MARANA THA! - PRZYJD¬ PANIE JEZU!

Przedszkole Sióstr Nazaretanek w Czêstochowie
MARANA THA! - PRZYJD¬ PANIE JEZU!
27.11.2011.
Adwent to ¶wit. Adwent to daleki t³umny fryz pe³en postaci i zdarzeñ, nieczytelny i pozbawiony sensu, gdyby w
Betlejem (...) nie narodzi³o siê dziecko, któremu nadano imiê Jezus, a którego matk± by³a Maryja (...) Adwent to
pustynia, na której widaæ wynios³± postaæ odzian± w skórê wielb³±da. Adwent to nasze ¿ycie. Adwent to liturgia. (...)
Adwent to czas przychodzenia Tego, który jest zawsze, znajomy i nieznajomy.
Janusz Stanis³aw Pasierb
Â
         Adwent znaczy "przyj¶cie". Ko¶ció³ mówi o przyj¶ciu Chrystusa na trzy sposoby: o Jego przybyciu w chwili
narodzin przed 2000 lat,o przyj¶ciu Chrystusa do naszego wnêtrza dzisiaj i o Jego nadej¶ciu w chwale na koñcu
czasów. Okresem Adwentu rozpoczynamy nowy rok ko¶cielny, liturgiczny. Pierwsza czê¶æ Adwentu (do 16 grudnia)
akcentuje prawdê o paruzji, czyli o ponownym przyj¶ciu Chrystusa na ¶wiat. Liturgia adwentowa wzywa nas do
czujno¶ci, do czuwania, aby¶my nie zmarnowali ¿ycia lecz przygotowali swoje serce na spotkanie z Przychodz±cym na
koñcu czasów, gdy skoñczy siê nasz czas i Chrystus przyjdzie w swojej chwale, by¶my mogli byæ z Nim na zawsze.
Druga czê¶æ Adwentu (od 17 grudnia) jest czasem przygotowania na pami±tkê pierwszego przyj¶cia Pana Jezusa, tzn.
na uroczysto¶æ Bo¿ego Narodzenia. G³Ã³wne, adwentowe postaci - to Naj¶wiêtsza Maryja Panna, Patronka
adwentowego czuwania; prorok Izajasz zapowiadaj±cy przyj¶cie Zbawiciela i najwiêkszy z proroków ¶w. Jan
Chrzciciel, który bezpo¶rednio przygotowywa³ lud na spotkanie Mesjasza, wzywaj±c do prostowania Jemu ¶cie¿ek w
naszym sercu. Chocia¿ w Adwencie dominuje kolor szat fioletowy, nie ozdabia siê o³tarza kwiatami, jak uczy Ko¶ció³,
jest to czas radosnego oczekiwania, gdy¿ przychodzi nasz Zbawiciel, pe³en mi³osierdzia, który pragnie byæ Emanuelem
tzn. Bogiem bliskim cz³owiekowi. Przez ca³y czas naszego adwentowego oczekiwania rozbrzmiewaj± w naszych
ko¶cio³ach b³agalne ¶piewy, przyzywaj±ce przyj¶cia Pana. I tak jak w Ko¶ciele pierwszych wieków chrze¶cijanie
wo³ali, a z pewno¶ci± i wy¶piewywali, Marana tha! -- Przyjd¼, Panie Jezu (por. Ap 22,20c) - równie¿ i dzi¶ ta pe³na
wiary, nadziei i mi³o¶ci modlitwa zawiera siê w naszych adwentowych pie¶niach. Im bli¿ej do chwili pochylenia siê nad
Tajemnic± Betlejem i narodzin Zbawiciela tym bardziej liturgia oraz zwi±zane z ni± ¶piewy nabieraj± intensywno¶ci.
         Ostatnie godziny oczekiwania na spotkanie z Nowonarodzonym "przyozdobione s±" w liturgii siedmioma
szczególnymi antyfonami, które ¶piewamy od 17 grudnia (ka¿dego dnia kolejn± zwrotkê). Nazywa siê je antyfonami
"O". Nazwa wziê³a siê st±d, i¿ ka¿d± z antyfon rozpoczyna wykrzyknik, podkre¶laj±cy têsknotê Narodu Wybranego
w wo³aniu o Mesjasza, a w ³aciñskim oryginale wszystkie zaczynaj± siê od tej litery alfabetu. "Wielkie antyfony"
poprzedzaj± kantyk Maryi (Magnificat) w nieszporach odprawianych miêdzy 17 a 23 grudnia, czyli w ostatnich siedmiu
dniach adwentu. Po reformie liturgicznej Soboru Watykañskiego II znalaz³y siê one tak¿e w Mszy ¶wiêtej, jako werset
aklamacji przed Ewangeli±. "Wielkie antyfony" nale¿± do najstarszych pomników liturgii rzymskiej. Znajdujemy je ju¿ w
Responsoriale przypisywanym Grzegorzowi Wielkiemu (VI/VII w.) i w licznych pó¼niejszych antyfonarzach rzymskich
okresu ¶redniowiecza (IX-XII w.) Ich ³aciñski tekst uszeregowa³ prawdopodobnie Amalariusz z Metzu (+ 850).Teksty
antyfon s± nierozerwalnie zwi±zane z melodi± o charakterze chora³u gregoriañskiego, u³o¿on± prawdo-podobnie tak¿e
przez autora tekstów. Ma ona spe-cyficzn± liniê, która oddaje duchowy nastrój czuwaj±cego i przywo³uj±cego
Ko¶cio³a. Antyfony te w t³umaczeniu polskim stanowi± siedem kolejnych zwrotek pie¶ni "M±dro¶ci, która z ust Bo¿ych
wyp³ywasz".
M±dro¶ci (Sapientia),która z ust Bo¿ych wyp³ywasz.
Wszystko urz±dzasz, zewsz±d cel dobywasz
Przyb±d¼ i naucz nas dróg roztropno¶ci
Wieczna m±dro¶ci.
http://www.bewiki.pl
Kreator PDF
Utworzono 8 March, 2017, 02:39
Przedszkole Sióstr Nazaretanek w Czêstochowie
O Adonai! Wodzu Izraela,
Co¶ go wybawi³ z r±k nieprzyjaciela,
Przyb±d¼ upad³ym pod ciê¿kim brzemieniem,
Z silnym ramieniem!
Korzeniu (Radix) Jesse! Ty¶ chor±gwi± ludów,
Zamilkn± ludy na widok Twych cudów,
Przyb±d¼ i pospiesz, u¿al siê z³ej doli,v Wybaw z niewoli!
Kluczu (Clavis) Dawidów! Izraela Bo¿e,
Co Ty otworzysz nikt zamkn±æ nie mo¿e!
Przyb±d¼, a wywied¼ moc± Twej prawicy,
Wiê¼niów z ciemnicy!
O Wschodzie (Oriens) ranny! ¦wiat³o wiekuiste,
Sprawiedliwo¶ci s³oñce promieniste,
Przyb±d¼ i o¶wieæ w ciemno¶ciach siedz±ce,
Nêdznych tysi±ce!
Królu (Rex) narodów! Ty¶ ich upragnieniem,
Ty¶ jest wêgielnym jedno¶ci kamieniem,
Przyb±d¼, niech cz³owiek przez Ciebie stworzony,
Bêdzie zbawiony!
Emmanuelu! Królu, Prawodawco,
Oczekiwanie narodów i Zbawco.
Przyb±d¼ i nasze wys³uchaj wo³anie,
Bo¿e, nasz Panie!
         Czytaj±c od ty³u pierwsze ³aciñskie litery, otrzymamy siedmioliterowe zdanie: ero cras, co znaczy: bêdê jutro
Trudno ju¿ dzi¶ doj¶æ do tego, czy to celowy zabieg autora, czy te¿ zwyk³y przypadek. Jedno jest pewne. Bêdê jutro to
przepiêkna, kryj±ca siê w antyfonach odpowied¼ Pana Jezusa na zanoszone do Niego przez ca³y adwent wo³anie:
Marana tha! - Przyjd¼ Panie Jezu.
http://www.bewiki.pl
Kreator PDF
Utworzono 8 March, 2017, 02:39
Przedszkole Sióstr Nazaretanek w Czêstochowie
Â
http://www.bewiki.pl
Kreator PDF
Utworzono 8 March, 2017, 02:39