D - Sąd Okręgowy w Kielcach

Sygn. akt IX Ka 408/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 22 maja 2014 roku
Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: SSO Jan Klocek
Protokolant: st. sekr. sądowy Anna Misztal
po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2014 roku
sprawy M. K. (1)
oskarżonego o przestępstwo z art. 212 § 1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela prywatnego
od wyroku Sądu Rejonowego w Busku Zdroju X Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Pińczowie
z dnia 3 grudnia 2013 roku sygn. akt X K 369/13
I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;
II. zasądza od oskarżyciela prywatnego P. M. (1) kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem opłaty za postępowanie
odwoławcze.
IX Ka 408/14
UZASADNIENIE
Oskarżyciel prywatny P. M. (1) oskarżył M. K. (1) o to, że w dniu 8 lutego 2010 roku o godzinie 19:11:25 na forum
internetowym zamieścił informację o treści: „ A cicho tam!!! Bo M. sprowadzi do pomocy rodzinny M. i zrobi z
wami bumka!!!”, poniżającą P. M. (1) w opinii publicznej jak też mogącą narazić na utratę zaufania potrzebnego dla
prowadzenia w dużym wymiarze działalności gospodarczej i społecznej, czym wyczerpał znamiona przestępstwa z art.
212 § 1 kk.
Sąd Rejonowy w Busku – Zdroju X Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Pińczowie wyrokiem z dnia 3 grudnia
2013 roku uniewinnił oskarżonego M. K. (1) od popełnienia zarzucanego aktem oskarżenia czynu.
Zasądził od oskarżyciela prywatnego P. M. (1) na rzecz oskarżonego M. K. (1) kwotę pięćset osiemdziesiąt osiem złotych
tytułem wydatków związanych z ustanowieniem obrońcy.
Apelację od wyroku Sądu Rejonowego w Busku – Zdroju z dnia 3 grudnia 2013 roku wniósł oskarżyciel prywatny P.
M. (1) i na zasadzie art. 425 kpk i art. 444 kpk w/w wyrok zaskarżył w całości na niekorzyść oskarżonego M. K. (1).
Na zasadzie art.438 pkt 2 i 3 kpk wyrokowi temu zarzucił:
1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na treść tego orzeczenia, a
polegający na niewłaściwej interpretacji treści wpisów umieszczonych na forum internetowym i uznaniu przez Sąd
I Instancji, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje wystarczających podstaw do wydania wyroku
skazującego, pomimo że oskarżony w swoich wyjaśnieniach przyznał się, że wpisów na forum internetowym dokonał,
a przyznanie to nie budzi wątpliwości;
2. mogącą mieć wpływ na rozstrzygnięcie obrazę przepisów postępowania, a to:
a) polegającą na dowolnej a nie swobodnej interpretacji materiału dowodowego w sposób, który jedynie
potwierdzałby, że oskarżony nie ponosi winy w przedmiotowej sprawie,
b) poczynienie przez Sąd I Instancji ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie na podstawie zbyt daleko idących, a
korzystnych dla oskarżonego domniemań, co w konsekwencji doprowadziło do wydania wyroku uniewinniającego.
Na zasadzie art. 456 kpk oskarżyciel prywatny P. M. (1) wniósł o uchylenie wyroku Sądu I Instancji i przekazanie
sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Busku – Zdroju.
Sąd Okręgowy zważył:
Apelacja oskarżyciela prywatnego P. M. (1) nie zasługiwała na uwzględnienie.
Wbrew jej zarzutom Sąd I Instancji zebrał i przeprowadził wszystkie istotne dowody niezbędne dla prawidłowego
rozstrzygnięcia sprawy. Poddał je wzajemnej, gruntownej ocenie, którą przedstawił w spełniającym ustawowe wymogi
uzasadnieniu, przez co mogła nastąpić pełna kontrola instancyjna zapadłego orzeczenia, która wypadała pozytywnie.
Zdaniem skarżącego błąd w ustaleniach faktycznych miał być wynikiem niewłaściwej oceny zebranych w sprawie
dowodów.
Z takim zarzutem nie sposób się zgodzić. Sąd Rejonowy kierując się treścią art. 410 kpk oparł rozstrzygnięcie na
całokształcie okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej. Wskazał jakim dowodom i z jakich przyczyn dał
wiarę a którym dowodom przymiotu wiarygodności odmówił.
Zasadniczo w sprawie zaistniały jedynie trzy podstawowe dowody, a to wyjaśnienia oskarżonego, zeznania
oskarżyciela posiłkowego i wydruk z forum internetowego. W tym kontekście P. M. (1) subiektywnie odbierał wpis na
forum jako poniżający jego osobę i wywodził, że skoro oskarżony przyznał się do autorstwa wpisu to jego wina jest
oczywista. Natomiast oskarżony argumentował, że w żadnej mierze nie miał zamiaru poniżyć P. M. (1).
Słusznie zatem Sąd rozpoznający sprawę w I Instancji sięgnął po obiektywną ocenę znaczenia wpisu. W tym zakresie
przeprowadził szeroki wywód prawidłowo uznając, że wpis umieszczony przez oskarżonego, w sensie obiektywnym,
nie może być uznany za wyczerpujący znamiona przestępstwa.
Zasadnie w tym celu zastosowano bardzo prostą i skuteczną regułę interpretacyjną wpisu przez pryzmat jego treści
z treścią innych wpisów pojawiających się na forum. To porównanie skutkowało uznaniem, że przeciętny odbiorca
zapisanych na forum treści z pewnością nie wskazałby na wpis oskarżonego jako mogący poniżać oskarżyciela
prywatnego.
W uzasadnieniu apelacji sam oskarżyciel zdaje się mieć podobny pogląd skoro operuje pojęciami wpisy, a nie wpis
uczyniony przez oskarżonego, dla uwypuklenia niekorzystnych konsekwencji dla jego firmy, wywołanych tymi właśnie
wpisami. Nadto oskarżyciel czyni zarzut Sądowi , że tenże Sąd nie określił, które to inne wpisy mogły być uznane za
obraźliwe wskazując przy tym, że takie postąpienie Sądu jest niedopuszczalne.
Także i w tym względzie oskarżyciel nie ma racji, bowiem Sąd miał skoncentrować się wyłącznie na inkryminowanym
wpisie oraz jego znaczeniu i ustalić czy ten wpis ma charakter pomawiający, a nie roztrząsać nie związane ze sprawą
zagadnienia.
Nadto oskarżyciel w uzasadnieniu apelacji, nie koncentrując się na zasadniczej kwestii, w istocie polemizuje z
ustaleniami Sądu dotyczącymi mało istotnych okoliczności związanych z kondycją prowadzonych przez siebie firm.
Oskarżyciel czyni tu szeroki i zbędny wywód, bowiem rodzaj i sposób prowadzonych przez P. M. interesów jest tylko
mało znaczącym tłem dla oceny winy M. K., a jednak oskarżyciel zasadniczo zarzuty apelacyjne podporządkowuje
polemicznym wersjom z ustaleniami Sądu w tym zakresie. Nie wykazuje przez to na czym polegał błąd Sądu w kwestii
ustaleń dotyczących istoty rozpoznawanej sprawy.
P. M. (1) w apelacji prezentuje jedynie odmienną ocenę wartości wpisu na forum internetowym lecz nie wskazuje
jakich uchybień dopuścił się Sąd w ocenie tego dowodu i w ustalaniu faktów, w świetle wskazań wiedzy i doświadczenia
życiowego oraz zasad prawidłowego rozumowania. Przez to zarzut błędu w ustaleniach faktycznych oraz zarzut obrazy
przepisów procesowych nie potwierdziły się, a w sprawie nie zaistniały uchybienia określone w art. 439 kpk i art. 440
kpk w związku z tym apelację oskarżyciela należało uznać za oczywiście bezzasadną.
Podzielając trafność ustaleń faktycznych zaprezentowanych przez Sąd I Instancji a także sposób procedowania Sąd
Odwoławczy uznał, że zaskarżone rozstrzygnięcie jest prawidłowe, a w związku z tym w oparciu o przepis art. 437 §
1 kpk należało utrzymać je w mocy.
Skoro apelacja oskarżyciela nie została uwzględniona a jej rozpoznanie wywołało określone koszty to zgodnie z art.
636 § 1 i 3 kpk koszty procesu za postępowanie odwoławcze obciążają wnoszącego niezasadną apelację oskarżyciela
prywatnego P. M. (1). Na koszty te złożyło się dwadzieścia złotych ryczałtu tytułem wydatków w postępowaniu
odwoławczym (§ 1 Rozporządzenia MS z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wysokości… wydatków – DZ. U z 2013
roku poz. 663) oraz sto osiemdziesiąt złotych opłaty zgodnie z art. 13.1. ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach
w sprawach karnych Dz. U nr 49 poz. 223 z 1983 roku.
SSO Jan Klocek