Wskazówki Narodowej Agencji (NA) dotyczące „Porozumienia o
Transkrypt
Wskazówki Narodowej Agencji (NA) dotyczące „Porozumienia o
Wskazówki Narodowej Agencji (NA) dotyczące „Porozumienia o programie studiów” LEARNING AGREEMENT FOR STUDIES Celem opracowania niniejszych wskazówek jest pomoc w przygotowaniu dokumentu „Porozumienie o programie studiów” (Learning Agreement for Studies – LA), który stanowi załącznik do umowy na wyjazd stypendialny w programie Erasmus+. Intencją NA jest przedstawienie, jakie informacje/dane powinny być wpisywane do poszczególnych tabel wymienionych w LA. Tabelę A przygotowuje się na podstawie Katalogu Przedmiotów uczelni przyjmującej lub na podstawie ustaleń dwustronnych dokonanych drogą e-mailową. Tabela A powinna zawierać komponenty edukacyjne (moduł, przedmiot, projekt, itp.), zwane dalej przedmiotami, na realizację których w zagranicznej uczelni partnerskiej uczelnia wysyłająca (macierzysta) wyraziła zgodę. Możliwość zrealizowania tych przedmiotów musi potwierdzić uczelnia przyjmująca. Dobrą praktyką jest przygotowanie wstępnej wersji LA, czyli Tabeli A, przez samego studenta (np. wraz z wnioskiem o wyjazd w programie Erasmus+). Student musi mieć jednak możliwość uzyskania wsparcia w formie doradztwa od osoby wyznaczonej w danej jednostce organizacyjnej do pełnienia takiej roli (np. koordynator wydziałowy Erasmus+, tutor). Przyjęto, że w trakcie semestru student jest zobligowany do zrealizowania w uczelni przyjmującej przedmioty o wartości 30 punktów ECTS, natomiast w trakcie trymestru 20 ECTS. Jeżeli LA zakłada uzyskanie przez studenta większej liczby punktów ECTS niż liczba wymagana do zaliczenia trymestru/semestru, przed wyjazdem studenta należy uzgodnić sposób uznania „dodatkowych” punktów przez uczelnię macierzystą (np. jako zamiennik przedmiotów wolnego wyboru, na poczet przedmiotów realizowanych w przyszłych semestrach, itp.). Jeżeli uczelnia macierzysta: • • • uzna te punkty na poczet przedmiotów (np. opcjonalnych) realizowanych w przyszłych semestrach, nadwyżka ta nie będzie wliczana do puli dodatkowych bezpłatnych punktów ECTS przypisanej studentowi w trakcie realizacji programu studiów pierwszego i drugiego stopnia (de facto określone efekty kształcenia i przypisane im punkty ECTS zostały uzyskane wcześniej, niż przewiduje to standardowy harmonogram kształcenia w uczelni macierzystej), uzna te punkty jako wynikające ze zrealizowania opcjonalnych przedmiotów, przewidzianych w danym programie kształcenia to punkty te będą się wliczały do puli dodatkowych bezpłatnych punktów ECTS, dla przedmiotów zrealizowanych za granicą nie znajdzie „zamienników” ani wśród przedmiotów obowiązkowych ani wśród przedmiotów opcjonalnych, to punkty te nie zostaną zaliczone do puli dodatkowych punktów bezpłatnych. NA przypomina, że wszelkie decyzje odnoszące się do procesu kształcenia podejmuje dziekan wydziału/kierownik instytutu lub inna upoważniona przez niego osoba. W żadnym przypadku nie należy sugerować się nazwami przedmiotów oferowanych przez uczelnie. Porównywać należy zakładane efekty kształcenia, które student może uzyskać realizując dane programy. Przy wyjazdach semestralnych LA powinien obejmować 30 punktów ECTS, a przy wyjazdach dłuższych/krótszych – wskazaną przez uczelnię macierzystą proporcjonalnie większą/mniejszą liczbę punktów ECTS. Uczelnia macierzysta powinna dołożyć wszelkich starań, aby przy sporządzaniu LA nie powstawały różnice między efektami kształcenia w uczelni wysyłającej i przyjmującej, które powodowałyby konieczność zaliczania dodatkowych przedmiotów w uczelni macierzystej po powrocie ze stypendium zagranicznego. W przypadku, gdy różnic tych nie da się uniknąć, przedmioty do zrealizowania w uczelni macierzystej po powrocie ze stypendium muszą być bezwzględnie określone przed wyjazdem studenta, a uzgodnienia ze studentem powinny mieć formę pisemną. Jeżeli regulamin studiów w uczelni wysyłającej dopuszcza takie rozwiązanie, uczelnia może zdecydować o zobowiązaniu studenta do uzyskania mniejszej, niż odpowiadająca semestrowi liczby punktów ECTS. Rozwiązanie takie może być zastosowane np. w sytuacji, kiedy student nie ma możliwości osiągnięcia wszystkich efektów kształcenia określonych dla semestru, w którym przebywa za granicą. Uczelnia macierzysta uzgadnia wtedy ze studentem sposób komunikacji podczas semestru (np. e-mail, platforma e-learningowa) w celu dokonywania oceny kształtującej oraz termin i sposób sprawdzenia, czy określone efekty kształcenia zostały osiągnięte. Strony ustalają także termin i formę sprawdzenia efektów kształcenia nabytych przez studenta. W każdym przypadku należy upewnić się, czy uczelnia przyjmująca zaakceptuje LA zawierający zmniejszoną liczbę ECTS w stosunku do standardowej dla danego okresu studiów. W opinii NA nie należy dopuszczać do przygotowania LA uwzględniającego mniej niż 20 ECTS (przy wyjeździe semestralnym). Jednak decyzję w tej sprawie podejmuje uczelnia wysyłająca jako odpowiedzialna za wydanie studentowi dyplomu (kwalifikacji) i poświadczenie tym samym, że wszystkie efekty kształcenia odnoszące się do wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych określone dla danego programu kształcenia zostały osiągnięte. Tabela B zawiera wykaz tych przedmiotów z oferty uczelni wysyłającej, które zostaną automatycznie zaliczone studentowi po pomyślnym zrealizowaniu programu określonego w Tabeli A. Tabela B jest dokumentem wewnętrznym uczelni wysyłającej, w związku z tym nazwy przedmiotów można wpisywać w języku polskim (z wyjątkiem przedmiotów prowadzonych w uczelni macierzystej w językach obcych). Tabeli A i B nie wolno ze sobą łączyć. Ideą wprowadzenia Tabeli B jest uświadomienie, dla celów uznawalności akademickiej, jak ważne jest zrealizowanie przedmiotów gwarantujących osiągnięcie efektów kształcenia, nawet jeżeli nazwy i treści programowe przedmiotów w ofercie dydaktycznej uczelni wysyłającej i przyjmującej różnią się. W polu widniejącym pod tabelą B należy określić sposób postępowania, jeżeli student nie uzyska pozytywnej oceny z przedmiotów uzgodnionych do zrealizowania w uczelni przyjmującej (można podać link do strony lub dokumentu, zawierającego taką informację). Najczęściej spotykanym rozwiązaniem jest ponowne sprawdzenie osiągnięcia efektów kształcenia właściwych dla niezaliczonego przedmiotu w terminie uzgodnionym pomiędzy studentem a uczelnią macierzystą (jeżeli ocena jest dokonywana przez uczelnią macierzystą) lub pomiędzy studentem a uczelnią przyjmującą (jeżeli ponowna ocena jest dokonywana przez uczelnię przyjmującą). Tabelę C sporządza się jeżeli w pierwotnie uzgodnionym LA (czyli w Tabeli A) muszą zostać wprowadzone zmiany. Jeżeli zmiany te mają wpływ na sytuację opisaną w Tabeli B, należy także ponownie wypełnić Tabelę B nazywając ją Tabelą D. Tabela E jest tożsama z „Wykazem zaliczeń” (Transcript of Record – TR) wystawianym przez uczelnię przyjmująca. TR wystawiony przez uczelnię przyjmującą zastępuje Tabelę E. Tabela F stanowi potwierdzenie uznania akademickiego przez uczelnię wysyłająca (macierzystą). Wypełnienie tej tabeli może być zastąpione dokumentem/wpisem do bazy danych uczelni wysyłającej zgodnie z obowiązującymi w tej uczelni procedurami zaliczania przedmiotów/efektów kształcenia uzyskanych poza uczelnią macierzystą. Uczelnia wysyłająca powinna dokonać konwersji ocen i przypisać przedmiotom oceny wg skali ocen w niej obowiązującej.