Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin

Sygnatura akt III C 830/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
S., dnia 18 stycznia 2016 r.
Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie III Wydział Cywilny w następującym składzie:
Przewodniczący:SSR Magdalena Głogowska
Protokolant:Patrycja Frątczak
po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2016 r. w Szczecinie
sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.
przeciwko G. R.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego G. R. na rzecz powódki (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 1.923 zł (tysiąca
dziewięciuset dwudziestu trzech złotych) z odsetkami ustawowymi od dnia 12 marca 2013 roku do dnia 31 grudnia
2015 roku oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;
II. zasądza od pozwanego G. R. na rzecz powódki (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 44,76 zł (czterdziestu
czterech złotych i siedemdziesięciu sześciu groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt III C 830/15
UZASADNIENIE
wyroku w postępowaniu uproszczonym
W pozwie z dnia 30 marca 2015r. powódka (...) Spółka Akcyjna w W. zażądała zasądzenia od pozwanego G. R. na
swoją rzecz kwoty 1 923 złotych z ustawowymi odsetkami oraz rozstrzygnięcia o kosztach procesu.
W uzasadnieniu pozwu podano, że strony zawarły umowę ubezpieczenia należącego do pozwanego pojazdu marki
T. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na okres od dnia 12 września 2012 r. do dnia 11 września 2013 r., zgodnie z
którą pozwany był zobowiązany do zapłaty składki ubezpieczeniowej w kwocie 3 847 zł, której płatność miała nastąpić
w dwóch ratach. Wskazano, że pozwany nie zapłacił drugiej raty składki w kwocie 1 923 zł, której termin płatności
upływał w dniu 11 marca 2013 r.
Nakazem zapłaty z dnia 2 kwietnia 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie orzekł o obowiązku zapłacenia
przez pozwanego na rzecz powoda kwoty 1 923 złotych z odsetkami oraz kosztami procesu.
Powyższemu nakazowi zapłaty pozwany sprzeciwił się, co spowodowało, że nakaz ten utracił moc. W sprzeciwie
podniósł zarzut: przedawnienia roszczenia dochodzonego przez powódkę, nieistnienia zobowiązania, błędnego
wyliczenia zobowiązania pozwanego, jak i jego niewykazania, braku legitymacji czynnej i biernej, błędnego wyliczenia
odsetek i niewykazania roszczenia w tym zakresie, niewykazania wymagalności roszczenia oraz zarzut sprzeczności
z zasadami współżycia społecznego.
W toku procesu obie strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Dnia 12 września 2012 roku powódka (...) Spółka akcyjna w W. zawarła z pozwanym G. R. umowę ubezpieczenia AC
pojazdu marki T. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na okres od dnia 12 września 2012 r. do dnia 11 września 2013
r. Strony ustaliły składkę ubezpieczeniową na kwotę 3 847 złotych, która miała zostać zapłacona w dwóch ratach, tj.
pierwszą w wysokości 1 924 złotych w terminie do 12 września 2012 roku oraz drugą w wysokości 1 923 złotych do
dnia 11 marca 2013 r. Pozwany nie zapłacił drugiej raty składki.
Dowód: potwierdzenie pokrycia ubezpieczeniowego k. 29-30v
umowa ubezpieczenia k. 51-54v
Pismem z dnia 3 lipca 2014 roku powódka wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 2 243,53 złotych, w tym 1 923 złotych
tytułem należności głównej oraz 320,53 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie.
Dowód: wezwanie do zapłaty k. 31
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo okazało się uzasadnione w całości.
Podstawę żądania stanowiła dyspozycja wynikająca z art. 805 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia
ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie
zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.
Zgodnie z zasadą rozkładu ciężaru dowodu, wynikającą z art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie,
która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W takiej sytuacji powódka winna była wykazać, że została zawarta umowa
ubezpieczenia, która obowiązywała w okresie, z którym wiąże się dochodzona rata składki oraz wysokość samej
składki.
W ocenie Sądu powódka okoliczności te wykazała. Z przedstawionej przez powódkę umowy ubezpieczenia wynika, że
dnia 12 września 2012 roku strony zawarły umowę ubezpieczenia pojazdu marki T. (...) o numerze rejestracyjnym (...)
na okres od dnia 12 września 2012 r. do dnia 11 września 2013 r. Z umowy tej wynika, że ubezpieczającym był pozwany,
a zatem to on był zobowiązany do zapłaty składki. Z umowy wynika także wysokość składki z tytułu ubezpieczenia
autocasco określona na kwotę 3 847 złotych. Składka ta miała zostać zapłacona w dwóch ratach, pierwsza w wysokości
1 924 złotych w terminie do 12 września 2012 roku oraz druga w wysokości 1 923 złotych do dnia 11 marca 2013 r.
Wobec wykazania przez powódkę powyższych okoliczności, pozwany zobowiązany był wykazać, iż zapłacił składkę
wynikającą z umowy ubezpieczenia z dnia 12 września 2012 r. W ocenie Sądu pozwany okoliczności tej nie wykazał,
nie przedstawił bowiem żadnego dowodu na tę okoliczność.
W toku procesu pozwany podniósł m.in. zarzut przedawnienia roszczenia. Zgodnie z treścią art. 117 § 2 k.c. po upływie
terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że
zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Zgodnie z dyspozycją wynikającą z art. 819 § 1 k.c. roszczenia z umowy
ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech. Z umowy ubezpieczenia wynika, że wymagalność drugiej raty
składki ubezpieczeniowej przypadała na dzień 11 marca 2013 r. Pozew w niniejszej sprawie został wniesiony 30 marca
2015 roku i tego dnia doszło do przerwania biegu terminu przedawnienia. W takim stanie rzeczy podniesiony przez
pozwanego zarzut okazał się nieuzasadniony, podobnie jak inne zarzuty, które pozwany jedynie wyliczył w sprzeciwie
od nakazu zapłaty bez merytorycznego odniesienia się do rzeczywistego stanu sprawy, jak również nie przytoczył
żadnych argumentów na poparcie swojej obrony.
Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd orzekł jak w pkt I sentencji. O roszczeniu odsetkowym orzeczono zgodnie
z treścią art. 481 § 1 k.c. Z przedstawionej przez powódkę umowy ubezpieczenia wynika, że płatność drugiej raty składki
w kwocie 1 923 zł przypadała na dzień 11 marca 2013 roku. Od dnia następnego pozwany popadł w opóźnienie, w
którym nadal pozostaje.
O kosztach procesu orzeczono stosownie do treści art. 98 § 1 i 2 k.p.c. Na poniesione przez powódkę koszty procesu
składały się: opłata sądowa od pozwu w wysokości 30 złotych oraz uwierzytelnienie pełnomocnictwa w wysokości
14,76 złotych. W takim stanie rzeczy orzeczono jak w pkt II sentencji.
Sygn. akt III C 830/15
ZARZĄDZENIE
1. odnotować zwrot akt z uzasadnieniem
2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć peł. pozwanego, któremu doręczyć nadto odpis pisma strony powodowej
z dnia 08 grudnia 2015r.,
3. z apelacją lub zażaleniem przedłożyć Przewodniczącej Wydziału, a w razie braku środka odwoławczego sędziemu
referentowi ze (...) za miesiąc.
03.02.2016r. M. G.