Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze …

Transkrypt

Dz.U.04.210.2135
2005.08.10
2005.08.19
2005.09.03
2005.10.01
2005.10.04
2005.11.01
2006.05.19
2006.07.24
2006.08.25
2006.10.01
2006.10.27
2006.12.31
2007.01.01
2007.04.11
zm.
zm.
zm.
zm.
zm.
zm.
zm.
zm.
zm.
zm.
zm.
zm.
zm.
zm.
zm.
zm.
Dz.U.05.138.1154
Dz.U.05.132.1110
Dz.U.05.157.1314
Dz.U.05.94.788
Dz.U.05.179.1485
Dz.U.05.164.1366
Dz.U.06.75.519
Dz.U.06.104.708
Dz.U.06.143.1030
Dz.U.06.104.711
Dz.U.06.170.1217
Dz.U.05.169.1411
Dz.U.06.191.1410
Dz.U.06.227.1658
Dz.U.06.249.1824
Dz.U.07.64.427
art.
art.
art.
art.
art.
art.
art.
art.
art.
art.
art.
art.
art.
art.
art.
art.
1
18
3
19
81
10
3
206
1
54
76
48
56
49
16
46
USTAWA
z dnia 27 sierpnia 2004 r.
o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
1)
(Dz. U. z dnia 27 września 2004 r.)
DZIAŁ I
Przepisy ogólne
Rozdział 1
Zakres przedmiotowy i podmiotowy oraz objaśnienia określeń ustawowych
Art. 1. Ustawa określa:
1) warunki udzielania i zakres świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
2) zasady i tryb finansowania świadczeń, o których mowa w pkt 1;
3) zadania władz publicznych w zakresie zapewnienia równego dostępu do świadczeń, o których mowa
w pkt 1;
4) zasady powszechnego - obowiązkowego i dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego;
5) podstawy instytucjonalno-proceduralne do stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z
dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do
pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich
rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 149 z 5.07.1971, str. 2 i n., z późn.
zm.) i rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72 z dnia 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania
rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do
pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich
rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 74 z 27.03.1972, str. 1 i n., z późn.
zm.) oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 859/2003 z dnia 14 maja 2003 r. rozszerzającego przepisy
rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i rozporządzenia (EWG) nr 574/72 na obywateli państw trzecich,
którzy nie są jeszcze objęci tymi przepisami wyłącznie ze względu na ich obywatelstwo (Dz. Urz. WE
L 124 z 20.05.2003, str. 1 i n., z późn. zm.);
6) zasady funkcjonowania, organizację i zadania Narodowego Funduszu Zdrowia, zwanego dalej
"Funduszem";
7) zasady sprawowania nadzoru i kontroli nad finansowaniem i realizacją świadczeń, o których mowa w
pkt 1.
Art. 2. 1. Do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych na
zasadach określonych w ustawie mają prawo:
1) osoby objęte powszechnym - obowiązkowym i dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym, zwane
dalej "ubezpieczonymi",
2) inne, niŜ ubezpieczeni, osoby posiadające obywatelstwo polskie i posiadające miejsce zamieszkania
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które spełniają kryterium dochodowe, o którym mowa w art.
8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 i Nr 99, poz. 1001), co
do których nie stwierdzono okoliczności, o której mowa w art. 12 tej ustawy, na zasadach i w zakresie
określonych dla ubezpieczonych
- zwane dalej "świadczeniobiorcami".
2. Osobom nieposiadającym obywatelstwa polskiego, innym niŜ świadczeniobiorcy, świadczenia
zdrowotne udzielane są na zasadach określonych w przepisach odrębnych i umowach
międzynarodowych.
Art. 3. 1. Ubezpieczonymi są:
1) osoby posiadające obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa
członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o
Europejskim Obszarze Gospodarczym zamieszkujące na terytorium państwa członkowskiego Unii
Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
2) osoby nieposiadające obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa
Europejskim Obszarze Gospodarczym przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie wizy pobytowej w celu wykonywania pracy, zezwolenia na zamieszkanie na czas
oznaczony, zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego
Wspólnot Europejskich, zgody na pobyt tolerowany lub posiadające status uchodźcy nadany w
Rzeczypospolitej Polskiej albo korzystające z ochrony czasowej na jej terytorium,
3) osoby nieposiadające obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa
Europejskim Obszarze Gospodarczym legalnie zamieszkujące na terytorium innego niŜ
Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym
- jeŜeli podlegają zgodnie z art. 66 obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego albo ubezpieczają się
dobrowolnie na zasadach określonych w art. 68;
4) osoby posiadające obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa
Europejskim Obszarze Gospodarczym niezamieszkujące na terytorium państwa członkowskiego Unii
Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, jeŜeli podlegają obowiązkowi ubezpieczenia
zdrowotnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i są objęte:
a) ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października
2)
1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm. ),
b) ubezpieczeniem społecznym rolników na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o
3)
ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25, z późn. zm. ).
2. Ubezpieczonymi są takŜe:
1) studenci i uczestnicy studiów doktoranckich, którzy studiują w Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
absolwenci, którzy odbywają w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowy staŜ, nieposiadający
obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i
niebędący osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 3,
2) członkowie zakonów oraz alumni wyŜszych seminariów duchownych i teologicznych, postulanci,
nowicjusze i junioryści zakonów i ich odpowiednicy nieposiadający obywatelstwa państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o
Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i niebędący
osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 3, a przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie wizy, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, zezwolenia na osiedlenie się,
zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, zgody na pobyt
tolerowany lub posiadający status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej albo korzystający z
ochrony czasowej na jej terytorium,
3) odbywający staŜ adaptacyjny,
4) odbywający kursy języka polskiego oraz kursy przygotowawcze do podjęcia nauki w języku polskim,
o których mowa w przepisach o szkolnictwie wyŜszym, nieposiadający obywatelstwa państwa
Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i niebędący
osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 3
- jeŜeli ubezpieczają się dobrowolnie na zasadach określonych w art. 68,
5) członkowie rodzin osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, zamieszkujący na terytorium państwa
Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, jeŜeli nie są
osobami podlegającymi obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w art. 66 ust. 1, z
zastrzeŜeniem art. 66 ust. 2 i 3, ani nie są osobami uprawnionymi do świadczeń opieki zdrowotnej na
podstawie przepisów o koordynacji,
6) członkowie rodzin osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zamieszkujący na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, jeŜeli nie są osobami podlegającymi obowiązkowi ubezpieczenia
zdrowotnego, o których mowa w art. 66 ust. 1, z zastrzeŜeniem art. 66 ust. 2 i 3.
Art. 4. Ubezpieczeniu nie podlegają, z zastrzeŜeniem art. 3, cudzoziemcy przebywający na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym cudzoziemcy zatrudnieni w obcych przedstawicielstwach
dyplomatycznych, urzędach konsularnych, misjach, misjach specjalnych lub międzynarodowych
instytucjach, chyba Ŝe umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską stanowią
inaczej.
Art. 5. UŜyte w ustawie określenia oznaczają:
1) ambulatoryjna opieka zdrowotna - udzielanie przez świadczeniodawców świadczeń opieki zdrowotnej
osobom niewymagającym leczenia w warunkach całodobowych lub całodziennych;
2) apteka - aptekę ogólnodostępną, aptekę zakładową prowadzoną w zakładzie opieki zdrowotnej
utworzonym przez Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości albo ministra właściwego do
spraw wewnętrznych lub punkt apteczny;
3) członek rodziny - następujące osoby:
a) dziecko własne, dziecko małŜonka, dziecko przysposobione, wnuka albo dziecko obce, dla
którego ustanowiono opiekę, albo dziecko obce w ramach rodziny zastępczej, do ukończenia
przez nie 18 lat, a jeŜeli kształci się dalej - do ukończenia 26 lat, natomiast jeŜeli posiada
orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności lub inne traktowane na równi - bez
ograniczenia wieku,
b) małŜonka,
c) wstępnych pozostających z ubezpieczonym we wspólnym gospodarstwie domowym;
4) felczer ubezpieczenia zdrowotnego - felczera lub starszego felczera udzielającego świadczeń opieki
zdrowotnej u świadczeniodawcy, z którym zawarto umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
5) inwalida wojenny lub wojskowy - osobę, o której mowa w art. 6-8 lub w art. 30 ustawy z dnia 29 maja
1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz.
4)
87, z późn. zm. );
5a) cywilna niewidoma ofiara działań wojennych - osobę, o której mowa w art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 16
listopada 2006 r. o świadczeniu pienięŜnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym
ofiarom działań wojennych (Dz. U. Nr 249, poz. 1824);
6) instytucja wypłacająca emeryturę lub rentę - instytucję wypłacającą rentę strukturalną zgodnie z
przepisami o rentach strukturalnych, przepisami o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków
pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej lub
przepisami o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu
Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich;
7) kombatant - osobę, o której mowa w art. 1-4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz
niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. Nr
42, poz. 371 i Nr 181, poz. 1515, z 2003 r. Nr 72, poz. 658 oraz z 2004 r. Nr 46, poz. 444);
8) korzystający - organizację, podmiot, organ administracji publicznej oraz jednostkę organizacyjną, o
których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności poŜytku publicznego i o
wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 593 i Nr 116, poz. 1203);
9) lek - produkt leczniczy w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.
5)
U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, z późn. zm. );
10) lek podstawowy - produkt leczniczy ratujący Ŝycie lub niezbędny w terapii dla przywracania lub
poprawy zdrowia, spełniający warunki bezpieczeństwa, skuteczności i efektywności kosztowej;
11) lek recepturowy - produkt leczniczy sporządzony w aptece na podstawie recepty lekarskiej;
12) lek uzupełniający - produkt leczniczy wspomagający lub uzupełniający działanie leków
podstawowych, a takŜe produkt leczniczy o zbliŜonych właściwościach terapeutycznych do leku
podstawowego;
13) lekarz podstawowej opieki zdrowotnej - w szczególności lekarza:
a) posiadającego specjalizację co najmniej pierwszego stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej,
chorób wewnętrznych lub pediatrii lub
b) posiadającego tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej, chorób wewnętrznych lub
pediatrii
- udzielającego świadczeń w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, z którym Fundusz zawarł umowę
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej albo który jest zatrudniony lub wykonuje zawód u
świadczeniodawcy, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń podstawowej opieki
zdrowotnej;
14) lekarz ubezpieczenia zdrowotnego - lekarza, lekarza dentystę będącego świadczeniodawcą, z którym
Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, albo lekarza, lekarza dentystę,
który jest zatrudniony lub wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Fundusz zawarł umowę o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
15) minimalne wynagrodzenie - minimalne wynagrodzenie, o którym mowa w art. 2 ust. 3-5 ustawy z dnia
10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679);
16) nazwa międzynarodowa leku - nazwę leku zalecaną przez Światową Organizację Zdrowia;
17) niepełnosprawny - osobę, o której mowa w art. 4-5 i 62 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o
rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz.
6)
776, z późn. zm. );
18) odbywający staŜ adaptacyjny - odbywającego staŜ adaptacyjny wnioskodawcę w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach
członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych (Dz. U. Nr 87,
poz. 954, z 2002 r. Nr 71, poz. 655, z 2003 r. Nr 190, poz. 1864 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959) lub
odbywającego staŜ adaptacyjny wnioskodawcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 maja 2002
r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do
podejmowania lub wykonywania niektórych działalności (Dz. U. Nr 71, poz. 655, z 2003 r. Nr 190,
poz. 1864 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959);
19) osoba bezdomna wychodząca z bezdomności - osobę objętą indywidualnym programem
wychodzenia z bezdomności zgodnie z przepisami o pomocy społecznej;
20) osoba pobierająca emeryturę lub rentę - osobę objętą zaopatrzeniem emerytalnym lub rentowym,
pobierającą rentę socjalną albo rentę strukturalną na podstawie ustawy z dnia 26 kwietnia 2001 r. o
rentach strukturalnych w rolnictwie (Dz. U. Nr 52, poz. 539, z 2003 r. Nr 229, poz. 2273 oraz z 2004 r.
Nr 91, poz. 873) lub ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze
środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej
(Dz. U. Nr 229, poz. 2273, z późn. zm.), lub ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju
obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju
Obszarów Wiejskich (Dz. U. Nr 64, poz. 427);
21) osoba prowadząca działalność pozarolniczą - osobę, o której mowa w art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13
października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;
22) osoba represjonowana - osobę, o której mowa w art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r.
o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu
powojennego;
23) osoba uprawniona do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji - osobę,
która nie jest ubezpieczona w Funduszu i posiada prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na
podstawie ustawodawstwa innego niŜ Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii
Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, a której przysługują na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej świadczenia opieki zdrowotnej z ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie
przepisów o koordynacji;
24) osoba współpracująca - osobę, o której mowa w art. 8 ust. 11 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o
systemie ubezpieczeń społecznych;
25) pielęgniarka podstawowej opieki zdrowotnej - pielęgniarkę, która ukończyła szkolenie specjalizacyjne
w dziedzinie pielęgniarstwa: rodzinnego, pediatrycznego, środowiskowego, środowiskoworodzinnego, przewlekle chorych i niepełnosprawnych, opieki długoterminowej, w ochronie zdrowia
pracujących oraz środowiska nauczania i wychowania lub ukończyła kurs kwalifikacyjny w dziedzinie
pielęgniarstwa: rodzinnego, środowiskowego, środowiskowo-rodzinnego, przewlekle chorych i
niepełnosprawnych, opieki długoterminowej, w ochronie zdrowia pracujących oraz środowiska
nauczania i wychowania, udzielającą świadczeń w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, będącą
świadczeniodawcą, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej albo
która jest zatrudniona lub wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Fundusz zawarł umowę o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
26) pielęgniarka lub połoŜna ubezpieczenia zdrowotnego - pielęgniarkę lub połoŜną będącą
świadczeniodawcą, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, albo
pielęgniarkę lub połoŜną zatrudnioną lub wykonującą zawód u świadczeniodawcy, z którym Fundusz
zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
27) podstawowa opieka zdrowotna - świadczenia zdrowotne profilaktyczne, diagnostyczne, lecznicze,
rehabilitacyjne oraz pielęgnacyjne z zakresu medycyny ogólnej, rodzinnej i pediatrii, udzielane w
ramach ambulatoryjnej opieki zdrowotnej;
28) połoŜna podstawowej opieki zdrowotnej - połoŜną, która ukończyła szkolenie specjalizacyjne w
dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego, środowiskowego, środowiskowo-rodzinnego lub ukończyła kurs
kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego, środowiskowego, środowiskowo-rodzinnego,
udzielającą świadczeń w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, będącą świadczeniodawcą, z
którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej albo która jest zatrudniona
lub wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej;
29) potrzeby zdrowotne - liczbę i rodzaj świadczeń opieki zdrowotnej, które powinny być zapewnione w
celu zachowania, przywrócenia lub poprawy zdrowia danej grupy świadczeniobiorców;
30) program zdrowotny - zespół zaplanowanych i zamierzonych działań z zakresu opieki zdrowotnej
ocenianych jako skuteczne, bezpieczne i uzasadnione, umoŜliwiających w określonym terminie
osiągnięcie załoŜonych celów, polegających na wykrywaniu i zrealizowaniu określonych potrzeb
zdrowotnych oraz poprawy stanu zdrowia określonej grupy świadczeniobiorców, finansowany ze
środków publicznych;
31) przeciętne wynagrodzenie - przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z
poprzedniego kwartału, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski";
32) przepisy o koordynacji - przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, określone w
rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów
zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny
rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie i rozporządzeniu Rady
(EWG) nr 574/72 z dnia 21 marca 1972 r. dotyczącym wykonywania rozporządzenia (EWG) nr
1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych,
osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się
we Wspólnocie oraz w rozporządzeniu Rady (WE) nr 859/2003 z dnia 14 maja 2003 r.
rozszerzającym przepisy rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i rozporządzenia (EWG) nr 574/72 na
33)
34)
35)
36)
37)
38)
39)
40)
41)
42)
43)
44)
45)
obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi przepisami wyłącznie ze względu na ich
obywatelstwo;
stan nagły - stan, o którym mowa w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym
Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410);
świadczenie opieki zdrowotnej - świadczenie zdrowotne, świadczenie zdrowotne rzeczowe i
świadczenie towarzyszące;
świadczenie gwarantowane - świadczenie opieki zdrowotnej finansowane w całości ze środków
publicznych, na zasadach i w trybie określonych w ustawie;
świadczenie specjalistyczne - świadczenie opieki zdrowotnej we wszystkich dziedzinach medycyny z
wyłączeniem świadczeń udzielanych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej;
świadczenie zdrowotne rzeczowe - związane z procesem leczenia leki, wyroby medyczne, w tym
wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi, i środki pomocnicze;
świadczenie towarzyszące - zakwaterowanie i wyŜywienie w zakładzie opieki zdrowotnej całodobowej
lub całodziennej oraz usługi transportu sanitarnego;
świadczenie wysokospecjalistyczne - świadczenie opieki zdrowotnej lub procedurę medyczną
spełniające łącznie następujące kryteria:
a) udzielenie świadczenia wymaga wysokiego poziomu zaawansowania technicznego
świadczeniodawcy i zaawansowanych umiejętności osób udzielających świadczenia,
b) koszt jednostkowy świadczenia jest wysoki;
świadczenie zdrowotne - działanie słuŜące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub
poprawie zdrowia oraz inne działanie medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów
odrębnych regulujących zasady ich udzielania;
świadczeniodawca:
a) zakład opieki zdrowotnej wykonujący zadania określone w jego statucie, grupową praktykę
lekarską, grupową praktykę pielęgniarek lub połoŜnych, osobę wykonującą zawód medyczny w
ramach indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki,
b) osobę fizyczną inną niŜ wymieniona w lit. a, która uzyskała fachowe uprawnienia do udzielania
świadczeń zdrowotnych i udziela ich w ramach wykonywanej działalności gospodarczej,
c) jednostkę budŜetową tworzoną i nadzorowaną przez Ministra Obrony Narodowej, ministra
właściwego do spraw wewnętrznych lub Ministra Sprawiedliwości, posiadającą w strukturze
organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki
zdrowotnej, o której mowa w art. 50a ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki
zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z późn. zm.6)),
d) podmiot realizujący czynności z zakresu zaopatrzenia w środki pomocnicze i wyroby medyczne
będące przedmiotami ortopedycznymi;
procedura medyczna - postępowanie diagnostyczne, lecznicze, pielęgnacyjne, profilaktyczne,
rehabilitacyjne lub orzecznicze przy uwzględnieniu wskazań do jego przeprowadzenia, realizowane w
warunkach określonej infrastruktury zdrowotnej przy zastosowaniu produktów leczniczych, wyrobów
medycznych i środków pomocniczych;
ubezpieczenia społeczne - ubezpieczenia określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o
systemie ubezpieczeń społecznych;
ubezpieczenie społeczne rolników - ubezpieczenie określone w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o
ubezpieczeniu społecznym rolników;
wolontariusz - osobę, o której mowa w art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności
poŜytku publicznego i o wolontariacie.
Rozdział 2
Zadania władz publicznych
Art. 6. Zadania władz publicznych w zakresie zapewnienia równego dostępu do świadczeń opieki
zdrowotnej obejmują w szczególności:
1) tworzenie warunków funkcjonowania systemu ochrony zdrowia;
2) analizę i ocenę potrzeb zdrowotnych oraz czynników powodujących ich zmiany;
3) promocję zdrowia i profilaktykę, mające na celu tworzenie warunków sprzyjających zdrowiu;
4) finansowanie w trybie i na zasadach określonych ustawą świadczeń opieki zdrowotnej.
Art. 7. 1. Do zadań własnych gminy w zakresie zapewnienia równego dostępu do świadczeń opieki
zdrowotnej naleŜy w szczególności:
1) opracowywanie i realizacja oraz ocena efektów programów zdrowotnych wynikających z
rozpoznanych potrzeb zdrowotnych i stanu zdrowia mieszkańców gminy;
2) przekazywanie powiatowi informacji o realizowanych programach zdrowotnych;
3) inicjowanie i udział w wytyczaniu kierunków przedsięwzięć lokalnych zmierzających do zaznajamiania
mieszkańców z czynnikami szkodliwymi dla zdrowia oraz ich skutkami;
4) podejmowanie innych działań wynikających z rozeznanych potrzeb zdrowotnych i stanu zdrowia
mieszkańców gminy.
2. Do zadań zleconych gminy naleŜy wydawanie decyzji, o których mowa w art. 54, w sprawach
świadczeniobiorców innych niŜ ubezpieczeni spełniających kryterium dochodowe, o którym mowa w art. 8
ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, w przypadku których nie zachodzi okoliczność, o
której mowa w art. 12 tej ustawy.
3. W celu ustalenia sytuacji dochodowej i majątkowej świadczeniobiorcy, o którym mowa w ust. 2,
przeprowadza się rodzinny wywiad środowiskowy na zasadach i w trybie określonych w przepisach o
pomocy społecznej.
4. Gmina otrzymuje dotację z budŜetu państwa na sfinansowanie kosztów realizacji zadania, o
którym mowa w ust. 2 i 3.
Art. 8. Do zadań własnych w zakresie zapewnienia równego dostępu do świadczeń opieki
zdrowotnej realizowanych przez powiat naleŜy w szczególności:
1) opracowywanie i realizacja oraz ocena efektów programów zdrowotnych wynikających z
rozpoznanych potrzeb zdrowotnych i stanu zdrowia mieszkańców powiatu - po konsultacji z
właściwymi terytorialnie gminami;
2) przekazywanie marszałkowi województwa informacji o realizowanych na terenie powiatu programach
zdrowotnych;
3) inicjowanie, wspomaganie i monitorowanie działań lokalnej wspólnoty samorządowej w zakresie
promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej prowadzonych na terenie powiatu;
4) pobudzanie działań na rzecz indywidualnej i zbiorowej odpowiedzialności za zdrowie i na rzecz
ochrony zdrowia;
5) podejmowanie innych działań wynikających z rozpoznanych potrzeb zdrowotnych.
Art. 9. Do zadań własnych w zakresie zapewnienia równego dostępu do świadczeń opieki
zdrowotnej realizowanych przez samorząd województwa naleŜy w szczególności:
1) opracowywanie i realizacja oraz ocena efektów programów zdrowotnych wynikających z rozeznanych
potrzeb zdrowotnych i stanu zdrowia mieszkańców województwa - po konsultacji z właściwymi
terytorialnie gminami i powiatami;
2) przekazywanie wojewodzie informacji o realizowanych na terenie województwa programach
zdrowotnych;
3) opracowywanie i wdraŜanie programów innych niŜ określone w pkt 1 słuŜących realizacji zadań w
zakresie ochrony zdrowia;
4) inspirowanie i promowanie rozwiązań w zakresie wzrostu efektywności, w tym restrukturyzacji w
ochronie zdrowia;
5) podejmowanie innych działań wynikających z rozeznanych potrzeb zdrowotnych mieszkańców
województwa.
Art. 10. Do zadań wojewody w zakresie zapewnienia równego dostępu do świadczeń opieki
zdrowotnej naleŜy w szczególności:
1) ocena zabezpieczenia opieki zdrowotnej na terenie województwa;
2) ocena realizacji zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez jednostki samorządu
terytorialnego;
3) przekazywanie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, do 15. dnia miesiąca następującego po
zakończeniu danego kwartału, kwartalnych informacji o programach zdrowotnych.
Art. 11. 1. Do zadań ministra właściwego do spraw zdrowia w zakresie objętym ustawą naleŜy w
szczególności:
1) prowadzenie oraz współuczestniczenie w prowadzeniu edukacji w zakresie zapobiegania i
rozwiązywania problemów związanych z negatywnym wpływem na zdrowie czynników
środowiskowych i społecznych;
2) ocena dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej w konsultacji z samorządami wojewódzkimi;
3) opracowywanie i finansowanie oraz ocena efektów programów zdrowotnych, a takŜe nadzór nad ich
realizacją;
4) finansowanie świadczeń wysokospecjalistycznych w zakresie i na zasadach określonych w
przepisach wydanych na podstawie art. 15 ust. 3;
5) współdziałanie z organizacjami pozarządowymi o charakterze regionalnym lub ogólnokrajowym
działającymi na rzecz ochrony zdrowia;
6) sprawowanie nadzoru nad ubezpieczeniem zdrowotnym w zakresie określonym w dziale VII;
7) zatwierdzanie planu finansowego Funduszu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych;
8) opiniowanie sprawozdania finansowego Funduszu;
9) przedkładanie Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej do dnia 30 czerwca roku następnego informacji o
dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz
sprawozdania finansowego Funduszu.
2. Do zadań ministra właściwego do spraw finansów publicznych w zakresie objętym ustawą naleŜy
w szczególności:
1) sprawowanie nadzoru w zakresie gospodarki finansowej Funduszu na zasadach przewidzianych w
niniejszej ustawie;
2) zatwierdzanie sprawozdania finansowego Funduszu po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do
spraw zdrowia.
DZIAŁ II
Świadczenia opieki zdrowotnej
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 12. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej udzielanych
bezpłatnie świadczeniobiorcom bez względu na uprawnienia z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego przez
zakłady opieki zdrowotnej na podstawie:
1) art. 102 pkt 1 i art. 115 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr
90, poz. 557, z późn. zm.7));
2) art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu
8)
alkoholizmowi (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231, z późn. zm. );
3) art. 26 ust. 5 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz.
1485);
4) art. 10 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z
9)
późn. zm. );
5) art. 117 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 128, poz. 1175
oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 179, poz. 1842);
6) przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakaŜeniach (Dz. U. Nr 126,
10)
poz. 1384, z późn. zm. ) - w przypadku świadczeń zdrowotnych związanych ze zwalczaniem chorób
zakaźnych i zakaŜeń;
7) przepisów ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym;
8) (uchylony).
Art. 13. 1. Świadczeniobiorcy inni niŜ ubezpieczeni, którzy:
1) nie ukończyli 18. roku Ŝycia,
2) są w okresie ciąŜy, porodu i połogu
- mają prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na zasadach i w zakresie określonych dla ubezpieczonych.
2. Leki, wyroby medyczne i środki pomocnicze są wydawane osobom, o których mowa w ust. 1 pkt 2,
o ile są związane z ciąŜą, porodem i połogiem.
3. Świadczenia opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz w art. 12, udzielane
świadczeniobiorcom są finansowane z:
1) budŜetu państwa - w przypadku świadczeniobiorców innych niŜ ubezpieczeni,
2) Funduszu - w przypadku ubezpieczonych
- chyba Ŝe przepisy odrębne stanowią inaczej.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb finansowania z budŜetu państwa
świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz art. 12 pkt 1-5, uwzględniając zasady i
sposób wydatkowania środków publicznych.
Art. 14. Na zasadach i w zakresie określonych w ustawie podmiotami zobowiązanymi do
finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych są: właściwi ministrowie lub Fundusz.
Art. 15. 1. Świadczeniobiorcy mają, na zasadach określonych w ustawie, prawo do świadczeń opieki
zdrowotnej, których celem jest zachowanie zdrowia, zapobieganie chorobom i urazom, wczesne
wykrywanie chorób, leczenie, pielęgnacja oraz zapobieganie niepełnosprawności i jej ograniczanie.
2. Świadczeniobiorcy zapewnia się i finansuje ze środków publicznych na zasadach i w zakresie
określonych w ustawie:
1) badanie diagnostyczne, w tym medyczną diagnostykę laboratoryjną;
2) świadczenia na rzecz zachowania zdrowia, zapobiegania chorobom i wczesnego wykrywania chorób,
w tym obowiązkowe szczepienia ochronne;
3) podstawową opiekę zdrowotną;
4) świadczenia w środowisku nauczania i wychowania;
5) ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne;
6) rehabilitację leczniczą;
7) świadczenia stomatologiczne;
8) leczenie szpitalne;
9) świadczenia wysokospecjalistyczne;
10) leczenie w domu chorego;
11) badanie i terapię psychologiczną;
12) badanie i terapię logopedyczną;
13) świadczenia pielęgnacyjne i opiekuńcze, w tym opiekę paliatywno-hospicyjną;
14) pielęgnację niepełnosprawnych i opiekę nad nimi;
15) opiekę nad kobietą w okresie ciąŜy, porodu i połogu;
16) opiekę nad kobietą w okresie karmienia piersią;
17) opiekę prenatalną nad płodem i opiekę nad noworodkiem oraz wstępną ocenę stanu zdrowia i
rozwoju niemowlęcia;
18) opiekę nad zdrowym dzieckiem, w tym ocenę stanu zdrowia i rozwoju dziecka do lat 18;
19) leczenie uzdrowiskowe;
20) zaopatrzenie w produkty lecznicze, wyroby medyczne i środki pomocnicze;
21) transport sanitarny;
22) ratownictwo medyczne.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej oraz
Naczelnej Rady Pielęgniarek i PołoŜnych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz i zakres udzielania świadczeń wysokospecjalistycznych, które są finansowane z budŜetu
państwa z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia,
2) tryb przekazywania środków publicznych z tytułu realizacji świadczeń, o których mowa w pkt 1,
3) sposób ustalania ceny oraz finansowania świadczeń, o których mowa w pkt 1,
4) podmioty dokonujące oceny jakości świadczeń, o których mowa w pkt 1
- kierując się w szczególności wymaganiami dotyczącymi szczególnych kwalifikacji personelu
udzielającego tych świadczeń i koniecznością uŜycia specjalistycznej aparatury.
Art. 16. 1. Świadczeniobiorcy na podstawie ustawy nie przysługują:
1) orzeczenia o zdolności do prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz inne orzeczenia i
zaświadczenia lekarskie wydawane na Ŝyczenie świadczeniobiorcy, jeŜeli nie są one związane z
dalszym leczeniem, rehabilitacją, niezdolnością do pracy, kontynuowaniem nauki, uczestnictwem
dzieci, uczniów, słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli i studentów w zajęciach sportowych i w
zorganizowanym wypoczynku, a takŜe jeŜeli nie są wydawane dla celów pomocy społecznej lub
uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego;
2) świadczenia opieki zdrowotnej niezakwalifikowane jako gwarantowane.
2. Koszty badania, wydania orzeczenia lub zaświadczenia, na zlecenie prokuratury albo sądu, w
związku z postępowaniem prowadzonym na podstawie odrębnych ustaw, są pokrywane z części budŜetu
państwa, której dysponentem jest, odpowiednio, Minister Sprawiedliwości, Pierwszy Prezes Sądu
NajwyŜszego albo Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego.
3. Przepis ust. 2 nie wyłącza moŜliwości obciąŜenia strony postępowania kosztami badania lub
wydawania orzeczenia lub zaświadczenia, o których mowa w tym przepisie, na podstawie odrębnych
przepisów.
4. Koszty badania, wydania orzeczenia lub zaświadczenia, związanego z orzekaniem o niezdolności
do pracy dla celów rentowych, orzekaniem o niepełnosprawności, ustalaniem uprawnień w ramach
ubezpieczeń społecznych, są finansowane przez podmiot, na którego zlecenie zostaje przeprowadzone
badanie, wydane orzeczenie lub zaświadczenie.
5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb finansowania kosztów, o których
mowa w ust. 4, uwzględniając cel wydania orzeczenia lub zaświadczenia oraz przeprowadzenia badania.
Art. 17. Świadczeniobiorcom na podstawie ustawy nie przysługują świadczenia opieki zdrowotnej
określone w wykazie, stanowiącym załącznik do ustawy.
Art. 18. 1. Świadczeniobiorca przebywający w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, pielęgnacyjnoopiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej, który udziela świadczeń całodobowych, ponosi
koszty wyŜywienia i zakwaterowania. Miesięczną opłatę ustala się w wysokości odpowiadającej 250 %
najniŜszej emerytury, z tym Ŝe opłata nie moŜe być wyŜsza niŜ kwota odpowiadająca 70 % miesięcznego
dochodu świadczeniobiorcy w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej.
2. Miesięczną opłatę za wyŜywienie i zakwaterowanie dziecka do ukończenia 18. roku Ŝycia, a jeŜeli
kształci się dalej - do ukończenia 26. roku Ŝycia, przebywającego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym,
pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej, który udziela świadczeń
całodobowych, ustala się w wysokości odpowiadającej 200 % najniŜszej emerytury, z tym Ŝe opłata nie
moŜe być wyŜsza niŜ kwota odpowiadająca 70 % miesięcznego dochodu na osobę w rodzinie w
rozumieniu przepisów o pomocy społecznej.
Art. 19. 1. W stanach nagłych świadczenia opieki zdrowotnej są udzielane świadczeniobiorcy
niezwłocznie.
2. W przypadku gdy świadczenia opieki zdrowotnej w stanie nagłym są udzielane przez
świadczeniodawcę, który nie zawarł umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, świadczeniobiorca
ma prawo do tych świadczeń w niezbędnym zakresie.
3. W razie braku moŜliwości udzielania świadczeń opieki zdrowotnej określonych w umowie o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z przyczyn leŜących po stronie świadczeniodawcy lub w związku
z wystąpieniem siły wyŜszej, świadczeniodawca zapewnia, w przypadku, o którym mowa w ust. 1,
udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej przez innego świadczeniodawcę.
4. Świadczeniodawca, który nie zawarł umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, ma prawo
do wynagrodzenia za świadczenie opieki zdrowotnej udzielone świadczeniobiorcy w stanie nagłym.
Wynagrodzenie uwzględnia wyłącznie uzasadnione koszty udzielenia niezbędnych świadczeń opieki
zdrowotnej.
5. W celu uzyskania wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 4, świadczeniodawca składa wniosek do
podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej wraz z rachunkiem, wykazem
udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej i ich kosztów oraz pisemnym przedstawieniem okoliczności
udzielenia świadczeń uzasadniających ich sfinansowanie ze środków publicznych.
6. Podmiotowi zobowiązanemu do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków
publicznych przysługuje prawo kontroli zasadności wniosku, o którym mowa w ust. 5. Przepisy art. 64
stosuje się odpowiednio.
Art. 20. 1. Świadczenia opieki zdrowotnej w szpitalach i świadczenia specjalistyczne w
ambulatoryjnej opiece zdrowotnej są udzielane według kolejności zgłoszenia w dniach i godzinach ich
udzielania przez świadczeniodawcę, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
2. Świadczeniodawca, o którym mowa w ust. 1:
1) ustala kolejność udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej na podstawie zgłoszeń świadczeniobiorcy;
2) informuje pisemnie świadczeniobiorcę o terminie udzielenia świadczenia oraz uzasadnia przyczyny
wyboru tego terminu;
3) wpisuje za zgodą świadczeniobiorcy lub jego przedstawiciela ustawowego:
a) numer kolejny,
b) datę i godzinę wpisu,
c) imię i nazwisko świadczeniobiorcy,
d) numer PESEL, a w przypadku jego braku - numer dokumentu potwierdzającego toŜsamość
świadczeniobiorcy,
e) rozpoznanie lub powód przyjęcia,
f) adres świadczeniobiorcy,
g) numer telefonu lub oznaczenie innego sposobu komunikacji ze świadczeniobiorcą lub jego
opiekunem,
h) termin udzielenia świadczenia,
i) imię i nazwisko oraz podpis osoby dokonującej wpisu
- w kolejnej pozycji prowadzonej przez siebie listy oczekujących na udzielenie świadczenia;
4) wpisuje datę i przyczynę skreślenia świadczeniobiorcy z prowadzonej przez siebie listy oczekujących
na udzielenie świadczenia.
3. Dokonanie przez świadczeniodawcę czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, jest
równoznaczne z zobowiązaniem się do udzielenia danego świadczenia opieki zdrowotnej.
4. Lista oczekujących na udzielenie świadczenia stanowi integralną część dokumentacji medycznej
prowadzonej przez świadczeniodawcę.
5. Listę oczekujących prowadzi się w sposób zapewniający poszanowanie zasady sprawiedliwego,
równego, niedyskryminującego i przejrzystego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej oraz zgodnie z
kryteriami medycznymi określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 11.
6. Świadczeniodawca ustala kolejność przyjęć i zapewnia prawidłowe prowadzenie list oczekujących
albo wyznacza osoby odpowiedzialne za realizację tych zadań.
7. W razie zmiany stanu zdrowia świadczeniobiorcy, wskazującej na potrzebę wcześniejszego niŜ w
ustalonym terminie udzielenia świadczenia, świadczeniobiorca informuje o tym świadczeniodawcę, który,
jeŜeli wynika to z kryteriów medycznych, koryguje odpowiednio termin udzielenia świadczenia i informuje
niezwłocznie świadczeniobiorcę o nowym terminie.
8. W razie wystąpienia okoliczności, których nie moŜna było przewidzieć w chwili ustalania terminu
udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej, a które uniemoŜliwiają zachowanie terminu wynikającego z listy
oczekujących, świadczeniodawca informuje świadczeniobiorcę w kaŜdy dostępny sposób o zmianie
terminu wynikającego ze zmiany kolejności udzielenia świadczenia i jej przyczynie. Przepis ten dotyczy
równieŜ przypadku zmiany terminu udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej na wcześniejszy.
9. W przypadku gdy świadczeniobiorca nie moŜe stawić się u świadczeniodawcy w terminie
określonym w trybie ust. 2, 7 lub 8 lub gdy zrezygnował ze świadczenia opieki zdrowotnej, jest on
obowiązany niezwłocznie powiadomić o tym świadczeniodawcę.
10. W celu otrzymania jednego świadczenia opieki zdrowotnej na podstawie skierowania
świadczeniobiorca moŜe wpisać się na jedną listę oczekujących u jednego świadczeniodawcy.
11. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii
Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i PołoŜnych, kryteria medyczne, jakimi powinni
kierować się świadczeniodawcy, umieszczając świadczeniobiorców na listach oczekujących,
uwzględniając aktualną wiedzę medyczną.
Art. 21. 1. Listy oczekujących na udzielenie świadczenia podlegają okresowej, co najmniej raz w
miesiącu, ocenie zespołu oceny przyjęć powołanego przez świadczeniodawcę, który zawarł umowę o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
2. W skład zespołu oceny przyjęć wchodzą:
1) lekarz specjalista w specjalności zabiegowej;
2) lekarz specjalista w specjalności niezabiegowej;
3) pielęgniarka naczelna, a w razie jej braku - inna pielęgniarka albo połoŜna.
3. Świadczeniodawca, o którym mowa w ust. 1, wyznacza przewodniczącego zespołu spośród osób,
o których mowa w ust. 2, a takŜe określa tryb pracy.
4. Do zadań zespołu oceny przyjęć naleŜy przeprowadzanie oceny list oczekujących na udzielenie
świadczenia pod względem:
1) prawidłowości prowadzenia dokumentacji;
2) czasu oczekiwania na udzielenie świadczenia;
3) zasadności i przyczyn zmian terminów udzielenia świadczeń.
5. Zespół oceny przyjęć sporządza kaŜdorazowo raport z oceny i przedstawia go świadczeniodawcy,
o którym mowa w ust. 1.
6. JeŜeli u świadczeniodawcy nie udziela świadczeń lekarz specjalista w specjalności zabiegowej, to
w skład zespołu oceny przyjęć wchodzą osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3.
7. JeŜeli w zakładzie opieki zdrowotnej będącym świadczeniodawcą, o którym mowa w ust. 1, działa
zespół zarządzania jakością, spełniający warunki określone w ust. 2, wykonuje on zadania, o których
mowa w ust. 4 i 5.
Art. 22. 1. Świadczeniodawca udzielający świadczeń wysokospecjalistycznych prowadzi listę
oczekujących na te świadczenia zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 20 i 21.
2. Listy oczekujących na udzielenie świadczeń wysokospecjalistycznych co najmniej raz w miesiącu
są przekazywane do Funduszu i ministra właściwego do spraw zdrowia. Przepisy art. 23 stosuje się
odpowiednio.
3. Nadzór nad tworzeniem i prowadzeniem list oczekujących na świadczenia wysokospecjalistyczne
prowadzi minister właściwy do spraw zdrowia, uwzględniając w szczególności zmiany terminu, zmiany
kolejności i ich przyczyny.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia udostępnia na stronie internetowej ministerstwa informację o
liczbie oczekujących na udzielenie świadczenia wysokospecjalistycznego i średnim czasie oczekiwania na
te świadczenia, aktualizując ją nie rzadziej niŜ raz na miesiąc.
Art. 23. 1. Świadczeniodawca, o którym mowa w art. 20 ust. 1, przekazuje co miesiąc oddziałowi
wojewódzkiemu Funduszu właściwemu ze względu na miejsce udzielania świadczenia informację o liczbie
oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej i średnim czasie oczekiwania.
2. Informacje o prowadzonych przez poszczególnych świadczeniodawców listach oczekujących,
liczbie osób oczekujących i średnim czasie oczekiwania na udzielenie poszczególnych świadczeń opieki
zdrowotnej oraz o moŜliwości udzielenia świadczenia przez innych świadczeniodawców posiadających
umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oddział wojewódzki Funduszu, właściwy ze względu na
miejsce udzielania świadczenia, publikuje na swojej stronie internetowej, aktualizując je co najmniej raz w
miesiącu.
3. Oddział wojewódzki Funduszu, o którym mowa w ust. 2, informuje, na Ŝądanie, świadczeniobiorcę
o moŜliwości udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej przez świadczeniodawców posiadających umowę
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej i średnim czasie oczekiwania na dane świadczenie opieki
zdrowotnej.
4. Świadczeniodawca, na umotywowany wniosek dyrektora właściwego miejscowo oddziału
wojewódzkiego Funduszu, jest obowiązany dostarczyć niezwłocznie inne niŜ określone w ust. 7
informacje dotyczące realizacji obowiązków, o których mowa w ust. 1-6.
5. W przypadku uzasadnionego podejrzenia niewykonywania lub niewłaściwego wykonywania przez
świadczeniodawcę obowiązków, o których mowa w art. 20-22, dyrektor właściwego miejscowo oddziału
wojewódzkiego Funduszu przeprowadza kontrolę w trybie art. 64.
6. Fundusz tworzy centralny wykaz informacji o liczbie oczekujących na udzielenie świadczenia
opieki zdrowotnej i średnim czasie oczekiwania w poszczególnych oddziałach wojewódzkich Funduszu na
podstawie informacji, o których mowa w ust. 2, przekazywanych przez te oddziały.
7. Fundusz udziela świadczeniobiorcom informacji o danych zawartych w wykazie, o którym mowa w
ust. 6, w szczególności poprzez bezpłatną linię telefoniczną.
Art. 24. Przepisów art. 19-23 nie stosuje się do świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu
przeszczepów udzielanych osobom, które są wpisywane na krajowe listy osób oczekujących na
przeszczepienie komórek, tkanek i narządów, zgodnie z przepisami o pobieraniu i przeszczepianiu
komórek, tkanek i narządów.
Art. 25. 1. Fundusz nie finansuje kosztów leczenia ubezpieczonego lub badań diagnostycznych poza
granicami kraju, z wyjątkiem kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych ubezpieczonemu zgodnie
z przepisami o koordynacji.
2. Prezes Funduszu wydaje ubezpieczonemu, na wniosek: ubezpieczonego, jego przedstawiciela
ustawowego lub małŜonka, zwanego dalej "podmiotem uprawnionym", zgodę na przeprowadzenie
leczenia lub badań diagnostycznych w przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 2 rozporządzenia Rady
(EWG) nr 1408/71.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu, określi, w drodze
rozporządzenia:
1) tryb składania i rozpatrywania wniosku o leczenie lub badania diagnostyczne poza granicami kraju, o
których mowa w ust. 2,
2) wzór wniosku, o którym mowa w pkt 1
- mając na względzie dobro ubezpieczonego oraz zasadność i skuteczność takiego leczenia lub badania
diagnostycznego poza granicami kraju.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu i Naczelnej Rady
Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i kryteria ustalania dopuszczalnego czasu
oczekiwania na wybrane świadczenia opieki zdrowotnej, uwzględniając aktualną, opartą na
potwierdzonych dowodach naukowych, wiedzę i praktykę medyczną oraz kierując się potrzebą właściwej
realizacji art. 22 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71.
Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia moŜe, na wniosek podmiotu uprawnionego, skierować
świadczeniobiorcę do przeprowadzenia poza granicami kraju leczenia lub badań diagnostycznych, których
nie przeprowadza się w kraju, kierując się niezbędnością udzielenia takiego świadczenia w celu ratowania
Ŝycia lub poprawy stanu zdrowia świadczeniobiorcy, po zasięgnięciu opinii konsultanta krajowego
właściwego w danej dziedzinie medycyny.
2. Koszty leczenia lub badań diagnostycznych świadczeniobiorcy poza granicami kraju:
1) wynikające z umów międzynarodowych zawartych z państwami niebędącymi członkami Unii
Europejskiej lub członkami Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronami umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
2) powstałe na podstawie skierowania, o którym mowa w ust. 1, wraz z kosztami transportu
świadczeniobiorcy do miejsca leczenia za granicą i do miejsca leczenia lub zamieszkania w kraju
- są finansowane z budŜetu państwa.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb składania i rozpatrywania wniosku o leczenie lub badania diagnostyczne poza granicami kraju, o
którym mowa w ust. 1,
2) wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1,
3) tryb pokrywania kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2
- mając na względzie dobro pacjenta oraz zasadność i skuteczność takiego leczenia lub badania
diagnostycznego poza granicami kraju.
Art. 27. 1. Świadczenia na rzecz zachowania zdrowia, zapobiegania chorobom i wczesnego
wykrywania chorób obejmują:
1) propagowanie zachowań prozdrowotnych, w szczególności poprzez zachęcanie do indywidualnej
odpowiedzialności za własne zdrowie;
2) wczesną,
wielospecjalistyczną
i
kompleksową
opiekę
nad
dzieckiem
zagroŜonym
niepełnosprawnością lub niepełnosprawnym;
3) profilaktyczne badania lekarskie w celu wczesnego rozpoznania chorób, ze szczególnym
uwzględnieniem chorób układu krąŜenia oraz chorób nowotworowych;
4) promocję zdrowia i profilaktykę, w tym profilaktykę stomatologiczną obejmującą dzieci i młodzieŜ do
ukończenia 19. roku Ŝycia,
5) prowadzenie badań profilaktycznych obejmujących kobiety w ciąŜy, w tym badań prenatalnych
zalecanych w grupach ryzyka i u kobiet powyŜej 40. roku Ŝycia oraz profilaktyki stomatologicznej,
6) profilaktyczną opiekę zdrowotną nad dziećmi i młodzieŜą w środowisku nauczania i wychowania;
7) wykonywanie szczepień ochronnych;
8) wykonywanie badań z zakresu medycyny sportowej obejmujących dzieci i młodzieŜ do ukończenia
21. roku Ŝycia uprawiających sport amatorski.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu, Naczelnej Rady
Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielęgniarek i PołoŜnych oraz Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych,
określi, w drodze rozporządzenia, w odniesieniu do działań, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 5, zakres
świadczeń opieki zdrowotnej, w szczególności badań przesiewowych, wraz z okresami, w których te
badania są przeprowadzane, uwzględniając szczególną rolę profilaktyki.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i
wychowania, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu, Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady
Pielęgniarek i PołoŜnych oraz Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, określi, w drodze
rozporządzenia, zakres i organizację profilaktycznej opieki zdrowotnej nad dziećmi i młodzieŜą objętymi
obowiązkiem szkolnym i obowiązkiem nauki oraz kształcącymi się w szkołach ponadgimnazjalnych do
ukończenia 19. roku Ŝycia, a takŜe zakres informacji przekazywanych wojewodzie o świadczeniodawcach
sprawujących profilaktyczną opiekę nad tymi osobami, uwzględniając profilaktykę stomatologiczną i
promocję zdrowia, a w przypadku dzieci i młodzieŜy kształcącej się w szkołach - profilaktykę w środowisku
nauczania.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury
fizycznej i sportu, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu i Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze
rozporządzenia, zakres koniecznych badań lekarskich oraz częstotliwość ich przeprowadzania w stosunku
do dzieci i młodzieŜy do ukończenia 21. roku Ŝycia ubiegających się o przyznanie licencji albo
posiadających licencję na amatorskie uprawianie określonej dyscypliny sportu, uwzględniając potrzebę
szczególnej ochrony zdrowia dzieci i młodzieŜy.
Art. 28. 1. Świadczeniobiorca ma prawo wyboru lekarza, pielęgniarki i połoŜnej podstawowej opieki
zdrowotnej spośród lekarzy, pielęgniarek i połoŜnych ubezpieczenia zdrowotnego nie częściej niŜ dwa
razy w roku kalendarzowym, a w przypadku kaŜdej kolejnej zmiany wnosi opłatę w wysokości 80 złotych,
z zastrzeŜeniem art. 56b i art. 69b ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony
11)
Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm. ), art. 153 ust. 7a ustawy z dnia
12)
12 października 1990 r. o StraŜy Granicznej (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1399, z późn. zm. ) i art. 115
§ 1a Kodeksu karnego wykonawczego. Nie dotyczy to przypadku zmiany miejsca zamieszkania i sytuacji
zaprzestania udzielania świadczeń opieki zdrowotnej przez wybranego lekarza, pielęgniarkę i połoŜną
podstawowej opieki zdrowotnej oraz innych przyczyn niezaleŜnych od woli świadczeniobiorcy.
2. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi przychód podmiotu zobowiązanego do finansowania
świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych.
Art. 29. Świadczeniobiorca ma prawo wyboru świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych
świadczeń specjalistycznych spośród tych świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, z zastrzeŜeniem art. 56b i art. 69b ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o
powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, art. 153 ust. 7a ustawy z dnia 12 października
1990 r. o StraŜy Granicznej i art. 115 § 1a Kodeksu karnego wykonawczego.
Art. 30. Świadczeniobiorca ma prawo wyboru szpitala spośród szpitali, które zawarły umowę o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, z zastrzeŜeniem art. 56b i art. 69b ustawy z dnia 21 listopada
1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, art. 153 ust. 7a ustawy z dnia 12
października 1990 r. o StraŜy Granicznej i art. 115 § 1a Kodeksu karnego wykonawczego.
Art. 31. 1. Świadczeniobiorca ma prawo wyboru lekarza dentysty spośród lekarzy dentystów, którzy
zawarli umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, z zastrzeŜeniem art. 56b i art. 69b ustawy z
dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, art. 153 ust. 7a
ustawy z dnia 12 października 1990 r. o StraŜy Granicznej i art. 115 § 1a Kodeksu karnego
wykonawczego.
2. Świadczeniobiorca ma prawo do świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty oraz materiałów
stomatologicznych stosowanych przy udzielaniu tych świadczeń, zakwalifikowanych jako świadczenia
gwarantowane.
3. Dzieci i młodzieŜ do ukończenia 18. roku Ŝycia oraz kobiety w ciąŜy i w okresie połogu mają prawo
do dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty oraz materiałów stomatologicznych
stosowanych przy udzielaniu tych świadczeń, zakwalifikowanych jako świadczenia gwarantowane dla tych
osób.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu oraz Naczelnej
Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz gwarantowanych świadczeń lekarza dentysty, o
których mowa w ust. 2 i 3, i materiałów stomatologicznych oraz rodzaj dokumentu potwierdzającego
uprawnienia do tych świadczeń, uwzględniając dobro świadczeniobiorcy oraz moŜliwości płatnicze
Funduszu.
Rozdział 2
Zakres świadczeń opieki zdrowotnej
Art. 32. Świadczeniobiorca ma prawo do świadczeń z zakresu badań diagnostycznych, w tym
medycznej diagnostyki laboratoryjnej, wykonywanych na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia
zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego, zakwalifikowanych jako świadczenia
gwarantowane.
Art. 33. 1. Leczenie uzdrowiskowe przysługuje świadczeniobiorcy na podstawie skierowania
wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, wymaga potwierdzenia przez oddział wojewódzki Funduszu
właściwy ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, a jeŜeli nie moŜna ustalić miejsca jego
zamieszkania - oddział wojewódzki Funduszu właściwy dla siedziby świadczeniodawcy, który wystawił
skierowanie.
3. Świadczeniobiorca ponosi koszty przejazdu na leczenie uzdrowiskowe i z leczenia
uzdrowiskowego oraz częściową odpłatność za koszty wyŜywienia i zakwaterowania w sanatorium
uzdrowiskowym. Podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków
publicznych pokrywa do wysokości określonej w umowie oddziału wojewódzkiego Funduszu z sanatorium
uzdrowiskowym róŜnicę kosztów wyŜywienia i zakwaterowania ubezpieczonego.
4. Dzieci i młodzieŜ do ukończenia lat 18, a jeŜeli kształcą się dalej - do ukończenia lat 26, dzieci
niepełnosprawne w znacznym stopniu - bez ograniczenia wieku, a takŜe dzieci uprawnione do renty
rodzinnej nie ponoszą odpłatności za koszty wyŜywienia i zakwaterowania w prewentorium i sanatorium
uzdrowiskowym.
Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób wystawiania skierowania na leczenie uzdrowiskowe przez lekarza ubezpieczenia
zdrowotnego,
2) tryb potwierdzania skierowania, o którym mowa w pkt 1,
3) wysokość częściowej odpłatności świadczeniobiorcy za koszty wyŜywienia i zakwaterowania w
sanatorium uzdrowiskowym,
4) poziomy warunków zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym oraz okresy pobytu
- uwzględniając konieczność weryfikacji celowości skierowania na leczenie uzdrowiskowe, a takŜe
warunki bytowe i okresy, w których realizowane jest skierowanie na leczenie uzdrowiskowe.
Art. 34. 1. Zaopatrzenie w leki i wyroby medyczne przysługuje świadczeniobiorcy na podstawie
recepty wystawionej przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, z zastrzeŜeniem art. 40.
2. Zaopatrzenie w leki i wyroby medyczne przysługuje świadczeniobiorcy takŜe na podstawie recepty
wystawionej przez lekarza niebędącego lekarzem ubezpieczenia zdrowotnego, jeŜeli posiada on prawo
wykonywania zawodu oraz zawarł z oddziałem wojewódzkim Funduszu umowę upowaŜniającą go do
wystawiania takich recept.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do felczera ubezpieczenia zdrowotnego oraz felczera i
starszego felczera.
Art. 35. Świadczeniobiorcy przyjętemu do szpitala lub innego zakładu opieki zdrowotnej
przeznaczonego dla osób potrzebujących całodobowych lub całodziennych świadczeń opieki zdrowotnej,
oraz przy wykonywaniu zabiegów leczniczych i pielęgnacyjnych, diagnostycznych i rehabilitacyjnych przez
podmioty uprawnione do udzielania świadczeń, a takŜe przy udzielaniu przez te podmioty pomocy w
stanach nagłych, zapewnia się bezpłatnie leki i wyroby medyczne, jeŜeli są one konieczne do wykonania
świadczenia.
Art. 36. 1. Leki podstawowe, leki uzupełniające oraz leki recepturowe są wydawane
świadczeniobiorcy na podstawie recepty, za odpłatnością:
1) ryczałtową - za leki podstawowe i recepturowe przygotowywane z surowców farmaceutycznych, o
których mowa w ust. 5 pkt 4, lub z leków gotowych zamieszczonych w wykazach leków
podstawowych i uzupełniających, pod warunkiem Ŝe przepisana dawka leku recepturowego jest
mniejsza od najmniejszej dawki leku gotowego w formie stałej stosowanej doustnie;
2) w wysokości 30 % albo 50 % ceny leku - za leki uzupełniające.
2. Opłata ryczałtowa oraz częściowa odpłatność dotyczy jednostkowego opakowania leku
określonego w wykazach, o których mowa w ust. 5 pkt 1.
3. Opłata ryczałtowa nie moŜe przekraczać 4,25 zł w przypadku leku podstawowego oraz kwoty
12,74 zł w przypadku leku recepturowego.
3a. Kwoty, o których mowa w ust. 3, są waloryzowane w kaŜdym roku średniorocznym wskaźnikiem
cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, ustalonym w ustawie budŜetowej.
4. Leki niewpisane do Rejestru Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i sprowadzone z zagranicy na warunkach i w trybie określonych w art. 4 ustawy
13)
z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, z późn. zm. ) mogą
być wydawane po wniesieniu opłaty ryczałtowej, pod warunkiem Ŝe konieczność ich refundacji została
potwierdzona przez Prezesa Funduszu, który uwzględnia w szczególności ich skuteczność kliniczną,
bezpieczeństwo i cenę w porównaniu do leków wpisanych do Rejestru Produktów Leczniczych
Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej o tym samym wskazaniu
terapeutycznym.
Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz leków podstawowych i uzupełniających,
2) wysokość opłaty ryczałtowej za leki podstawowe i recepturowe,
3) wysokość odpłatności za leki uzupełniające,
4) wykaz leków, które mogą być traktowane jako surowce farmaceutyczne przy sporządzaniu leków
recepturowych,
5) ilość leku recepturowego, którego dotyczy opłata ryczałtowa, oraz sposób obliczania kosztu
sporządzania leku recepturowego
- uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia ochrony zdrowia społeczeństwa, dostępność
do leków oraz bezpieczeństwo ich stosowania, znaczenie leku w zwalczaniu chorób o znacznym
zagroŜeniu epidemiologicznym i cywilizacyjnym, wpływ leku na bezpośrednie koszty leczenia, a takŜe
moŜliwości płatnicze podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń ze środków publicznych.
6. Wykazy, o których mowa w ust. 5 pkt 1, są aktualizowane co najmniej raz na 6 miesięcy.
Art. 37. 1. Świadczeniobiorcom chorującym na choroby zakaźne lub psychiczne oraz upośledzonym
umysłowo, a takŜe chorującym na niektóre choroby przewlekłe, wrodzone lub nabyte, leki i wyroby
medyczne są przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową określoną w art. 36 ust. 1 pkt 1 lub za
częściową odpłatnością określoną w art. 36 ust. 1 pkt 2.
Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz chorób, o których mowa w ust. 1,
2) dla kaŜdej z chorób, o których mowa w ust. 1, wykaz leków i wyrobów medycznych, które ze względu
na choroby określone w wykazie, o którym mowa w pkt 1, są przepisywane bezpłatnie, za opłatą
ryczałtową lub za częściową odpłatnością
- uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia ochrony zdrowia społeczeństwa, dostępność
do leków, bezpieczeństwo ich stosowania oraz moŜliwości płatnicze podmiotu zobowiązanego do
finansowania świadczeń ze środków publicznych.
3. Wykazy, o których mowa w ust. 2, aktualizowane są co najmniej raz na 6 miesięcy.
Art. 38. 1. Wprowadza się limity cen leków zawartych w wykazach, o których mowa w art. 36 ust. 5
pkt 1 oraz art. 37 ust. 2 pkt 2, posiadających tę samą nazwę międzynarodową albo róŜne nazwy
międzynarodowe, ale podobne działanie terapeutyczne.
2. Jednakowy limit ceny leku dotyczy leków, o których mowa w ust. 1, o tej samej dawce, wielkości
opakowania i drodze podania.
3. Apteka moŜe wydać lek, o którym mowa w ust. 1, którego cena przekracza limit ceny, pobierając
dopłatę w wysokości róŜnicy między ceną wydawanego leku a wysokością limitu ceny.
4. Apteka ma obowiązek poinformować świadczeniobiorcę o moŜliwości nabycia leku, innego niŜ
przepisany na recepcie, o tej samej nazwie międzynarodowej, dawce, postaci farmaceutycznej i o tym
samym wskazaniu terapeutycznym, którego cena nie przekracza limitu ceny. Nie dotyczy to sytuacji, kiedy
wystawiający receptę dokonał odpowiedniej adnotacji na druku recepty wskazującej na niemoŜność
dokonania zamiany przepisanego leku.
5. JeŜeli w wykazach, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2, zamieszczono lek o
nazwie międzynarodowej, apteka moŜe wydać, na zasadach określonych w art. 36 ust. 1, art. 37 ust. 1
oraz art. 43-46, równieŜ inny lek dopuszczony do obrotu, niezamieszczony w tych wykazach, a o tej samej
nazwie międzynarodowej, pod warunkiem Ŝe jego cena nie jest wyŜsza od limitu ceny, a jeŜeli limit nie
został ustalony - od ceny leku zamieszczonego w wykazach.
Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej, ustala, w drodze rozporządzenia, limity cen leków
posiadających tę samą nazwę międzynarodową oraz leków o róŜnych nazwach międzynarodowych, ale o
podobnym działaniu terapeutycznym, wymienionych w wykazach leków podstawowych i uzupełniających,
o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1, oraz limity cen leków i wyrobów medycznych, o których mowa w art.
37 ust. 2 pkt 2, uwzględniając w szczególności skuteczność i bezpieczeństwo ich stosowania.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, kryteria kwalifikacji leków o
róŜnych nazwach międzynarodowych, ale o podobnym działaniu terapeutycznym, do grupy objętej
wspólnym limitem ceny, biorąc pod uwagę wskazania terapeutyczne i bezpieczeństwo ich stosowania
oraz skuteczność leków.
Art. 39. 1. Podmiot odpowiedzialny, a takŜe wytwórca wyrobów medycznych, jego autoryzowany
przedstawiciel albo importer, zwani dalej "wnioskodawcą", mogą składać do ministra właściwego do spraw
zdrowia wnioski o umieszczenie leków lub wyrobów medycznych w wykazach, o których mowa w
przepisach wydanych na podstawie art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2.
2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, zawierają:
1) oznaczenie (firmę) wnioskodawcy, jego siedzibę i adres;
2) nazwę i proponowaną cenę leku lub wyrobu medycznego;
3) wielkość realizowanych dostaw w okresie poprzedzającym złoŜenie wniosku i deklarowanych w
okresie późniejszym;
4) dzienny koszt terapii oraz średni koszt standardowej terapii;
5) uzasadnienie wniosku i proponowanej ceny;
6) analizę skuteczności klinicznej, efektywności kosztowej oraz analizę wpływu na ogólne koszty
refundacji dla leku oryginalnego.
3. Wnioski określone w ust. 1 rozpatruje Zespół do Spraw Gospodarki Lekami, o którym mowa w art.
7 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050, z 2002 r. Nr 144, poz. 1204, z 2003 r.
Nr 137, poz. 1302 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959), zwany dalej "Zespołem".
4. Zespół nie rozpatruje wniosku, o którym mowa w ust. 1, jeŜeli nie spełnia on wymogów
określonych w ust. 2.
5. Zespół przekazuje wnioskodawcy stanowisko w sprawie nieuwzględnienia wniosku, o którym
mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem. W terminie 14 dni od dnia otrzymania stanowiska wnioskodawca
moŜe zwrócić się do ministra właściwego do spraw zdrowia o ponowne rozpatrzenie wniosku.
6. Rozpatrywanie wniosku nie powinno trwać dłuŜej niŜ 90 dni, licząc od dnia jego złoŜenia, z tym Ŝe
w przypadku konieczności uzupełnienia danych niezbędnych do umieszczenia danego leku i wyrobu
medycznego we właściwym wykazie bieg tego terminu ulega zawieszeniu do dnia otrzymania
uzupełnienia wniosku.
7. W przypadku gdy procedura umieszczenia leku lub wyrobu medycznego w wykazach, o których
mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2, występuje łącznie z
rozpatrywaniem informacji lub wniosku o ustalenie ceny urzędowej, łączny termin nie powinien
przekroczyć 180 dni, a w przypadku konieczności uzupełnienia danych niezbędnych do rozpatrzenia
wniosków łącznie - bieg tego terminu ulega zawieszeniu do dnia otrzymania uzupełnienia wniosku.
8. Od decyzji ministra właściwego do spraw zdrowia przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach, o których mowa w ust. 1,
2) sposób składania oraz tryb i terminy rozpatrywania wniosków, o których mowa w ust. 1
- z uwzględnieniem przepisów ust. 2-7.
Art. 40. 1. Zaopatrzenie w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi oraz w środki
pomocnicze przysługuje świadczeniobiorcom na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera
ubezpieczenia zdrowotnego, na zasadach określonych w ustawie.
2. Udział środków publicznych w cenie wyrobu medycznego będącego przedmiotem ortopedycznym
lub środka pomocniczego nie moŜe być niŜszy niŜ kwota stanowiąca 50 % limitu ceny określonego w
przepisach wydanych na podstawie ust. 4 dla wyrobu medycznego będącego przedmiotem
ortopedycznym lub środka pomocniczego albo ceny nabycia przedmiotu ortopedycznego i środka
pomocniczego.
3. Limit ceny określony dla naprawy wyrobu medycznego będącego przedmiotem ortopedycznym
moŜe być wykorzystany przez świadczeniobiorcę do dokonania naprawy uŜytkowanego przedmiotu
ortopedycznego w okresie uŜywalności ustalonym dla danego przedmiotu.
rozporządzenia, limit cen dla wyrobów medycznych będących przedmiotami ortopedycznymi i środków
pomocniczych, o takim samym zastosowaniu, ale róŜnych cenach - w zakresie którego podmiot
zobowiązany do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych finansuje to
świadczenie, oraz limit cen dla napraw przedmiotów ortopedycznych, uwzględniając dobro
świadczeniobiorcy oraz moŜliwości płatnicze podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń opieki
zdrowotnej ze środków publicznych.
Rady Lekarskiej oraz Naczelnej Rady Pielęgniarek i PołoŜnych, określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy wykaz wyrobów medycznych będących przedmiotami ortopedycznymi i środków
pomocniczych, wysokość udziału własnego świadczeniobiorcy w cenie ich nabycia, kryteria ich
przyznawania, okresy uŜytkowania, a takŜe wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi
podlegające naprawie w zaleŜności od wskazań medycznych oraz wzór zlecenia, o którym mowa w ust. 1
i w art. 47, uwzględniając dobro świadczeniobiorcy oraz moŜliwości płatnicze podmiotu zobowiązanego do
finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych.
Art. 41. 1. Świadczeniobiorcy, na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub
felczera ubezpieczenia zdrowotnego, przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego, w
tym lotniczego, do najbliŜszego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym
zakresie, i z powrotem, w przypadkach:
1) konieczności podjęcia natychmiastowego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej;
2) wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia.
2. Świadczeniobiorcy, na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera
ubezpieczenia zdrowotnego, przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego - w
przypadku dysfunkcji narządu ruchu uniemoŜliwiającej korzystanie ze środków transportu publicznego, w
celu odbycia leczenia - do najbliŜszego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym
zakresie, i z powrotem.
3. W przypadkach niewymienionych w ust. 1 i 2 na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia
zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego świadczeniobiorcy przysługuje przejazd środkami
transportu sanitarnego odpłatnie lub za częściową odpłatnością.
Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz grup jednostek chorobowych, stopnie
niesprawności oraz wysokość udziału własnego świadczeniobiorcy, w przypadkach określonych w ust. 3,
w zaleŜności od wskazań medycznych, uwzględniając w szczególności moŜliwość samodzielnego
poruszania się oraz średnie koszty przejazdu środkami transportu sanitarnego.
Art. 42. 1. Świadczenia opieki zdrowotnej, o których mowa w załączniku do ustawy, oraz odpłatne
świadczenia opieki zdrowotnej udzielane Ŝołnierzom w czynnej słuŜbie wojskowej i pracownikom wojska,
o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach uŜycia lub pobytu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117), oraz po ich zwolnieniu ze
słuŜby lub ustaniu umowy o pracę, w związku z urazami nabytymi podczas wykonywania zadań poza
granicami państwa, pokrywa się z budŜetu państwa z części pozostającej w dyspozycji Ministra Obrony
Narodowej.
2. Świadczenia opieki zdrowotnej, o których mowa w załączniku do ustawy, oraz odpłatne
świadczenia opieki zdrowotnej udzielane policjantom, funkcjonariuszom StraŜy Granicznej,
funkcjonariuszom Biura Ochrony Rządu, straŜakom Państwowej StraŜy PoŜarnej, a takŜe pracownikom
tych słuŜb, oraz po ich zwolnieniu ze słuŜby lub ustaniu umowy o pracę, w związku z urazami nabytymi
podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, pokrywa się z budŜetu państwa z części
pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
Rozdział 3
Szczególne uprawnienia do świadczeń opieki zdrowotnej
Art. 43. 1. Świadczeniobiorcy, który posiada tytuł "ZasłuŜonego Honorowego Dawcy Krwi" i
przedstawi legitymację "ZasłuŜonego Honorowego Dawcy Krwi", przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w
leki objęte wykazami leków podstawowych i uzupełniających do wysokości limitu, o którym mowa w art. 38
ust. 1, oraz w określone, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw zdrowia leki,
które zasłuŜony honorowy dawca krwi moŜe stosować w związku z oddawaniem krwi, na podstawie
recepty wystawionej przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego albo felczera ubezpieczenia zdrowotnego
lub lekarza albo felczera niebędącego lekarzem albo felczerem ubezpieczenia zdrowotnego, jeŜeli
posiada uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zawarł z oddziałem wojewódzkim Funduszu umowę
upowaŜniającą go do wystawiania takich recept.
2. Osoba przedstawiająca receptę do realizacji jest obowiązana do okazania dokumentu, o którym
mowa w ust. 1.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do świadczeniobiorców, którzy posiadają tytuł
"ZasłuŜonego Dawcy Przeszczepu" i przedstawią legitymację "ZasłuŜonego Dawcy Przeszczepu".
Art. 44. 1. Osobom, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2, przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w leki
umieszczone w wykazach leków podstawowych i uzupełniających oraz leki recepturowe.
2. Osobom, o których mowa w ust. 1, receptę moŜe wystawić lekarz ubezpieczenia zdrowotnego albo
felczer ubezpieczenia zdrowotnego lub lekarz albo felczer niebędący lekarzem albo felczerem
ubezpieczenia zdrowotnego, jeŜeli posiada uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zawarł z oddziałem
wojewódzkim Funduszu umowę upowaŜniającą go do wystawiania takich recept.
3. Osoby, o których mowa w ust. 1, są obowiązane do okazania lekarzowi albo felczerowi
wystawiającemu receptę dokumentu potwierdzającego przysługujące uprawnienie.
mowa w ust. 3.
Art. 45. 1. Osobom:
1) które są inwalidami wojskowymi,
2) które doznały uszczerbku na zdrowiu w okolicznościach określonych w art. 7 i 8 ustawy z dnia 29
maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin i nie zostały zaliczone
do Ŝadnej z grup inwalidów,
3) wymienionym w art. 42 i 59 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i
wojskowych oraz ich rodzin,
4) które są cywilnymi niewidomymi ofiarami działań wojennych
- przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w leki objęte wykazami leków podstawowych i uzupełniających.
wojewódzkim Funduszu umowę upowaŜniającą go do wystawiania takich recept.
4. Lekarz albo felczer wystawiający receptę obowiązany jest wpisać na recepcie numer PESEL
osoby, o której mowa w ust. 1.
mowa w ust. 3.
6. Bezpłatne zaopatrzenie w leki osób, o których mowa w ust. 1, przysługuje do wysokości limitu, o
którym mowa w art. 38 ust. 1.
Art. 46. 1. Inwalidom wojennym, ich małŜonkom pozostającym na ich wyłącznym utrzymaniu oraz
wdowom i wdowcom po poległych Ŝołnierzach i zmarłych inwalidach wojennych uprawnionym do renty
rodzinnej, a takŜe osobom represjonowanym, przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w leki spełniające
łącznie następujące warunki:
1) oznaczone symbolem Rp w decyzji dopuszczającej do obrotu;
2) wpisane do Rejestru Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
ubezpieczenia zdrowotnego, jeŜeli posiada uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zawarł z
Funduszem umowę upowaŜniającą go do wystawiania takich recept.
3. Lekarz albo felczer wystawiający receptę obowiązany jest wpisać na recepcie numer PESEL
osoby, o której mowa w ust. 1.
mowa w ust. 4.
Art. 47. 1. Inwalidom wojennym i wojskowym, cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych
oraz osobom represjonowanym przysługuje prawo do bezpłatnych wyrobów medycznych będących
przedmiotami ortopedycznymi i środków pomocniczych na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego
albo felczera ubezpieczenia zdrowotnego lub lekarza albo felczera niebędącego lekarzem albo felczerem
wojewódzkim Funduszu umowę upowaŜniającą go do wystawiania takich recept, do wysokości limitu ceny
określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 4.
2. Przepisy art. 40 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio.
Art. 47a. 1. Świadczeniobiorca będący Ŝywym dawcą narządu w rozumieniu przepisów ustawy z
dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz. U.
Nr 169, poz. 1411) ma prawo do badań mających na celu monitorowanie jego stanu zdrowia
przeprowadzanych przez zakład opieki zdrowotnej, który dokonał pobrania narządu, co 12 miesięcy od
dnia pobrania narządu, nie dłuŜej jednak niŜ przez 10 lat.
2. Zakład opieki zdrowotnej, który dokonał pobrania narządu, przekazuje niezwłocznie wyniki badań,
o których mowa w ust. 1, do rejestru Ŝywych dawców prowadzonego na podstawie przepisów ustawy, o
której mowa w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj i zakres badań
Ŝywych dawców narządu wykonywanych w ramach monitorowania ich stanu zdrowia, mając na uwadze
kontrolę ich stanu zdrowia związanego z oddaniem narządu.
Rozdział 4
Programy zdrowotne
Art. 48. 1. Programy zdrowotne mogą opracowywać, wdraŜać, realizować i finansować ministrowie,
jednostki samorządu terytorialnego lub Fundusz.
2. Programy zdrowotne dotyczą w szczególności:
1) waŜnych zjawisk epidemiologicznych;
2) innych niŜ określone w pkt 1 istotnych problemów zdrowotnych dotyczących całej lub określonej
grupy świadczeniobiorców przy istniejących moŜliwościach ich eliminowania bądź ograniczania;
3) wdroŜenia nowych procedur medycznych i przedsięwzięć profilaktycznych.
3. Program zdrowotny moŜe być realizowany w okresie jednego roku albo wielu lat.
4. Wyboru realizatora programu zdrowotnego dokonuje się w drodze konkursu ofert
przeprowadzanego przez podmiot, o którym mowa w ust. 1; nie dotyczy to Funduszu.
5. O przeprowadzeniu konkursu ofert, o którym mowa w ust. 4, podmiot, o którym mowa w ust. 1,
ogłasza w swojej siedzibie i na swojej stronie internatowej co najmniej na 30 dni przed wyznaczonym
upływem terminu składania ofert.
6. W ogłoszeniu, o którym mowa w ust. 5, określa się w szczególności:
1) przedmiot konkursu ofert;
2) wymagania stawiane oferentom, niezbędne do realizacji programu zdrowotnego;
3) termin i miejsce składania ofert.
7. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do trybu przeprowadzenia konkursu ofert i zawarcia
umów o realizację programu zdrowotnego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego
dotyczące przetargu.
8. W przypadku programów zdrowotnych opracowywanych, wdraŜanych, realizowanych i
finansowanych przez Fundusz, dokonuje on wyboru realizatora programu zdrowotnego i zawiera z nim
umowy, na zasadach i w trybie określonych dla umów zawieranych ze świadczeniodawcami.
9. Do wyboru realizatora programu zdrowotnego nie stosuje się przepisów o zamówieniach
publicznych.
Rozdział 5
Dokumenty potwierdzające prawo do świadczeń opieki zdrowotnej
Art. 49. 1. Dokumentem potwierdzającym prawo ubezpieczonego do świadczeń opieki zdrowotnej
jest karta ubezpieczenia zdrowotnego.
2. Karta ubezpieczenia zdrowotnego jest kartą typu elektronicznego.
3. Karta ubezpieczenia zdrowotnego zawiera w szczególności następujące dane:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) datę urodzenia;
3) numer PESEL, a w przypadku cudzoziemca - numer paszportu lub innego dokumentu
potwierdzającego toŜsamość;
4) kody, rodzaje oraz okresy waŜności uprawnień;
5) numer identyfikacyjny instytucji ubezpieczenia zdrowotnego;
6) kod ISO 3166-1 dla Rzeczypospolitej Polskiej;
7) nazwę "Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego";
8) nazwę "Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego";
9) datę waŜności karty;
10) numer identyfikacyjny karty.
4. Karta ubezpieczenia zdrowotnego wydawana jest bezpłatnie. W przypadku utraty karty
ubezpieczenia zdrowotnego za wydanie nowej karty pobiera się opłatę w wysokości 1,5 % minimalnego
wynagrodzenia.
rozporządzenia:
1) wzór karty ubezpieczenia zdrowotnego, uwzględniając przepisy Unii Europejskiej w sprawie wzoru
Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego;
2) wzór wniosku o wydanie karty ubezpieczenia zdrowotnego, sposób jego składania do Funduszu oraz
sposób dostarczenia karty ubezpieczenia zdrowotnego do ubezpieczonego, uwzględniając
konieczność weryfikacji danych ubezpieczonego zawartych we wniosku oraz konieczność jego
potwierdzenia.
Art. 50. 1. Świadczeniobiorca ubiegający się o udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej jest
obowiązany przedstawić:
1) kartę ubezpieczenia zdrowotnego - w przypadku ubezpieczonego;
2) dokument, o którym mowa w art. 54 ust. 1 - w przypadku świadczeniobiorcy innego niŜ ubezpieczony.
2. W przypadku stanu nagłego dokument, o którym mowa w ust. 1, moŜe zostać przedstawiony w
innym czasie, nie później niŜ w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia udzielania świadczenia opieki
zdrowotnej, o ile chory nadal przebywa w szpitalu.
3. JeŜeli przedstawienie dokumentu, o którym mowa w ust. 1, w terminie określonym w ust. 2 nie jest
moŜliwe, dokument ten moŜe być przedstawiony w terminie 7 dni od dnia zakończenia udzielania
świadczeń opieki zdrowotnej.
4. W razie nieprzedstawienia dokumentu, o którym mowa w ust. 1, w terminach określonych w ust. 2 i
3, świadczenie zostaje udzielone na koszt świadczeniobiorcy.
5. W razie nieodprowadzenia przez zobowiązanego płatnika przez okres dłuŜszy niŜ miesiąc składki
na ubezpieczenie zdrowotne za ubezpieczonego, Fundusz obciąŜa tego płatnika poniesionymi kosztami
udzielonych ubezpieczonemu świadczeń opieki zdrowotnej.
6. Późniejsze niŜ przewidziane w ust. 2 i 3 przedstawienie dokumentu, o którym mowa w ust. 1, nie
moŜe stanowić podstawy odmowy zwolnienia z kosztów, o których mowa w ust. 4, albo ich zwrotu.
7. Opłacenie zaległych składek wraz z odsetkami nie zwalnia z obowiązku pokrycia kosztów
udzielonego świadczenia opieki zdrowotnej.
8. Roszczenia przysługujące na podstawie ust. 4 i 5 ulegają przedawnieniu z upływem 5 lat od dnia,
w którym stały się wymagalne.
9. Przepisów ust. 1-8 nie stosuje się do świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych dzieciom do
ukończenia 6. miesiąca Ŝycia.
Art. 51. 1. W celu potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej przysługujących
ubezpieczonemu, zgodnie z przepisami o koordynacji, na terytorium innego niŜ Rzeczpospolita Polska
państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o
Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, oddział wojewódzki
Funduszu wydaje zaświadczenie o prawie do tych świadczeń.
2. Zaświadczenie wydaje się na zasadach i w zakresie określonych w przepisach o koordynacji.
3. Zaświadczenie określone w ust. 1 dla osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 16 i art. 67 ust. 7,
zamieszkałych na terytorium innego niŜ Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej
lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o
Europejskim Obszarze Gospodarczym, wydaje Mazowiecki Oddział Wojewódzki Funduszu.
Art. 52. 1. Osobie uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o
koordynacji, w celu korzystania z tych świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, oddział wojewódzki Funduszu wydaje dokument potwierdzający prawo do
świadczeń opieki zdrowotnej, zwany dalej "poświadczeniem".
2. Poświadczenie zawiera następujące dane:
1) imiona i nazwisko;
2) datę urodzenia;
3) numer PESEL, a w przypadku gdy osobie, o której mowa w ust. 1, nie nadano tego numeru - serię i
numer paszportu albo numer identyfikacyjny innego dokumentu, na podstawie którego moŜliwe jest
ustalenie danych osobowych;
4) adres miejsca zamieszkania;
5) nazwę instytucji zagranicznej, na koszt której będą udzielane świadczenia opieki zdrowotnej;
6) adres miejsca zamieszkania lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
7) zakres świadczeń opieki zdrowotnej przysługujących uprawnionemu w rozumieniu przepisów o
koordynacji;
8) okres przysługiwania świadczeń opieki zdrowotnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
9) numer poświadczenia.
rozporządzenia, sposób wydawania poświadczenia oraz jego wzór, uwzględniając dane, o których mowa
w ust. 2, oraz dokumenty, na podstawie których są wydawane poświadczenia, kierując się koniecznością
zapewnienia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej i rzetelnego potwierdzania prawa do tych
świadczeń.
Art. 53. 1. Osoba uprawniona do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o
koordynacji, ubiegająca się o świadczenie z ubezpieczenia zdrowotnego, jest obowiązana przedstawić
poświadczenie.
2. Osoba uprawniona do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji,
ubiegająca się o świadczenie z ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie art. 22 ust. 1 lit. a
rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71, jest obowiązana do przedstawienia dokumentu
potwierdzającego prawo do tych świadczeń, wystawionego przez zagraniczną instytucję właściwą.
3. JeŜeli poświadczenie albo dokument, o którym mowa w ust. 2, nie zostaną przedstawione w
przypadku:
1) stanu nagłego,
2) porodu
- przepisy art. 50 ust. 2-4, 6, 8 i 9 stosuje się odpowiednio.
Art. 54. 1. Dokumentem potwierdzającym prawo do świadczeń opieki zdrowotnej świadczeniobiorcy,
o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, jest decyzja wójta (burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze
względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, potwierdzająca to prawo.
2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje się po:
1) przedłoŜeniu przez świadczeniobiorcę, o którym mowa w ust. 1, dokumentów potwierdzających:
a) posiadanie obywatelstwa polskiego,
b) zamieszkiwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego;
3) stwierdzeniu spełniania kryterium dochodowego, o którym mowa w art. 8 ustawy z dnia 12 marca
2004 r. o pomocy społecznej;
4) stwierdzeniu braku okoliczności, o której mowa w art. 12 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy
społecznej, w wyniku przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego, o którym mowa w pkt
2.
3. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek świadczeniobiorcy, a w przypadku stanu
nagłego - na wniosek świadczeniodawcy udzielającego świadczenia opieki zdrowotnej złoŜony
niezwłocznie po udzieleniu świadczenia.
4. Wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania
świadczeniobiorcy moŜe wszcząć postępowanie w celu wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, równieŜ z
własnej inicjatywy lub na wniosek właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu.
5. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, z własnej inicjatywy lub na wniosek
właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu, wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu
na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy jest obowiązany dostarczyć niezwłocznie tę decyzję
właściwemu oddziałowi wojewódzkiemu Funduszu.
6. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje
przez okres 30 dni, chyba Ŝe w tym okresie świadczeniobiorca zostanie objęty ubezpieczeniem
zdrowotnym.
7. Wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania
świadczeniobiorcy, o którym mowa w art. 7 ust. 2, niezwłocznie stwierdza wygaśnięcie decyzji, o której
mowa w ust. 1, w przypadku gdy w okresie, o którym mowa w ust. 6:
1) świadczeniobiorca zostanie objęty ubezpieczeniem zdrowotnym lub
2) w przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 8.
8. Świadczeniobiorca, o którym mowa w art. 7 ust. 2, jest obowiązany niezwłocznie poinformować
wójta (burmistrza, prezydenta) gminy, właściwej ze względu na swoje miejsce zamieszkania, o kaŜdej
zmianie w sytuacji dochodowej lub majątkowej, wpływającej na podstawę do wydania decyzji, o której
mowa w ust. 1.
9.
Przepisów ust. 1-8 nie stosuje się do medycznych czynności ratunkowych udzielanych
świadczeniobiorcom innym niŜ ubezpieczeni przez jednostki systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt
2 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, w warunkach
pozaszpitalnych.
DZIAŁ III
Zasady udzielania świadczeń opieki zdrowotnej
Art. 55. 1. Świadczeniodawca udzielający świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej jest
obowiązany w szczególności do postępowania zgodnie z zakresem zadań określonych w przepisach
wydanych na podstawie ust. 6 odpowiednio dla lekarza, pielęgniarki i połoŜnej podstawowej opieki
zdrowotnej.
2. Świadczeniodawca udzielający świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej zapewnia
świadczeniobiorcom, w kosztach własnej działalności, zgodnie z zakresem, o którym mowa w ust. 1, w
szczególności dostęp do:
1) opieki ambulatoryjnej, w tym opieki w domu chorego;
2) badań diagnostycznych.
3. Na świadczenia podstawowej opieki zdrowotnej udzielane - w związku z zachorowaniem - przez
lekarzy, pielęgniarki i połoŜne, poza godzinami pracy określonymi w umowie o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej, a w szczególności w dni wolne od pracy i w święta, oddział wojewódzki Funduszu
zawiera odrębną umowę, o ile jest to niezbędne dla zapewnienia świadczeniobiorcom ciągłości
udzielanych świadczeń.
4. Świadczeniodawca udzielający świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej jest
obowiązany do informowania świadczeniobiorców o zasadach organizacji opieki, o której mowa w ust. 3,
w szczególności poprzez umieszczenie informacji w miejscu udzielania świadczeń i w siedzibie
świadczeniodawcy.
5. Osoba udzielająca świadczeń opieki zdrowotnej poza siedzibą świadczeniodawcy i jednostkami
organizacyjnymi świadczeniodawcy korzysta z ochrony prawnej przewidzianej w Kodeksie karnym dla
funkcjonariuszy publicznych.
Lekarskiej oraz Naczelnej Rady Pielęgniarek i PołoŜnych, określi, w drodze rozporządzenia, zakres zadań
lekarza, pielęgniarki i połoŜnej podstawowej opieki zdrowotnej, uwzględniając konieczność zapewnienia
kompleksowości udzielanych świadczeń oraz dobro pacjenta.
Art. 56. 1. Wybór lekarza, pielęgniarki i połoŜnej podstawowej opieki zdrowotnej świadczeniobiorca
potwierdza pisemnym oświadczeniem woli, zwanym dalej "deklaracją wyboru".
2. Deklaracja wyboru zawiera:
1) dane dotyczące świadczeniobiorcy:
a) imię i nazwisko,
b) nazwisko rodowe,
c) datę urodzenia,
d) płeć,
e) numer PESEL, o ile taki został nadany,
f) miejsce nauki - w przypadku uczniów i studentów,
g) adres zamieszkania,
h) numer telefonu;
2) określenie, który raz w danym roku dokonywany jest wybór;
3) numer karty ubezpieczenia zdrowotnego - w przypadku ubezpieczonych;
4) kod oddziału wojewódzkiego Funduszu;
5) dane dotyczące lekarza, pielęgniarki i połoŜnej podstawowej opieki zdrowotnej:
a) imię i nazwisko,
b) siedzibę świadczeniodawcy udzielającego świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej,
c) miejsce udzielania świadczeń opieki zdrowotnej;
6) datę dokonania wyboru;
7) podpis świadczeniobiorcy lub jego opiekuna prawnego;
8) podpis osoby przyjmującej deklarację wyboru.
3. Wzór deklaracji wyboru określi Prezes Funduszu.
4. Świadczeniodawca udzielający świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej jest
obowiązany:
1) udostępnić świadczeniobiorcy deklarację wyboru i sprawdzić poprawność jej wypełnienia;
2) przed przyjęciem deklaracji wyboru sprawdzić uprawnienia do korzystania ze świadczeń opieki
zdrowotnej określonych w ustawie.
5. Wypełnione deklaracje wyboru świadczeniodawca przechowuje w swojej siedzibie, zapewniając
ich dostępność świadczeniobiorcom, którzy je złoŜyli, z zachowaniem wymagań wynikających z ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 i Nr 153, poz.
1271 oraz z 2004 r. Nr 25, poz. 219 i Nr 33, poz. 285).
Art. 57. 1. Ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne finansowane ze środków publicznych są
udzielane na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane do świadczeń:
1) ginekologa i połoŜnika;
2) dentysty;
3) dermatologa;
4) wenerologa;
5) onkologa;
6) okulisty;
7) psychiatry;
8) dla osób chorych na gruźlicę;
9) dla osób zakaŜonych wirusem HIV;
10) dla inwalidów wojennych i osób represjonowanych;
10a) dla cywilnych niewidomych ofiar działań wojennych;
11) dla osób uzaleŜnionych od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych - w
zakresie lecznictwa odwykowego.
Art. 58. Świadczeniobiorca ma prawo do leczenia szpitalnego w szpitalu, który zawarł umowę o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, na podstawie skierowania lekarza, lekarza dentysty lub felczera,
jeŜeli cel leczenia nie moŜe być osiągnięty przez leczenie ambulatoryjne.
Art. 59. Świadczeniobiorca ma prawo do rehabilitacji leczniczej u świadczeniodawcy, który zawarł
umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia
zdrowotnego.
Art. 60. W stanach nagłych świadczenia zdrowotne są udzielane bez wymaganego skierowania.
Art. 61. Ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne udzielone świadczeniobiorcy bez skierowania
lekarza ubezpieczenia zdrowotnego opłaca świadczeniobiorca, z wyjątkiem przypadków określonych w
art. 47a, 57 ust. 2 i art. 60.
Art. 62. Apteka ma w szczególności obowiązek:
1) zapewnić świadczeniobiorcy dostępność leków objętych wykazami leków podstawowych i
uzupełniających, o których mowa w art. 36, oraz leków i wyrobów medycznych, o których mowa w art.
37;
2) udostępniać do kontroli przez podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń ze środków
publicznych lub na jego zlecenie przez organy nadzoru farmaceutycznego dokumentację, którą
apteka jest obowiązana prowadzić na podstawie odrębnych przepisów;
3) przekazywać podmiotowi, o którym mowa w pkt 2, informacje zawarte w treści poszczególnych
zrealizowanych recept na refundowane leki i wyroby medyczne;
4) wywiesić na widocznym i łatwo dostępnym miejscu informacje, o których mowa w art. 38 ust. 4.
Art. 63. 1. Apteka, po przedstawieniu podmiotowi zobowiązanemu do finansowania świadczeń opieki
zdrowotnej ze środków publicznych zestawień, o których mowa w ust. 6 pkt 1, oraz informacji, o których
mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 190 ust. 2, nie częściej niŜ co 14 dni, otrzymuje
refundację ceny leku lub wyrobu medycznego wydawanego świadczeniobiorcy bezpłatnie lub za
częściową odpłatnością.
2. Refundacja, o której mowa w ust. 1, nie moŜe przekraczać ustalonego limitu ceny, z
zastrzeŜeniem art. 44 i 45 ust. 1, i dokonywana jest przez podmiot zobowiązany do finansowania
świadczeń ze środków publicznych na zasadach, o których mowa w ust. 3-5.
3. Po przeprowadzeniu analizy przedstawionych przez aptekę zbiorczych zestawień recept i
informacji, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 190 ust. 2, nie później niŜ 15 dni od
dnia otrzymania zestawienia, podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze
środków publicznych dokonuje refundacji, o której mowa w ust. 1.
4. W przypadku przekroczenia przez podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń ze środków
publicznych terminu, o którym mowa w ust. 3, aptece przysługują odsetki ustawowe.
5. W przypadku nieprzekazania lub przekazania niezgodnie z ustawą danych, o których mowa w art.
62 pkt 3, oraz danych określonych zgodnie z art. 188 i informacji, o których mowa w przepisach wydanych
na podstawie art. 190 ust. 2, termin, o którym mowa w ust. 3, moŜe zostać przedłuŜony do czasu
przekazania przez aptekę kompletnych danych.
Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób przedstawiania przez apteki podmiotom zobowiązanym do finansowania świadczeń ze
środków publicznych zbiorczych zestawień zrealizowanych recept podlegających refundacji,
2) terminy przedstawiania zestawień,
3) wzór zbiorczego zestawienia recept podlegających refundacji
- uwzględniając przepisy ust. 1-5 oraz dane, o których mowa w art. 188 i art. 190 ust. 2.
Art. 64. 1. Podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków
publicznych moŜe przeprowadzić kontrolę udzielania świadczeń świadczeniobiorcom, a w szczególności
kontrolę:
1) organizacji i sposobu udzielania świadczeń opieki zdrowotnej oraz ich dostępności;
2) udzielania świadczeń opieki zdrowotnej pod względem zgodności z wymaganiami określonymi w
umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
3) zasadności wyboru leków i wyrobów medycznych, w tym przedmiotów ortopedycznych i środków
pomocniczych stosowanych w leczeniu, rehabilitacji i badaniach diagnostycznych;
4) przestrzegania zasad wystawiania recept.
2. Podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń ze środków publicznych w upowaŜnieniu do
prowadzenia kontroli określa przedmiot i zakres kontroli oraz wskazuje osobę upowaŜnioną do
przeprowadzenia kontroli. Przepisy art. 173 ust. 5-9 stosuje się odpowiednio.
3. Kontrolę dokumentacji medycznej, jakości i zasadności udzielanych świadczeń zdrowotnych
przeprowadzają upowaŜnieni pracownicy podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń ze
środków publicznych, posiadający wykształcenie medyczne odpowiadające zakresowi prowadzonej
kontroli.
4. Kontrolę dokumentacji medycznej, jakości i zasadności udzielanych świadczeń zdrowotnych
podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń ze środków publicznych moŜe zlecić, w razie potrzeby,
osobie posiadającej wykształcenie medyczne odpowiadające zakresowi prowadzonej kontroli.
5. Świadczeniodawca jest obowiązany do przedkładania podmiotowi zobowiązanemu do
finansowania świadczeń ze środków publicznych Ŝądanej dokumentacji oraz udzielania wszelkich
informacji i pomocy niezbędnych w związku z prowadzoną kontrolą.
6. Z przebiegu przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, który jest podpisywany przez osobę
przeprowadzającą kontrolę i świadczeniodawcę.
7. Podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych
sporządza wystąpienie pokontrolne zawierające ocenę działalności kontrolowanego świadczeniodawcy
lub zalecenia pokontrolne w sprawie usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.
8. Świadczeniodawca moŜe, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wystąpienia pokontrolnego, zgłosić
zastrzeŜenia podmiotowi zobowiązanemu do finansowania świadczeń ze środków publicznych.
ZastrzeŜenia rozpatruje się w terminie 14 dni. W przypadku nieuwzględnienia zastrzeŜeń niezwłocznie
informuje się o tym świadczeniodawcę.
9. Świadczeniodawca jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia
pokontrolnego albo od dnia otrzymania informacji o nieuwzględnieniu zastrzeŜeń, do poinformowania
podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń ze środków publicznych o sposobie wykorzystania
uwag i wykonania wniosków pokontrolnych oraz o podjętych działaniach lub przyczynach niepodjęcia tych
działań.
10. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb
przeprowadzania kontroli przez podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze
środków publicznych, uwzględniając właściwą realizację celów kontroli oraz zapewnienie jej szybkości i
skuteczności.
11. Przepisy ust. 1-10 stosuje się odpowiednio do przeprowadzania kontroli umów na wykonywanie
medycznych czynności ratunkowych, o których mowa w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym
Ratownictwie Medycznym.
DZIAŁ IV
Zasady podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu
Rozdział 1
Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego
Art. 65. Ubezpieczenie zdrowotne jest oparte w szczególności na zasadach:
1) równego traktowania oraz solidarności społecznej;
2) zapewnienia ubezpieczonemu równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej i wyboru
świadczeniodawców spośród tych świadczeniodawców, którzy zawarli umowę z Funduszem, z
zastrzeŜeniem art. 56b i art. 69b ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku
obrony Rzeczypospolitej Polskiej, art. 153 ust. 7a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o StraŜy
Granicznej i art. 115 § 1a Kodeksu karnego wykonawczego.
Art. 66. 1. Obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają:
1) osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi lub ubezpieczeniem społecznym
rolników, które są:
a) pracownikami w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych,
b) rolnikami lub ich domownikami w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników,
c) osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą lub osobami z nimi współpracującymi,
d) osobami wykonującymi pracę nakładczą,
e) osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej
umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się
przepisy dotyczące zlecenia, lub osobami z nimi współpracującymi,
f) osobami duchownymi,
g) członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni kółek rolniczych lub członkami ich
rodzin,
h) osobami pobierającymi świadczenie socjalne wypłacane w okresie urlopu oraz osobami
pobierającymi zasiłek socjalny wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania
nowego zatrudnienia, a takŜe osobami pobierającymi wynagrodzenie przysługujące w okresie
korzystania ze świadczenia górniczego albo w okresie korzystania ze stypendium na
przekwalifikowanie, wynikające z odrębnych przepisów lub układów zbiorowych pracy,
i) osobami pobierającymi świadczenie szkoleniowe wypłacane po ustaniu zatrudnienia;
2) Ŝołnierze odbywający zasadniczą słuŜbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe, o
ile nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia z innego tytułu, oraz pełniący słuŜbę wojskową w razie
ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, a takŜe kandydaci na Ŝołnierzy zawodowych;
3) poborowi odbywający słuŜbę zastępczą;
4) poborowi pełniący słuŜbę w Policji, StraŜy Granicznej i Biurze Ochrony Rządu;
5) Ŝołnierze zawodowi oraz Ŝołnierze odbywający nadterminową zasadniczą słuŜbę wojskową i słuŜbę
okresową;
6) policjanci;
7) funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
8) funkcjonariusze Agencji Wywiadu;
8a) funkcjonariusze Centralnego Biura Antykorupcyjnego;
8b) funkcjonariusze SłuŜby Kontrwywiadu Wojskowego;
8c) funkcjonariusze SłuŜby Wywiadu Wojskowego;
9) funkcjonariusze Biura Ochrony Rządu;
10) funkcjonariusze StraŜy Granicznej;
11) funkcjonariusze SłuŜby Celnej;
12) funkcjonariusze SłuŜby Więziennej;
13) funkcjonariusze Państwowej StraŜy PoŜarnej;
14) posłowie pobierający uposaŜenia poselskie, posłowie do Parlamentu Europejskiego wybrani w
Rzeczypospolitej Polskiej, pobierający z tego tytułu uposaŜenie oraz senatorowie pobierający
uposaŜenie senatorskie;
15) sędziowie i prokuratorzy;
16) osoby pobierające emeryturę lub rentę, osoby w stanie spoczynku pobierające uposaŜenie lub
uposaŜenie rodzinne oraz osoby pobierające uposaŜenie po zwolnieniu ze słuŜby lub świadczenie
pienięŜne o takim samym charakterze;
17) uczniowie oraz słuchacze zakładów kształcenia nauczycieli w rozumieniu przepisów o systemie
oświaty niepodlegający obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
18) dzieci przebywające w placówkach pełniących funkcje resocjalizacyjne, wychowawcze lub
opiekuńcze lub w domach pomocy społecznej niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia
zdrowotnego z innego tytułu;
19) dzieci do czasu rozpoczęcia realizacji obowiązku szkolnego nieprzebywające w placówkach, o
których mowa w pkt 18, niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu, z
zastrzeŜeniem art. 81 ust. 8 pkt 3;
20) studenci i uczestnicy studiów doktoranckich niepodlegający obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego
z innego tytułu, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1;
21) alumni wyŜszych seminariów duchownych i teologicznych, postulanci, nowicjusze i junioryści
zakonów męskich i Ŝeńskich i ich odpowiedników, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 3 ust.
2 pkt 2;
22) słuchacze Krajowej Szkoły Administracji Publicznej;
23) osoby pobierające stypendium sportowe po ukończeniu 15. roku Ŝycia niepodlegające obowiązkowi
ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
24) bezrobotni niepodlegający obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
24a) osoby pobierające stypendium w okresie odbywania staŜu lub przygotowania zawodowego w
miejscu pracy, na które zostały skierowane przez podmiot inny niŜ powiatowy urząd pracy,
niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
25) osoby pobierające zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne oraz osoby
niepobierające zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego z przyczyn
określonych w art. 27 ust. 1 pkt 3-6 i ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i
14)
przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514, z późn. zm. ) niepodlegające
obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
26) osoby pobierające zasiłek stały z pomocy społecznej niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia
27) uchodźcy objęci indywidualnym programem integracji na podstawie przepisów o pomocy społecznej
niepodlegający obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
28) osoby pobierające świadczenie pielęgnacyjne lub dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego
wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego
okresu jego pobierania, przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych,
niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
29) osoby bezdomne wychodzące z bezdomności niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia
30) osoby objęte indywidualnym programem zatrudnienia socjalnego, niepodlegające obowiązkowi
ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
31) kombatanci i osoby represjonowane niepodlegający ubezpieczeniom społecznym w Rzeczypospolitej
Polskiej lub niepobierający emerytury lub renty;
31a)
cywilne niewidome ofiary działań wojennych, niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia
32) osoby korzystające z urlopu wychowawczego niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia
33) osoby uprawnione do świadczeń alimentacyjnych na podstawie ugody sądowej lub prawomocnego
orzeczenia sądu niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
34) rolnicy i ich domownicy, którzy nie podlegają ubezpieczeniom społecznym rolników na podstawie
ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, niepodlegający obowiązkowi ubezpieczenia
zdrowotnego na podstawie pkt 1-33 i 35;
35) członkowie rad nadzorczych pobierający z tego tytułu świadczenia pienięŜne.
2. Status członka rodziny osoby ubezpieczonej oraz status członka rodziny będącego osobą
uprawnioną do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji zwalnia z obowiązku
ubezpieczenia zdrowotnego osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 17-20, 24, 24a, 26-28, 30 i 33.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do małŜonków, wobec których orzeczono separację prawomocnym
wyrokiem sądu.
Art. 67. 1. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego uwaŜa się za spełniony po zgłoszeniu osoby
podlegającej temu obowiązkowi do Funduszu zgodnie z przepisami art. 74-76 oraz opłaceniu składki w
terminie i na zasadach określonych w ustawie.
2. Osoba podlegająca obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego po zgłoszeniu do Funduszu
uzyskuje prawo do świadczeń opieki zdrowotnej.
3. Osoba podlegająca obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego ma obowiązek zgłosić do Funduszu
członków rodziny, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 i 6, którzy uzyskują po zgłoszeniu prawo do
4. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej osób, o których mowa w ust. 2 i 3, ustaje po upływie 30 dni
od dnia wygaśnięcia obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego.
5. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej dla osób, które ukończyły szkołę średnią lub wyŜszą,
wygasa po upływie 4 miesięcy od zakończenia nauki lub skreślenia z listy uczniów lub studentów.
6. Osoba, o której mowa w ust. 2, pomimo wygaśnięcia obowiązku ubezpieczenia ma wraz z
członkami rodziny, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 i 6, prawo do świadczeń opieki zdrowotnej w
okresie pobierania przez tę osobę zasiłku przyznanego na podstawie przepisów o ubezpieczeniu
chorobowym lub wypadkowym, którego nie zalicza się do podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie
zdrowotne.
7. Osoba ubiegająca się o przyznanie emerytury lub renty pomimo wygaśnięcia obowiązku
ubezpieczenia ma wraz z członkami rodziny, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 i 6, prawo do świadczeń
z ubezpieczenia zdrowotnego w okresie trwania postępowania o przyznanie tych świadczeń.
Art. 68. 1. Osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1 moŜe ubezpieczyć się dobrowolnie na podstawie
pisemnego wniosku złoŜonego w Funduszu, jeŜeli ma miejsce zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeŜeniem art. 9 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71.
2. Korzystający moŜe zgłosić wolontariusza do ubezpieczenia zdrowotnego, jeŜeli nie jest on objęty
ubezpieczeniem zdrowotnym z innego tytułu.
3. Osoba, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana zgłosić do Funduszu członków rodziny, o których
mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 i 6.
4. Podstawę wymiaru składki opłacanej przez:
1) osobę, o której mowa w ust. 1, stanowi kwota deklarowanego miesięcznego dochodu, nie niŜsza
jednak od kwoty odpowiadającej przeciętnemu wynagrodzeniu;
2) korzystającego, o którym mowa w ust. 2, stanowi kwota odpowiadająca minimalnemu
wynagrodzeniu;
3) osobę, o której mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1-4, stanowi kwota odpowiadająca wysokości świadczenia
pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.
5. Osoba, o której mowa w ust. 1, zostaje objęta ubezpieczeniem zdrowotnym z dniem określonym w
umowie zawartej przez tę osobę z Funduszem, a przestaje być nim objęta z dniem rozwiązania umowy
lub po upływie miesiąca nieprzerwanej zaległości w opłacaniu składek.
6. Wolontariusz, o którym mowa w ust. 2, zostaje objęty ubezpieczeniem zdrowotnym z dniem
określonym w umowie zawartej przez korzystającego z Funduszem, a przestaje być nim objęty z dniem
rozwiązania umowy lub po upływie miesiąca nieprzerwanej zaległości w opłacaniu składek.
7. Objęcie osoby, o której mowa w ust. 1, ubezpieczeniem zdrowotnym uzaleŜnione jest od
wniesienia opłaty na rachunek Funduszu.
8. Wysokość opłaty jest uzaleŜniona od okresu, w którym osoba, o której mowa w ust. 1, nie była
objęta ubezpieczeniem zdrowotnym, i wynosi:
1) 20 % dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki dla osoby, której przerwa w ubezpieczeniu
zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie od 3 miesięcy do roku;
2) 50 % dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki dla osoby, której przerwa w ubezpieczeniu
zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie powyŜej roku do 2 lat;
3) 100 % dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki dla osoby, której przerwa w
ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie powyŜej 2 lat do 5 lat;
ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie powyŜej 5 lat do 10 lat;
ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie powyŜej 10 lat.
9. Opłata nie dotyczy osób wymienionych w art. 3 ust. 2.
10. Przy obliczaniu opłaty do okresu, w którym osoba ubezpieczająca się dobrowolnie nie była
ubezpieczona, dolicza się okres niepodlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu na podstawie
dotychczasowych przepisów.
11. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek osoby, o której mowa w ust. 1, Fundusz moŜe
odstąpić od pobrania opłaty lub rozłoŜyć ją na raty miesięczne, jednak nie więcej niŜ na 12 rat.
12. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej osoby, o której mowa w ust. 1, i zgłoszonych do
Funduszu członków jej rodziny, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 i 6, oraz wolontariusza, o którym
mowa w ust. 2, przysługuje od dnia objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym i wygasa po upływie 30 dni od
dnia ustania ubezpieczenia zdrowotnego w Funduszu.
Art. 69. 1. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a i
c-i, powstaje i wygasa w terminach określonych w przepisach o ubezpieczeniach społecznych.
2. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 34,
powstaje od dnia zgłoszenia do ubezpieczenia w trybie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników,
a ustaje z ostatnim dniem miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające podleganie
ubezpieczeniu.
3. Pracownik korzystający z urlopu bezpłatnego ma prawo do świadczeń z ubezpieczenia
zdrowotnego na zasadach określonych w art. 67 ust. 4.
4. Po wygaśnięciu obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego kaŜda osoba moŜe ubezpieczyć się na
zasadach określonych w art. 68.
Art. 70. 1. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2-4,
powstaje z dniem powołania lub skierowania do słuŜby, a wygasa z dniem zwolnienia z tej słuŜby.
2. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 5-13 i 15,
powstaje z dniem nawiązania stosunku słuŜbowego, a wygasa z dniem jego ustania.
Art. 71. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 14,
powstaje z dniem przyznania im uposaŜenia, a wygasa z dniem utraty prawa do pobierania uposaŜenia.
Art. 72. 1. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób pobierających emeryturę lub rentę powstaje
od dnia, od którego przysługuje wypłata emerytury lub renty, i wygasa z dniem zaprzestania pobierania
świadczenia.
2. W przypadku zawieszenia prawa do renty socjalnej z przyczyn, o których mowa w art. 10 ust. 5
ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. Nr 135, poz. 1268 oraz z 2004 r. Nr 96, poz.
959 i Nr 120, poz. 1252), prawo do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego wygasa po upływie 90 dni od
dnia ustania ubezpieczenia zdrowotnego w Funduszu.
3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób w stanie spoczynku pobierających uposaŜenie lub
pobierających uposaŜenie rodzinne oraz osób pobierających uposaŜenie po zwolnieniu ze słuŜby lub
świadczenie pienięŜne o takim samym charakterze.
Art. 73. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego:
1) uczniów i słuchaczy, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 17, powstaje z dniem przyjęcia do szkoły lub
zakładu kształcenia nauczycieli, a wygasa z dniem ukończenia szkoły lub zakładu kształcenia
nauczycieli albo skreślenia z listy uczniów lub słuchaczy;
2) dzieci, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 18, przebywających w placówkach pełniących funkcje
resocjalizacyjne, wychowawcze lub opiekuńcze lub w domach pomocy społecznej, powstaje z dniem
przyjęcia do placówki albo domu, a wygasa z końcem pobytu w placówce bądź domu;
3) dzieci, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 19, powstaje z dniem uznania przez ośrodek pomocy
społecznej zasadności objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym, a wygasa z dniem uznania, Ŝe ustała
zasadność objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym, nie później niŜ z dniem, w którym dziecko
rozpoczyna realizację obowiązku szkolnego; ośrodek pomocy społecznej moŜe odmówić uznania
zasadności objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym lub uznać, Ŝe ustała konieczność i zasadność
objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym dziecka spełniającego przesłanki określone w art. 66 ust. 1 pkt
19, jeŜeli na podstawie wywiadu rodzinnego (środowiskowego) stwierdzi, iŜ warunki materialne
opiekunów prawnych lub faktycznych dziecka umoŜliwiają jego ubezpieczenie zdrowotne na
zasadach określonych w art. 68;
4) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 20 i 22, powstaje z dniem immatrykulacji lub przyjęcia na
studia doktoranckie i złoŜenia oświadczenia o niepodleganiu obowiązkowi ubezpieczenia
zdrowotnego z innego tytułu, a wygasa z dniem ukończenia szkoły wyŜszej lub studiów doktoranckich
albo skreślenia z listy studentów lub skreślenia z listy uczestników studiów doktoranckich;
5) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 21, powstaje z dniem przyjęcia do wyŜszego seminarium
duchownego albo teologicznego lub do zakonu albo jego odpowiedników, a wygasa z dniem
ukończenia 25. roku Ŝycia albo wystąpienia z wyŜszego seminarium duchownego albo teologicznego
lub zakonu albo jego odpowiedników;
6) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 23, powstaje z dniem przyznania stypendium, a wygasa z
dniem utraty prawa do jego pobierania;
7) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24, powstaje z dniem uzyskania statusu bezrobotnego, a
wygasa z dniem utraty tego statusu;
7a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24a, powstaje z dniem nabycia prawa do stypendium, a
wygasa z dniem utraty prawa do niego;
8) osób pobierających świadczenie przedemerytalne lub zasiłek przedemerytalny obejmuje okres od
dnia przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego do dnia utraty prawa do jego pobierania, a
w przypadku zasiłku przedemerytalnego - do jego wygaśnięcia, a w odniesieniu do osób
niepobierających zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego z przyczyn, o
których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 25 - obejmuje okres od dnia zarejestrowania się w urzędzie pracy
do dnia przyznania prawa do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego;
9) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 26, obejmuje okres od dnia przyznania zasiłku do dnia
utraty prawa do zasiłku;
10) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 28, obejmuje okres od dnia przyznania świadczenia
pielęgnacyjnego lub dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka i
utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania do
dnia utraty prawa do ich pobierania;
11) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 29, powstaje od dnia rozpoczęcia realizacji indywidualnego
programu wychodzenia z bezdomności, a wygasa z dniem zakończenia realizacji tego programu lub
zaprzestania realizacji tego programu w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej;
12) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 27, powstaje od dnia rozpoczęcia realizacji indywidualnego
programu integracji, a wygasa z dniem zakończenia lub wstrzymania realizacji tego programu;
13) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 30, powstaje po upływie 30 dni od dnia rozpoczęcia
realizacji indywidualnego programu zatrudnienia socjalnego, a wygasa z dniem zakończenia realizacji
programu lub zaprzestania realizacji programu w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu socjalnym;
14) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31, powstaje z dniem złoŜenia w Urzędzie do Spraw
Kombatantów i Osób Represjonowanych oświadczenia o niepodleganiu przepisom o systemie
ubezpieczeń społecznych i braku innego tytułu do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym, a wygasa z
dniem ustania tych warunków;
14a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31a, powstaje z dniem złoŜenia w organie rentowym, w
rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, oświadczenia
o braku innego tytułu do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym, a wygasa z dniem ustania tego
warunku;
15) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 32, powstaje z dniem rozpoczęcia urlopu, a wygasa z
dniem zakończenia urlopu;
16) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 33, powstaje z dniem, w którym świadczenie alimentacyjne
staje się wymagalne, a wygasa w dniu, w którym świadczenie to przestaje być wymagalne;
17) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 35, powstaje z dniem powołania na członka rady
nadzorczej i przyznania świadczenia pienięŜnego, a wygasa w dniu zaprzestania pełnienia tej funkcji.
Art. 74. 1. Do ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych ubezpieczeniami społecznymi lub
ubezpieczeniem społecznym rolników oraz wymienionych w art. 75 i 76 stosuje się odpowiednio przepisy
dotyczące zasad, trybu i terminu zgłaszania do ubezpieczenia społecznego lub do ubezpieczenia
społecznego rolników, z zastrzeŜeniem art. 77 i 86 ust. 6.
2. Do ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2-15, stosuje się
odpowiednio przepisy dotyczące zasad, trybu i terminu zgłaszania do ubezpieczeń społecznych, z
zastrzeŜeniem art. 77.
Art. 75. 1. Osoby pobierające emeryturę lub rentę zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego jednostka
organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określona w przepisach o systemie ubezpieczeń
społecznych, właściwa do wydania decyzji w sprawach świadczeń, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego, właściwy organ emerytalny lub instytucja wypłacająca emeryturę lub rentę albo bank
dokonujący wypłaty emerytury lub renty z zagranicy do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w
którym powstał obowiązek ubezpieczenia lub zaistniały zmiany dotyczące tego obowiązku.
2. Osoby pobierające zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne zgłasza do
ubezpieczenia zdrowotnego jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określona w
przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w
którym powstał obowiązek ubezpieczenia lub zaistniały zmiany dotyczące tego obowiązku.
3. Osoby pobierające uposaŜenie w stanie spoczynku lub uposaŜenie rodzinne, a takŜe osoby
pobierające uposaŜenie po zwolnieniu ze słuŜby lub świadczenie pienięŜne o takim samym charakterze
zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego podmiot wypłacający to uposaŜenie lub świadczenie.
4. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 17, 18 i 20, zgłaszają do ubezpieczenia zdrowotnego
odpowiednio szkoły, zakłady kształcenia nauczycieli, szkoły wyŜsze, jednostki prowadzące studia
doktoranckie, placówki pełniące funkcje resocjalizacyjne, wychowawcze lub opiekuńcze i domy pomocy
społecznej.
5. Dzieci, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 19, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego ośrodek
pomocy społecznej na wniosek opiekuna prawnego lub faktycznego dziecka albo z własnej inicjatywy.
6. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 21, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego
odpowiednio wyŜsze seminarium duchowne albo teologiczne lub zakon albo jego odpowiednik.
7. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 22, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego Krajowa
Szkoła Administracji Publicznej.
8. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 23, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego podmiot
wypłacający stypendium.
9. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego właściwy
powiatowy urząd pracy.
9a. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24a, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego podmiot
kierujący (beneficjent) na staŜ lub przygotowanie zawodowe w miejscu pracy, którym jest:
1) jednostka samorządu terytorialnego i jej jednostka organizacyjna - z wyjątkiem wojewódzkiego i
powiatowego urzędu pracy,
2) Ochotniczy Hufiec Pracy,
3) agencja zatrudnienia,
4) instytucja szkoleniowa,
5) instytucja dialogu społecznego,
6) instytucja partnerstwa lokalnego,
7) organizacja pozarządowa działająca na rzecz rozwoju zasobów ludzkich i przeciwdziałania
bezrobociu,
8) jednostka naukowa,
9) organizacja pracodawców,
10) związek zawodowy,
11) ośrodek doradztwa rolniczego,
12) ośrodek poradnictwa zawodowego i psychologicznego
- korzystający z budŜetu państwa, państwowych funduszy celowych lub ze źródeł zagranicznych na
podstawie umowy o dofinansowanie projektu albo decyzji, o których mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia
2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz. 1206, z 2005 r. Nr 90, poz. 759 i Nr 267, poz.
2251 oraz z 2006 r. Nr 149, poz. 1074) albo na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach
prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. Nr 227, poz. 1658).
10. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 26, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego ośrodek
pomocy społecznej.
11. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 28, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego wójt,
burmistrz lub prezydent miasta.
12. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 29 i 30, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego
ośrodek pomocy społecznej realizujący indywidualny program wychodzenia z bezdomności lub
indywidualny program zatrudnienia socjalnego.
13. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 27, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego
powiatowe centrum pomocy rodzinie realizujące indywidualny program integracji.
14. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego Urząd do
Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
14a. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31a, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego
jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, określona w przepisach o systemie
ubezpieczeń społecznych, w której zostało złoŜone oświadczenie, o którym mowa w art. 73 pkt 14a.
15. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 32, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego w
imiennym raporcie miesięcznym kierowanym do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych pracodawca albo
rolnicza spółdzielnia produkcyjna.
16. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 34, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego Kasa
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Osoby te obowiązane są zgłosić się niezwłocznie w Kasie
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w celu ich zarejestrowania.
17. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 35, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego podmiot
wypłacający świadczenie pienięŜne.
Art. 76. Osoby niewymienione w art. 74 i 75 do ubezpieczenia zdrowotnego zgłaszają się same.
Art. 77. 1. Zgłoszenia, o których mowa w art. 74-76, kierowane są do Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych albo Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
2. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1, zawierają:
1) wskazanie oddziału wojewódzkiego Funduszu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku braku miejsca zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej - wskazanie oddziału wojewódzkiego Funduszu wybranego przez osobę
zgłaszaną do ubezpieczenia zdrowotnego;
2) wskazanie Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Funduszu w przypadku osób, o których mowa w
art. 66 ust. 1 pkt 16, jeŜeli osoby te nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
3) nazwisko i imię;
4) datę urodzenia;
5) adres zamieszkania;
6) numery PESEL i NIP, a w przypadku gdy ubezpieczonemu nie nadano tych numerów lub jednego z
nich - serię i numer dowodu osobistego lub paszportu.
3. W przypadku zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego członków rodzin, o których mowa w art. 3
ust. 2 pkt 5 i 6, podmiot obowiązany do zgłoszenia ubezpieczonego przesyła równieŜ do Funduszu dane
wymienione w ust. 2 oraz następujące dane dotyczące członka rodziny:
1) nazwisko i imię;
2) datę urodzenia;
4) stopień pokrewieństwa;
5) informację o znacznym stopniu niepełnosprawności;
6) numery PESEL i NIP, a w przypadku gdy członkowi rodziny nie nadano tych numerów lub jednego z
nich - serię i numer dowodu osobistego lub paszportu;
7) informację o pozostawaniu we wspólnym gospodarstwie domowym z ubezpieczonym - w przypadku
osób, o których mowa w art. 5 pkt 3 lit c.
Art. 78. Na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych kontrolę w zakresie
realizacji zadań ubezpieczenia zdrowotnego określonych przepisami ustawy przeprowadza:
1) minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych;
2) minister właściwy do spraw rozwoju wsi w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
Rozdział 2
Składki na ubezpieczenie zdrowotne
Art. 79. 1. Składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 9 % podstawy wymiaru składki, z
zastrzeŜeniem art. 80 ust. 1, art. 82 i 242.
2. Składka jest miesięczna i niepodzielna.
Art. 80. 1. Składka na ubezpieczenie zdrowotne rolnika podlegającego ubezpieczeniu społecznemu
rolników jest równa kwocie odpowiadającej cenie połowy kwintala Ŝyta z kaŜdego hektara
przeliczeniowego uŜytków rolnych w prowadzonym gospodarstwie rolnym, ustalonej dla celów wymiaru
podatku rolnego.
2. Rolnik prowadzący działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników opłaca ponadto składki
na ubezpieczenie zdrowotne od deklarowanej podstawy wymiaru składki:
1) odpowiadającej dochodowi ustalonemu dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób
fizycznych w kwocie nie niŜszej jednak niŜ kwota odpowiadająca wysokości świadczenia
pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2) odpowiadającej wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o
świadczeniach rodzinnych w przypadku prowadzenia działalności niepodlegającej opodatkowaniu
podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
3. Podstawą wymiaru składki dla rolnika, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 34, oraz dla
domowników, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 34, jest kwota odpowiadająca wysokości
świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.
4. Składka rolnika na ubezpieczenie zdrowotne obejmuje członków jego rodziny, jeŜeli nie są oni
domownikami w rozumieniu ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników.
Art. 81. 1. Do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których
mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a, d-i i pkt 3 i 11, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru
składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, z zastrzeŜeniem ust. 5, 6 i 10.
2. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt
1 lit. c, stanowi zadeklarowana kwota, nie niŜsza jednak niŜ 75 % przeciętnego wynagrodzenia. Składka w
nowej wysokości obowiązuje od trzeciego miesiąca następnego kwartału.
3. Podstawę wymiaru składek dla osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 5-10, 12 i 13, stanowi
kwota odpowiadająca uposaŜeniu tych osób.
4. Podstawę wymiaru składek dla osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2 i 4, stanowi kwota
odpowiadająca wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o
świadczeniach rodzinnych.
5. Przy ustalaniu podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w
ust. 1, nie stosuje się wyłączeń wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub
odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz nie stosuje się ograniczenia, o którym mowa w art. 19
ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.
6. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne pomniejsza się o kwoty składek na
ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowanych przez ubezpieczonych niebędących
płatnikami składek, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o
systemie ubezpieczeń społecznych.
7. Podstawę wymiaru składek dla funkcjonariuszy Państwowej StraŜy PoŜarnej będących w słuŜbie
kandydackiej stanowi kwota odpowiadająca wysokości minimalnego wynagrodzenia.
8. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla:
1) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 14 i 15, jest kwota odpowiadająca wysokości uposaŜenia
albo wynagrodzenia tych osób;
2) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 16, jest kwota emerytury, renty pomniejszona o kwotę
spłaty nadpłaty świadczenia, z wyłączeniem dodatków, zasiłków, świadczeń pienięŜnych i ryczałtu
energetycznego, ekwiwalentu pienięŜnego z tytułu prawa do bezpłatnego węgla oraz deputatu
węglowego albo kwota uposaŜenia pobieranego w stanie spoczynku lub uposaŜenia rodzinnego,
kwota uposaŜenia pobieranego po zwolnieniu ze słuŜby lub świadczenia pienięŜnego o takim samym
charakterze;
3) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 17-20, jest kwota odpowiadająca wysokości świadczenia
4) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 22 i 23, jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego
stypendium;
5) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24, jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego
zasiłku dla bezrobotnych lub stypendium, a w przypadku niepobierania przez bezrobotnego zasiłku
lub stypendium - kwota odpowiadająca 80 % wysokości świadczenia pielęgnacyjnego
przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, z zastrzeŜeniem art. 243;
5a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24a, jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego
stypendium;
6) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 25, jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku
przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, a w przypadku niepobierania zasiłku
przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego - kwota odpowiadająca 80 % wysokości
świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych,
z zastrzeŜeniem art. 243;
7) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 26, jest kwota odpowiadająca wysokości przyznanego
zasiłku stałego z pomocy społecznej;
8) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 27, 29 i 30, jest maksymalna kwota zasiłku stałego z
pomocy społecznej;
9) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 28 i 31, jest kwota odpowiadająca wysokości świadczenia
9a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31a, jest kwota odpowiadająca wysokości renty socjalnej;
10) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 32, jest kwota odpowiadająca wysokości świadczenia
11) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 33, jest kwota odpowiadająca kwocie faktycznie
otrzymanych alimentów, nie wyŜsza jednak od wysokości świadczenia pielęgnacyjnego
przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych;
12) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 35, jest przychód, w rozumieniu przepisów o podatku
dochodowym od osób fizycznych, otrzymywany z tytułu pełnionej funkcji.
9. W przypadku przyznania ubezpieczonemu prawa do emerytury, renty lub zasiłków z
ubezpieczenia społecznego albo świadczeń pienięŜnych dla cywilnych ofiar wojny za okres, za który
ubezpieczony pobierał świadczenie z innego właściwego organu emerytalnego lub rentowego, zasiłek,
dodatek szkoleniowy, stypendium lub inne świadczenie pienięŜne z tytułu pozostawania bez pracy albo
zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne w wysokości uwzględniającej zaliczkę na
podatek dochodowy od osób fizycznych i składkę na ubezpieczenie zdrowotne - Zakład Ubezpieczeń
Społecznych przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne odejmuje te kwoty od
przyznanego świadczenia.
10. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla osób, o których mowa w art. 66 ust.
1 pkt 1 lit. f i pkt 21, z wyłączeniem osób duchownych będących podatnikami podatku dochodowego od
osób fizycznych lub zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych, jest kwota
odpowiadająca wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o
świadczeniach rodzinnych.
11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób ustalania podstawy
wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne rolników, ich domowników oraz osób pobierających
emeryturę lub rentę rolniczą, a takŜe terminy i tryb ich opłacania, uwzględniając potrzebę zapewnienia
terminowego opłacania składek.
Art. 82. 1. W przypadku gdy ubezpieczony uzyskuje przychody z więcej niŜ jednego tytułu do objęcia
obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 66 ust. 1, składka na ubezpieczenie
zdrowotne opłacana jest z kaŜdego z tych tytułów odrębnie.
2. W przypadku gdy w ramach jednego z tytułów do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia
zdrowotnego wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a, d-i, ubezpieczony uzyskuje więcej niŜ jeden
przychód, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana od kaŜdego z uzyskanych przychodów
odrębnie.
3. JeŜeli ubezpieczony prowadzący działalność pozarolniczą uzyskuje przychody z więcej niŜ
jednego z rodzajów działalności określonych w ust. 5, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana
odrębnie od kaŜdego rodzaju działalności, z zastrzeŜeniem ust. 4.
4. JeŜeli ubezpieczony prowadzący działalność pozarolniczą uzyskuje przychody z więcej niŜ jednej
spółki w ramach tego samego rodzaju działalności, o której mowa w ust. 5 pkt 1-5, składka na
ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest odrębnie od kaŜdej prowadzonej spółki.
5. Rodzajami działalności są:
1) działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki cywilnej;
2) działalność gospodarcza prowadzona w formie jednoosobowej spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością;
3) działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki jawnej;
4) działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki komandytowej;
5) działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki partnerskiej;
6) wykonywanie działalności twórczej lub artystycznej jako twórca lub artysta;
7) wykonywanie wolnego zawodu w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od
niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne;
8) wykonywanie wolnego zawodu, z którego przychody są przychodami z działalności gospodarczej w
rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych;
9) inna niŜ określona w pkt 1-8 pozarolnicza działalność gospodarcza prowadzona na podstawie
przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych.
6. W przypadku zbiegu tytułów do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa
w art. 66 ust. 1, składka finansowana z budŜetu państwa jest opłacana tylko wtedy, gdy nie ma innego
tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego. W takim przypadku ubezpieczony ma
obowiązek poinformować płatnika składek o opłacaniu składek z innego tytułu do objęcia obowiązkiem
ubezpieczenia zdrowotnego.
7. W przypadku zbiegu tytułów do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa
w art. 66 ust. 1, gdy w ramach kaŜdego z tych tytułów składka finansowana jest z budŜetu państwa,
składka jest opłacana wyłącznie z tytułu, który powstał najwcześniej. JeŜeli tytuły powstały równocześnie,
składka jest opłacana z pierwszego zgłoszonego tytułu do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym.
8. Składka na ubezpieczenie zdrowotne nie jest opłacana przez osobę, której świadczenie
emerytalne lub rentowe nie przekracza miesięcznie kwoty minimalnego wynagrodzenia, od tytułu do
objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c, w przypadku
gdy osoba ta:
1) uzyskuje dodatkowe przychody z tego tytułu w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 50 % kwoty
najniŜszej emerytury lub
2) opłaca podatek dochodowy w formie karty podatkowej.
9. Składka na ubezpieczenie zdrowotne nie jest opłacana przez osobę zaliczoną do umiarkowanego
lub znacznego stopnia niepełnosprawności od tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego,
o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c, w przypadku gdy osoba ta:
1) uzyskuje przychody z tego tytułu w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 50 % kwoty najniŜszej
emerytury lub
2) opłaca podatek dochodowy w formie karty podatkowej.
10. Składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana w wysokości nieprzekraczającej kwoty
naleŜnej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, w przypadku gdy osoba zaliczona do
umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności uzyskuje przychód jedynie z tytułu do objęcia
obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c.
11. W przypadku gdy osoba duchowna, która nie jest podatnikiem zryczałtowanego podatku
dochodowego od przychodów osób duchownych, uzyskuje przychód jedynie z tytułu do objęcia
obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w:
1) art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a albo
2) art. 66 ust. 1 pkt 16
- składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest wyłącznie z tytułu, z którego osoba ta uzyskuje
przychód.
Art. 83. 1. W przypadku gdy składka na ubezpieczenie zdrowotne obliczona przez płatnika, o którym
mowa w art. 85 ust. 1-13, zgodnie z przepisami art. 79-81 jest wyŜsza od zaliczki na podatek dochodowy
od osób fizycznych obliczonej przez tego płatnika zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o
15)
podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm. ), składkę
obliczoną za poszczególne miesiące obniŜa się do wysokości tej zaliczki.
2. JeŜeli podstawę obliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowi:
1) przychód ubezpieczonego wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy
z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, od którego płatnik nie oblicza
zaliczki na ten podatek,
2) przychód ubezpieczonego zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania lub innych umów międzynarodowych, od którego płatnik nie oblicza zaliczki na ten
podatek, w stosunku do ubezpieczonych, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 i 16,
3) przychód członka słuŜby zagranicznej wykonującego obowiązki słuŜbowe w placówce zagranicznej, z
wyłączeniem dodatku zagranicznego i innych świadczeń przysługujących tym osobom,
4) przychód ubezpieczonego wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 74 ustawy
z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, od którego płatnik nie oblicza
zaliczki na ten podatek, w stosunku do ubezpieczonych, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 16
- składkę na ubezpieczenie zdrowotne płatnik oblicza zgodnie z przepisami art. 79-81.
3. W przypadku nieobliczania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych przez płatnika,
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, od
przychodów stanowiących podstawę wymiaru składki innych niŜ określone w ust. 2 składkę obliczoną za
poszczególne miesiące obniŜa się do wysokości 0 zł.
4. Płatnik składek przekazuje w formie elektronicznej do centrali Funduszu zestawienie składek na
ubezpieczenie zdrowotne, pobranych z uwzględnieniem obniŜenia określonego w ust. 1, zawierające
informację o wysokości tych składek, jeŜeli były ustalane zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału.
5. Zestawienie, o którym mowa w ust. 4, zawiera ponadto następujące dane:
1) imię i nazwisko ubezpieczonego;
2) adres zamieszkania ubezpieczonego;
3) numer PESEL oraz numer NIP ubezpieczonego;
4) serię i numer dowodu osobistego lub paszportu ubezpieczonego - w przypadku nieposiadania
numerów, o których mowa w pkt 3, albo jednego z nich;
5) nazwę (firmę), adres siedziby oraz kod płatnika;
6) numer NIP oraz numer REGON płatnika.
6. Płatnik składek rozliczający składki nie więcej niŜ za 5 osób moŜe przekazywać zestawienia
składek, o których mowa w ust. 4, w formie dokumentu pisemnego według ustalonego przez Fundusz
wzoru.
Art. 84. 1. Składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca osoba podlegająca ubezpieczeniu
zdrowotnemu, z zastrzeŜeniem art. 85 i 86.
2. W przypadku gdy wypłata przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie
zdrowotne jest dokonywana przez komornika, składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca ubezpieczony
bezpośrednio na rachunek bankowy wskazany przez właściwy oddział wojewódzki Funduszu.
Art. 85. 1. Za osobę pozostającą w stosunku pracy, w stosunku słuŜbowym albo odbywającą słuŜbę
zastępczą składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza pracodawca, a
w razie wypłaty świadczeń pracowniczych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o
których mowa w ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie
16)
niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 85, z późn. zm. ) - podmiot obowiązany do
wypłaty tych świadczeń.
2. Za osobę pobierającą świadczenie szkoleniowe wypłacane po ustaniu zatrudnienia składkę jako
płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza podmiot, który wypłaca to świadczenie.
3. Za funkcjonariuszy, o których mowa w art. 81 ust. 7, składkę oblicza, finansuje ze środków
własnych i odprowadza szkoła Państwowej StraŜy PoŜarnej.
4. Za osobę wykonującą pracę na podstawie umowy zlecenia, umowy agencyjnej lub innej umowy o
świadczenie usług oraz za osobę z nią współpracującą składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu
ubezpieczonego i odprowadza zamawiający.
5. Za osobę pobierającą świadczenie socjalne wypłacane w okresie urlopu lub zasiłek socjalny
wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia, osobę
pobierającą wynagrodzenie przysługujące w okresie korzystania ze stypendium na przekwalifikowanie lub
w okresie korzystania ze świadczenia górniczego składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu
ubezpieczonego i odprowadza podmiot wypłacający świadczenie, zasiłek lub wynagrodzenie.
6. Za bezrobotnego pobierającego zasiłek lub stypendium składkę jako płatnik oblicza, pobiera z
dochodu ubezpieczonego i odprowadza właściwy powiatowy urząd pracy.
6a. Za osobę, o której mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24a, składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu
ubezpieczonego i odprowadza podmiot kierujący (beneficjent) na staŜ lub przygotowanie zawodowe w
miejscu pracy.
7. Za członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz członków ich
rodzin składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza spółdzielnia.
8. Za osobę pobierającą uposaŜenie posła oraz posła do Parlamentu Europejskiego wybranego w
Rzeczypospolitej Polskiej składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza
Kancelaria Sejmu, a za osobę pobierającą uposaŜenie senatora - Kancelaria Senatu.
9. Za osobę pobierającą emeryturę lub rentę składkę jako płatnik oblicza, pobiera z kwoty emerytury
lub renty, o której mowa w art. 81 ust. 8 pkt 2 i ust. 9, i odprowadza jednostka organizacyjna Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych określona w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, właściwa do
wydawania decyzji w sprawach świadczeń, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, inny właściwy
organ emerytalny lub rentowy lub instytucja wypłacająca emeryturę lub rentę albo bank dokonujący
wypłaty emerytury lub renty z zagranicy.
10. Za osobę pobierającą zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne składkę jako
płatnik oblicza, pobiera z kwoty zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego i
odprowadza jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określona w przepisach o
systemie ubezpieczeń społecznych.
11. Za osobę pobierającą uposaŜenie w stanie spoczynku lub uposaŜenie rodzinne, uposaŜenie po
zwolnieniu ze słuŜby lub świadczenie pienięŜne o takim samym charakterze składkę jako płatnik oblicza,
pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza wypłacający to uposaŜenie lub świadczenie.
12. Za osobę, o której mowa w art. 66 ust. 1 pkt 22, składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu
ubezpieczonego i odprowadza Krajowa Szkoła Administracji Publicznej.
13. Za osobę, o której mowa w art. 66 ust. 1 pkt 23, składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu
ubezpieczonego i odprowadza podmiot wypłacający stypendium.
14. Za osobę współpracującą z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność składkę oblicza,
odprowadza i finansuje ze środków własnych osoba prowadząca pozarolniczą działalność.
15. Za osobę korzystającą z urlopu wychowawczego składkę na ubezpieczenie zdrowotne oblicza
pracodawca albo rolnicza spółdzielnia produkcyjna.
16. Za członka rady nadzorczej składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i
odprowadza podmiot wypłacający świadczenie pienięŜne.
Art. 86. 1. Składki na ubezpieczenie zdrowotne:
1) rolników, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 34, oraz domowników, z wyjątkiem rolników
prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, opłaca Kasa Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego;
2) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2, opłaca się z budŜetu państwa, z części pozostającej w
dyspozycji Ministra Obrony Narodowej;
3) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 4, opłaca się z budŜetu państwa, z części pozostającej w
dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych;
4) dzieci, uczniów i słuchaczy, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 17 i 18, przebywających w placówce
pełniącej funkcje resocjalizacyjne, wychowawcze, opiekuńcze lub lecznicze lub w domu pomocy
społecznej opłaca placówka lub dom, a uczniów i słuchaczy nieprzebywających w takiej placówce lub
domu, jeŜeli nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu, opłaca szkoła
lub zakład kształcenia nauczycieli, do którego uczeń lub słuchacz uczęszcza;
5) dzieci, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 19, opłaca ośrodek pomocy społecznej;
6) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 20, opłaca szkoła wyŜsza lub jednostka organizacyjna
prowadząca studia doktoranckie, w której osoby te odbywają studia;
7) bezrobotnych niepobierających zasiłku lub stypendium oraz osób niepobierających zasiłku
przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, z przyczyn określonych w art. 27 ust. 1 pkt
3-6 i ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, opłaca
właściwy urząd pracy;
8) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 26, opłaca ośrodek pomocy społecznej;
9) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 28, opłaca wójt, burmistrz lub prezydent miasta;
10) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 27, opłaca powiatowe centrum pomocy rodzinie realizujące
indywidualny program integracji;
11) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 29 i 30, opłaca ośrodek pomocy społecznej realizujący
indywidualny program wychodzenia z bezdomności lub indywidualny program zatrudnienia
socjalnego;
12) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31, opłaca Urząd do Spraw Kombatantów i Osób
Represjonowanych;
13) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31a i 32, opłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych;
14) osób, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 i 4, jeŜeli zostały uznane za osoby pochodzenia polskiego
w rozumieniu przepisów o repatriacji, opłaca szkoła wyŜsza lub jednostka organizacyjna prowadząca
studia doktoranckie, w której osoby te odbywają lub będą odbywać studia.
2. Składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w ust. 1, osób, o których mowa w art.
66 ust. 1 pkt 34, a takŜe osób, którym przyznano renty na podstawie przepisów o zaopatrzeniu inwalidów
wojennych i wojskowych oraz członków ich rodzin, jak równieŜ osób, które utraciły wzrok w wyniku działań
wojennych w latach 1939-1945 lub eksplozji niewypałów i niewybuchów pozostałych po tych działaniach,
otrzymujących dochody z tytułu emerytury lub renty zwolnione z podatku dochodowego od osób
fizycznych na podstawie odrębnych przepisów są finansowane z budŜetu państwa.
3. Środki z budŜetu państwa na składki wymienione w ust. 1 pkt 4 i 7 otrzymują jednostki samorządu
terytorialnego jako dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej.
4. Składki na ubezpieczenie zdrowotne duchownych oraz alumnów wyŜszych seminariów
duchownych i teologicznych, postulantów, nowicjuszy i juniorystów oraz ich odpowiedników, z
wyłączeniem osób duchownych będących podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych lub
zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych, są finansowane z Funduszu
Kościelnego.
5. Na opłacenie składek, o których mowa w ust. 4, Fundusz Kościelny otrzymuje dotacje z budŜetu
państwa.
6. Składka na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. b, opłacana
jest od pierwszego dnia miesiąca, w którym złoŜono zgłoszenie do ubezpieczenia w trybie przepisów o
ubezpieczeniu społecznym rolników, do ostatniego dnia miesiąca, w którym ustały okoliczności
uzasadniające podleganie ubezpieczeniu zdrowotnemu.
Art. 87. 1. Osoby i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 84-86, są obowiązane, bez
uprzedniego wezwania, opłacić i rozliczyć składki na ubezpieczenie zdrowotne za kaŜdy miesiąc
kalendarzowy w trybie i na zasadach oraz w terminie przewidzianych dla składek na ubezpieczenie
społeczne, a jeŜeli do tych osób i jednostek nie stosuje się przepisów o ubezpieczeniu społecznym - w
terminie do 15. dnia następnego miesiąca.
2. W przypadku rozliczania składek na ubezpieczenie zdrowotne od emerytur, rent, zasiłków
przedemerytalnych i świadczeń przedemerytalnych oraz świadczeń pienięŜnych dla cywilnych
niewidomych ofiar działań wojennych jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
określona w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych:
1) nie przekazuje imiennych raportów miesięcznych;
2) wykazuje składki w odrębnej deklaracji rozliczeniowej.
3. Od nieopłaconych w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne pobiera się odsetki za zwłokę
na zasadach i w wysokości określonych dla zaległości podatkowych.
4. Składki na ubezpieczenie zdrowotne:
1) osób wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a i c-i, pkt 2-33 i 35 oraz w art. 68 są opłacane i
ewidencjonowane w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, z zastrzeŜeniem pkt 2;
2) osób wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 16 pobierających świadczenia emerytalno-rentowe
z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz osób wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 34 są
opłacane i ewidencjonowane w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
5. Niezwłocznie, nie później niŜ w ciągu 3 dni roboczych od dnia wpływu składek na ubezpieczenie
zdrowotne, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazuje pobrane składki na ubezpieczenie
zdrowotne wraz z pobranymi odsetkami za zwłokę do centrali Funduszu.
6. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje pobrane składki na ubezpieczenie zdrowotne i
naleŜności pochodne od składek niezwłocznie do centrali Funduszu, nie później niŜ w ciągu 3 dni
roboczych od dnia ich wpływu na rachunek, o którym mowa w art. 47 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 13
października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.
7. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazują do
centrali Funduszu dane o ubezpieczonych, o których mowa w art. 188 ust. 4 pkt 1 i 7-9, i opłaconych za
nich składkach na ubezpieczenie zdrowotne, przekazane w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 77 ust. 1, i
w imiennym raporcie miesięcznym oraz o odsetkach za zwłokę, nie później niŜ w ciągu 15 dni roboczych
od dnia wpływu składek i odsetek oraz dokumentów umoŜliwiających ustalenie ich wysokości i
rozdzielenie ich na ubezpieczonych.
8. Fundusz jest uprawniony do nieodpłatnego dostępu do informacji o ubezpieczonym i opłacanej
przez niego składce, przekazywanych do centrali Funduszu, w zakresie niezbędnym do realizacji
ubezpieczenia zdrowotnego, znajdujących się w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych oraz w Kasie
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
9. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazują do
centrali Funduszu dane, o których mowa w art. 188 ust. 4 pkt 1, 3-4 i 7-10, przekazane w zgłoszeniu, o
którym mowa w art. 77 ust. 1, po przeprowadzeniu ich weryfikacji, polegającej na stwierdzeniu ich
zgodności z danymi objętymi ewidencją PESEL.
10. Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazują
do centrali Funduszu sprawozdanie zawierające informacje, w podziale na poszczególnych
ubezpieczonych, o naleŜnej składce z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, podane w zgłoszeniu, o którym
mowa w art. 77 ust. 1, i w imiennych raportach miesięcznych, za dany kwartał, nie później niŜ do
ostatniego dnia drugiego miesiąca następującego po tym kwartale.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres oraz sposób
11.
przekazywania do centrali Funduszu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego danych dotyczących osób objętych ubezpieczeniem zdrowotnym i płatników
składek, uwzględniając konieczność zapewnienia poufności przekazywanych danych.
12. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, terminy, zakres i tryb weryfikacji danych
ubezpieczonych, o której mowa w ust. 9, oraz sposób postępowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i
Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w razie stwierdzenia ich niezgodności i tryb dokonywania
niezbędnych korekt w przypadku stwierdzenia niezgodności przekazywanych danych, uwzględniając
konieczność zapewnienia poufności przekazywanych danych.
Art. 88. Koszty poboru i ewidencjonowania składek na ubezpieczenie zdrowotne potrącane są przez
Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w wysokości
0,20 % kwoty tej części składek przekazanych do centrali Funduszu, które zostały zidentyfikowane
(przypisane do konkretnego ubezpieczonego) równieŜ w zakresie wysokości wpłat.
Art. 89. Od kwoty nieprzekazanych w terminie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego składek na ubezpieczenie zdrowotne wraz z naleŜnymi
odsetkami Fundusz pobiera odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości określonych dla zaległości
podatkowych.
Art. 90. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
przeprowadzają kontrolę wykonywania obowiązków płatników w zakresie zgłoszenia ubezpieczonych do
Funduszu i opłacania składki.
2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, na wniosek ministra właściwego do
spraw zdrowia, moŜe zobowiązać Zakład Ubezpieczeń Społecznych do przeprowadzenia kontroli, o której
mowa w ust. 1, określając jednocześnie jej zakres przedmiotowy i podmiotowy.
2a. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia,
moŜe zobowiązać Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego do przeprowadzenia kontroli, o której
mowa w ust. 1, określając jednocześnie jej zakres przedmiotowy i podmiotowy.
3. Do zakresu kontroli, o której mowa w ust. 1, naleŜy kontrola rzetelności:
1) zgłaszania do ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych tym ubezpieczeniem;
2) deklarowanych podstaw obliczania składki na ubezpieczenie zdrowotne, prawidłowości obliczania,
opłacania i odprowadzania składki.
4. Fundusz analizuje uzyskane z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasy Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego dane, o których mowa w ust. 3, oraz występuje z wnioskami do tych
instytucji.
Art. 91. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
comiesięcznie przekazują ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych i ministrowi właściwemu
do spraw zdrowia informacje dotyczące wysokości wpłat z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne i
środków przekazanych z tego tytułu do Funduszu.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw zdrowia moŜe określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych zawartych w
informacjach, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia prawidłowego i
rzetelnego gospodarowania środkami publicznymi.
Art. 92. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, odrębny sposób ubezpieczania w
stosunku do osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 5-13, które ze względu na wymogi obronności lub
bezpieczeństwa państwa zostały oddelegowane do wykonywania pracy lub wyznaczone do pełnienia
słuŜby poza macierzystą jednostką, uwzględniając sposób zgłaszania do ubezpieczenia zdrowotnego
oraz opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz względy obronności państwa.
Art. 93. 1. Składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz naleŜności z tytułu odsetek za zwłokę
nieopłacone w terminie podlegają ściągnięciu na zasadach określonych w przepisach o systemie
ubezpieczeń społecznych.
2. NaleŜności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne ulegają przedawnieniu na zasadach
określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.
Art. 94. 1. Zwrot nienaleŜnie opłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne następuje na
zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.
2. Zwrotu nienaleŜnie opłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne nie moŜna dochodzić, jeŜeli
od dnia ich opłacenia upłynęło 5 lat.
Od nienaleŜnie pobranej emerytury, renty, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia
3.
przedemerytalnego lub świadczenia pienięŜnego dla cywilnej niewidomej ofiary działań wojennych
składka na ubezpieczenie zdrowotne nie podlega zwrotowi.
Art. 95. 1. Składka na ubezpieczenie zdrowotne podlega odliczeniu:
1) od podatku dochodowego od osób fizycznych - na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca
1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2) od ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, karty podatkowej oraz zryczałtowanego podatku
dochodowego od przychodów osób duchownych - na zasadach określonych w ustawie z dnia 20
listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych
17)
przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm. ).
2. Odliczenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą powodować zmniejszenia dochodów jednostek
samorządu terytorialnego.
DZIAŁ V
Narodowy Fundusz Zdrowia
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 96. 1. Tworzy się Narodowy Fundusz Zdrowia będący państwową jednostką organizacyjną
posiadającą osobowość prawną.
2. W skład Funduszu wchodzą:
1) centrala Funduszu;
2) oddziały wojewódzkie Funduszu.
3. Siedzibą Funduszu jest miasto stołeczne Warszawa.
4. W centrali Funduszu oraz w oddziałach wojewódzkich Funduszu tworzy się komórki organizacyjne
do spraw słuŜb mundurowych.
5. Kierowników komórek organizacyjnych, o których mowa w ust. 4:
1) w centrali Funduszu - powołuje Prezes Funduszu na wspólny wniosek Ministra Obrony Narodowej,
ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Ministra Sprawiedliwości;
2) w oddziałach wojewódzkich Funduszu - powołuje dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu na
wspólny wniosek Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz
Ministra Sprawiedliwości.
6. Oddziały wojewódzkie Funduszu tworzone są zgodnie z podziałem terytorialnym państwa. W
oddziałach wojewódzkich mogą być tworzone placówki terenowe na zasadach określonych w statucie
Funduszu.
7. Fundusz działa na podstawie ustawy i statutu.
8. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Funduszowi statut, określając w
szczególności strukturę organizacyjną Funduszu, w tym centrali i oddziałów wojewódzkich Funduszu oraz
siedziby tych oddziałów, mając na względzie sprawne wykonywanie zadań przez Fundusz.
Art. 97. 1. Fundusz zarządza środkami finansowymi, o których mowa w art. 116.
2. W zakresie środków pochodzących ze składek na ubezpieczenie zdrowotne Fundusz działa w
imieniu własnym na rzecz ubezpieczonych oraz osób uprawnionych do tych świadczeń na podstawie
przepisów o koordynacji.
3. Do zakresu działania Funduszu naleŜy równieŜ w szczególności:
1) określanie jakości i dostępności oraz analiza kosztów świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie
niezbędnym dla prawidłowego zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
2) przeprowadzanie konkursów ofert, rokowań i zawieranie umów o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, a takŜe monitorowanie ich realizacji i rozliczanie;
3) finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych świadczeniobiorcom innym niŜ ubezpieczeni
spełniającym kryterium dochodowe, o którym mowa w art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o
pomocy społecznej, co do których nie stwierdzono okoliczności, o której mowa w art. 12 tej ustawy;
3a) finansowanie medycznych czynności ratunkowych świadczeniobiorcom;
4) opracowywanie, wdraŜanie, realizowanie i finansowanie programów zdrowotnych;
5) wykonywanie zadań zleconych, w tym finansowanych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, w
szczególności realizacja programów zdrowotnych;
6) monitorowanie ordynacji lekarskich;
7) promocja zdrowia;
8) prowadzenie Centralnego Wykazu Ubezpieczonych;
9) prowadzenie wydawniczej działalności promocyjnej i informacyjnej w zakresie ochrony zdrowia.
4. Fundusz prowadzi Centralny Wykaz Ubezpieczonych w celu:
1) potwierdzenia prawa do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego;
2) gromadzenia danych o ubezpieczonych w Funduszu;
3) gromadzenia danych o osobach uprawnionych do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie
4) wydawania poświadczeń i zaświadczeń w zakresie swojej działalności;
5) rozliczania kosztów świadczeń opieki zdrowotnej, w tym udzielanych na podstawie przepisów o
koordynacji.
5. Fundusz nie wykonuje działalności gospodarczej.
6. Fundusz nie moŜe być właścicielem zakładów opieki zdrowotnej ani nie moŜe posiadać w
jakiejkolwiek formie praw własności w stosunku do podmiotów prowadzących zakłady opieki zdrowotnej.
7. Zadania Funduszu określone w ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 6 w odniesieniu do zakładów opieki zdrowotnej
tworzonych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości i ministra
właściwego do spraw wewnętrznych realizuje komórka organizacyjna oddziału wojewódzkiego Funduszu,
o której mowa w art. 96 ust. 4.
8. Fundusz otrzymuje dotację z budŜetu państwa na sfinansowanie kosztów realizacji zadania, o
którym mowa w ust. 3 pkt 3.
Art. 98. 1. Organami Funduszu są:
Rada Funduszu;
Prezes Funduszu;
rady oddziałów wojewódzkich Funduszu;
dyrektorzy oddziałów wojewódzkich Funduszu.
2. W sprawach niezastrzeŜonych do zakresu zadań Rady Funduszu, rady oddziału wojewódzkiego
Funduszu lub dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu organem właściwym jest Prezes Funduszu.
3. Techniczno-organizacyjną obsługę:
1) Rady Funduszu i Prezesa Funduszu - zapewnia centrala Funduszu;
2) rady oddziału wojewódzkiego Funduszu i dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu - zapewnia
oddział wojewódzki Funduszu.
1)
2)
3)
4)
Art. 99. 1. Rada Funduszu składa się z dziewięciu osób powoływanych przez Prezesa Rady
Ministrów, przy czym:
1) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez Rzecznika Praw
Obywatelskich;
2) dwóch członków powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez Trójstronną Komisję do Spraw
Społeczno-Gospodarczych;
3) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez stronę samorządową Komisji
Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego;
4) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez ministra właściwego do spraw
zdrowia;
5) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez Radę Działalności PoŜytku
Publicznego;
6) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych wspólnie przez Ministra Obrony
Narodowej, Ministra Sprawiedliwości i ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
2. Kadencja członków Rady Funduszu trwa 5 lat.
3. Rada Funduszu działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu.
4. Rada Funduszu wybiera ze swego grona przewodniczącego, który zwołuje posiedzenia i im
przewodniczy.
5. W skład Rady Funduszu wchodzą osoby, które spełniają łącznie następujące kryteria:
1) nie zostały prawomocnie skazane za przestępstwo popełnione umyślnie;
2) posiadają wykształcenie wyŜsze;
3) posiadają wiedzę i doświadczenie dające rękojmię prawidłowego wykonywania obowiązków członka
Rady Funduszu;
4) posiadają uprawnienia konieczne do zasiadania w radach nadzorczych jednoosobowych spółek
Skarbu Państwa, zgodnie z odrębnymi przepisami.
6. Członkowie Rady Funduszu nie mogą być jednocześnie:
1) pracownikami Funduszu;
2) świadczeniodawcami;
3) właścicielami zakładów opieki zdrowotnej będących świadczeniodawcami, o których mowa w art. 5
pkt 41 lit. a, ich pracownikami lub osobami współpracującymi ze świadczeniodawcami;
4) członkami organów lub pracownikami podmiotów, które utworzyły zakłady opieki zdrowotnej;
5) członkami organów zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność ubezpieczeniową na podstawie
ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151 oraz z 2004
r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959);
6) właścicielami apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu wytwarzającego produkty lecznicze i
wyroby medyczne;
7) właścicielami akcji lub udziałów w spółkach handlowych prowadzących podmioty, o których mowa w
pkt 3 i 6.
7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, wynagrodzenie członków Rady Funduszu,
uwzględniając zakres zadań Rady.
Art. 100. 1. Do zadań Rady Funduszu naleŜy:
1) kontrolowanie bieŜącej działalności Funduszu we wszystkich dziedzinach jego działalności;
2) uchwalanie:
a) planu pracy Funduszu na dany rok,
b) rzeczowego planu wydatków inwestycyjnych;
3) opiniowanie:
a) projektu planu finansowego na dany rok,
b) systemu wynagradzania pracowników Funduszu;
4) przyjmowanie:
a) sprawozdania z wykonania planu finansowego Funduszu,
b) okresowych i rocznych sprawozdań z działalności Funduszu;
5) podejmowanie uchwał w sprawach dotyczących majątku Funduszu i inwestycji przekraczających
zakres upowaŜnienia statutowego dla Prezesa Funduszu oraz nabywania, zbywania i obciąŜania
nieruchomości stanowiących własność Funduszu;
6) kontrola prawidłowej realizacji planu finansowego Funduszu;
7) wnioskowanie do Prezesa Funduszu o przeprowadzenie kontroli prawidłowości postępowania w
sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej lub ich realizacji;
8) wyraŜanie opinii w sprawie kandydata na Prezesa Funduszu lub kandydatów na jego zastępców,
9) wyraŜanie opinii w sprawie odwołania Prezesa Funduszu lub jego zastępców;
10) (uchylony).
2. W celu wykonania swoich obowiązków Rada moŜe Ŝądać od Prezesa Funduszu sprawozdań i
wyjaśnień.
3. Rada Funduszu nie ma prawa wydawania Prezesowi Funduszu wiąŜących poleceń dotyczących
bieŜącej działalności Funduszu.
4. Uchwały Rady Funduszu zapadają większością głosów w obecności co najmniej połowy
ustawowej liczby członków Rady. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos Przewodniczącego
Rady.
5. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady Funduszu przed upływem kadencji, z
zastrzeŜeniem art. 166 ust. 1 pkt 1, w przypadku:
1) rezygnacji ze stanowiska;
2) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej choroby, trwającej co
najmniej sześć miesięcy, potwierdzonej orzeczeniem lekarskim;
3) nieusprawiedliwionej nieobecności na 4 kolejnych posiedzeniach Rady Funduszu;
4) naruszenia przepisów art. 99 ust. 5 i 6;
5) prawomocnego skazania za przestępstwo popełnione umyślnie.
6. Przed upływem kadencji członka Rady Funduszu Prezes Rady Ministrów moŜe odwołać takŜe na
podstawie wniosku podmiotu, który wnioskował o jego powołanie.
7. W przypadku odwołania członka Rady Funduszu albo jego śmierci przed upływem jego kadencji,
Prezes Rady Ministrów powołuje nowego członka na okres do końca tej kadencji. Przepisy art. 99 ust. 1
8. Przepisu ust. 7 nie stosuje się w przypadku, gdy do końca kadencji członka Rady Funduszu
pozostało mniej niŜ 3 miesiące, licząc od dnia odwołania albo jego śmierci.
9. Przewodniczący Rady Funduszu zaprasza do udziału w posiedzeniach Rady, w charakterze
obserwatorów, przedstawicieli: Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielęgniarek i PołoŜnych,
Naczelnej Rady Aptekarskiej, Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych.
10. Rada Funduszu w związku z zadaniem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1:
1) moŜe delegować swoich członków do samodzielnego wykonywania czynności kontrolnych;
2) ma wgląd we wszelkie dokumenty związane z działalnością Funduszu.
11. (uchylony).
12. Rada Funduszu wyraŜa opinie, o których mowa w ust. 1 pkt 8 i 9, w terminie nie dłuŜszym niŜ 14
dni. NiewyraŜenie opinii w tym terminie jest równoznaczne z wydaniem pozytywnej opinii.
Art. 101. 1. Prezes Funduszu lub co najmniej trzech członków Rady Funduszu moŜe Ŝądać zwołania
posiedzenia Rady Funduszu, podając proponowany porządek obrad. Przewodniczący Rady Funduszu
zwołuje posiedzenie nie później niŜ w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku.
2. JeŜeli przewodniczący Rady Funduszu nie zwoła posiedzenia zgodnie z ust. 1, wnioskodawca
moŜe wystąpić do ministra właściwego do spraw zdrowia z wnioskiem o zwołanie posiedzenia, podając
przyczynę, datę, miejsce i proponowany porządek obrad.
Art. 102. 1. Działalnością Funduszu kieruje Prezes Funduszu, który reprezentuje Fundusz na
zewnątrz.
2. Prezesa Funduszu powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób naleŜących do państwowego
zasobu kadrowego, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Rady
Funduszu. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Funduszu na wniosek ministra właściwego do spraw
zdrowia, po zasięgnięciu opinii Rady Funduszu.
3. W przypadku raŜącego naruszenia obowiązków ustawowych Prezes Rady Ministrów na wniosek
ministra właściwego do spraw zdrowia moŜe odwołać Prezesa Funduszu bez zasięgania opinii, o której
mowa w ust. 2. W takim przypadku Prezes Rady Ministrów niezwłocznie informuje o tym Radę Funduszu,
przedstawiając jej uzasadnienie.
4. (uchylony).
5. Do zakresu działania Prezesa Funduszu w szczególności naleŜy:
1) prowadzenie gospodarki finansowej Funduszu;
2) efektywne i bezpieczne zarządzanie funduszami i mieniem Funduszu, w tym gospodarowanie
rezerwą ogólną, o której mowa w art. 118 ust. 5;
3) zaciąganie, w imieniu Funduszu, zobowiązań, w tym poŜyczek i kredytów, z zastrzeŜeniem art. 100
ust. 1 pkt 5;
4) przygotowywanie i przedstawianie Radzie Funduszu corocznych prognoz przychodów i kosztów;
5) opracowywanie projektu planu finansowego Funduszu na podstawie projektów planów finansowych
oddziałów wojewódzkich Funduszu, prognoz, o których mowa w art. 120 ust. 1 i 2;
6) sporządzanie rocznego planu finansowego Funduszu po otrzymaniu opinii Rady Funduszu, komisji
właściwej do spraw finansów publicznych oraz komisji właściwej do spraw zdrowia Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej;
7) sporządzanie projektu planu pracy Funduszu;
8) realizacja rocznego planu finansowego i planu pracy Funduszu;
9) sporządzanie projektu rzeczowego planu wydatków inwestycyjnych na następny rok;
10) sporządzanie sprawozdania z wykonania planu finansowego Funduszu za dany rok oraz
niezwłocznie przedkładanie go ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych;
11) sporządzanie okresowych i rocznych sprawozdań z działalności Funduszu;
12) nadzorowanie rozliczeń dokonywanych w ramach wykonywania przepisów o koordynacji;
13) sporządzanie analiz i ocen na podstawie informacji, o których mowa w art. 106 ust. 10 pkt 5,
przekazanych przez oddziały wojewódzkie Funduszu;
14) przedstawianie Radzie Funduszu projektu systemu wynagradzania pracowników Funduszu;
15) pełnienie funkcji pracodawcy w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy w stosunku do osób
zatrudnionych w centrali Funduszu;
16) powoływanie i odwoływanie dyrektora oddziału wojewódzkiego, po zasięgnięciu opinii rady oddziału
wojewódzkiego Funduszu;
17) odwoływanie dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu na wniosek rady oddziału wojewódzkiego
Funduszu w przypadku, o którym mowa w art. 107 ust. 4;
18) wykonywanie uchwał Rady Funduszu;
19) przedstawianie Radzie Funduszu innych informacji o pracy Funduszu - w formie, zakresie i terminach
określonych przez Radę Funduszu;
20) przekazywanie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia uchwał Rady Funduszu podlegających
badaniu w trybie art. 163, w terminie 3 dni roboczych od dnia ich uchwalenia;
21) nadzór nad realizacją zadań oddziałów wojewódzkich Funduszu;
22) koordynowanie współpracy Funduszu z organami administracji rządowej, instytucjami działającymi na
rzecz ochrony zdrowia, instytucjami ubezpieczeń społecznych, samorządami zawodów medycznych,
związkami zawodowymi, organizacjami pracodawców, organizacjami świadczeniodawców oraz
ubezpieczonych;
23) przekazywanie oddziałom wojewódzkim Funduszu do realizacji programów zdrowotnych zleconych
przez właściwego ministra;
24) podejmowanie decyzji w sprawach określonych w ustawie;
25) ustalanie jednolitych sposobów realizacji ustawowych zadań realizowanych przez oddziały
wojewódzkie Funduszu.
6. W przypadku nieobecności lub czasowej niemoŜności sprawowania funkcji, w okresie nie
dłuŜszym niŜ 6 miesięcy, Prezesa Funduszu zastępuje, na podstawie jego pisemnego upowaŜnienia,
jeden z zastępców Prezesa Funduszu. W przypadku śmierci osoby pełniącej funkcję Prezesa Funduszu
lub niemoŜności udzielenia przez niego takiego upowaŜnienia - upowaŜnienia udziela Rada Funduszu.
7. Prezes Funduszu moŜe udzielić zastępcom Prezesa, głównemu księgowemu Funduszu oraz
pracownikom centrali Funduszu pełnomocnictw do dokonywania określonych czynności prawnych i
upowaŜnień do dokonywania określonych czynności faktycznych w wykonaniu zadań, o których mowa w
ust. 5.
8. Pełnomocnictwa i upowaŜnienia, o których mowa w ust. 7, są udzielane na piśmie pod rygorem
niewaŜności.
Art. 103. 1. Prezes Funduszu wykonuje swoje zadania przy pomocy trzech zastępców Prezesa.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Prezesa Funduszu, po zasięgnięciu opinii Rady
Funduszu, powołuje, spośród osób naleŜących do państwowego zasobu kadrowego, zastępców Prezesa.
Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje zastępców Prezesa na wniosek Prezesa Funduszu, po
zasięgnięciu opinii Rady Funduszu.
3. Zastępcę Prezesa do spraw słuŜb mundurowych powołuje, spośród osób naleŜących do
państwowego zasobu kadrowego, minister właściwy do spraw zdrowia, na wspólny wniosek Prezesa
Funduszu, Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Ministra
Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Rady Funduszu. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje
zastępcę Prezesa do spraw słuŜb mundurowych na wspólny wniosek Prezesa Funduszu, Ministra Obrony
Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Ministra Sprawiedliwości, po zasięgnięciu
opinii Rady Funduszu.
4. Szczegółowe zakresy obowiązków zastępców Prezesa określa statut Funduszu.
5. Prezesem Funduszu i jego zastępcą moŜe zostać osoba, która:
1) (uchylony);
2) posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmię prawidłowego wykonywania obowiązków prezesa
lub zastępcy prezesa;
3) (uchylony).
6. Prezes Funduszu, jego zastępcy i główny księgowy Funduszu nie mogą być jednocześnie:
1) członkami Rady Funduszu i rady oddziału wojewódzkiego Funduszu;
2) pracownikami oddziałów wojewódzkich Funduszu;
5) właścicielami lub pracownikami apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu wytwarzającego
produkty lecznicze i wyroby medyczne;
7) członkami organów lub pracownikami jednostek samorządu terytorialnego;
ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej;
9) właścicielami akcji lub udziałów w spółkach prowadzących podmioty, o których mowa w pkt 4 i 5;
10) właścicielami w spółkach handlowych więcej niŜ 10 % akcji lub udziałów przedstawiających więcej niŜ
10 % kapitału zakładowego - w kaŜdej z tych spółek, w przypadku spółek innych niŜ określone w pkt
9.
7. Prezes Funduszu nie moŜe wykonywać działalności gospodarczej.
8. Do zakresu obowiązków zastępcy Prezesa do spraw słuŜb mundurowych naleŜy w szczególności:
1) nadzorowanie i koordynowanie działań komórek organizacyjnych do spraw słuŜb mundurowych;
2) koordynacja współpracy z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Sprawiedliwości i ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych.
Art. 104. 1. Roczny plan finansowy Funduszu, sprawozdanie finansowe Funduszu, sprawozdanie z
działalności Funduszu Prezes Funduszu publikuje, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski B".
2. Plany i sprawozdania, o których mowa w ust. 1, oraz roczny plan pracy Funduszu publikuje się na
stronie internetowej ministerstwa obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia oraz na stronie
internetowej Funduszu.
Art. 105. Prezes Funduszu w celach informacyjnych i promocyjnych wydaje Biuletyn Narodowego
Funduszu Zdrowia.
Art. 106. 1. W oddziałach wojewódzkich Funduszu działają rady oddziałów wojewódzkich Funduszu
o charakterze opiniodawczo-nadzorczym.
2. W skład rady oddziału wojewódzkiego Funduszu wchodzi dziewięciu członków będących
ubezpieczonymi zamieszkujących na obszarze działania danego oddziału wojewódzkiego Funduszu,
powoływani przez sejmik województwa, w tym:
1) dwóch członków powoływanych z własnej inicjatywy sejmiku;
2) dwóch członków spośród kandydatów wskazanych przez właściwego wojewodę;
3) jeden członek spośród kandydatów wskazanych przez konwent powiatów z danego województwa;
4) dwóch członków spośród kandydatów wskazanych przez właściwą miejscowo wojewódzką komisję
dialogu społecznego;
5) jeden członek spośród kandydatów wskazanych przez Radę Działalności PoŜytku Publicznego;
6) jeden członek spośród kandydatów wskazanych wspólnie przez właściwego szefa wojewódzkiego
sztabu wojskowego, właściwego komendanta wojewódzkiego Policji i właściwego komendanta
wojewódzkiego Państwowej StraŜy PoŜarnej.
3. Kadencja rady oddziału wojewódzkiego Funduszu trwa cztery lata, licząc od dnia pierwszego
posiedzenia rady oddziału. Pierwsze posiedzenie rady oddziału wojewódzkiego Funduszu zwołuje
marszałek województwa.
4. Przewodniczący rady oddziału wojewódzkiego Funduszu zaprasza do udziału w posiedzeniach
rady oddziału wojewódzkiego Funduszu, w charakterze obserwatorów, przedstawicieli właściwej
okręgowej rady lekarskiej, okręgowej rady pielęgniarek i połoŜnych i okręgowej rady aptekarskiej oraz
Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych.
5. W przypadku gdy na terenie województwa działa więcej niŜ jedna okręgowa rada lekarska,
okręgowa rada pielęgniarek i połoŜnych albo okręgowa rada aptekarska, rady te delegują wspólnego
przedstawiciela do udziału w posiedzeniach rady oddziału wojewódzkiego Funduszu.
6. W skład rad oddziałów wojewódzkich Funduszu mogą wchodzić wyłącznie osoby, które:
1) korzystają z pełni praw publicznych;
2) posiadają wykształcenie wyŜsze;
3) nie zostały prawomocnie skazane za przestępstwo popełnione umyślnie.
7. Członkowie rady oddziału wojewódzkiego Funduszu nie mogą być jednocześnie:
1) dyrektorami oddziałów wojewódzkich Funduszu oraz pracownikami oddziału wojewódzkiego
Funduszu;
2) Prezesem Funduszu;
3) zastępcą Prezesa Funduszu;
4) pracownikami centrali Funduszu;
7) właścicielami lub pracownikami apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu wytwarzającego
9) członkami organów lub pracownikami jednostek samorządu terytorialnego, a takŜe członkami
organów zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność ubezpieczeniową na podstawie ustawy z
dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej;
pkt 6 i 7.
8. Członkowie rad oddziałów wojewódzkich Funduszu wybierają spośród swojego grona
przewodniczącego.
9. Rada wojewódzkiego oddziału Funduszu działa na podstawie uchwalonego przez siebie
regulaminu.
10. Do zadań rad oddziału wojewódzkiego Funduszu naleŜy:
1) opiniowanie projektu planu finansowego oddziału wojewódzkiego Funduszu;
2) uchwalanie planu pracy oddziału wojewódzkiego Funduszu;
3) opiniowanie sprawozdania z wykonania planu finansowego oddziału wojewódzkiego Funduszu za
dany rok;
4) monitorowanie prawidłowości postępowania w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej oraz realizacji tych umów;
5) monitorowanie, na podstawie przekazanych przez dyrektora oddziału wojewódzkiego informacji, o
których mowa w art. 23 ust. 2 i 4, sposobu wykonywania przez świadczeniodawców obowiązków, o
których mowa w art. 20-22;
6) kontrolowanie bieŜącej działalności oddziału wojewódzkiego Funduszu we wszystkich dziedzinach
jego działalności;
7) występowanie do dyrektora oddziału wojewódzkiego z wnioskiem o wszczęcie kontroli w trybie art.
64;
8) występowanie do dyrektora oddziału wojewódzkiego o przeprowadzenie kontroli realizacji zawartych
umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
9) dokonywanie okresowych analiz skarg i wniosków wnoszonych przez ubezpieczonych, z
wyłączeniem spraw podlegających nadzorowi medycznemu;
10) występowanie do Prezesa Funduszu o przeprowadzenie kontroli oddziału wojewódzkiego Funduszu;
11) wydawanie opinii o kandydacie na stanowisko dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu;
12) występowanie z wnioskiem do Prezesa Funduszu o odwoływanie dyrektora oddziału wojewódzkiego
Funduszu w przypadkach, o których mowa w art. 107 ust. 4.
11. Uchwały rady oddziału wojewódzkiego Funduszu zapadają większością głosów przy obecności
co najmniej połowy ustawowej liczby członków rady. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos
przewodniczącego rady.
12. W celu wykonywania swoich obowiązków rada oddziału wojewódzkiego Funduszu moŜe Ŝądać
od dyrektora oddziału wojewódzkiego sprawozdań i wyjaśnień.
13. Rada oddziału wojewódzkiego Funduszu nie ma prawa wydawania dyrektorowi oddziału
wojewódzkiego Funduszu wiąŜących poleceń dotyczących bieŜącej działalności oddziału wojewódzkiego
Funduszu.
14. Rada oddziału wojewódzkiego Funduszu w związku z zadaniem, o którym mowa w ust. 10 pkt 6:
1) moŜe delegować swoich członków do samodzielnego wykonywania czynności kontrolnych;
2) ma wgląd we wszelkie dokumenty związane z działalnością oddziału wojewódzkiego Funduszu.
15. Sejmik województwa odwołuje członka rady oddziału wojewódzkiego Funduszu przed upływem
kadencji w przypadku:
1) rezygnacji ze stanowiska;
2) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej choroby, trwającej co
najmniej 6 miesięcy, potwierdzonej orzeczeniem lekarskim;
3) nieusprawiedliwionej nieobecności na 4 kolejnych posiedzeniach rady oddziału wojewódzkiego
Funduszu;
4) naruszenia przepisów ust. 7;
5) prawomocnego skazania za przestępstwo popełnione umyślnie.
16. W przypadku odwołania członka rady oddziału wojewódzkiego Funduszu albo jego śmierci przed
upływem jego kadencji, sejmik województwa powołuje nowego członka na okres do końca tej kadencji.
Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio.
17. Przepisu ust. 16 nie stosuje się w przypadku, gdy do końca kadencji członka rady oddziału
wojewódzkiego Funduszu pozostało mniej niŜ 3 miesiące, licząc od dnia jego odwołania albo śmierci.
18. Członkom rady oddziału wojewódzkiego Funduszu nie przysługuje wynagrodzenie.
19. Członkom rady oddziału przysługuje zwrot kosztów podróŜy, zakwaterowania i diety na zasadach
określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania naleŜności przysługujących
pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budŜetowej z tytułu
podróŜy słuŜbowej na obszarze kraju.
Art. 107. 1. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu kieruje oddziałem wojewódzkim Funduszu.
2. Dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu powołuje i odwołuje Prezes Funduszu, po
zasięgnięciu opinii rady oddziału wojewódzkiego Funduszu. Niewydanie opinii przez radę oddziału
wojewódzkiego Funduszu w terminie 14 dni jest równoznaczne z akceptacją kandydata na dyrektora
oddziału wojewódzkiego albo zgodą na jego odwołanie.
3. Dyrektorem oddziału wojewódzkiego Funduszu moŜe zostać osoba, która:
1) posiada wykształcenie wyŜsze;
2) posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmię prawidłowego wykonywania obowiązków dyrektora;
3) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo popełnione umyślnie.
4. Rada oddziału wojewódzkiego Funduszu moŜe wystąpić z wnioskiem do Prezesa Funduszu o
odwołanie dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu, w przypadku gdy dyrektor oddziału
wojewódzkiego:
1) nie przedstawi radzie oddziału wojewódzkiego Funduszu:
a) projektu planu finansowego oddziału wojewódzkiego Funduszu,
b) projektu planu pracy oddziału wojewódzkiego Funduszu,
c) sprawozdania z wykonania planu finansowego oddziału wojewódzkiego Funduszu za dany rok,
d) corocznej prognozy przychodów i kosztów oddziału wojewódzkiego Funduszu;
2) nie udzieli, w terminie wyznaczonym przez radę oddziału wojewódzkiego Funduszu, informacji o
bieŜącej działalności oddziału wojewódzkiego Funduszu;
3) raŜąco narusza obowiązki ustawowe.
5. Do zadań dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu naleŜy:
1) efektywne i bezpieczne gospodarowanie środkami finansowymi oddziału wojewódzkiego Funduszu;
2) przygotowanie i przedstawianie radzie oddziału wojewódzkiego Funduszu corocznych prognoz
przychodów i kosztów;
3) przygotowywanie projektu planu finansowego oddziału wojewódzkiego Funduszu;
4) sporządzanie projektu planu pracy oddziału wojewódzkiego Funduszu;
5) realizacja planu finansowego oddziału wojewódzkiego Funduszu i planu pracy oddziału
wojewódzkiego Funduszu;
6) sporządzanie sprawozdania z wykonania planu finansowego oddziału wojewódzkiego Funduszu za
dany rok;
7) sporządzanie okresowych i rocznych sprawozdań z działalności oddziału wojewódzkiego Funduszu;
8) przeprowadzanie postępowań o zawarcie umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, w tym
świadczeń wysokospecjalistycznych;
9) dokonywanie wyboru realizatorów programów zdrowotnych, w tym w imieniu danego ministra;
10) zawieranie i rozliczanie umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, w tym świadczeń
wysokospecjalistycznych, oraz zawieranie i rozliczanie umów o realizację programów zdrowotnych;
11) realizacja zadania, o którym mowa w art. 108;
12) kontrola i monitorowanie:
a) ordynacji lekarskich,
b) realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
13) przeprowadzanie kontroli świadczeniodawców i aptek;
14) monitorowanie celowości, udzielanych w ramach umów, świadczeń opieki zdrowotnej;
15) pełnienie funkcji pracodawcy w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy w stosunku do osób
zatrudnionych w oddziale wojewódzkim Funduszu;
16) wydawanie indywidualnych decyzji w sprawach ubezpieczenia zdrowotnego;
17) udzielanie, na Ŝądanie Prezesa Funduszu lub rady oddziału wojewódzkiego Funduszu, informacji o
bieŜącej działalności oddziału wojewódzkiego;
18) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie.
19) przeprowadzanie postępowań o zawarcie umów z dysponentami zespołów ratownictwa medycznego
na wykonywanie medycznych czynności ratunkowych, zawieranie, rozliczanie i kontrola realizacji tych
umów, na podstawie ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
6. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu nie moŜe być jednocześnie:
1) Prezesem Funduszu albo jego zastępcą;
2) głównym księgowym Funduszu;
3) członkiem Rady Funduszu;
4) członkiem rady oddziału wojewódzkiego Funduszu;
5) pracownikiem centrali Funduszu;
6) świadczeniodawcą;
7) właścicielem zakładów opieki zdrowotnej będących świadczeniodawcą, o którym mowa w art. 5 pkt
41 lit. a, ich pracownikiem lub osobą współpracującą ze świadczeniodawcami;
8) właścicielem lub pracownikiem apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu wytwarzającego
9) członkiem organów lub pracownikiem podmiotów, które utworzyły zakłady opieki zdrowotnej;
10) członkiem organów lub pracownikiem jednostek samorządu terytorialnego;
11) członkiem organów zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność ubezpieczeniową na podstawie
12) właścicielem akcji lub udziałów w spółkach handlowych prowadzących podmioty, o których mowa w
pkt 7 i 8;
13) właścicielem w spółkach handlowych więcej niŜ 10 % akcji lub udziałów przedstawiających więcej niŜ
12.
7. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu nie moŜe wykonywać działalności gospodarczej.
8. Dyrektor oddziału wojewódzkiego, wykonując zadania, o których mowa w ust. 5, współpracuje z
organami jednostek samorządu terytorialnego, organizacjami świadczeniodawców i ubezpieczonych
działającymi w danym województwie, w celu stałego monitorowania i zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych
świadczeniobiorców na terenie danego województwa oraz prawidłowej realizacji zadań Funduszu.
Art. 107a. 1. Nabór kandydatów do zatrudnienia na wolne stanowiska pracy w Funduszu jest
otwarty i konkurencyjny.
2. Ogłoszenie o naborze zamieszcza się w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w
ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn.
zm.), oraz w miejscu powszechnie dostępnym w jednostce organizacyjnej, w której jest prowadzony
nabór.
Art. 107b. Informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru, stanowią informację publiczną w
zakresie objętym wymaganiami określonymi w ogłoszeniu o naborze.
Art. 107c. Termin do składania dokumentów, określony w ogłoszeniu o naborze, nie moŜe być
krótszy niŜ 14 dni od dnia opublikowania tego ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej.
Art. 107d. 1. Po upływie terminu do składania dokumentów określonego w ogłoszeniu o naborze
niezwłocznie upowszechnia się listę kandydatów, którzy spełniają wymagania formalne określone w
ogłoszeniu o naborze, przez umieszczenie jej w miejscu powszechnie dostępnym w jednostce
organizacyjnej, w której jest prowadzony nabór, a takŜe przez opublikowanie jej w Biuletynie Informacji
Publicznej.
2. Lista, o której mowa w ust. 1, zawiera imię i nazwisko kandydata oraz jego miejsce zamieszkania
w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.
Art. 107e. 1. Sporządza się protokół przeprowadzonego naboru kandydatów do zatrudnienia na
wolne stanowiska pracy w Funduszu.
2. Protokół zawiera w szczególności:
1) określenie stanowiska pracy, na które był prowadzony nabór, liczbę kandydatów oraz imiona,
nazwiska i adresy nie więcej niŜ 5 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu
spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
2) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
3) uzasadnienie dokonanego wyboru.
Art. 107f. 1. Informację o wyniku naboru upowszechnia się w terminie 14 dni od dnia zatrudnienia
wybranego kandydata albo zakończenia naboru, w przypadku gdy w jego wyniku nie doszło do
zatrudnienia Ŝadnego kandydata.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska pracy;
3) imię i nazwisko kandydata oraz jego miejsce zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu
cywilnego;
4) uzasadnienie dokonanego wyboru kandydata albo uzasadnienie niezatrudnienia Ŝadnego kandydata.
3. Informację o wyniku naboru upowszechnia się w Biuletynie Informacji Publicznej i w miejscu
powszechnie dostępnym w jednostce organizacyjnej, w której był prowadzony nabór.
Art. 107g. JeŜeli stosunek pracy osoby wyłonionej w drodze naboru ustał w ciągu 3 miesięcy od
dnia nawiązania stosunku pracy, moŜna zatrudnić na tym samym stanowisku kolejną osobę spośród
najlepszych kandydatów wymienionych w protokole tego naboru. Przepisy art. 107f stosuje się
odpowiednio.
Art. 108. 1. Oddział wojewódzki Funduszu finansuje:
1) świadczeniodawcy, mającemu siedzibę na terenie województwa, z którym zawarto umowę o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, koszty świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych na terenie
danego województwa świadczeniobiorcy innemu niŜ ubezpieczony, spełniającemu kryterium
dochodowe, o którym mowa w art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, co do
którego nie stwierdzono istnienia okoliczności, o której mowa w art. 12 tej ustawy, z zastrzeŜeniem
ust. 2,
2) aptece mającej siedzibę na terenie województwa, koszty leków, wyrobów medycznych i środków
pomocniczych wydawanych osobie określonej w pkt 1
- o ile finansowanie tych kosztów nie wynika z przepisów określonych w art. 12 i 13 lub umów
międzynarodowych.
2. Koszty leczenia uzdrowiskowego świadczeniobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ponosi oddział
wojewódzki Funduszu właściwy ze względu na miejsce jego zamieszkania, a jeŜeli nie moŜna ustalić
miejsca zamieszkania - oddział wojewódzki Funduszu właściwy ze względu na miejsce wystawienia
skierowania, o którym mowa w art. 33 ust. 1.
Art. 109. 1. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu rozpatruje indywidualne sprawy z zakresu
ubezpieczenia zdrowotnego. Do indywidualnych spraw z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego zalicza się
sprawy dotyczące objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym i ustalenia prawa do świadczeń.
2. Do spraw, o których mowa w ust. 1, nie naleŜą sprawy z zakresu wymierzania i pobierania składek
na ubezpieczenie zdrowotne naleŜące do właściwości organów ubezpieczeń społecznych.
3. Wniosek o rozpatrzenie sprawy, o której mowa w ust. 1, zgłasza ubezpieczony.
4. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu rozpatruje sprawy, o których mowa w ust. 1, w
terminie nie dłuŜszym niŜ 30 dni od dnia ich wniesienia, wydając decyzję. Uzasadnienie decyzji sporządza
się z urzędu.
5. Odwołanie od decyzji wydanej w sprawach, o których mowa w ust. 1, wnosi się do Prezesa
Funduszu w terminie 7 dni od dnia jej otrzymania.
Art. 110. Od decyzji Prezesa Funduszu w indywidualnych sprawach z zakresu ubezpieczenia
zdrowotnego przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
Art. 111. Do postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego rolników i osób
podlegających ubezpieczeniu społecznemu rolników i pobierających emerytury lub renty rolnicze stosuje
się przepisy o ubezpieczeniu społecznym rolników, z wyjątkiem osób podlegających ubezpieczeniu
społecznemu rolników i pobierających renty strukturalne wypłacane przez inną instytucję niŜ Kasa
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
Art. 112. 1. Pracownicy Funduszu nie mogą być jednocześnie:
pkt 41 lit. a, ich pracownikami, pracownikami podmiotów współpracujących ze świadczeniodawcami
lub osobami współpracującymi ze świadczeniodawcami;
4) członkami organów lub pracownikami jednostek samorządu terytorialnego;
pkt 2;
7) właścicielami w spółkach handlowych więcej niŜ 10 % akcji lub udziałów przedstawiających więcej niŜ
6.
2. Pracownicy Funduszu nie mogą:
1) podejmować zatrudnienia u innego pracodawcy, bez zgody Prezesa Funduszu;
2) wykonywać działalności gospodarczej.
Rozdział 2
Gospodarka finansowa Funduszu
Art. 113. Fundusz prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie.
Art. 114. 1. Środki finansowe Funduszu są środkami publicznymi.
2. Obsługę bankową Funduszu prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego.
Art. 115. 1. Tworzy się fundusz podstawowy i fundusz zapasowy Funduszu.
2. Fundusz zapasowy zwiększa się o zatwierdzony zysk netto za rok obrotowy.
3. Fundusz zapasowy zmniejsza się o zatwierdzoną stratę netto za rok obrotowy.
Art. 116. 1. Przychodami Funduszu są:
naleŜne składki na ubezpieczenie zdrowotne;
odsetki od nieopłaconych w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne;
darowizny i zapisy;
środki przekazane na realizację zadań zleconych w zakresie określonym w ustawie;
dotacje, w tym dotacje celowe przeznaczone na finansowanie zadania, o którym mowa w art. 97 ust.
3 pkt 3;
6) środki uzyskane z tytułu roszczeń regresowych;
7) przychody z lokat;
8) inne przychody.
2. Środki finansowe Funduszu mogą pochodzić równieŜ z kredytów i poŜyczek.
1)
2)
3)
4)
5)
Art. 117. 1. Kosztami Funduszu są:
1) koszty świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych;
2) koszty świadczeń opieki zdrowotnej dla osób uprawnionych do tych świadczeń na podstawie
3) koszty refundacji cen leków, wyrobów medycznych, przedmiotów ortopedycznych i środków
pomocniczych;
4) koszt zadania, o którym mowa w art. 97 ust. 3 pkt 3;
5) koszty zadań zleconych w zakresie określonym w ustawie;
6) koszty działalności Funduszu, w szczególności koszty amortyzacji, koszty związane z utrzymaniem
nieruchomości, koszty wynagrodzeń wraz z pochodnymi, diet i zwroty kosztów podróŜy;
7) koszty poboru i ewidencji składek na ubezpieczenie zdrowotne;
8) koszt wypłaty odszkodowań;
9) inne koszty wynikające z odrębnych przepisów.
2. Środki finansowe Funduszu mogą być przeznaczone równieŜ na spłatę kredytów i poŜyczek.
Art. 118. 1. Prezes Funduszu sporządza corocznie plan finansowy Funduszu zrównowaŜony w
zakresie przychodów i kosztów na podstawie projektów planów finansowych oddziałów wojewódzkich
Funduszu.
2. W planie finansowym Funduszu Prezes Funduszu określa wysokość:
1) planowanych kosztów dla:
a) centrali, w tym kosztów realizacji zadań wynikających z przepisów o koordynacji oraz
finansowania działalności centrali,
b) poszczególnych oddziałów wojewódzkich Funduszu, w tym kosztów finansowania działalności
poszczególnych oddziałów;
2) łącznych przychodów i kosztów Funduszu.
3. Planowane koszty finansowania świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych są dzielone
pomiędzy oddziały wojewódzkie Funduszu, przy czym:
1) podstawą podziału środków jest liczba ubezpieczonych zarejestrowanych w oddziale wojewódzkim
Funduszu z uwzględnieniem ryzyka zdrowotnego przypisanego ubezpieczonym naleŜącym do danej
grupy wydzielonej według struktury wieku i płci w porównaniu z grupą odniesienia;
2) wysokość środków określonych w pkt 1 koryguje się przez uwzględnienie migracji ubezpieczonych
zarejestrowanych w oddziale wojewódzkim Funduszu do świadczeniodawców z innego oddziału
Funduszu oraz wskaźnika wynikającego z liczby i rodzaju wykonanych świadczeń
wysokospecjalistycznych w latach poprzedzających rok, w którym ten plan jest tworzony, w podziale
na województwa, w relacji do liczby tych świadczeń ogółem.
4. Planowane koszty finansowania świadczeń opieki zdrowotnej przez dany oddział wojewódzki
Funduszu nie mogą być niŜsze niŜ wysokość kosztów finansowania świadczeń opieki zdrowotnej
zaplanowanych w planie finansowym dla danego oddziału w roku poprzednim.
5. Na rezerwę ogólną przeznacza się 1 % planowanych kosztów Funduszu.
6. Przepisów ust. 3 i 4 nie stosuje się w zakresie środków przekazywanych Narodowemu
Funduszowi Zdrowia z budŜetu państwa na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 września 2006 r. o
Państwowym Ratownictwie Medycznym.
Art. 119. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu, określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy tryb i kryteria podziału środków pomiędzy centralę i oddziały wojewódzkie Funduszu z
przeznaczeniem na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych, uwzględniając
przepisy art. 118.
Art. 120. 1.
Prezes Funduszu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych, w terminie do dnia 30 czerwca sporządza coroczną prognozę przychodów na kolejne 3 lata.
2. Prezes Funduszu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz
ministrem właściwym do spraw zdrowia, w terminie do dnia 30 czerwca sporządza coroczną prognozę
kosztów na kolejne 3 lata na podstawie informacji przekazanych przez dyrektorów oddziałów
wojewódzkich Funduszu.
3. Dyrektorzy oddziałów wojewódzkich Funduszu przekazują informacje, o których mowa w ust. 2, w
terminie do dnia 15 maja.
4. Prezes Funduszu w terminie do dnia 15 lipca informuje dyrektorów oddziałów wojewódzkich
Funduszu o przewidywanych przychodach Funduszu.
5. Dyrektorzy oddziałów wojewódzkich przekazują Prezesowi Funduszu w terminie do dnia 31 lipca
projekty planów finansowych oddziałów wojewódzkich Funduszu.
6. Prognozy, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz projekty planów, o których mowa w ust. 5, są
podstawą do sporządzenia projektu planu finansowego na rok następny.
7. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, organy
administracji rządowej, jednostki samorządu terytorialnego, świadczeniodawcy oraz inne instytucje
udzielają nieodpłatnie Funduszowi informacji koniecznych do sporządzenia prognoz, o których mowa w
ust. 1 i 2.
Art. 121. 1. Prezes Funduszu opracowuje projekt planu finansowego Funduszu i przedstawia go w
terminie do dnia 10 sierpnia roku poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan:
1) Radzie Funduszu,
2) komisji właściwej do spraw finansów publicznych oraz komisji właściwej do spraw zdrowia Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej
- w celu zaopiniowania.
2. Niewydanie opinii, o których mowa w ust. 1, w terminie 21 dni od dnia otrzymania projektu planu
finansowego jest równoznaczne z wydaniem pozytywnej opinii.
3. Prezes Funduszu po rozpatrzeniu opinii, o których mowa w ust. 1, jeŜeli zostały wydane,
sporządza plan finansowy Funduszu i przekazuje go wraz z tymi opiniami, w terminie do dnia 5 września
roku poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych zatwierdza plan finansowy Funduszu, w terminie do dnia 20 września roku poprzedzającego
rok, którego dotyczy ten plan.
5. W przypadku gdy Prezes Funduszu nie przekaŜe w terminie, o którym mowa w ust. 3, planu
finansowego Funduszu, minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw finansów publicznych ustala, w drodze zarządzenia, plan finansowy Funduszu do dnia 20 września
roku poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan.
Art. 122. W przypadku:
1) niezatwierdzenia planu finansowego Funduszu, w terminie, o którym mowa w art. 121 ust. 4, albo
2) nieustalenia planu finansowego w trybie określonym w art. 123 ust. 3
- Fundusz działa na podstawie planu finansowego, o którym mowa w art. 121 ust. 3.
W przypadku gdy plan finansowy Funduszu narusza prawo lub prowadzi do
Art. 123. 1.
niezrównowaŜenia przychodów i kosztów Funduszu, minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych odmawia zatwierdzenia planu finansowego
Funduszu i zaleca Prezesowi Funduszu usunięcie nieprawidłowości, określając termin wprowadzenia
zmian nie dłuŜszy niŜ 7 dni.
2. Prezes Funduszu zmienia plan finansowy Funduszu z uwzględnieniem zaleceń, o których mowa w
ust. 1, i niezwłocznie przedstawia go ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w celu zatwierdzenia w
trybie, o którym mowa w art. 121 ust. 4.
3. W przypadku nieusunięcia przez Prezesa Funduszu nieprawidłowości, o których mowa w ust. 1:
1) minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych dokonuje zmian w planie finansowym Funduszu oraz ustala go w drodze zarządzenia
oraz
2) (uchylony).
Art. 124. 1. Prezes Funduszu moŜe dokonać zmiany planu finansowego Funduszu w przypadku
zaistnienia sytuacji związanych z wykonaniem planu finansowego Funduszu, których nie moŜna było
przewidzieć w chwili zatwierdzania planu.
2. KaŜdej zmiany planu finansowego dokonuje się zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 118.
3. Zmiana planu finansowego następuje w trybie określonym dla zatwierdzania planu.
4. Prezes Funduszu, po poinformowaniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz
ministra właściwego do spraw zdrowia, moŜe dokonać przesunięcia kosztów pomiędzy poszczególnymi
pozycjami planu finansowego.
5. Przesunięcia kosztów, o których mowa w ust. 4, moŜna dokonać w planie finansowym oddziału
wojewódzkiego albo centrali Funduszu.
6. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu, po poinformowaniu Prezesa Funduszu, w planie
finansowym Funduszu moŜe przesuwać koszty przeznaczone na świadczenia opieki zdrowotnej w planie
finansowym oddziału wojewódzkiego.
7. Przesunięcie kosztów, o których mowa w ust. 4 lub 6, nie wymaga zmiany planu finansowego w
trybie określonym dla zatwierdzania planu finansowego.
8. Prezes Funduszu moŜe uruchomić rezerwę ogólną po uzyskaniu pozytywnych opinii ministra
właściwego do spraw finansów publicznych oraz ministra właściwego do spraw zdrowia. Uruchomienie
rezerwy ogólnej nie wymaga zmiany planu finansowego w trybie określonym dla zatwierdzenia planu
finansowego.
9. W przypadkach, o których mowa w art. 121 ust. 5 i art. 123 ust. 3, zmiany planu finansowego
dokonuje minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio.
10. W zakresie środków przekazywanych Narodowemu Funduszowi Zdrowia z budŜetu państwa na
podstawie przepisów ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Prezes
Narodowego Funduszu Zdrowia moŜe dokonać zmiany planu finansowego równieŜ w przypadkach innych
niŜ wymienione w ust. 1. Przepisów ust. 2 i 3 w takim przypadku nie stosuje się.
11. Zmiany, o których mowa w ust. 10, podlegają zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw
zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych.
Art. 125. NadwyŜkę powstałą w wyniku realizacji planu finansowego oddziału wojewódzkiego
Funduszu pozostawia się do dyspozycji dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu, z przeznaczeniem
na świadczenia zdrowotne.
Art. 126. 1. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu sporządza nie później niŜ w ciągu 2
miesięcy od zakończeniu roku roczne sprawozdanie z wykonania planu finansowego oddziału
wojewódzkiego Funduszu.
2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, podlega zatwierdzeniu przez radę oddziału w terminie 15
dni od dnia jego otrzymania.
Art. 127. 1. Prezes Funduszu, w celu zapewnienia płynności finansowej Funduszu, moŜe zaciągać
poŜyczki i kredyty, za zgodą ministra właściwego do spraw finansów publicznych i ministra właściwego do
spraw zdrowia. Wysokość rat kredytów i poŜyczek przypadających do spłaty w danym roku nie moŜe
przekroczyć wysokości rezerwy ogólnej przewidzianej w planie finansowym na dany rok.
2. Przepisu ust. 1 zdanie drugie nie stosuje się do środków pochodzących z budŜetu państwa.
Art. 128. 1. Fundusz prowadzi rachunkowość na zasadach określonych w ustawie z dnia 29
18)
września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm. ), z wyłączeniem art. 80
ust. 3 tej ustawy.
2. Centrala Funduszu i oddziały wojewódzkie Funduszu sporządzają samodzielnie sprawozdania
finansowe.
3. Łączne sprawozdanie finansowe Funduszu, o którym mowa w art. 51 ustawy z dnia 29 września
1994 r. o rachunkowości, sporządza Prezes Funduszu.
4. Łączne sprawozdanie finansowe, o którym mowa w ust. 3, podlega badaniu przez biegłego
rewidenta oraz zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu
opinii ministra właściwego do spraw zdrowia.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych lub minister właściwy do spraw zdrowia moŜe
Ŝądać dodatkowych danych dotyczących łącznego sprawozdania finansowego Funduszu.
Art. 129. 1. Z zastrzeŜeniem art. 125, zatwierdzony zysk netto za dany rok obrotowy przeznacza się
w szczególności na:
1) pokrycie strat z lat ubiegłych lub
2) fundusz zapasowy Funduszu.
2. O przeznaczeniu zysku decyduje Rada Funduszu, w drodze uchwały, z uwzględnieniem
pierwszeństwa pokrycia strat z lat ubiegłych. Uchwała Rady Funduszu moŜe być podjęta po uzyskaniu
pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw finansów publicznych odnośnie sposobu podziału zysku.
Art. 130. 1. Prezes Funduszu, na podstawie sprawozdań, o których mowa w art. 126, sporządza
roczne sprawozdanie z wykonania planu finansowego Funduszu, nie później niŜ w ciągu 3 miesięcy od
zakończenia roku, którego dotyczy sprawozdanie.
2. Rada Funduszu przyjmuje sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, w terminie 15 dni od dnia jego
otrzymania.
3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, podlega zatwierdzeniu przez ministra właściwego do
spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zdrowia i po uzyskaniu
opinii komisji właściwej do spraw finansów publicznych oraz komisji właściwej do spraw zdrowia Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 131. 1. Fundusz jest obowiązany do sporządzania okresowych sprawozdań dotyczących
wykonania planu finansowego oraz przekazywania ich ministrowi właściwemu do spraw finansów
publicznych i ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady prowadzenia gospodarki
finansowej Funduszu, w tym:
1) rodzaje sprawozdań, o których mowa w ust. 1, sposób ich tworzenia oraz terminy przekazywania,
2) sposób tworzenia planu finansowego i rocznego sprawozdania z wykonania planu finansowego oraz
ich wzory
- uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego i rzetelnego gospodarowania środkami
publicznymi.
DZIAŁ VI
Postępowanie w sprawie zawarcia umów ze świadczeniodawcami
Art. 132. 1. Podstawą udzielania świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych przez Fundusz jest umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawarta pomiędzy
świadczeniodawcą a dyrektorem oddziału wojewódzkiego Funduszu, z zastrzeŜeniem art. 159.
2. Umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej moŜe być zawarta wyłącznie ze
świadczeniodawcą, który został wybrany do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej na zasadach
określonych w niniejszym dziale.
3. Nie moŜna zawrzeć umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z lekarzem, pielęgniarką,
połoŜną, inną osobą wykonującą zawód medyczny lub psychologiem, jeŜeli udzielają oni świadczeń opieki
zdrowotnej u świadczeniodawcy, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z
Funduszem.
4. Świadczenia opieki zdrowotnej nieokreślone w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej
finansowane przez Fundusz udzielane są na rzecz osób ubezpieczonych wyłącznie w przypadkach i na
zasadach określonych w ustawie.
5. Wysokość łącznych zobowiązań Funduszu wynikających z zawartych ze świadczeniodawcami
umów nie moŜe przekroczyć wysokości kosztów przewidzianych na ten cel w planie finansowym
Funduszu.
Art. 133. Świadczeniodawcy mogą zlecać podwykonawcom udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej
w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z Funduszem, jeŜeli umowa tak
stanowi. Przepis art. 132 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
Art. 134. 1. Fundusz jest obowiązany zapewnić równe traktowanie wszystkich świadczeniodawców
ubiegających się o zawarcie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej i prowadzić postępowanie
w sposób gwarantujący zachowanie uczciwej konkurencji.
2. Wszelkie wymagania, wyjaśnienia i informacje, a takŜe dokumenty związane z postępowaniem w
sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej udostępniane są świadczeniodawcom
na takich samych zasadach.
Art. 135. 1. Umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej są jawne.
2. Fundusz realizuje zasadę jawności umów poprzez zamieszczenie na swojej stronie internetowej
informacji o kaŜdej zawartej umowie, z uwzględnieniem rodzaju, liczby i ceny zakupionych świadczeń oraz
maksymalnej kwoty zobowiązań Funduszu wobec świadczeniodawcy wynikającej ze wszystkich
zawartych umów.
3. Informację, o której mowa w ust. 2, zamieszcza się w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy o
Art. 136. Umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej określa w szczególności:
rodzaj i zakres udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
warunki udzielania świadczeń opieki zdrowotnej;
wymagania dla podwykonawców inne niŜ techniczne i sanitarne, określone w odrębnych przepisach;
zasady rozliczeń pomiędzy Funduszem a świadczeniodawcami;
kwotę zobowiązania Funduszu wobec świadczeniodawcy;
zasady rozpatrywania kwestii spornych;
postanowienie o odstąpieniu od umowy, które moŜe nastąpić za uprzednim nie krótszym niŜ 3
miesiące okresem wypowiedzenia, chyba Ŝe strony postanowią inaczej;
8) postanowienie o karze umownej w przypadku niezastosowania terminu i trybu określonych w pkt 7.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
Art. 137. 1. Prezes Funduszu, uwzględniając przepisy niniejszego działu oraz przepisy odrębne,
przygotowuje projekt ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawierający w
szczególności rodzaje świadczeń opieki zdrowotnej, sposób wyceny tych świadczeń oraz warunki ich
udzielania.
2. Prezes Funduszu, nie później niŜ do dnia 15 maja, przesyła projekt, o którym mowa w ust. 1, do
Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielęgniarek i PołoŜnych i reprezentatywnym organizacjom
świadczeniodawców.
3. Za reprezentatywną organizację, o której mowa w ust. 2, uwaŜa się taką organizację:
1) która zrzesza świadczeniodawców, u których liczba osób zatrudnionych i osób udzielających
świadczeń opieki zdrowotnej wynosi łącznie co najmniej 10.000 osób oraz
2) której organ uprawniony do reprezentowania złoŜy ministrowi właściwemu do spraw zdrowia
oświadczenie dotyczące spełniania warunku, o którym mowa w pkt 1, pod rygorem odpowiedzialności
karnej z art. 233 § 1 i 2 Kodeksu karnego, nie później niŜ do dnia 30 kwietnia.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia prowadzi jawny wykaz reprezentatywnych organizacji
świadczeniodawców.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia udostępnia wykaz, o którym mowa w ust. 4, wraz z
oświadczeniami, o których mowa w ust. 3 pkt 2, na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw zdrowia.
6. Projekt, o którym mowa w ust. 1, podlega uzgodnieniu z podmiotami, o których mowa w ust. 2, w
trybie negocjacji nie później niŜ do dnia 30 czerwca. Projekt uwaŜa się za uzgodniony, jeŜeli
przedstawiciele wszystkich stron biorących udział w negocjacjach złoŜą pod nim własnoręczne podpisy.
7. Uzgodniony w trybie ust. 6 projekt, o którym mowa w ust. 1, Prezes Funduszu niezwłocznie
przesyła ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia dokonuje przeglądu projektu, o którym mowa w ust. 1, pod
względem zgodności z przepisami prawa oraz dokonuje niezbędnych wynikających z tego przeglądu
zmian w tym projekcie, niezwłocznie informując o tym Prezesa Funduszu oraz podmioty, o których mowa
w ust. 2.
9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki umów o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, uwzględniając projekt uzgodniony w trybie ust. 6 z podmiotami, o
których mowa w ust. 2, kierując się dobrem świadczeniobiorców oraz koniecznością zapewnienia
właściwej realizacji umów.
10. W przypadku nieuzgodnienia projektu, o którym mowa w ust. 1, w terminie, o którym mowa w ust.
6, minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki umów o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, kierując się dobrem świadczeniobiorców oraz koniecznością
zapewnienia właściwej realizacji umów.
Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielęgniarek i PołoŜnych, określi, w drodze rozporządzenia, regulamin
negocjacji, o których mowa w ust. 6, uwzględniając konieczność równego traktowania stron tych
negocjacji.
12. Ogólne warunki umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej ustala się w trybie określonym w
ust. 1-11, nie częściej niŜ raz na 2 lata, w przypadku zaistnienia istotnej zmiany uwarunkowań społecznogospodarczych udzielania świadczeń opieki zdrowotnej lub stwierdzonych nieprawidłowości w realizacji
tych umów wynikających z przepisów wydanych na podstawie ust. 9 albo 10.
Art. 138. Do zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej nie stosuje się przepisów o
zamówieniach publicznych.
Art. 139. 1. Zawieranie przez Fundusz umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, z
zastrzeŜeniem art. 159, odbywa się po przeprowadzeniu postępowania w trybie:
1) konkursu ofert albo
2) rokowań.
2. W celu przeprowadzenia postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej w trybie konkursu ofert Fundusz zamieszcza ogłoszenie zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie ust. 5. W celu przeprowadzenia rokowań po zamieszczeniu ogłoszenia Fundusz wysyła
zaproszenia.
3. Ogłoszenie zawiera w szczególności:
1) nazwę i adres siedziby zamawiającego;
2) określenie wartości i przedmiotu zamówienia;
3) wymagane kwalifikacje zawodowe i techniczne świadczeniodawców, z uwzględnieniem Polskich
Norm wprowadzających normy europejskie, europejskich aprobat technicznych lub norm państw
członkowskich Unii Europejskiej wprowadzających europejskie normy zharmonizowane oraz
klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej;
4) wskazanie świadczeniodawców zapraszanych do rokowań - w przypadku rokowań.
4. W celu przeprowadzenia postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu powołuje komisję. Tryb pracy komisji określa
regulamin uchwalony przez Radę Funduszu.
rozporządzenia, sposób ogłaszania o postępowaniu w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej, zapraszania do udziału w rokowaniach, składania ofert, powoływania i odwoływania
komisji konkursowej oraz jej zadania, uwzględniając równe traktowanie świadczeniodawców oraz uczciwą
konkurencję.
Art. 140. 1. Przedmiot zamówienia opisuje się w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą
dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności
mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty.
2. Przedmiotu zamówienia nie moŜna opisywać:
1) w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję;
2) przez wskazanie znaków towarowych, patentów lub pochodzenia, chyba Ŝe jest to uzasadnione
specyfiką przedmiotu zamówienia lub zamawiający nie moŜe opisać przedmiotu zamówienia za
pomocą dostatecznie dokładnych określeń, a wskazaniu takiemu towarzyszą wyrazy "lub
równowaŜne" lub inne równoznaczne wyrazy.
Art. 141. 1. Przedmiot zamówienia opisuje się za pomocą cech technicznych i jakościowych, z
uwzględnieniem Polskich Norm wprowadzających europejskie normy zharmonizowane.
2. W przypadku braku Polskich Norm wprowadzających europejskie normy zharmonizowane
uwzględnia się:
1) europejskie aprobaty techniczne;
2) wspólne specyfikacje techniczne;
3) Polskie Normy wprowadzające normy europejskie;
4) normy państw członkowskich Unii Europejskiej wprowadzające europejskie normy zharmonizowane;
5) Polskie Normy wprowadzające normy międzynarodowe;
6) Polskie Normy;
7) polskie aprobaty techniczne.
3. MoŜna odstąpić od opisywania przedmiotu zamówienia z uwzględnieniem Polskich Norm
wprowadzających europejskie normy zharmonizowane, europejskich aprobat technicznych lub wspólnych
specyfikacji technicznych, jeŜeli:
1) nie zawierają one Ŝadnych wymagań dotyczących zapewnienia zgodności z wymaganiami
zasadniczymi lub
2) ich stosowanie nakładałoby na zamawiającego obowiązek uŜywania wyrobów niewspółdziałających z
juŜ stosowanymi urządzeniami, lub
3) ich stosowanie nie byłoby właściwe ze względu na innowacyjny charakter przedmiotu zamówienia.
4. Do opisu przedmiotu zamówienia stosuje się nazwy i kody określone we Wspólnym Słowniku
Zamówień określonym w rozporządzeniu nr 2195/2002 z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie Wspólnego
Słownika Zamówień (Dz. Urz. WE L 340 z 16.12.2002, str. 1 i n.).
Art. 142. 1. Konkurs ofert składa się z części jawnej i niejawnej.
2. W części jawnej konkursu ofert komisja w obecności oferentów:
1) stwierdza prawidłowość ogłoszenia konkursu ofert oraz liczbę złoŜonych ofert;
2) otwiera koperty lub paczki z ofertami i ustala, które z ofert spełniają warunki, o których mowa w art.
146 pkt 3;
3) przyjmuje do protokołu zgłoszone przez oferentów wyjaśnienia lub oświadczenia.
3. Oświadczenia lub wyjaśnienia przekazane za pomocą teleksu, poczty elektronicznej lub telefaksu
uwaŜa się za złoŜone w terminie, jeŜeli ich treść dotarła do adresata przed upływem terminu i została
niezwłocznie potwierdzona na piśmie przez przekazującego.
4. Ofertę sporządza się w języku polskim, z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem niewaŜności.
5. W części niejawnej konkursu ofert komisja moŜe:
1) wybrać ofertę lub większą liczbę ofert, które zapewniają ciągłość udzielania świadczeń opieki
zdrowotnej, ich kompleksowość i dostępność oraz przedstawiają najkorzystniejszy bilans ceny w
odniesieniu do przedmiotu zamówienia;
2) nie dokonać wyboru Ŝadnej oferty, jeŜeli nie wynika z nich moŜliwość właściwego udzielania
6. Komisja w części niejawnej konkursu ofert moŜe przeprowadzić negocjacje z oferentami w celu
ustalenia:
1) liczby planowanych do udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej;
2) ceny za udzielane świadczenia opieki zdrowotnej.
7. Komisja ma obowiązek przeprowadzić negocjacje co najmniej z dwoma oferentami, o ile w
konkursie bierze udział więcej niŜ jeden oferent.
Art. 143. 1. Zawarcie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w trybie rokowań następuje w
przypadkach określonych w ustawie.
2. Przez rokowania rozumie się tryb zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, w
którym prowadzi się postępowanie w sprawie ustalenia ceny i liczby świadczeń opieki zdrowotnej i
warunków ich udzielania z taką liczbą świadczeniodawców, która zapewni wybór najkorzystniejszej oferty
lub większej liczby ofert oraz sprawny przebieg postępowania, nie mniejszą jednak niŜ trzech, chyba Ŝe ze
względu na specjalistyczny charakter świadczeń opieki zdrowotnej lub ograniczoną dostępność do
świadczeń jest mniej świadczeniodawców mogących ich udzielać.
3. Rokowania składają się z części jawnej i niejawnej.
4. Do części jawnej rokowań stosuje się odpowiednio art. 142 ust. 2.
5. Do części niejawnej rokowań stosuje się odpowiednio art. 142 ust. 5.
Art. 144. Postępowanie w trybie rokowań moŜe być przeprowadzone, jeŜeli:
1) uprzednio prowadzone postępowanie w trybie konkursu ofert zostało uniewaŜnione, a szczegółowe
warunki postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej są takie
same jak w konkursie ofert lub
2) zachodzi pilna potrzeba zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, której wcześniej
nie moŜna było przewidzieć, lub
3) jest ograniczona liczba świadczeniodawców, nie większa niŜ pięciu, mogących udzielać świadczeń
opieki zdrowotnej będących przedmiotem postępowania w sprawie zawarcia umów o udzielanie
Art. 145. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 144 pkt 1, zaprasza się do udziału w rokowaniach
świadczeniodawców, których oferty nie zostały odrzucone w uniewaŜnionym konkursie ofert.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 144 pkt 2 i 3, zaprasza się do udziału w rokowaniach
świadczeniodawców mogących udzielać świadczeń zdrowotnych będących przedmiotem postępowania w
sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
Art. 146. Prezes Funduszu określa:
1) przedmiot postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
2) kryteria oceny ofert;
3) warunki wymagane od świadczeniodawców.
Art. 147. Kryteria oceny ofert i warunki wymagane od świadczeniodawców są jawne i nie podlegają
zmianie w toku postępowania.
Art. 148. Porównanie ofert w toku postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej obejmuje w szczególności:
1) ciągłość, kompleksowość, dostępność, jakość udzielanych świadczeń, kwalifikacje personelu,
wyposaŜenie w sprzęt i aparaturę medyczną, na podstawie wewnętrznej oraz zewnętrznej oceny,
która moŜe być potwierdzona certyfikatem jakości lub akredytacją;
2) ceny i liczby oferowanych świadczeń opieki zdrowotnej oraz kalkulacje kosztów.
Art. 149. 1. Odrzuca się ofertę:
1) złoŜoną przez świadczeniodawcę po terminie;
2) gdy dostarczone przez świadczeniodawcę informacje są nieprawdziwe;
3) gdy świadczeniodawca nie określił przedmiotu oferty lub nie podał proponowanej liczby lub ceny
2. W przypadku gdy braki, o których mowa w ust. 1, dotyczą tylko części oferty, ofertę moŜna
odrzucić w części dotkniętej brakiem.
3. W przypadku gdy świadczeniodawca nie przedstawił wszystkich wymaganych dokumentów lub
gdy oferta zawiera braki formalne, komisja wzywa oferenta do usunięcia tych braków w wyznaczonym
terminie pod rygorem odrzucenia oferty.
Art. 150. 1. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu, na wniosek komisji, uniewaŜnia
postępowanie w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, gdy:
1) nie wpłynęła Ŝadna oferta;
2) wpłynęła jedna oferta niepodlegająca odrzuceniu, z zastrzeŜeniem ust. 2;
3) odrzucono wszystkie oferty;
4) kwota najkorzystniejszej oferty przewyŜsza kwotę, którą Fundusz przeznaczył na finansowanie
świadczeń opieki zdrowotnej danego rodzaju;
5) nastąpiła istotna zmiana okoliczności powodująca, Ŝe prowadzenie postępowania lub zawarcie
umowy nie leŜy w interesie ubezpieczonych, czego nie moŜna było wcześniej przewidzieć.
2. JeŜeli w toku konkursu ofert wpłynęła tylko jedna oferta niepodlegająca odrzuceniu, komisja moŜe
przyjąć tę ofertę, gdy z okoliczności wynika, Ŝe na ogłoszony ponownie na tych samych warunkach
konkurs ofert nie wpłynie więcej ofert.
Art. 151. 1. JeŜeli nie nastąpiło uniewaŜnienie postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, komisja ogłasza o rozstrzygnięciu postępowania.
2. O rozstrzygnięciu konkursu ofert ogłasza się w miejscu i terminie określonych w ogłoszeniu o
konkursie ofert.
3. O rozstrzygnięciu rokowań ogłasza się na tablicy ogłoszeń oraz na stronie internetowej
właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu, w terminie 2 dni od zakończenia rokowań.
4. Ogłoszenia, o których mowa w ust. 2 i 3, zawierają nazwę (firmę) albo imię i nazwisko oraz
siedzibę albo miejsce zamieszkania i adres świadczeniodawcy, który został wybrany.
5. Z chwilą ogłoszenia rozstrzygnięcia postępowania następuje jego zakończenie i komisja ulega
rozwiązaniu.
6. Ogłoszenie o wyniku rozstrzygnięcia postępowania dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu
przekazuje Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich, jeŜeli wartość przedmiotu umowy o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej przekracza wyraŜoną w złotych równowartość kwoty 130.000 euro
według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu rozstrzygnięcia
postępowania.
rozporządzenia, wzór ogłoszenia, o którym mowa w ust. 6, uwzględniając prawidłowość przekazywania
danych o wyniku rozstrzygnięcia postępowania.
Art. 152. 1. Świadczeniodawcom, których interes prawny doznał uszczerbku w wyniku naruszenia
przez Fundusz zasad przeprowadzania postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej, przysługują środki odwoławcze i skarga na zasadach określonych w art. 153 i 154.
2. Środki odwoławcze nie przysługują na:
1) wybór trybu postępowania;
2) niedokonanie wyboru świadczeniodawcy;
3) uniewaŜnienie postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
Art. 153. 1. W toku postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, do czasu zakończenia postępowania, oferent moŜe złoŜyć do komisji umotywowany protest w
terminie 7 dni roboczych od dnia dokonania zaskarŜonej czynności.
2. Do czasu rozpatrzenia protestu postępowanie w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej ulega zawieszeniu, chyba Ŝe z treści protestu wynika, Ŝe jest on oczywiście
bezzasadny.
3. Komisja rozpatruje i rozstrzyga protest w ciągu 7 dni od dnia jego złoŜenia i udziela pisemnej
odpowiedzi składającemu protest.
4. Protest złoŜony po terminie nie podlega rozpatrzeniu.
5. Informację o wniesieniu protestu i jego rozstrzygnięciu niezwłocznie zamieszcza się na tablicy
ogłoszeń oraz na stronie internetowej właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu.
6. W przypadku uwzględnienia protestu komisja powtarza zaskarŜoną czynność.
Art. 154. 1. Świadczeniodawca biorący udział w postępowaniu moŜe złoŜyć, w terminie 7 dni od dnia
ogłoszenia o rozstrzygnięciu postępowania, odwołanie dotyczące rozstrzygnięcia postępowania do
Prezesa Funduszu za pośrednictwem dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu. Odwołanie wniesione
po terminie nie podlega rozpatrzeniu.
2. Wniesienie odwołania wstrzymuje zawarcie umowy do czasu jego rozpatrzenia.
3. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu moŜe uwzględnić odwołanie w terminie 7 dni od dnia
jego złoŜenia i udzielić pisemnej odpowiedzi składającemu odwołanie.
4. W przypadku nieuwzględnienia odwołania dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu przekazuje
odwołanie niezwłocznie, nie później niŜ w terminie 2 dni od upływu terminu, o którym mowa w ust. 3, do
Prezesa Funduszu.
5. Informację o wniesieniu odwołania i jego rozstrzygnięciu niezwłocznie zamieszcza się na tablicy
ogłoszeń oraz na stronie internetowej właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu.
6. Prezes Funduszu rozpatruje odwołanie, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, i wydaje
decyzję administracyjną w tej sprawie. Decyzja Prezesa podlega natychmiastowemu wykonaniu.
7. W przypadku uwzględnienia odwołania przeprowadza się ponownie postępowanie w sprawie
zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. Do ponownie przeprowadzanego
postępowania stosuje się odpowiednio art. 144 pkt 1 oraz art. 145.
8. Od decyzji, o której mowa w ust. 6, świadczeniodawcy przysługuje skarga do sądu
administracyjnego.
Art. 155. 1. Do umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej stosuje się przepisy Kodeksu
cywilnego, jeŜeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej.
2. Umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej jest niewaŜna, jeŜeli zawarto ją z oferentem,
którego oferta podlegała odrzuceniu z przyczyn wskazanych w ustawie, lub zawarto ją w wyniku
postępowania, które zostało uniewaŜnione.
3. Umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej jest niewaŜna w części wykraczającej poza
przedmiot postępowania w sprawie zawarcia tej umowy.
4. Umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej wymaga formy pisemnej pod rygorem
niewaŜności.
5. JeŜeli umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej nie stanowi inaczej, przeniesienie na
osobę trzecią praw i obowiązków wynikających z umowy wymaga pisemnej zgody dyrektora oddziału
wojewódzkiego Funduszu.
Art. 156. 1. Umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej nie moŜe być zawarta na czas
nieoznaczony. Zawarcie umowy na czas dłuŜszy niŜ 3 lata wymaga zgody Prezesa Funduszu.
2. W przypadku zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej na okres dłuŜszy niŜ rok
świadczeniodawca przez okres obowiązywania umowy nie moŜe ubiegać się o zawarcie nowej umowy o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w tym samym zakresie i dotyczącej tego samego przedmiotu. Nie
dotyczy to przypadku, gdy spełnione są przesłanki do zawarcia umowy określone w art. 144 pkt 2 lub 3.
Art. 157. Do zmiany umowy nie stosuje się przepisów o postępowaniu w sprawie zawarcia umowy o
Art. 158. 1. NiewaŜna jest zmiana zawartej umowy, jeŜeli dotyczy ona warunków, które podlegały
ocenie przy wyborze oferty, chyba Ŝe konieczność wprowadzenia takich zmian wynika z okoliczności,
których nie moŜna było przewidzieć w chwili zawarcia umowy.
2. W przypadku konieczności wprowadzenia zmian, o których mowa w ust. 1, umowa w nowym
brzmieniu obowiązuje do czasu zapewnienia świadczeń na podstawie nowego postępowania w sprawie
zawarcia umowy. Nowe postępowanie przeprowadza się niezwłocznie.
Art. 159. 1. Przepisów art. 136 pkt 5 oraz przepisów dotyczących konkursu ofert i rokowań nie
stosuje się do zawierania umów ze świadczeniodawcami:
1) udzielającymi świadczeń w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej;
2) wykonującymi czynności w zakresie zaopatrzenia w środki pomocnicze i wyroby medyczne będące
przedmiotami ortopedycznymi.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, zawiera się umowę ze świadczeniodawcą spełniającym
warunki do zawarcia umowy określone przez Prezesa Funduszu.
3. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu zamieszcza na stronie internetowej właściwego
oddziału wojewódzkiego Funduszu oraz udostępnia w siedzibie tego oddziału informacje o warunkach
zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 2.
4. Fundusz informuje o zabezpieczeniu świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1,
poprzez zamieszczenie informacji na stronie internetowej właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania,
jakim powinien odpowiadać lokal podmiotu wykonującego czynności z zakresu zaopatrzenia w środki
pomocnicze i wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi, w szczególności określając jego
organizację i wyposaŜenie, uwzględniając rodzaj wykonywanych czynności oraz zapewnienie dostępności
dla świadczeniobiorców.
Art. 160. Świadczeniodawcy, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
przysługuje zaŜalenie na czynności dyrektora wojewódzkiego oddziału Funduszu dotyczące realizacji
umowy.
Art. 161. 1. ZaŜalenie, o którym mowa w art. 160, rozpatruje, w terminie 14 dni od dnia jego
otrzymania, Prezes Funduszu.
2. ZaŜalenie, o którym mowa w ust. 1, składa się wraz z uzasadnieniem za pośrednictwem
właściwego miejscowo oddziału wojewódzkiego Funduszu.
3. W przypadku nieuwzględnienia zaŜalenia przez Prezesa Funduszu świadczeniodawcy przysługuje
wniosek o ponowne rozpatrzenie. Wniosek ten jest rozpatrywany niezwłocznie przez Prezesa Funduszu.
ZaŜalenie na ponowne rozpatrzenie nie przysługuje.
Art. 161a.
Do postępowania o zawarcie umów na wykonywanie medycznych czynności
ratunkowych przez zespoły ratownictwa medycznego, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 8
września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, ich zawarcia i rozliczania stosuje się
odpowiednio przepisy niniejszego rozdziału.
DZIAŁ VII
Nadzór
Art. 162. 1. Nadzór nad działalnością Funduszu sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia.
2. Na zasadach przewidzianych w ustawie i przepisach szczególnych nadzór w zakresie gospodarki
finansowej Funduszu sprawuje minister właściwy do spraw finansów publicznych, stosując kryterium
legalności, rzetelności, celowości i gospodarności.
Art. 163. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia sprawuje nadzór, stosując kryterium legalności,
rzetelności i celowości, nad działalnością:
1) Funduszu;
2) świadczeniodawców, w zakresie realizacji umów z Funduszem;
3) podmiotów, którym Fundusz powierzył wykonywanie niektórych czynności;
4) aptek, w zakresie refundacji leków.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia bada uchwały przyjmowane przez Radę Funduszu oraz
decyzje podejmowane przez Prezesa Funduszu i stwierdza niewaŜność uchwały lub decyzji, w całości lub
w części, w przypadku gdy:
1) narusza ona prawo lub
2) prowadzi do niewłaściwego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, lub
3) prowadzi do niezrównowaŜenia przychodów i kosztów Funduszu.
3. Podjęcie przez ministra właściwego do spraw zdrowia decyzji w sprawach, o których mowa w ust.
2, wymaga pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw finansów publicznych w zakresie, o którym
mowa w ust. 2 pkt 3.
4. Uchwały Rady Funduszu i decyzje Prezesa Funduszu Prezes Funduszu przekazuje ministrowi
właściwemu do spraw zdrowia niezwłocznie, nie później niŜ w ciągu 3 dni roboczych od dnia ich podjęcia.
5. Przepisów ust. 2-4 nie stosuje się do postępowania w sprawie zatwierdzenia planu finansowego,
uchwał dotyczących sprawozdania finansowego, sprawozdań z wykonania planu finansowego oraz
decyzji wydanych w wyniku wniesienia odwołania w trakcie postępowania o zawarcie umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, w indywidualnych sprawach z ubezpieczenia zdrowotnego oraz w sprawach
wynikających z pełnienia funkcji pracodawcy w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy.
Art. 164. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia moŜe badać decyzje podejmowane przez dyrektora
oddziału wojewódzkiego Funduszu oraz uchwały podejmowane przez radę oddziału wojewódzkiego
Funduszu.
2. Przepisy art. 163 ust. 2, 3 i 5 stosuje się odpowiednio.
Art. 165. 1. W ramach nadzoru minister właściwy do spraw zdrowia jest uprawniony w szczególności
do:
1) Ŝądania udostępnienia mu przez Fundusz dokumentów związanych z działalnością Funduszu lub ich
kopii oraz zapoznawania się z ich treścią;
2) Ŝądania przekazania wszelkich informacji i wyjaśnień, dotyczących działalności Funduszu, od Rady
Funduszu, Prezesa i zastępców Prezesa Funduszu, rad oddziałów wojewódzkich Funduszu,
dyrektorów oddziałów wojewódzkich Funduszu, pracowników Funduszu oraz innych osób
wykonujących pracę na rzecz Funduszu na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieło albo innej
umowy, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia;
3) Ŝądania udostępnienia przez świadczeniodawcę wszelkich informacji, dokumentów i wyjaśnień,
dotyczących realizacji umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
4) Ŝądania udostępnienia przez podmiot, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3, wszelkich informacji,
dokumentów i wyjaśnień, dotyczących czynności wykonywanych na rzecz Funduszu.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, przedstawiając pisemne Ŝądanie, o którym mowa w ust. 1,
wskazuje termin jego wykonania.
3. W razie stwierdzenia, na podstawie uzyskanych informacji, wyjaśnień i dokumentów, o których
mowa w ust. 1, przypadków naruszeń prawa, statutu lub interesu świadczeniobiorców minister właściwy
do spraw zdrowia powiadamia Fundusz, świadczeniodawcę i podmiot, o którym mowa w art. 163 ust. 1
pkt 3, o stwierdzonych nieprawidłowościach oraz wydaje zalecenia mające na celu usunięcie
stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie działalności powiadamianego podmiotu do przepisów
prawa, wyznaczając termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowania działalności do
przepisów prawa.
4. W przypadku gdy został złoŜony wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, termin do usunięcia
nieprawidłowości, o którym mowa w ust. 3, liczy się od dnia doręczenia decyzji po rozpatrzeniu wniosku.
5. W terminie 3 dni od dnia upływu terminu wyznaczonego do usunięcia nieprawidłowości Fundusz,
świadczeniodawca, podmiot, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3, lub osoba trzecia informuje pisemnie
ministra właściwego do spraw zdrowia o sposobie usunięcia nieprawidłowości.
Art. 166. 1. W razie nieusunięcia przez Fundusz w wyznaczonym terminie nieprawidłowości,
minister właściwy do spraw zdrowia moŜe wystąpić do:
1) Prezesa Rady Ministrów - o odwołanie wszystkich członków Rady Funduszu, jeŜeli nieprawidłowości
dotyczą zakresu działania Rady Funduszu;
2) Prezesa Funduszu - o odwołanie dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu, jeŜeli
nieprawidłowości dotyczą zakresu jego działania.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, w ciągu 30 dni od dnia odwołania:
1) Prezes Rady Ministrów powołuje nowych członków Rady Funduszu na pełną kadencję, z
zachowaniem wymagań określonych w art. 99 ust. 1, 5 i 6;
2) Prezes Funduszu powołuje nowego dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu na pełną kadencję,
z zachowaniem wymagań określonych w art. 107 ust. 2 i 3.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, odpowiednio członkowie Rady Funduszu oraz dyrektor
oddziału wojewódzkiego Funduszu wykonują jedynie czynności niezbędne do zapewnienia ciągłości
działania Funduszu.
Art. 167. W przypadku naruszenia prawa, statutu lub interesów świadczeniobiorców, a takŜe w
przypadku odmowy udzielenia wyjaśnień i informacji, o których mowa w art. 128 ust. 5 i w art. 165 ust. 1,
minister właściwy do spraw zdrowia moŜe nałoŜyć na Prezesa Funduszu lub zastępcę Prezesa Funduszu
albo dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu, odpowiedzialnego za te naruszenia lub nieudzielanie
wyjaśnień i informacji, karę pienięŜną w wysokości do trzykrotnego miesięcznego wynagrodzenia tej
osoby, wyliczonego na podstawie wynagrodzenia za ostatnie 3 miesiące poprzedzające miesiąc, w którym
nałoŜono karę, niezaleŜnie od innych środków nadzoru przewidzianych przepisami prawa.
Art. 168. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia moŜe Ŝądać pisemnie niezwłocznego rozpatrzenia
sprawy przez Radę Funduszu, Prezesa Funduszu, zastępców Prezesa Funduszu, radę oddziału
wojewódzkiego Funduszu lub dyrektorów oddziałów wojewódzkich Funduszu, jeŜeli uzna to za konieczne
do prawidłowego sprawowania nadzoru nad działalnością Funduszu.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia bierze udział albo
deleguje swojego przedstawiciela do udziału w posiedzeniu podmiotów, o których mowa w ust. 1. Minister
właściwy do spraw zdrowia albo jego przedstawiciel jest uprawniony do zabierania głosu w sprawach
objętych porządkiem obrad tych podmiotów.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia moŜe wystąpić z pisemnym Ŝądaniem, o którym mowa w ust.
1, określając termin, przed którego upływem posiedzenie podmiotów, o których mowa w ust. 1, powinno
się odbyć.
4. Podmioty, o których mowa w ust. 1, są obowiązane niezwłocznie poinformować ministra
właściwego do spraw zdrowia o ustalonym terminie i miejscu posiedzenia.
5. JeŜeli w ciągu 7 dni od dnia doręczenia wezwania termin posiedzenia nie zostanie ustalony,
zostanie ustalony z naruszeniem terminu określonego w wezwaniu lub minister właściwy do spraw
zdrowia nie zostanie poinformowany o ustalonym terminie i miejscu posiedzenia, minister moŜe zwołać
posiedzenie podmiotów, o których mowa w ust. 1, na koszt Funduszu.
6. Uprawnienia ministra właściwego do spraw zdrowia określone w ust. 1-5 przysługują równieŜ
ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych. Minister właściwy do spraw finansów publicznych i
minister właściwy do spraw zdrowia informują się wzajemnie o wystąpieniu z Ŝądaniem zwołania
posiedzenia, o którym mowa w ust. 1, oraz o podjętych działaniach.
Art. 169. 1. Uprawnienia ministra właściwego do spraw zdrowia określone w art. 165 przysługują
odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, w zakresie nadzoru nad gospodarką
finansową Funduszu.
2. Uprawnienia ministra właściwego do spraw zdrowia określone w art. 166-168 przysługują
odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, w szczególności w przypadku:
1) działań powodujących niezrównowaŜenie przychodów z kosztami Funduszu;
2) niezatwierdzenia sprawozdania finansowego Funduszu;
3) niezatwierdzenia rocznego sprawozdania z wykonania planu finansowego Funduszu;
4) przekroczenia terminów, o których mowa w rozdziale 2 działu V - z wyłączeniem przepisów
dotyczących planu finansowego Funduszu;
5) nieprawidłowości w zakresie sprawozdań, o których mowa w art. 131 ust. 1.
Art. 170. W razie nieusunięcia w wyznaczonym terminie przez świadczeniodawcę lub podmiot, o
którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3, stwierdzonych nieprawidłowości, minister właściwy do spraw zdrowia
moŜe nałoŜyć na te podmioty karę pienięŜną w wysokości do miesięcznej wartości umowy łączącej te
podmioty z Funduszem, której dotyczą nieprawidłowości.
Art. 171. W przypadku stwierdzenia na podstawie uzyskanych informacji, wyjaśnień lub
dokumentów, o których mowa w art. 165 ust. 1, raŜącego naruszenia prawa lub raŜącego naruszenia
interesu świadczeniobiorców przez świadczeniodawcę lub podmiot, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3,
minister właściwy do spraw zdrowia moŜe nałoŜyć na te podmioty karę pienięŜną w wysokości do
miesięcznej wartości umowy łączącej te podmioty z Funduszem, której dotyczą nieprawidłowości,
bezpośrednio po stwierdzeniu tych naruszeń.
Art. 172. W przypadkach określonych w art. 170 i 171 minister właściwy do spraw zdrowia moŜe
wystąpić do dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu o rozwiązanie umowy ze świadczeniodawcą
albo podmiotem, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3.
Art. 173. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia moŜe przeprowadzić w kaŜdym czasie kontrolę:
1) działalności i stanu majątkowego Funduszu, w celu sprawdzenia, czy działalność Funduszu jest
zgodna z prawem, statutem Funduszu lub z interesem świadczeniobiorców;
2) świadczeniodawców, w zakresie zgodności ich działalności z umową o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej lub z interesem świadczeniobiorców;
3) podmiotów, o których mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3, w zakresie wywiązywania się z umowy zawartej z
Funduszem.
2. Przy przeprowadzaniu kontroli minister właściwy do spraw zdrowia moŜe korzystać z usług
podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz podmiotów uprawnionych do kontroli
jakości i kosztów świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych przez Fundusz. Przepisy art. 64 ust. 3 i 4
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w upowaŜnieniu do prowadzenia kontroli określa przedmiot i
zakres kontroli oraz wskazuje pracownika ministerstwa obsługującego ministra właściwego do spraw
zdrowia, uprawnionego do przeprowadzenia kontroli, zwanego dalej "kontrolerem".
4. Jednostka kontrolowana obowiązana jest do przedkładania kontrolerowi Ŝądanej dokumentacji
oraz udzielania wszelkich informacji i pomocy niezbędnych w związku z prowadzoną kontrolą.
5. Kontroler nie moŜe być jednocześnie:
1) pracownikiem Funduszu;
2) właścicielem zakładu opieki zdrowotnej będącego świadczeniodawcą, o którym mowa w art. 5 pkt 41
lit. a, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
3) świadczeniodawcą, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
4) pracownikiem świadczeniodawcy, o którym mowa w pkt 3;
5) osobą współpracującą ze świadczeniodawcą, o którym mowa w pkt 3;
6) członkiem organów lub pracownikiem podmiotu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej;
7) członkiem organów zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność ubezpieczeniową na podstawie
ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151 oraz z 2004
r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959).
6. Kontroler podlega wyłączeniu od udziału w kontroli z mocy ustawy, jeŜeli:
1) pozostaje z jednostką kontrolowaną w takim stosunku prawnym lub faktycznym, Ŝe wynik kontroli
moŜe mieć wpływ na jego prawa lub obowiązki;
2) kontrola dotyczy jego małŜonka lub krewnych i powinowatych do drugiego stopnia;
3) kontrola dotyczy osoby związanej z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli.
7. Powody wyłączenia, o których mowa w ust. 6, trwają takŜe po ustaniu uzasadniającego je
małŜeństwa, przysposobienia, opieki i kurateli.
8. NiezaleŜnie od przyczyn wymienionych w ust. 6 minister właściwy do spraw zdrowia wyłącza
kontrolera na jego Ŝądanie lub na wniosek jednostki kontrolowanej, jeŜeli między nim a jednostką
kontrolowaną zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, Ŝe mógłby wywołać wątpliwości co do
bezstronności kontrolera.
9. Wyłączony kontroler powinien podejmować tylko czynności niecierpiące zwłoki ze względu na
interes społeczny lub waŜny interes jednostki kontrolowanej.
10. Przepisy ust. 1-9 stosuje się do kontroli przeprowadzanej przez ministra właściwego do spraw
finansów publicznych.
Art. 174. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli kontroler przedstawia w protokole kontroli.
2. Protokół kontroli zawiera opis stanu faktycznego stwierdzonego w toku kontroli działalności
jednostki kontrolowanej, w tym ustalonych nieprawidłowości, z uwzględnieniem przyczyn powstania,
zakresu i skutków tych nieprawidłowości oraz osób za nie odpowiedzialnych.
3. Protokół kontroli podpisują kontroler i kierownik jednostki kontrolowanej, a w razie jego
nieobecności - osoba przez niego upowaŜniona.
Art. 175. 1. Kierownikowi jednostki kontrolowanej lub osobie przez niego upowaŜnionej przysługuje
prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu kontroli, umotywowanych zastrzeŜeń co do ustaleń
zawartych w protokole.
2. ZastrzeŜenia naleŜy zgłosić na piśmie w terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli.
3. W razie zgłoszenia zastrzeŜeń, o których mowa w ust. 1, kontroler jest obowiązany dokonać ich
analizy i w miarę potrzeby podjąć dodatkowe czynności kontrolne, a w przypadku stwierdzenia zasadności
zastrzeŜeń - zmienić lub uzupełnić odpowiednią część protokołu kontroli.
4. W razie nieuwzględnienia zastrzeŜeń w całości lub w części kontroler przekazuje na piśmie swoje
stanowisko zgłaszającemu zastrzeŜenia.
Art. 176. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba przez niego upowaŜniona moŜe w terminie
7 dni od dnia otrzymania stanowiska, o którym mowa w art. 175 ust. 4, zgłosić na piśmie umotywowane
zastrzeŜenia do ministra właściwego do spraw zdrowia.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia rozpatruje niezwłocznie zastrzeŜenia i doręcza informację o
ich rozpatrzeniu, wraz z uzasadnieniem, zgłaszającemu zastrzeŜenia.
Art. 177. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba przez niego upowaŜniona moŜe odmówić
podpisania protokołu kontroli, składając w terminie 7 dni od jego otrzymania pisemne wyjaśnienie tej
odmowy.
2. W razie zgłoszenia zastrzeŜeń termin do złoŜenia wyjaśnienia o odmowie podpisania protokołu
liczy się od dnia otrzymania ostatecznej decyzji w sprawie rozpatrzenia tych zastrzeŜeń.
3. O odmowie podpisania protokołu kontroli i złoŜeniu wyjaśnienia kontroler czyni wzmiankę w
protokole.
4. Odmowa podpisania protokołu kontroli przez osobę wymienioną w ust. 1 nie stanowi przeszkody
do podpisania protokołu przez kontrolera i realizacji ustaleń kontroli.
Art. 178. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia sporządza wystąpienie pokontrolne, które
przekazuje kierownikowi jednostki kontrolowanej.
2. Wystąpienie pokontrolne zawiera ocenę kontrolowanej działalności wynikającą z ustaleń
opisanych w protokole kontroli, a takŜe zalecenia mające na celu usunięcie stwierdzonych
nieprawidłowości i dostosowanie działalności jednostki kontrolowanej do przepisów prawa.
3. Kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba przez niego upowaŜniona są obowiązani, w terminie
14 dni od dnia otrzymania wystąpienia pokontrolnego, do poinformowania ministra właściwego do spraw
zdrowia o sposobie wykorzystania uwag i wykonania wniosków pokontrolnych oraz o podjętych
działaniach lub przyczynach niepodjęcia tych działań.
4. W razie niewykonania zaleceń, o których mowa w ust. 2, przepisy art. 166-171 stosuje się
odpowiednio.
Art. 179. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba przez niego upowaŜniona, w ciągu 7 dni od
dnia otrzymania wystąpienia pokontrolnego, moŜe odwołać się do ministra właściwego do spraw zdrowia
od zawartych w wystąpieniu pokontrolnym ocen, uwag, wniosków i zaleceń.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia rozpatruje odwołanie w ciągu 14 dni od dnia jego otrzymania i
zajmuje stanowisko.
3. Stanowisko ministra właściwego do spraw zdrowia jest ostateczne i wraz z uzasadnieniem jest
doręczane jednostce kontrolowanej.
Art. 180. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb przeprowadzania
kontroli, uwzględniając właściwą realizację celów kontroli oraz zapewnienie jej szybkości i skuteczności.
Art. 181. 1. Do postępowania przed ministrem właściwym do spraw zdrowia w zakresie nadzoru
stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba Ŝe ustawa stanowi inaczej.
2. W sprawach, o których mowa w art. 163 ust. 2 i 3, art. 164, 165 ust. 3, art. 167, 170 i 171, minister
właściwy do spraw zdrowia wydaje decyzje administracyjne.
Art. 182. 1. Do postępowania przed ministrem właściwym do spraw finansów publicznych w zakresie
nadzoru nad gospodarką finansową Funduszu stosuje się przepisy Kodeksu postępowania
administracyjnego, chyba Ŝe ustawa stanowi inaczej.
2. W sprawach, o których mowa w art. 169, minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje
decyzje administracyjne.
Art. 183. 1. Kary pienięŜne, o których mowa w art. 167, 170 i 171, podlegają egzekucji w trybie
przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
2. Przy ustalaniu wysokości kary pienięŜnej nakładanej na podstawie przepisów ustawy minister
właściwy do spraw zdrowia jest obowiązany uwzględniać rodzaj i wagę stwierdzonych nieprawidłowości.
3. Od decyzji w sprawie kar pienięŜnych przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
Art. 184. Od decyzji administracyjnych, o których mowa w niniejszym dziale, przysługuje skarga do
sądu administracyjnego.
Art. 185. Minister właściwy do spraw zdrowia powiadamia podmiot, który utworzył zakład opieki
zdrowotnej, o nieprawidłowościach stwierdzonych u świadczeniodawcy oraz wydanych decyzjach
mających na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie działalności podmiotu,
którego dotyczy decyzja, do przepisów prawa.
Art. 186. Osoby wykonujące w imieniu ministra właściwego do spraw zdrowia lub ministra
właściwego do spraw finansów publicznych czynności nadzoru nad Funduszem nie mogą:
1) być członkami organów Funduszu;
2) być pracownikami Funduszu;
3) wykonywać pracy na rzecz Funduszu na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieło albo innej
umowy, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia;
4) być świadczeniodawcami, z którymi Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, ani pracownikami lub osobami współpracującymi ze świadczeniodawcami, którzy zawarli
z Funduszem umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
5) być członkami organów lub pracownikami podmiotów, o których mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3, ani teŜ
wykonywać pracy na ich rzecz na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieło albo innej umowy, do
której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.
Art. 187. 1. Prezes Funduszu przedstawia corocznie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia oraz
ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, nie później niŜ do dnia 30 kwietnia roku
następnego, przyjęte przez Radę Funduszu sprawozdanie z działalności Funduszu.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia przedstawia corocznie Sejmowi, nie później niŜ do końca lipca
roku następnego, sprawozdanie z działalności Funduszu, o którym mowa w ust. 1, po zaopiniowaniu tego
sprawozdania przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, wraz ze stanowiskiem w
sprawie tego sprawozdania.
DZIAŁ VIII
Przetwarzanie i ochrona danych
Art. 188. 1. Fundusz jest uprawniony do uzyskiwania i przetwarzania danych osobowych
ubezpieczonych w celu:
1) stwierdzenia istnienia obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego;
2) wystawienia dokumentów uprawniających do korzystania ze świadczeń finansowanych przez
Fundusz;
3) stwierdzenia obowiązku płacenia składki i ustalenia kwoty składki;
4)
5)
6)
7)
kontroli rodzaju, zakresu i przyczyny udzielanych świadczeń;
rozliczenia ze świadczeniodawcami;
rozliczenia z innymi instytucjami lub osobami w zakresie ich zobowiązań wobec Funduszu;
kontroli przestrzegania zasad legalności, gospodarności, rzetelności i celowości finansowania
udzielanych świadczeń zdrowotnych;
8) monitorowania stanu zdrowia i zapotrzebowania ubezpieczonych na świadczenia zdrowotne oraz leki
i wyroby medyczne.
2. Fundusz jest uprawniony do uzyskiwania i przetwarzania danych osobowych osób uprawnionych
do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji w celu:
1) potwierdzenia uprawnień do świadczeń opieki zdrowotnej;
2) rozliczania kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych osobom uprawnionym na podstawie
3) rozliczania z innymi instytucjami lub osobami w zakresie ponoszonych przez świadczeniodawców i
Fundusz kosztów świadczeń opieki zdrowotnej;
4) kontroli rodzaju, zakresu i przyczyny udzielanych świadczeń;
5) kontroli przestrzegania zasad legalności, gospodarności, rzetelności i celowości finansowania
udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia jest uprawniony do uzyskiwania i przetwarzania danych
osobowych:
1) osób ubezpieczonych, w celu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4-8;
2) osób uprawnionych do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji, w celu
określonym w ust. 2 pkt 2 i 3.
4. Dla realizacji zadań, o których mowa w ust. 1-3, minister właściwy do spraw zdrowia i Fundusz
mają prawo do przetwarzania następujących danych:
1) nazwisko i imię (imiona);
2) nazwisko rodowe;
3) data urodzenia;
4) płeć;
5) obywatelstwo;
6) stan cywilny;
7) numer PESEL;
8) numer NIP - w przypadku osób, którym nadano ten numer;
9) seria i numer dowodu osobistego, paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego toŜsamość - w
przypadku osób, które nie mają nadanego numeru PESEL lub numeru NIP;
11) adres czasowego miejsca pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeŜeli dana osoba nie ma
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania;
12) numer ubezpieczenia;
13) stopień pokrewieństwa z opłacającym składkę;
14) stopień niepełnosprawności - w przypadku członka rodziny;
15) rodzaj uprawnień oraz numer i termin waŜności dokumentu potwierdzającego uprawnienia osób, o
których mowa w art. 44 ust. 1 i art. 45 ust. 1, a takŜe osób posiadających na podstawie odrębnych
przepisów szersze uprawnienia do świadczeń zdrowotnych lub produktów leczniczych niŜ wynikające
z ustawy;
16) dotyczące udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej świadczeniobiorcom, o których mowa w art. 13
ust. 1;
17) przyczyn udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej;
18) nazwa instytucji właściwej osoby uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie
19) dane dotyczące lekarza lub felczera wystawiającego receptę na refundowane leki lub wyroby
medyczne;
20) dane dotyczące świadczeniodawcy zatrudniającego lekarza lub felczera, o którym mowa w pkt 19;
21) dane dotyczące apteki realizującej receptę na refundowane leki i wyroby medyczne.
5. Świadczeniodawcy działający w ramach umów z Funduszem obowiązani są do gromadzenia i
przekazywania Funduszowi danych dotyczących udzielanych świadczeń zdrowotnych.
6. Rada Ministrów moŜe określić, w drodze rozporządzenia, osoby spośród wymienionych w art. 66
ust. 1 pkt 2-9, wobec których z uwagi na konieczność zapewnienia form i metod realizacji zadań
stanowiących tajemnicę państwową stosuje się odrębny tryb przetwarzania danych, o których mowa w
ust. 4. Rozporządzenie powinno w szczególności określać dane osobowe, które będą przetwarzane,
sposób ich przetwarzania oraz podmiot uprawniony do ich gromadzenia i przetwarzania.
Art. 189. 1. Apteki są obowiązane udostępniać do kontroli na Ŝądanie podmiotu zobowiązanego do
finansowania świadczeń ze środków publicznych do wglądu recepty i przekazywać niezbędne dane, o
których mowa w art. 190 ust. 2.
2. Świadczeniodawcy, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, są
obowiązani do gromadzenia i przekazywania Funduszowi danych, o których mowa w art. 190 ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej, określi, w
drodze rozporządzenia, tryb udostępniania podmiotowi, o którym mowa w ust. 1, do kontroli recept
zrealizowanych przez świadczeniobiorców i związanych z tym informacji, uwzględniając potrzebę ochrony
danych osobowych.
Art. 190. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego, Prezesa Funduszu, Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i
PołoŜnych, określi, w drodze rozporządzenia, zakres niezbędnych informacji gromadzonych przez
świadczeniodawców, szczegółowy sposób rejestrowania tych informacji oraz ich przekazywania
ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, Funduszowi lub innemu podmiotowi zobowiązanemu do
finansowania świadczeń ze środków publicznych, w tym takŜe rodzaje wykorzystywanych nośników
informacji oraz wzory dokumentów, biorąc pod uwagę zakres zadań wykonywanych przez te podmioty
oraz uwzględniając potrzebę ochrony danych osobowych.
Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, zakres niezbędnych informacji gromadzonych przez
apteki i sposób ich rejestrowania oraz zakres informacji i sposób ich przekazywania podmiotom
zobowiązanym do finansowania świadczeń ze środków publicznych, w tym takŜe rodzaje
wykorzystywanych nośników informacji i wzory dokumentów, biorąc pod uwagę zakres zadań
wykonywanych przez te podmioty.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego, Prezesa Funduszu, wojewodów i marszałków województw, określi, w drodze
rozporządzenia, zakres niezbędnych informacji gromadzonych w systemie informatycznym Funduszu oraz
zakres sprawozdań okresowych i sposób ich przekazywania ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, a
takŜe minimalny zakres zbiorczych informacji i sposób ich przekazywania wojewodom i sejmikom
województw, w tym takŜe rodzaje wykorzystywanych nośników informacji i wzory dokumentów,
uwzględniając zakres zadań wykonywanych przez te podmioty.
4. Minister Obrony Narodowej, Minister Sprawiedliwości, minister właściwy do spraw wewnętrznych,
minister właściwy do spraw finansów publicznych i minister właściwy do spraw zdrowia są obowiązani do
przekazywania Funduszowi danych ewidencyjnych zawierających numer PESEL, imię i nazwisko osób, o
których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2-13, oraz członków ich rodzin.
Art. 191. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia gromadzi i przetwarza dane dotyczące
ubezpieczenia zdrowotnego w zakresie niezbędnym do realizacji zadań wynikających z ustawy.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia oraz Fundusz są uprawnieni do uzyskiwania i przetwarzania
danych osobowych świadczeniobiorców innych niŜ ubezpieczeni, w celu:
1) rozliczania ze świadczeniodawcami;
2) kontroli:
a) rodzaju, zakresu i przyczyn udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej,
b) przestrzegania zasad legalności, gospodarności, rzetelności i celowości finansowania udzielanych
świadczeń opieki zdrowotnej;
3) monitorowania stanu zdrowia i zapotrzebowania świadczeniobiorców innych niŜ ubezpieczeni na
świadczenia opieki zdrowotnej, leki, wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki
pomocnicze.
3. W celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia oraz
Fundusz mają prawo przetwarzania następujących danych:
1)
2)
3)
4)
nazwisko i imię;
numer PESEL;
numer NIP - w przypadku osób, którym nadano ten numer;
seria i numer dowodu osobistego lub paszportu - w przypadku osób, które nie mają nadanego
numeru PESEL lub numeru NIP;
5) dane dotyczące rodzaju i zakresu udzielonych świadczeniobiorcom innym niŜ ubezpieczeni
świadczeń opieki zdrowotnej, w zakresie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 190
ust. 1.
4. Minister Obrony Narodowej, Minister Sprawiedliwości, minister właściwy do spraw wewnętrznych,
minister właściwy do spraw finansów publicznych oraz minister właściwy do spraw zdrowia są uprawnieni
do uzyskiwania informacji niezbędnych do realizacji zadań wynikających z ustawy.
Art. 192. Fundusz na Ŝądanie ubezpieczonego informuje go o udzielonych mu świadczeniach opieki
zdrowotnej oraz kwocie środków finansowych wydatkowanych na sfinansowanie tych świadczeń.
DZIAŁ IX
Przepisy karne
Art. 193. Kto:
1) nie zgłasza wymaganych przepisami ustawy danych lub zgłasza nieprawdziwe dane mające wpływ
na wymiar składek na ubezpieczenie zdrowotne albo udziela w tych sprawach nieprawdziwych
wyjaśnień lub odmawia ich udzielenia,
2) udaremnia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli w zakresie realizacji ubezpieczenia zdrowotnego,
3) nie odprowadza w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne,
4) pobiera nienaleŜne opłaty od ubezpieczonych za świadczenia objęte umową z Funduszem o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
5) uniemoŜliwia lub ogranicza w powaŜnym stopniu dostęp świadczeniobiorców do świadczeń opieki
zdrowotnej,
6) będąc ubezpieczonym dobrowolnie nie zgłasza do Funduszu członków rodziny, o których mowa w
art. 3 ust. 2 pkt 5 i 6,
7) podaje w ofercie złoŜonej w postępowaniu w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej finansowanych przez Fundusz nieprawdziwe informacje i dane
- podlega karze grzywny.
Art. 194. Odpowiedzialności przewidzianej w art. 193 podlega takŜe ten, kto dopuszcza się czynów
określonych w tych przepisach, działając w imieniu osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej
nieposiadającej osobowości prawnej.
Art. 195. Orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 193 i 194, następuje w trybie przepisów
Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
DZIAŁ X
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 196. W ustawie z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 531) w
art. 4 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. W przypadku gdy ustawa lub przepisy odrębne uprawniają felczera do wystawiania recept
stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia
1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 204, z późn.
zm.19)).".
Art. 197. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz.
20)
8
296, z późn. zm. ) w art. 477 w § 2 uchyla się pkt 5.
Art. 198. W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z
21)
2002 r. Nr 9, poz. 88, z późn. zm. ) w art. 10 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
"8) wniosku o wpis, o którym mowa w art. 234 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz.
2135),".
Art. 199. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej
22)
Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm. ) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 56 dodaje się art. 56a i 56b w brzmieniu:
"Art. 56a.
Poborowi pełniący słuŜbę w formacjach uzbrojonych niewchodzących w skład Sił
Zbrojnych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych są
objęci obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego na zasadach określonych w przepisach
ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135).
Art. 56b. 1.
Poborowi, o których mowa w art. 56a, na zasadach określonych w ustawie z dnia 27
sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych, mają prawo wyboru:
1) lekarza i pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej,
2) świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych,
3) lekarza dentysty,
4) szpitala
- w miejscu pełnienia słuŜby, spośród świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, będących jednostkami budŜetowymi
tworzonymi i nadzorowanymi przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
posiadających w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą
chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, albo będących zakładami opieki
zdrowotnej utworzonymi przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
2. W przypadku gdy poborowi, o których mowa w ust. 1, nie mogą uzyskać świadczenia
opieki zdrowotnej u świadczeniodawcy określonego w ust. 1, mają prawo wyboru
innego świadczeniodawcy spośród świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o
3. Koszty częściowej lub całkowitej odpłatności za leki wydawane poborowym, o
których mowa w art. 56a, na zasadach i w zakresie określonych w ustawie z dnia 27
publicznych, są finansowane z budŜetu państwa, z części pozostającej w dyspozycji
ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb finansowania kosztów
leków, o których mowa w ust. 3, uwzględniając zasady i sposób wydatkowania
środków publicznych.";
2) art. 69 i 69a otrzymują brzmienie:
"Art. 69. śołnierze odbywający zasadniczą słuŜbę wojskową, przeszkolenie wojskowe i ćwiczenia
wojskowe oraz pełniący słuŜbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny
są objęci obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego na zasadach określonych w ustawie z
dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych.
Art. 69a.
śołnierze odbywający nadterminową zasadniczą słuŜbę wojskową i słuŜbę okresową są
objęci obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego na zasadach określonych w ustawie z
publicznych.";
3) po art. 69a dodaje się art. 69b w brzmieniu:
"Art. 69b. 1.
śołnierze, o których mowa w art. 69, na zasadach określonych w ustawie z dnia 27
publicznych, mają prawo wyboru:
2.
3.
4.
4) szpitala
- w miejscu pełnienia słuŜby, spośród świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, będących zakładami opieki zdrowotnej
utworzonymi przez Ministra Obrony Narodowej.
W przypadku gdy Ŝołnierze, o których mowa w ust. 1, nie mogą uzyskać świadczenia
opieki zdrowotnej u świadczeniodawcy określonego w ust. 1, mają prawo wyboru
innego świadczeniodawcy spośród świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o
śołnierzom odbywającym zasadniczą słuŜbę wojskową, przeszkolenie wojskowe,
ćwiczenia wojskowe, kandydatom na Ŝołnierzy zawodowych oraz pełniącym słuŜbę
wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny przysługuje bezpłatne
zaopatrzenie w produkty lecznicze i wyroby medyczne inne niŜ oznaczone znakiem
"Rp", finansowane z budŜetu państwa, z części pozostającej w dyspozycji Ministra
Obrony Narodowej.
Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz produktów leczniczych
oznaczonych symbolem OTC i wyrobów medycznych wydawanych bezpłatnie, o
których mowa w ust. 3, oraz sposób i tryb finansowania ponoszonych kosztów,
uwzględniając zasady i sposób wydatkowania środków publicznych.".
Art. 200. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz
23)
ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87, z późn. zm. ) uchyla się art. 13.
Art. 201. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze
24)
stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z późn. zm. ) art. 5a otrzymuje brzmienie:
"Art. 5a. 1.
Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałkowi Sejmu, Marszałkowi Senatu,
Prezesowi Rady Ministrów, małŜonkom tych osób oraz członkom rodzin będącym na
ich utrzymaniu, przysługuje prawo do świadczeń opieki zdrowotnej w razie nagłego
zachorowania lub urazu, wypadku, zatrucia lub konieczności natychmiastowego
leczenia szpitalnego.
2. Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesowi Rady Ministrów oraz
towarzyszącym im członkom rodzin, a takŜe Marszałkowi Sejmu i Marszałkowi Senatu,
prawo do świadczeń opieki leczniczej w zakresie określonym w ust. 1 przysługuje
równieŜ w trakcie oficjalnych podróŜy krajowych i zagranicznych oraz oficjalnych wizyt
zagranicznych.
3. Członkom personelu dyplomatycznego i konsularnego akredytowanego w
Rzeczypospolitej Polskiej i ich rodzinom, w odniesieniu do państw, z którymi zostały
podpisane umowy o świadczenie usług medycznych, przysługuje prawo do świadczeń
zdrowotnych w zakresie określonym tymi umowami.
4. Świadczenia, o których mowa w ust. 1-3, przysługują niezaleŜnie od świadczeń
określonych w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych i są finansowane z budŜetu państwa w części dotyczącej ministra
właściwego do spraw wewnętrznych oraz udzielane przez zakłady opieki zdrowotnej
tworzone przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub przez zakłady opieki
zdrowotnej tworzone przez Ministra Obrony Narodowej.
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Sejmu i Marszałka Senatu,
szczegółowy zakres oraz warunki udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, o których
mowa w ust. 1, uwzględniając rodzaj udzielanych świadczeń oraz dostęp do uzyskania
tych świadczeń.".
25)
Art. 202. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, z późn. zm. )
w art. 145f pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4)
warunki otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 42 ust. 2 ustawy z
publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135), przez policjantów i pracowników, o których mowa w
art. 145c, w związku z urazami nabytymi podczas wykonywania przez nich zadań poza
granicami państwa oraz sposób i tryb finansowania kosztów, uwzględniając zasady i sposób
wydatkowania środków publicznych,".
Art. 203. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o StraŜy Granicznej (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz.
26)
1399, z późn. zm. ) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 40 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, warunki otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej,
o których mowa w art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135), przez
funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1, w związku z urazami nabytymi podczas wykonywania
zadań poza granicami państwa oraz sposób i tryb finansowania ponoszonych kosztów,
uwzględniając zasady wydatkowania środków publicznych.";
2) w art. 153 po ust. 7 dodaje ust. 7a i 7b w brzmieniu:
"7a. Funkcjonariusz w słuŜbie kandydackiej, na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia
2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ma prawo
wyboru:
4) szpitala
- spośród świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, mających siedzibę w terytorialnym zasięgu działania jednostki organizacyjnej
StraŜy Granicznej.
7b. W przypadku gdy funkcjonariusze, o których mowa w ust. 7a, nie mogą uzyskać świadczenia
opieki zdrowotnej u świadczeniodawcy określonego w tym przepisie, mają prawo wyboru
innego świadczeniodawcy spośród świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej.".
Art. 204. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z
27)
2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm. ) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 23 w ust. 1 w pkt 58, w art. 27b w ust. 1 w pkt 1 i 2, w art. 32 w ust. 3b, w art. 33 w ust. 3a, w
art. 34 w ust. 4a i w ust. 9 w zdaniu końcowym, w art. 35 w ust. 9, w art. 37 w ust. 1a w pkt 4, w art.
41 w ust. 1a, w art. 43 w ust. 4 i w art. 44 w ust. 3c i 6i wyrazy "o powszechnym ubezpieczeniu w
Narodowym Funduszu Zdrowia" zastępuje się wyrazami "o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych";
2) w art. 27b w ust. 1 w zdaniu wstępnym, w art. 37 w ust. 1a w pkt 5 i w art. 44 w ust. 7g w pkt 4 wyrazy
"powszechne ubezpieczenie zdrowotne" zastępuje się wyrazami "ubezpieczenie zdrowotne, o którym
mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135)".
Art. 205. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej StraŜy PoŜarnej (Dz. U. z 2002 r. Nr
147, poz. 1230 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2003 r. Nr 59, poz. 516 i Nr 166, poz. 1609) po art. 59 dodaje
się art. 59a w brzmieniu:
"Art. 59a.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, warunki otrzymywania świadczeń
opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210,
poz. 2135), przez straŜaków, w związku z urazami nabytymi podczas wykonywania
przez nich zadań poza granicami państwa oraz sposób i tryb finansowania kosztów,
uwzględniając zasady i sposób wydatkowania środków publicznych.".
Art. 206. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408,
28)
z późn. zm. ) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 21 otrzymuje brzmienie:
"Art. 21. Do udzielania świadczeń zdrowotnych w sytuacji ograniczonych moŜliwości udzielenia
odpowiednich świadczeń stosuje się przepisy art. 20-23 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r.
o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr
210, poz. 2135).";
2) w art. 50a ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Przychodem środka specjalnego, o którym mowa w ust. 1, są środki uzyskane na podstawie
umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia, które
mogą być przeznaczone wyłącznie na finansowanie wydatków związanych z udzielaniem:
1) świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej dla:
a) Ŝołnierzy czynnej słuŜby wojskowej, emerytów i rencistów wojskowych, pracowników
wojska oraz członków ich rodzin,
b) poborowych i funkcjonariuszy Policji, StraŜy Granicznej, Biura Ochrony Rządu,
Państwowej StraŜy PoŜarnej, SłuŜby Więziennej, emerytów i rencistów oraz
pracowników cywilnych tych słuŜb, a takŜe ich rodzin,
2) podstawowych świadczeń lekarza dentysty dla Ŝołnierzy odbywających zasadniczą słuŜbę
wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe, kandydatów na Ŝołnierzy
zawodowych, Ŝołnierzy odbywających nadterminową słuŜbę wojskową oraz pełniących
słuŜbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.";
"Art. 54. 1.
Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej moŜe uzyskiwać środki finansowe:
1) z odpłatnych świadczeń zdrowotnych udzielanych na podstawie umowy, chyba Ŝe
przepisy odrębne stanowią inaczej,
2) na realizację programów zdrowotnych w rozumieniu przepisów o świadczeniach
opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych i programu
Zintegrowane Ratownictwo Medyczne, w tym na niezbędne do ich wykonania
wydatki inwestycyjne lub zakup specjalistycznych wyrobów medycznych, na
podstawie umowy i w zakresie w niej określonym,
3) z wydzielonej działalności gospodarczej innej niŜ wymieniona w pkt 1 i 2, jeŜeli
statut zakładu przewiduje prowadzenie takiej działalności,
4) z darowizn, zapisów, spadków oraz ofiarności publicznej, takŜe pochodzenia
zagranicznego, z zastrzeŜeniem art. 42.
2. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, mogą być finansowane ze środków
publicznych pozostających w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia,
podmiotu, który utworzył zakład, oraz jednostki samorządu terytorialnego lub innych
podmiotów, uprawnionych na podstawie odrębnych przepisów.
3. Do warunków i trybu przekazywania środków publicznych, o których mowa w ust. 2,
przez dysponentów tych środków nie mają zastosowania przepisy o zamówieniach
publicznych.
4. Zasady realizacji i finansowania programów zdrowotnych, o których mowa w ust. 1 pkt
2, określają przepisy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
warunki przekazywania samodzielnym publicznym zakładom opieki zdrowotnej
środków publicznych na realizację zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 2, a takŜe
sposób rozliczania tych środków oraz sprawowania kontroli nad prawidłowością ich
wykorzystania, z uwzględnieniem sporządzania przez zakład planu rzeczowofinansowego zadania, rodzaju wydatków, jakie mogą być finansowane, oraz istotnych
elementów umowy o realizację zadania.".
Art. 207. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z
29)
2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm. ) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 16 w ust. 1 w pkt 9 uchyla się lit. c;
2) w art. 25 w ust. 14 w pkt 4 wyrazy "powszechne ubezpieczenie zdrowotne" zastępuje się wyrazami
"ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach
opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135)".
Art. 208. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. z 2003 r.
Nr 221, poz. 2199 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1202) w art. 36 wyrazy "powszechnym ubezpieczeniu w
Narodowym Funduszu Zdrowia" zastępuje się wyrazami "świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych
ze środków publicznych".
Art. 209. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2002 r.
30)
Nr 21, poz. 204, z późn. zm. ) w art. 45:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
"1a. Lekarz moŜe równieŜ wystawiać recepty na leki osobom, o których mowa w art. 43-46
ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135), na zasadach określonych w tej ustawie.",
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Funduszu
Zdrowia oraz Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób i tryb wystawiania recept lekarskich,
2) wzory recept uprawniających do nabycia leku lub wyrobu medycznego, w tym wzór
recepty wystawianej dla osób, o których mowa w art. 43-46 ustawy z dnia 27 sierpnia
2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, oraz
na leki lub wyroby medyczne wydawane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za
częściową odpłatnością,
3) sposób zaopatrywania w druki recept i sposób ich przechowywania,
4) sposób realizacji recept oraz kontroli ich wystawiania i realizacji
- uwzględniając konieczność prawidłowej realizacji zadań kontrolnych oraz przepisy ustawy,
o której mowa w ust. 1a.".
Art. 210. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z
31)
późn. zm. ) w art. 115 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
"§ 1a.
Skazanemu odbywającemu karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo wyboru
lekarza i pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej, świadczeniodawcy udzielającego
ambulatoryjnych świadczeń opieki zdrowotnej, lekarza dentysty oraz szpitala, określone w
ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135).".
Art. 211. W ustawie z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest
(Dz. U. z 2004 r. Nr 3, poz. 20, Nr 96, poz. 959 i Nr 120, poz. 1252) w art. 7a w ust. 1 pkt 3 otrzymuje
brzmienie:
"3) korzystania raz w roku z leczenia uzdrowiskowego oraz zwolnienia z odpłatności związanej z
leczeniem uzdrowiskowym, o której mowa w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych.".
Art. 212. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr
137, poz. 887, z późn. zm.32)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 46 w ust. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
"5) kwoty przysługujących płatnikowi wynagrodzeń w myśl art. 3 ust. 2,";
2) w art. 76 w ust. 1 w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie:
"a) ubezpieczenie zdrowotne od Narodowego Funduszu Zdrowia,".
Art. 213. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od
niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.33))
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w pierwszej kolejności ulega obniŜeniu o kwotę
składki na ubezpieczenie zdrowotne opłaconej przez podatnika, o której mowa w art. 27b ust. 1
ustawy o podatku dochodowym, zapłaconej w roku podatkowym zgodnie z przepisami o
2)
3)
4)
5)
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, o ile nie została
odliczona od podatku dochodowego.";
w art. 21 w ust. 2a w pkt 2, w art. 31 w ust. 2, 4 i 5, w art. 44 w ust. 2, w art. 47 i w art. 52 w ust. 3 w
pkt 4 wyrazy "powszechne ubezpieczenie w Narodowym Funduszu Zdrowia" zastępuje się wyrazami
opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135)";
w art. 21 w ust. 11 w pkt 4 wyrazy "powszechne ubezpieczenie zdrowotne" zastępuje się wyrazami
opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych";
w art. 31 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Podatek dochodowy w formie karty podatkowej, wynikający z decyzji, o której mowa w art. 30,
podatnik obniŜa o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne opłaconej w roku podatkowym,
zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych, o ile nie została odliczona od podatku dochodowego. Zasadę tę stosuje się równieŜ
do podatników, o których mowa w art. 25 ust. 5.";
w art. 44:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Ryczałt ulega obniŜeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconej zgodnie z
przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
bezpośrednio przez osobę duchowną w kwartale, za jaki uiszczany jest ryczałt, o ile składka
ta nie została odliczona od podatku dochodowego.",
b) w ust. 4 wyrazy "ubezpieczenie zdrowotne" zastępuje się wyrazami "ubezpieczenie zdrowotne, o
którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych".
Art. 214. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz.
34)
1) w art. 80:
a) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:
"2b. Przepis ust. 2 nie dotyczy programów zdrowotnych, o których mowa w ustawie z dnia 27
sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
(Dz. U. Nr 210, poz. 2135).",
b) w ust. 3 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
"7) ochrony zdrowia.";
2) po art. 137 dodaje się art. 137a w brzmieniu:
"Art. 137a.
Przepisy niniejszego rozdziału dotyczące funduszu celowego stosuje się odpowiednio
do Narodowego Funduszu Zdrowia.".
Art. 215. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach uŜycia lub pobytu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117) w art. 9 w ust. 1 dodaje się
pkt 5 w brzmieniu:
"5) warunki otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy z
publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135), oraz sposób i tryb finansowania ponoszonych kosztów,
uwzględniając zasady wydatkowania środków publicznych.".
Art. 216. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
35)
Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm. ) w art. 121 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. W sprawach świadczeń przewidzianych w ustawie osoby zainteresowane i organy rentowe są
zwolnione od wszelkich opłat, z wyłączeniem opłat ponoszonych na podstawie art. 16 ust. 4
ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135.".
Art. 217. W ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz.
1712) po art. 61 dodaje się art. 61a w brzmieniu:
"Art. 61a.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, warunki otrzymywania świadczeń
opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210,
poz. 2135), przez funkcjonariuszy, w związku z urazami nabytymi podczas wykonywania
przez nich zadań poza granicami państwa oraz sposób i tryb finansowania kosztów,
uwzględniając zasady i sposób wydatkowania środków publicznych".
Art. 218. W ustawie z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050, z 2002 r. Nr 144, poz.
1204, z 2003 r. Nr 137, poz. 1302 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959) wprowadza się następujące zmiany:
1) uŜyte w art. 6 oraz w art. 7 ust. 2-5, w róŜnej liczbie i przypadku, wyrazy "środki farmaceutyczne"
zastępuje się uŜytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami "produkty lecznicze";
2) uŜyte w art. 6 oraz w art. 7 ust. 2-5, w róŜnej liczbie i przypadku, wyrazy "materiały medyczne"
zastępuje się uŜytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami "wyroby medyczne";
"Art. 5. 1.
Ceny urzędowe ustala się na produkty lecznicze i wyroby medyczne objęte, na
podstawie przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135),
wykazem leków podstawowych i uzupełniających oraz wykazem leków i wyrobów
medycznych przepisywanych bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową
odpłatnością w związku z chorobami zakaźnymi lub psychicznymi, upośledzeniem
umysłowym oraz niektórymi chorobami przewlekłymi, wrodzonymi lub nabytymi.
2. Ceny urzędowe ustala się równieŜ na produkty lecznicze i wyroby medyczne nabywane
bezpośrednio od wytwórcy lub bezpośrednio z hurtowni farmaceutycznej przez zakłady
lecznictwa zamkniętego, w celu realizacji świadczeń opieki zdrowotnej wykonywanych w
ramach umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego
Funduszu Zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz produktów leczniczych i
wyrobów medycznych, o których mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności istotny
udział kosztów danego produktu leczniczego lub wyrobu medycznego w kosztach
świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 2.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) ceny urzędowe hurtowe i detaliczne w odniesieniu do produktów leczniczych i
wyrobów medycznych określonych w ust. 1, mając na względzie równowaŜenie
interesów konsumentów i przedsiębiorców zajmujących się wytwarzaniem i
obrotem tymi środkami i materiałami oraz biorąc pod uwagę moŜliwości płatnicze
Narodowego Funduszu Zdrowia, w oparciu o kryteria ustalone w art. 7 ust. 3,
2) ceny urzędowe hurtowe w odniesieniu do produktów leczniczych i wyrobów
medycznych określonych w ust. 2, jeŜeli nabywane są przez zakłady lecznictwa
zamkniętego na zasadach określonych w art. 42 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6
września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, z późn.
36)
zm. ) lub bezpośrednio z hurtowni farmaceutycznej, mając na względzie
równowaŜenie interesów konsumentów i przedsiębiorców zajmujących się
wytwarzaniem i obrotem tymi środkami i materiałami oraz biorąc pod uwagę
moŜliwości płatnicze Narodowego Funduszu Zdrowia, w oparciu o kryteria ustalone
w art. 7 ust. 3 pkt 1-8.
5. W przypadku zakupu produktów leczniczych i wyrobów medycznych, o których mowa w
ust. 2, bezpośrednio od wytwórcy, urzędowa cena hurtowa zostaje pomniejszona o
marŜę hurtową, o której mowa w art. 7 ust. 3 pkt 8.";
4) w art. 7:
a) w ust. 2 wyrazy "trzej przedstawiciele kas chorych" zastępuje się wyrazami "trzej przedstawiciele
Narodowego Funduszu Zdrowia",
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Do zadań Zespołu naleŜy przygotowywanie i przedstawianie ministrowi właściwemu do
spraw zdrowia stanowisk w zakresie ustalania wykazów oraz cen urzędowych produktów
leczniczych i wyrobów medycznych, z uwzględnieniem następujących kryteriów:
1) poziomu cen w krajach o zbliŜonej wysokości dochodu narodowego na jednego
mieszkańca,
2) konkurencyjności cenowej,
3) wpływu leku na bezpośrednie koszty leczenia,
4) wielkości realizowanych dostaw w okresie poprzedzającym złoŜenie wniosku lub
informacji i deklarowanych w okresie późniejszym,
5) kosztów produkcji,
6) udowodnionej skuteczności leku,
7) znaczenia leku w zwalczaniu chorób o znacznym zagroŜeniu epidemiologicznym i
cywilizacyjnym,
8) marŜa hurtowa liczona przez przedsiębiorcę prowadzącego obrót hurtowy od ceny
urzędowej hurtowej wynosi 8,91 %, przy czym w przypadku, gdy stopy procentowe
ustalane przez Radę Polityki PienięŜnej ulegną obniŜeniu o więcej niŜ 30 % w stosunku
do ich wysokości obowiązującej w dniu wejścia w Ŝycie ustawy, marŜa ta powinna ulec
obniŜeniu co najmniej o 10 %,
9) marŜa detaliczna liczona przez przedsiębiorcę prowadzącego obrót apteczny wynosi:
Cena hurtowa w złotych
0-3,60
MarŜa detaliczna liczona od
ceny hurtowej
40 %
3,61-4,80
1,44 zł
4,81-6,50
30 %
6,51-9,75
1,95 zł
9,76-14,00
20 %
14,01-15,55
2,80 zł
15,56-30,00
18 %
30,01-33,75
5,40 zł
33,76-50,00
16 %
50,01-66,67
8,00 zł
66,68-100,00
12 %
powyŜej 100,00
12,00 zł,
przy czym w przypadku gdy średnia marŜa detaliczna realizowana przez obrót apteczny
w obrocie środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi, o których mowa w art.
5 ust. 1, ulegnie obniŜeniu więcej niŜ o 3 punkty procentowe, dopuszcza się
podwyŜszenie tych wysokości do poziomu zapewniającego realizację średniej marŜy z
dnia wejścia ustawy w Ŝycie.",
c) w ust. 8 w pkt 4 wyrazy "przedstawicieli kas chorych" zastępuje się wyrazami "przedstawicieli
Narodowego Funduszu Zdrowia".
Art. 219. W ustawie z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 113,
37)
poz. 1207, z późn. zm. ) wprowadza się następujące zmiany:
1) uŜyte w art. 1, w art. 3 w pkt 2-4, w art. 5 w zdaniu wstępnym, w art. 20 w ust. 1 w pkt 1 i w ust. 2, w
art. 22 w ust. 2, w art. 27 w ust. 2 w pkt 1 i w art. 34 w ust. 10 w róŜnej liczbie i przypadku wyrazy
"stan nagłego zagroŜenia Ŝycia lub zdrowia" zastępuje się uŜytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku
wyrazami "stan nagły";
2) w art. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) stanie nagłym - naleŜy przez to rozumieć stan, w którym odroczenie w czasie pomocy
medycznej moŜe skutkować utratą zdrowia albo utratą Ŝycia,";
3) uŜyte w art. 4 w pkt 5, w art. 18 i w art. 29 w ust. 1 i 2 w róŜnej liczbie i przypadku wyrazy "nagłe
zagroŜenie Ŝycia lub zdrowia" zastępuje się uŜytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami
"stan nagły";
4) art. 44b otrzymuje brzmienie:
"Art. 44b.
Do dnia 31 grudnia 2005 r. nie stosuje się przepisów ustawy, z wyjątkiem art. 3, art. 22 i
23, art. 24 ust. 1-5 i 9-13, art. 35, art. 39 pkt 2, art. 41 i art. 44 ust. 1-3.".
Art. 220. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz.
38)
1) w art. 4 w ust. 7 w pkt 2 lit. c otrzymuje brzmienie:
"c) sposób potwierdzania przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia okoliczności, o których
mowa w art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135),";
2) w art. 42 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
"1a) sprzedaŜ wytworzonych produktów leczniczych:
a) przedsiębiorcy zajmującemu się wytwarzaniem lub prowadzącemu obrót hurtowy
produktami leczniczymi,
b) zakładom lecznictwa zamkniętego w zakresie produktów leczniczych stosowanych przy
udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej wykonywanych w ramach umów zawartych z
Narodowym Funduszem Zdrowia;".
Art. 221. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakaŜeniach (Dz. U. Nr 126,
39)
poz. 1384, z późn. zm. ) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2:
a) pkt 13 otrzymuje brzmienie:
"13) osoba ubezpieczona - osobę objętą ubezpieczeniem zdrowotnym na podstawie ustawy z
publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135),",
b) pkt 23 otrzymuje brzmienie:
"23) świadczeniodawca - świadczeniodawcę w rozumieniu art. 5 pkt 41 ustawy z dnia 27
publicznych,";
2) w art. 6 w ust. 7, w art. 16 w ust. 2, w art. 18 w ust. 5, w art. 19 w ust. 4, w art. 29 w ust. 1 i w art. 31
w ust. 3 wyrazy "powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia" zastępuje się
wyrazami "świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych".
Art. 222. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków
40)
przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673, z późn. zm. ) art. 23 otrzymuje brzmienie:
"Art. 23. 1.
Ze środków funduszu wypadkowego są pokrywane koszty skutków wypadków przy
pracy lub chorób zawodowych, związane ze świadczeniami zdrowotnymi z zakresu
stomatologii i szczepień ochronnych, na które ubezpieczony został skierowany przez
lekarza orzecznika na wniosek lekarza prowadzącego, nierefundowane na podstawie
odrębnych przepisów.
2. Ze środków funduszu wypadkowego są pokrywane koszty wyrobów medycznych
będących przedmiotami ortopedycznymi w wysokości udziału własnego
ubezpieczonego określonego w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych.".
Art. 223. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób
41)
zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach (Dz. U. Nr 199, poz. 1674, z późn. zm. ) w art.
3 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Osobom, które stały się niezdolne do pracy wskutek wypadku w szczególnych okolicznościach,
o których mowa w art. 2 ust. 1, przysługuje:
1)
2)
3)
renta z tytułu niezdolności do pracy;
jednorazowe odszkodowanie;
świadczenia opieki zdrowotnej określone w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych, w zakresie niezbędnym do leczenia następstw
wypadku lub choroby zawodowej, pod warunkiem Ŝe osoby te nie są objęte
ubezpieczeniem zdrowotnym.".
Art. 224. W ustawie z dnia 6 grudnia 2002 r. o świadczeniu usług ratownictwa medycznego (Dz. U.
Nr 241, poz. 2073 oraz z 2003 r. Nr 99, poz. 920) wprowadza się następujące zmiany:
1) uŜyte w art. 2 i w art. 4 w ust. 2 w pkt 1 w róŜnej liczbie i przypadku wyrazy "stan nagłego zagroŜenia
Ŝycia lub zdrowia" zastępuje się uŜytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami "stan nagły";
2) w art. 5 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1. Zasady finansowania świadczeń zdrowotnych udzielanych w ramach usług ratownictwa
medycznego świadczeniobiorcom w rozumieniu przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych określają te przepisy.
2. Narodowy Fundusz Zdrowia zawiera umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w
szpitalnych oddziałach ratunkowych oraz przez zespoły ratownictwa medycznego, włączonych
do systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego.".
Art. 225. W ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz.
42)
535, z późn. zm. ) w art. 157 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
"4. Syndyk, nadzorca sądowy, zarządca będący osobą fizyczną jest osobą prowadzącą
pozarolniczą działalność w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych oraz o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.".
Art. 226. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności poŜytku publicznego i o wolontariacie
(Dz. U. Nr 96, poz. 873 oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 593 i Nr 116, poz. 1203) w art. 46 ust. 1 otrzymuje
brzmienie:
"1. Wolontariuszowi mogą przysługiwać świadczenia zdrowotne na zasadach przewidzianych w
przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.".
Art. 227. W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 128, poz. 1176 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808)
wprowadza się następujące zmiany:
"Art. 67. 1.
Cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 56 ust. 1, 2 i 5, udziela się opieki medycznej w
zakresie, w jakim osobom objętym obowiązkowym lub dobrowolnym ubezpieczeniem
zdrowotnym przysługuje prawo do świadczeń na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia
2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
(Dz. U. Nr 210, poz. 2135).
2. Udzielanie cudzoziemcowi opieki medycznej następuje na podstawie umowy zawartej
pomiędzy Prezesem Urzędu a świadczeniodawcą w rozumieniu przepisów ustawy, o
której mowa w ust. 1.
3. Koszty opieki medycznej, o której mowa w ust. 1, z wyłączeniem kosztów określonych
w przepisach ustawy z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakaŜeniach
43)
(Dz. U. Nr 126, poz. 1384, z późn. zm. ), są finansowane z budŜetu państwa, z
części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw wewnętrznych, ze środków
będących w dyspozycji Prezesa Urzędu.";
"Art. 112. 1.
Cudzoziemcowi korzystającemu z ochrony czasowej Prezes Urzędu zapewnia
opiekę medyczną oraz przyznaje pomoc przez zakwaterowanie i wyŜywienie, z
zastrzeŜeniem ust. 4.
2. Udzielanie cudzoziemcowi opieki medycznej następuje na podstawie umowy
zawartej pomiędzy Prezesem Urzędu a świadczeniodawcą w rozumieniu ustawy z
dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych.
3.
4.
Koszty opieki medycznej, o której mowa w ust. 1, z wyłączeniem kosztów
określonych w przepisach ustawy z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i
zakaŜeniach, są finansowane z budŜetu państwa, z części, której dysponentem jest
minister właściwy do spraw wewnętrznych, ze środków będących w dyspozycji
Prezesa Urzędu.
Cudzoziemcowi korzystającemu z ochrony czasowej, który wykonuje pracę lub
wykonuje działalność gospodarczą, Prezes Urzędu zapewnia opiekę medyczną i
pomoc, o której mowa w ust. 1, uwzględniając wysokość uzyskiwanego przez
cudzoziemca dochodu.".
Art. 228. W ustawie z dnia 11 września 2003 r. o słuŜbie wojskowej Ŝołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr
179, poz. 1750 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203) w art. 67 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. śołnierze zawodowi są objęci obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego i korzystają ze
świadczeń na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach
opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135).".
DZIAŁ XI
Przepisy przejściowe, dostosowawcze i końcowe
Art. 229. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o:
1) ustawie:
a) o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia,
b) o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym
- rozumie się przez to niniejszą ustawę;
2) przepisach:
a) o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia,
b) o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym
- rozumie się przez to niniejszą ustawę oraz przepisy wydane na jej podstawie.
Art. 230. Ubezpieczeni na podstawie ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym
44)
ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. Nr 45, poz. 391, z późn. zm. ) stają się z dniem
wejścia w Ŝycie ustawy ubezpieczonymi na podstawie niniejszej ustawy.
Art. 231. 1. Fundusz zapewnia ciągłość udzielania świadczeń zdrowotnych ubezpieczonym.
2. Umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych zawarte na okres dłuŜszy niŜ do dnia 31 grudnia
2004 r. podlegają rozwiązaniu z mocy prawa z dniem 31 grudnia 2004 r., chyba Ŝe w terminie 14 dni od
dnia wejścia ustawy w Ŝycie świadczeniodawca, z którym zawarto taką umowę, oświadczy Funduszowi,
Ŝe pozostaje nią związany. Oświadczenie składa się na piśmie pod rygorem niewaŜności.
3. W razie niemoŜności zawarcia do dnia 31 grudnia 2004 r. umów na 2005 r. o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej obowiązywanie dotychczasowych umów zawartych ze świadczeniodawcami na okres
do dnia 31 grudnia 2004 r. moŜe zostać przedłuŜone na okres nie dłuŜszy niŜ do dnia 31 grudnia 2005 r.,
w drodze zmiany umowy dokonanej nie później niŜ do dnia 31 grudnia 2004 r.
Art. 232. 1. Fundusz wstępuje w prawa i obowiązki Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na
podstawie ustawy, o której mowa w art. 251.
2. Mienie Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa w art.
251, staje się z dniem wejścia w Ŝycie ustawy z mocy prawa mieniem Funduszu, z tym Ŝe mienie
otrzymane od Skarbu Państwa zalicza się na fundusz podstawowy Funduszu.
3. Umowy, na podstawie których Narodowy Fundusz Zdrowia utworzony na podstawie ustawy, o
której mowa w art. 251, nabył prawo do uŜywania nieruchomości, wygasają po upływie 3 miesięcy od dnia
wejścia w Ŝycie ustawy, chyba Ŝe w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia ustawy w Ŝycie Prezes Funduszu
oświadczy drugiej stronie umowy, Ŝe pozostaje nią związany. Oświadczenie Prezes Funduszu składa na
piśmie pod rygorem niewaŜności.
4. Przepis ust. 3 nie dotyczy umów, na podstawie których Narodowy Fundusz Zdrowia utworzony na
podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, nabył własność lub uŜytkowanie wieczyste nieruchomości.
5. Przejście praw i mienia Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy, o
której mowa w art. 251, na Fundusz następuje nieodpłatnie oraz jest wolne od podatków i opłat.
Art. 233. 1. Bilans zamknięcia Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy, o
której mowa w art. 251, staje się bilansem otwarcia Funduszu.
2. Plan finansowy na 2005 r. Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy, o
której mowa w art. 251, staje się planem finansowym Funduszu. Przepisy ustawy dotyczące planu
finansowego Funduszu stosuje się odpowiednio.
3. Sprawozdanie finansowe za rok 2004 Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie
ustawy, o której mowa w art. 251, jest zatwierdzane w trybie określonym w art. 130 ust. 3.
Art. 234. 1. Ujawnienie w księgach wieczystych praw własności nieruchomości i uŜytkowania
wieczystego nieruchomości, wynikających z przejęcia przez Fundusz mienia, o którym mowa w art. 232
ust. 2, następuje na wniosek Prezesa Funduszu, na podstawie oświadczenia woli, o którym mowa w art.
239 ust. 2 pkt 5.
2. Postępowanie w przedmiocie wpisów jest wolne od opłat sądowych.
Art. 235. Fundusz przejmuje zbiory danych prowadzone przez Narodowy Fundusz Zdrowia
utworzony na podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, w tym zbiory danych osobowych. W przypadku
zbiorów danych znajdujących się w oddziałach wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia
utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, zbiory te stają się zbiorami danych
właściwych oddziałów wojewódzkich Funduszu.
Art. 236. Bank Gospodarstwa Krajowego przejmie obsługę bankową Funduszu nie później niŜ do
dnia 31 grudnia 2004 r.
Art. 237. Z dniem wejścia w Ŝycie ustawy:
1) wojewódzkie oddziały Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy, o której
mowa w art. 251, stają się z mocy prawa oddziałami wojewódzkimi Funduszu;
2) centrala Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa w art.
251, staje się centralą Funduszu.
Art. 238. 1. Pracownicy oddziałów wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na
podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, z dniem wejścia w Ŝycie ustawy stają się, z mocy prawa,
pracownikami Funduszu, zatrudnionymi na stanowiskach pracy we właściwych oddziałach wojewódzkich.
2. Pracownicy centrali Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy, o której
mowa w art. 251, z dniem wejścia w Ŝycie ustawy stają się, z mocy prawa, pracownikami Funduszu
zatrudnionymi na stanowiskach pracy w centrali tego Funduszu.
Art. 239. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia sprawuje nadzór nad organizowaniem Funduszu.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia podejmuje działania konieczne do realizacji celów ustawy, a w
szczególności:
1) powołuje Komisję Inwentaryzacyjną w celu ustalenia mienia Narodowego Funduszu Zdrowia,
utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, które zostanie przekazane do
Funduszu, w tym określenia, które ze składników majątkowych Narodowego Funduszu Zdrowia
pochodzą z mienia Skarbu Państwa;
2) sporządza wykazy mienia Narodowego Funduszu Zdrowia, utworzonego na podstawie ustawy, o
której mowa w art. 251, oraz wszystkich jego jednostek organizacyjnych, w tym odrębny wykaz
mienia Skarbu Państwa, które zostało przejęte przez Narodowy Fundusz Zdrowia utworzony na
podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, po zlikwidowanych kasach chorych i ich jednostkach
organizacyjnych;
3) przygotowuje przejęcie przez Fundusz mienia Narodowego Funduszu Zdrowia, utworzonego na
podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, oraz wszystkich jego jednostek organizacyjnych, a w
szczególności środków trwałych i wyposaŜenia;
4) przygotowuje przejęcie przez Fundusz praw majątkowych i niemajątkowych Narodowego Funduszu
Zdrowia, utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, oraz wszystkich jego
jednostek organizacyjnych;
5) złoŜy, w formie aktu notarialnego, oświadczenie woli o wniesieniu do Funduszu mienia Skarbu
Państwa, o którym mowa w pkt 2.
3. Mienie Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, zalicza się na poczet funduszu
podstawowego Funduszu.
4. Do czasu złoŜenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 5, Fundusz wykonuje uprawnienia
Narodowego Funduszu Zdrowia, utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, w zakresie,
w jakim ten fundusz wykonywał te uprawnienia do dnia wejścia w Ŝycie ustawy.
Art. 240. 1. Do czasu wydania ubezpieczonemu karty ubezpieczenia zdrowotnego dowodem
ubezpieczenia zdrowotnego jest kaŜdy dokument, który potwierdza uprawnienia do świadczeń opieki
zdrowotnej, w szczególności dokument potwierdzający opłacanie składek na ubezpieczenie zdrowotne.
2. W przypadku emerytów i rencistów dokumentem potwierdzającym opłacanie składek na
ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ust. 1, jest dokument potwierdzający kwotę przekazanej
emerytury lub renty, w tym w szczególności odcinek przekazu lub wyciąg.
3. W przypadku emerytów i rencistów dokumentem potwierdzającym fakt objęcia ubezpieczeniem
zdrowotnym moŜe być legitymacja emeryta (rencisty) wydawana na podstawie odrębnych przepisów.
Art. 241. Fundusz finansuje świadczenia opieki zdrowotnej na podstawie art. 97 ust. 3 pkt 3
udzielone po dniu wejścia w Ŝycie ustawy.
Art. 242. Wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 79 ust. 1, wynosi:
1) od dnia wejścia w Ŝycie ustawy do dnia 31 grudnia 2004 r. - 8,25 % podstawy wymiaru;
2) od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. - 8,5 % podstawy wymiaru;
3) od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. - 8,75 % podstawy wymiaru.
Art. 243. Podstawą wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 81 ust. 8 pkt
5 i 6, dla osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24 - w przypadku niepobierania przez bezrobotnych
zasiłku lub stypendium, oraz dla osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 25 - w przypadku niepobierania
przez te osoby zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, jest:
1) od dnia wejścia w Ŝycie ustawy do dnia 31 grudnia 2004 r. - kwota odpowiadająca 40 % wysokości
świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2) od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. - kwota odpowiadająca 50 % wysokości
świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.
Art. 244. Oświadczenia woli ubezpieczonych o wyborze lekarza, pielęgniarki i połoŜnej podstawowej
opieki zdrowotnej, złoŜone przed dniem wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy, zachowują waŜność.
Art. 245. Osoby ubezpieczające się dobrowolnie nie wnoszą opłaty, o której mowa w art. 68 ust. 7,
jeŜeli ubezpieczą się w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy.
Art. 246. Postępowania w indywidualnych sprawach z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego wszczęte
i niezakończone przed dniem wejścia w Ŝycie ustawy toczą się przed Prezesem Funduszu na
dotychczasowych zasadach.
Art. 247. Akty wykonawcze wydane na podstawie art. 20 ust. 4, art. 23 ust. 11, art. 29 ust. 10 i 11,
art. 31, art. 36 ust. 4, art. 41 ust. 12, art. 46 ust. 9, art. 47 ust. 5, art. 50 ust. 3-5, art. 57 ust. 5, art. 58 ust.
2, art. 59 ust. 3, art. 61 ust. 1 i 2, art. 63, art. 65 ust. 4, art. 67, art. 68 ust. 5 i 6, art. 69 ust. 5 i 6, art. 70
ust. 4, art. 74, art. 78 ust. 5, art. 92 ust. 7, art. 103 ust. 1, art. 125 ust. 5, art. 142 ust. 3, art. 143 ust. 2, art.
197 ust. 6 i art. 217 ust. 5 ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym
Funduszu Zdrowia zachowują moc do czasu wydania odpowiednich przepisów na podstawie ustawy, nie
dłuŜej jednak niŜ do dnia 31 grudnia 2004 r.
Art. 248. Do czasu wejścia w Ŝycie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie upowaŜnienia,
o którym mowa w art. 54 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 206 oraz w art. 52 ust. 3 pkt 4 ustawy zmienianej
w art. 213, zachowują moc przepisy dotychczasowe, nie dłuŜej jednak niŜ do dnia 31 października 2005 r.
Art. 249. 1. Do czasu powołania organów Funduszu, o których mowa w art. 98 ust. 1, organy
Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, oraz
dyrektorzy oddziałów wojewódzkich tego Funduszu pełnią swoje funkcje na dotychczasowych zasadach,
przy czym Prezes Funduszu i dyrektorzy oddziałów wojewódzkich Funduszu pełnią swoje funkcje nie
dłuŜej niŜ 3 miesiące od dnia wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy.
2. Z dniem powołania organów Funduszu, o których mowa w art. 98 ust. 1, organy Narodowego
Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, stosunki pracy
dyrektorów oddziałów wojewódzkich tego Funduszu ulegają rozwiązaniu oraz wygasają kadencje rad
społecznych.
Art. 250. Minister właściwy do spraw zdrowia podejmuje działania zmierzające w szczególności do
powołania jednostki organizacyjnej mającej za zadanie dokonywanie oceny procedur medycznych, ze
szczególnym uwzględnieniem procedur medycznych będących przedmiotem umów o udzielanie
Art. 251. Traci moc ustawa z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym
44)
Funduszu Zdrowia (Dz. U. Nr 45, poz. 391, z późn. zm. ).
Art. 252. Ustawa wchodzi w Ŝycie z dniem 1 października 2004 r., z wyjątkiem:
1) art. 201, który wchodzi w Ŝycie z dniem 1 stycznia 2005 r.;
2) art. 239 ust. 1 i 2, które wchodzą w Ŝycie z dniem ogłoszenia ustawy.
ZAŁĄCZNIK
WYKAZ
ŚWIADCZEŃ OPIEKI ZDROWOTNEJ NIEFINANSOWANYCH ZE ŚRODKÓW PUBLICZNYCH
1. Świadczenia opieki zdrowotnej niefinansowane ze środków publicznych bez względu na zakres ich
zastosowania:
1) szczepienia ochronne niewchodzące w zakres obowiązkowych szczepień ochronnych;
2) zabiegi chirurgii plastycznej i zabiegi kosmetyczne w przypadkach niebędących następstwem wady
wrodzonej, urazu, choroby lub następstw jej leczenia;
3) operacje zmiany płci;
4) świadczenia w zakresie akupunktury, z wyjątkiem świadczeń udzielanych w leczeniu bólu
przewlekłego;
5) zabiegi przyrodolecznicze i rehabilitacyjne w szpitalach uzdrowiskowych, sanatoriach
uzdrowiskowych i ambulatoryjnym lecznictwie uzdrowiskowym niezwiązane z chorobą podstawową
będącą bezpośrednią przyczyną skierowania na leczenie uzdrowiskowe;
6) poradnictwo seksuologiczne w zakresie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, z wyłączeniem osób
ze znacznym stopniem niepełnosprawności;
7) poradnictwo psychoanalityczne;
8) ozonoterapia;
9) autoszczepionki;
10) magnetoterapia z zastosowaniem stałego pola magnetycznego;
11) laseropunktura;
12) akupresura;
13) zooterapia;
14) diagnostyka i terapia z zakresu medycyny niekonwencjonalnej, ludowej, orientalnej.
2. Świadczenia opieki zdrowotnej niefinansowane ze środków publicznych w poszczególnych
zakresach zastosowania:
1) świadczenia opieki zdrowotnej w zakresie układu nerwowego:
a) leczenie padaczki za pomocą implantacji stymulatora nerwu błędnego,
b) diagnostyka i leczenie zaburzeń smaku,
c) zastosowanie komory hiperbarycznej w leczeniu stwardnienia rozsianego,
d) podawanie baclofenu pompą infuzyjną, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to jedyna moŜliwa do
zastosowania metoda terapeutyczna;
2) świadczenia opieki zdrowotnej w zakresie układu wydzielania wewnętrznego - endoskopowa,
transorbitalna dekompresja w oftalmopatii Gravesa-Basedowa z wyłączeniem przypadków ratowania
wzroku z powodu udokumentowanego ucisku na nerw wzrokowy;
3) świadczenia opieki zdrowotnej w zakresie gałki ocznej:
a) chirurgia refrakcyjna w korekcie wad wzroku,
b) stymulacja laserowa plamki Ŝółtej,
c) alloplastyka tętnic skroniowych;
4) świadczenia opieki zdrowotnej w zakresie układu sercowo-naczyniowego - wszczepienie defibrylatora
dwujamowego z funkcją defibrylacji przedsionkowej i komorowej;
5) świadczenia opieki zdrowotnej w zakresie układu krwiotwórczego i limfatycznego - bankowanie
własnej krwi pępowinowej noworodka;
6) świadczenia opieki zdrowotnej w zakresie układu trawiennego:
a) badanie przewodu pokarmowego za pomocą kapsułki endoskopowej,
b) usunięcie guzków krwawniczych (Ŝylaków odbytu) metodą Longo,
c) hydrokolonoterapia;
7) świadczenia opieki zdrowotnej w zakresie męskich narządów płciowych:
a) pobierania nasienia z najądrza,
b) obliteracja Ŝyły jądrowej metodą fluoroskopową,
c) wszczepienie protez prącia;
8) świadczenia opieki zdrowotnej w zakresie powłok ciała - otyłość, z wyjątkiem otyłości patologicznej
duŜego stopnia u chorych o wartości BMI powyŜej 40 leczonej metodami zabiegowymi;
9) świadczenia opieki zdrowotnej w zakresie zabiegów diagnostycznych - pozytronowa tomografia
emisyjna, z wyjątkiem przypadków:
a) pojedynczego przerzutu o nieznanym punkcie wyjścia w celu lokalizacji guza pierwotnego, przy
braku potwierdzenia rozpoznania lokalizacji ogniska pierwotnego innymi dostępnymi badaniami,
b) pojedynczego guzka płuca w celu róŜnicowania pomiędzy guzem łagodnym i złośliwym przy braku
rozpoznania innymi dostępnymi metodami,
c) niedrobnokomórkowego raka płuca w celu przedoperacyjnej oceny zaawansowania, jeŜeli inne
badania nie dają jednoznacznej oceny stopnia zaawansowania,
d) ziarnicy i chłoniaków nieziarniczych w celu wstępnej lub końcowej oceny skuteczności
chemioterapii, wczesnego rozpoznania nawrotu, jeŜeli TK nie daje jednoznacznej oceny stopnia
zaawansowania,
e) choroby wieńcowej w celu oceny zamroŜonego mięśnia sercowego do precyzyjnego ustalenia
wskazań/przeciwwskazań do rewaskularyzacji w przypadku braku jednoznacznych informacji z
innych badań,
f) przed transplantacją serca w celu wykluczenia nieodwracalnego uszkodzenia w wyniku procesu
zapalnego w przypadku braku moŜliwości wykluczenia tego stanu w innych badaniach,
g) padaczki w celu lokalizacji ogniska pierwotnego w przypadku braku moŜliwości zlokalizowania
ogniska w innych badaniach,
h) mięsaków tkanek miękkich w celu oceny skuteczności chemioterapii po dwóch kursach i
wczesnego wykrycia nawrotu,
i) raka piersi w celu przedoperacyjnej oceny zaawansowania w przypadku leczenia
oszczędzającego przed biopsją, jeŜeli MR wykazuje pojedyncze ognisko,
j) raka jajnika w celu wczesnego wykrycia nawrotu, jeŜeli inne badania nie dają jednoznacznej
odpowiedzi co do oceny stopnia zaawansowania i rozpoznania nawrotu,
k) raka tarczycy w celu lokalizacji ogniska nawrotu w przypadku wzrostu poziomu tyreoglobuliny,
jeŜeli inne badania nie pozwalają zlokalizować ogniska nawrotu,
l) podejrzenia przerzutów do kości, jeŜeli inne badania nie pozwalają zlokalizować ogniska nawrotu,
m) planowania radioterapii radykalnej o modulowanej intensywności wiązki w celu oceny rozkładu
Ŝywotnych komórek nowotworowych, hipoksji, proliferacji guza, jeŜeli inne badania nie pozwalają
w przypadku braku moŜliwości dokonania takiej oceny w innych badaniach,
n) radiochirurgicznego leczenia raka płuca o wczesnym stopniu zaawansowania w celu wykluczenia
istnienia innych ognisk nowotworowych, jeŜeli inne badania nie pozwalają ich zlokalizować.

Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze …

Transkrypt

Podobne dokumenty

Tekst opinii

ODROCZENIE OBOWIĄZKU SZKOLNEGO PROCEDURA O

Napisał sędzia Paweł Szczygieł po finale wojewódzkim MPP

Ubezpieczenie ryzyk budowlanych i - Winners

Rady dla nauczyciela, kiedy „klasa szaleje”

papiez stulecia - Centrum Myśli Jana Pawła II

procedury przyjmowania dziecka do klasy pierwszej szkoły

Regulamin oceny pracy nauczyciela

USTAWA z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe. (Dz. U. z dnia 7

Sztuka pisania projektów Sztuka pisania projektów