Empfehlungen zur Patienteninformation Polnisch

5
Zespół lęku uogólnionego
Generalisierte Angststörung
Str. 5–6
?
Czym jest zespół lęku uogolnionego?
?
Was ist eine generalisierte Angststörung?
Ludzie z zespołem uogólnionego lęku cierpią na następujące objawy:
lęk,
przyspieszone bicie serca,
drżenie,
zawroty głowy,
lękliwość,
drażliwość,
biegunki,
zaburzenia koncentracji i inne organiczne objawy
lęku.
Pacjenci ci najczęściej nie wiedzą czego właściwie się
obawiają. Objawy lęku mogą utrzymywać się godzinami lub dniami. Niektórzy ludzie z uogólnionym
zespołem lękowym zamęczają się troskami, które nie
zawsze są uzasadnione lub przesadne. Przykładowo
obawiają się, że ich najbliższym, dzieciom lub mężowi
przydarzy się wypadek lub inne nieszczęście. Chociaż
sami wiedzą, że lęki te są przesadne nie potrafią się od
nich uwolnić.
?
?
Jak dochodzi do rozwoju zespołu
uogólnionego lęku?
Wie bekommt man eine generalisierte Angststörung?
Przyczyny zespołu uogólnionego lęku nie są do końca
poznane. Uważa się, że potrzeba wielu czynników aby
u danego człowieka rozwinął się zespół uogólnionego
lęku: tak na przykład przypuszcza się, że współodpowiedzialne za wystąpienie choroby są czynniki dziedziczne; możliwy jest wpływ trudnych sytuacji lub lęku
przed rozstaniem z dzieciństwa, wychowania przez
rodziców lub obciążających wydarzeń życiowych w
okresie bezpośrednio poprzedzającym wystąpienie objawów lękowych (jak np. rozwód), jak również zmiany
w substancjach przekaźnikowych mózgu, np. w
systemie serotoninowym.
?
Jak wielu ludzi cierpi na zespół
uogólnionego lęku?
?
Wieviele Manschen leiden unter einer generalisierten
Angststörung?
Około 3 % społeczeństwa cierpi na zespół uogólnionego lęku. Około osiem procent wszystkich pacjentów
zgłaszających się do lekarza domowego ma zespół uogólnionego lęku.
?
Jakie są możliwości leczenia zespołu
uogólnionego lęku?
?
Wie behandelt man eine generalisierte Angststörung?
Terapia lekami
Istnieje wiele leków, które działają w zaburzeniach
lękowych, jak dowodzą tzw. kontrolowane doświadczenia kliniczne: lekami ktore pomagaja są np. Imipramin,
Buspiron, benzodiazepiny, leki selektywnie hamujące
zwrotny wychwyt serotoniny/noradrenaliny.
Zalecenia do informacji pacjentów
U. Trenckmann B. Bandelow
psychiatria i psychoterapia
© Steinkopff Verlag, Darmstadt 2002
6
Zespół lęku uogólnionego
Wymienione leki selektywnie hamujące zwrotny wychwyt serotoniny/noradrenaliny i trójpierścieniowe leki
przeciwdepresyjne należą do dużej grupy leków
przeciwdepresyjnych. Pomagają one również w leczeniu stanów lękowych, chociaż zostały rozwinięte do
leczenia depresji. Leki przeciwdepresyjne trzeba
zażywać regularnie, ich działanie rozwija się dopiero po
upływie dwóch do trzech tygodni. Informacje o
skutkach ubocznych i przeciwwskazaniach zawiera
tabela 5 na str. 79.
Benzodiazepiny należą do grupy „środków uspokajających“. Ponieważ przy dłuższym zażywaniu w większych dawkach mogą one u niektórych osób wywoływać
uzależnienie, trzeba je stosować z najwiekszą ostrożnością. Benzodiazepiny działają w odróżnieniu od
leków przeciwdepresyjnych od razu. Czasem stosuje się
benzodiazepiny (przynajmniej na początku leczenia) w
kombinacji z lekami przeciwdepresyjnymi, np. w pierwszych tygodniach kiedy leki przeciwdepresyjne jeszcze nie działają. Okazują się czasem skuteczne, gdy leki
Zalecenia do informacji pacjentów
U. Trenckmann B. Bandelow
psychiatria i psychoterapia
© Steinkopff Verlag, Darmstadt 2002
przeciwdepresyjne zawiodły. Pod żadnym pozorem nie
wolno benzodiazepin zażywać w sposób niekontrolowany, bez opieki lekarskiej. Również bardzo nierozsądne byłoby postaranie się o te leki u kilku lekarzy,
przemilczając wysokość całkowitej zażywanej dawki.
Psychoterapia
Psychotherapie
Jak wykazują badania naukowe również leczenie psychoterapią pomaga w zespole uogólnionego lęku. Przy
tym okazało sie, że szczególnie skuteczna jest tzw. terapia behawioralna. Często również leczy się zespół uogólnionego lęku terapią psychoanalityczną (psychodynamiczną), chociaż do tej pory nie przeprowadzono
badań naukowych potwierdzających jej skuteczność.