BIBLIOTEKA

BIBLIOTEKA
Elewacje z sidingu winylowego
Podjêcie produkcji sidingu winylowego przez spó³kê akcyjn¹ Boryszew w Sochaczewie,
by³o efektem wspó³pracy z jednym z amerykañskich liderów w produkcji materia³ów
budowlanych. Trwa³oœæ elewacji Boryszew Siding jest gwarantowana najnowoczeœniejsz¹
amerykañsk¹ technologi¹ oraz pisemn¹ 50 letni¹ gwarancj¹ firmy Boryszew SA znanej
gie³dowej spó³ki, której historia i tradycje chemiczne siêgaj¹ roku 1911.
SIDING WINYLOWY
Boryszew Siding jako materia³ nie
przenikalny dla wody i wiatru
poprawia termoizolacyjnoϾ
i trwa³oœæ budynku. Boryszew Siding
materia³ opracowany
w amerykañskich laboratoriach dla
potrzeb pó³nocnoamerykañskiego
systemu budownictwa, wspaniale
sprawdza siê w polskich realiach,
mo¿na go stosowaæ na budynkach
d r e w n i a n y c h , g d z i e
w przeciwieñstwie do wiêkszoœci
tynków zapewnia odpowiedni¹
wentylacjê murów, zapobiega
powstawaniu pleœni i grzybów, które
s¹ czêsto problemem w wypadku
docieplenia drewnianego domu inn¹
metod¹. Mo¿na go stosowaæ na
budynkach wznoszonych
w technologii murowanej (ceramika,
beton komórkowy, prefabrykaty,
p³yta betonowa) oraz w technologii
lekkiego szkieletu.
Boryszew Siding wspaniale sprawdza siê równie¿ na budynkach przemys³owych obiektach handlowych i u¿ytecznoœci
publicznej, równie¿ dlatego, ¿e nie trzeba przeprowadzaæ jego renowacji czy malowania wystarczy umyæ wod¹ z dodatkiem
detergentu. Dziêki zaœ bogatej ofercie kolorystycznej (10 kolorów) i systemowi listew wykoñczeniowych mamy dom
o wysokiej i oryginalnej estetyce. Boryszew Siding œwietnie komponuje siê z innymi materia³ami elewacyjnymi jak ceg³a czy
kamieñ.
W porównaniu do innych technologii elewacyjnych (np. tzw. lekkiej mokrej) Boryszew Siding jest systemem tañszym,
prostym w monta¿u i bezpieczniejszym dla domu (np. umo¿liwia swobodne oddychanie œcianom). Jest niepalny i odporny
nawet na ekstremalne warunki zewnêtrzne. Z tego wzglêdu polecany jest równie¿ w budownictwie przemys³owym jako
materia³ odporny na dzia³anie odpadów produkcyjnych (dymy, opary itp.). Co niezwykle wa¿ne zdecydowanie przewy¿sza
inne rodzaje elewacji w ³atwoœci eksploatacji, jedynym wymaganym zabiegiem konserwacyjnym jest umycie go z kurzu
i brudu wod¹ z detergentem. W przypadku uszkodzeñ mechanicznych w ka¿dej chwili mo¿na wymieniæ zniszczony panel na
nowy, co jest niewykonalne np. przy elewacji tynkowej. Równie¿ przy okazji rozbudowy lub przebudowy œcian zewnêtrznych
Boryszew Siding mo¿na zdemontowaæ, a po wykonaniu niezbêdnych prac znowu zamontowaæ elewacjê.
Dziêki unikalnej technologii koekstruzji panel Boryszew Siding przewy¿sza inne panele elewacyjne, dziêki temu, ¿e sk³ada
siê z dwóch warstw nierozerwalnie spojonych ze sob¹ materia³ów na bazie modyfikowanego PCV, efektem s¹ rzadko
spotykane zalety elewacji jakie posiada Boryszew Siding:
!
trwa³oœæ barwy (50 lat gwarancji)
!
ogromna wytrzyma³oœæ na przebijanie (grad, uderzenia)
!
jest elastyczny, nie kruszy siê i nie pêka (dwie warstwy materia³u)
!
jest niepalny
!
nie ch³onie zanieczyszczeñ z otoczenia, po umyciu jest jak nowy.
W sk³ad systemu wchodzi równie¿ winylowa podsufitka w 11 kolorach (kolory sidingu + ciemny br¹z), która umo¿liwia
estetyczne wykoñczenie po³aci dachowych, a perforowana równie¿ ich wentylacjê. Nie wymaga ona konserwacji, tak jak jest
to w wypadku podbitki drewnianej. Konserwacja innych materia³ów podbitkowych z powodu trudnego dostêpu pod okapem
dachu,jest bardzo kosztowna. Dziêki Podsufitce Vinylowej Boryszew nie ponosi siê ¿adnych kosztów zwi¹zanych
z konserwacj¹.
G r up a Po l sk i e S k ³a d y B u do w la n e S A , W e ³ e c z 1 4 2 , 2 8 - 1 0 0 B u s k o Z d r ó j
MONTA¯ ELEWACJI WINYLOWYCH
Dla u³atwienia stosowania sidingu produkowanego w Boryszew SA przedstawiamy 11 najwa¿niejszych zasad jego monta¿u.
Zanim jednak podejmiemy decyzjê o zakupie sidingu nale¿y:
! zmierzyæ szerokoœæ ka¿dej strony domu, która ma byæ pokryta sidingiem i wpisaæ w oznaczone ramki
! zmierzyæ wysokoœæ w naro¿niku B i pomno¿yæ przez szerokoœæ A; D dla otrzymania powierzchni. Dla pozosta³ych
trójk¹tnych lub nieregularnych powierzchni zmierzyæ podstawê A i wysokoœæ C i obliczyæ powierzchniê. (Wzór na
powierzchniê trójk¹ta podstawa A pomno¿ona przez 1/2 wysokoœci C). To samo zrobiæ z mniejszymi p³aszczyznami.
Dodaæ wszystkie powierzchnie ca³oœci domu sprawdzaj¹c zgodnoœæ z rysunkiem (na koniec dodaæ 10% na straty).
Zsumowaæ metra¿ liniowy obróbek na naro¿niki, listwy startow¹, wykoñczenia wokó³ otworów i listwy górne.
Dysponuj¹c uzyskanymi danymi mo¿na kupiæ rzeczywiœcie potrzebny materia³.
Przed przyst¹pieniem do monta¿u nale¿y:
! ze œcian budynku nale¿y zdemontowaæ elementy urz¹dzenia, któr¹ mog¹ utrudniaæ pracê
! uszczelniæ wszelkie szczeliny wokó³ otworów drzwiowych i okiennych oraz naprawiæ uszkodzenia œcian.
Listwy drewniane najlepiej wykonaæ z drewna iglastego , dobrze wysuszone dok³adnie zaimpregnowaæ. Minimalny przekrój
25x50 mm (gruboœæ zale¿y od gruboœci warstwy izolacyjnej). Listwy, które zostan¹ u¿yte do obróbki otworów drzwiowych,
okiennych, naro¿ników budynku oraz inne wykoñczenia nale¿y przygotowaæ dwukrotnie szersze.
1. WYZNACZANIE POZIOMEJ LINII ODNIESIENIA
Monta¿ rozpoczynamy od wyznaczenia poziomej linii odniesienia. W tym celu na naro¿niku
budynku wybieramy najni¿szy punkt, który ma byæ pokryty ok³adzin¹ elewacyjn¹.
Powy¿ej tego punktu odmierzamy odleg³oœæ równ¹ szerokoœci listwy startowej, wbijamy
gwóŸdŸ i odmierzamy odleg³oœæ gwoŸdzia od okapu lub górnej krawêdzi œciany. Odleg³oœæ
tê zaznaczamy na pozosta³ych naro¿nikach, wbijamy gwoŸdzie i naci¹gamy sznur, który
wyznaczy nam górn¹ krawêdŸ mocowania listwy startowej. Poni¿ej wzd³u¿ sznura przy
pomocy ko³ków rozporowych mocujemy (szersze) listwy drewniane. (rys. 1)
Rys. 1
2. KONSTRUKCJA DREWNIANA
Przygotowane zgodnie z projektem listwy drewniane montujemy pionowo na œcianie budynku przy pomocy ko³ków
rozporowych o œrednicy min. 8 mm (d³ugoœæ ko³ków zale¿y od gruboœci listew i rodzaju z jakiego wykonane s¹ œciany
budynku). Odleg³oœæ miêdzy kó³kami rozporowymi nie mo¿e byæ wiêksza ni¿ 100 cm. Monta¿ rozpoczynamy od naro¿ników,
ustawiaj¹c listwê dok³adnie w pionie, prostopadle do górnej krawêdzi œciany lub okapu. Odleg³oœæ miêdzy listwami pionowymi
nie mo¿e przekraczaæ 60 cm. Proszê zwróciæ uwagê aby pod³u¿ne otwory wyciête w panelach by³y po œrodku listew.
Pozosta³e listwy pionowe przycinamy krócej uwzglêdniaj¹c szerokoœæ listwy drewnianej mocowanej w poziomie (listwa
wykoñczeniowa). Wokó³ otworów okiennych i drzwiowych mocujemy listwy szerokie. W przypadku nierównoœci œcian nale¿y
u¿yæ klinów poziomuj¹cych. Konstrukcja drewniana nie powinna ulegaæ wypaczaniu i wykrzywianiu, gdy¿ mo¿e to zmieniæ
wygl¹d zewnêtrzny elewacji. Przestrzeñ miêdzy listwami (ocieplenie) dok³adnie wype³niæ materia³em izolacyjnym najlepiej
sezonowanym styropianem.
Rys. 2
3. LISTWA STARTOWA
Listwê startow¹ mocujemy wzd³u¿ sznura wyznaczaj¹cego poziom¹
liniê odniesienia. Monta¿ listwy startowej rozpoczynamy od naro¿nika
budynku pozostawiaj¹c miejsce na naro¿niki i inne listwy
wykoñczeniowe. Na wszystkich po³¹czeniach nale¿y pozostawiæ odstêp
dylatacyjny 6 mm, bior¹c pod uwagê rozszerzalnoœæ sidingu.
Ocynkowane gwoŸdzie (g³ówka nie mniejsza ni¿ 8 mm) nale¿y wbijaæ
prostopadle w œrodek pod³u¿nych otworów co 20 cm. (rys. 2,3)
Rys. 3
4. NARO¯NIK ZEWNÊTRZNY
Monta¿ rozpoczynamy 6 mm poni¿ej górnej krawêdzi œciany lub okapu i 6 mm
poni¿ej dolnej krawêdzi listwy startowej. Pierwszy gwoŸdŸ wbijamy w górn¹
czêœæ najwy¿szego otworu i bardzo dok³adnie ustawiamy pion, pozosta³e
gwoŸdzie wbijamy w œrodek pod³u¿nych otworów (max. co 30 cm) (rys. 4).
£¹cz¹c dwa profile naro¿ników odcinamy 2,5 cm górnej czêœci dolnego
naro¿nika z wyj¹tkiem czêœci frontowej i nasuwamy na g³êbokoœæ 1,9 cm
naro¿nik górny na dolny, pozostawiaj¹ 6 cm dylatacji tzn. miejsca na
rozszerzalnoϾ sidingu. (rys 4a).
Rys. 4
3
Rys. 4a
3
5. NARO¯NIK WEWNÊTRZNY
Postêpujemy wg. tych samych zasad co
przy naro¿niku zewnêtrznym. Oba rodzaje
naro¿ników instalujemy przed monta¿em
paneli. Panele w stosunku do naro¿ników s¹
pod k¹tem prostym (rys. 5)
Rys. 5
3
G r up a Po l sk i e S k ³a d y B u do w la n e S A , W e ³ e c z 1 4 2 , 2 8 - 1 0 0 B u s k o Z d r ó j
6. LISTWY WYKOÑCZENIOWE TYPU „J”
Otwory drzwiowe i okienne obrabiamy listwami „J” mocuj¹c je do konstrukcji drewnianej (rys.6). Listwy „J” przycinamy d³u¿ej
(minimum dwie szerokoœci listwy) ni¿ szerokoœæ i wysokoœæ obrabianego otworu. Koñce listwy górnej nale¿y w dolnej czêœci
tak naci¹æ i zagi¹æ aby wesz³y w listwy boczne tworz¹c odp³yw dla wody. (rys. 6a).
Czêœæ przedni¹ koñców listwy górnej przycinamy pod k¹tem 45o . Górne koñce bocznych listew „J” przycinamy pod k¹tem
prostym. Czêœæ wewnêtrzn¹ (œrodkow¹) wycinamy na g³êbokoœæ szerokoœci przedniej czêœci listwy. (rys. 6b). Dolne koñce
bocznych listew obrabiamy analogicznie jak koñce listwy górnej, a obydwa koñce listwy dolnej, jak górne koñce listwy dolnej,
jak górne koñce listew bocznych.
7. PANEL ELEWACJI
Monta¿ rozpoczynamy od warstwy najni¿szej
wpinaj¹c panel w zatrzask listwy startowej.
Przybijanie zaczynamy od œrodka listwy wbijaj¹c
gwoŸdzie prostopadle do œciany
zawsze
w œrodku pod³u¿nego otworu, pozostawiaj¹c
miêdzy g³ówk¹ gwoŸdzia a desk¹ winylow¹
Rys. 6
3
Rys. 6a
3
Rys. 6b
3
0,8 mm luzu. Pomiêdzy p³aszczyzn¹ boczn¹
panela, a naro¿nikiem lub listwami
o
pozostawiamy zawsze luz dylatacyjny (w temp. poni¿ej 4 C 10 mm, powy¿ej 4 o C 6mm). Panele nie mog¹ siê fa³dowaæ
(rys. 7). £¹czenie paneli odbywa siê przez nak³adanie deski stosuj¹c 2.5 cm nak³adkê. Po³¹czenia s¹ najmniej widoczne, gdy
panele nak³adaj¹ siê od strony najczêstszej obserwacji. £¹cz¹c panele nale¿y wykorzystaæ specjalne zak³adki wyciête na
koñcu panela przez producenta, lub je wykonaæ. Nie zalecamy montowania paneli krótszych ni¿ 60 cm. Z³¹cza paneli mog¹
pokrywaæ siê dopiero w co drugiej warstwie. W czasie przybijania nie mog¹ wystêpowaæ naprê¿enia paneli (rys. 7a).
8. PASOWANIE PANELI DO OTWORÓW
Monta¿ paneli przy otworach drzwiowych, okiennych itp. Wymaga czêstego
docinania. W tym celu przyk³adamy panel do okna i zaznaczamy szerokoœæ
wyciêcia, dodaj¹c po 6 mm z ka¿dej strony. (rys. 8) Mierzymy odleg³oœæ od
krawêdzi zatrzasku ostatniego panelu do górnej krawêdzi listwy koñcz¹cej
(rys. 8a) no¿ycami a nastêpnie, a nastêpnie no¿em wycinamy zaznaczone
miejsce (rys. 8b, 8c). Pasujemy do otworu. Wyciskamy zatrzaski 6 mm od
krawêdzi max 15 cm (rys. 8d). Tak przygotowany panel zamykamy w zatrzasku
panelu dolnego i zamocowanej listwie koñcz¹cej. Przy monta¿u panelu nad
oknem i drzwiami stosujemy listwê „J” w pozycji odwrotnej (rys. 8e).
Rys. 8
3
Rys. 8a
3
Rys. 8b
5
3
Rys.
Rys. 7
5
3
Rys. 7a
3
Rys. 8d
3
Rys. 8e
3
Rys. 8c
3
9. WYKOÑCZENIE POD OKAPEM LUB KRAWÊDZI¥ ŒCIANY
Odpowiedni¹ listwê wykoñczeniow¹ przybijamy do drewnianej konstrukcji.
(rys. 9) Mierzymy odleg³oœæ pomiêdzy górn¹ wewnêtrzn¹ krawêdzi¹ listwy
wykoñczeniowej, a zatrzaskiem ostatniego rzêdu paneli (rys. 9a).
Przycinamy ostatni panel do tego wymiaru i wyciskamy zatrzaski 6mm od
krawêdzi max co 15 cm za pomoc¹ wyciskacza. ( rys. 9b). Tak przygotowany
panel wsuwamy w zatrzask panela dolnego i listwê koñcow¹ (rys. 9c).
Rys. 10
9
5
3
Rys. 10a
9
5
3
Rys. 9
10. MONTA¯ PANELI NA SZCZYTACH
BUDYNKÓW
Listwê „J” dok³adnie dociskaj¹c do okapu
przybijamy gwoŸdziami do listwy monta¿owej
(rys. 10). Przyciskamy panel pod odpowiednim
k¹tem u¿ywaj¹c szablonu. Do wykonania
szablonu potrzebne s¹ dwa kawa³ki panelu, jeden
wsuwamy w zatrzask panelu ni¿szego a drugi,
a drugi przyk³adamy do krawêdzi okapu i
zaznaczamy potrzebny nam k¹t (rys. 1a). Tak
samo wykonujemy szablon dla strony drugiej (rys.
10a). Pod ostatni panel winylowy najczêœciej
trzeba bêdzie pod³o¿yæ podk³adkê z listwy
drewnianej.
Rys. 9a
9
5
3
Rys. 9b
5
3
Rys. 9c
9
5
3
G r up a Po l sk i e S k ³a d y B u do w la n e S A , W e ³ e c z 1 4 2 , 2 8 - 1 0 0 B u s k o Z d r ó j
11. SPOSÓB WBIJANIA GWO•DZI
Siding winylowy rozszerza siê i kurczy w zale¿noœci od zmian temperatury ok. 1 cm na panel.
Nale¿y przestrzegaæ nastêpuj¹cych zasad:
!gwoŸdzi nie wolno wbijaæ bezpoœrednio w siding, gdy¿ siê go uszkodzi, powoduj¹c wybrzuszenia
pojawiaj¹ce siê pod wp³ywem temperatury.
!nie nale¿y przybijaæ ¿adnych czêœci sidingu zbyt mocno, aby umo¿liwiæ pracê elementów
winylowych. Miêdzy g³ówk¹ gwoŸdzia, a desk¹ winylowa pozostawiamy zawsze 0.8 mm luzu.
!gwoŸdzie nale¿y zawsze wbijaæ w œrodek pod³u¿nego otworu umo¿liwiaj¹c przesuwanie siê paneli
i elementów pomocniczych w wyniku rozszerzania siê i kurczenia sidingu, jednak¿e gwoŸdzie
nale¿y zawsze wbijaæ prostopadle do œciany, nigdy zaœ pod k¹tem
Rys. 11_1
9
5
3
!przy mocowaniu naro¿ników lub listew pionowych, pierwszy gwóŸdŸ wbija siê zawsze
w najwy¿szym punkcie pierwszego otworu. Pozosta³e gwoŸdzie wbijamy ju¿ w centralny punkt
otworu.
!odleg³oœæ miêdzy wbijanymi gwoŸdziami podczas mocowania paneli poziomych mo¿e wynosiæ
max 40 cm, oraz przy przybijaniu elementów pomocniczych od 15 cm do 30 cm.
(Nale¿y zawsze stosowaæ siê do uwag producenta i jego instrukcji.) GwoŸdzi nie nale¿y przybijaæ
w sposób powoduj¹cy naprê¿enia konstrukcji elewacji.
(Rys. 11_1-11_6)
Elewacje na budynkach drewnianych, po naprawie wszelkich uszkodzeñ i wyrównaniu œcian,
montujemy bezpoœrednio na œcianach.
Rys. 11_2
Rys. 11_3
9
5
3
Rys. 11_4
9
5
3
Rys. 11_5
3
Rys. 11_6
9
5
3
www.boryszew.com.pl
G r up a Po l sk i e S k ³a d y B u do w la n e S A , W e ³ e c z 1 4 2 , 2 8 - 1 0 0 B u s k o Z d r ó j