MS EXCEL CZ.1

WyŜsza Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy
Przygotowała: mgr Joanna Beczała
Informatyka – ćwiczenia.
-1-
MS EXCEL CZ.1
1. Obszar roboczy programu Excel
Program Microsoft Excel to jeden z najpopularniejszych arkuszy kalkulacyjnych, który umoŜliwia
tworzenie złoŜonych formularzy, tabel, wykresów oraz list. Interfejs programu jest oparty na
standardowym środowisku graficznym systemu Windows. Podstawowe elementy obszaru roboczego
przedstawione zostały na poniŜszym rysunku:
Pasek tytułowy
Pasek menu
Pasek narzędzi
Pasek formuły
Nagłówki kolumn
Okno skoroszytu
Okno zadań
Nagłówki wierszy
Komórka G23
Zakładki arkusza
Rys.1 Obszar roboczy programu Excel
2. Tworzenie nowego dokumentu.
Otwarcie pustego skoroszytu następuje po wybraniu opcji Plik -> Nowy, a następnie
w oknie zadań wybieramy opcję Pusty skoroszyt. Nowy skoroszyt moŜe zostać równieŜ otwarty w
oparciu o istniejący szablon. W takim przypadku z menu wybieramy opcję Plik -> Nowy, w okienku
zadań w obszarze Nowy szablon, zaznaczamy opcję Szablony ogólne. Na ekranie pojawi się okno
zawierające zainstalowane szablony, po wybraniu zakładki Arkusze kalkulacyjne mamy moŜliwość
wybrania dodatkowych szablonów arkuszy.
Rys.2 Okno zawierające dodatkowe szablony arkuszy.
Informatyka – ćwiczenia.
WyŜsza Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy
Przygotowała: mgr Joanna Beczała
-2-
3. Zaznaczanie komórek
Komórka to obszar znajdujący się na przecięciu danej kolumny i danego wiersza. KaŜda
komórka posiada swój adres, który składa się z litery będącej nazwą kolumny oraz cyfry
identyfikującej wiersz. Adres komórki znajdującej się na przecięciu kolumny B oraz wiersza 6
będzie przedstawiony jako B6.
Adres aktywnej komórki pojawi
się w Polu nazwy
Rys.3 Aktywna komórka B6.
Zaznaczanie komórek moŜe być wykonane za pomocą klawiszy lub wskaźnika myszy.
Klawisze słuŜące do przechodzenia pomiędzy poszczególnymi komórkami to strzałki – umoŜliwiają
przechodzenie w dół, w górę, w prawo i w lewo o jedną komórkę. Klawisz Tab pozwala przejść o
jedną komórkę w prawo, kombinacja klawiszy Shift+Tab o jedną komórkę w lewo. Aby zaznaczyć
obszar komórek naleŜy zaznaczyć pierwszą komórkę zakresu, a następnie przeciągnąć kursor
myszy, przytrzymując jednocześnie lewy klawisz myszy. Taką samą operację moŜna wykonać za
pomocą klawiszy. W tym celu zaznaczamy pierwszą komórkę zakresu, a następnie przytrzymując
klawisz Shift, przesuwamy strzałkami w dół i prawo.
Zakres zaznaczonego
obszaru to B4:E8, gdzie
B4 to pierwsza komórka
zakresu a E8 ostatnia.
Rys.4 Zaznaczony obszar B4:E8
Zaznaczony obszar komórek moŜemy identyfikować na podstawie adresu np. B4:E8, lub na
podstawie nazwy obszaru. Po zaznaczeniu obszaru komórek w Polu nazwy wprowadzamy opis dla
danego zakresu np. Obszar1 i potwierdzamy operacje Enterem. Po wykonaniu takiej operacji
zakres komórek B4:E8 będzie identyfikowany równieŜ jako zakres o nazwie Obszar1.
Aby zaznaczyć całą kolumnę lub cały
wiersz naleŜy umieścić kursor na
nagłówku kolumny lub wiersza i kiedy
kursor zamieni się na czarną strzałkę
naleŜy kliknąć lewym klawiszem myszy.
Rys5. Zaznaczanie kolumny i wiersza.
WyŜsza Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy
Przygotowała: mgr Joanna Beczała
Informatyka – ćwiczenia.
-3-
Aby zaznaczyć cały arkusz
naleŜy kliknąć prawym
klawiszem myszy w przycisk
Zaznacz wszystko lub wybrać
kombinację klawiszy Ctrl+A
Rys.6 Zaznaczanie całego arkusza.
W celu zaznaczenia kilku zakresów
jednocześnie naleŜy zaznaczyć
pierwszy zakres, następnie wcisnąć
klawisz Ctrl i przytrzymująć go
zaznaczać kolejne zakresy komórek.
Rys.7 Jednoczesne zaznaczanie kilku zakresów komórek.
4. Wprowadzanie danych i formuł.
Dane moŜemy wprowadzać do komórki, która jest aktywna. Po wprowadzeniu tekstu do
komórki potwierdzamy operację klawiszem Enter. Dane, które wprowadzamy pojawiają się
zarówno w aktywnej komórce jak i na Pasku formuł.
Wprowadzanie formuły
zaczynamy od wpisania znaku
„=”. Operacje matematyczne na
wartościach moŜemy wykonać
odwołując się do adresów
komórek, które zawierają
wartości.
Działanie moŜe być
wykonywane
bezpośrednio na
wartościach
liczbowych.
Formuła obliczeniowa
moŜe wykorzystywać
wbudowane funkcje
arkusza.
Rys.8. Wprowadzanie formuł.
Stosując funkcję,
moŜemy zastosować w
jej składni nazwę
obszaru zawierającego
dane, na których
chcemy wykonać
działania
Informatyka – ćwiczenia.
WyŜsza Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy
Przygotowała: mgr Joanna Beczała
-45. Wstawianie i usuwanie kolumn i komórek
Aby wstawić nową kolumnę lub wiersz naleŜy zaznaczyć komórkę na arkuszu a następnie wybrać z
menu opcję Wstaw -> Wiersze , Wstaw -> Kolumny lub Wstaw -> Komórki.
Usunięcie wiersza lub kolumny polega na zaznaczeniu jednego z tych elementów i wybraniu z Menu
opcji Edycja -> Usuń.
6. Wypełnianie i autowypełnianie.
W prawym dolnym rogu zaznaczonego
obszaru znajduje się uchwyt
wypełnienia. JeŜeli najedziemy na
uchwyt kursorem myszy, uchwyt
zmieni się w czarny krzyŜyk.
Naciskamy i przytrzymujemy lewy
klawisz myszy i przeciągamy
zaznaczony obszar w prawo o jedną
komórkę.
Po wykonaniu
takiej operacji
komórki w
kolumnie C
zostaną
wypełnione
zawartością
komórek z
kolumny B.
Rys.9 Wypełnianie komórek.
JeŜeli do sąsiadujących
komórek wprowadzimy
elementy pewnego ciągu, po
zastosowaniu opcji
wypełnienia, kolejne komórki
zostaną wypełnione jego
elementami.
Rys10. Wypełnianie komórek serią danych.
Seria danych moŜe zostać uŜyta równieŜ dla danych w formacie tekstowym. MoŜemy wypełnić
komórki zawierające nazwę dnia tygodnia. W tym celu do jednej komórki wprowadzamy tekst
„poniedziałek” i przeciągając w dół lub w prawo uchwyt wypełnienia moŜemy stworzyć listę kolejnych
dni tygodnia.
7. Adresowanie względne i bezwzględne.
Adresowanie względne określa adres komórki docelowej na podstawie pozycji komórki źródłowej.
JeŜeli w komórce B6 odwołamy się do komórki B2 ( w komórce B6 wprowadzimy formułę =B2), program
Excel zinterpretuje taki adres jako odwołanie do komórki, która znajduje się o cztery komórki powyŜej B6.
Adresowanie bezwzględne określa dokładny adres komórki w arkuszu. W adresowaniu
bezwzględnym stosujemy znak $, który umieszczamy przed literą oznaczającą kolumnę oraz przed liczbą
określającą wiersz. $D$15 – to przykładowe bezwzględne odwołanie do komórki D15.
8. Praca z arkuszami
Aby wstawić nowy arkusz wybieramy następujące opcje z menu : Wstaw -> Arkusz. Nowy arkusz
pojawi się przed aktualnie zaznaczonym arkuszem.
Zmiany nazwy arkusza moŜna dokonać na dwa sposoby: po zaznaczeniu arkusza wybieramy z
menu opcję Format -> Arkusz -> Zmień Nazwę lub dwukrotnie klikając na zakładce arkusza, którego
nazwę chcemy zmienić.
Informatyka – ćwiczenia.
WyŜsza Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy
Przygotowała: mgr Joanna Beczała
-5-
Po zaznaczeniu zakładki arkusza i
kliknięciu prawego klawisza myszy,
pojawia się menu zawierające
podstawowe operacje, które moŜna
wykonać na arkuszu.
Rys11. Menu kontekstowe arkusza danych.
FORMATOWANIE KOMÓREK
1. Formatowanie liczb
Wartości wprowadzone do arkusza domyślnie mają ustawiony format Ogólny. W celu zmiany
formatu wartości komórki naleŜy wybrać z menu opcję Format -> Komórki -> Zakładka Liczby. Ta
sama opcja jest dostępna po wybraniu menu kontekstowego uruchamianego prawym klawiszem
myszy, kiedy komórka jest aktywna. Z menu wybieramy wtedy opcję Formatuj komórki.
Rys.1 Okno formatowania komórek.
Rys.2 Przykłady formatowania liczb.
WyŜsza Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy
Przygotowała: mgr Joanna Beczała
Informatyka – ćwiczenia.
-6-
Rys.3 Przykłady formatowania daty i czasu.
Rys.4 Przykłady formatów procentowych, ułamkowych i specjalnych.
2. Wyrównywanie zawartości komórek
Opcja wyrównywania danych znajdujących się w komórkach dostępna jest w menu Format ->
Komórki -> Zakładka Wyrównanie. Dostępne opcje umoŜliwiają m.in. zmianę połoŜenia tekstu w
obrębie komórki, zmianę orientacji i kierunku tekstu.
Rys.5 Przykłady wyrównania tekstu.
3. Formatowanie czcionek
Za pomocą narzędzi dostępnych w opcji Format -> Komórki -> zakładka Czcionki, moŜemy
modyfikować rodzaj czcionki, jej rozmiar i styl, a takŜe kolor oraz zastosować dodatkowe efekty.
Rys.6 Przykłady formatowania czcionek.
WyŜsza Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy
Przygotowała: mgr Joanna Beczała
Informatyka – ćwiczenia.
-74. Obramowania
Na pasku narzędzi formatowania znajduje się menu podręczne obramowania, z którego moŜemy
wybrać jeden z dwunastu podstawowych sposobów obramowania.
MoŜemy wybrać opcję za pomocą, której stworzymy
dowolne obramowanie. Po wybraniu opcji „Rysuj
obramowania” pojawi się narzędzie umoŜliwiające
ręczne edytowanie obramowania kaŜdej komórki.
Rys.7 Menu podręczne przycisku Obramowanie.
Rys.8 Zakładka Obramowanie okna dialogowego Formatuj komórki.
5. Wypełnianie komórki
W zakładce Desenie moŜemy
wybrać kolor wypełnienia
komórki oraz deseń.
Rys.9 Zakładka Desenie w oknie Formatuj komórki.
Informatyka – ćwiczenia.
WyŜsza Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy
Przygotowała: mgr Joanna Beczała
-86. Autoformatowanie komórek.
Opcja w menu Format -> Autoformatowanie,
wykorzystywanych do sformatowania komórek lub tabel.
słuŜy
do
wyboru
gotowych
szablonów
Rys.10 Opcja Autoformatowanie w menu Format.
7. Formatowanie warunkowe.
Aby zastosować w arkuszu formatowanie warunkowe wybieramy z menu głównego opcję Format > Formatowanie warunkowe. Następnie ustawiamy kryteria warunku formatowania za pomocą pól
tekstowych i list rozwijalnych. Wybieramy klawisz Formatuj i na ekranie pojawi się okno Formatowania
komórki, w którym ustawiamy Ŝądany format komórki.
JeŜeli do komórki zostanie
wprowadzona wartość 125
wtedy uaktywni się
wypełnienie komórki w
kolorze Ŝółtym.
Rys.11 Okno Formatowania warunkowego.
Zakres tematyczny:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Zaznaczanie komórek, kolumn, wierszy, arkusza.
Adresy komórek, adresy obszarów, nazywanie obszarów komórek.
Wprowadzanie do komórek danych i formuł.
Wstawianie i usuwanie kolumn i wierszy.
Autowypełnianie komórek – przycisk autowypełnianie, wypełnianie komórek serią danych.
Arkusze – wstawianie nowego arkusza, zmiana nazwy arkusza.
Adresowanie względne i bezwzględne.
Formatowanie komórek – formatowanie liczb, formatowanie daty i czasu, formatowanie tekstu w
komórkach.
9. Formatowanie komórek – wypełnianie komórek kolorem, obramowanie komórek.
10. Autoformatowanie komórek
11. Formatowanie warunkowe.