15 maja 2015 r.

Przegląd prasowych informacji podatkowych
z okresu 4 – 8 maja 2015 r.
PRZEGLĄD PRASY
Lot za ocean bez korzyści w CIT
Rzeczpospolita, 2015-05-11 | Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 maja 2015 r. (sygn. akt II FSK 1019/13) orzekł, że wydatków na zakup biletów
lotniczych nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie na podstawie faktury. Sprawa dotyczyła spółki,
która zaliczyła do kosztów podatkowych faktury za bilety lotnicze dokumentujące podróż prezesa do Chicago. Podczas kontroli
skarbowej fiskus zakwestionował celowość poniesienia tego wydatku, wskazując że w dokumentacji spółki nie ma żadnych
dowodów potwierdzających domniemane spotkanie prezesa z kontrahentem. Również WSA nie przyznał racji spółce uznając,
że zeznania złożone przez prezesa oraz świadka nie są wystarczającym dowodem odbytego spotkania biznesowego. W
uzasadnieniu do powyższego wyroku NSA wskazał również, że na organach podatkowych nie ciąży nieograniczony obowiązek
poszukiwania dowodów, jeżeli nie wskazał ich sam podatnik.
Nowelizacja dotyczy też kapitału z lat ubiegłych
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-05-11 | Agnieszka Pokojska
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 27 kwietnia 2015 r. (sygn. IBPBII/2/4511-144/15/MW) wskazał, że
obowiązujące od 2015 r. brzmienie przepisu ustawy o PDOF wskazującego, co stanowi przychód wspólnika w przypadku
przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową dotyczy również zysków wypracowanych i przekazanych na kapitały inne
niż zakładowy w latach wcześniejszych. W omawianej sprawie podatnik reprezentował odmienne stanowisko, w świetle którego
zyski przekazane na kapitał zapasowy jako zyski podzielone nie spowodują u wspólnika powstania obowiązku podatkowego,
ponieważ w momencie ich rozdysponowania przepis wskazywał, że jedynie niepodzielone zyski są uznawane za przychód
podatkowy. W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej podkreślił, że nowe brzmienie przepisu, zgodnie z którym opodatkowaniu
podlegają również zyski przekazane na kapitał inny niż zakładowy obejmuje zyski wypracowane przed 2015 r. Gdyby
ustawodawca zakładał wyłączenie takich zysków z opodatkowania, to wprowadziłby odpowiednie przepisy przejściowe, a tego
nie zrobił.
Po jakim kursie przelicza się podatek potrącony za granicą
Rzeczpospolita, 2015-05-11 | Sylwia Migdał
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 10 kwietnia 2015 r. (sygn. IBPBI/2/4510-55/15/BG) stwierdził, że za
moment uiszczenia podatku u źródła potrąconego za granicą należy uznać datę otrzymania należności pomniejszonej o
pobrany podatek. Spółka zajmująca się udzieleniem licencji na oprogramowanie komputerowe zagranicznym podmiotom
pobiera opłaty kwalifikowane dla celów podatkowych jako należności licencyjne. W związku z wątpliwościami dotyczącymi
sposobu ustalania kursu waluty do przeliczenia kwoty potrąconego podatku u źródła spółka wystąpiła z wnioskiem o wydanie
interpretacji. Jej zdaniem, kursem właściwym jest średni kurs ogłaszany przez NBP w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym
dzień wpływu należności pomniejszonych o pobrany podatek na jej rachunek bankowy. Według spółki, za dzień zapłaty podatku
u źródła należy bowiem przyjąć dzień wpływu na rachunek spółki opłaty licencyjnej. Izba skarbowa uznała zaprezentowane we
wniosku stanowisko za prawidłowe.
Bez umowy firmy muszą się podzielić korzyścią w CIT
Rzeczpospolita, 2015-05-12 | Aleksandra Tarka
W wyroku z 8 maja 2015 r. (sygn. akt II FSK 864/13) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że spółka musi podzielić się
kosztami doradztwa prawnego z pozostałymi kontrahentami, jeżeli nie jest w stanie wykazać, że poniosła je sama.
Przedmiotowa sprawa dotyczyła spółki, która zaliczyła do kosztów podatkowych całość wydatków poniesionych na nabycie
usług doradczych i konsultacji prawnych w związku z nabyciem udziałów innej firmy. W trakcie kontroli fiskus zwrócił uwagę na
Albania | Austria | Bułgaria | Chorwacja | Czechy | Polska | Rumunia | Serbia | Słowacja | Słowenia | Węgry
to, że przedsięwzięcie spółka przeprowadziła wraz z dwoma funduszami. Z tego powodu, zdaniem kontrolujących, spółka nie
mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków na obsługę doradczą, lecz powinna je ograniczyć do jednej
trzeciej. Spółka nie zgodziła się ze stanowiskiem fiskusa argumentując, że każdy z potencjalnych udziałowców prowadził
negocjacje samodzielnie i na własny koszt oraz odrębnie przygotowywał dokumenty. Argumentacja spółki nie znalazła jednak
potwierdzenia ani w zgromadzonej dokumentacji ani w zeznaniach świadków, dlatego również zdaniem NSA, wydatki
poniesione na doradztwo prawne spółka może zaliczyć do kosztów podatkowych wyłącznie do wysokości jednej trzeciej ich
kwoty.
Sukcesja także w leasingu
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-05-12 | Katarzyna Jędrzejewska
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 kwietnia 2015 r. (sygn. akt II FSK 187/13) stwierdził, że cesja umowy
leasingu nie ma wpływu na kwalifikację danej umowy jako leasingu operacyjnego. Stan faktyczny dotyczył spółki, która została
wydzielona z innego podmiotu, i przejęła od niego prawa i obowiązki dotyczące między innymi umów leasingu samochodów
osobowych (leasing operacyjny). Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie odmówił spółce prawa zaliczenia ponoszonych opłat
leasingowych do kosztów podatkowych, ponieważ po dokonaniu cesji, okres jaki pozostał do końca obowiązywania umowy
leasingu, był krótszy niż 40% normatywnego okresu amortyzacji samochodu, a tym samym nie został spełniony warunek
uznania danej umowy za umowę leasingu operacyjnego. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił powyższą
interpretację, podkreślając, że nie znajduje uzasadnienia w przepisach twierdzenie, że zmiana stron umowy leasingu w czasie
jej trwania ma wpływ na jej kwalifikację. Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał stanowisko WSA wskazując, że cesja
umowy leasingu nie powinna mieć wpływu na możliwość zaliczania opłat leasingowych do kosztów podatkowych.
Ulga odsetkowa także dla spóźnialskich
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-05-13 | Katarzyna Jędrzejewska
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 marca 2015 r. (sygn. akt II FSK 416/13) uznał, że podatnik może zapłacić
niższe odsetki za zwłokę, jeżeli skoryguje roczne zeznanie podatkowe i jednocześnie ureguluje zaległość z tytułu
niezapłaconych w terminie miesięcznych zaliczek. Stan faktyczny dotyczył Spółki, która pierwotnie złożyła tzw. zerową
deklarację CIT-8, a następnego dnia skorygowała zeznanie wykazując podatek do zapłaty wraz z odsetkami za zwłokę od
niezapłaconych w terminie zaliczek na podatek. Spółka argumentowała, że w jej przypadku zastosowanie będzie mieć
preferencyjna stawka odsetek za zwłokę, ponieważ sama wykryła błąd, skorygowała zeznanie i wpłaciła zaległość. Dyrektor
Izby Skarbowej w Warszawie uznał jednak, że spółka powinna uiścić odsetki w pełnej wysokości, bo w ciągu roku nie spełniała
swojego ustawowego obowiązku tj. nie wpłacała zaliczek na podatek. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oraz NSA
przyznały rację spółce uznając, że miała prawo zastosować stawkę odsetek za zwłokę w wysokości 75% podstawowej stawki.
Ulga na złe długi pułapką po latach
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-05-14 | Katarzyna Jędrzejewska
W wyroku z dnia 18 marca 2015 r. (sygn. akt I FSK 74/14) Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że jeżeli spółka zalegała z
zapłatą na rzecz kontrahentów i nie skorygowała podatku VAT naliczonego w terminie wynikającym z przepisów, to były członek
zarządu, który pełnił swoją funkcję w okresie, za który należało dokonać korekty nie uniknie odpowiedzialności z tego tytułu.
Zgodnie ze stanem faktycznym spółka po otrzymaniu od wierzyciela zawiadomienia o zamiarze skorzystania przez niego z tzw.
ulgi na złe długi w zakresie rozliczeń podatkowych za 2007 r., złożyła korekty rozliczeń za ten okres w 2010 r. W czasie
składania korekt na stanowisku prezesa była już inna osoba niż w 2007 r., tj. w okresie za który składano korekty. Były prezes
twierdził, że nie powinien być odpowiedzialny za zaległości spółki, ponieważ w momencie ustąpienia nie mógł wiedzieć, że
wierzyciel skorzysta z ulgi na złe długi. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oraz NSA uznały jednak, że były członek
zarządu odpowiada za zaległości spółki, ponieważ w czasie gdy był prezesem nie podjął działań mających na celu ogłoszenie
upadłości spółki mimo, iż już wtedy była ona niewypłacalna. Jeżeli spółka uregulowałaby zobowiązania z tytułu transakcji
zrealizowanych w 2007 r. w odpowiednim terminie, to zaległość nie powstałaby.
Kiedy odliczyć VAT z duplikatu
Rzeczpospolita, 2015-05-14 | Marek Piotrowski
Data otrzymania duplikatu zagubionej faktury nie zawsze wpływa na moment powstania prawa do odliczenia VAT. Jeżeli
zagubienie dokumentu miało miejsce po wykazaniu go w deklaracji VAT, to podatnik nie musi korygować VAT odliczonego na
podstawie tej faktury. Natomiast, w przypadku gdy faktura nie dotarła do nabywcy, podatnik może pomniejszyć podatek do
zapłaty dopiero po otrzymaniu duplikatu. A zatem, w pierwszym przypadku otrzymanie duplikatu faktury nie będzie wpływało na
uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego, gdyż otrzymany duplikat będzie jedynie potwierdzeniem wcześniej rozliczonej
transakcji. Z kolei, gdy podatnik nie otrzymał faktury pierwotnej będzie uprawniony do odliczenia podatku dopiero po otrzymaniu
faktury oznaczonej jako duplikat. Dodatkowo, jeżeli odliczenia tego nie dokona w okresie otrzymania duplikatu, może zrobić to
w rozliczeniu za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych. Powyższe stanowisko potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej
w Katowicach w interpretacji z 20 kwietnia 2015 r., (sygn. IBPP2/4512-35/15/ICz).
Zamykanie firmy nie może trwać w nieskończoność
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-05-15 | Katarzyna Rosik
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 12 maja 2015 r. (sygn. akt III SA/Wa 3304/14) orzekł, że po
stronie likwidowanej spółki nie powstaje przychód w związku z przekazaniem jedynemu udziałowcowi mienia polikwidacyjnego.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że w przypadku przekazania jedynemu udziałowcowi prawa użytkowania
wieczystego działek wraz ze znajdującymi się na nich budynkami, po stronie spółki likwidowanej powstanie przychód.
Uzasadniając swoje stanowisko wskazywał, że ustawa o PDOP wymienia tylko przykładowe źródła przychodów, a „zbycie” jest
pojęciem szerokim. WSA nie zgadzając się z Dyrektorem Izby Skarbowej, podkreślił, że wydanie majątku polikwidacyjnego jest
jedynie formą dystrybucji majątku po zakończeniu działalności spółki i jego celem nie jest generowanie przychodów. Warto
podkreślić, że od 2015 r. obowiązuje art. 14a ustawy o PDOP, zgodnie z którym przychód powstaje w sytuacji, gdy podatnik
przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości lub w części swoje zobowiązanie. Zdaniem resortu finansów
omawiany przepis może mieć zastosowanie w odniesieniu do przekazania majątku likwidowanej spółki.
PRZEGLĄD ORZECZNICTWA
Wyrok NSA z dnia 4 marca 2015 r. (sygn. akt I FSK 740/14)
Istotą sprzedaży działki w trybie art. 209a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r.,
Nr 102, poz. 651 ze zm.), na której znajdują się elementy należące do budynku usytuowanego na odrębnej nieruchomości, takie
jak schody, ganki itp., jest sprzedaż terenu niezabudowanego, do którego odnosi się art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca
2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2001 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), a nie gruntu zabudowanego obiektami, które
nie pełnią samodzielnych funkcji budowlanych, a jedynie zapewniają normalne użytkowanie budynku usytuowanego na innym
gruncie.
Postanowienie NSA z dnia 13 maja 2015 r. (sygn. akt II FZ 342/15)
I. Wyrażenie języka prawnego - „sądy” - obejmuje swoim zakresem przedmiotowym wszystkie wskazane w art. 175 ust. 1
Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) organy sprawujące wymiar
sprawiedliwości, zatem jego użycie w pełnomocnictwie umocowuje do reprezentowania mocodawcy przed sądem każdej
kategorii, a zatem także przed sądami administracyjnymi.
II. Pełnomocnictwo operujące ogólnym pojęciem „sądy”, bez wskazania wybranej kategorii z art. 175 ust. 1 Konstytucji RP, oraz
niewskazujące konkretnej sprawy lub przedmiotu postępowania, jest pełnomocnictwem ogólnym do prowadzenia spraw przed
sądami administracyjnymi, o którym mowa w art. 36 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed
sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).
Przeglądu Prasowych Informacji Podatkowych nie należy traktować jako porady prawnej. Za treść referowanych
publikacji TPA Horwath nie ponosi odpowiedzialności. Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: [email protected].
O NAS. NASI EKSPERCI
TPA Horwath to wiodąca międzynarodowa grupa konsultingowa oferująca kompleksowe usługi doradztwa
biznesowego i outsourcingu. Zatrudniamy ponad 1.000 ekspertów w 11 państwach Europy ŚrodkowoWschodniej. Jesteśmy członkiem Crowe Horwath International - jednego z największych, globalnych
stowarzyszeń niezależnych firm doradczych, audytorskich i księgowych.
TPA Horwath w Polsce zapewnia efektywne rozwiązania biznesowe z zakresu strategicznego doradztwa
podatkowego, doradztwa transakcyjnego, audytu finansowego, outsourcingu księgowego i administracji
płacowej, a także doradztwa personalnego. Pod odrębną marką Horwath HTL dostarczamy
specjalistyczne usługi doradcze dla hotelarstwa oraz turystyki.
Krzysztof Kaczmarek
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Wojciech Sztuba
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Małgorzata Dankowska
Partner
tel.: +48 22 64 79 700
[email protected]
Damian Kubiś
Partner
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
TPA Horwath
Członek Crowe Horwath International
www.tpa-horwath.pl
ul. Murawa 12-18
61-655 Poznań
Tel.: +48 61 63 00 500
Fax: +48 61 63 00 532
ul. Przyokopowa 33
01-208 Warszawa
Tel.: +48 22 64 79 700
Fax: +48 22 64 79 701
al. Korfantego 141 B
40-154 Katowice
Tel: +48 32 73 20 000
Fax: +48 32 73 20 002
[email protected]