta) wyraziła zgodę. Możliwość zrealizowania tych przedmiotów musi potwierdzić uczelnia
przyjmująca.
Dobrą praktyką jest przygotowanie wstępnej wersji LA, czyli Tabeli A, przez samego studenta (np.
wraz z wnioskiem o wyjazd w programie Erasmus+). Student musi mieć jednak możliwość uzyskania
wsparcia w formie doradztwa od osoby wyznaczonej w danej jednostce organizacyjnej do pełnienia
takiej roli (np. koordynator wydziałowy Erasmus+, tutor).
Przyjęto, że w trakcie semestru student jest zobligowany do zrealizowania w uczelni przyjmującej
przedmioty o wartości 30 punktów ECTS, natomiast w trakcie trymestru 20 ECTS. Jeżeli LA zakłada
uzyskanie przez studenta większej liczby punktów ECTS niż liczba wymagana do
zaliczenia trymestru/semestru, przed wyjazdem studenta należy uzgodnić sposób uznania
„dodatkowych” punktów przez uczelnię macierzystą (np. jako zamiennik przedmiotów wolnego
wyboru, na poczet przedmiotów realizowanych w przyszłych semestrach, itp.).
Jeżeli uczelnia macierzysta:
•
•
•
uzna te punkty na poczet przedmiotów (np. opcjonalnych) realizowanych w przyszłych
semestrach, nadwyżka ta nie będzie wliczana do puli dodatkowych bezpłatnych punktów
ECTS przypisanej studentowi w trakcie realizacji programu studiów pierwszego i drugiego
stopnia (de facto określone efekty kształcenia i przypisane im punkty ECTS zostały uzyskane
wcześniej, niż przewiduje to standardowy harmonogram kształcenia w uczelni macierzystej),
uzna te punkty jako wynikające ze zrealizowania opcjonalnych przedmiotów, przewidzianych
w danym programie kształcenia to punkty te będą się wliczały do puli dodatkowych
bezpłatnych punktów ECTS,
dla przedmiotów zrealizowanych za granicą nie znajdzie „zamienników” ani wśród
przedmiotów obowiązkowych ani wśród przedmiotów opcjonalnych, to punkty te nie zostaną
zaliczone do puli dodatkowych punktów bezpłatnych.
NA przypomina, że wszelkie decyzje odnoszące się do procesu kształcenia podejmuje dziekan
wydziału/kierownik instytutu lub inna upoważniona przez niego osoba. W żadnym przypadku nie
należy sugerować się nazwami przedmiotów oferowanych przez uczelnie. Porównywać należy
zakładane efekty kształcenia, które student może uzyskać realizując dane programy.
Przy wyjazdach semestralnych LA powinien obejmować 30 punktów ECTS, a przy wyjazdach
dłuższych/krótszych – wskazaną przez uczelnię macierzystą proporcjonalnie większą/mniejszą liczbę
punktów ECTS.
Uczelnia macierzysta powinna dołożyć wszelkich starań, aby przy sporządzaniu LA nie powstawały
różnice między efektami kształcenia w uczelni wysyłającej i przyjmującej, które powodowałyby
konieczność zaliczania dodatkowych przedmiotów w uczelni macierzystej po powrocie ze stypendium
zagranicznego. W przypadku, gdy różnic tych nie da się uniknąć, przedmioty do zrealizowania
w uczelni macierzystej po powrocie ze stypendium muszą być bezwzględnie określone przed
wyjazdem studenta, a uzgodnienia ze studentem powinny mieć formę pisemną.
Jeżeli regulamin studiów w uczelni wysyłającej dopuszcza takie rozwiązanie, uczelnia może
zdecydować o zobowiązaniu studenta do uzyskania mniejszej, niż odpowiadająca semestrowi liczby
punktów ECTS. Rozwiązanie takie może być zastosowane np. w sytuacji, kiedy student nie ma
możliwości osiągnięcia wszystkich efektów kształcenia określonych dla semestru, w którym przebywa
za granicą. Uczelnia macierzysta uzgadnia wtedy ze studentem sposób komunikacji podczas semestru
(np. e-mail, platforma e-learningowa) w celu dokonywania oceny kształtującej oraz termin i sposób
sprawdzenia, czy określone efekty kształcenia zostały osiągnięte. Strony ustalają także termin i formę
sprawdzenia efektów kształcenia nabytych przez studenta.
W każdym przypadku należy upewnić się, czy uczelnia przyjmująca zaakceptuje LA zawierający
zmniejszoną liczbę ECTS w stosunku do standardowej dla danego okresu studiów.
W opinii NA nie należy dopuszczać do przygotowania LA uwzględniającego mniej niż 20 ECTS (przy
wyjeździe semestralnym). Jednak decyzję w tej sprawie podejmuje uczelnia wysyłająca jako
odpowiedzialna za wydanie studentowi dyplomu (kwalifikacji) i poświadczenie tym samym, że
wszystkie efekty kształcenia odnoszące się do wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych
określone dla danego programu kształcenia zostały osiągnięte.
Tabela B zawiera wykaz tych przedmiotów z oferty uczelni wysyłającej, które zostaną automatycznie
zaliczone studentowi po pomyślnym zrealizowaniu programu określonego w Tabeli A. Tabela B jest
dokumentem wewnętrznym uczelni wysyłającej, w związku z tym nazwy przedmiotów można
wpisywać w języku polskim (z wyjątkiem przedmiotów prowadzonych w uczelni macierzystej
w językach obcych).
Tabeli A i B nie wolno ze sobą łączyć. Ideą wprowadzenia Tabeli B jest uświadomienie, dla celów
uznawalności akademickiej, jak ważne jest zrealizowanie przedmiotów gwarantujących osiągnięcie
efektów kształcenia, nawet jeżeli nazwy i treści programowe przedmiotów w ofercie dydaktycznej
uczelni wysyłającej i przyjmującej różnią się.
W polu widniejącym pod tabelą B należy określić sposób postępowania, jeżeli student nie uzyska
pozytywnej oceny z przedmiotów uzgodnionych do zrealizowania w uczelni przyjmującej (można
podać link do strony lub dokumentu, zawierającego taką informację). Najczęściej spotykanym
rozwiązaniem jest ponowne sprawdzenie osiągnięcia efektów kształcenia właściwych dla
niezaliczonego przedmiotu w terminie uzgodnionym pomiędzy studentem a uczelnią macierzystą
(jeżeli ocena jest dokonywana przez uczelnią macierzystą) lub pomiędzy studentem a uczelnią
przyjmującą (jeżeli ponowna ocena jest dokonywana przez uczelnię przyjmującą).
Tabelę C sporządza się jeżeli w pierwotnie uzgodnionym LA (czyli w Tabeli A) muszą zostać
wprowadzone zmiany.
Jeżeli zmiany te mają wpływ na sytuację opisaną w Tabeli B, należy także ponownie wypełnić Tabelę
B nazywając ją Tabelą D.
Tabela E jest tożsama z „Wykazem zaliczeń” (Transcript of Record – TR) wystawianym przez uczelnię
przyjmująca. TR wystawiony przez uczelnię przyjmującą zastępuje Tabelę E.
Tabela F stanowi potwierdzenie uznania akademickiego przez uczelnię wysyłająca (macierzystą).
Wypełnienie tej tabeli może być zastąpione dokumentem/wpisem do bazy danych uczelni wysyłającej
zgodnie z obowiązującymi w tej uczelni procedurami zaliczania przedmiotów/efektów kształcenia
uzyskanych poza uczelnią macierzystą. Uczelnia wysyłająca powinna dokonać konwersji ocen
i przypisać przedmiotom oceny wg skali ocen w niej obowiązującej.