aktywność ruchowa adaptacyjna

Wychowanie fizyczne
Wychowanie fizyczne specjalne
Kierunek i rok studiów: Studia stacjonarne – II rok, semestr 4,
Studia niestacjonarne – III rok, 6 semestr; II rok USM, 4 semestr.
OLIGOFRENOPEDAGOGIKA
Ćwiczenia I
1. Definicje i cechy charakterystyczne upośledzenia umysłowego.
2. Przyczyny i wybrane choroby powodujące upośledzenie umysłowe.
3. Klasyfikacja upośledzenia umysłowego. Pojęcia: pogranicze upośledzenia umysłowego, demencja,
opóźnienie umysłowe.
Ćwiczenia II
1. Charakterystyka upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim (rozwój intelektualny, fizyczny,
motoryczny).
2. Charakterystyka upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym.
3. Charakterystyka upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim.
Ćwiczenia III
1. Lekcja wychowania fizycznego (film).
2. Program wychowania fizycznego (szkoła specjalna dla lekko upośledzonych umysłowo, szkoła życia).
Ćwiczenia IV
1. Charakterystyczne cechy lekcji wf z dziećmi upośledzonymi umysłowo (formy, metody, środki
dydaktyczne).
2. Bezpieczeństwo prowadzenia zajęć ruchowych z upośledzonymi umysłowo.
3. Olimpiady Specjalne. Dzień Aktywności Motorycznej.
1
Literatura specjalistyczna:
1. Borzyszkowska H.: Oligofrenopedagogika. PWN, Warszawa. 1985.
2. Bogdanowicz M., Kisiel B., Przasnyska M.: Metoda Weroniki Sherborne 1998.
3. Doman G.: Jak postępować z dzieckiem z uszkodzeniem mózgu. Poznań 1996.
4. Kielin J. (red.): Rozwój daje radość. Terapia dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim.
Gdańskie Towarzystwo Psychologiczne. Gdańsk 2000.
5. Knill M., Knill Ch.: Programy aktywności. Świadomość ciała, kontakt i komunikacja. Centrum
Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN, Warszawa 1997.
6. Kosmowska B.: Rewalidacja indywidualna prowadzona metodą dobrego startu. WSiP, Warszawa 1999.
7. Olechnowicz M.: Wyzwalanie aktywności dzieci głębiej upośledzonych umysłowo. Warszawa 1994.
8. Polkowska I.: Praca rewalidacyjna z dziećmi upośledzonymi umysłowo w szkole życia. Wydawnictwa
Szkolne i Pedagogiczne. Warszawa 1994.
9. Tkaczyk G., Serafin T. (red.): Poradnik metodyczny dla nauczycieli kształcących uczniów z
upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim w szkołach ogólnodostępnych i integracyjnych. MEN,
Warszawa 2001.
10. Wojnarowska A., Osik D.: Wspomaganie rozwoju uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
UMCS, Lublin 2001.
11. Wyczesany J.: Pedagogika upośledzonych umysłowo. Impuls, Kraków 1999.
TYFLOPEDAGOGIKA
Ćwiczenia I
1. Pojęcia i definicje (niewidomy, słabo widzący, ociemniały). Klasyfikacje.
2. Przyczyny wad wzroku oraz charakterystyka wybranych chorób oczu.
3. Kompensacja narządu wzroku.
4. Orientacja przestrzenna.
Ćwiczenia II
1. Charakterystyczne cechy rozwoju dziecka niewidomego (rozwój fizyczny, motoryczny, postawa ciała).
2. Osobowość dziecka niewidomego.
2
Ćwiczenia III
1. Lekcja wychowania fizycznego (film).
2. Program wychowania fizycznego.
Ćwiczenia IV
1. Charakterystyczne cechy lekcji wf (formy, metody, środki dydaktyczne).
2. Metodyka nauczania zadań ruchowych.
3. Bezpieczeństwo prowadzenia zajęć ruchowych.
4. Sport niewidomych.
Literatura specjalistyczna:
1. Bolach E. i wsp.: Piłka nożna (futsal) - zespołowa dyscyplina sportu dla niewidomych i ociemniałych.
Sport w rehabilitacji niepełnosprawnych. PSON Kraków 1999.
2. Bolach E.: Zespołowe gry sportowe jako sposób doskonalenia systemu kompensacyjnego inwalidów
narządu wzroku. AWF, Wrocław 1994.
3. Dolański W.: Czy istnieje zmysł przeszkód? AWF, Warszawa 1985.
4. Kwapiszowie J. J.: Orientacja przestrzenna i poruszanie się niewidomych i słabo widzących – Poradnik
metodyczny. WSiP, Warszawa 1990.
5. Lichtenstein A.: ABC narciarstwa, krótki kurs dla trenerów ośrodków dla niewidomych. „Cross” 1996 nr
2.
6. Majewski T.: Psychologia niewidomych i niedowidzących. PWN, Warszawa 1983.
7. Osik-Chudowolska D.: Opieka rodziny nad dzieckiem niewidomym w czasie wolnym od nauki w szkole.
Niepełnosprawność i rehabilitacja 2001, nr 4, s. 30-38.
8. Remplewicz J.: Bieg niewidomych, „Cross”, 1996 nr 5.
9. Remplewicz J.: Skok w dal, „Cross” 1996 nr 8/9.
10. Sękowska Z.: Kształcenie dzieci niewidomych. PWN, Warszawa 1974.
11. Spisak E.: Nauka pływania dzieci słabo widzących i niewidomych. Uniwersytet Warszawski, Warszawa
1985.
3
SURDOPEDAGOGIKA
Ćwiczenia I
1. Pojęcie głuchoty i jej klasyfikacje.
2. Przyczyna wad słuchu.
3. Charakterystyczne cechy rozwoju dziecka niesłyszącego.
4. Kształtowanie mowy, mowa a myślenie.
Ćwiczenia II
1. Lekcja wychowania fizycznego (film).
2. Program wychowania fizycznego.
Ćwiczenia III
1. Charakterystyczne cechy lekcji wf (formy, metody, środki dydaktyczne).
2. Bezpieczeństwo prowadzenia zajęć ruchowych z niesłyszącymi.
3. Rekreacja i sport niesłyszących.
Literatura specjalistyczna:
1. Buryn U. i wsp.: Mój uczeń nie słyszy. MEN, Warszawa 2001.
2. Gawlik K., Zwierzchowska A., Polechoński J.: Postawy młodzieży niesłyszącej wobec kultury fizycznej.
Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne. T. 51,nr 3, 2004.
3. Korzon A.: Totalna komunikacja jako podejście wspomagające rozwój zdolności językowych uczniów
głuchych. WSP, Warszawa 1998.
4. Perier O.: Dziecko z uszkodzonym narządem słuchu. WSiP, Warszawa 1992.
5. Szczepankowski B.: Niesłyszący – głusi – głuchoniemi. Wyrównanie szans. WSiP Warszawa 1999.
6. Zwierzchowska A., Gawlik K.: Postawa ciała dzieci i młodzieży niesłyszącej z aglomeracji Śląska.
Aktywność ruchowa ludzi w różnym wieku. Red. Umiastowska B. Szczecin 1999
7. Zwierzchowska A., Gawlik K.: Wychowanie fizyczne dzieci i młodzieży niesłyszącej i słabo słyszącej.
AWF Katowice, 2005.
8. Zwierzchowska A.: Środki dydaktyczne wychowania fizycznego wykorzystywane w procesie kształcenia
dzieci niesłyszących. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne, nr 4, 2005.
4
Literatura ogólna:
1. Doroszewska J.: Pedagogika specjalna. Ossolineum, Wrocław 1989.
2. Henzel J. K., Łobożewicz T. (red.): Turystyka i rekreacja ludzi niepełnosprawnych. Warszawa 2000.
3. Sękowska Z. Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej. WSPS, Warszawa 1998.
4. Doroszewska J.: Pedagogika specjalna. Ossolineum, Wrocław 1989.
5. Dykcik W. (red.): Pedagogika specjalna. UAM, Poznań 1997.
6. Dziedzic J., Remplewicz J.: Kultura fizyczna w szkołach i zakładach dla niewidomych i niedowidzących,
WSiP Warszawa 1980.
5